عدالت در مستجاب شدن دعا

کارشناس بحث: استاد کریم

باسلام
اينكه عالم هستي بر اساس قانون علت ومعلول مي چرخد حرف درستی است و طبق آموزه ای دینی أبی الله أن یجری الامور الا بأسبابها خداوند عالم را بر اساس اسباب عادی آن جلو می برد ولی باید در نظر داشت که اسباب هستی منحصر در امور مادی ومحسوسی که ما می بینیم نمی باشد بلکه طب احادیث ودلایل علمی عوامل معنوی نیز در این راستا تاثیر گذار هستند ودعا نیز یکی از این اسباب می باشد که خداوند در آیه 186سوره بقره می فرماید: وإذا سألک عبادی أنّی فإنی قریب أجیب دعوةالداع إذا دعان که اشاره دارد من نزدیک هستم ودعای دعا کننده وقتی که مرا می خواند اجابت می کنم.
کلام انسانی ونوع آن در اشیاء وپیرامون آن تاثیر گذار است که اگر خوب باشد آثار خوب واگر بد باشد آثار بد دارد واگر به برنامه شهادت آب نگاه کنید با این مساله آشنا می شوید.
یا امام علی علیه السلام می فرماید: بالدعاء یستدفع البلاء یا لایدفع البلاء الا بالدعاء (تصنیف غرر الحکم، ص192) اشاره دارد که بلا به وسیله دعا برطرف می شود.
پس دعا که منشا نزول رحمت الهی است خود از عوامل واسبابی است که در صورت صلاح در رفع امراض تاثیر گذار است.

حاضر:
درست است که خداوند، این جهان را به صورت علت و معلول و سبب و مسبب خلق نموده است و هر چیزی تبعات خاص خودش را دارد و به عنوان مثال، اگر الف باشد، ب می آید و اگر الف نباشد، ب نمی آید؛ ولی این به آن معنا نیست که اگر خداوند، دعای یک شخصی را که برخی از اسباب را تهیه و تدارک ندیده است، به اجابت برساند، مرتکب ظلم شده است و از عدالت خارج شده است. این لطف و کرم خداوند را می رساند. یعنی با این که شخص، مستحق برآورده شدن حاجتش خودش نبود، با این وجود، خداوند، جود و کرم و لطف نموده است و دعای کسی را که مستحق اجابت دعا نبوده، برآورده کرده است. بله در جایی که برآورده شدن درخواست کسی، با حق شخص دیگری در تضاد باشد و موجب ظلم و بی عدالتی نسبت به شخص دیگر شود، در این جا اگر خداوند، درخواست دعاکننده را به اجابت برساند، به آن شخص دیگر ظلم کرده و مرتکب بی عدالتی شده است. بنابراین، ذکر این جمله به صورت مطلق که به اجابت رسیدن دعاها، یعنی بی عدالتی و ظلم خداوند، درست به نظر نمی رسد.
تجربه نیز این را ثابت کرده است. در بسیاری از زمان ها، اشخاص، اسباب و وسایل اجابت دعا را فراهم نمی کنند ولی خداوند، به دلیل جود و کرم و لطف بی کران خودش، دعای آنان را به خاطر مصالح مهمتر به اجابت می رساند. گاهی مواقع، همین عمل خداوند، موجب روی آوردن شخص به سمت خداوند و دین می گردد. به همین خاطر در بسیاری از فرازهای دعاهای وارد شد از معصومین آمده است که ای خدا، دعای ما را به اجابت برسان. اگر ما اهل اجابت دعا نیستیم، توی اهل آن هستی. زیرا دارای جود و کرم و بخشش هستی و به لغزش و گناه ما نگاه نمی کنی.