جمع بندی طلحات سته چه کسانی هستند؟
تبهای اولیه
width: 700 | align: center |
---|---|
[TD="align: center"]با نام و یاد دوست | |
[/TD] | |
[TD="align: center"] | |
[/TD] | |
کارشناس بحث: استاد عماد | |
[TD][/TD] | |
طلحات سته: معني اين اصطلاح يعني آن شش نفري که طلحه نام بوده اند، بنا بر گزارشهای اهل سنت همه بخشنده و هر کدام داراي لقب خاصي بودند.
آن شش نفر عبارتند از:
یک- طلحة بن عبدالله تيمي که او را طلحة الفياض ميگفتند.
دو- طلحة بن عمر بن عبدالله تيمي که او را طلحة الجود ميناميدند.
سه- طلحة بن حسن بن علي بن ابيطالب عليهالسلام که او را طلحة الجواد ميگفتند.
چهار- طلحة بن عبدالله بن عوف که او را طلحة الخير ميناميدند.
پنج- طلحة بن عبدالرحمان بن ابوبکر که او را طلحة الدراهم ميگفتند.
شش- طلحة بن عبدالله بن خلف که او را طلحة الطلحات ميناميدند. (1)
1. شیخ عباس قمی، مفاخراسلام، انتشارات مرکز اسناد اسلامی، چاپ دوم، 1377ش، ج11،ص552
طلحة بن عبدالله تيمي که او را طلحة الفياض ميگفتند
این همان طلحه ای است که در جنگ جمل در سال36 با زبیر وعایشه بر علیه امام علی علیه السلام برخاست و در این جنگ کشته شد.(1)
او اولین کسی است که با حضرت علی علیه السلام بیعت کرد.(2)
1. ابن خیاط، ابوعمرو خلیفه بن خیاط لیثی عصفری، تاریخ خلیفه بن خیاط، تحقیق فواز، بیروت، دار الکتب العلمیة، الطبعة الاولی، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۵م، ص۱۰۸
2.یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، بیروت، دار صادر، بیتا، ج۲، ص۱۷۸؛ ۴۳۶
پرسش:
طلحات سته چه کسانی هستند؟
پاسخ
طلحات سته: معني اين اصطلاح يعني آن شش نفري که طلحه نام بوده اند، بنا بر گزارشهای اهل سنت همه بخشنده و هر کدام داراي لقب خاصي بودند.
آن شش نفر عبارتند از:
یک- طلحة بن عبدالله تيمي که او را طلحة الفياض ميگفتند.
دو- طلحة بن عمر بن عبدالله تيمي که او را طلحة الجود ميناميدند.
سه- طلحة بن حسن بن علي بن ابيطالب عليهالسلام که او را طلحة الجواد ميگفتند.
چهار- طلحة بن عبدالله بن عوف که او را طلحة الخير ميناميدند.
پنج- طلحة بن عبدالرحمان بن ابوبکر که او را طلحة الدراهم ميگفتند.
شش- طلحة بن عبدالله بن خلف که او را طلحة الطلحات ميناميدند. (1)
این همان طلحه ای است که در جنگ جمل در سال36 با زبیر وعایشه بر علیه امام علی (علیه السلام) برخاست و در این جنگ کشته شد.(2)
او اولین کسی است که با حضرت علی (علیه السلام) بیعت کرد.(3)
منابع:
1. شیخ عباس قمی، مفاخراسلام، انتشارات مرکز اسناد اسلامی، چاپ دوم، 1377ش، ج11،ص552
2. ابن خیاط، ابوعمرو خلیفه بن خیاط لیثی عصفری، تاریخ خلیفه بن خیاط، تحقیق فواز، بیروت، دار الکتب العلمیة، الطبعة الاولی، 1415ق، ص108
3.یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، بیروت، دار صادر، بیتا، ج2، ص178؛ 436