شیعیان و کرونا

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
شیعیان و کرونا
با سلام  شیعیان معتقدند که امامان آنها افراد بیمار و مریض را شفا می دهند و انها از باب تبرک ضریح و حرم های امامان شان را می بوسند  و هنگام بیماری ها و گرفتاری هایشان به آنان پناه می برند اما در این هنگام که بیماری کرونا آمده بر خلاف این اعتقادشان عمل می کنند ضریح و حرم امامان شان را با مواد ضد عفونی کننده تمیز می کنند حضور در مساجد و حرم ها را ممنوع کرده اند! یکی نیست بگوید پس اعتقادتان چه شد؟ بالاخره این امام شما شفا دهنده است یا اینکه این مطلب گزافه ای بیش نبوده است؟
با نام و یاد دوست         کارشناس بحث: استاد صدیق
شیعیان معتقدند که امامان آنها افراد بیمار و مریض را شفا می دهند و انها از باب تبرک ضریح و حرم های امامان شان را می بوسند  و هنگام بیماری ها و گرفتاری هایشان به آنان پناه می برند اما در این هنگام که بیماری کرونا آمده بر خلاف این اعتقادشان عمل می کنند ضریح و حرم امامان شان را با مواد ضد عفونی کننده تمیز می کنند حضور در مساجد و حرم ها را ممنوع کرده اند! یکی نیست بگوید پس اعتقادتان چه شد؟ بالاخره این امام شما شفا دهنده است یا اینکه این مطلب گزافه ای بیش نبوده است.
 باسلام و عرض ادب ایام و اعیاد رجبیه بر همه مسلمانان و محبان اهل بیت علیهم السلام مبارک باد.   نکته ای که در این سوال به چشم میخورد این است که  اولا: فهم درستی نسبت به مقوله تبرک و اعتقاد مسلمانان راجع به این مسئله نشده است. ثانیا: بین مسئله بهداشتی و مسئله دینی خلط شده است.
توضیح اینکه: در مسئله تبرک، هیچ مسلمانی معتقد نیست که ضریح و در و دیوار و گنبد حرمهای منسوب به پیشوایان دینی، به خودی خود تبرک دارند،  بلکه  هر چه در این میان وجود دارد و موجب برکات دنیایی و اخروی میشود، همگی منسوب به صاحبان این حرمها و کسانی است که در آن مکانها دفن شده اند. بصورتی که اگر ایشان در آن مکان وجود نداشتند، به هیچ وجه برکتی نیز از آنجا به کسی نمیرسید. بنابراین، این حرم و ضریح نیست که تبرک دارد بلکه اینها هم اگر موجب برکت میشوند صرفا به واسطه انتساب به صاحبشان است.  
از سوی دیگر،  برکت یک مقوله دینی است و هیچ ربطی به مسئله بهداشتی ندارد. حرمی که متبرک است(به واسطه انتسابی که به یکی از پیشوایان دارد) موجب آثاری در دین و دنیای کسانی است که بدان متبرک میشوند، اما این مسئله هیچ ربطی به اثار دنیوی ناشی از بهداشت و امور دیگر دنیوی ندارد. مثلا همین ضریح، اگر بریدگی و زائده داشته باشد موجب بریدگی دست و صورتی میشود که به بدان کشیده میشود. اگر هم آلوده باشد موجب آلودگی چیزی میشود که با آن تماس یافته است. درست شبیه اینکه این ضریح با مقداری جوهر رنگی شده باشد و این جوهر نیز خشک نشده باشد، در این فرض، همینکه دست به آن سطح کشیده میشود، این ضریح متبرک و مایه برکت دنیوی و اخروی، دست و لباس فرد را رنگی میکند.  پس اشتباه و خلط و مغالطه بزرگی که در این پرسش وجود دارد، خلط بین برکت داشتن و اثر وضعی دنیوی آلودگی است. در حالیکه این دو هیچ ملازمه و منافاتی با یکدیگر ندارند.