جمع بندی شناخت حقانیت اسلام!

بسم الله الرحمن الرحیم با سلام و احترام

 ببخشیبد من سوالم این هست که اسلام گرایان راست میگن یا ملحدین مثلا ببینید تاریخ نگاران الحاد مانند ایمان سلیمانی امیری انچنان تاریخ اسلام رو میگن که ادم میگه این چه دینی هست از سویی تاریخ  نگاران اسلامی نیز به سبکی میگن که ادم عاشق اسلام میشه خب کدوم راست میگن ما از کجا بفهمیم علم غیب که نداریم میگن تحقیق کن اگر بخوایم تحقیق کنیم باید تمام عمرمون رو بزااریم اخرش هم کافر میمیریم یا در هر موضوع دیگری همین هست ما حرف کی رو با.ور کنیم لطفا یک جواب قانع کننده بدید

ای کاش سن، و سطح معلومات خودتان را فرموده بودید تا بهتر بتوانم شما را راهنمایی کنم، اما به هر حال چند نکته در پاسخ به سوال شما عرض می کنم: نکته اول: چیزی که غیر مستقیم و از فحوای کلام شما برداشت میشود این است که اختلاف نظرها در خصوص حقانیت اسلام شما را به تردید انداخته است، در حالی که هیچ دیدگاه علمی، دینی، هنری و مانند آن را نمیتوانید پیدا کنید که همه دنیا آن را قبول داشته باشند. اختلاف نظر طبیعی است و مختص به دین اسلام نیست. پس نباید گمان کنیم اینکه در خصوص حقانیت دین اسلام نظرات مخالفی وجود دارد پس حتما دین اسلام مشکل دارد، وگرنه اگر اینطور باشد ما یک گزاره و یک جمله درست و حق در تمام دنیا نداریم. نکته دوم: برای کشف حقانیت یک دین لازم نیست حتما سراغ سخنان مخالفین برویم، خصوصا در جایی که جبهه رسانه ای دشمن بسیار قوی بوده و با هر ترفندی دنبال تضعیف دین مردم باشد. من به جدّ معتقدم اگر همه مردم بدون مراجعه به نظرات مخالفین، فقط خودشان با نگاه انتقادی به دین خودشان نگاه می کردند، همگی عیوب دین خودشان را کشف کرده و به دین اسلام میرسیدند. اصلا لازم نیست که برای تشخیص نقاط قوت و ضعف دین خودشان به نظرات منتقدین مراجعه کنند. اما اگر کسی رفت سراغ نظر مخالفین این خودش یعنی تحقیق، یعنی من توان قضاوت دارم و می خواهم نظر مخالفین و موافقین را بشنوم. معنا ندارد کسی برود سراغ نظر مخالفین اما بگوید من نمیتوانم تحقیق کنم! بنابراین در یک کلام سه راه بیشتر وجود ندارد:

1. (تحقیق کلی) فقط با نگاه انتقادی به خود دین و عقل پذیر بودنِ آن
2. (تحقیق جامع و جزئی) با توجه به نظرات مخالفین و موافقین + توان قضاوت و تشخیص حق
3. (اعتماد به یک محقق)

شما باید تکلیف خودتون رو روشن کنید که از کدام طریق می خواهید به حقانیت اسلام برسید. حتی بنده که از کارشناسی تا دکتری رشته ام دین و الهیات و ادیان و اینها بوده، و حداقل 7 سال است که هر روز به پاسخگویی به شبهات مشغول هستم، با این حال هیچ وقت نیست که مدتی بگذرد و به شبهه جدیدی برخورد نکنم.       شبهات مخالفین که تمامی ندارد، اما کسی که رشته اش این نیست نباید خودش را درگیر این شبهات کند، واقعا لزومی ندارد. چون تمام نخواهد شد. اینکه کسی منتظر بماند که همه شبهات را جواب بدهد و بعد بفهمد اسلام بر حق است اصلا منطقی نیست، چون شبهات هر روز داره تولید می شود، اینطور نیست که تعداد آنها مشخص باشد تا تمام شود. نکته سوم: نکته دیگری که به شما کمک می کند تا از این سردرگمی بیرون بیایید این است که اگر می خواهید بی صداقتی امثال ایمان سلیمانی امیری و مانند او برایتان روشن شود لازم نیست در خصوص تمام شبهات ایشان تحقیق کنید که زمان بَر است، چند شبهه و سوال از مطالبش را انتخاب کرده و در خصوص صحت و سُقم آن با کمک مشاورین دینی تحقیق کنید و اگر به پاسخ آن رسیدید و دیدید که سخنان او دست نیست، بدانید بقیه حرف های این شخصیت، هم اینگونه است، دیگر لازم نیست دنبال بقیه حرف هایش بروید. وقتی با ارزیابی چندتا حرف یک شخصیت فهمیدیم دنبال حق نیست و دنبال اشکال تراشی و شبهه اندازی است، دیگر لازم نیست تمام حرف های او را دنبال کنیم و جواب بدهیم. چون وقتی منشأ یک حرف بی اعتبار شد، تمام حرف های او هم بی اعتبار میشود.  

بسیاری از علما (که فکر می‌کنم اکثریت علمای اسلامی هم باشند) تقلید در اصول دین رو جایز نمی‌دونند. پس با وجود این که در فروع دین میشه تقلید کرد، اما در اصول دین خود فرد باید به دنبال شناخت بره و خودش عقاید رو ارزیابی کنه. این هم مختص یک رشته دانشگاهی خاص نیست.

سلام فروردین عزیز بله منظورم تقلید نبود، منظورم مراجعه به متخصص به جای تحقیق بود، یعنی مستقیم برویم استدلال را بگیریم ، نه اینکه خود نتیه را بگیریم. مثل همین کاری که در این انجمن میشود. یعنی طرف به جای تحقیق در کتاب ها بیاید جواب با استدلال را از محقق بگیرد و بعد خودش با عقل خودش بسنجد

من 17 سالم هست و یک ساله در حال تحقیق دین هستم و به نتیجه کلی نرسیدم

خیلی خوبه، اما من خصوصا با توجه به سن شما به جدّ توصیه می کنم که سراغ سایت ها و منابع مخالف دین نروید چون در این صورت هرگز روی آرامش را تا آخر عمر نخواهید دید. من با موارد متعددی در این خصوص برخورد داشته ام. چون اگرچه پاسخ به آنها امکان دارد، اما اثر شبهات مختلف به صورت ناخودآگاه روی روان انسان تاثیر خواهند داشت. ما اصراری نداریم که دنبال شبهه بگردیم که! ما باید ادله وجود خدا و دین رو بخوانیم و ادله آنها را با عقل بسنجیم، وگرنه اگر بروید سراغ سایت ها و منابع مخالف خدا، از انجا که این شبهات تمامی ندارد در دریایی غرق خواهید شد که هرگز عمق و انتهایی ندارد، و همیشه در حال تردید خواهید ماند. شما باید سریع از این مسائل علمی عبور کنید و بروید سراغ ادعیه و مناجات ها که ارتباطتان را با خدا تقویت کنید، نه اینکه در مرحله اول بمانید...

مثلا این اشخاص ملحد چه هدفی باشه که دروغ بگن بیکارن جهنم طلب هستند؟! 

ببینید علت الحاد در همه شون یکسان نیست. برخی به خاطر این است که پذیرش خدا و دین دنیای آنها را از آنها خواهد گرفت زیر بار پذیرش آن نمیروند. اما عمده آنها به خاطر اشتباه در مبانی و روش بحثشان است. یعنی دنبال خدای مادی می گردند و از آنجا که نمی بینندش انکارش می کنند.

این درسته شبهات پایان ندارند ولی واقعا از کجا با اطمینان بفهمیم خدا هست اسلام حق هست و ملحدین دروغگو هستند؟ 

شما یک بار ادله اسلام و مخالفین را بررسی کنید متوجه عمق اختلاف می شوید، دیگر لازم نیست هر بار نظرات را به روز رسانی کنید!! من که مطالعه کرده ا، از 2000 سال پیش از میلاد تا به امروز ادله دو طرف به لحاظ ماهوی یکسان است، فقط شاخ و برگش عوض شده است. همه ادله منکرین خدا بر نگرش های مادی گرایانه بنا شده است. وگرنه نه نظریه تکامل، و نه بیگ بنگ هرگز تعارضی با وجود خدا ندارند.

مثلا الان در فیزیک کوانتم دیده شده که انرژی و ماده به وجود اومدن و از بین رفتن و خب این دلیلی میشه که بگیم بیگ بنگهم همین بوده؟ و الان مثلا از اول بیگ بنگ تاحال حاضر هزاران تغییر ایجاد شده مانند سیاراتی که از مدار خارج شدند یا خوده ماه که در حال انحرافه یا کم و زیاد شدن سرعت زمین اینهالق هست که  به گونه ای بی نظمی حساب نمیشه؟ و چه برهانی برای اثبات خالق هست که اصلا نقد نشده و گفتید برای این دین رو قبول نمیکنن چون غرق لذت دنیا هستند خب پس به فکر اخرتشون نیستن؟

ببینید عمده دلیل انکار خدا از سوی دانشمندان غربی ، این است که در فلسفه و علوم عقلی نه نها متخصص نبودند، بلکه اصلا اطلاعات نداشتند. مثلا شما استدلال آقای هاوکینگ در اینکه جهان خودش را از هیچ به وجود آوده را ببینید. می گوید ابتدا یک فضای کوانتومی با گرنش بسیار شدید بوده و این موجب شده که جهان خودش را از هیچ به وجود بیاورد. خب اشکال این سخن خیلی روشن است. هر کسی دو واحد فلسفه خوانده باشد می گوید اگر فضای کوانتومی و گرانش بوده است، پس چطور می گویید هیچ چیزی نبوده و جهان خودش را از هیچ به وجود آورده است؟ این اشکال را هم غربی ها به هاوکینگ گرفته اند و هم شرقی ها. یا مثلا نظریه تکامل، برخی آنچنان به آب و آتش می زنند تا این نظریه تکامل را اثبات کنند که اصلا حواسشان نیست، نظریه تکامل اصلا با وجود خداتعارضی ندارد! نظریه تکامل نهایتا برهان نظم را رد می کند، یعنی یکی از براهین اثبات خدا را نقض میکند، نه وجود خدا را! در ثانی نظریه تکامل فقط تکامل موجودات را توجیه می کند، نه پیدایش آنها را. عامل دیگر شناخت مسیحیت به عنوان بهترین دین، و عدم شناخت اسلام است.وقتی سخنان آنها را میخوانیم میبینیم اشکالات مسیحیت را به پای همه ادیان گذاشته اند، مثلا شهید مطهری در خصوص برتراند راسل که از تاثیرگذارترین چهره های الحادی معاصر است می گوید: راسل در شناخت معارف اسلامی حتی یک کودک دبستانی هم به شمار نمی رود. خلاصه آنکه اطلاعات ضعیف فلسفی ، و شناخت ناقص از دین ، این دانشمندان را بدین سمت و سو برده است.

اکثر برهان هایی که برای اثبات وجود خدا مطرح میشن قابل نقد هستن و خدشه ناپذیر نیستند. ما از خدا(جز منابع دینی)هیچ اطلاع صحیحی دیگه ای نداریم که حالا بخوایم نقدش کنیم.تمام برهان هایی که فلاسفه اقامه کردن حاصل برداشت های ذهنی خودشان بوده در نتیجه نقد و رد آنها هیچ دلیلی بر عدم وجود خدا نیست. شرط اثبات اینه که به خدا احاطه کامل داشته باشیم که این در حوزه علوم تجربی غیر ممکنه.دلیلیش هم بنظر واضحه چون خدایی که اثبات بشه دیگه خدا نیست.اصلا همین که کلمه (وجود) رو برای خدا بکار میبریم داریم خدا رو محدود میکنیم.یا اینکه برای خدا دنبال علتیم خدا رو باز اوردیم در حوزه مادی. اینجاست که بحث ایمان به خدا مطرح میشه.بین ایمان و یقین فرقی هست.ما در این دوران هیچ وقت نمیگیم، من ایمان دارم که زمین به دور خورشید می چرخه. همیشه همراه ایمان درصدی ریسک هم وجود داره و این طبیعیه.

   سلام mwm عزیز اینکه وجود خدا و حقانیت یک دین با قاطعیت قابل اثبات نیست نشأت گرفته از تفکرات متفکران دینی غرب است. ولی واقعا اینگونه نیست. من ر پست پیشین هم علت اشتباه متفکرین و دانشمندان غربی در خصوص انکار خدا را عرض کرده ام. ولی باور کنید این اشکالات در فضای فلسفه اسلامی مطرح نیست. شما در خصوص هر کدام از براهین که بخواهید می توانیم در یک تاپیک مستقل بحث کنیم که آیا اشکالاتی که به آنها وارد کرده اند از سر ندانستن و عدم درک دقیق برهان بوده است یا اینکه اشکالات واقعا وارد هستند.

جمع بندی پرسش: اسلام گرایان راست میگویند یا ملحدین؟ برخی تاریخ نگاران ملحد مانند ایمان سلیمانی امیری آنچنان تاریخ اسلام را بیان می کنند که انسان در حقانیت اسلام به تردید می افتد، و از سویی تاریخ نگاران اسلامی به گونه ای میگویند که آدم عاشق اسلام میشود. چطور بفهمیم چه کسی راست می گوید؟ اگر بخواهیم تحقیق کنیم باید تمام عمرمان را در این مسیر بگذاریم.   پاسخ:  چند نکته باید در پاسخ به سوال شما عرض می کنم:   نکته اول: چیزی که غیر مستقیم و از فحوای کلام شما برداشت میشود این است که اختلاف نظرها در خصوص حقانیت اسلام شما را به تردید انداخته است، در حالی که هیچ دیدگاه علمی، دینی، هنری و مانند آن را نمیتوانید پیدا کنید که همه دنیا آن را قبول داشته باشند. اختلاف نظر طبیعی است و مختص به دین اسلام نیست. پس نباید گمان کنیم اینکه در خصوص حقانیت دین اسلام نظرات مخالفی وجود دارد پس حتما دین اسلام مشکل دارد، وگرنه اگر اینطور باشد ما یک گزاره و یک جمله درست و حق در تمام دنیا نداریم.   نکته دوم: برای کشف حقانیت یک دین لازم نیست حتما سراغ سخنان مخالفین برویم، خصوصا در جایی که جبهه رسانه ای دشمن بسیار قوی بوده و با هر ترفندی دنبال تضعیف دین مردم باشد. ضرورتی ندارد دنبال شبهه باشیم برای اینکه به دینی معتقد شویم! شبهات هرگز تمامی ندارد و اگر کسی بخواهد تمام شبهات و سوالات را حل کند تا بعد ایمان بیاورد قطعا بی ایمان از دنیا خواهد رفت. نه به این خاطر که شبهات پاسخ ندارند، بلکه بدین خاطر که شبهات انتها ندارند. بنابراین اینکه می فرمایید نمی خواهی تحقیق کنید خلاف رفتارتون هست. خب اگر کسی رفت سراغ نظر مخالفین این خودش یعنی تحقیق، یعنی من توان قضاوت دارم و می خواهم نظر مخالفین و موافقین را بشنوم. وگرنه معنا ندارد کسی برود سراغ نظر مخالفین اما بگوید من نمیتوانم تحقیق کنم! کسی که رشته اش این نیست نباید خودش را درگیر این شبهات کند، واقعا لزومی ندارد. چون تمام نخواهد شد. اینکه کسی منتظر بماند که همه شبهات را جواب بدهد و بعد بفهمد اسلام بر حق است اصلا منطقی نیست، چون شبهات هر روز داره تولید می شود، اینطور نیست که تعداد آنها مشخص باشد تا تمام شود. بنابراین در یک کلام سه راه بیشتر وجود ندارد:

1. (تحقیق کلی) فقط با نگاه انتقادی به خود دین و عقل پذیر بودنِ آن
2. (تحقیق جامع و جزئی) با توجه به نظرات مخالفین و موافقین + توان قضاوت و تشخیص حق
3. (اعتماد به یک محقق)

شما باید تکلیف خودتون رو روشن کنید که از کدام طریق می خواهید تحقیق کنید.   نکته سوم: نکته دیگری که به شما کمک می کند تا از این سردرگمی بیرون بیایید این است که اگر می خواهید بی صداقتی امثال ایمان سلیمانی امیری و مانند او برایتان روشن شود لازم نیست در خصوص تمام شبهات ایشان تحقیق کنید که زمان بَر است، چند شبهه و سوال از مطالبش را انتخاب کرده و در خصوص صحت و سُقم آن با کمک مشاورین دینی تحقیق کنید و اگر به پاسخ آن رسیدید و دیدید که سخنان او درست نیست، بدانید بقیه حرف های این شخصیت، هم اینگونه است، دیگر لازم نیست دنبال بقیه حرف هایش بروید. وقتی با ارزیابی چندتا حرف یک شخصیت فهمیدیم دنبال حق نیست و دنبال اشکال تراشی و شبهه اندازی است، دیگر لازم نیست تمام حرف های او را دنبال کنیم و جواب بدهیم. چون وقتی منشأ یک حرف بی اعتبار شد، تمام حرف های او هم بی اعتبار میشود.