جمع بندی:
موضوع: آیا جنایات داعش با عذاب برزخی قابل قیاس است؟
پرسش: داعش سر زن و بچه رو به جرم شیعه و غیر وهابی بودن و غیر مسلمون بودن ... قطع میکنه
خدا هم به صرف یک گناهی مانند بد حجابی ، فرد بدحجاب رو هزاران سال از موهاش تو آتیش آویزون میکنه و وارد جهنم میکنه
جهنمی که طبق روایات اگه لحظه ای عذاب آن به دنیا برسه،کل دنیا نابود میشه
حالا صد رحمت به داعش که به خاطر جرم های بزرگتری،عذاب کمتری ایجاد کرد و تازه یه لحظه هم هست و طرفو سریع میکشن.
خدای شما که (نعوذ بالله) خیلی از جنایت کاران داعش ظالم تره که به خاطر یه گناه کوچیک این همه عذاب میکنه
پاسخ:
در قیامت این طور نیست که فردی بالای سر مجرمان قرار دهند و دستور دهد که بگیرید و بکشید و در بندش کنید چنین چیزی توهّماتی بیش نیست و به خاطر همین توهّمات است که چنین شبهاتی ایجاد می شود، حکما در این باره گفته‌اند: «کیفرها در حقیقت اثر طبیعی عمل است و خاصیت تکوینی آن محسوب می‌شود و یا نتیجه حضور خود عمل در برابر انسان است، چنان که در قرآن کریم فرمود: « وَ بَدا لَهُمْ سَيِّئاتُ ما كَسَبُوا وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُن»(زمر: 48) پاداش بد اعمالى كه مى كردند برايشان آشكار شد و آنچه مسخره اش مى كردند گردا گردشان را بگرفت. و در آیه دیگر فرمود: « وَ لا تُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُون »(یس: 54) و جز همانند كارى كه كرده ايد پاداش نمى بينيد.
عذاب قیامت، مجازات به مثل نیست بلکه مجازات به عین جرم است. یعنی عمل خود شخص را به خودش می دهند نه مجازات آن را. « فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ * وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ » پس هر كس هموزن ذرّهاى كار خير انجام دهد آن را مى بيند. و هر كس هموزن ذرّه اى كار بد كرده آن را مى بيند. (الزلزلة:7)
ملاحظه می فرمایید که سخن از جزای عمل نیست بلکه خود عمل تقدیم صاحبش می شود. فرمود: « إِنَّ الَّذينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ في بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعيراً» كسانى كه اموال يتيمان را به ظلم و ستم مى خورند، غیر از این نیست که آتش مى خورند؛ و به زودى در شعله هاى آتش مى سوزند. (النساء:10) ؛ کسانی که اهل بصیرت هستند، به چشم ملکوتی شهود می کنند که حرامخوار همین الآن لقمه های آتش را می بلعد لکن مانند کسی که در اثر بی حسّی زیر تیغ جرّاحی احساس درد نمی کند، اینها هم متوجّه عذاب نیستند.
چنین نیست که اگر کسی اینجا گناهی کرد، در آخرت مجازاتش کنند. بلکه عمل بد، خودش عین عذاب است ؛ کما اینکه عمل خیر، عین نعمات بهشتی است. لذا آخرت صرفاً روز پرده برداری از باطن هاست.
پرسشی که در اين جا مطرح می شود این است که شما میفرمایید که کسی نمیاد کسی رو بگیره مثلا سرب داغ بریزه تو گلوش یا عذاب کنه و اینهایی که به عنوان عذاب ذکر میشن خود عمل انسان هست که به انسان داده میشه ( و منطقا هم قابل پذیرش هست و سازگار با مهربان بودن خدا ). ولی اون 19 فرشته ای که در قرآن گفته شده پس کارشون چیه؟ مگه اینها مامور عذاب کردن نیستن؟
در پاسخ عرض می شود:
از آنجا که تجسّم حقیقت اعمال، سنّت و قانونی الهی است؛ خدا این تجسّم اعمال را فعل خود شمرده و گاه از عذاب نمودن بندگان نیز سخن می گوید «خُذُوهُ فَغُلُّوه»(الحاقّه 30)؛ همانگونه که اگر کسی در دنیا از پشت بام افتاد و مرد، می توان انداختن او از پشت بام را به خدا نسبت داد، این چنین است عذاب جهنمیّان، چرا که عذاب علاوه بر این که اثر طبیعی و تکوینی گناه کاران است، می توان این کار را هم به فرشته های عذاب و هم به خداوند نسبت داد.
علاوه بر این مطلب، طبق بیان حکمای اسلامی نعمات و نقمات اخروی ظهور و تجلی اعمال خود انسان ها هستند؛ اگر کسی در آخرت صاحب قصر شد مصالح این قصر را خود فرد با اعمال صالحش ایجاد می کند، فرشتگانی که این کاخ را برای فرد صالح می سازند ان ها هم ظهور اعمال فرد صالح است، تمام نعمت های بهشتی را خود فرد می سازد و ایجاد می کند در مورد جهنم و عذاب های جهنم هم همین طور است فرشته های عذاب هم ظهور خود فرد هستند اینطور نیست که فرشته های عذاب جدای از مملکت وجودی اشخاص خارج باشند.
لذا فرشته هایی که عذاب را به عهده دارند آن ها نیز خارج از مملکت وجودی خود انسان نیستند، همچنانکه (برای مثال) حور العین ظهور کمالات انسان است، فرشته های عذاب نیز ظهور رذائل افراد هستند با این وصف معلوم می شود فرشته ای که مأمور عذاب است این فرشته را نیز خود فرد ایجاد می کند لذا می توان گفت عذاب هم اثر تکوینی و طبیعی عمل انسان است و هم می توان به فرشته عذاب نسبت داد.
ممکن است کسی بگوید من تا به حال بابت هیچ کدام از کارهای بدی که انجام دادم پشیمون نیستم؛ اگر دزدی کردم،اگر غیبت کردم،اگر کسی رو از خودم رنجوندم بابته هیچ کدومشون ناراحت نیستم. اگر حقیقت ملکوتی این اعمال عذاب بود پس باید ناراحت می شدم!!!
در پاسخ عرض می شود:
مجازات دو دسته است، مجازات قراردادی و مجازات تکوینی؛ مجازات قرار دادی مثل قوانین راهنمایی و رانندگی هست برای مثال اگر سرعت بالای 120 داشته باشی جریمه خواهی شد، اما مجازات تکوینی قسم دیگری از مجازات است بدینگونه که اگر سرعت بالای 120 بروی یا از چراغ قرمز عبور کنی تصادف کرده و جان خود را از دست خواهی داد.
مجازات اخروی از نوع مجازات تکوینی است نه قراردادی، این طور نیست که خداوند فرموده باشد اگر غیبت کنی چنین و چنان خواهیم کرد، بلکه حقیقت و باطن گناه بزرگ غیبت آتش است کسی که غیبت می کند در همان لحظه در آتش جهنم می سوزد منتهی چون چشم برزخ بین ندارد این حقیقت را نمی بیند همانند کسی که عضوی از بدنش را بی حس کرده اند اگر این عضو بی حس با سرب داغ هم ملاقات کند هیچ احساس سوزشی نمی کند.
جسارتا اگر حضرت عالی غیبت کردید و دزدی کردید اما ناراحت و پشیمان نیستید چون همانند آن فردی که از بی حسی استفاده کرده هیچ حسی ندارید، اگر گوشه ای از حقیقت گناه را به ما نشان بدهند از ترس عذاب جهنم جان می دهیم. ممکن است کسی بگوید: اینکه انسان ها وارد قیامت میشن و بایت کارهای اشتباهشون پشیمون میشن ... به خاطره خود اون عمل نیست ... به خاطره این هستش که بابتش مجازات میشن.
در پاسخ به این فرمایش هم عرض می شود:
این سخن کاملا مغایر با معارف دینی است، آیات و روایات صراحتا عنوان می کنند که اعمال انسان حقیقت ملکوتی دارند برای مثال قرآن مجید، حقیقت ملکوتی غیبت را خوردن گوشت برادر ایمانی معرفی می کند ولی شخص غیبت کننده هیچ احساسی نمی کند که گوشت برادرش را می خورد؛ قرآن کریم درباره غیبت می فرماید: « وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً أَ يُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخيهِ مَيْتاً فَكَرِهْتُمُوهُ». و از يكديگر غيبت مكنيد. آيا هيچ يك از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ پس آن را ناخوش خواهيد داشت (حجرات: 12)
و یا در آیه دیگری حقیقت ملکوتی خوردن مال یتیم را خوردن آتش می داند: «إِنَّ الَّذينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ في بُطُونِهِمْ نارا» (نساء 10) آنان كه اموال يتيمان را به ستم مىخورند شكم خويش پر از آتش مىكنند و به آتشى فروزان خواهند افتاد.
درست است که الان از باغ یتیم، میوه می‌خورد، اما چهره ملکوتی‌اش این است که آتش می‌خورد، اما خود متوجه نیست که آتش می خورد نه میوه.
کاربر مهمان خوش آمدید
چه تیتر زشتی داره نمیشه حالا تیتر رو عوض کنید آدم تنش نلرزه؟
جمع بندی:
موضوع: آیا جنایات داعش با عذاب برزخی قابل قیاس است؟
پرسش:
داعش سر زن و بچه رو به جرم شیعه و غیر وهابی بودن و غیر مسلمون بودن ... قطع میکنه
خدا هم به صرف یک گناهی مانند بد حجابی ، فرد بدحجاب رو هزاران سال از موهاش تو آتیش آویزون میکنه و وارد جهنم میکنه
جهنمی که طبق روایات اگه لحظه ای عذاب آن به دنیا برسه،کل دنیا نابود میشه
حالا صد رحمت به داعش که به خاطر جرم های بزرگتری،عذاب کمتری ایجاد کرد و تازه یه لحظه هم هست و طرفو سریع میکشن.
خدای شما که (نعوذ بالله) خیلی از جنایت کاران داعش ظالم تره که به خاطر یه گناه کوچیک این همه عذاب میکنه
پاسخ:
در قیامت این طور نیست که فردی بالای سر مجرمان قرار دهند و دستور دهد که بگیرید و بکشید و در بندش کنید چنین چیزی توهّماتی بیش نیست و به خاطر همین توهّمات است که چنین شبهاتی ایجاد می شود، حکما در این باره گفته‌اند: «کیفرها در حقیقت اثر طبیعی عمل است و خاصیت تکوینی آن محسوب می‌شود و یا نتیجه حضور خود عمل در برابر انسان است، چنان که در قرآن کریم فرمود: « وَ بَدا لَهُمْ سَيِّئاتُ ما كَسَبُوا وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُن»(زمر: 48) پاداش بد اعمالى كه مى كردند برايشان آشكار شد و آنچه مسخره اش مى كردند گردا گردشان را بگرفت. و در آیه دیگر فرمود: « وَ لا تُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُون »(یس: 54) و جز همانند كارى كه كرده ايد پاداش نمى بينيد.
عذاب قیامت، مجازات به مثل نیست بلکه مجازات به عین جرم است. یعنی عمل خود شخص را به خودش می دهند نه مجازات آن را. « فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ * وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ » پس هر كس هموزن ذرّهاى كار خير انجام دهد آن را مى بيند. و هر كس هموزن ذرّه اى كار بد كرده آن را مى بيند. (الزلزلة:7)
ملاحظه می فرمایید که سخن از جزای عمل نیست بلکه خود عمل تقدیم صاحبش می شود. فرمود: « إِنَّ الَّذينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ في بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعيراً» كسانى كه اموال يتيمان را به ظلم و ستم مى خورند، غیر از این نیست که آتش مى خورند؛ و به زودى در شعله هاى آتش مى سوزند. (النساء:10) ؛ کسانی که اهل بصیرت هستند، به چشم ملکوتی شهود می کنند که حرامخوار همین الآن لقمه های آتش را می بلعد لکن مانند کسی که در اثر بی حسّی زیر تیغ جرّاحی احساس درد نمی کند، اینها هم متوجّه عذاب نیستند.
چنین نیست که اگر کسی اینجا گناهی کرد، در آخرت مجازاتش کنند. بلکه عمل بد، خودش عین عذاب است ؛ کما اینکه عمل خیر، عین نعمات بهشتی است. لذا آخرت صرفاً روز پرده برداری از باطن هاست.
جمع بندي 2
پرسشی که در اين جا مطرح می شود این است که شما میفرمایید که کسی نمیاد کسی رو بگیره مثلا سرب داغ بریزه تو گلوش یا عذاب کنه و اینهایی که به عنوان عذاب ذکر میشن خود عمل انسان هست که به انسان داده میشه ( و منطقا هم قابل پذیرش هست و سازگار با مهربان بودن خدا ). ولی اون 19 فرشته ای که در قرآن گفته شده پس کارشون چیه؟ مگه اینها مامور عذاب کردن نیستن؟
در پاسخ عرض می شود:
از آنجا که تجسّم حقیقت اعمال، سنّت و قانونی الهی است؛ خدا این تجسّم اعمال را فعل خود شمرده و گاه از عذاب نمودن بندگان نیز سخن می گوید «خُذُوهُ فَغُلُّوه»(الحاقّه 30)؛ همانگونه که اگر کسی در دنیا از پشت بام افتاد و مرد، می توان انداختن او از پشت بام را به خدا نسبت داد، این چنین است عذاب جهنمیّان، چرا که عذاب علاوه بر این که اثر طبیعی و تکوینی گناه کاران است، می توان این کار را هم به فرشته های عذاب و هم به خداوند نسبت داد.
علاوه بر این مطلب، طبق بیان حکمای اسلامی نعمات و نقمات اخروی ظهور و تجلی اعمال خود انسان ها هستند؛ اگر کسی در آخرت صاحب قصر شد مصالح این قصر را خود فرد با اعمال صالحش ایجاد می کند، فرشتگانی که این کاخ را برای فرد صالح می سازند ان ها هم ظهور اعمال فرد صالح است، تمام نعمت های بهشتی را خود فرد می سازد و ایجاد می کند در مورد جهنم و عذاب های جهنم هم همین طور است فرشته های عذاب هم ظهور خود فرد هستند اینطور نیست که فرشته های عذاب جدای از مملکت وجودی اشخاص خارج باشند.
لذا فرشته هایی که عذاب را به عهده دارند آن ها نیز خارج از مملکت وجودی خود انسان نیستند، همچنانکه (برای مثال) حور العین ظهور کمالات انسان است، فرشته های عذاب نیز ظهور رذائل افراد هستند با این وصف معلوم می شود فرشته ای که مأمور عذاب است این فرشته را نیز خود فرد ایجاد می کند لذا می توان گفت عذاب هم اثر تکوینی و طبیعی عمل انسان است و هم می توان به فرشته عذاب نسبت داد.
ممکن است کسی بگوید من تا به حال بابت هیچ کدام از کارهای بدی که انجام دادم پشیمون نیستم؛ اگر دزدی کردم،اگر غیبت کردم،اگر کسی رو از خودم رنجوندم بابته هیچ کدومشون ناراحت نیستم. اگر حقیقت ملکوتی این اعمال عذاب بود پس باید ناراحت می شدم!!!
در پاسخ عرض می شود:
مجازات دو دسته است، مجازات قراردادی و مجازات تکوینی؛ مجازات قرار دادی مثل قوانین راهنمایی و رانندگی هست برای مثال اگر سرعت بالای 120 داشته باشی جریمه خواهی شد، اما مجازات تکوینی قسم دیگری از مجازات است بدینگونه که اگر سرعت بالای 120 بروی یا از چراغ قرمز عبور کنی تصادف کرده و جان خود را از دست خواهی داد.
مجازات اخروی از نوع مجازات تکوینی است نه قراردادی، این طور نیست که خداوند فرموده باشد اگر غیبت کنی چنین و چنان خواهیم کرد، بلکه حقیقت و باطن گناه بزرگ غیبت آتش است کسی که غیبت می کند در همان لحظه در آتش جهنم می سوزد منتهی چون چشم برزخ بین ندارد این حقیقت را نمی بیند همانند کسی که عضوی از بدنش را بی حس کرده اند اگر این عضو بی حس با سرب داغ هم ملاقات کند هیچ احساس سوزشی نمی کند.
جسارتا اگر حضرت عالی غیبت کردید و دزدی کردید اما ناراحت و پشیمان نیستید چون همانند آن فردی که از بی حسی استفاده کرده هیچ حسی ندارید، اگر گوشه ای از حقیقت گناه را به ما نشان بدهند از ترس عذاب جهنم جان می دهیم.
ممکن است کسی بگوید: اینکه انسان ها وارد قیامت میشن و بایت کارهای اشتباهشون پشیمون میشن ... به خاطره خود اون عمل نیست ... به خاطره این هستش که بابتش مجازات میشن.
در پاسخ به این فرمایش هم عرض می شود:
این سخن کاملا مغایر با معارف دینی است، آیات و روایات صراحتا عنوان می کنند که اعمال انسان حقیقت ملکوتی دارند برای مثال قرآن مجید، حقیقت ملکوتی غیبت را خوردن گوشت برادر ایمانی معرفی می کند ولی شخص غیبت کننده هیچ احساسی نمی کند که گوشت برادرش را می خورد؛ قرآن کریم درباره غیبت می فرماید: « وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً أَ يُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخيهِ مَيْتاً فَكَرِهْتُمُوهُ». و از يكديگر غيبت مكنيد. آيا هيچ يك از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ پس آن را ناخوش خواهيد داشت (حجرات: 12)
و یا در آیه دیگری حقیقت ملکوتی خوردن مال یتیم را خوردن آتش می داند: «إِنَّ الَّذينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ في بُطُونِهِمْ نارا» (نساء 10) آنان كه اموال يتيمان را به ستم مىخورند شكم خويش پر از آتش مىكنند و به آتشى فروزان خواهند افتاد.
درست است که الان از باغ یتیم، میوه می‌خورد، اما چهره ملکوتی‌اش این است که آتش می‌خورد، اما خود متوجه نیست که آتش می خورد نه میوه.