شاكله ى دين
تب‌های اولیه
شاكله ى دين
دين آسمانى به طور كلى از دو بخش اعتقادى و عملى مركب مى باشد.
بخش اعتقادى:
بخش اعتقادى:
يك رشته اعتقادات اساسى و واقع بينى هاست كه بايد انسان پايه ى زندگى خود را بر روى آنها گذارد و آنها سه اصل كلى:
-توحيد
-نبوّت
-معاد
هستند كه با اختلال يكى از آنها پيروى دين صورت نبندد.
-توحيد
-نبوّت
-معاد
هستند كه با اختلال يكى از آنها پيروى دين صورت نبندد.
بخش عملى:
يك رشته وظايف اخلاقى و عملى است كه مشتمل است بر وظايفى كه انسان نسبت به پيشگاه خداى جهان و وظايفى كه انسان در برابر جامعه بشرى دارد،
و از اينجاست كه وظايف فرعى كه در شرايع آسمانى براى انسان تنظيم شده بر دو گونه است:
-اخلاق
- اعمال
و هر يك از آنها نيز بر دو قسم است:
اخلاق و اعمالى :
يك رشته وظايف اخلاقى و عملى است كه مشتمل است بر وظايفى كه انسان نسبت به پيشگاه خداى جهان و وظايفى كه انسان در برابر جامعه بشرى دارد،
و از اينجاست كه وظايف فرعى كه در شرايع آسمانى براى انسان تنظيم شده بر دو گونه است:
-اخلاق
- اعمال
و هر يك از آنها نيز بر دو قسم است:
اخلاق و اعمالى :
1-كه به پيشگاه خداوندى ارتباط دارد مانند خُلق و صفات ايمان و اخلاص و تسليم و رضا و خشوع و مانند عمل نماز و روزه و قربانى و اين دسته به ويژه «عبادات» ناميده مى شود و خضوع و بندگى انسان را نسبت به پيشگاه خدايى مسجل مى سازد
2- قسمتى اخلاق و اعمال شايسته اى است كه به جامعه ارتباط دارد مانند اخلاق و صفات بشر دوستى و خيرخواهى و عدالت و سخاوت، و مانند وظايف معاشرت و داد و ستد و غير آنها و اين قسم به ويژه «معاملات» ناميده مى شود.