سرپرستی فرزندان پرورشگاهی

تب‌های اولیه

35 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
سرپرستی فرزندان پرورشگاهی

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

هدفم از ایجاد این تاپیک به نقد گذاشتن یکی از تفکراتم بود تا بتوانم آن را اصلاح و یا تکمیل کنم انشاءالله.
و آن اینکه تصمیم بر این دارم اگر خداوند برایم ازدواج رقم زد (عجب اعتماد به نفسی :ok:) به جای بچه دار شدن از پرورشگاه ها و شیرخوارگاه ها به هر تعداد که فرزند میخواهم داشته باشم به سرپرستی بپذیرم.
میخواستم بدانم آیا این افراط است؟؟
اصلا این کار درست است؟
آیا شکل بهتری وجود دارد برای این نمونه رفتار؟
ممنون میشوم کمکم کنید
یا علی

سلام و درود:Gol:

بلـــه جای تشکر داره:Gol:

اما..

دو نکته ای که الان به ذهنم میرسه را بگم

اولا این که

ما ایرانی ها کلا احساساتی هستیم!

تو کارهامون زیاد افراط و تفریط میکنیم!!!

به نظر من به جا این که چشم به آینده داشته باشید

میتونید الان هم ساعاتی را در پرورش گاه ها یا خانه های سالمندان بگذرونید

دوم این که

نان شب;132839 نوشت:
آن اینکه تصمیم بر این دارم اگر خداوند برایم ازدواج رقم زد (عجب اعتماد به نفسی ) به جای بچه دار شدن از پرورشگاه ها و شیرخوارگاه ها به هر تعداد که فرزند میخواهم داشته باشم

مسلما شما بعد از ازدواج تنهایی نمیتونید چنین تصمیم مهمی بگیرید!

کم تر کسی چنین شرایطی را قبول میکنه!

بعد هم بچه های پرورشگاهی یه سری مشکلات دارن که لزومی نمی بینم بهشون اشاره کنم!

علی یارتان:Gol:

po0neh;132866 نوشت:
مسلما شما بعد از ازدواج تنهایی نمیتونید چنین تصمیم مهمی بگیرید! کم تر کسی چنین شرایطی را قبول میکنه! بعد هم بچه های پرورشگاهی یه سری مشکلات دارن که لزومی نمی بینم بهشون اشاره کنم!

کاملا موافقم،بعد از ازدواج شما به تنهایی تصمیم نمی گیرید چون سرنوشت شما با سرنوشت یه نفردیگه گره خورده وبازخورد تصمیم شما به اون هم برمی گرده

سلام
شما میتونین از حمین حالا به بچه های بی سرپرست کمک کنین
اما گرفتن بچه از پرورشگاه قوانین خودش رو داره
کسانی که بچه دار نمیشن یا والدینی که یه بچه داشته باشن و یه کدومشون بیشتر از 30 سال داشته باشه و دوشیزگان و بیوه زنانی که بیش از 30 داشته باشن
اونم با رای دادگاه
اگه چیزی هم داشته باشین به اسم بچه کنین
ان شا ا... موفق باشین
و با توجه به این همه اصراری که اسلام به توجه به بچه یتیم داره کاش طعم خانواده و محبت رو بچشن
یاعلی

po0neh;132866 نوشت:
دو نکته ای که الان به ذهنم میرسه را بگم

اولا این که

ما ایرانی ها کلا احساساتی هستیم!

تو کارهامون زیاد افراط و تفریط میکنیم!!!

به نظر من به جا این که چشم به آینده داشته باشید

میتونید الان هم ساعاتی را در پرورش گاه ها یا خانه های سالمندان بگذرونید


سلام علیکم
متشکرم از نظرتان
من اطمینان دارم که تصمیم احساسی نیست.چون تصمیم لحظه ای نبوده است.بلکه مدت ها این تفکر را در ذهن داشته ام.
اما کاملا موافقم که از همین حالا باید به پرورشگاه ها سر بزنم .
po0neh;132866 نوشت:
مسلما شما بعد از ازدواج تنهایی نمیتونید چنین تصمیم مهمی بگیرید!

کم تر کسی چنین شرایطی را قبول میکنه!

بعد هم بچه های پرورشگاهی یه سری مشکلات دارن که لزومی نمی بینم بهشون اشاره کنم!


من اگر همچین تصمیمی را به طور قطع بگیرم حتما با شخصی که میخواهم زندگی مشترک داشته باشم در میان میگذارم و اگر پذیرفت با هم زندگی را شروع میکنیم.یعنی اینطور نیست که همه چیز به بعد از ازدواج موکول بشه/
ممنون که راهنمایی کردید اما وقتی من از شما عزیزان درخواست مشاوره میکنم انتظار دارم که مشکلات را نیز بیان فرمایید.
ممنون میشوم که بفرمایید چه مشکلاتی دارد؟!!

خیال خال;132908 نوشت:
اما گرفتن بچه از پرورشگاه قوانین خودش رو داره
کسانی که بچه دار نمیشن یا والدینی که یه بچه داشته باشن و یه کدومشون بیشتر از 30 سال داشته باشه و دوشیزگان و بیوه زنانی که بیش از 30 داشته باشن
اونم با رای دادگاه
اگه چیزی هم داشته باشین به اسم بچه کنین

سلام علیکم
بله...به هر حال تا جایی که قانون دستم را باز گذاشته باشد انجام میدهم.
متشکرم



سلام علیکم
جناب نان شب گرامی بابت تاخیر خودم و سایر همکارانم عذرخواهی میکنم
بحث بسیار جالبی رو گذاشتید.اولا فکر خود من درباره بچه های پرورشگاهی بیشتر سر محرم و نامحرم بحث هست که از همکاران بخش احکام حتما دعوت میکنم بهمون کمک کنند.چون ما مسلمانیم و ایرانی و دارای رفت و آمدهای خانوادگی و مسلما این مسله بسیار بینمون خودنمایی خواهد کرد.
اما بحث احساسی و عملی قضیه:
من نمیدونم قانونی که دولت برای این مسله گذاشته چیه و با چه زد و بندهایی است
جناب نان شب حتما تصاویری از این بچه ها رو دیدید.آدم باورش نمیشه کودکانی به این زیبایی و نازنینی بی سرپرست رها شده باشند
از طرفی این بچه شدیدا روحیه های حساسی دارند.اینکه برند توی خانواده ای قرار بگیرند و بعد کمی بزرگ شدن بهشون سرکوفت سرراهی بودن و اینجور مسایل زده بشه بسیار سختر از زندگی بدون والدینه
نمیدونم باید اسم این مسله رو بذاریم فقر فرهنگی یا هرچیز دیگری

یادمه توی کتاب زبانم عکس و متنی از چند خانواده بود که در عین داشتن فرزند از خودشون سرپرستی کودکان بی سرپرست آن هم از اقالیم مختلف جهان رو پذیرفته بودند و یک خانواده دوازده نفری با هم زندگی میکردند
اینکه شما خودتون فرزند دار بشید نباید به سرپرستی کودکان لطمه ای بزنه
باز هم میگم من از قانون مملکت در این مورد خبر ندارم ولی جناب نان شب کاش بشه بیشتر درباره عزت نفس این بچه ها و موقعیت اونها در زندگیمون صحبت کنیم

maryam;133505 نوشت:
سلام علیکم

جناب نان شب گرامی بابت تاخیر خودم و سایر همکارانم عذرخواهی میکنم
بحث بسیار جالبی رو گذاشتید.اولا فکر خود من درباره بچه های پرورشگاهی بیشتر سر محرم و نامحرم بحث هست که از همکاران بخش احکام حتما دعوت میکنم بهمون کمک کنند.چون ما مسلمانیم و ایرانی و دارای رفت و آمدهای خانوادگی و مسلما این مسله بسیار بینمون خودنمایی خواهد کرد.
اما بحث احساسی و عملی قضیه:
من نمیدونم قانونی که دولت برای این مسله گذاشته چیه و با چه زد و بندهایی است
جناب نان شب حتما تصاویری از این بچه ها رو دیدید.آدم باورش نمیشه کودکانی به این زیبایی و نازنینی بی سرپرست رها شده باشند
از طرفی این بچه شدیدا روحیه های حساسی دارند.اینکه برند توی خانواده ای قرار بگیرند و بعد کمی بزرگ شدن بهشون سرکوفت سرراهی بودن و اینجور مسایل زده بشه بسیار سختر از زندگی بدون والدینه
نمیدونم باید اسم این مسله رو بذاریم فقر فرهنگی یا هرچیز دیگری

سلام بر شما
بحث محرم ونا محرم بودن رو به نظرم باید فکری به حالش کرد! چرا که سرپرستی از این کودکان میتواند واقعا تاثیرات خوب هم بر کودک و هم بر پدر و مادر جدیدش داشته باشد.
من حتی به این فکر کردم که مدتی از شهر خودم دور بشم و بعد از چند ماه با یک بچه برگردم و بگم بچه ی خودم است و تا قیام قیامت کسی حتی خود بچه نفهمد که او فرزند من نیست.
فکر نکنم زندگی با والدین سخت تر از زندگی در پرورشگاه باشد. حتی اگر پس از بزرگ شدن بفهمد که کیست باز میتواند به پدر و مادری که از صمیم قلب دوستشان دارد افتخار کند.
این بستگی به شیوه ی تربیت ما دارد.اگر او مثلا حافظ قرآن شود و قرآن را نیز بفهمد و زندگی قرآنی داشته باشد یقینا وقتی بفهمد که ما پدر و مادر واقعی او نیستیم خود جوابی قرآنی به خویش خواهد داد.این تماما بستگی به این داردکه ما او را چگونه بزرگ کرده ایم.
متشکرم

maryam;133509 نوشت:

اینکه شما خودتون فرزند دار بشید نباید به سرپرستی کودکان لطمه ای بزنه

عرض کردم اگر قرار باشد که کودکی را به فرزندی بپذیرم دیگر نمی خواهم فرزند دار بشوم.مگر اینکه قانون اجازه ندهد .


نان شب;133513 نوشت:
عرض کردم اگر قرار باشد که کودکی را به فرزندی بپذیرم دیگر نمی خواهم فرزند دار بشوم.مگر اینکه قانون اجازه ندهد .

یه سوال

مگه خانومت قبول میکنه؟

guest;133540 نوشت:
یه سوال

مگه خانومت قبول میکنه؟


:Nishkhand:من مجردم.
اگر این تصمیم رو قطعی بگیرم با کسی ازدواج میکنم که این شرایط رو بپذیره.اجباری در ازدواج نیست.
موفق باشید
یا علی ع

باسلام
همانطور که دوستان اشاره کردند یکی از مهمترین مشکلات و مسائل فرزند خوانده مسئله محرمیت است زیرا اگر دختر باشد به پدر و عمو ، دایی ،وپدربزرگش نامحرم واگر پسر باشد بر مادر و..... نامحرم است و این امر برای زندگی طرفین مشکل مهمی است اگر در سن نوزادی و شیرخواری باشد باز هم می توان از طریق شیر خوردن با شرایط خاصش راهی برای محرمیت فراهم کرد اما اگر غیر شیرخوار باشد در اکثر موارد راهی برای محرمیت وجود ندارد

سلام مجدد:Gol:

نان شب;133469 نوشت:
ممنون که راهنمایی کردید اما وقتی من از شما عزیزان درخواست مشاوره میکنم انتظار دارم که مشکلات را نیز بیان فرمایید. ممنون میشوم که بفرمایید چه مشکلاتی دارد؟!!

اولا این که بنده خودم را اصلا در مقام مشاور نمیبینم

فقط نظر ام را گفتم...

دوما مشکلات این بچه ها:

*مریم عزیز به روحیه حساسشان اشاره کردن

پس شما اول باید با خودت کنار بیای یعنی از روی ترحم و... جلو نری

*متاسفانه فرهنگ بزرگ کردن این بچه ها هنوز در جامعه ی ما جا نیفتاده

به طوری که بنده خانواده هایی را دیدم که بچه دار نمی شدند

ولی حاضر نبودن یکی از این بچه ها را سرپرستی کنند!:Narahat az:

*همان طور که هم در احادیث و هم به طور علمی ثابت شده :

در مورد انتخاب همسر به منظور ایجاد و تولید نسل سالم و صالح، احادیث و روایات فراوانى وجود دارد که بسیارى از آن ها حاکى از اهمیت قانون وراثت و تأثیر عامل محیط مى باشد.

پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله) براى تولید نسل بهتر، دقیق ترین نکات را در امر انتخاب همسر گوشزد فرموده است.

تا شرایط انعقاد نطفه هم مهمه....

یعنی در کل میخوام بگم که پدر و مادر تاثیر گذارند...

علی یارتان:Gol:


شفا;133672 نوشت:
باسلام
همانطور که دوستان اشاره کردند یکی از مهمترین مشکلات و مسائل فرزند خوانده مسئله محرمیت است زیرا اگر دختر باشد به پدر و عمو ، دایی ،وپدربزرگش نامحرم واگر پسر باشد بر مادر و..... نامحرم است و این امر برای زندگی طرفین مشکل مهمی است اگر در سن نوزادی و شیرخواری باشد باز هم می توان از طریق شیر خوردن با شرایط خاصش راهی برای محرمیت فراهم کرد اما اگر غیر شیرخوار باشد در اکثر موارد راهی برای محرمیت وجود ندارد

سلام علیکم
چه باید کرد؟
آیا ایرادی دارد بزرگ کردن آن کودک؟

امروز برنامه ماه عسل در مورد همین موضوع بود. آخه کی باورش می شه هنوزم یه همچین آدمایی وجود داشته باشن. 20 ساااااااال از بچه معلول یکی دیگه نگهداری کنی. واقعاً خدا این جور بنده هاشو کجای بهشت جا می ده؟؟؟!!

با سلام

نمی دانم دلیلتان برای اینکار چیست.

علاوه بر این تصمیمی که دارید شاید بتوانید گزینه های دیگری را پیش روی خود بگذارید.

عزیزانی هستند که سرپرستی قانونی کودکان را بر عهده نگرفته اند ولی پرورشگاه و ... ساخته اند یا کار و زندگی در چنین مکان هایی را برگزیده اند
و همچنین رسیدگی مالی/عاطفی به دیگر کودکان و یتیمان و خانواده ها و سر و سامان دادن به آنها

بنده زوجی را دورادور می شناسم که با سرزدن ها و رسیدگی های خود به فقرا پدر و مادر مجازی چند صد نفر(از نوزاد تا پیر) به شمار می روند.

داشتن فرزند و نسلی مسلمان از یک انسان کم سعادتی نیست که از آن بگذریم.

اگر هم تنها سرپرستی فرزندان پرورشگاهی را می خواهید که اطلاعی ندارم.:Cheshmak:

التماس دعا.
یا علی.

marzieh411;134161 نوشت:
امروز برنامه ماه عسل در مورد همین موضوع بود. آخه کی باورش می شه هنوزم یه همچین آدمایی وجود داشته باشن. 20 ساااااااال از بچه معلول یکی دیگه نگهداری کنی. واقعاً خدا این جور بنده هاشو کجای بهشت جا می ده؟؟؟!!

سلام
بله
متاسفانه من اون برنامه رو نتونستم ببینم.ولی شنیدم که چطور بود...واقعا فوق العاده بود.:hamdel:
درود خداوند بر همچین پدر و مادری
انشاءالله خداوند توفیق انجام همچین کارهایی رو به ما هم بده.:Gol:

من یک پیشنهاد به دوست عزیزمون میکنم
با پیش زمینه اینکه من هم حسی عین تو و اعتقادی عین تو دارم چند تا نکته میگم که امیدوارم مفید برات باشه
من مسائل فقهی اینکار رو زیاد اطلاع ندارم و حتی فکر میکنم که در احکام ما چنین کسی فرزند خوانده است و بنظرم به پدر مادر محرم میشه ( مطمئن نیستم و باید به مرجع تقلیدتون حتما مراجعه کنید)

شما حالا چه کاریه که حتما یک بچه رو بیارین خونتون و بزرگش کنین. طرح اکرام ایتام یکی از عالیترین چیزهاییه که من تا حالا تو عمرم دیدم. من نمیدونم شما کجا زندگی میکنید. ولی من یکبار رفتم توی شهرهای نزدیک زابل. اونجا انقدر بچه های فقیر و یتیم هستش که از دیدنشون دلتون کباب میشه. البته همه جا از اینا هست
شما وقتی یک بچه رو میارین خونتون، حمایت دولت رو ازش قطع کرده و تمام مسئولیت های اونو به عهده میگیرید و تربیت خوب یا بد او کاملا متوجه شماست.
لطفا توجه کنید که خصوصیات پدر و مادر به فرزند به ارث میرسه. مثل یک فرزند پرورشگاهی رو بزرگ کردن مثل اینه کسی یک ساختمان رو شالوده اش رو ریخته باشه و شما ندونین که خوب کار کرده یا نه. بعد بیاین این شالوده رو بخرین و بخواین روش یک ساختمان بسازین. ولی مثل سرپرستی یک یتیم مثل این میمونه که شما به بنای اون ساختمان میگی من بهت پول میدم و تو به نظرات منم عمل کن ولی خودت اینو بساز. در اینصورت مسئول خرابی ساختمان هم بناست.( حالا شاید این مثال یه کمی نامتناسب بوده باشه ولی اصل قضیه رو بچسب)

شما توی اکرام ایتام مثل پدر یک یتیم عمل میکنی و سرپرست اون میشی. به علاوه اینکه اون در داخل خانواده اش و در کنار مادرش داره زندگی میکنه. و کمک های دولت هم از او قطع نمیشه. شما میتونی باهاش ارتباط داشته باشی و بهش سر بزنی و مثل یک پدر اونو راهنمایی کنی

نتیجه گیری حرفام این میشه که با توجه به مسئولیت سنگینی که پذیرفتن یک بچه به فرزندخوندگی داره(که یکسریشو دوستان گفتن، بازم هست که اگر خواستی من بازم میتونم مشکلاتشو بگم)، برادرانه میگم اینو بنظرم بیخیال شو. اینو بذار برای اونایی که بچه دار نمیشن. که با اینکار میتونن حس بچه دار بودنشون رو هم ارضا کنن.
یعنی اگر ( خدایی نکرده) توانایی بچه دار شدن نداشتین ( ببخشیدا بازم میگم خدایی ناکرده) حتما حتما حتما این کارو بکن .یکی که سهله، توان مالی داشتی چند تا بچه وردار بیار. ( منم خودم همچین تصمیمی رو گرفتم) نه مثل تو این فیلمای مزخرف صدا سیما که زن و شوهری که بچه دار نمیشن، عوض اینکه بیان فرهنگ بچه پرورشگاهی گرفتن رو ترویج بدن، زن و شوهر زندگیشون رو میریزن به هم و بچه میشه بزرگترین مشکل لاینحل زندگیشون.

بگذریم. شما اینو بنظرم بذار برای اونایی که بچه دار نمیشن. خودت راحت برو توی طرح اکرام ایتام سرپرستی بچه یتیم رو به عهده بگیر. به اون ثواب هم میرسی. که البته بنظر من با توجه که به اینکه انجام اینکار مسئولیت و زحمت کمتری داره، شما میتونی سرپرستی چند تا رو به عهده بگیری و بنظرم اثر بهتر و بیشتری نسبت به آوردن یک فرزند داره.( که اگر خواستی من بازم میتونم از فواید این کار برات بیشتر بگم)

پس بنابراین این گزینه اکرام ایتام هم بهش فکر کن. نظر من اینه که اگر بچه از پرورشگاه بیاری و خودت هم بچه دار بشی خیلی خیلی خیلی سخته که طوری رفتار کنی که اون بچه با خودش فکر نکنه که داری بین اون و بچه خودت فرق میذاری (و میدونی اگر این فکرو کنه چقدر میتونه دلش بشکنه و مسئولیت اون هم باز پای تو هستش) ولی در مورد سپرستی بچه یتیم اینجوری نیست. حتی اگر بتونی میشه کاری کرد که بچه هات رابطه دوستی با اونا برقرار کنن.

بسه دیگه زیاد شد. در کل اکرام ایتام یعنی مسئولیت کمتر ، خطر کمتر ، اثر بیشتر و بهتر به همراه تقریبا همون ثواب

بسم الله الرحمن الرحیم

saeghe3000;134534 نوشت:
من یک پیشنهاد به دوست عزیزمون میکنم با پیش زمینه اینکه من هم حسی عین تو و اعتقادی عین تو دارم چند تا نکته میگم که امیدوارم مفید برات باشه من مسائل فقهی اینکار رو زیاد اطلاع ندارم و حتی فکر میکنم که در احکام ما چنین کسی فرزند خوانده است و بنظرم به پدر مادر محرم میشه ( مطمئن نیستم و باید به مرجع تقلیدتون حتما مراجعه کنید)

پاسخ شما دوست عزیز
شفا;133672 نوشت:
باسلام همانطور که دوستان اشاره کردند یکی از مهمترین مشکلات و مسائل فرزند خوانده مسئله محرمیت است زیرا اگر دختر باشد به پدر و عمو ، دایی ،وپدربزرگش نامحرم واگر پسر باشد بر مادر و..... نامحرم است و این امر برای زندگی طرفین مشکل مهمی است اگر در سن نوزادی و شیرخواری باشد باز هم می توان از طریق شیر خوردن با شرایط خاصش راهی برای محرمیت فراهم کرد اما اگر غیر شیرخوار باشد در اکثر موارد راهی برای محرمیت وجود ندارد

ابتدا از شما واقعا تشکر میکنم...حتما نظرتان برایم مفید بوده است.

saeghe3000;134534 نوشت:
شما حالا چه کاریه که حتما یک بچه رو بیارین خونتون و بزرگش کنین. طرح اکرام ایتام یکی از عالیترین چیزهاییه که من تا حالا تو عمرم دیدم. من نمیدونم شما کجا زندگی میکنید. ولی من یکبار رفتم توی شهرهای نزدیک زابل. اونجا انقدر بچه های فقیر و یتیم هستش که از دیدنشون دلتون کباب میشه. البته همه جا از اینا هست

دوست عزیز
طرح اکرام ایتام در جای خود بسیار خوب و تاثیر گذار و مفید هست.اما این به این معنا نیست که اگر بنده در این طرح شرکت کنم دیگر توان این را ندارم کودکی را به سرپرستی بپذیرم.هر دو میتواند در کنار هم باشد.انشاءالله

saeghe3000;134534 نوشت:
لطفا توجه کنید که خصوصیات پدر و مادر به فرزند به ارث میرسه. مثل یک فرزند پرورشگاهی رو بزرگ کردن مثل اینه کسی یک ساختمان رو شالوده اش رو ریخته باشه و شما ندونین که خوب کار کرده یا نه. بعد بیاین این شالوده رو بخرین و بخواین روش یک ساختمان بسازین. ولی مثل سرپرستی یک یتیم مثل این میمونه که شما به بنای اون ساختمان میگی من بهت پول میدم و تو به نظرات منم عمل کن ولی خودت اینو بساز. در اینصورت مسئول خرابی ساختمان هم بناست.( حالا شاید این مثال یه کمی نامتناسب بوده باشه ولی اصل قضیه رو بچسب)

در اسلام تا جایی که بنده اطلاع دارم بنا را بر مثبت گذاشته و این قضیه ی فرزند زنا بودن و این حرف ها را تا زمانی که ثابت نشود قبول ندارد...
و اما در اغلب موارد فرزندان به علت فقری که آن خانواده با آن روبرو بوده است به پرورشگاه داده شده اند ..نه مسایل دیگر انشاءالله.
و اینکه ما با گفتن نقاط تاریک کار کل عمل را منفی ببینیم درست نیست.

saeghe3000;134534 نوشت:
شما توی اکرام ایتام مثل پدر یک یتیم عمل میکنی و سرپرست اون میشی. به علاوه اینکه اون در داخل خانواده اش و در کنار مادرش داره زندگی میکنه. و کمک های دولت هم از او قطع نمیشه. شما میتونی باهاش ارتباط داشته باشی و بهش سر بزنی و مثل یک پدر اونو راهنمایی کنی

بله.. اگر خدا بخواد من نیازی به کمک دولت ندارم . ضمن اینکه قرار نیست من سرپرستی کسی را بپذیرم که خانواده دارد...در واقع همچین اجازه ای هم مطابق قانون به من داده نمیشود.
بله..انشاءالله که بتوانیم کودکان زیادی را در طرح اکرام ایتام به سرپرستی مادی بپذیریم..که این نفی کننده ی به فرزندی پذیرفتن کودکان پرورشگاهی نیست

saeghe3000;134534 نوشت:
شما وقتی یک بچه رو میارین خونتون، حمایت دولت رو ازش قطع کرده و تمام مسئولیت های اونو به عهده میگیرید و تربیت خوب یا بد او کاملا متوجه شماست.

saeghe3000;134542 نوشت:
نتیجه گیری حرفام این میشه که با توجه به مسئولیت سنگینی که پذیرفتن یک بچه به فرزندخوندگی داره(که یکسریشو دوستان گفتن، بازم هست که اگر خواستی من بازم میتونم مشکلاتشو بگم)، برادرانه میگم اینو بنظرم بیخیال شو.

:Ghamgin:...نه

saeghe3000;134542 نوشت:
بگذریم. شما اینو بنظرم بذار برای اونایی که بچه دار نمیشن. خودت راحت برو توی طرح اکرام ایتام سرپرستی بچه یتیم رو به عهده بگیر. به اون ثواب هم میرسی. که البته بنظر من با توجه که به اینکه انجام اینکار مسئولیت و زحمت کمتری داره، شما میتونی سرپرستی چند تا رو به عهده بگیری و بنظرم اثر بهتر و بیشتری نسبت به آوردن یک فرزند داره.( که اگر خواستی من بازم میتونم از فواید این کار برات بیشتر بگم)

آخه چرا واسه اونایی که بچه دار نمیشن؟
طرح اکرام ایتام رو هم که عرض کردم بحث جداییست.
دوست عزیز ثواب چی؟ من دنبال اون ثوابی که مد نظر شماست نیستم.

saeghe3000;134542 نوشت:
پس بنابراین این گزینه اکرام ایتام هم بهش فکر کن. نظر من اینه که اگر بچه از پرورشگاه بیاری و خودت هم بچه دار بشی خیلی خیلی خیلی سخته که طوری رفتار کنی که اون بچه با خودش فکر نکنه که داری بین اون و بچه خودت فرق میذاری (و میدونی اگر این فکرو کنه چقدر میتونه دلش بشکنه و مسئولیت اون هم باز پای تو هستش) ولی در مورد سپرستی بچه یتیم اینجوری نیست. حتی اگر بتونی میشه کاری کرد که بچه هات رابطه دوستی با اونا برقرار کنن.

من اگه از پرورشگاه بچه بیارم دیگه نمیخوام بچه دار شم..همونطور که در پست های قبلیم عرض کردم.پس مشکلاتی که فرمودید پیش نمیاد.انشاءالله.

یا علی ع

نان شب;134705 نوشت:
اما این به این معنا نیست که اگر بنده در این طرح شرکت کنم دیگر توان این را ندارم کودکی را به سرپرستی بپذیرم.هر دو میتواند در کنار هم باشد.انشاءالله

من به جای اون اینو پیشنهاد کردم وگرنه حرف شما درسته نافی هم نیستن.

نان شب;134705 نوشت:
این قضیه ی فرزند زنا بودن و این حرف ها را تا زمانی که ثابت نشود قبول ندارد...
و اما در اغلب موارد فرزندان به علت فقری که آن خانواده با آن روبرو بوده است به پرورشگاه داده شده اند ..نه مسایل دیگر انشاءالله. و اینکه ما با گفتن نقاط تاریک کار کل عمل را منفی ببینیم درست نیست.

چه ربطی به زنا داره؟من کی حرف زنا زدم؟ اگر زنازاده باشه که بعید میدونم بتونی آدمش کنی. (اینم تازه از خطراتیه که خودت اشاره کردی که خدایی نکرده زنازاده باشیه) منظورم اخلاق و روحیاتش بود. ببینید بچه خود شما اخلاق و روحیات شما رو به ارث میبره. تربیتش راحت تره. ولی شما اون بچه رو پدر مادرشو از کجا میشناسی؟
در روایتی هست که میگه امام حسین روز عاشورا میفرماید میدونید چرا حرفای من توی شما اثر نمیذاره؟چون مال حرام شکم های شمارو پر کرده.
شما از کجا میدونی که این بچه با نون حلال تو شکم مادرش رشد کرده؟ اینا همه در اخلاق فرد موثره.
همیشه که بر اثر فقر نیست. موارد دیگه ای هم هست ( ذهنت سمت زنا نره .اونو بیخیال)
من نفی نکردم گفتم با توجه به همه این مسائل، داری در راه بسیار پرخطری میری. خوب بابا راه راحت تری هم هست که. داری خودتو میندازی تو یک حرکت سنگین و خطرناک. ماجراجویی نیستش که. راه راحتتر و بهترش هست. شایدم خیلی از خودت مطمئنی!

نان شب;134705 نوشت:
اگر خدا بخواد من نیازی به کمک دولت ندارم . ضمن اینکه قرار نیست من سرپرستی کسی را بپذیرم که خانواده دارد...در واقع همچین اجازه ای هم مطابق قانون به من داده نمیشود.

منظور منو نفهمیدین. من گفتم شما کمک دولت رو ازش قطع میکنین. بنابراین مسئول تامین مایحتاج اون فقط شما هستین و مسئولیت بیشتری به عهده شماست.
ولی در طرح اکرام کمک دولت همچنان ادامه داره . و بیشتر توی طرح اکرام حالت پدری و تکیه داشتن مهمه. البته کمک مالی هم جای خودشه ولی کمک دولت رو قطع نمیکنه.

نان شب;134707 نوشت:
دوست عزیز ثواب چی؟ من دنبال اون ثوابی که مد نظر شماست نیستم.

من نمیفهمم پس قصد شما از انجام این کار چیه؟ هدف دیگه ای جز جلب رضایت خدا دارین؟

نان شب;134707 نوشت:
من اگه از پرورشگاه بچه بیارم دیگه نمیخوام بچه دار شم

تصمیم عجیبی داری. ولی گفتم اگر هدفت جلب رضایت خداست که راه های بهتری وجود داره.
اگر نیست که نمیدونم چی بگم والا ...
نظر شخصیم اینه که بعید میدونم که زنی حاضربشه با اینکه بتونه بچه دار بشه ، نشه و بره بچه از پرورشگاه بیاره
من تا حالا همچین مردی هم ندیدم. اولیش تویی. واقعا بعید میدونم کسی پیدا شه.
بعدش اصلا نمیتونم بفهمم. خوب چه کاریه که شما خودتون از نعمت بچه دار شدن محروم کنی؟

در ضمن یک نکته بگم بحث هم خونی خیلی خیلی بحث مهمیه. چون بچه شما ، خون و گوشت و پوستش از شماست یک ارتباط وجودی بین شماست. نمیدونم چه جوری بگم که منظورم بیان شه.
شما هرچی هم که یک بچه پرورشگاهی رو دوست داشته باشین به اندازه اون بچه ای که گوشت و پوست و خون از شماست، نمیتونین دوست داشته باشین

نان شب;134707 نوشت:
من اگه از پرورشگاه بچه بیارم دیگه نمیخوام بچه دار شم..

سلام برنان شب گرامی
انشالله که برای نان شبت محتاج هیچ نامردی نشی و تکیه گاهت فقط خدا باشه.
راستش این فکرت خیلی ذهنم رو مشغول کرده و به ابعاد مثبت و منفیش زیاد فکر کردم
منم کمی به بحث خون و ارث فکر معتقدم
دوست گرامیمون راست میگند.کمی باید به این مسله فکر کرد ولی همه میدونن که مسله خون(ارث) یک طرف قضیه است و مسله تربیت که شما میخواهی عهده دارش بشید طرف دیگر قضیه
یعنی به هرحال باز میشه موفق بود
اما این تکه ای رو که نقل قول کردم بیشتر نطرم رو جلب کرده
از بی ادبی عذر میخواهم ولی چون بحث به اینجا رسیده باید درباره اش حرف زد
وقتی دو جوان با هم ازدواج میکنند بدنی پر از انرژی دارند و بدن بر حسب مورد طبیعی اش شروع میکنه برای تولید نسل
وقتی شما میگید نمیخوایید بچه دار بشید یعنی میخوایید جلوی یک روند طبیعی و عظیم رو در خودتون و همسرتون بگیرید مشکلات بسیار بزر گی از نظر پزشکی و همچنین روانی بر خودتون تحمیل میکنید
جلوگیری کردن از بچه دار شدن تا یک مدت جواب میده ولی بعدا واقعا کار خطرناکی است
اثرات اون رو در جوانانی که در اوایل ازدواجشون به دلیل مشکلات مالی تا چندین سال جلوی بچه دار شدنشون رو میگیرن میشه دید.

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم

maryam;134759 نوشت:
دوست گرامیمون راست میگند.کمی باید به این مسله فکر کرد ولی همه میدونن که مسله خون(ارث) یک طرف قضیه است و مسله تربیت که شما میخواهی عهده دارش بشید طرف دیگر قضیه یعنی به هرحال باز میشه موفق بود

خب اگر میشود موفق بود چرا نه؟؟
اگر این همه مهم است چرا اینقدر دین تاکید بر اختیار انسان دارد؟؟
چرا وراثت را کمتر دیده است؟
بیشتر به تربیت و اختیار تاکید شده است؟؟
اگر اینگونه نیست بفرمایید.

maryam;134759 نوشت:
وقتی شما میگید نمیخوایید بچه دار بشید یعنی میخوایید جلوی یک روند طبیعی و عظیم رو در خودتون و همسرتون بگیرید مشکلات بسیار بزر گی از نظر پزشکی و همچنین روانی بر خودتون تحمیل میکنید جلوگیری کردن از بچه دار شدن تا یک مدت جواب میده ولی بعدا واقعا کار خطرناکی است اثرات اون رو در جوانانی که در اوایل ازدواجشون به دلیل مشکلات مالی تا چندین سال جلوی بچه دار شدنشون رو میگیرن میشه دید.

میشه لطفا بدون تعارف و شرم و حیا توضیح بیشتری بفرمایید...
راجع به جنبه های جسمانی که زندگی طبق روال معمول خود پیش میرود...قرار است بچه ای به دنیا نیاید.همین.
بحث روانی آن هم که با حضور فرزندان گل از پرورشگاه حل میشه.
اینطور نیست؟

سلام
ای کاش با خانواده هایی که بچه از پرورشگاه آوردند صحبت می کردید.
می تونه خیلی کمکتون کنه.

من دو مورد سراغ دارم ، تجربه های آنچنان موفقی نبوده براشون.
یعنی از بچه شون راضی نیستند.
گرچه این دو مورد نمی تونه به تنهایی دلیل خوبی باشه برای اینکه شما این کارو نکنید ولی به هر حال تجربه است.
یکی از این خانواده ها ، پسری رو در خردسالی به فرزندی قبول کردند ، اما خیلی راضی نبودند .
رفتارهای او رو نمی پسندیدند.
یکی دیگه هم که تجربه ی بدتری بود ، دختری بود که زمانی که فهمیده بود پدر و مادر دیگه ای داره پاشو توی یه کفش کرده بود که من باید والدین اصلیم رو پیدا کنم. (چون والدین او زنده بودند.)

می دونید ، شاید اگر پدر و مادری فرزند خوبی نداشته باشند ، بتونند تقصیر رو گردن خودشون بندازند اما یک فرزند خوانده اگر خوب از آب درنیاد ، این پدر و مادر یه جای ذهنشون رو این فکر درگیر می کنه که این ذاتا خوب نبوده.
همه ی احتمالات رو باید در نظر گرفت.
این کار ریسک بسیار بزرگی داره.
این رو هم در نظر بگیرید که این خانواده هایی که من می شناسم بچه دار هم نمی شدند و یه جورایی دیگه دیدند ناچارند.
یعنی اگر می تونستند خودشون بچه داشته باشند و بعد این تجربه ی ناموفق رو می چشیدند ، مسلما خیلی حسرت به دلشون می موند!

شما اگر هم خیلی برای این کار مصمم هستید و بعد از ازدواج هم هنوز مصمم بودید ، استخاره کنید.
و نتیجه رو بسپرید به خدا.


التماس دعا.
یا علی.

نان شب;132839 نوشت:

و آن اینکه تصمیم بر این دارم اگر خداوند برایم ازدواج رقم زد (عجب اعتماد به نفسی :ok:) به جای بچه دار شدن از پرورشگاه ها و شیرخوارگاه ها به هر تعداد که فرزند میخواهم داشته باشم به سرپرستی بپذیرم.

با سلام و احترام

قبلا يكبار وارد اين تاپيك شده بودم ولي مطالعه اي نكردم.

الان همينجور تفريحي وارد شدم خيليييييييييييييي متعجب شدم!!!!!

به نظر من هيچ وقت فرزند پرورشگاهي جاي فرزند آدم رو نمي تونه بگيره
حداقل براي يك زن به هيچ عنوان قابل قبول نيست كه در صورت توانايي قيد مادر شدن رو بزنه و بچه پرورشگاهي رو بزرگ كنه.

حس مادر شدن كه در وجود هر دختري هست رو هيچ مردي نمي تونه درك كنه...

موفق باشيد در راه حق؛

مـــریم;135332 نوشت:
سلام
ای کاش با خانواده هایی که بچه از پرورشگاه آوردند صحبت می کردید.
می تونه خیلی کمکتون کنه.

من دو مورد سراغ دارم ، تجربه های آنچنان موفقی نبوده براشون.
یعنی از بچه شون راضی نیستند.
گرچه این دو مورد نمی تونه به تنهایی دلیل خوبی باشه برای اینکه شما این کارو نکنید ولی به هر حال تجربه است.
یکی از این خانواده ها ، پسری رو در خردسالی به فرزندی قبول کردند ، اما خیلی راضی نبودند .
رفتارهای او رو نمی پسندیدند.
یکی دیگه هم که تجربه ی بدتری بود ، دختری بود که زمانی که فهمیده بود پدر و مادر دیگه ای داره پاشو توی یه کفش کرده بود که من باید والدین اصلیم رو پیدا کنم. (چون والدین او زنده بودند.)

می دونید ، شاید اگر پدر و مادری فرزند خوبی نداشته باشند ، بتونند تقصیر رو گردن خودشون بندازند اما یک فرزند خوانده اگر خوب از آب درنیاد ، این پدر و مادر یه جای ذهنشون رو این فکر درگیر می کنه که این ذاتا خوب نبوده.
همه ی احتمالات رو باید در نظر گرفت.
این کار ریسک بسیار بزرگی داره.
این رو هم در نظر بگیرید که این خانواده هایی که من می شناسم بچه دار هم نمی شدند و یه جورایی دیگه دیدند ناچارند.
یعنی اگر می تونستند خودشون بچه داشته باشند و بعد این تجربه ی ناموفق رو می چشیدند ، مسلما خیلی حسرت به دلشون می موند!

شما اگر هم خیلی برای این کار مصمم هستید و بعد از ازدواج هم هنوز مصمم بودید ، استخاره کنید.
و نتیجه رو بسپرید به خدا.

التماس دعا.
یا علی.


سلام و تشکر
در پاسخ به اینکه پسر آن خانواده رفتار جالبی نداشت به نظرم آن پدر و مادر باید به تربیتی که کردهاند و رفتار خودشان رجوع کنند.ضمن اینکه خیلی از خانواده ها از فرزندانی که خودشان دنیا آورده اند هم راضی نیستند . و این دیگر خیلی فاجعه است که مادری 9 ماه سختی بارداری و بعد هم زایمان و ... را تحمل کند و باز از رفتار فرزندش راضی نباشد.
راجع به اون دختره هم که میخواست پدر و مادرشو پیدا کنه باید عرض کنم که اگر شما پست های قبلی بنده رو مطالعه می فرمودید میدید که عرض کردهام نمی خواهم فرزندم از این موضوع با خبر شود که او را از پرورشگاه آورده ام....
او از کجا فهمیده بود که والدینش زنده اند؟ مگر پدر و مادر جدیدش میدانستند که پدر و مادر اولبه ( نه واقعی ) او که هستند؟ همچین چیزی طبق قانون ممکن نیست!
شما میفرمایید شاید اگر خوب نبود من تقصیر را گردن او می اندازم..در صورتی که من کاملا علم به این دارم که این من هستم که رفتار او را شکل می دهم...ببخشید ما.
در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست.
ممنون از لطفتان.
یا علی ع

آذر بانو;135336 نوشت:
با سلام و احترام

قبلا يكبار وارد اين تاپيك شده بودم ولي مطالعه اي نكردم.

الان همينجور تفريحي وارد شدم خيليييييييييييييي متعجب شدم!!!!!

به نظر من هيچ وقت فرزند پرورشگاهي جاي فرزند آدم رو نمي تونه بگيره
حداقل براي يك زن به هيچ عنوان قابل قبول نيست كه در صورت توانايي قيد مادر شدن رو بزنه و بچه پرورشگاهي رو بزرگ كنه.

حس مادر شدن كه در وجود هر دختري هست رو هيچ مردي نمي تونه درك كنه...

موفق باشيد در راه حق؛


سلام و درود:Gol:
ممنون که تاپیک انجمنتان را برای تفریح انتخاب کردید.
و اما
آیا اینکه یک زن هیچ وقت حاضر نیست قید مادر شدن رو بزنه کلی است؟
به نظرم خیلی ها هستند که از بارداری و زایمان میترسند .پس چه بهتر که مادر شدن رو بدون سختی تحمل کنند.نمیگم همه این کار رو کنند که نمیکنند .بلکه خانم هایی که این ظرفیت رو در خودشون میبینند که به یک کودک پرورشگاهی به دید فرزند :Gol::hamdel: خویش نگاه کند.و هیچ وقت حسی غیر از حس یک مادر را به او نداشته باشد.
آیا فرزند برادر ما از گوشت و خون ماست؟ چطور میتوانیم او را اینقدر دوست بداریم؟
البته قبول دارم که حسی که میفرمایید رو من نمیتونم درک کنم.به نظرتان حس پدر شدن رو خانم ها درک میکنند؟
همانطور که من میتوانم نسبت به کودکی پرورشگاهی همچین حسی داشته باشم یک خانم هم میتواند داشته باشد با کمی سختی بیشتر البته. ولی ممکن است.

یا علی ع

نان شب;135342 نوشت:
سلام و تشکر در پاسخ به اینکه پسر آن خانواده رفتار جالبی نداشت به نظرم آن پدر و مادر باید به تربیتی که کردهاند و رفتار خودشان رجوع کنند.ضمن اینکه خیلی از خانواده ها از فرزندانی که خودشان دنیا آورده اند هم راضی نیستند . و این دیگر خیلی فاجعه است که مادری 9 ماه سختی بارداری و بعد هم زایمان و ... را تحمل کند و باز از رفتار فرزندش راضی نباشد. راجع به اون دختره هم که میخواست پدر و مادرشو پیدا کنه باید عرض کنم که اگر شما پست های قبلی بنده رو مطالعه می فرمودید میدید که عرض کردهام نمی خواهم فرزندم از این موضوع با خبر شود که او را از پرورشگاه آورده ام.... او از کجا فهمیده بود که والدینش زنده اند؟ مگر پدر و مادر جدیدش میدانستند که پدر و مادر اولبه ( نه واقعی ) او که هستند؟ همچین چیزی طبق قانون ممکن نیست! شما میفرمایید شاید اگر خوب نبود من تقصیر را گردن او می اندازم..در صورتی که من کاملا علم به این دارم که این من هستم که رفتار او را شکل می دهم...ببخشید ما. در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست. ممنون از لطفتان. یا علی ع

[=Times New Roman]
سلام
قصد بنده راهنمایی بود.
باید بپذیرید که این کار ریسک بزرگی داره.
از صحبت های شما چیزی که من دریافتم اینه که خیلی مصمم هستید. مرغ یه پا داره!:Labkhand:
این ها همه احتماله ، همه ممکنه ، بالاخره اون پدر و مادر و اون بچه ها هم که از مریخ نیامده بودند!
این ها تجربه است. شما نمی تونید مطمئن باشید که تجربه دیگران رو تجربه نکنید.
شما از کجا می دونید خیره که حاجت به استخاره نیست؟!!
:Cheshmak:

مـــریم;135348 نوشت:
شما از کجا می دونید خیره که حاجت به استخاره نیست؟!!

سلام علیکم:Gol:
به نظر شما سرپرستی کودکان پرورشگاهی خیر نیست؟
اگر نمیدانستم خیر است که قصد انجامش را نداشتم.
انشاءالله که خیر است.
کدوم مرغ؟؟:Nishkhand: آره یه جورایی شاید
ممنونم:Gol:

نان شب;135358 نوشت:
به نظر شما سرپرستی کودکان پرورشگاهی خیر نیست؟ اگر نمیدانستم خیر است که قصد انجامش را نداشتم. انشاءالله که خیر است.

خیر بودن همیشه به این معنا نیست که شما قصد کار خیر دارید.
استخاره به شما می گوید که آیا این کاری که شما از آن نیت خیر دارید ، سرانجام خوبی دارد یا نه ،
از کاری که از آن نیت خیر داشته اید پشیمان خواهید شد یا نه ،
تا همیشه از کارتان راضی خواهید بود یا نه ،
کار شما نتیجه ی خوبی در بر خواهد داشت یا نه....
به نظر من نیت شما و این عزم تان قابل تحسین است اما شما شاید همه ی جوانب کار را نتوانید در نظر بگیرید ولی خدا در نظر می گیرد.

به هر حال بنده امیدوارم بهترین تصمیم را بگیرید ، حالا این تصمیم می تواند نگه داری از بچه های خودتان باشد یا نه ، نگه داری از بچه های پرورشگاه.
ای کاش جناب حامی هم نظرشان را می فرمودند.

با سلام و احترام

با توجه به روايات مختلف در راستاي دقت و تامل در انتخاب همسر و اشاراتي كه به تاثير خون و دوران باردري و رحم مادر، شير مادر، عقل و فهم و تمامي رفتارهاي مثبت و منفي مادر بر روي فرزند شده است به نظر بنده اين كار ريسك بسيار بسيار بالايي داره.

اين همه در روايات آداب مختلف براي قبل از دوران بارداري، در طول دوران بارداري، هنگام زايمان و... هست براي اينه كه نسلي صالح از خود انسان بوجود بياد.

شما از كجا ميدونين والدين اين فرزند چه جور انسان هايي بودند ؟ با چه اخلاقياتي؟ در چه سطح ايمان ؟ و...

در روايات به نقش بسيار بسيار بزرگ مادر بر روي فرزند به شدت تاكيد دارد تا جايي كه معصوم عليه السلام مي فرمايند : «السعید سعید فى بطن امه و الشقى شقى فى بطن امه»

در پناه حق موفق باشيد

آذر بانو;135397 نوشت:

در روايات به نقش بسيار بسيار بزرگ مادر بر روي فرزند به شدت تاكيد دارد



نقش مادر بر روي فرزند به حدي زياد هست كه از پدري همچون ابوبكر (خليفه اول سني ها) فرزندي همچون محمد ابن ابوبكر بوجود آمد

محمد ابن ابي بكر به قدري خوب و نازنين بود كه اميرالمومنين عليه السلام فرمودند به فرزند ابوبكر نگوييد "محمد ابن ابي بكر" بگوييد "محمد ابن علي" يعني او فرزند من است!

چطور از چنين پدري چنين فرزندي بوجود آمد؟!!!
در تاريخ نقل شده كه مادر محمد ابن اي بكر زني مومنه بود، و نقش مادر در اينجا بسيار اساسي بود.

...


امام رضا(ع) فرمودند:

«إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَیْراً، لَمْ یُمِتْهُ حَتَّى یُرِیَهُ الْخَلَفَ؛[1]

هرگاه خداوند، خیر بنده‌ای را بخواهد، او را نمی‌میراند تا اینکه جانشینش (فرزندش) را به او نشان دهد.»



[1]. بحار الانوار، علامه مجلسى، بیروت، دار احیاء التراث، 1403ق، ج101، ص91؛ مکارم الاخلاق، رضی الدین طبرسى، ترجمه سید ابراهیم میرباقرى، انتشارات فراهانى، تهران، چ اول، بی‌تا، ج1، ص419.

نان شب;135342 نوشت:
نمی خواهم فرزندم از این موضوع با خبر شود که او را از پرورشگاه آورده ام....

[=sans-serif]آنها (با توجه به آیه قبل، منظور پسرخواندگان است) را به نام پدرانشان بخوانید که این کار نزد خدا عادلانه‏ تر است; و اگر پدرانشان را نمی شناسید، آنها برادران دینى و موالى شما هستند; اما گناهى بر شما نیست در خطاهایى که از شما سرمی زند، ولى آنچه را از روى عمد می گویید (مورد حساب قرار خواهد داد); و خداوند آمرزنده و رحیم است. (5، احزاب)[/]
موضوع قفل شده است