جمع بندی ریشه یابی مشکل بی حجابی و چگونگی اصلاح آن

سلام به شما.

مرسی. بله موافقم. اصلا یکی از مسائلی که در این کشور بهش اهمیت کمی داده میشه و باید پایه و اساس خیلی از مسائل در کشور باشه، "ملی گرایی" هست. حتی به نظرم برای یک دوره ی مشخص به شیوه ی افراطی نیاز هست تا شکست های عمیقی که در این زمینه خوردیم، بازسازی بشه.

اسلام، یک طرز فکره، یک شیوه زندگیه، میتونه به فرهنگ های مختلف گره بخوره و شکوفا بشه.

برای همین به نظرم برای مقابله با فرهنگ غربی که میبینیم تکامل و تغییرشون در زمینه ی لباس به سمت برهنگی پیش میره، نباید صرفا به آموزه های اسلامی و سنت پیامبر بسنده کرد، بلکه بیشترین تاثیر رو ملی گرایی و میهن پرستی به همراه طرز فکر اسلامی میتونه بذاره.

بزرگوار مشکل ما در حال حاضر طراحی مد ولباس نیست از این لحاظ ما خودمون غنی هستیم .

مشکل ما نحوه ی پوششمونه !یعنی نمیدونیم میتونیم بیرون از خونه از این لباسها استفاده کنیم یا نه؟!

مرسی.
البته که خب مشکل طراحی مد و لباس در کشور هست.
اما خب اینایی که گفتم ایده بودن، و بر مبنای صحبتم با آقا رضا هست. یعنی همون آزادی برنامه ریزی شده. اگر این نوع لباس ها عادیسازی بشه، "میتونیم راحت تر و بسیار بهتر مسیر لباس و پوشش مردم رو به سمت پوشاک کامل یا همون حجاب اسلامی ببریم."
وقتی شیوه ی پوشش بومی که در شهر استفاده بشه در ایران نداریم، خب معلومه که مردم به فرهنگ مد خارجی نگاه میکنن و از اونا الگو میگیرن.

این به نظرم یکی از راه حل هایی هست که بشه کنترل کرد پوشش مردم رو.

کنه باز به دلیل تنوع طلبی از این نوع پوششها خسته میشه !تکراری میشه براش

الان کدوم کشور بر رسم ورسومش پایبند مونده که ما دومیش باشیم ؟!

خب اول از همه که خود حجاب چادر یک پوشش تکراری هست و خب خیلی ها طبق اعتقادشون میپوشنش حتی اگر سختی داشته باشه پس این به کنار.

پوشش ها بله پس از مدتی ممکنه تکراری بشن اینجا دو چیز وسط میاد:

1- اگر دلیل انتخاب اون پوشش یک فکر یا اعتقاد الهی باشه مثل چادر که خب سختیش رو میکشه و به پوشیدن ادامه میده.

2- اگر نه اونقدر هم به اندازه ی حالت اول به خودش سخت گیر نیست و گرایش به پوشش های دیگه داره، خب مثل امروزه مثل همیشه، میره از مغازه یکی دیگه با یه طرح دیگه میخره.

برای همین میگم. طراحی مد و فرهنگ بومی جدید در پوشاک، شامل یک شکل لباس که نمیشه. هزاران هزار مدل که هر ساله تولید میشن با طرح و رنگ های مختلف که افراد بتونن از تنوع زیادش لذت ببرن. اینطوری میشه اون شیوه و روشی که گفتم رو پیاده سازی کرد.

رسم و رسوم بنابر پیشرفت جامعه از هر نظر، تغییر میکنه، پس نوع پوشش هم باید همسو با همین پیشرفت تغییر کنه، از اصول و آرمان فاصله نگیره اما خب فرم ها میتونن متغییر باشن.

خب ببینید پوشش چادر درسته تکراریه ولی فقط واسه ی بیرون رفتن یا موقعی که مهمون نامحرمی بیاد خونه هستش

ولی بقیه ی پوشش ها رو تو خونه میتونی بپوشی وهیچ مشکلی برات بوجود نمیاد !

بله درست می فرمایین.

من تمرکزم بیشتر روی لباس های بیرون از خانه بود و بحث اصلیم سر همین بود وگرنه اصول طراحی لباس راحتی برای خونه، متفاوته با چیزی که بیرون از خونه باید بپوشیم. همشون طبقه بندی دارن و یه سری اصول.

بله شخص کاملا آزاده هرطور که بخواد داخل خونه ش لباس بپوشه و بگرده و به بقیه هیچ ربطی هم نداره. کاملا فضای شخصی و خصوصی خودشه و بازم تاکید میکنم ربطی به کسی نداره و برای چنین موقعیتی، لباس هایی با چنین کاربردی تولید میشن که باز هم به نظرم بومی سازی این ها به روند ملی گرایی و ساخت فرهنگ و جهت دهی به سمت اسلام کمک میکنه.
هرچند که بحث من بیشتر سر لباسی هست که اشخاص در اجتماع میپوشن.

ببینید خانمها معتقد اگه از درون بی نیاز بشن یعنی نیازهاشون { ،روحی و عاطفی و...(از هر لحاظ )رفع بشه}

دیگه هیچ مشکلی برای پوشش چادر(بیرون از منزل ) براشون بوجود نمیاد .مگه اینکه معتقد نباشن !که نخوان

این نوع پوشش رو داشته باشن !که ما با اینا کاری نداریم .

خب این یک بخش از کار هست. بله و منم فقط تا اونجا که به ذهنم رسید فقط یکی از راه حل های ممکن برای بهتر شدن وضعیت رو مطرح کردم.

وگرنه خیلی مسائل هست که در کنار هم باید حل بشن، این وسط من پرداختم به مسئله ی پوشاک. و اول گفتم که حجاب اجباری باعث میشه ضربه بخوره به روند اسلام گرایی مردم و دلایلمو گفتم (بازم بحثی باشه سرش بحث میکنم) و پیشنهادم رو هم ارائه دادم.
و خب این پیشنهادی هم که دادم، فرهنگ مد جدید برای پوشاک بومی، از یه جهت دیگه هم مهم هست، اون هم مبارزه و رقابت با فرهنگ غربی در این زمینه که داره جهان رو می بلعه از جمله ایران.

و البته که موضوعات مهم دیگه هم هست که آقا رضا و دیگر دوستان محترم بهشون اشاره کردن مثل همینی که شما گفتی. نیاز های درونی مثل عاطفی و روحی و ... .
اما یه مسئله، این بستگی هم داره که چطور این نیاز ها رفع بشه و جهت دهی فکری به چه سمتی بره، شاید شخص این نیاز هاش رفع بشه و سراغ چادر نره... حالا چادر مسئله نیست، کلا منظور حدود قرآنی در پوشش زن هست که یه نمونه ش چادره. همین حدود رو میشه با خیلی مدل لباس دیگه اجرا کرد. شاید شخص بره سراغ خیلی از مدل های دیگه یا کلا بازم تمایل به لباسی خارج از حدود قرآنی داشته باشه.

بستگی به فرهنگ سازی داره. یکی از روش های فرهنگسازی، همینی بود که گفتم. فرهنگ بومی جدید برای پوشاک مردم.

بی حجابی نشئت گرفته از بیماریهای درونی مثل (نداشتن اعتقاد وایمان کافی به خداوند ،نداشتن اعتماد به نفس،حسد ،خودخواهی،

و....)ایناست .

[="Teal"]با عرض سلام

ببخشید میشه یه نمونه بیارید؟

پس از مدت ها یکم زیاد نیست!

ممکنه در اینصورت دیگه حتی نشه جامعه رو به وضعیت کنونی برگردوند.

عذرمیخوام اگه شما بفرمایید دقیقا منظورتون از آزادی مخصوص چیه ممنون میشم چون ممکنه این آزادی باعث بشه که تازه از اون ور بوم بیفتیم.

آزادی برنامه ریزی شده رو یه تعدادی برنامه ریزی میکنند که یه جامعه طبق اون پیش بره ولی یه ریسکه چون تو هر جامعه ای یک سری از افراد سودجو و... هستند که حتی اگه

تعدادشون کم هم باشه ولی بی تاثیر نیست.[/]

1- مخصوص رو متخصصینی که در این زمینه قانون گذاری میکنن میتونن مشخص کنن، به نظرم مرز این آزادی نزدیک نشدن به شمایل اروپایی و غربی باشه. البته در همون غرب هم هستن خیلی ها که پوشیده لباس میپوشن اما خب ممکنه کارشون جنبه مذهبی نداشته باشه و صرفا یک انتخاب و علاقه باشه.

2- وقتی قانونی به تصویب برسه که میتونه آزادی ای بیشتر از قبل به افراد بده، اینطور هم صدای بلند بی حجابی خواهان به شدت کم میشه، هم از طریق رعایت این آزادی، در مسیر گرویدن به اسلام میوفتن. چطور؟ همونطور که گفتم آزادی ای که تبیین میشه، برنامه ریزی شده ست و پس از سال ها کار از نظر فرهنگی و فکری و هنری، قضیه خود به خود منتهی میشه به اینکه اکثریت به انتخاب خودشون، حجاب بگیرن.

البته درست میگین.

همین اسلام وقتی از حجاب صحبت میکنه در قرآن رو به زنان مومن میگه حدود شما اینقدر هست.

یک آزمایش ذهنی طرح میکنم:
دو اتاق داریم. در هر کدوم پنج زن وارد میشن.
به اتاق اول اجبار میکنیم که حجاب اسلامی رعایت کنن.
اتاق دوم رو آزاد میذاریم تا از بین لباس هایی براشون آماده شده (همون آزادی برنامه ریزی شده) یکی رو انتخاب کنن و بپوشن.

در حالت اول، مهم نیست که چه کسی اونقدر مومن باشه که حجاب قرآنی به تن کنه. همه بلااستثنا باید بپوشن. اینجا ارزش حجاب پایین میاد.

در حالت دوم، کسی که مومن باشه و بخواد به سخن قرآن اطاعت کنه، از بین لباس ها حجاب قرآنی رو برمیگزینه. اینجا تازه حجاب گرفتن داره ارزش پیدا میکنه.

در حالت اول، افراد نمیتونن بین هم تشخیص بدن که چه کسی بی دینه، چه کسی واقعا مسلمانه، چه کسی خطاکاریش کمتره، چه کسی ناآگاهه... و اینطوری همگی به نظر مسلمان محجبه میان و اگر یکیشون خلافی انجام بده، چهره ی زنان با حجاب و فیگور مذهبی خراب میشه، چون یکی از کار هایی که جمهوری اسلامی ایران انجام داد، تبدیل کردن حجاب چادر، به یک نماد بود.

در حالت دوم، تفاوت بین اشخاص کاملا معلوم و مشهوده. دیگرانی که حجاب اسلامی به تن ندارن، نظرشون ممکنه جلب بشه به شخصی که پوشاک پوشیده تر رو انتخاب کرده و بهش دقت کنن. اینجا بار مسئولیت به دوش شخص واقعی که همون شخصی که حجاب اسلامی داره میوفته، و اونه که باید با عمل خوب خودش فیگور مذهبی رو اونطور که هست نشون بده و اینطوری به احتمال زیاد دیگرانی که حجاب ندارن، به سمتش جلب میشن و باهاش حرف میزنن و هدفش از پوشیدن این مدل لباس رو میپرسن و اینطوریه که ماجرای تربیت اذهان شروع میشه.

بسیار ممنون.

نه چرا مراجع حرف دینی شون رو عوض کنن؟ نه، ما میخوایم تربیت اسلامی کنیم. درسته که آزادی تا حدی داده میشه اما نباید از طرف مراجع حمایت بشه، مراجع سر حرف دینی خودشون می مونن و تبلیغ اسلام میکنن. اما دادن محیط آزادتر، به معنای باز گذاشتن دست مردم هست برای انتخاب بهترین، مراجع و دولت تمام تلاش خودشونو باید بذارن که بهترین رو در نظر مردم، حجاب اسلامی معرفی کنن.
من تمام تاکیدم روی "اختیار و انتخاب" هست.

این میان هم کسانی که از دسته ی باحجاب ها به بد حجاب ها وارد میشن، نشون دهنده ی فیک و مقوایی بودن اعتقادات قبلیشونه که با یک آزادی ساده، اونچه که باور داشتن رو زیر پا میذارن و میپیوندن به چیزی که قبل از اون براشون "بد" تعریف میشد.

البته که کمی بیشتر از روسری گذاشتن یا نزاشتن فرض مثال آستین دست. یا ... هرچند بازم میگم من نمیتونم حدود مشخص کنم چون متخصص این امر نیستم که دقیقا چطور آزادی بدم که بشه افکار رو به سمت اسلام گرایش داد، اما از نظر تئوری با استدلالی که میکنم به نظرم اصل این مسئله امکان پذیره.
بله در نهایت اجبار همیشه وجود داره؛ اما مسئله اجبار در دین هست. آزادی ای پیشا دینی داده میشه که اجبار در دین بوجود نیاد. اما اجبار در حدود پوشاک به صورت قانونی که مشکلی نداره. اینجا دین خدشه دار نمیشه. و مسلما مردم آزادی بیشتری در انتخاب لباس و نحوه پوشش خودشون خواهند داشت.
و مسئله اینه که همیشه حد و مرز باید وجود داشته باشه. حد و مرز در غرب تا یه جایی هست، در جامعه ی ما میتونه تا یه جایی دیگه باشه.

اول از همه بیشترین برنامه ریزی، درست کردن جامعه در تمامی مواردی که خودتون هم ذکر کردین، هست. مثل رفتار دیپلمات ها، رفتار مسئولین، اعتمادسازی بین مردم و حکومت، آموزش دادن به خانواده ها به صورت دوره های رایگان یا کم هزینه در راستای نحوه ی تربیت فرزند به گونه ای که مردم علاقه پیدا کنن که دوره رو بگذرونن، شناسوندن دین به روش های جدیدتر و بهتر که اینطوری وقتی در محیطی آزاد تر از قبل صورت بگیره واقعا عملکرد و نتیجه ی بهتری میده.
اینها همه باید صورت بگیرن و پروسه شون قبل از اجرای این قانون شروع بشه بهتره چون همه چیز باید ذره ذره جلو بره تا پس از چند دوره نتیجه بده.

و اما متخلفینی که همون حدود جدید رو هم زیر پا میذارن. اگر خیلی وضع خراب نباشه، به نظرم هر عملی که این مواردی که عرض میکنم رو رعایت کنه، جهت راهنمایی این اشخاص میشه انجام داد:
1- توهین به شخص نباشه.
2- آبروی شخص حفظ شه.
3- ضد و خورد بدنی نباید انجام شه.

و ایده هایی که به ذهنم میرسه: مثل جریمه ی نقدی، ثبت نام شخص برای یک دوره کوتاه آشنایی با فرهنگ مد نظر (که در راستای این امر، اسلام هست)، مردم خودشون به طور خودجوش با رفتاری خوب با ایشون صحبت کنن (کاری که همین الان هم اگر موقعیتش باشه توصیه به انجامش هست) و میشه چیزای دیگه هم آورد...

اصل و مبنا اینه: این اشخاص، جانی نیستن. قاتل نیستن. ملحد یا در حالت مبارزه با خدا نیستن. این ها گمراهن، گمراه هایی که نیاز به توجه دارن برای همین لباسی میپوشن که دیگران بهشون توجه کنن. این ها نیازمند محبت دیگران هستن، نیازمند راهنمایی هستن.
چه بهتر که این محبت و راهنمایی از طرف متدینین و اسلامگرایان و در اصل مسئله، خود دولت صورت بگیره.
در واقع اینطور بگم، هدف از جریمه ی متخلفین این چنینی، مجازات نباشه بلکه اصلاح نرمخویانه باشه تا فرد موضع و جبهه نسبت به اسلام نگیره بلکه علاقه مند بشه.

اگر هم وضع متخلف خیلی بد بود مثه حالت برهنه که خب به مامورین مربوطه گزارش میشه تا شخص رو دستگیر کنن. اینجا هم تا جای ممکن باید از خشونت و تنبیه این افراد چشم پوشی کرد تا بهونه دست امثال این ها ندیم، چون دقیقا چیزی که دنبالشن، بهونه ست.

در کل به شما بگم: نگاه، نگاه مجازات گرانه به این اشخاص نباید باشه. نگاه باید، اصلاح گرایانه به شیوه ی نرم و مهربانی باشه.

سلام به شما و شب شما به خیر باشه.

طی صحبتم با آقا رضا به این مورد اشاره کردم.

اما بازم میگم، من نمیتونم الان حدود این آزادی رو مشخص کنم. چون هنوز برنامه ای ریخته نشده فقط یه سری ذهنیات درونی هست. روش باید علمی طی بشه. اما همونطور که گفتم، میتونه مرز جایی باشه که شبیه شیوه پوشاک اروپا و به طور کلی فرهنگ پوشاک غربی نشیم.

نتیجه به دست آوردن زمان بره. همین غربی که شما میبینی این چنین صنعت مدی که داره و فرهنگی که رواج پیدا کرده، اگر همین شیوه پوشش رو در صد و خرده ای سال گذشته مطرح میکرد، آیا مردم استقبال میکردن؟... نه! چون پوشش اکثریت مردم به انتخاب خودشون طی اون زمانه، پوشش کامل تری نسبت به الان بود. هنوز تحمل چنین چیزی رو نداشتن.
این پوشش ها طی تکامل و تغییری به اینی که میبینین رسیده و میشه به قطع گفت از یه دوره به بعد با برنامه ریزی جلو رفته.

ما هم اگر بخوایم کاری کنیم که مردم به انتخاب خودشون لباس و پوشش کامل به تن کنن، باید برنامه ریزی کنیم و زمان میبره. وقتی در جامعه اجبار هست که پوشش باید حجاب اسلامی باشه، اصلا انجام چنین برنامه ریزی ای به شدت بی فایده یا خیلی خوب حساب کنیم، خیلی کم فایده میشه.

وضعیت کنونی، یک وضعیت اجباریه. ظاهرش خوشاینده اما قطعا باطن این امر خوشایند نیست و تاثیرات منفیش رو نسل به نسل که میگذره می بینین.

آزادی مخصوص همون حدود و مرزی بود که صحبتش رو کردم که متخصصین باید طی برنامه ریزی ای که انجام میدن مشخص کنن. به نظرم مرز این امر، شبیه نشدن به شیوه ی پوشش غربی یا حداقل، شبیه و نزدیک نشدن به "روند مُد غربی" باشه.

تا الان که اجبار در این قضیه نتیجه ی مناسبی نداشته. شاید شما معتقد به این باشی که نتیجه ی خیلی خوبی داشته اما من نظرم اینه که نه. یکی از مصداق هاش هم برای حرفم، همین تاپیکه. اگر شرایط و نتیجه خوب بود که این همه تاپیک در این سایت جهت صحبت درباره ی مسئله ی بدحجابی و بی حجابی ساخته نمیشد.
پس نشون میده شیوه خوبی رو حکومت انتخاب نکرده.

افراد سودجو همیشه هستن الان هم هستن، همیشه هم خواهند بود، باید سیستم حکومتی و قانونی طوری باشه که این افراد مجازات شن. بالاخره فقط یه طرف قضیه که نباید جلو بره، اصلاح باید از همه سو صورت بگیره، هر مسئله ای در این جامعه مکمل یه مسئله ی دیگست. اگر امثال چنین طرح های اصلاحگرایانه ای به اجرا برسه، باید از سمت دیگه طرح های اصلاحگرایانه برای مسائل دیگه اجرا بشه تا کل جامعه داخل یک تحول وارد شه تا بشه نقض هاشو گرفت و بازسازیش کرد.

میخوایم جامعه ی اسلامی داشته باشیم درست؟ نمیتونیم از روش سکولار و لیبرال و ... جلو بریم، باید از شیوه ی اسلامی جلو بریم. پس محیطی رو باید فراهم کنیم که به سمت اسلام بره.
در قوانین اسلام جبر وجود داره. برای همین اجبار همیشه هستش و نمیشه از سیستم اسلامی بیرونش کرد اما لطفا دقت کنین:

خیلی دقت کنین که چی میگم:

خدا، انسان رو در جبریات مختلف، مختار آفریده که اون انسان بین جبرهای مختلف، یکیش رو انتخاب کنه. این یعنی هر عملی که انسان انجام میده، توسط خدا قرار داده شده اما انسان انتخاب کننده هست مثلا:

ما میخوایم از یک سمت راست بریم سمت چپ خیابون، برای انجام اینکار 100 حالت وجود داره، این صد حالت رو انسان با انتخاب کردن، خلق نمیکنه. بلکه این 100 حالت، توسط خدا خلق و قرار داده شده و انسان مختار هست که یکیش رو انتخاب و بره جلو.

این یعنی در نهایت جبر همیشگی هست اما انتخابیه.

تمام منظور من هم همینه، چرا ما جامعه ای رو میسازیم که فقط "یک راه" پیش روی اشخاص میذاریم؟ این شکل از "اجبار" مشکل داره. این شکلی هست که خدا هم انجامش نداده.

کم میشه، چون تغییر رو میبینن. میبینن که ساختار جامعه داره تغییر میکنه و رو به بهبودی هست. ذره ای از اونچه که خواستن رو بهش دست میابن اما این بیشتر شبیه دام می مونه، برای به دام انداختن قلب هاشون برای کشوندن به سمت اسلام. ! (چقدر منفی توصیفش کردم :d)

باید توجه کنن که ما هدفمون از آزادی دادن، ساختن جامعه ی لیبرال نیست. بلکه هدفمون، ساختن جامعه ی اسلامی هست. قطعا شکل آزادی در جامعه ی اسلامی متفاوت با آزادی در جامعه ی لیبرال هست.
کسانی که خواستار آزادی کامل هستن، خب خواستار باشن. اون ها هم در نهایت طی این روند به جامعه ی اسلامی می پیوندن و محجبه میشن.

اول از همه دو فرق بین دو طرف مثالتون رو میگم:

1- دزدی چیزی نیست که همه از انجام ندادنش در هر لحظه خودشون رو حفظ کنن. بهتر توضیح بدم: همه ی زنان در خیابان در هر لحظه نباید خودشونو از میل به دزدی حفظ کنن که دست به دزدی نزنن.
اما حجاب اینطوریه، همه ی زنان در خیابان باید در همه ی لحظات خودشونو با حجاب حفظ کنن. خیلی متفاوت میشه قضیه.

2- در دزدی، شخص مالک آسیب و ضرر مالی یا بعضی اوقات جانی میبینه. و ضرر دو طرفه هست (هم برای دزد و هم برای مالک) و ضرر هم دارای بعد مادی و هم معنوی هست.
رعایت نکردن حجاب قرآنی چیزی نیست که آسیب دو جانبه بزنه و اگر ضرری هست شامل دفتر اعمال شخص خطاکار میشه چون گناه هر فرد مربوط به خودشه و گناه دیگران رو در نامه عمل دیگری نمینویسن. ضرر در اینجا بعد معنوی داره.

دوم اینکه، همونطور که گفتم حتی خدا هم اجبار به رعایت حجاب نکرده برای همه ی زن ها، بلکه فقط به زنان مومن دستور مستقیم داده. پس ما باید جامعه رو طوری تنظیم کنیم مثه همون چیزی که در بخش اول صحبتم در همین پست گفتم، که افراد بین جبر های مختلف، قدرت انتخاب داشته باشن تا

(به صورت مرحله ای بخونین، یعنی نتیجه ی همدیگه هستن:)

1- مومن به اختیار خودش حجاب انتخاب کنه.
2- گمراه به اختیار خودش بدحجابی (یا همون بی حجابی) رو انتخاب کنه.
3- فرق بین مومن واقعی و گمراه بهتر از الان مشخص میشه.
4- مومن مسئولیتش برای رعایت اخلاق اسلامی بیشتر میشه تا وجه ی حجاب اسلامی با رفتار بدش خراب نشه.
5- اینطوری الگوهای خوب مردمی از با حجاب ها برای گمراه ها ساخته میشن.
6- بدحجاب ها یا همون گمراهان، نظرشون به رفتار و شمایل محجبه های مومن جلب میشه.
7- طی مراحلی گرایش پیدا میکنن به همون حدود قرآنی حجاب. (حالا یا باچادر یا با یک پوشش دیگه)

نه من اگر مقاومت دربرابر دین و حرف خدا میخواستم بکنم که اینقدر اینجا صحبت نمیکردم.

همونطور که در همین پست هم اشاره کردم، خدا خودش اجبار نکرده، خدا راه رو نشون داده و افراد رو برای انتخاب بین جبر های مختلف، آزاد گذاشته. یکی از راه ها مومن شدنه که در این صورت، خدا دستور داده حالا که مومنی، حدود حجابت هم اینه. پس اگر واقعا مومنی، رعایت کن.

اما نیومده بگه، چون همه انسانن و یکسان، پس همه باید این حدود رو رعایت کنن چه مسلمان، چه کافر، چه مشرک، چه فلان و ... . مستقیما گفته، زنان مومن.

پس ما هم از همین شیوه ی خدا الگو میگیریم، چند جبر مختلف میسازیم (آزادی برنامه ریزی شده که حرفش رو زدم) و راه انتخاب میدیم به مردم و حمایتمون هم تمام و کمال (از طریق رسانه ها و فرهنگسازی ها و ...) از روش و حدود اسلامی هست، و اینطوری اشخاص رو تشویق و ترغیب میکنیم به انتخاب بهترین. حالا اگر کسی خواست از بین چند راه مشخص شده، بدترینش رو انتخاب کنه، باز هم از دستان ما در نرفته، باز هم درون برنامه قرار داره و در نهایت طی روند، به جمع معتقدین و متدینین می پیونده.

خیر الان کار ما چیز دیگه ایه:

ما گفتیم، همه ی زنان جامعه ی ایران در بیرون از خانه باید حدود حجاب اسلامی رو رعایت کنن (حالا چه مسیحی، چه زردشتی، چه یهودی، چه هرچی) چون اینجا دیگه مسئله دینی نیست، از نظر حکومت یک مسئله ی کاملا قانونی و سیاسی هست.
و بعد با کسانی که تخلف میکنن از همین "یک راه انتخابی" (جبر منفی) شبیه همین حرکت ها که گفتم و شما تایید کردی رو انجام میدیم. گ

در این شیوه یک راه برای انتخاب برای همه وجود داره: حجاب اسلامی

اما توجه کنین به تمام صحبت هایی که داشتم، در اون صورت، خیلی متفاوت میشه اصلاح کردن متخلفین. میدونین مثه چیه؟

مثال: (لطفا به خوبی به مثالم توجه کنین)

یک رستورانه، ده مدل غذا هست. یکیشون از بقیه خوشمزه تره و تبلیغات هم همینو نوشته. دو نفر رو میاریم. یه نفر میره اونی که از همه خوشمزه تر هست رو با انتخاب از میان ده غذای مختلف، برمیداره.
یه نفر هم میره با انتخاب خودش از میان ده مدل غذا، آگاهانه و با اختیار غذای مثلا شماره هفت رو برمیداره که همچین تعریفی هم نداره.

حالا نفر اول به دومی تعارف میزنه (اخلاق اسلامی) میگه بفرما از این هم بچش، خوشمزه ست. نفر دوم از غذای اون میخوره و واقعا پی میبره به اینکه غذای نفر اول خوشمزه تره. میره و عین اون رو سفارش میده و میخوره. دیگه هم سمت شماره هفتمی نمیره.

اما فرض کن قضیه اینطوری بشه:

یک مدل غذا وجود داره. تبلیغات نوشته این غذا از همه خوشمزه تره (بقیه ی مدل ها کجاست که بخوایم بگیم از همه خوشمزه تره؟، شاید بشه گفت رستوران بغلی که به ما ربطی نداره(کشور های اروپایی و کلا خارج از ایران)) دو نفر وارد میشن و هر دوتا هم تنها انتخابی که دارن اینه که همون یه مدل رو سفارش بدن.

نفر دوم ممکنه فکر کنه این غذا بد مزست (چون چیز دیگه ای نداره که باهاش بسنجه) سعی میکنه همون غذارو شبیه خوراکی های رستوران بغلی بکنه. اما نمیشه چیزی که پخته شده رو تغییر داد و یه چیز خوشمزه تحویل گرفت ! بنابراین باز به نتیجه ی بدی میرسه.
در این صورت نفر اول میاد تعارف بزنه؟ نه! چون میگه، تو که همین غذایی که من داشتم رو داشتی، چرا اونطوریش کردی که بد مزه بشه؟ (حالت سرکوفت) دوباره سفارشش بده تا بتونی خوشمزه شو بخوری!

حالا تفاوت بین این دو مثالی که زدم رو به خوبی بسنجین. حتی امکان تعارف زدن به اون شیوه ی درست هم گرفته میشه. حتی اگر شخص قصد و نیتش سرکوفت نباشه، طرف مقابل چنین احساسی میکنه برای همینه که نتیجه ی اکثر امر به معروف و نهی از منکر ها در زمینه حجاب، خوب از آب در نمیاد.

در پست توضیح دادم.... درسته، خلاف آزادی اروپایی و آمریکاییه.

اما بازم میگم، آزادی ای که من ازش حرف میزنم، اون شیوه ی لیبرال آمریکایی نیست.

توضیحاتشم در همین پست دادم. مرسی.

به نظر من حتی بهتر از این وضعیت رخ میده و پیشرفت زیادی انجام میگیره.

به نظرم این روشی که گفتم برای مبارزه با فرهنگ پوشاک اونوری ها، میتونه موثرتر از کارایی که الان انجام میشه واقع شه.
و طی صحبت هایی که کردم، وضعیت به حال برنمیگرده اصلا هم برنمیگرده ! نباید هم برگرده. اتفاقا پیش میره و تغییر و تحولات بزرگی رخ میده که نتیجه ش میتونه کشوری از نظر فرهنگی بسیار قدرتمند و متدین و مقتدر باشه و بتونه فرهنگش رو صادر کنه.

مرسی.
خب اشکالشون صحیح نیست. حتی در همون کشور های خارجی هم برای مردم تعیین میکنن. اما اونقدر آزادی در این تعیین زیاد هست که به چشمشون نمیاد. مشکل از آگاهی نداشتن این افراد و طرز فکرشون هست.

برای حضور و قبول واقع شدن در یک جامعه، باید ساختار داشت و طی چهارچوب حرکت و برنامه ریزی کرد. اگر هر شخصی برای پیشبرد رفتار خودش در اجتماع به عقل خودش بسنده کنه نتیجه ش میشه هرج و مرج.
پس باید به خودش اجازه بده که عقلش رو با متخصصین سهیم بشه (نه اینکه عقلش رو ول کنه و فقط حرف متخصصین رو بچسبه این کار رو منم نمیپذیرم)
برای همین میگم، حد و حدود باید طوری باشه که قدرت انتخاب بده و راه های مختلفی رو جلو پا بذاره تا این اصلی که توضیح دادم واقع شه. اینطوری شخص با استفاده از عقل خودش یکی راه های تعیین شده توسط متخصصین رو انتخاب میکنه.
اینجا جبرش منطقی تره.

وگرنه در جامعه ای که مثلا در زمینه ی پوشش، فقط حدود اسلامی وجود داره و مورد قبول هست، این یعنی دقیقا = متخصصین تعیین میکنن که چطور رفتار کنی و شما بدون فکر و کمک گیری از عقل باید اونی که ما گفتیم (حجاب اسلامی) رو رعایت کنی.
اینجا جبرش دیکتاتور وارانه هست. نتیجه ی این روش رو هم داریم میبینیم الان.

مردم باید به روش حکومت و دولت توجه کنن. من دارم پیشنهاد و راهکار میدم. آنها شامل "تمام مردم ایران" میشه.

به این دلیل که اون 25 راه (مثال) برای این آزاد گذاشته میشه که افراد رو ببره به سمت اسلام.

خوب توجه کنید، نمیخوایم آزادی ای بدیم که منجر به فحشا و ... بشه مثل برهنگی. میخوایم آزادی ای رو بدیم که منجر به اسلام بشه. برای همینه که فقط 25 تاست ... نه 100 تا و نه برهنگی و ... .

منطقی هست.

منطقی هست. هرچند که با نکته دوم از یه جهت مخالفم، آسایش روانی من سلب بشه، خب بشه، من نباید برای آسایش روانی خودم دیگران رو مجبور کنم که خودشونو کامل بپوشونن. (یه نوع مردسالاریه)
با باقی موارد موافقم.

به یک مورد در مثالم دوباره توجه کنین:

و دلیل به وجود اومدن چنین حسی اینه:

یعنی همون اجبار در انجام یک مورد. قرار دادن یک راه جلوی شخص و اجبار فرد به اون.

این هم نوعی دیگر نگاه به این آیه میتونه باشه. اما به نظرم درست نیست.

گفته میشه: و به زنان مؤمن بگو كه چشمان خویش فروگیرند و شرمگاه خود نگه دارند و زینتهاى خود را جز آن مقدار كه پیداست آشكار نكنند و مقنعه ‏هاى خود را تا گریبان فروگذارند و زینتهاى خود را آشكار نكنند، جز براى شوهر خود یا پدر خود یا پدر شوهر خود یا پسر خود یا پسر شوهر خود یا برادر خود یا پسر برادر خود، یا پسر خواهر خود یا زنان همكیش خود، یا بندگان خود، یا مردان خدمتگزار خود كه رغبت به آن ندارند، یا كودكانى كه از شرمگاه زنان بى‏ خبرند. و نیز چنان پاى بر زمین نزنند تا آن زینت كه پنهان كرده‏اند دانسته شود. اى مؤمنان، همگان به درگاه خدا توبه كنید، باشد كه رستگار گردید.»

به زنان مومن بگو. اینجا دو وجه هست.
به زن ها میگیم، اونی که مومن هست رعایت میکنه و از نظر مفهومی میشه "زن مومن".
به زن مومن میگیم، رعایت میکنه و به طور ظاهری میشه "زن مومن"

پس باز هم در هر دوصورت این زن مومن هست که چنین حدی رو رعایت میکنه. زن گمراه اینکارو نمیکنه. به نظرم اینجا لازم میشه آیه ی دیگر و مکملی باشه که گفته باشه، گمراهان رو اجبار کنین که به حدود الهی تن بدن. اگر این حالت باشه، پس میشه برای مکمل برای این آیه استفاده کرد. چنین چیزی هست؟ آیا غیر از اینه که گمراهان رو باید به دین دعوت کرد تا به اختیار و به تحقیق در دین، اسلام بیارن؟

البته به نظرم بهتره کارشناس محترم درباره ی تفسیرهای این آیه صحبت کنن.

تشبیه بود منظورم غذا خوردن که نبود. حجاب اسلامی رو به غذای خوشمزه تشبیه کردم و بد حجابی رو به غذای شماره هفت.

البته درباره ی غذا هم چنین قانون های منع و مرز هم وجود داره؛ ایام ماه رمضان. (نشون میده حتی غذا خوردن هم در جامعه ی ایران اجتماعی محسوب میشه) هرچند اصلا مربوط نیست به بحثمون.

افرادی که به محدودیت هیچ اعتقادی ندارند در همه ی حالات جامعه، چند راه دارن:

1- طی روند، اصلاح میشن.
2- جامعه ستیز میشن.
3-مهاجرت میکنن.
4- عقیده شونو نگه میدارن و زندگی عادیشونو ادامه میدن.

درصد اصلاح شدن این افراد، در حالت کنونی جمهوری اسلامی ایران بیشتر هست، یا در حالتی که مثلا این ایده و آزادی برنامه ریزی شده ای که گفتم اجرا بشه؟ (خواهشا برای پاسخ به این سوالم، به مطالبی که اینجا قرار میدم دقت کنین)

مطالب: """ جامعه ای که یک راه انتخاب (حجاب اسلامی) میده، اجازه به اشخاص نمیده که با استفاده از قوه اختیار و عقل خودشون انتخابی داشته باشن و مجبور میشن فقط همون "یک راه" رو انتخاب کنن. اینجا تعیین کنندگان حد و مرز برای مردم، حالتی دیکتاتور وار به خود میگیرند چون با گذاشتن یک راه، اجازه ی انتخاب به موجودی مختار مثل انسان رو نمیدن. این یعنی "هرچی که ما میگم رو انجام بدین".

و حالا مقایسه کنین با این: جامعه ای که چندین راه انتخاب میده (از حجاب اسلامی گرفته تا انواع پوشش های دیگر تا حد و مرزی که نزدیک به شیوه ی غربی نشه و فرهنگ برهنگی رو ترویج نده، و باز هم میگم، آزادی ای که در نهایت به اسلام خاتمه پیدا کنه، برنامه ریزی شده باشه)، اجازه به اشخاص میده که با استفاده از قوه اختیار و عقل خودشون انتخابی داشته باشن و بتونن از بین چند راه، یکی رو انتخاب کنن. اینجا تعیین کنندگان حد و مرز برای مردم، به مانند دیکتاتور های قبلی به نظر نمیان چون با گذاشتن چند راه، اجازه ی انتخاب به موجودی مختار مثل انسان میدن. این یعنی "از بین چیز هایی که ما میگیم یکی رو انجام بدین"

آیا شرایط دومی، بهتر از اولی نیست؟
حداقل ضربه ای اگر بخواد بخوره، به دستگاه انسانی حکومتی و دولتی میخوره، نه به اسلام(اگه خواستین شفاف تر توضیح میدم)"""

ایشان اشتباه کردن و میکنن که به جمهوری "اسلامی" ایران رای دادن و میدن . نادان بودن و هستن و ناآگاه و نمیدونستن و نمیدونن که چی کردن و چی میکنن. پس الان چند راه دارن:

1- طی روند، اصلاح بشن.
2- جامعه ستیز بشن.
3-مهاجرت بکنن.
4- عقیده شونو نگه دارن و زندگی عادیشونو ادامه بدن.

ممنون.
نه، من بیشتر از دو گزینه گذاشتم. من از ساخت یک فرهنگ مد جدید بومی حرف زدم. حدود میتونه اینجا با استفاده از همین لباس ها تغییر کنه. فرض مثال خانمی، یک لباس پوشیده انتخاب میکنه که چند بخش داره، یعنی میتونه اون لباس رو از حالت حجاب اسلامی، تبدیل به لباسی خارج از حدود قرآنی بکنه.
اما بازم میگم، حد و مرز این آزادی نباید نزدیک و شبیه به فرهنگ لباس غربی بشه.

یک مورد جالب دیگه از حجاب در قرآن که نشون دهنده ی این میتونه باشه که میشه آزادی هایی داد و حجاب رو به این شکل اجباری که الان وجود داره تبدیل نکرد. چون الان از بچه ی ده ساله (تقریبا) تا پیرزن سالخورده مجبور به رعایت حجاب در جامعه هستن.

نوشتم که، آنها یعنی تمام مردم ایران. فقط کسانی که روش حکومت و دولت رو توجه نمیکنن منظورم نیست. راهکار برای همه ست. چون این راهکار روی همه تاثیر میذاره.
و مشکل این افراد رو توضیح دادم و شما هم قبول داشتین. این ها دنبال جامعه ی لیبرال غربی هستن. که خب ایران جاش نیست.

منطقیه. ولی من نظر شخصیمو گفتم. گفتم خودم شخصا مشکلی ندارم از این جهت. کسی صدای ضبطش رو زیاد کنه فرق میکنه چون دائم بغل گوشمه.
اما توی خیابون طرف یه لحظه رد میشه و میره. کافیه نگاه نکنم.

البته، راست میگین. عذاب دهنده ست بعضی اوقات :d

البته، پستم رو قبل از این اصلاح کردم و نوشتم که بهتره به تفسیر کارشناس ها توجه کرد.

اول که نتیجه ای که دارین میگیرین درست نیست.
دوما:
سوال، زنان غیر مومن چه کسایی میشن؟

گمراهان. گمراهان ممکنه حتی شرمگاه خودشونو نگه ندارن و قرآن در این زمینه بهشون اصلا حق نداده و صریحا گفته زنان مومن اینکارو باید بکنن(یعنی زنانی که میخوان به بهشت وارد شن) این به معنی این نیست که خب پس اشکالی نداره که زنان غیرمومن اینکارو انجام ندن. اشکال داره اما اجباری بهشون نیست که حفظ بکنن. "اگر اشتباه میکنم، براساس قرآن یا روایات این اشتباهم رو بهم بگین"

قرآن همه ی شرایط رو بیان میکنه حتی شرایطی که 1 درصد احتمال وقوعش وجود داشته باشه. مثال واضح و بسیار عجیب:
وانتم عاکفون فی المساجد تلک حدود اللـه - و در حالی که در مساجد به اعتکاف پرداخته‌اید، با زنان آمیزش نکنید! این، مرزهای الهی است؛ (بخشی از آیه 187 سوره بقره)
یعنی مسلمانان در زمان اعتکاف در مساجد، آمیزش میکردن که قرآن چنین دستوری صادر کرده؟ این دقیقا عین نتیجه گیری ای هست که شما انجام دادین.
حتما که یه چیز نباید انجام بشه که قرآن بیاد اون رو منع کنه، حدود الهی از قبل جاری و برقرار هست.

الان 95 هست. یک چیزی رو که سه نسل قبل از الان انتخاب کردن که نباید برای همیشه باقی بمونه. باید این مورد توانایی خودش رو در بهبودی جامعه نشون بده. درصورتی که جامعه رو به بهبودی نیست. پس یعنی ایراد داره، ایراد باید رفع شه.

منظورم از متخصیص، کسانی هستن که بالفرض بخوان برنامه ریزی برای آزادی انجام بدن. منظورم مراجع تقلید حال حاضر نیست. یعنی این ایده ای که دادم رو یک سری افرادی منتخب بخوان برنامه ریزی کنن براش، اونا باید مشخص کنن. من که متخصص این امر نیستم.

اما بازم میگم: " نظر خودم اینه: نزدیک و شبیه به شیوه ی مد و پوشاک غربی نشه "

صحبت من بر تمامی زنان جامعه هست. قانون حجاب شامل حال تمام زنان جامعه از سن 9 ساله تا دم مرگ میشه. این قانون بنابر این آیه ایراد داره. یعنی اگر الان یک زن 80 ساله بدون آرایش و جواهرات، بدون روسری و پوشش چادر، با لباس معمولی بیرون از خونه بیاد، برخورد دولت چگونه هست با ایشون؟
آیا طبق این آیه عمل میکنن؟

نه. قانون اجباریه و برای همه ست. (ایراد داره این قانون)

ببینین، ما مثلا یک میلیون زن توی یه شهر داریم درست؟ از همه ی سنین هم هستن و همه ی عقاید مختلف. خدا میگه به زنان مومن بگو فلان کار هارو بکنن. و بعد میگه زنان سالخورده فلان کار رو کنن زیاد ایرادی نداره. مشخصه که خدا به زنان غیر مومن حق نمیده و مشخصه که زنان گمراه اگر تا مرگ گمراه بمونن، عذاب سختی دارن. و مشخصه که یک زن گمراه ممکنه، زینت خودشو نشون بده، شرمگاهشو حفظ نکنه و بالاتنه ی خودشو از دید نامحرم حفظ نکنه و خدا نگفته که اینا اشکالی ندارن (حق نداده بهشون).
اما، آیا همه رو مجبور کرده که مثل یک مومن رفتار کنن؟

نه! اجباری در کار نیست. براشون راه ارتکاب خطا رو باز گذاشته و فقط راه رو نشون داده، کسی که بخواد به راه راست بره کمکش میکنه، کسی که نخواد، آیه هست حتی خدا بیشتر اونارو در سیاهی غرق میکنه.

پس نتیجه میگیریم، خدا داره میگه کسی که مومن هست این کارارو بکنه (یعنی ببینین ایشون که رعایت میکنه مومنه). باقی که اینکارارو نمیکنن، مومن نیستن.

خیلی ممنون.

منطقیه.

منطقیه اما میشه مسائلی که موجب به فساد نشه رو اینکار کرد. فراهم کردن راه های دیگه برای ارضای میل جنسی، جالب نیست و احتمال فسادش بسیار بالائه.

منطقیه.
ولی خب منظورم من حدود لباس بود.

راست میگین به این موضوع دقت نکرده بودم. شاید هم طرح و برنامه ریزی نیست! صرفا به خاطر مدیریت بد جامعه هست. شایدم طرح و برنامه ای پشتش هست اما اگر اینطوره، واقعا اجرا کردنش افتضاحه.

باید همراه با فرهنگ مد باشه. باید بومی سازی باشه. باید تبلیغات گسترده باشه. باید رفتار و اخلاق اجتماعی درست شه. باید اعتمادسازی بین دولت و مردم رخ بده. خیلی خیلی خیلی خیلی باید های دیگه باید رخ بده که بشه این کارو (آزادی برنامه ریزی شده در زمینه پوشاک) کرد و نتیجه ی خوبی گرفت وگرنه دقیقا همینی میشه که شما اشاره کردی.
"یعنی جامعه رو میبایست قبل از اجرای این طرح از همه نظر اماده کرد چون واقعا بحث پوشاک شوخی نیست"

جالب بود. مرسی.

سلام
در مورد روزنامه و مجله، اتفاقا این ها در ضمیر ناخودآگاه تاثیربهتری دارند در صورتی که تعداد مصور بودن شون بالا بره. در کشورهای غربی هم ملاحظه میکنید که روزنامه ها مجله ها پوسترهاشون هنوز هم دست ازتبلیغات ابزاری زن برنمی دارند و کماکان تصاویر مدلینگ هاشون رو به افزایشه.
دراصل منظورم بحث نگاه و ثبت تصویر در ذهن هست.
پس جامعه اسلامی هم باید در کارهای گرافیکی و تصویری برای حجاب نهایت تلاش رو بکند.

درمورد موزیک هم برای افراد مذهبی میشود نماهنگ های مذهبی در مورد آیات و روایات حجاب کار کرد و منتشر کرد.(نشد نداره باید همه از هنرهاشون خرج کنن حتی قشر قاریان قرآن )

دیدن اقدامات دیگران کفایت نمیکند.
حرکت باید کرد اول از همه از جانب خودمان در حد توانمان.
مثالی میگویم
همین ظهرامروز بحث تقدیر وتشکر از کارشناسان این سایت پیش آمد
بنده گفتم کارشناسان خبرندارند با این حضورهایشان دراین سایت ها الگوی برخی جوانان شده اند.(درمورد حضورمثبت وتاثیرگذار)

این یعنی هرمسلمانی در هر جایگاهی که هست میشود حضور داشته باشد و مفید باشد و وظیفه خود را هم انجام بدهد.ولو حتی مثالا بازیگر باشد.

مهم تر از هرچیزی این هست حرکت اول را از امکانات خودمان شروع کنیم

نوشته اصلی توسط shsina
روزنامه و مجله: فکر نمیکنم زیاد تاثیر داشته باشه، با وجود اینترنت این ابزار ها کاربر زیادی در بین قشر جوون ندارن
موزیک: اینم زیاد تاثیر نداره، چون افراد مذهبی تنها به موسیقی های مذهبی علاقه دارن

سلام
در مورد روزنامه و مجله، اتفاقا این ها در ضمیر ناخودآگاه تاثیربهتری دارند در صورتی که تعداد مصور بودن شون بالا بره. در کشورهای غربی هم ملاحظه میکنید که روزنامه ها مجله ها پوسترهاشون هنوز هم دست ازتبلیغات ابزاری زن برنمی دارند و کماکان تصاویر مدلینگ هاشون رو به افزایشه.
دراصل منظورم بحث نگاه و ثبت تصویر هست.
پس جامعه اسلامی هم باید در کارهای گرافیکی و تصویری برای حجاب نهایت تلاش رو بکند.

درمورد موزیک هم برای افراد مذهبی میشود نماهنگ های مذهبی در مورد آیات و روایات حجاب کار کرد و منتشر کرد.(نشد نداره باید همه از هنرهاشون خرج کنن حتی قشر قاریان قرآن )

[="Arial"][="Navy"]بنام خدا.

ضمن تبریک ماه مبارک و عرض سلام و خسته نباشید.

متاسفانه بازهم تعداد ارسالهای زیاد {95ارسال} و از طرفی هم عدم وجود زمان کافی برای مطالعه همه انها ،پس فعلا بدلیل احترام به سوال سوال کننده محترم،یک پاسخ کوتاه به این متن کوتاه بدهم تا بعد ببینیم که چه پیش خواهدامد.

پاسخ شما نسبت به اصل سوالتان بنوعی در خود سوال و حواشیه ان نهفته یا مخفی شده است،یعنی :

دلیل بی حجابی ابتدا در خود اجباری بودن حجاب میباشد{جایی که اجبار سر و کله اش پیدا شود >> مخالفت و مقاومت هم سر و کله اشان پیدا خواهدشد و البته این یک امر کاملا طبیعی ست که احتمالا نباید کسی با لجبازی نمودن به جنگ این قانون طبیعی برود}

قسمت دوم سوال یا درخواست شما برای ریشه یابی و حل مشکل بی حجابی نیز منوط به برداشتن فعل یا نام اجبار از پسوند نام حجاب و گذاشتن اختیاری در بعد از نام حجاب خواهدبود>> حجاب اختیاری بجای حجاب اجباری {البته این تجویز نه برای ایران که فقط برای سوال شما خواهدبود چون برای حل معضل بی حجابی در ایران باید ابتدا از راهکارهای دیگر و بلکه متفاوت تر استفاده نمود}

و البته دلیل بی حجابی در ممالکی که حجاب اجباری در انها وجود دارد میتواند در برداشتهای بد از دین یا موضع گیری های تند و خشن طرفداران حجاب یا متولیان ان از یک طرف و مخالفت و مقاومت برخی پیروان ان دین از سویی دیگر دانست که این عده بنا به دلایلی نمیخواهند زیر بار این تندی ها یا فشارهای اخلاقی یا دینی رفته و برای ان نیز دلایل خاص خودشان را دارند و منجمله که متوسل میشوند به این تایید و تاکید و بلکه پشتوانه دینی خدا و میگویند مگر خدا خود نفرموده:

>>لا إِكراهَ فِي الدّين -- در دين هيچ اجبار يا اکراهی نیست {واقعا که اگر خدا میخاست دینش با زور سرنیزه به انسانها تحمیل شود میدانست که فقط در حد همان پشت درها یا درون خانه های مردم باقی میماند و نام و عشق و محبتش هیچگاه نمیتوانست بدرون قلوب انسانها راهی پیدا نماید}