روز در قرآن

تب‌های اولیه

72 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

نقل قول:
-میدونیم که خدا در دو دوره (اگر غیر از دوره بگیم صد در صد غلط میشه) زمین را خلق کرده.در دو دوره هم آسمان را.در چهار دوره مابین آسمان و زمین را.که درمجموع شد هشت دوره! دوره دیگه مثل روز نیست که بگیم دو روز آسمان و زمین با هم اتفاق میفتند!
ما در خصوص تفكيك دوران خلقت بشكل مبسوط در ابتداي اين تاپيك بحث كرديم . سعي مي كنم مجددا توضيحات را ارائه نمايم :
خداوند در آيات بسياري من جمله آيه ذيل ، بيان مي فرمايد كه زمين و آسمان و ما بين آن دو را در شش روز- دوره- آفريده است :
وَ لَقَدْ خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ اْلأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما في سِتَّةِ أَيّامٍ(1)

دسته ديگري از آيات به تفكيك اين شش روز پرداخته اند :

قُلْ أَ إِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذي خَلَقَ اْلأَرْضَ في يَوْمَيْنِ (2)

فَقَضاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ في يَوْمَيْنِ(3)
اين مي شود چهار روز كه اگر از مجموع شش روز خلقت زمين و اسمان و مابين آنها كم كنيد ، مي‌ماند دو روز كه اين دو روز مال آن بين الارض و السماء است (4) يعني مابين زمين و آسمان هم در دو روز خلق شد .

(1)- ق/38
(2)- فصلت/9
(3)- فصلت/12
(4)- ر.ك: بنياد بين المللي علوم وحياني اسراء ،ذيل آيه 7 سوره مباركه هود

و اما بحث" اربعة ايام " كه در آيه 10 سوره مباركه فصلت و در ميان آيات خلقت زمين و آسمان مطرح شده و شما آنرا ضمن آن شش روز - يا شش دوره- خلقت محاسبه نموديد :
وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَاوَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَاء لِّلسَّائِلِينَ
و در [زمين] از فراز آن [لنگرآسا] كوهها نهاد و در آن خير فراوان پديد آورد و مواد خوراكى آن را در چهار روز اندازه‏ گيرى كرد [كه] براى خواهندگان ‏درست [و متناسب با نيازهايشان] است
اين چهار روز - چهار دوره- اساسا مساله خلق مطرح نيست تا آنرا ضمن "خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ اْلأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما في سِتَّةِ أَيّامٍ" محاسبه كنيم .
آيه دهم سوره مباركه فصلت ، مربوط به تقدير ارزاق در چهار دوره است نه خلق ارزاق ( لطفا دقت كنيد )
"
ايامي كه در اين آيات براي خلقت آسمانها و زمين آمده ، چهار روز است دو روز براي خلقت زمين ، و دو روز براي به پا داشتن آسمانهاي هفتگانه ، بعد از آنكه دود بود ، و اما ايامي كه در آن اقوات درست شده ايام تقدير اقوات است ، نه خلقت آنها"(1)
دو روز باقيمانده هم مربوط مي شود به خلق مابين الارض و السماء .
لذا هيچگونه تعارضي در اين آيات - يعني آيات 9-12 سوره فصلت - با آيات ديگري كه خلقت آسمان و زمين و ما بين آنها را در شش روز بيان مي كنند ، وجود ندارد .
اميدوارم توضيحات مفيد بوده باشند .

keen fighter;289952 نوشت:

2- خَلَقَ السَّماواتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها وَ أَلْقى‏ فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَميدَ بِكُمْ وَ بَثَّ فيها مِنْ كُلِّ دابَّةٍ وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَنْبَتْنا فيها مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَريمٍ (او) آسمانها را بدون ستونى كه آن را ببينيد آفريد، و در زمين كوه‏هايى افكند تا شما را نلرزاند (و جايگاه شما آرام باشد) و از هر گونه جنبنده‏اى روى آن منتشر ساخت و از آسمان آبى نازل كرديم و بوسيله آن در روى زمين انواع گوناگونى از جفتهاى گياهان پر ارزش رويانديم‏.
چرا گفته کوه ها روی زمین افکنده شدند؟

لطفا اين سوال را در تاپيكي جديد و جداگانه مطرح كنيد بي ارتباط با موضوع فعلي تاپيك است .
(1)- ر.ك: الميزان ، ج 17 ، ص 551و552

وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَاء لِّلسَّائِلِينَ ﴿۱۰﴾
فولادوند: و در [زمين] از فراز آن [لنگرآسا] كوهها نهاد و در آن خير فراوان پديد آورد و مواد خوراكى آن را در چهار روز اندازه‏گيرى كرد [كه] براى خواهندگان‏درست [و متناسب با نيازهايشان] است
مکارم: او در زمين كوههائي قرار داد، و بركاتي در آن آفريد، و مواد غذائي مختلف آن را مقدر فرمود، اينها همه در چهار روز بود، درست به اندازه نياز تقاضا كنندگان!
خرمشاهی: و بر روى آن [زمين‏]، كوههاى استوار آفريد و به آن بركت بخشيد و در چهار روز زاد و برگ آن را در آن آماده ساخت، كه براى خواهندگان يكسان است‏

قَدَّرَ به معنی قرار داد هم میشه که این معنی اش بیشتر به اینجا میخوره.(مترجم گوگل)
وقتی که میگه کوه ها رو قرار داد یعنی اونا رو خلق کرد وگرنه کوه ها که یه جای دیگه ساخته نمیشن و بعد روی زمین بیفتند!
این اتفاقاتی است که بعد از خلقت زمین میفته که حتماً منظورش خلق شدن است وگرنه مثل انسان یه جای دیگه اینا خلق شدن؟!!
" بَارَكَ فِيهَا" ادامه به وجود آمدن چیز های دیگر
وَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا
غذا شامل گیاهان،حیوانات و .... می شود.
« و من آياته خلق السموات و الارض و ما بث فيها من دابة و هو علي جمعهم اذا يشاء قدير1»« و از نشانه‌هاي [قدرت] اوست آفرينش آسمانها و زمين و آنچه از [انواع] جنبنده در ميان آن دو پراكنده است و او هر گاه بخواهد برگرد آوردن آنان تواناست.»

اینا هم بین آسمان ها و زمین هستند.

هدی;290314 نوشت:
قرآن كريم هيچگونه تعارضي با علم ندارد

از کجا میدونید؟ خود قرآن گفته که با علم تعارضی ندارد؟
یا اینکه اصلاً قرآن کتاب علمی نبوده و کاری به مسائل علمی ندارد و فقط هدفش هدایت به سمت کمال بوده؟

[="tahoma"]

keen fighter;291049 نوشت:
قَدَّرَ به معنی قرار داد هم میشه که این معنی اش بیشتر به اینجا میخوره.(مترجم گوگل)

براي ترجمه واژه هاي تخصصي ، بايد از كتبي كه در بالا خدمتتان استفاده كردم استفاده نماييد . مترجم گوگل ابدا قابل ارجاع نيست .
keen fighter;291049 نوشت:

وقتی که میگه کوه ها رو قرار داد یعنی اونا رو خلق کرد وگرنه کوه ها که یه جای دیگه ساخته نمیشن و بعد روی زمین بیفتند!
این اتفاقاتی است که بعد از خلقت زمین میفته که حتماً منظورش خلق شدن است وگرنه مثل انسان یه جای دیگه اینا خلق شدن؟!!

من تصور مي كنم براي شما خلطي بوجود آمده است . جمله اين است :" وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَا" در مورد كوهها"جعل" است نه " قدر" .
در مورد اقوات " قدر " آمده است . بحث ما در خصوص اربعة ايام اين بود كه اربعة ايام مربوط به تقدير است اما آن دو روز مربوط به خلقت زمين است . خلق با تقديرفرق دارد . در قرآن كريم هم در مورد خلقت ، مي فرمايد كه در شش روز بود ، دو روز خلق زمين، دو روز خلق آسمان، دو روز مابين آسمان و زمين . بعد به خلقت زمين كه مي رسد مي فرمايد چهار روز - چهار دوره- براي اقوات تقدير شد ، ما عرض مي كنيم كه اين چهار روز - دوره- را نبايد براي خلقت زمين محاسبه كنيد زيرا مساله مربوط به خلقت نيست، مربوط به تقدير است .
تقدير اقوات در چهار روز يا چهار دوره ، يعني تقدير اقوات در چهار فصل كه به دنبال ميل شمالي و جنوبي نسبت به خورشيد پديد مي‏آيد.(1)
لذا اين چهار روز- دوره- با آن دو روز ، متفاوت است .
[/]

(1)- ر.ك:الميزان ، ج 17،ص552

[="tahoma"]

keen fighter;291138 نوشت:
از کجا میدونید؟ خود قرآن گفته که با علم تعارضی ندارد؟
یا اینکه اصلاً قرآن کتاب علمی نبوده و کاری به مسائل علمی ندارد و فقط هدفش هدایت به سمت کمال بوده؟

عالم خلقت و قوانين حاكم بر آن را خداوند متعال افريده است .
قرآن كريم را نيز خداوند بر پيامبرش (ص) فرستاده است .
لذا آنچه در قرآن است - يعني آنچه از جانب خداوند بيان شده است - با علم - يعني با قوانيني كه خود خداوند در عالم خلقت قرار داده است - متعارض نخواهد بود . [/]

درود
از نظر علامه ثم ایه 10 و 11 را در واقع از هم تفکیک کرده یا به عبارت دیگر ترتیب بیانی این دو ایه را انجام داده یعنی میشود ثم را در اینجا اینطور معنی کرد ایا برای خدایی که زمین را در دو روز خلق کرد شریک قایل میشوید و او کسی است که روی زمین کوهها قرار داد و در ان برکات نهاد و روزی روزیخوران را در چهار روز قرار داد10 بعلاوه یا همچنین (معنای ثم)متوجه اسمان شد که در ان هنگام اسمان دود بود به زمین واسمان گفتیم به میل خود میایید یا به اجبار گفتند ما به میل خود میاییم.خب حالا توضیح بدید ثم با همین مفهوم مورد نظر علامه ایا تاثیری در مفهوم ایه 11 دارد؟؟!
اگر دارد بفرمایید چه تغییر مفهومی در ایه 11 دارد(صرفا ایه 11) ؟؟!

حاج آقا اون آیه چهار روز هم مال ادامه خلقت مابین زمین و آسمانه.اصلاً از فکر اینکه محکم کرد بیاین بیرون.قرآن میگه آسمان ها و زمین به صورت دود بودند سپس تبدیل به زمین و هفت آسمان شدند.مثل انسان که از گل آفریده شد(خلق شد)

زمانی که همه زوایای یک مثلث شصت درجه باشد پس(سپس) آن مثلث متساوی الاضلاع است.
کسی که اسمش علی است پس(سپس) آن شخص مرد است.
کسی که خلیفه بوده پس(سپس)پدرش و سپس پدر بزرگش قبل از او خلیفه بوده.

در جملات شرطی کاربرد پس و سپس صحیح است.

ولی این آیه قرآن که شرطی نیست.
ثم در این آیه به معنی تاخیر زمانی است و من فکرمی کنم اثبات شما غلط بوده.

ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ اِئْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ ﴿۱۱﴾
فولادوند: سپس آهنگ [آفرينش] آسمان كرد و آن بخارى بود پس به آن و به زمين فرمود خواه يا ناخواه بياييد آن دو گفتند فرمان‏پذير آمديم
مکارم: سپس اراده آفرينش آسمان فرمود در حالي كه به صورت دود بود، به آن و به زمين دستور داد به وجود آئيد و شكل گيريد، خواه از روي اطاعت و خواه اكراه! آنها گفتند: ما از روي طاعت مي‏آئيم!
خرمشاهی: سپس به آسمان پرداخت كه به صورت دودى [/بخارى‏] بود، به آن و به زمين فرمود خواه يا ناخواه رام شويد، [به زبان حال‏] گفتند البته رام و تسليم هستيم‏

به نام خدا
با سلام

keen fighter;295382 نوشت:
درود از نظر علامه ثم ایه 10 و 11 را در واقع از هم تفکیک کرده یا به عبارت دیگر ترتیب بیانی این دو ایه را انجام داده یعنی میشود ثم را در اینجا اینطور معنی کرد ایا برای خدایی که زمین را در دو روز خلق کرد شریک قایل میشوید و او کسی است که روی زمین کوهها قرار داد و در ان برکات نهاد و روزی روزیخوران را در چهار روز قرار داد10 بعلاوه یا همچنین (معنای ثم)متوجه اسمان شد که در ان هنگام اسمان دود بود به زمین واسمان گفتیم به میل خود میایید یا به اجبار گفتند ما به میل خود میاییم.خب حالا توضیح بدید ثم با همین مفهوم مورد نظر علامه ایا تاثیری در مفهوم ایه 11 دارد؟؟! اگر دارد بفرمایید چه تغییر مفهومی در ایه 11 دارد(صرفا ایه 11) ؟؟!

"ثم" در ابتداي آيه 11 ، ترتب زماني را بيان نمي كند لذا تغييري از اين باب در مفهوم آيه مذكور - يعني آيه 11 - ايجاد نمي كند . مرحوم علامه بوضوح در ذيل اين كلمه بيان مي نمايند كه ظهور اين كلمه در بعديت زماني به اندازه كلمه " بعد ذلك" در سوره نازعات نيست و لذا بعديت زماني را نمي رساند :
"و ظاهر اينكه جمله را با كلمه ثم عطف كرد، اين است كه خلقت آسمانها بعد از خلقت زمين بوده . و ليكن بعضي گفته‏اند كلمه ثم كه بعديت را مي‏رساند ، صرفا بعديت در خبر را مي‏رساند ، نه بعديت به حسب وجود و تحقق را .
مؤيد اين قول آيه ام السماء بنيها ... و الأرض بعد ذلك دحيها اخرج منها ماءها و مرعيها و الجبال ارسيها است كه خلقت زمين را بعد از آسمان مي‏داند ....
به عبارت ساده‏تر : در آيات مورد بحث كلمه ثم ظهور در اين دارد كه خلقت آسمانها بعد از زمين بوده و در آيات سوره نازعات كلمه بعد ذلك نيز ظهور دارد در اينكه خلقت زمين ( كه گفتيم با دحو و گستردن آن يكي است ) ، بعد از خلقت آسمانها بوده ، ولي ظهور جمله بعد ذلك روشنتر ، و قويتر از ظهور كلمه ثم در بعديت است - و خدا داناتر است ."(1)


(1)- ر. ك : الميزان ، ج 17، ص 553و554

keen fighter;295385 نوشت:
اون آیه چهار روز هم مال ادامه خلقت مابین زمین و آسمانه.اصلاً از فکر اینکه محکم کرد بیاین بیرون.

منظورتون از آيه چهار روز اين آيه است ؟:
وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَاوَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ
مطلبتون واضح نيست ، متوجه نشدم يعني چه كه آن چهار روز مال ادامه خلقت ما بين زمين و آسمان است ؟ منظورتان اين است كه تقدير اقوات در اين چهار روز براي ما بين آسمان و زمين بوده نه زمين ؟ اين كه خلاف متن آيه است در آيه فرموده" قدر فيها اقواتها " در آيه قبل هم كه فرموده بود "
خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ " يعني بحث قرار دادن كوه و تقدير اقوات مربوط به ارض است .
بعد هم اين آيه در مورد محكم كردن زمين نيست .
keen fighter;295385 نوشت:
قرآن میگه آسمان ها و زمین به صورت دود بودند سپس تبدیل به زمین و هفت آسمان شدند

خب .
مگر ما خلاف اين را عرض كرديم ؟

keen fighter;300049 نوشت:
زمانی که همه زوایای یک مثلث شصت درجه باشد پس(سپس) آن مثلث متساوی الاضلاع است. کسی که اسمش علی است پس(سپس) آن شخص مرد است. کسی که خلیفه بوده پس(سپس)پدرش و سپس پدر بزرگش قبل از او خلیفه بوده.
در جملات شرطی کاربرد پس و سپس صحیح است.

چه كسي گفته در جملات شرطي "ثم" معناي پس و سپس دارد ؟ شما بر اساس كدام كتاب قواعد و دستور زبان چنين مطلبي را بيان مي كنيد ؟ به اين آيه توجه كنيد
الَر كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِن لَّدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ
الف لام راء كتابى است كه آيات آن استحكام يافته سپس از جانب حكيمى آگاه به روشنى بيان شده است
آيا اين جمله شرطي است ؟
keen fighter;300049 نوشت:
ولی این آیه قرآن که شرطی نیست. ثم در این آیه به معنی تاخیر زمانی است و من فکرمی کنم اثبات شما غلط بوده.

آقاي فايتر قبلا هم در صفحات ابتدايي اين تاپيك بشكلي مبسوط در مورد "ثم" بحث كرديم و نمونه هايي از كاربردهاي مختلف اين كلمه را به درخواست شما ارائه نموديم اينگونه نيست كه هميشه "ثم" معناي ترتيب زماني را بدهد گاه براي ترتيب بياني است يا اساسا معناي ديگري دارد - لطفا به همان پستها مراجعه بفرماييد و مواردش را باز بيني نماييد- بعد هم شما نمي توانيد براي اثبات يك مطلب ادبي از يك زبان ، از زبان ديگر مثال بياوريد ، معناي هر كلمه و كاربرد آن در هر زباني با زبان ديگر متفاوت است .
جناب فايتر
روش شما در اثبات مدعايتان صحيح نمي باشد . شما ابتدا يك مطلب را اشتباه متوجه شده ايد سپس آنرا به قرآن نسبت داديد و اصرار داريد كه قرآن اشتباه كرده است و در قرآن اشتباه وجود دارد .ما هم بشكل مبسوط بر سر هر مساله اي كه پرسيديد بحث كرديم و اثبات نموديم كه برداشت شما از آيه اشتباه است و مراد آيه شريفه چيز ديگري است اما متاسفانه شما بر روي برداشت نادرستتان مصريد و با اينكه قدم به قدم در بحث جلو آمده ايد اكنون به يكباره همه را ناديده گرفته و مدعي هستيد اثبات بنده اشتباه بوده . دليل صحيحي بيان نمي كنيد ، منابعتان هم يا صحيح نيستند يا تخصصي نيستند .صرف انكار و رد ، دليل بر اشتباه بودن يك دليل نمي شود .لطفا به پاسخ هاي قبلي عنايت بيشتري بفرماييد .

آسمان ها و زمین و مابین این دو در شش دوره به وجود آمدند.دو دوره ی آن متعلق به زمین است و چهار دوره آن متعلق به آسمان ها
وقتی قرآن میگه آسمان ها و آنچه بین آنهاست یعنی شامل همه ستارگان،جنبندگان،فرشته ها،کوه ها و حتی زمین و خورشید و ... می شود!(چونکه همشون جزو آسمان ها هستند!)
پس کوه ها و مواد غذایی هم بین آسمان ها بوده دیگه اینطور نیست؟!!
از طرف دیگه این ایامی است که قرآن کنار هم آورده.
مجموع اینها شما را به چه نتیجه ای می رساند؟

اصلا چه معنی میدهد که خدا بگوید آسمانها و زمین و "آنچه میان آن دو است" را در 6 روز آفریده؟ مگر میان آسمان و زمین چیزی هست؟ این دیدگاه از نظر علمی قابل تطبیق نیست چرا که زمین خود جزوی از آسمان است اما ظاهرا قرآن خیال میکند زمین همچون فرش صاف است و آسمان هم با ستونهای نامرئی همچون سقف است و بر اساس همین دیدگاه آسمان را از زمین جدا میداند و میگوید "آنچه میان آن دو است"

a1ireza;302588 نوشت:
اصلا چه معنی میدهد که خدا بگوید آسمانها و زمین و "آنچه میان آن دو است" را در 6 روز آفریده؟ مگر میان آسمان و زمین چیزی هست؟ این دیدگاه از نظر علمی قابل تطبیق نیست چرا که زمین خود جزوی از آسمان است اما ظاهرا [="red"]??قرآن خیال میکند??[/] زمین همچون فرش صاف است و آسمان هم با ستونهای نامرئی همچون سقف است و بر اساس همین دیدگاه آسمان را از زمین جدا میداند و میگوید "آنچه میان آن دو است"

[="blue"]سلام به شما بزرگوار
آیا شما واقعا برایتان سوالی در این زمینه مطرح است یا به قرآن اشکال میگیرید؟؟؟
لازم به ذکر است همان آفریدگاری که زمین و آسمانها را خلق کرده خود او نیز قرآن را برای ما انسانها نازل کرده ،پس خود او میداند که مابین زمین و آسمان چیزی هست یا خیر [/]
[="purple"]"هرچه که قابل دیدن نیست ویا ما نمیبینیم ، دلیل بر نبودش نیست .مثل وجود خدا که دیده نمیشود اما وجود دارد "[/]
[="blue"]پس به گفته خالق عالم میان زمین و آسمانها حتما چیزهایی هست که ما نمیبینیم .
من اشکالی به سوال شما نمیبینم اما ادامه و نتیجه تان کاملا اصل همه چیز را زیرسوال میبرد .[/]

گل نیلوفر;302697 نوشت:
سلام به شما بزرگوار
آیا شما واقعا برایتان سوالی در این زمینه مطرح است یا به قرآن اشکال میگیرید؟؟؟
لازم به ذکر است همان آفریدگاری که زمین و آسمانها را خلق کرده خود او نیز قرآن را برای ما انسانها نازل کرده ،پس خود او میداند که مابین زمین و آسمان چیزی هست یا خیر
"هرچه که قابل دیدن نیست ویا ما نمیبینیم ، دلیل بر نبودش نیست .مثل وجود خدا که دیده نمیشود اما وجود دارد "
پس به گفته خالق عالم میان زمین و آسمانها حتما چیزهایی هست که ما نمیبینیم .
من اشکالی به سوال شما نمیبینم اما ادامه و نتیجه تان کاملا اصل همه چیز را زیرسوال میبرد .

شما نمیتونید بگید بین هندونه و یکی از هسته هاش چیزی هست چون اصولا هسته های هندونه جزوی از هندونه هستند و دو چیز جدا از هم نیستند اما لفظ قرآن جوری است که انگار زمین و آسمان از هم جدا هستند.
به نظر من خدا برای اینکه کار رسالت رو برای محمد پیچیده تر و سخت تر نکنه نیومده دیدگاه حقیقی راجع به آسمان و زمین رو مطرح کنه وگرنه اینطوری راجع به زمین و آسمان صحبت نمیکرد.

به نام خدا

keen fighter;301160 نوشت:
آسمان ها و زمین و مابین این دو در شش دوره به وجود آمدند.دو دوره ی آن متعلق به زمین است و چهار دوره آن متعلق به آسمان ها وقتی قرآن میگه آسمان ها و آنچه بین آنهاست یعنی شامل همه ستارگان،جنبندگان،فرشته ها،کوه ها و حتی زمین و خورشید و ... می شود!(چونکه همشون جزو آسمان ها هستند!) پس کوه ها و مواد غذایی هم بین آسمان ها بوده دیگه اینطور نیست؟!!

شما پاسخ سوالتان را در خود سوال بيان كرديد .
وقتي از كل يك مجموعه ، يكي را كم مي كنيد ، ديگر اين يكي در كل كجموعه نيست و حكم باقي مانده بر آن يكي صدق نمي كند .
وقتي از كل آسمانها و زمين ، زمين را كم كرديد ، وقتي در خصوص زمان خلقت تمامي آسمانها و زمين قرآن عزيز ، زمان خلقت زمين را جداگانه بيان مي كند ، آنچه باقي مي ماند آسمانها ي بدون زمين است . اميدوارم متوجه شده باشيد.لطفا مجددا دقت بفرماييد .مطلب ،خيلي منطقي و آسان است .
keen fighter;301160 نوشت:
از طرف دیگه این ایامی است که قرآن کنار هم آورده. مجموع اینها شما را به چه نتیجه ای می رساند؟

به اين نتيجه :
قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ذَلِكَ رَبُّ الْعَالَمِينَ
وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَاء لِّلسَّائِلِينَ (1)
خلقت زمين در دو مرحله بوده است و تقدير-نه خلقت- اقوات در زمين در چهار مرحله صورت گرفته است .
مابقي شش روز يعني چهار روز باقيمانده هم مربوط به خلقت آسمانها و ما بين آسمان وزمين است .
بارها و بارها در اين تاپيك اين مطلب بصورت مشروح توضيح داده شده است .

(1)- فصلت /9و10

a1ireza;302588 نوشت:
اصلا چه معنی میدهد که خدا بگوید آسمانها و زمین و "آنچه میان آن دو است" را در 6 روز آفریده؟ مگر میان آسمان و زمین چیزی هست؟ این دیدگاه از نظر علمی قابل تطبیق نیست چرا که زمین خود جزوی از آسمان است اما ظاهرا قرآن خیال میکند زمین همچون فرش صاف است و آسمان هم با ستونهای نامرئی همچون سقف است و بر اساس همین دیدگاه آسمان را از زمین جدا میداند و میگوید "آنچه میان آن دو است"

اينطور كه شما تصور مي كنيد نيست ، بر اساس اطلاعات ما ، در فضاي بين كرات اسماني - يا به تعبيري همان فضاي ميان آسمانها و زمين - چيزي وجود ندارد و خلاء است اما بر اساس نظريات جديد ، اين فضا خالي و تهي نبوده و انباشته از ذراتي به نام گراويتون است .گراویتون هنوز مشاهده نشده اما یک ذره بنیادیست که در فیزیک نظری، نظریه میدان کوانتومی وجود آنرا لازم میداند و اثبات میکند.
مخصوصا در سال 2012 که ذره هیگز کشف شد، وجود گراویتون قوت بیشتری گرفت.(1) [=&quot]گراویتون یک بوزون با اسپین 2 و جرم سکون صفر میباشد که در نظریه میدان کوانتومی، عامل انتقال نیروی گرانش است و همه فضا از وجود آن پر شده[=&quot] است .
بنابراين نظريه ، فضاي ميان كرات ، تهي نمي باشد .

(1)- کتاب Quantum Field Theory in Nutshell نوشته آنتونی زی (Anthony Zee) چاپ 2003 ویرایش دوم.
فصل هشتم این کتاب مربوط به میدان گرانش و نیز ذره گراویتون میباشد.

[=&quot]
[=&quot]تعداد روز هاي خلقت شش روز يا هشت روز[=&quot]
پرسش:
با توجه به آيات 9-12 سوره فصلت خلقت آسمان ها و زمین در هشت روز صورت گرفته است اما در آيات ديگري همچون آيه اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ...(سجده/4) خلقت آسمانها و زمين در شش روز بيان شده است اين تناقض چگونه قابل حل است ؟

پاسخ :
آيات قران كريم در خصوص مراحل يا ايام خلقت به چند دسته تقسيم مي شوند كه براي دريافت صحيح مراحل مجزاي خلقت و تفكيك زمان يا مراحل خلقت هر يك از آسمان يا زمين و ... بايد آيات خاص خودش را مد نظر قرار داد .
آيات بسياري وجود دارد كه خلقت آسمانها و زمين را در شش روز - يا شش مرحله - بيان مي نمايد .مانند :
وَ هُوَ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضَ في سِتَّةِ أَيّامٍ (1)
هُوَ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضَ في سِتَّةِ ايام(2)
دسته ديگر تبيين مي كند كه اين شش روز خصوص زمين و آسمان نيست بلكه مابين آسمان و زمين را هم شامل مي شود ( لطفا دقت كنيد ) :
وَ لَقَدْ خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ اْلأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما في سِتَّةِ أَيّامٍ (3)
اما دسته اي ديگر از آيات وجود دارند كه به تفكيك و تقسيم زمان خلقت هم مي پردازند :
قُلْ أَ إِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذي خَلَقَ اْلأَرْضَ في يَوْمَيْنِ (4)
فَقَضاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ في يَوْمَيْنِ
اين مي شود چهار روز كه اگر از مجموع شش روز خلقت زمين و اسمان و مابين آنها كم كنيد ، مي‌ماند دو روز كه اين دو روز مال آن بين الارض و السماء است (5) يعني مابين زمين و آسمان هم در دو روز خلق شد .
و اما اربعة ايام كه در آيه 10 سوره فصلت آمده است مربوط به خلقت آسمان و زمين نيست بلكه مربوط به تقدير ارزاق در زمين است ( دقت كنيد تقدير است نه خلق ) مراد از تقدير اقوات زمين در چهار روز ، تقدير آن در چهار فصل است(6)
ايامي كه در اين آيات براي خلقت آسمانها و زمين آمده ، چهار روز است دو روز براي خلقت زمين ، و دو روز براي به پا داشتن آسمانهاي هفتگانه ، بعد از آنكه دود بود ، و اما ايامي كه در آن اقوات درست شده ايام تقدير اقوات است ، نه خلقت آنها ، و آنچه كه در كلام خداي تعالي مكرر آمده اين است كه خداي تعالي آسمانها و زمين را در شش روز آفريده ، نه مجموع خلق و تقدير را.(7)
در نتيجه آنچه در آيات 9-12 سوره مباركه فصلت آمده است مربوط به سه مطلب است :
1-خلقت زمين در دو روز
2-بر پا داشتن آسمانهاي هفتگانه در دو روز
3-تقدير ( و نه خلق ) اقوات در چهار روز
يعني ضمن اينكه از آيات مذكور به انضمام آيه 38 سوره مباركه ق كه فرمود :" وَ لَقَدْ خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ اْلأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما في سِتَّةِ أَيّامٍ" استنباط مي شود كه ما بين آسمان و زمين هم در دو روز خلق شده است ، تقدير (و نه خلق) اقوات در چهار روز يا چهار فصل هم است صراحتا بيان شده است و از آنجا كه تقدير اقوات با خلق زمين متفاوت است هيچ تعارضي در آيات و شماره روزهاي خلقت وجود ندارد .

معاني و كاربرد كلمه " يوم" در قرآن و محاورات

يوم درعرف به معناى پاره اى محدود از امتداد زمان است،كم باشد يا زياد و از اين رو هم بر فاصله بين طلوع و غروب خورشيد اطلاق مى شود و هم بر مقاطع وسيعترى از زمان.(8)
در واقع مراد از «ايّام» و " يوم " دربرخي آيات شريفه من جمله آياتي كه در خصوص خلقت آسمان و زمين است به معناي ،‌ دوران و مرحله‌ها است. زيرا روز به معناي متعارف آن، پس از خلقت زمين و آسمان قابل فرض است زيرا روز از گردش زمين به دور خورشيد حاصل مي شود لذا " روز " يا " يوم " در اين آيات به معناي مرحله و دوره است كه ممكن است ميليونها يا ميلياردها سال بطول انجامد .
در قرآن كريم و همچنين در لغت و كاربرد زباني ، يوم به معاني مختلفي بكار مي رود :
1- يوم به معناي متداول آن يعني فاصله ميان طلوع تا غروب خورشيد .مانند:
فمن لم يجد فصيام ثلاثة ايام في الحج(9)
در اينجا سه روز يعني سه روزي كه فاصله طلوع تا غروب خورشيد را شامل مي شود .
2- زمان خارج از مفهوم مادي مثل : اليوم الاخر، يوم القيامة و ...
چرا خارج از مفهوم مادي است ؟ زيرا
وقتى آسمانها و زمين طومار گونه برچيده شد، ديگر حركت وضعى و انتقالى زمين يا كره ديگر مطرح نيست تا از آن شب و روز و سال و ماه پديد آيد، بلكه بساط متحرك و حركت برچيده مى شود.(10)
- در قرآن كريم يوم به معناى ظهور نيز آمده است ؛ مانند: (كل يوم هو فى شاءن ) (11)در اين آيه كريمه يوم به معناى متعارف آن نيست ؛ زيرا خود يوم به معناى متعارف نيز شاءن جديد فيض ‍ خداست ...مقصود اين نيست كه خداوند در هر شبانه روز يا در هر روز ( در مقابل شب ) كارى دارد، زيرا خود روز هم شانى از شئون الهى و كارى از كارهاى اوست. پس (كل يوم ) به معناى كل ظهور است (12)
4- به معناي دوره ، دوران ، مرحله
مانند:
تلك الايام نداولها بين الناس(13)
ما اين روزها [ي شكست و پيروزي] را ميان مردم به نوبت مي‌گردانيم
يعني اين دوران و مراحل شكست و پيروزي را به نوبت مي گردانيم .
كاربرد يوم به معناي دوران و مرحله حتي در لغت محاوره و زبان گفتار هم رايج است .
در حديثي از اميرالمومنين علي (ع) آمده است:
« الدهر يومان يوم لك و يوم عليك .» (14)
روزگار دو روز (دوره) است يك دوره به نفع تو و يك دوره بر عليه توست
مشخص است كه دو روز در جمله فوق به معناي دو بيست و چهار ساعت يا دو طلوع و غروب خورشيد نيست بلكه به معناي دو دوره و مرحله است .
لذا با توجه به معاني و كاربردهاي يوم و روز در قرآن كريم ، سته ايام در آيات مربوط به خلقت ، به معني مرحله و دوران مي باشد .

بي زماني فعل خداوند چگونه با زمانبري شش روز آفرينش كائنات سازگار است ؟
استاد جوادي آملي در پاسخ به اين پرسش مي فرمايند :
" كار خدا زمان مند نيست آن كه فيض خدا را دريافت مي‌ كند او زماندار است اما كار خدا بي زمان است لذا آنچه را كه به خودش اسناد مي‌دهد مي‌فرمايد ﴿انما امره اذا اراد شيئا ان يقول له كن فيكون﴾ يا "و ما امرنا الا واحدة كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ" آنچه كه به الله اسناد دارد زماني نيست چون او فوق زمان است و فوق زمان كار مي‌كند آن موجودي كه متزمن است يعني در زمان زندگي مي‌كند آن زمان‌ مند است زمان پذير است يا دفعي يا تدريجي فيض را قبول مي‌كند ...مي‌توان گفت كه آنچه به ذات اقدس اله برمي‌گردد منزه از زمان است و آنچه به فيض خدا برمي‌گردد چون اين متزمن است در زمان معين، متمكن است در مكان معين آن زمان و مكان دارد ..."(15)

بر اساس آيات 10 و 11 سوره مباركه فصلت و نيز آيات 27-30 نازعات ، اول زمين خلق شد يا آسمانها ؟
مرحوم علامه طباطبايي در الميزان ذيل اين مطلب كه مفاد كلمه (ثم) تأخر زمانى خلقت آسمان نيست نظرات ساير مفسرين در خصوص ترتيب خلقت - و اينكه بر طبق آيات سوره فصلت و نازعات اول آسمانها خلق شد يا اول زمين - را بيان مي كنند :
"ظـاهـر ايـنكه جمله را با كلمه (ثم ) عطف كرد، اين است كه خلقت آسمانها بعد از خلقت زمـيـن بـوده. و ليـكـن بـعـضى گفته اند كلمه (ثم ) كه بعديت را مى رساند، صرفا بـعـديـت در خـبـر را مـى رسـانـد، نـه بـعـديـت بـه حـسـب وجـود و تـحـقـق را. مؤيد ايـن قـول آيـه (ام السـمـاء بـنـيـهـا... و الارض بـعـد ذلك دحـيـهـا اخـرج منها ماءها و مرعيها و الجبال ارسيها) است كه خلقت زمين را بعد از آسمان مى داند.(16)
توضيح اينكه كلمه " ثم " تاخر را مي رساند اما اين تاخر همواره زماني نيست بلكه گاه تاخر در بيان است نه زمان .
اما نظر خود علامه بر اين است كه اين اشاره را دارد كه كلمه (ثم ) در جمله (ثم استوى ) تاءخر رتبى كلام را مى رساند، نه بعديت زمانى را.(همان) لذا "ثم " - در آيه 12 فصلت- بيانگر ترتيب زماني و به معني " بعد از" نيست بلكه بيانگر ترتيب بياني و به معني " علاوه بر اين " اضافه بر اين " است،مي باشد .


(1)- هود/7
(2)- حديد/4
(3)- ق/38
(4)- فصلت /9
(5)- جهت مطالعه بيشتر ر.ك: سايت بنياد بين المللي علوم وحياني اسراء ، ذيل آيه 7 سوره مباركه هود
(6)- ر.ك: الميزان ، ج 17 ، ص 551
(7)- همان ، ص 552
(8)- تفسير تسنيم ، ذيل آيه 3 سوره مباركه حمد
(9)- بقره /196
(10)- تفسير تسنيم ، همان
(11)- الرحمن/29
(12)- تفسير تسنيم ، همان
(13)- آل عمران / 140
(14)- نهج البلاغه ، حكمت 390
(15)- جهت مطالعه بيشتر ر.ك: سايت بنياد بين المللي علوم وحياني اسراء ، ذيل آيه 7 سوره مباركه هود
(16)- ر.ك: الميزان ،سوره فصلت ، ذيل آيات 1-12


كليدواژه ها : روز در قرآن ، مرحله و دوره ، خلقت آني و زمانبر خداوند ، ترتيب خلقت آسمانها و زمين .

موضوع قفل شده است