منظورم اين بود كه كنترل رفتار طرف مقابل با روش هاي مختلف ، از جمله مديريت محبت ، خودش روشي است براي حفظ زندگي
صبر كردن خوب است اما نه اينكه ما خودمان را تسليم طرف مقابل كنيم تا هر كاري دلش مي خواهد انجام دهد
حتماً شنيده ايد كه پيامبر(ص) فرموده اند اگر زنانتان حرفتان را گوش نكردند ، از آنها دوري كنيد
ضمناً مثالي كه در پست قبلي براي خانم "guest" گفتم را مطالعه بفرمائيد
باسلام [=Nassim]صبر، در معنای کلی، یعنی ترک برخی از کارها؛ در صبر قرار نیست کاری انجام بدهیم؛ بلکه قرار است کارهایی را انجام ندهیم. در روایات آمده است که هنگام صبر، باید سه کار انجام ندهی. [=Nassim]اول آنکه: لایَکسُل؛ یعنی تنبلی نکن؛ بلکه برای حل مشکلت تلاش کن. برخی از ما بر این تصوریم که صبر یعنی اینکه دست روی دست بگذاریم و به انتظار بنشینیم تا مشکلمان حل شود. درحالی که برعکس؛ صبر یعنی اینکه اگر دچار مشکلی شدیم، تنبلی نکنیم و دست از تلاش برنداریم و به گونه ای عمل کنیم که برنامه ی روزمره ی زندگی مان به دلیل مشکلات دچار آشفتگی نشود؛ مثلاً جایز نیست که از درس، شغل و وظایفمان فاصله بگیریم. [=Nassim]دوم آنکه: لایضجُر؛ یعنی دلتنگی نکن. جایز نیست که به خاطر مشکلاتمان دلتنگی کنیم و عبوس و افسرده در گوشه ای بنشینیم. البته ایراد ندارد اشک بریزیم؛ اما دستور این است که دلتنگی نکن و صبر داشته باشد. [=Nassim]سوم آنکه: لایشکو؛ یعنی شکایت نکن؛ غر نزن؛ به خدا، و زمین و زمان اعتراض نکن. عباراتی از قبیل «این چه همسری بود که نصیب من شد»؛ «این چه شانسی بود که من داشتم»؛ «من چه خطایی انجام داده بودم که چنین سیاه بخت شدم». همه و همه بوی شکایت می دهند. این شکایت ها همگی مخالف صبر است و این چیزی است که از آن نهی شده ایم. [=Nassim]اگر دست از تلاش برنداشتیم، دلتنگی و شکوه هم نکردیم، آنگاه می بینیم که زمان مشکل را حل خواهد کرد.
[=Nassim]البته باید مصادیقی که صبر بر آنها جایز است را بشناسیم و بعد نسبت به آنها صبور باشیم. اگر همسر فردی معتاد است، زمان مشکلش را حل نمی کند؛ بلکه زمان مسئله را حادّتر می کند. صبر در مقابل همسری که اهل فحشاء است، به معنی سکوت نیست؛ و یا در مورد همسری که شراب می خورد، زمان درمان مناسبی نیست. در این موارد باید به مشاوران مطمئن یا علماء با تجربه مراجعه کرد. [=Nassim]درواقع حیطه ی بحث ما مربوط به عدم توافق های اخلاقی و نقطه ضعف های عرفی است که عموماً هر فردی ممکن است به آن دچار باشد؛ مانند فردی که کم حرف است؛ تنبل است؛ زیاد غر می زند؛ رازدار نیست یا به آراستگی ظاهر خود توجهی ندارد. البته تحمّل اینها نیز در زندگی زناشویی سنگین و سخت است؛ ولی این مشکلات در سطحی نیستند که عرف و اجتماع به حادّ بودن آنها نظر دهند و یا جامعه آنها را به عنوان فسادهای بیّن و محکمه پسند تلقی کند.
[SPOILER][=Nassim]قسمتی از متنی بود که خوندم
مطمئنا تعریف درستی از صبر نداریم انقدر سکوت بی توجهی ،...... که آخرش منفجر میشیم و حال نارحت میشم که کو چرا صبر کردیم جواب نداد :)[=Nassim] [/SPOILER][=Nassim]
سوال:
من خانم 21 سالمه باهمسرم ده سال تفاوت سنی دارم با اینکه خیلی اهل تلاش هست و در تامین مخارج زندگی خودمان خوب رعایت می کنند، اما من دو تا مشکل داریم؛ اول اینکه همسرم همیشه به خانوادش رسیدگی می کند و در مقابل برای خانواده من کاری انجام نمی دهد، موضوع دوم رفت وامده خیلی حساس بوده و هفته ای یک بار فقط جمعه ها من را می برد به خانه پدرم، من از این موضوع ناراحتم، لطفا راهنمائی کنید.
پاسخ: بزرگوار قبل از ارائه راهکار لازم است نکاتی بیان شود:
1. خواهر گرامی همسر شما از آنجایی که وظیفه تامین مخارج و نفقه شما را دارد و اگر در این راستا کوتاهی نکرده و با کار و تلاش و کوشش وظیفه خود را به جا می آورد و در کنار خود به پدر و مادر و خانواده رسیدگی می کند؛ هیچ مانعی نیست و ایشان مخیر است و شما نمی توانید منع کرده و بخواهید که حتما به پدر و مادر شما هم رسیدگی کند و البته وظیفه ای در این قبال هم ندارد؛ لذا ناراحتی و مقایسه شما صحیح نبوده و نباید چنین انتظاری از همسرتان داشته باشید؛ هر چند احسانی را با اختیار خود انجام دهد کار نیکوست ( منهتا وظیفه نیست).
پس باید بپذیرید که ایشان در این راستا در مال خود مالکیت دارد و اختیار تام دارد که بعد از تامین هزینه زندگی شما در راهی که صلاح می داند خرج کند و شما نباید انتظار دیگری داشته باشید. اگر این موضوع را قبول کنید و برایتان معلوم شود که ایشان چنین وظیفه ای ندارد در این صورت احساستان آرام و انتظارتان معقول خواهد شد.
2. مطلب دوم در بحث رفت و آمدها که محدویتهایی را انجام می دهد؛ از جهات مختلفی می توان این موضوع را بررسی و تحلیل کرد؛
1. شاید به خاطر اینکه احساس می کند در این صورت اگر خانواده شما با همین رفت و آمدها نفوذ بیشتری کنند و به راحتی می توانند به افکار شما تسلط یافته و نگذارند این همسر شما زندگی را بر وفق مراد خود بچرخاند و مشکل ساز خواهد شد فلذا به خاطر ترس بیشتر و عدم اجازه ورود، چنین رفتاری را از خود نشان می دهد.
هر چند این نوع رفتار اشکالاتی دارد ولی در برخی از موارد برخی از مردان به خاطر صیانت از زندگی خود چنین کاری را انجام می دهند و نباید ناراحت شوید چرا که بعد از گذر زمان وقتی اعتماد لازم شکل گرفت؛ چنین رفتارهایی از خود نشان نخواهد داد.
2. رفتارهایی را قبلا از سوی خانواده شما دیده و به خاطر انتقام و یا از سر لج بازی چنین کاری را انجام می دهد.
اگر چنین است باید شناسایی کنید و به مرور زمان با ایجاد اعتماد سازی نظر همسرتان را عوض کنید و از طرف دیگر نظر خانواده خودتان را تغییر دهید تا این دو طیف به همدیگر اعتماد کنند و مشکل به تدریج حل شود.
راهکارهایی برای حل مشکل:
از آنجایی که همسرتان فردی اهل تلاش بوده و برای زندگی خود برنامه ای خاص دارد و شما همسر ایشان هستید؛ قدر زندگی خودتان را بدانید؛ چون معمولا چنین افرادی نسبت به حریم خانواده محکم و قدرشناس و کوشا هستند و در مقابل سختی ها و مشکلات شکست نمی خورند، در کنار همسرتان که فردی اهل تلاش است قدر و ارزش او را بدانید و خودتان بپذیرید که دیگر وقت مجردی نیست و دیگر وارد زندگی شده اید و مهمترین وظیفه و جهاد شما شوهر داری است و اولین دغدغه شما باید همسرتان باشد، حالا دل تنگی مادر و مسائل دیگر را می توانید از طریق گفتگو و رفت و آمد هفتگی فرع دوم زندگی خودتان قرار بدهید؛ باید روحیه قوی داشته و محکم باشد و حفظ زندگی خودتان را بر هر چیزی مقدم کنید.
به نظر می رسد اگر همسرتان را عاشقانه دوست داشته باشید و قدر و منزلت ایشان را به طور عملی اثبات کنید و از اعتراض وضعیت حاضر بپرهیزید، ایشان به مرور زمان احساس شما را درک خواهد کرد و شما به راحتی می توانید از زندگی لذت بیشتری را ببرید و به خواسته های مطلوب و معقول خودتان برسید.
به همین راحتی و با چنین مسائلی زندگی را برای خودتان تلخ نکنید و غصه خیلی از مسائل را از ذهن خالی کنیدٰ شما دیگر وارد زندگی شده اید و باید برای حفظ و تداوم آن محکم بوده و تلاش کنید؛ به همین سادگی از زندگی دلسرد نشوید قوی و صبور و مهربان باشید و بدانید که با همین مهر ورزی و صبوری می توانید زندگی خودتان را بسازید و به آرزوهایتان برسید.
توصیه می شوید روی اخلاقتان تمرکز کنید و نقاط قوت و ضعف همسرتان را شناسایی کنید و از آن طریق همراه با مهر و محبت درخواست های خودتان را بطلبید. یقیننا بدانید که باید صبور باشید تا مسائل بتدریج حل شود.
از امروز طوری برخورد کنید که همسرتان احساس محبت و علاقه شما را با تمام وجود درک کند، این در صورتی حاصل می شود که به خصوصیات مثبت همسرتان توجه بیشتری داشته باشید و بخواهید با تحمل و صبوری و مهربانی به مقابله با مشکلات قدم بگذارید.
روی زندگی تان خیلی تمرکز کنید و نگرانی ها و انتظارات را کمترکنید و بچسبید به زندگی و مطمئن باشید که شما حتما موفق خواهید شد و خیلی از این مسائل به مرور زمان حل خواهد شد.
به این مطلب هم خوب تامل کنید:
قرآن راز موفقیت رسول گرامی اسلام را مهر ورزی و محبت به مردم معرفی می کند: فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ؛ پس به [بركت] رحمت الهى با آنان نرمخو [و پرمهر] شدى و اگر تندخو و سختدل بودى قطعا از پيرامون تو پراكنده مى شدند پس از آنان درگذر و برايشان آمرزش بخواه و در كار[ها] با آنان مشورت كن و چون تصميم گرفتى بر خدا توكل كن زيرا خداوند توكلكنندگان را دوست مى دارد.(159 ال عمران)
مهر ورزی همراه با نرمش کلام و انعطاف حضرت در گفتار و رفتار باعث شده بوده که دشمنان کینه توز را به دوستان صمیمی تبدیل کند.
انعطاف و نرمیت در کلام و رفتار واقعا معجزه می کند، همانطوری که در سیره نبی مکرم اسلام قابل مشاهده است و می توان به عنوان یک درس عبرت آموز از آن استفاده برد
کاربر مهمان خوش آمدید
باسلام
[=Nassim]صبر، در معنای کلی، یعنی ترک برخی از کارها؛ در صبر قرار نیست کاری انجام بدهیم؛ بلکه قرار است کارهایی را انجام ندهیم. در روایات آمده است که هنگام صبر، باید سه کار انجام ندهی.
[=Nassim]اول آنکه: لایَکسُل؛ یعنی تنبلی نکن؛ بلکه برای حل مشکلت تلاش کن. برخی از ما بر این تصوریم که صبر یعنی اینکه دست روی دست بگذاریم و به انتظار بنشینیم تا مشکلمان حل شود. درحالی که برعکس؛ صبر یعنی اینکه اگر دچار مشکلی شدیم، تنبلی نکنیم و دست از تلاش برنداریم و به گونه ای عمل کنیم که برنامه ی روزمره ی زندگی مان به دلیل مشکلات دچار آشفتگی نشود؛ مثلاً جایز نیست که از درس، شغل و وظایفمان فاصله بگیریم.
[=Nassim]دوم آنکه: لایضجُر؛ یعنی دلتنگی نکن. جایز نیست که به خاطر مشکلاتمان دلتنگی کنیم و عبوس و افسرده در گوشه ای بنشینیم. البته ایراد ندارد اشک بریزیم؛ اما دستور این است که دلتنگی نکن و صبر داشته باشد.
[=Nassim]سوم آنکه: لایشکو؛ یعنی شکایت نکن؛ غر نزن؛ به خدا، و زمین و زمان اعتراض نکن. عباراتی از قبیل «این چه همسری بود که نصیب من شد»؛ «این چه شانسی بود که من داشتم»؛ «من چه خطایی انجام داده بودم که چنین سیاه بخت شدم». همه و همه بوی شکایت می دهند. این شکایت ها همگی مخالف صبر است و این چیزی است که از آن نهی شده ایم.
[=Nassim]اگر دست از تلاش برنداشتیم، دلتنگی و شکوه هم نکردیم، آنگاه می بینیم که زمان مشکل را حل خواهد کرد.
[=Nassim]البته باید مصادیقی که صبر بر آنها جایز است را بشناسیم و بعد نسبت به آنها صبور باشیم. اگر همسر فردی معتاد است، زمان مشکلش را حل نمی کند؛ بلکه زمان مسئله را حادّتر می کند. صبر در مقابل همسری که اهل فحشاء است، به معنی سکوت نیست؛ و یا در مورد همسری که شراب می خورد، زمان درمان مناسبی نیست. در این موارد باید به مشاوران مطمئن یا علماء با تجربه مراجعه کرد.
[=Nassim]درواقع حیطه ی بحث ما مربوط به عدم توافق های اخلاقی و نقطه ضعف های عرفی است که عموماً هر فردی ممکن است به آن دچار باشد؛ مانند فردی که کم حرف است؛ تنبل است؛ زیاد غر می زند؛ رازدار نیست یا به آراستگی ظاهر خود توجهی ندارد. البته تحمّل اینها نیز در زندگی زناشویی سنگین و سخت است؛ ولی این مشکلات در سطحی نیستند که عرف و اجتماع به حادّ بودن آنها نظر دهند و یا جامعه آنها را به عنوان فسادهای بیّن و محکمه پسند تلقی کند.
[SPOILER][=Nassim]قسمتی از متنی بود که خوندم
مطمئنا تعریف درستی از صبر نداریم انقدر سکوت بی توجهی ،...... که آخرش منفجر میشیم و حال نارحت میشم که کو چرا صبر کردیم جواب نداد :)[=Nassim]
[/SPOILER][=Nassim]
من شخصا برای مشکلات خانوادگیم که همون افسردگی شدید همسرم بود سالها صبر کردمو
و البته چاره ای نداشتم اما کاش راههای دوم و سومی هم وجود داشت
سوال:
من خانم 21 سالمه باهمسرم ده سال تفاوت سنی دارم با اینکه خیلی اهل تلاش هست و در تامین مخارج زندگی خودمان خوب رعایت می کنند، اما من دو تا مشکل داریم؛ اول اینکه همسرم همیشه به خانوادش رسیدگی می کند و در مقابل برای خانواده من کاری انجام نمی دهد، موضوع دوم رفت وامده خیلی حساس بوده و هفته ای یک بار فقط جمعه ها من را می برد به خانه پدرم، من از این موضوع ناراحتم، لطفا راهنمائی کنید.
پاسخ:
بزرگوار قبل از ارائه راهکار لازم است نکاتی بیان شود:
1. خواهر گرامی همسر شما از آنجایی که وظیفه تامین مخارج و نفقه شما را دارد و اگر در این راستا کوتاهی نکرده و با کار و تلاش و کوشش وظیفه خود را به جا می آورد و در کنار خود به پدر و مادر و خانواده رسیدگی می کند؛ هیچ مانعی نیست و ایشان مخیر است و شما نمی توانید منع کرده و بخواهید که حتما به پدر و مادر شما هم رسیدگی کند و البته وظیفه ای در این قبال هم ندارد؛ لذا ناراحتی و مقایسه شما صحیح نبوده و نباید چنین انتظاری از همسرتان داشته باشید؛ هر چند احسانی را با اختیار خود انجام دهد کار نیکوست ( منهتا وظیفه نیست).
پس باید بپذیرید که ایشان در این راستا در مال خود مالکیت دارد و اختیار تام دارد که بعد از تامین هزینه زندگی شما در راهی که صلاح می داند خرج کند و شما نباید انتظار دیگری داشته باشید. اگر این موضوع را قبول کنید و برایتان معلوم شود که ایشان چنین وظیفه ای ندارد در این صورت احساستان آرام و انتظارتان معقول خواهد شد.
2. مطلب دوم در بحث رفت و آمدها که محدویتهایی را انجام می دهد؛ از جهات مختلفی می توان این موضوع را بررسی و تحلیل کرد؛
1. شاید به خاطر اینکه احساس می کند در این صورت اگر خانواده شما با همین رفت و آمدها نفوذ بیشتری کنند و به راحتی می توانند به افکار شما تسلط یافته و نگذارند این همسر شما زندگی را بر وفق مراد خود بچرخاند و مشکل ساز خواهد شد فلذا به خاطر ترس بیشتر و عدم اجازه ورود، چنین رفتاری را از خود نشان می دهد.
هر چند این نوع رفتار اشکالاتی دارد ولی در برخی از موارد برخی از مردان به خاطر صیانت از زندگی خود چنین کاری را انجام می دهند و نباید ناراحت شوید چرا که بعد از گذر زمان وقتی اعتماد لازم شکل گرفت؛ چنین رفتارهایی از خود نشان نخواهد داد.
2. رفتارهایی را قبلا از سوی خانواده شما دیده و به خاطر انتقام و یا از سر لج بازی چنین کاری را انجام می دهد.
اگر چنین است باید شناسایی کنید و به مرور زمان با ایجاد اعتماد سازی نظر همسرتان را عوض کنید و از طرف دیگر نظر خانواده خودتان را تغییر دهید تا این دو طیف به همدیگر اعتماد کنند و مشکل به تدریج حل شود.
راهکارهایی برای حل مشکل:
از آنجایی که همسرتان فردی اهل تلاش بوده و برای زندگی خود برنامه ای خاص دارد و شما همسر ایشان هستید؛ قدر زندگی خودتان را بدانید؛ چون معمولا چنین افرادی نسبت به حریم خانواده محکم و قدرشناس و کوشا هستند و در مقابل سختی ها و مشکلات شکست نمی خورند، در کنار همسرتان که فردی اهل تلاش است قدر و ارزش او را بدانید و خودتان بپذیرید که دیگر وقت مجردی نیست و دیگر وارد زندگی شده اید و مهمترین وظیفه و جهاد شما شوهر داری است و اولین دغدغه شما باید همسرتان باشد، حالا دل تنگی مادر و مسائل دیگر را می توانید از طریق گفتگو و رفت و آمد هفتگی فرع دوم زندگی خودتان قرار بدهید؛ باید روحیه قوی داشته و محکم باشد و حفظ زندگی خودتان را بر هر چیزی مقدم کنید.
به نظر می رسد اگر همسرتان را عاشقانه دوست داشته باشید و قدر و منزلت ایشان را به طور عملی اثبات کنید و از اعتراض وضعیت حاضر بپرهیزید، ایشان به مرور زمان احساس شما را درک خواهد کرد و شما به راحتی می توانید از زندگی لذت بیشتری را ببرید و به خواسته های مطلوب و معقول خودتان برسید.
به همین راحتی و با چنین مسائلی زندگی را برای خودتان تلخ نکنید و غصه خیلی از مسائل را از ذهن خالی کنیدٰ شما دیگر وارد زندگی شده اید و باید برای حفظ و تداوم آن محکم بوده و تلاش کنید؛ به همین سادگی از زندگی دلسرد نشوید قوی و صبور و مهربان باشید و بدانید که با همین مهر ورزی و صبوری می توانید زندگی خودتان را بسازید و به آرزوهایتان برسید.
توصیه می شوید روی اخلاقتان تمرکز کنید و نقاط قوت و ضعف همسرتان را شناسایی کنید و از آن طریق همراه با مهر و محبت درخواست های خودتان را بطلبید. یقیننا بدانید که باید صبور باشید تا مسائل بتدریج حل شود.
از امروز طوری برخورد کنید که همسرتان احساس محبت و علاقه شما را با تمام وجود درک کند، این در صورتی حاصل می شود که به خصوصیات مثبت همسرتان توجه بیشتری داشته باشید و بخواهید با تحمل و صبوری و مهربانی به مقابله با مشکلات قدم بگذارید.
روی زندگی تان خیلی تمرکز کنید و نگرانی ها و انتظارات را کمترکنید و بچسبید به زندگی و مطمئن باشید که شما حتما موفق خواهید شد و خیلی از این مسائل به مرور زمان حل خواهد شد.
به این مطلب هم خوب تامل کنید:
قرآن راز موفقیت رسول گرامی اسلام را مهر ورزی و محبت به مردم معرفی می کند:
فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ؛ پس به [بركت] رحمت الهى با آنان نرمخو [و پرمهر] شدى و اگر تندخو و سختدل بودى قطعا از پيرامون تو پراكنده مى شدند پس از آنان درگذر و برايشان آمرزش بخواه و در كار[ها] با آنان مشورت كن و چون تصميم گرفتى بر خدا توكل كن زيرا خداوند توكلكنندگان را دوست مى دارد.(159 ال عمران)
مهر ورزی همراه با نرمش کلام و انعطاف حضرت در گفتار و رفتار باعث شده بوده که دشمنان کینه توز را به دوستان صمیمی تبدیل کند.
انعطاف و نرمیت در کلام و رفتار واقعا معجزه می کند، همانطوری که در سیره نبی مکرم اسلام قابل مشاهده است و می توان به عنوان یک درس عبرت آموز از آن استفاده برد