در غیر این صورت دشمنان ایران بالاجبار به سراغ آخرین راه یعنی حمله نظامی میرن
دوست عزیز
نمی دانم چند سال دارید.
ولی اگر سنّتان به قدری باشد که جنگ اول خلیج فارس(حمله آمریکا و همپیمانانش به عراق به بهانه حمله عراق به کویت)، حمله آمریکا به سومالی، جنگ افغانستان و عراق و لیبی را از نزدیک پیگیری نموده باشید، می فهمید که آمریکایی ها و هم پیمانان شان (انگلیس و فرانسه) وقتی به کشوری حمله می کنند که مطمئن باشند آن کشور به هیچ وجه توان مقاومت ندارد. آنها با استفاده از بازرسان سازمان ملل، امکانات نظامی کشور مورد نظر را به خوبی بررسی می کنند. وقتی مطمئن شوند که کشور مورد نظر هیچ زیرساختی برای مقابله ندارد، حمله را انجام می دهند. به نمونه ای در سال های اخیر اشاره می کنم:
وقتی سرهنگ معمّر قذافی، رهبر دیکتاتور لیبی، همه سانتریفیوژهای خود را برای نشان دادن حسن نیّت بار کشتی کرد و از لیبی خارج نمود و آمریکایی ها متوجه شدند که لیبی در طول سال های مدید امکاناتی برای دفاع تهیّه نکرده است، با همکاری عدّه ای به اصلاح انقلابی رژیم قذّافی را سرنگون کردند. البته بر طبق اخبار رسیده، امتیازات زیادی از انقلابی های لیبی گرفتند.
اما ایران لیبی نیست.
ایران در سال های گذشته سرمایه گذاریِ زیادی در بخش نیروهای مسلّح داشته است.
من فقط به یک نمونه که از یک منبع موثّق شنیدم اشاره می کنم:
باور می کنید که روغن موتورِ شناورهای ایرانیِ خلیج فارس، روغن آمریکایی است؟؟!!
یعنی ایران با محصولِ آمریکایی در برابر نیروهای آمریکایی می ایستد. حال چطور ایران به چنین محصولی دست پیدا می کند؟ جواب «بازار سیاه» است.
دوست عزیز
نمی دانم چند سال دارید.
ولی اگر سنّتان به قدری باشد که جنگ اول خلیج فارس(حمله آمریکا و همپیمانانش به عراق به بهانه حمله عراق به کویت)، حمله آمریکا به سومالی، جنگ افغانستان و عراق و لیبی را از نزدیک پیگیری نموده باشید، می فهمید که آمریکایی ها و هم پیمانان شان (انگلیس و فرانسه) وقتی به کشوری حمله می کنند که مطمئن باشند آن کشور به هیچ وجه توان مقاومت ندارد. آنها با استفاده از بازرسان سازمان ملل، امکانات نظامی کشور مورد نظر را به خوبی بررسی می کنند. وقتی مطمئن شوند که کشور مورد نظر هیچ زیرساختی برای مقابله ندارد، حمله را انجام می دهند. به نمونه ای در سال های اخیر اشاره می کنم:
وقتی سرهنگ معمّر قذافی، رهبر دیکتاتور لیبی، همه سانتریفیوژهای خود را برای نشان دادن حسن نیّت بار کشتی کرد و از لیبی خارج نمود و آمریکایی ها متوجه شدند که لیبی در طول سال های مدید امکاناتی برای دفاع تهیّه نکرده است، با همکاری عدّه ای به اصلاح انقلابی رژیم قذّافی را سرنگون کردند. البته بر طبق اخبار رسیده، امتیازات زیادی از انقلابی های لیبی گرفتند.
اما ایران لیبی نیست.
ایران در سال های گذشته سرمایه گذاریِ زیادی در بخش نیروهای مسلّح داشته است.
من فقط به یک نمونه که از یک منبع موثّق شنیدم اشاره می کنم:
باور می کنید که روغن موتورِ شناورهای ایرانیِ خلیج فارس، روغن آمریکایی است؟؟!!
یعنی ایران با محصولِ آمریکایی در برابر نیروهای آمریکایی می ایستد. حال چطور ایران به چنین محصولی دست پیدا می کند؟ جواب «بازار سیاه» است.
تنها راه نجات ایران
این یک پیشنهاد سازنده و مفید است.