جمع بندی ذکر "و عجّل فرجهم و تقبّل شفاعته و ارفع درجتة"

تب‌های اولیه

20 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

با نام الله





کارشناس بحث: استاد مجید

conquest;411557 نوشت:
سلام دوستان.
همانطور که میدونید،ضمیر به کار رفته در "و عجّل فرجهم" جمع است و مرجع ضمیر "هم" آل پیامبر و خود ایشان(صلوات الله علیهم) هستند.سؤال من این است که چرا در ذکر "و تقبّل شفاعته و ارفع درجته"،ضمیر به کار رفته مفرد است؟

با صلوات بر محمد وآل محمد
با سلام وعرض ادب خدمت شما کاربر گرامی
اگر دقت فرمایید در« اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم؛ خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و در فرج آنان تعجيل فرما» ضمیر «هم» در همه جا بعد از کلمه «آل محمد»آمده است که به صورت جمع است،لذا «هم» به جمع بر می گردد.
ولی در« و تقبّل شفاعته في امّته، و ارفع درجته؛ و شفاعت او را در باره امّتش بپذير، و درجه و منزلتش را بلند گردان.» صرفا به خود پیامبر می خورد که مفرد می باشد.
التماس دعا

ضمن تشکر؛ترجیح دادم ادامه سؤالم را بعد از پاسخ شما مطرح کنم؛
چرا همانند دعای توسل،طلب شفاعت در این ذکر برای تمام 14 معصوم نیست؟یا به عبارتی چرا در این ذکر،ترجیح بر این است که طلب شفاعت فقط برای خود پیامبر(صلوات الله علیه و آله) باشد؟

به شکل ساده تر:آیا اگر بگوییم "و تقبّل شفاعتهم..." اشتباه است؟آیا در روایات اینگونه سفارش شده.اگر ممکنه با ذکر سند بگویید.

conquest;412115 نوشت:
ضمن تشکر؛ترجیح دادم ادامه سؤالم را بعد از پاسخ شما مطرح کنم؛
چرا همانند دعای توسل،طلب شفاعت در این ذکر برای تمام 14 معصوم نیست؟یا به عبارتی چرا در این ذکر،ترجیح بر این است که طلب شفاعت فقط برای خود پیامبر(صلوات الله علیه و آله) باشد؟

به شکل ساده تر:آیا اگر بگوییم "و تقبّل شفاعتهم..." اشتباه است؟آیا در روایات اینگونه سفارش شده.اگر ممکنه با ذکر سند بگویید.

من مشتاقم پاسخ را بدانم.

conquest;412115 نوشت:
به شکل ساده تر:آیا اگر بگوییم "و تقبّل شفاعتهم..." اشتباه است؟آیا در روایات اینگونه سفارش شده.اگر ممکنه با ذکر سند بگویید.

با سلام

مصباح الشيخ: في تشهد النافلة والتشهد
الاول يقول: بسم الله وبالله والاسماء الحسنى كلها لله، أشهد أن لا إله إلا الله
وحده لا شريك له، وأشهد أن محمدا عبده ورسوله، اللهم صل على محمد وآل محمد، وتقبل
شفاعته في امته وقرب وسيلته، وارفع درجته. وذكر
في التشهد الثاني ما ذكره السيد إلى
آخره. أقول: وذكر الشيخ نحو ذلك في النهاية والصدوق في المقنع أيضا بأدنى تغيير
في الترتيب وغيره.

4538 - 5 - علي بن إبراهيم، عن أبيه، عن عبدالله بن المغيرة، عن رجل، عن سليمان بن خالد، عن أبي عبدالله (عليه السلام) قال: تقول: " أشهد أن لا إله إلا الله وأشهد أن محمدا رسول
الله اللهم صل على محمد عبدك ورسولك، اللهم صل على محمد وآل محمد وتقبل شفاعته وبيض وجهه وأكثر تبعه، اللهم اغفر لي وارحمني وتب علي، اللهم اغفر للذين تابوا واتبعوا سبيلك وقهم عذاب الجحيم " فإن كان مؤمنا دخل فيها وإن كان ليس بمؤمن خرج منها.کافی

5238 / 4 - السيد علي بن طاووس في فلاح السائل: يقول في التشهد: بسم الله وبالله، والاسماء الحسنى كلها لله، اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له، واشهد ان محمدا عبده ورسوله، اللهم صل على محمد وآل محمد، وتقبل شفاعته في امته وارفع درجته.

5239 / 5 - الشيخ الطوسي في المصباح، مثله في تشهد النافلة، والتشهد الاول، وزاد بعد امته: وقرب وسيلته.

5240 / 6 - وقال السيد رحمه الله، يقول في تشهد الفريضة: بسم الله وبالله، والاسماء الحسنى كلها لله، اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له واشهد ان محمدا عبده ورسوله، ارسله بالهدى ودين الحق، ليظهره على الدين كله ولو كره المشركون.

باید توجه داشت که این اذکار واجب نیست و لفظ و تقبل شفاعتهم در حدیثی ندیدیم برخلاف صلوات که هم با عجل فرجه آمده هم با عجل فرجهم .

[=Times New Roman]

خیر البریه;412232 نوشت:
لفظ و تقبل شفاعتهم در حدیثی ندیدیم برخلاف صلوات که هم با عجل فرجه آمده هم با عجل فرجهم .

با سلام، ذکر «و عجّل فرجهم» (یا «فرجه») همراه صلوات در احادیث معتبر آمده است؟ می‌شود مواردی ذکر کنید؟ سپاس

conquest;412115 نوشت:
آیا اگر بگوییم "و تقبّل شفاعتهم..." اشتباه است؟آیا در روایات اینگونه سفارش شده.اگر ممکنه با ذکر سند بگویید.

با صلوات بر محمد وآل محمد
سلام وعرض ادب واحترام
کاربر گرامی پس از جستجوی در روایات جایی از کلمه «هم» استفاده نشده است، وما تابع روایت هستیم نه این که هر چه از طرف خود مان هست را بیان کنیم به عنوان نمونه به دو مورد از روایات اشاره می گردد:
32 باب العلة التي من أجلها صارت الصلاة ركعتين و أربع سجدات
1ـ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي الْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْكُوفِيِّ عَنْ صَبَّاحٍ الْحَذَّاءِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ ع كَيْفَ صَارَتِ الصَّلَاةُ رَكْعَةً وَ سَجْدَتَيْنِ ...وَ اشْهَدْ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ وَ أَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فِيها وَ أَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ اللَّهُمَّ صَلَّى عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ كَمَا صَلَّيْتَ وَ بَارَكْتَ وَ تَرَحَّمْتَ وَ مَنَنْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ فِي أُمَّتِهِ وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ ...( علل الشرائع، ج‏2، ص: 334)

ما رواه محمد بن يعقوب الكليني بإسناده عن أبي بكر الحضرمي قال قال أبو عبد الله ع إذا قمت من الركعة فاعتمد على كفيك و قل بحول الله و قوته أقوم و أقعد فإن عليا ع كان يفعل ذلک..... فإذا رفع رأسه من السجدة الثانية جلس كما وصفناه ثم يقول
بسم الله و بالله و الأسماء الحسنى كلها لله أشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له و أشهد أن محمدا عبده و رسوله اللهم صل على محمد و آل محمد و تقبل شفاعته في أمته و ارفع درجته و أن اقتصر على الشهادة لله جل جلاله بالوحدانية...(فلاح السائل و نجاح المسائل، ص: 135)

فرهنگ;412366 نوشت:
با سلام، ذکر «و عجّل فرجهم» (یا «فرجه») همراه صلوات در احادیث معتبر آمده است؟ می‌شود مواردی ذکر کنید؟ سپاس

با صلوات بر محمد وآل محمد
وسلام وعرض ادب واحترام
در کافی شریف این گونه آمده است ،دقت بفرمایید:
18 عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ خَلَفِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِي الْمِقْدَامِ قَالَ أَمْلَى عَلَيَّ هَذَا الدُّعَاءَ- أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع وَ هُوَ جَامِعٌ لِلدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ تَقُولُ بَعْدَ حَمْدِ اللَّهِ وَ الثَّنَاءِ عَلَيْهِ- اللَّهُمَّ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ* وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْواحِدُ الْقَهَّارُ* وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْمَلِكُ الْجَبَّارُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الرَّحِيمُ الْغَفَّارُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ شَدِيدُ الْمِحالِ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْكَبِيرُ الْمُتَعالِ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ* وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْمَنِيعُ الْقَدِيرُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَفُورُ الشَّكُورُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْحَمِيدُ الْمَجِيدُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْحَلِيمُ الدَّيَّانُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْجَوَادُ الْمَاجِدُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَائِبُ الشَّاهِدُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الظَّاهِرُ الْبَاطِنُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ* تَمَّ نُورُكَ فَهَدَيْتَ وَ بَسَطْتَ يَدَكَ فَأَعْطَيْتَ رَبَّنَا وَجْهُكَ أَكْرَمُ الْوُجُوهِ وَ جِهَتُكَ خَيْرُ الْجِهَاتِ وَ عَطِيَّتُكَ أَفْضَلُ الْعَطَايَا وَ أَهْنَؤُهَا تُطَاعُ رَبَّنَا فَتَشْكُرُ وَ تُعْصَى رَبَّنَا فَتَغْفِرُ لِمَنْ شِئْتَ تُجِيبُ الْمُضْطَرِّينَ وَ تَكْشِفُ السُّوءَ وَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ وَ تَعْفُو عَنِ الذُّنُوبِ لَا تُجَازَى أَيَادِيكَ وَ لَا تُحْصَى نِعَمُكَ وَ لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَكَ قَوْلُ قَائِلٍ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ رُوحَهُمْ وَ رَاحَتَهُمْ وَ سُرُورَهُمْ- وَ أَذِقْنِي طَعْمَ فَرَجِهِمْ وَ أَهْلِكْ أَعْدَاءَهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ وَ اجْعَلْنَا مِنَ الَّذِينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ* وَ اجْعَلْنِي مِنَ الَّذِينَ صَبَرُوا وَ عَلى‏ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ وَ ثَبِّتْنِي بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ وَ بَارِكْ لِي فِي الْمَحْيَا وَ الْمَمَاتِ وَ الْمَوْقِفِ وَ النُّشُورِ وَ الْحِسَابِ وَ الْمِيزَانِ وَ أَهْوَالِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ سَلِّمْنِي عَلَى الصِّرَاطِ وَ أَجِزْنِي عَلَيْهِ وَ ارْزُقْنِي عِلْماً نَافِعاً وَ يَقِيناً صَادِقاً وَ تُقًى وَ بِرّاً وَ وَرَعاً وَ خَوْفاً مِنْكَ وَ فَرَقاً يُبْلِغُنِي مِنْكَ زُلْفَى وَ لَا يُبَاعِدُنِي عَنْكَ وَ أَحْبِبْنِي وَ لَا تُبْغِضْنِي وَ تَوَلَّنِي وَ لَا تَخْذُلْنِي وَ أَعْطِنِي مِنْ جَمِيعِ خَيْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ مَا عَلِمْتُ مِنْهُ وَ مَا لَمْ أَعْلَمْ وَ أَجِرْنِي مِنَ السُّوءِ كُلِّهِ بِحَذَافِيرِهِ مَا عَلِمْتُ مِنْهُ وَ مَا لَمْ أَعْلَم.
و در جاهای دیگر نیز آمده است.

مجید;412041 نوشت:

...
اگر دقت فرمایید در« اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم؛ خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و در فرج آنان تعجيل فرما» ضمیر «هم» در همه جا بعد از کلمه «آل محمد»آمده است که به صورت جمع است،لذا «هم» به جمع بر می گردد.
ولی در« و تقبّل شفاعته في امّته، و ارفع درجته؛ و شفاعت او را در باره امّتش بپذير، و درجه و منزلتش را بلند گردان.» صرفا به خود پیامبر می خورد که مفرد می باشد.
التماس دعا

وقتی میگوییم "اللّهُمَّ صَلّ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ محمّد"،دو تا مجرور توی ذکرمون هست؛در واقع "محمد" و "آل محمد"،هر کدام به طور مستقل مورد فعل "صلاة" قرار میگیرند؛یعنی مجرور شدن "آل محمد" به واسطه مجرور قبل از خود و وابستگی به آن نیست و تأکید فعل "صلاة" بر روی هر دو مجرور است،نه اینکه مجرور دوم به واسطه اولی مورد صلاة قرار گیرد؛لذا مایل بودم بیشتر در این مورد(عدم تطبیق ظاهری ضمایر به کار رفته در ذکر مذکور) توجیه شوم.

[="Times New Roman"]

مجید;412669 نوشت:
در کافی شریف این گونه آمده است

سلام مجدد و سپاسگزاری فراوان؛ دربارهٔ سندش اطلاع دارید معتبر است یا نه؟

دوستان؛من شخصا به جوابی رسیدم که شاید برای کسانی که در این مورد تاکنون شبهه داشته اند،قانع کننده باشد؛

13معصوم از آل پیامبر(علیهم الصّلاة و السّلام)،امامان امّت هستند،که ما در دعای توسّل،از آنها و خود پیامبر طلب شفاعت میکنیم.
حال،اگر بگوییم ائمّه-خود-امّت پیامبرند و پیامبر اکرم-امام آنهاست اشتباه نیست؛پس ما که طالب شفاعت از 14 معصوم هستیم،13 معصوم آل پیامبر نیز خود مشمول شفاعت پیامبرند.
پس وقتی ما میگوییم "و تقبّل شفاعته فی امّته و ارفع درجته" و به جای ضمیر جمع از مفرد استفاده میکنیم،به این دلیل است که شفاعت پیامبر باید شامل حال ما و آل ایشان(علیهم السّلام)شود.
به خاطر همین نمیگوییم "و تقبّل شفاعتهم".

فرهنگ;413842 نوشت:
سلام مجدد و سپاسگزاری فراوان؛ دربارهٔ سندش اطلاع دارید معتبر است یا نه؟

با صلوات بر محمد وآل محمد
سلام علیکم و رحمة الله
علامه مجلسی در کتاب «مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج‏12، ص: 455»این روایت را که در کافی نقل شده با این سند:« 18ـ عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ خَلَفِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِي الْمِقْدَامِ‏ قَالَ أَمْلَى عَلَيَّ هَذَا الدُّعَاءَ- أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع وَ هُوَ جَامِعٌ لِلدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ تَقُولُ بَعْدَ حَمْدِ اللَّهِ وَ الثَّنَاءِ عَلَيْه‏ ...» را ضعيف یا مجهول می داند.
[=Traditional Arabic]

[=Traditional Arabic][=Traditional Arabic][=Traditional Arabic]
[=Traditional Arabic][=Traditional Arabic] [=Traditional Arabic]

با سلام

البته كه : وعجل فرجهم : با اسناد ى صحيح و معتبر در كتب كافي كليني وكتب سيد بن طاوس و مزار مشهدي و مصباح كفعمي رضي الله عنهم آمده كه رو يهمرفته سندش را تقويت ميكنند مانند :

علي بن إبراهيم، عن أبيه، عن ابن أبي عمير، عن إسحاق بن عمار قال: قلت لابي عبدالله عليه السلام: جعلت فداك إني أخاف العقارب، فقال: انظر إلى بنات نعش الكواكب الثلاثة الوسطى منها بجنبه كوكب صغير قريب منه تسميه العرب " السها " ونحن نسميه " أسلم " أحد النظر إليه كل ليلة وقل ثلاث مرات: " اللهم رب أسلم صل على محمد وآل محمد وعجل فرجهم وسلمنا " قال: إسحاق فما تركته منذ دهري إلا مرة واحدة فضربتني العقرب.كافي

علي بن حاتم عن محمد بن ابى عبدالله عن سعد عن الحسن ابن علي عن احمد بن هلال عن ابن محبوب عن شام بن سالم عن ابي حمزة الثمالي قال: أخذت هذا الدعاء من ابي جعفر عليه السلام ...تهذيب

وفيه حدث أبو المفضل محمد بن عبد الله، قال: حدثنا عصمة بن نوح قال: حدثنا أحمد بن محمد بن عيسى قال: حدثنا أحمد بن محمد بن أبي نصر، عن عبد الله بن سنان، عن أبي عبد الله (عليه السلام)، قال: (إذا كان يوم القيامة بعث الله تعالى الايام، ويبعث يوم (1) الجمعة أمامها كالعروس ذات كمال وجمال تهدى إلى ذي دين ومال، فتقف على باب الجنة، والايام خلفها، فشفع لكل من أكثر الصلاة فيها على محمد وآل محمد (عليهم السلام)، قال ابن سنان: فقلت كم الكثير في هذا، وفي أي زمان أوقات الجمعة أفضل، قال: مائة مرة، وليكن ذلك بعد العصر، قال: فكيف أقولها: قال: تقول: اللهم صل على محمد وآل محمد، وعجل فرجهم).مستدرك الوسائل

از امام صادق - عليه السلام - روايت شده است كه فرمودند:
هركس بعد از نماز صبح و نماز ظهر بگويد:
اللهم صل على محمد و آل محمد و عجل فرجهم ؛
خدايا! بر محمد و آلش درود بفرست . و به فرجشان سرعت بخش .
نخواهد مرد تا آن كه امام قائم از خاندان پيغمبر - عليه السلام - را درك و به ملاقاتش نايل آيد.بحارالانوار، ج 91، ص 63.

حدث أبو المفضل محمد بن عبد الله قال حدثنا عصمة بن نوح قال حدثنا أحمد بن محمد بن عيسى قال حدثنا أحمد بن محمد بن أبي نصر عن عبد الله بن سنان عن أبي عبد الله ع قال إذا كان يوم القيامة بعث الله تعالى الأيام و يبعث الجمعة أمامها كالعروس ذات كمال و جمال تهدى إلى ذي دين و مال فتقف على باب الجنة و الأيام خلفها فيشفع لكل من أكثر الصلاة فيها على محمد و آل محمد ع قال ابن سنان فقلت كم الكثير في هذا و في أي زمان أوقات يوم الجمعة أفضل قال مائة مرة و ليكن ذلك بعد العصر قال و كيف أقولها قال تقول اللهم صل على محمد و آل محمد و عجل فرجهم مائة مرة
أقول و قد سئل مولانا المهدي ص ما معناه أن الكناية بيوم الجمعة عنه ص و قد قدمت الرواية في أوائل هذا الكتاب أن يوم الجمعة إشارة به إليه.جمال الأسبوع ص : 450

بسم الله الرحمن الرحيم وجدت في كتاب القاضي علي بن محمد الفروراري ]الفراوي[ أيده الله قال قرأت على أبي جعفر الزاهد أحمد بن عيسى العلوي و ذكر أنه لبعض الأئمة يقنت به كتبته بنيسابور من نسخة أبي الحسن أحمد بن محمد بن كسرى يسار بن قيراط البلخي و يعرف بدعاء الساراي بسم الله بسم الله ما شاء الله ...مهج الدعوات

conquest;414086 نوشت:

13معصوم از آل پیامبر(علیهم الصّلاة و السّلام)،امامان امّت هستند،که ما در دعای توسّل،از آنها و خود پیامبر طلب شفاعت میکنیم.
حال،اگر بگوییم ائمّه-خود-امّت پیامبرند و پیامبر اکرم-امام آنهاست اشتباه نیست؛پس ما که طالب شفاعت از 14 معصوم هستیم،13 معصوم آل پیامبر نیز خود مشمول شفاعت پیامبرند.
پس وقتی ما میگوییم "و تقبّل شفاعته فی امّته و ارفع درجته" و به جای ضمیر جمع از مفرد استفاده میکنیم،به این دلیل است که شفاعت پیامبر باید شامل حال ما و آل ایشان(علیهم السّلام)شود.
به خاطر همین نمیگوییم "و تقبّل شفاعتهم"
.

از دوستان اگر کسی نظر یا نقدی در مورد مطلب فوق داره ارائه بده(این جواب برای خودم قانع کننده بوده)؛ضمنا سؤالی که بنده به عنوان آغازگر این پست پرسیده بودم،در مورد ضمیر مفرد به کار رفته در ذکر "و تقبّل شفاعته" بود،نه در مورد ضمیر جمع "و عجّل فرجهم".چیزی که شبهه ناک است این است که ما در ابتدای ذکر،فرج جمعی را از خدا درخواست میکنیم اما در ادامه،شفاعت یک شخص را خواستاریم.

[="Times New Roman"]

خیر البریه;414305 نوشت:
البته كه : وعجل فرجهم : با اسناد ى صحيح و معتبر در كتب كافي كليني وكتب سيد بن طاوس و مزار مشهدي و مصباح كفعمي رضي الله عنهم آمده كه رو يهمرفته سندش را تقويت ميكنند مانند

سلام بر شما
یعنی این موارد ــ اگر بررسیده‌اید ــ سند معتبر دارند؟

فرهنگ;414491 نوشت:
سلام بر شما
یعنی این موارد ــ اگر بررسیده‌اید ــ سند معتبر دارند؟

با سلام وتبریک عید الله الاکبر

بله سند حدیثی که از اصول کافی آوردم صحیح است حتی سند حدیثی که علامه مجلسی رحمه الله آنرا مجهول دانسته مشکلی حادی ندارد !

conquest;414477 نوشت:
از دوستان اگر کسی نظر یا نقدی در مورد مطلب فوق داره ارائه بده(این جواب برای خودم قانع کننده بوده)؛ضمنا سؤالی که بنده به عنوان آغازگر این پست پرسیده بودم،در مورد ضمیر مفرد به کار رفته در ذکر "و تقبّل شفاعته" بود،نه در مورد ضمیر جمع "و عجّل فرجهم".چیزی که شبهه ناک است این است که ما در ابتدای ذکر،فرج جمعی را از خدا درخواست میکنیم اما در ادامه،شفاعت یک شخص را خواستاریم.

با سلام وتبریک

مقام شفاعت کلیه از آن مقام سرور خلایق ختم الانبیاء (ص) است و از جهت احترام و سابقه ایشان و انتشار شفاعت از ایشان ، فقط حضرتش را مخاطب میسازیم اما در اخبار فریقین از شفاعت بسیار آمده حتی مومنین هم شفاعت میکنند :

رواياتى كه دلالت دارد بر اينكه (مقام محمود) در آيه شريفه همان شفاعت است
مؤ لف : اين معنا در رواياتى بسيار زياد، بطور مختصر و مفصل ، هم بطرق متعدده اى از سنى ، و شيعه ، روايت شده است ، و اين روايات دلالت دارد بر اينكه مقام محمود در آيه شريفه همان مقام شفاعت است ، البته منافات هم ندارد كه غير آنجناب ، يعنى ساير انبياء و غير انبياء هم بتوانند شفاعت كنند، چون ممكن است شفاعت آنان فرع شفاعت آنجناب باشد، و فتح باب شفاعت بدست آنجناب بشود.
و در تفسير عياشى نيز از يكى از دو امام باقر و صادق (عليهماالسلام ) روايت آمده ، كه در تفسير آيه (عسى ان يبعثك ربك مقاما محمودا)، فرمود: اين مقام شفاعت است .
باز در تفسير عياشى از عبيد بن زراره روايت آمده ، كه گفت : شخصى از امام صادق عليه السلام پرسيد: آيا مؤ من هم شفاعت دارد؟ فرمود: بله ، فردى از حاضران پرسيد: آيا مؤ من هم بشفاعت محمد صلى الله عليه و آله و سلم در آنروز محتاج ميشود؟ فرمود: بله ، براى اينكه مؤ منين هم خطايا و گناهانى دارند، هيچ احدى نيست مگر آنكه محتاج شفاعت آنجناب ميشود، راوى ميگويد: مردى از اين گفتار رسولخدا پرسيد: كه فرمود: (من سيد و آقاى همه فرزندان آدمم ، و در عين حال افتخار نمى كنم ) حضرت فرمود: بله صحيح است ، آنجناب حلقه در بهشت را مى گيرد، و بازش مى كند، و سپس بسجده مى افتد، خدايتعالى مى فرمايد: سر بلند كن ، و شفاعت نما، كه شفاعتت پذيرفته است ، و هر چه ميخواهى بطلب كه بتو داده ميشود، پس سر بلند مى كند و دوباره بسجده مى افتد باز خدايتعالى مى فرمايد: سر بلند كن و شفاعت نما كه شفاعتت پذيرفته است و درخواست نما كه درخواستت برآورده است پس آنجناب سر بر مى دارد و شفاعت مى نمايد، و شفاعتش پذيرفته ميشود و درخواست مى كند، و باو هر چه خواسته ميدهند.

روايتى از امام باقرعليه و السلام درباره شفاعت پيامبرصلى الله عليه و آلهو سلم درروز قيامت و روايات ديگرى در ذيل آيه (و لا تنفع الشفاعة ) و در تفسير قمى ، در ذيل جمله : (و لا تنفع الشفاعة عنده ، الا لمن اذن له ) الخ ، از ابى العباس تكبير گو: روايت كرده كه گفت غلامى آزاد شده يكى از همسران على بن الحسين ، كه نامش ابو ايمن بود، داخل بر امام ابى جعفر عليه السلام شد، و گفت : اى ابى جعفر ! دل مردم را خوش مى كنيد، و ميگوئيد شفاعت محمد شفاعت محمد؟ (خلاصه بگذاريد مردم بوظائف خود عمل كنند)! ابو جعفر عليه السلام آنقدر ناراحت و خشمناك شد ، كه رنگش تيره گشت ، و سپس فرمود: واى بر تو اى ابا ايمن ، آيا عفتى كه درباره شكم و شهوتت ورزيدى (و خلاصه مقدس مآبيت ) تو را بطغيان در آورده ولى متوجه باش ، كه اگر فزعهاى قيامت را ببينى ، آنوقت مى فهمى كه واى بر تو مگر شفاعت جز براى گنه كارانى كه مستوجب آتش شده اند تصور دارد؟ آنگاه اضافه كرد: هيچ احدى از اولين و آخرين نيست ، مگر آنكه در روز قيامت محتاج شفاعت محمد صلى الله عليه و آله و سلم است ، و نيز اضافه كرد: كه در روز قيامت يك شفاعتى رسولخدا صلى الله عليه و آله و سلم در امتش دارد، و يك شفاعتى ما در شيعيانمان داريم ، و يك شفاعتى شيعيان ما در خاندان خود دارند، و سپس فرمود: يك نفر مؤ من در آنروز بعدد نفرات دو تيره بزرگ عرب ربيعه و مضر شفاعت مى كند، و نيز مؤ من براى خدمت گذاران خود شفاعت مى كند، و عرضه ميدارد: پروردگارا اين شخص حق خدمت بگردنم دارد، و مرا از سرما و گرما حفظ مى كرد.

و در تفسير قمى نيز، در ذيل جمله (و لا تنفع الشفاعة عنده ، الا لمن اذن له ) امام عليه السلام فرمود: احدى از انبياء و رسولان خدا بشفاعت نمى پردازد، مگر بعد از آنكه خدا اجازه داده باشد، مگر رسولخدا صلى الله عليه و آله و سلم كه خدايتعالى قبل از روز قيامت باو اجازه داده ، و شفاعت مال او، و امامان از ولد او است ، و آنگاه بعد از ايشان ساير انبياء شفاعت خواهند كرد.

و در الدرالمنثور است كه بخارى و ابن جرير و ابن مردويه از ابن عمر روايت كرده اند كه گفت : من از رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) شنيدم كه مى فرمود: آفتاب آنقدر نزديك مى رسد كه عرق تا نصف گوش مى رسد، در اين بين كه مردم در اين حالتند دست به دامن آدم مى شوند او مى گويد: اين كار از من ساخته نيست ، به موسى مراجعه مى كنند او نيز همان را مى گويد اينجا است كه محمد (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) شفاعت مى كند، و شفاعتش پذيرفته مى شود و خداوند ميان مردم به داورى مى پردازد، رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) به طرف بهشت مى رود و حلقه درب بهشت را مى گيرد، آن موقع است كه خداوند او را مقامى محمود مى دهد.
و در همان كتاب است كه ابن جرير و بيهقى در شعب الايمان از ابى هريره روايت مى كند كه رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) فرمود: مقام محمود مقام شفاعت است . و باز در آن كتاب از ابن مردويه از سعد بن ابى وقاص روايت كرده كه گفت شخصى از رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) معناى مقام محمود را پرسيد، فرمود: شفاعت است .المیزان

ضمنا توجه کنید موضوع صلوات وشفاعت دو مساله جدا گانه هستند و معانی و مفهوم خاص خود را دارند .

conquest;412738 نوشت:
وقتی میگوییم "اللّهُمَّ صَلّ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ محمّد"،دو تا مجرور توی ذکرمون هست؛در واقع "محمد" و "آل محمد"،هر کدام به طور مستقل مورد فعل "صلاة" قرار میگیرند؛یعنی مجرور شدن "آل محمد" به واسطه مجرور قبل از خود و وابستگی به آن نیست و تأکید فعل "صلاة" بر روی هر دو مجرور است،نه اینکه مجرور دوم به واسطه اولی مورد صلاة قرار گیرد؛لذا مایل بودم بیشتر در این مورد(عدم تطبیق ظاهری ضمایر به کار رفته در ذکر مذکور) توجیه شوم.

با صلوات برمحمد وآل محمد
با سلام وعرض تبریک مناسبت عید غدیر خم
برای تبین مطلب کل جمله«اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم» را تجزیه وترکیب می نماییم.
اللّهمّ:در اصل یا الله بوده وحرف ندا حذف شده (مفرد معرفه) ومبنی برضم است. وقول دیگری می گوید: یا الله اُمّنا بالخیر است که این قول غلط می باشد.
صلّ علی محمد وآل محمد: جملگی جواب ندا.
صلّ: از ماده صَلَی یُصَلی می باشد که به باب تفعیل رفته امر باب تفعیل می باشد و نقش ترکیبیش فعل وفاعل.
علی محمد:جار مجرور/ متعلق به صلّ.
و: واو عطف
آل محمد: مضاف ومضاف الیه ، عطف به علی محمد.
و: واو عطف
عجل: امر باب تفعیل عَجَل یعجِل است ، فعل وفاعل
فرجهم: مفعول به، مضاف/ هم : مضاف الیه.

پست جمع بندی موضوع

پرسش:
سلام
همان طور که میدونید،ضمیر به کار رفته در "و عجّل فرجهم" جمع است و مرجع ضمیر "هم" آل پیامبر و خود ایشان(صلوات الله علیهم) هستند.سؤال من این است که چرا در ذکر "و تقبّل شفاعته و ارفع درجته"،ضمیر به کار رفته مفرد است؟

پاسخ:
با سلام و عرض ادب خدمت شما پرسشگر گرامی
اگر دقت در ترجمه « اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم؛ خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و در فرج آنان تعجيل فرما» ضمیر «هم» در همه جا بعد از کلمه «آل محمد»آمده است که به صورت جمع است،لذا «هم» به جمع بر می گردد.
ولی در« و تقبّل شفاعته في امّته، و ارفع درجته؛ و شفاعت او را در باره امّتش بپذير، و درجه و منزلتش را بلند گردان.» صرفا به خود پیامبر می خورد که مفرد می باشد.
التماس دعا

موضوع قفل شده است