جمع بندی دلایل پذیرش یا رد ایرانی کشی قوم یهود

نسبت به اصل این داستان ملاحظاتی وجود دارد
منتقدان تاریخ روایت استر را روایتی تاریخی نمی‌شمارند. نخست اینکه هیچ سندی تاریخی در دست نیست که نشان دهد شاهان هخامنشی ملکه‌ای به نام استر داشته‌اند. دیگر آنکه هیچ‌یک از شاهان هخامنشی فرمان به قتل‌عام یهودیان نداده‌اند که با میانجیگری ملکه از فرمان خود منصرف شده باشند. با این همه پاره‌ای اشارات تاریخی و توصیف‌هایی که از اوضاع دربار شاهان هخامنشی شده و برخی دیگر از اطلاعات مندرج در این کتاب می‌تواند برای مورخ مورد استفاده قرار گیرد(1)
موافقان نیز دلایلی برای خود دارند و طرد آن از سوی یهود را پنهان کاری یهودیان می دانند.

1. جعفری دهقی محمود، بازشناسی منابع و مآخذ تاریخ ایران باستان. تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها(سمت) 1391، ص12

خلاصه این کشتار صورت گرفته یا نه؟؟؟

درعهد عتیق که مورد قبول یهودیان است این داستان ذکر شده است.
عهد عتیق کتابی دارد به نام کتاب استر. در باب هشتم این کتاب به تصریح اصل داستان آمده است.
بنا بر آنچه در این کتاب آمده است:«یهودیان در دارالسلطنه شوشن پانصد نفر را به قتل رسانیده و هلاک کردند.»(1) نیز در روز بعد سی صد نفر از ایرانیان به دست آنان کشته شدند(2). سپس ادامه می دهد«و سایر یهودیانیکه در ولایتهای پادشاه بودند جمع شده برای جانهای خود مقاومت نمودند و چون هفتاد هزار نفر از مبغضان خویش را کشته بودند از دوشمنان خود آرمی یافتند»(3)
1. عهد عتیق، انجمن کتاب مقدس ایران، 1987م، چاپ دوم، کتاب استر، باب هشتم، ص782،آیه6،
2. همان، ایه 15
3.همان، ایه 16

سوال بعدی اینکه با بر این کتاب ایا جشن هم گرفتن؟

بله در همین کتاب آمده
در روز پانزدهم آرامی یافتند و آنرا روز بزم و شادمانی نگاه داشتند.(1) حتی در آنجا آمده که یهودیان برای هم هدیه می فرستادند.
1. همان، ص783، ایه19

آیا این جشنها را هر سال انجام می دادند و می دهند

در این کتاب می آورد«آن دو روز را بر حسب کتابت آنها و زمان معین آ«ها سال به سال نگاه دارند و آن روزها را در همه طبقات و قبایل و ولایتها و شهرها بیاد آورند و نگاه دارند و این روزهای فوریم از میان یهود منسوخ نشود و یادگاری آنها از ذریت ایشان نابود نگردد»(1) وی ادامه می دهد«سنن فوریم بفرمان استر فرضه شد و در کتاب مرقوم گردید»(2)

1. همان، آیه 27-28-29
2. همان، ص784، آیه 32

پس چرا برخی رد می کنند؟

برخی می گویند: هیچ سندی تاریخی در دست نیست که نشان دهد شاهان هخامنشی ملکه ای به نام استر داشته اند. دیگر آنکه هیچ یک از شاهان هخامنشی فرمان به قتل عام یهودیان نداده اند.
پاسخ این است که آیا منابع تاریخی متقنی از آن ایام هست که به این مطلب اشاره نکرده باشد. شاید بگوئید تاریخ هردوت، پاسخ می دهیم تاریخ هردوت فتح بابل را بیان کرده اما هیچ اشاره ای به آزادی بنی اسرائیل نکرده، پس باید حکم کنیم بنی اسرائیلی وجود ندارد!!!! عهد عتیق را می توان به عنوان یک کتاب تاریخی مانند دیگر کتابهای تاریخی یا اسناد تاریخی به حساب آورد.
برخی نیز مدعی می‌شوند که کتاب اِستِر در طومارهای بحرالمیّت وجود ندارد! پس این کتاب واقعی نیست! در پاسخ می‌گوییم که این سخن، بَس سخنی نابخردانه و ناجوانمردانه است. توضیح اینکه بین سال‌های 1948 الی 1956، در شمال غربی بحر المیّت(1) طومارهایی یافت شده است (یا بهتر است بگوییم ادعا شده که طومارهایی پیدا شده) که دربردارنده نسخه‌ای غیر رسمی از عهد عتیق است. این طومارها (اصطلاحاً Dead sea scrolls) اساساً مکتوباتی محرمانه قلمداد شدند و تنها بخش اندکی از آن در چند موزه‌ی دنیا به نمایش گذاشته شد (که آن هم مبهم و متن آن نامعیّن است) و از سویی آکسفورد سال‌ها پیش اعلام کرد ک در حال رایزنی برای انتشار این طومارهاست! ولی هم اکنون تنها حدود 5 درصد (تقریباً هیچ) از آن را تحت عنوان Discoveries in the Judaean Desert در دست چاپ دارد که همان هم غالباً بدون ارائه اسکن از متن اصلی طومارهاست. اساساً بر اصلِ این طومارها نیز نقدهای جدی وارد است. جالب اینکه زمان یافته شدنِ این طومارها، دقیقا همان دورانی بود که اسرائیل تقریبا اکثر خاک فلسطیبن را به اشغال خود درآورده بود! به راستی چه رابطه‌ای میان شدت گرفتن اشغالگری‌های اسرائیل و یافته شدن این طومارها وجود دارد؟! آیا ممکن است این طومارها از اساس جعلی باشند؟ چرا نهادهای آکادمیک غربی حاضر نیستند این طومارها را ارائه کنند؟ آیا این نهادها، خود، این طومارها را در اختیار دارند؟! به فرض هم که این طومارها اصالت داشته باشند، همه پژوهشگران این طومارها را نسخه‌ی غیر رسمی به شمار می‌آورند. باستانگرایان (و نیز ایرانی‌نمایانِ یهودپرست) چرا و به چه دلیل، نسخه رسمی تورات (که حکایت پوریم در آن ذکر شده) را رها می‌کنند؟ و به نسخه غیر رسمی استناد می‌کنند؟ کسانی که مدعی هستند در طومارهای بحرالمیّت، کتاب استر وجود ندارد، مگر خودشان به طور کامل این طومارهای محرمانه را دیده‌اند که مدعی هستند این کتاب در آن‌ها وجود ندارد؟! دیگر اینکه یهودیان جهان (حتی یهودیان ایران) این روز (پوریم) را هرساله جشن می‌گیرند. وقتی یهودیان خود بر این امر تأکید و اصرار دارند، چه معنا دارد که عده‌ای در ایران، به انکار این قضیه بپردازند؟ این افراد چه نسبتی با یهود دارند که برای تطهیر چهره یهود، خود را به آب و آتش می‌زنند؟

1. بحر المیّت یا همان Dead sea دریاچه‌ای است در مرز اردن و سرزمین‌های اشغالی فلسطین.

دلیلی دیگر بر صحت تاریخی این حادثه تلخ، وجود مقبره استر و مردخای[12] در همدان است. این مقبره همچنان باقی است. لیکن جای سخن در این است که به گفته‌ی عین السلطنة، ادیب و مورّخ عصر قاجاریه، متوفای ۱۳۲۴ هجری شمسی، در خاطرات خود، مقبره استر و مردخای در همدان، پر بود از گنجینه‌ها و حتی تاج سلطنتی ملکه استر که البته بخشی از این گنجینه‌ها مورد سرقت قرار گرفت.(1) لیکن اصل وجود این گنجینه‌ها و مقبره امری ثابت شده است. سرجان ملکم متوفای ۱۸۴۳ میلادی در تاریخ کامل ایران نیز بیان می‌کند که در گنبد مقبره‌ی استر و مردخای در همدان، لوحی یافته شده که به خط عبرانی نشان می‌دهد بنای اصلی مقبره این دو نفر است.(2)] و این بنا همچنان در شهر همدان برپا و یکی از مهم‌ترین زیارتگاه‌های یهودیان در ایران است. در اسناد تاریخی، مانند مکتوبه بنیامین تودلا (که مربوط به قرن 10-11 میلادی یعنی هزار سال پیش است) نیز به این مقبره اشاره شده است.(3)

از نکات قابل توجه اینکه ابوریحان بیرونی هم این رخداد تاریخی (پوریم) را تأیید کرده است و در کتاب الآثار الباقیة عن القرون الخالیة پیرامون آن سخن گفته است.(4)

1. . ایرج افشار، روزنامه خاطرات میرزا سالور عین‌السلطنة، انتشارات اساطیر، تهران، ۱۳۷۴ خورشیدی، ج۸، ص ۶۵۵۶
2. . سر جان ملکم، تاریخ کامل ایران، ترجمه: میرزا اسماعیل حیرت، انتشارات افسون، تهران، چاپ اول ۱۳۸۰، ج ۱ ص ۱۶۳ - ۱۶۴
3. رحلة بنيامين التطيلى، تعريب عزرا حداد، ابوظبی: المجمع الثقافي‏، 2002، ص 331 ؛ سفرنامه رابى بنيامين تودولا، ترجمه مهوش ناطق‏، تهران: نشر کارنگ، 1380، ص 126.
4. ابوريحان بيرونى، الآثار الباقية عن القرون الخالية، تهران: نشر ميراث مكتوب‏، 1380، ص 346-347.
1.

پرسش:

آیا کشتار ایرانیان در زمان خشایار شاه توسط یهودیان صحت دارد؟ آیا کتاب استر کتاب موثق یا قابل اعتمادی است ؟
آیا عدم ذکر این واقعه تاریخی در کتاب تاریخ هرودت یا گزنفون و یا کتب دیگر تاریخی نشان دهنده چیست؟ دانش نامه بریتانیکا که نظر بسیاری از یهودیان است این واقعه را کذب و داستان تاریخی می داند . آیا دانش نامه بریتانیکا قابل اعتماد است ؟کشتار 75000 ایرانی در عرض دو یا سه روز آیا امکان پذیر است ؟ تعداد یهودیانی که دست به این کشتار زدند در حکومت آن زمان چند نفر بوده اند؟

پاسخ:
کشتار ایرانیان توسط یهودیان در زمان خشایار شاه در عهد عتیق که مورد قبول یهودیان است ذکر شده است. عهد عتیق متشکل از چند کتاب است. یکی از آن کتابها کتاب استر است. در این کتاب بیان شده «یهودیان در دارالسلطنه شوشن پانصد نفر را به قتل رسانیده و هلاک کردند.»(1) نیز در روز بعد سی صد نفر از ایرانیان به دست آنان کشته شدند(2). سپس ادامه می دهد«و سایر یهودیانیکه در ولایتهای پادشاه بودند جمع شده برای جانهای خود مقاومت نمودند و چون هفتاد هزار نفر از مبغضان خویش را کشته بودند از دوشمنان خود آرمی یافتند»(3)
بنابر آنچه در این کتاب نوشته شده یهودیان به مناسبت این فتح بزرگ به شادی پرداخته و به یکدیگر هدیه داده (4) و آن را فوریم(پوریم) نام نهادند و از آن روز به بعد هر سال در این تاریخ به شادی می پردازند.(5)
اما برخی تاریخ روایت استر را روایتی تاریخی نمی‌شمارند. و می گویند هیچ سندی تاریخی در دست نیست که نشان دهد شاهان هخامنشی ملکه‌ای به نام استر داشته‌اند. دیگر آنکه هیچ‌یک از شاهان هخامنشی فرمان به قتل‌عام یهودیان نداده‌اند که با میانجیگری ملکه از فرمان خود منصرف شده باشند. با این همه پاره‌ای اشارات تاریخی و توصیف‌هایی که از اوضاع دربار شاهان هخامنشی شده و برخی دیگر از اطلاعات مندرج در این کتاب می‌تواند برای مورخ مورد استفاده قرار گیرد(6)
در پاسخ باید گفت منابع دینی خود منبع تاریخی محسوب می شوند. از آن گذشته در ایران منبع تاریخی از زمان خشایار شاه وجود ندارد تا بگوئیم در منابع تاریخی چنین مطلبی ذکر نشده است. اگر گفته شود هردوت یونانی به تاریخ پادشاهان هخامنشی پرداخته ولی این قصه را ذکر نکرده باز دلیل نمی شود که این داستان را افسانه بدانیم زیرا هردوت حتی در فتح بابل توسط کورش نیز نامی از بنی اسرائیل نیاورده است، آیا می توان گفت قوم بنی اسرائیل وجود خارجی ندارند؟
انکار یهودیان امروزی نیز، به معنای عدم وقوع این حادثه زیرا ممکن است فشارهای افکار عمومی باعث انکار شود اما وجود این داستان در کتاب عهد عتیق که مورد قبول یهودیان است بر انکار آنان تقدم دارد.
تعداد 75000نفر نیز توسط یهودیانی که در دربار حضور داشتند صورت نگرفته بلکه حتی 300 و پانصدر نفری که در شوش کشته شدند به دست تنها یهودیان دربار نیست بلکه سایر یهودیان شهر شوش نیز در این کشتار شرکت داشتند، همچنین یهودیان شهرهای دیگر نیز به تبع از یهودیان شهر شوش اقدام به کشتن 75000نفر کردند. بنابراین تنها یهودیان حاضر در دربار دستشان به خون ایرانیان آغشته نیست تا باعث بعید بودن این مطلب شود بلکه تمام یهودیان ساکن در ایران در این کشتار وسیع سهیم بودند.
دلیلی دیگر بر صحت تاریخی این حادثه تلخ، وجود مقبره استر و مردخای در همدان است. این مقبره همچنان باقی است. لیکن جای سخن در این است که به گفته‌ی عین السلطنة، ادیب و مورّخ عصر قاجاریه، متوفای 1324 شمسی، در خاطرات خود، مقبره استر و مردخای در همدان، پر بود از گنجینه‌ها و حتی تاج سلطنتی ملکه استر که البته بخشی از این گنجینه‌ها مورد سرقت قرار گرفت.(7) لیکن اصل وجود این گنجینه‌ها و مقبره امری ثابت شده است. سرجان ملکم متوفای 1843 میلادی در تاریخ کامل ایران نیز بیان می‌کند که در گنبد مقبره‌ی استر و مردخای در همدان، لوحی یافته شده که به خط عبرانی نشان می‌دهد بنای اصلی مقبره این دو نفر است.(8)] و این بنا همچنان در شهر همدان برپا و یکی از مهم‌ترین زیارتگاه‌های یهودیان در ایران است. در اسناد تاریخی، مانند مکتوبه بنیامین تودلا (که مربوط به قرن 10-11 میلادی یعنی هزار سال پیش است) نیز به این مقبره اشاره شده است.(9)
از نکات قابل توجه اینکه ابوریحان بیرونی هم این رخداد تاریخی (پوریم) را تأیید کرده است و در کتاب الآثار الباقیة عن القرون الخالیة پیرامون آن سخن گفته است.(10)
منابع:
1. عهد عتیق، انجمن کتاب مقدس ایران، 1987م، چاپ دوم، کتاب استر، باب هشتم، ص782،آیه6،
2. همان، ایه 15
3.همان، ایه 16
4. همان، ص783، ایه19
5.همان، آیه 27-28-29و ص784، آیه 32
6.جعفری دهقی محمود، بازشناسی منابع و مآخذ تاریخ ایران باستان. تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها(سمت) 1391، ص12
7.ایرج افشار، روزنامه خاطرات میرزا سالور عین‌السلطنة، انتشارات اساطیر، تهران، 1374ش، ج8، ص 6556
8. سر جان ملکم، تاریخ کامل ایران، ترجمه: میرزا اسماعیل حیرت، انتشارات افسون، تهران، چاپ اول 1380، ج 1 ص 163 - 164
9. رحلة بنيامين التطيلى، تعريب عزرا حداد، ابوظبی: المجمع الثقافي‏، 2002، ص 331 ؛ سفرنامه رابى بنيامين تودولا، ترجمه مهوش ناطق‏، تهران: نشر کارنگ، 1380، ص 126.
10. ابوريحان بيرونى، الآثار الباقية عن القرون الخالية، تهران: نشر ميراث مكتوب‏، 1380، ص 346-347.