جمع بندی درخواست منبع یک حدیث پیرامون حکومت اهل بیت علیهم السلام
تب‌های اولیه
سلام عليكم
لطفاً منبع حدیث زیر را بگذارید .
با تشکر
(( لن یبق اهل بیت لهم دوله الا ولوا قبلنا حتی لا یقول احد : و إنا لو ولینا لعدلنا مثل هؤلاء ))
سلام عليكم
لطفاً منبع حدیث زیر را بگذارید .
با تشکر
(( لن یبق اهل بیت لهم دوله الا ولوا قبلنا حتی لا یقول احد : و إنا لو ولینا لعدلنا مثل هؤلاء ))
با صلوات بر محمد و آل محمد
وسلام وعلیکم ورحمت الله
پرسشگر گرامی مطلبی که شما نگاشته اید روایت نیست، آن چه که در روایات آمده خدمت شما ارسال می گردد:
1- روضة الواعظين و بصيرة المتعظين (ط - القديمة) ؛ ج2 ؛ ص265، ترجمه مهدوى دامغانى، ص432.
وَ رَوَى عَلِيُّ بْنُ عُقْبَةَ عَنْ أَبِيهِ قَال… ثُمَّ قَالَ إِنَّ دَوْلَتَنَا آخِرُ الدُّوَلِ وَ لَمْ يَبْقَ أَهْلُ بَيْتٍ لَهُمْ دَوْلَةٌ إِلَّا مَلَكُوا قَبْلَنَا لِئَلَّا يَقُولُوا إِذَا رَأَوْا سِيرَتَنَا إِذَا مَلَكْنَا سِرْنَا بِمِثْلِ سِيرَةِ هَؤُلَاءِ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِين؛ ... و هر دولتى، از هر خاندانى باشد، پيش از ما به حكومت خواهد رسيد كه پس از اين كه روش ما را در حكومت ديدند نگويند اگر به دولت برسيم همانند ايشان رفتار مى كنيم و اين همان گفتار خداوند است كه مى فرمايد:«و سرانجام پسنديده از پرهيزكاران است.»
2- كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط - القديمة) ؛ ج2 ؛ ص465، ترجمه و شرح زوارهاى ؛ ج3 ؛ ص365.
وَ رَوَى عَلِيُّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَال ... ثُمَّ قَالَ إِنَّ دَوْلَتَنَا آخِرُ الدُّوَلِ وَ لَمْ يَبْقَ أَهْلُ بَيْتٍ لَهُمْ دَوْلَةٌ إِلَّا مُلِّكُوا قَبْلَنَا لِئَلَّا يَقُولُوا إِذَا رَأَوْا سِيرَتَنَا إِذَا مَلَكْنَا سِرْنَا مِثْلَ سِيرَةِ هَؤُلَاءِ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ؛... بعد از آن فرمود كه دولت ما آخر دولت ها خواهد بود، و باقى نماند اهل بيتى كه مر ايشان را دولتى باشد الا كه حكم كرده باشند پيش از ما تا نگويند هر گاه كه بينند سيرت ما را كه اگر ما مالك بوديم سلوك مي نموديم مثل اين سيرت كه اين طائفه داشته اند و اين است قول خداى تعالى وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ.
با سلام
امام باقر(ع) فرمود :
« ان دولتنا آخر الدول، و لن یبقی اهل بیت لهم دوله الا ملکوا قبلنا لئلا یقولوا اذا راوا سیرتنا : اذا ملکنا سرنا مثل سیره هولاء. دولت ما آخرین دولت‌هاست و هیچ گروهی نمی‌ماند مگر آن که دولت داشته و پیش از ما حکومت خواهند راند، تا وقتی سیره ما درنگرند نگویند که اگر ما حکومت می‌داشتیم این چنین منشی خواهیم داشت.»
و امام صادق(ع) نیز چنین فرمود :
« ما یکون هذا الامر حتی لا یبقی صنف من الناس الا و قد ولوا علی الناس حتی لا یقول قائل : انا لو ولینا لعدلنا ، ثم یقوم القائم بالحق والعدل. این امر [= حکومت امام مهدی(ع)] تحقق نخواهد یافت مگر آن که تمام گروه‌ها وطیف‌های انسانی بر مردم حکومت خواهند راند. تا نگویند اگر ما حکومت می‌کردیم عدالت پیشه می‌کردیم، تا آن که قایم با حق و عدالت ظهور خواهد کرد.»
این دو روایت به خوبی گواهند که ظهور امام زمان(ع) تنها زمانی خواهد بود که تمام نظام های سیاسی و فکری که نجات و سعادت بشر و حاکمیت عدالت را وعده می‌دهند ، زمام کار مردم را بر عهده خواهند گرفت و دروغ یا ناتوانی آنان در حاکمیت عدالت و ارزش‌های انسانی آشکار خواهد شد. در این هنگام است که نوبت به دولت حقیقت مدار و عدالت‌گستر امام عصر(ع) خواهد رسید . تأکید بر این که دولت امام عصر(ع) آخرین دولت است ، ناظر به همین نکته یعنی افول طبیعی تمام نظام‌های سیاسی و فکری پیش از ظهور آن حضرت است.
در نقد دو دلیل پیشین باید گفت که وضعیت کنونی جهان نباید معیار داوری برای وضعیت جهان در عصر ظهور
قرار گیرد ، زیرا کسی نمی داند تا فرارسیدن زمان لازم برای تحقق شرایط ظهور چقدر زمان باقی مانده است .
از سویی دیگر باید توجه داشت مقصود از روایت پیشگفته مبنی بر خروج مهدی حتی اگر یک روز از دنیا مانده باشد ، تاکید بر سنت تخلف ناپذیر الاهی مبنی بر ظهور منجی و سیطره عدالت و نیکی بر عالم است ؛ نه این که واقعاً خداوند یک روز دنیا را به صورت غیر طبیعی به سان چند سال طولانی خواهد کرد و بر اساس اراده قهری و تکوینی خود مردم برای تمهید مقدمات ظهور و پذیرش حکومت امام عصر (ع) مجبور خواهد ساخت .
مولفه های جغرافیای سیاسی جهان پس از ظهور
داوری دقیق در باره شرایط سیاسی و اجتماعی جهان پس از ظهور امام عصر (ع) با دشواری های زیادی همراه است زیرا تنها منبع قابل اعتماد برای داوری در این باره آیات و روایات است که می تواند پرده از اساری در آینده بردارد که امکان شهود و بازشناخت آن برای ما غیر ممکن است . از سویی دیگر در آیات قرآن بیشتر در باره اصل ظهور امام عصر (ع) ، میراث بری زمین توسط صالحان و جهان گیر شدن اسلام در جهان گفتگو شده است . و آموزه های روایات موجود نیز بیشترناظر به رخدادهای آستانه ظهور است و کمتر در باره وضعیت جهان پس از دوران ظهور سخن به میان آمده است .