خواست خدا

اگه خدا نخواد نميشه

ولي خدا چيزي رو ميخواد كه ما ازش ميخوايم و دعا ميكنيم

سلام
ايا اين حرف اشتباهه:
(اگه خدا نخواد نميشه ولي خدا چيزي رو ميخواد كه ما ازش ميخوايم و دعا ميكنيم)
من يكبار اينو گفتم و اتفاقاتي افتاد كه احساس كردم خدا قهرش گرفته به محض اينكه فهميدم استغفار كردم اما الان واقعا نميفهمم اگه اين حرف اشتباهه پس ديگه دعا كردن برا چيه؟

صحیفه سجادیه رو تو خونه یا کامپیوترتون دارین ؟

(اگه خدا نخواد نميشه ولي خدا چيزي رو ميخواد كه ما ازش ميخوايم و دعا ميكنيم)
من يكبار اينو گفتم و اتفاقاتي افتاد كه احساس كردم خدا قهرش گرفته به محض اينكه فهميدم استغفار كردم اما الان واقعا نميفهمم اگه اين حرف اشتباهه پس ديگه دعا كردن برا چيه؟
[/quot
[="DarkSlateGray"]باسلام،
مالک حقیقی وکسی که می تواند در تمام امور انسان وتمام مو جودات تصرف کند خداوند متعال است وخداوند بربنده اش احاطه داردبطوری که بنده درمقابل خداونداستقلالی از خود ندارد. که در اصطلاح از این مساله تعبیر به توحید ربوبی می شود وخداوند نزدیک تر از همه چیز به انسان است چون در فلسفه هم اثبات شده است که علت درمقام معلول است وبه او آگاهی دارد .پس تنهامدبّرومتصرف درامور بنده به صورت مستقل خداوند متعال است وهیچ موجود دیگری در این امر شراکت نداردونقش سائر موجودات مانند ملائکه در تدبیر امور عالم ب اذن خداوند است ودعاءنیز یکی از اسباب متوسطی است که در قطعی شدن یک امری نسبت به بنده تاثیر دارد به طوری که در احادیث است دعاء قضاء الهی را بر می گرداندچون دعاءاز اسباب وجود یک چیز است فرض وجود وحتمی بودن یک چیز او را از اسباب وجودش بی نیاز نمی کندودر احادیث است که دعاءاز قدر است وتا قدر یعنی اندازه ومحدوده چیزی مشخص وکامل نشده باشدبه مرحله قضاءواجراءنمی رسدبه تعبیردیگر تا علت تامه محقق نشود معلول به وجود نمی آید ودعاءدر سلسله علت تامه است وایننقش مهمی که دعاءدارد از جانب خداوند داده شده است لذا وقتی دعاءاز ته دل وبا یقین به استجابت آن باشد حتمابر آورده می شود  .
خلاصه اینطور نیست که خواست ما ودعای ما در مقابل خواست خداوند باشد بلکه این شان ونقشی که دعاءدارداز جانب خداوند داده شده است.
عدم آگاهی ما به مقام خداوندوربوبیّتش درتدبیر امورانسان وعادت به اسباب طبیعی موجب می شودفکر کنیمتنها علت حقیقی اشیاءهمین علتهای ظاهری استولی این مطلب رادرک می کنیم که بعضی اسباب واسطه هستند یعنی مارا به مقصد نزدیک می کنندمانند اینکه حرکت وراه رفتن مارا به مقصدی که داریم نزدیکتر می کندکه موثر واقعی خداوند است وسیر وحرکت واسطه است که اگر حرکت نباشد ما به مقصد نزدیک نمی شویم ودر یک سخن مسبب وفعل از سبب وفاعل خودش تخلف نمی کند هر چند آن سبب فقط واسطه باشدوتاثیرحقیقی نداشته باشدوقانون علّیت یک امر حقیقی است ولی به این معنی نیست که تنها عامل تاثیر اسباب عادی است بلکه در راس این علل خداوند است وتاثیر اینها از جانب او می باشد.
برای مطالعه بیشتر به تفسیر المیزان ج2ذیل آیه 186سوره بقره مراجعه شود.[/]>