جمع بندی حضرت آسیه (س) و لقمه حرام فرعون

تب‌های اولیه

27 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد سمیع

یارب;551563 نوشت:
سلام علیکم
ابتدا برخود لازم میدانم از زحمات شما بزرگواران در این مجموعه ارزشمند سپاسگزاری کنم ، انشاالله خداوند به شما بزرگواران سلامتی ، طول عمر، ، عاقبت به خیری ،رضایت اهل بیت (ع) و رسیدن به کمال الهی را عطا فرماید

استاد گرامی ، مدتی پیش یکی از اساتید محترم حوزه امان میفرمودند اگر انسان گناه کند و توبه کند بخشیده میشود اما اثر وضعی گناه از بین نمی رود!مثال میزدند اگر کسی شراب بنوشد و توبه کند توبه اش قبول است اما اثر وضعی شراب می ماند بعد درمورد خوردن حرام گفتند و فرمودند مال های ما ناخواسته امیخته با حرام است هرچند خودمان دنبال حلال باشیم ! چون ممکن است کسی که فرض از او میوه میخریم نزول خور باشد و اثرش را روی زندگی و عبادادات خریدار میگذارد هرچند خریدار گناهی مرتکب نشده چون اطلاعی از نزول خور بودن فروشنده ندارد ، اما چون فروشنده مالش حرام است و شما این میوه را میخرید پس این میوه که اصلش با پول حرام بوده است وارد زندگیتان میشود و اثر وضعی میگذارد و معنویت انسان را کم میکند و حال عبادت را میگیردو در رسیدن به سعادتتان اثر منفی دارد ، یا باز مثال شراب را زدند کسی که نمداند لیوانی داخلش شراب است و مینوشد گناهی مرتکب نشده اما اثر وضعی دارد
اما سوالی که ذهن مرا درگیر کرده این است ، حضرت آسیه (س) در خانه فرعون زندگی میکردند ،اگر قرار باشد اثرات وضعی از بین نرود و مانع رشد انسان شود پس حضرت آسیه(س) چگونه از زنان بهشتی شدند در حالی که لقمه فرعون را خورده اند در حالی که مال فرعون که حلال نبوده بوده ؟ یا محیط کفرآمیز خانه فرعون قطعا اثر گذار بوده است نبوده است ؟! اما حضرت آسیه(س) به خاطر آن تقوایی که داشتند شدند زنان بهشتی! یعنی هیچ چیزی در خانه فرعون اثر وضعی بر روی ایشان نگذاشت چون خودشان تقوا داشتند یعنی حتی لقمه حرام فرعون هم اثر نگذاشت!
هم چنین در مورد افراد گنه کار پشیمان از گناه ،پس خداوند اگر بخواهد با قدرت نامحدود خود و رحمت بی منتهایش میتواند اثر وضعی را بردارد یعنی اگر بداند بنده اش آرزوی رسیدن به خدایش را دارد اما در گذشته گناه کار بوده ولی حالا سخت پشیمان است و توبه کرده و راه تقوا را پیش گرفته اثرات وضعی آن گناه را برمیدارد تا مانع رسدنش به کمال الهی نشود !
ببخشید استاد اینهایی که خدمتتان عرض کردم برداشت شخصی بود که ممکن است کاملا اشتباه باشد! لطفا من حقیر را در پاسخ درست راهنمایی بفرمایید
التماس دعا ، یا زهرا(س)

باسمه تعالی
با عرض سلام و خسته نباشید

تأثیر لقمه حرام و محیط نامساعد و فساد انگیز در حدّ زمینه و مقتضی است نه علّت تامه؛ یعنى کسی که از لقمه حرام ارتزاق می کند زمینه مناسب تری را براى برخى گرایش‏هاى ناروا دارد، نه آن که لقمه حرام از انسان سلب اختیار کند. و لذا انسان می تواند با اراده قوی تر جلوی این مقتضی را بگیرد.

سلام علیکم
با تشکر و سپاس از شما استاد بزرگوار
ببخشید استاد اگر امکان دارد بیشتر توضیح بفرمایید

ما روایات زیادی در مورد حرام خواری داریم برای مثال :

سول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: مَنْ أَكَلَ لُقْمَةَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاةٌ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً؛ نماز کسی که لقمه‌اش حرام است تا چهل روز از ارزش چندانی برخوردار نیستوَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَةٌ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً و تا چهل روز دعای او مستجاب نمی گردد وَ كُلُّ لَحْمٍ یُنْبِتُهُ الْحَرَامُ فَالنَّارُ أَوْلَى بِهِ و هر مقدار از بدن که پرورش یافته لقمه حرام باشد سزاوار آتش و سوختن است.

امیرالمومنین علیه السلام در وصیت خود به امام حسن علیه السلام فرمود:وَ لَا یَرِدُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص مَنْ أَكَلَ مَالًا حَرَاماً لَا وَ اللَّهِ لَا وَ اللَّهِ لَا وَ اللَّهِ؛ به خدا سوگند به خدا سوگند به خدا سوگند کسی که ذره ای مال حرام بخورد در قیامت از رسول خدا صلی الله علیه و آله دور می افتدوَ لَا یَشْرَبُ مِنْ حَوْضِهِ وَ لَا یَنَالُ شَفَاعَتَهُ؛ و از حوض کوثر نمی نوشد و مشمول شفاعت آن حضرت نمی گردد.

همانطور که میدانید این روایات و روایات فراوانی که در این زمینه است به شدت دارد افراد را از خوردن حرام نهی میکند و عواقب آن را گوش زد میکند
بنده حقیرهم کاملا قبول دارم که انسان اراده دارد و با اراده می تواند از گناهان دست بکشد و توبه کند و به سعادت برسد
اما ما داریم از حضرت آسیه (س) صحبت می کنیم که جزو چهار زن بهشتی هستند یعنی دارای مقام خیلی والایی هستند ، علمای ما برای رسیدن به کمترین مقاما ت معنوی حتی باید مکروهات را هم رعایت میکردند چه رسد به حرام! اما ایشان با وجود لقمه حرام و محیط نامساعد به والاترین مقام رسیده اند!

برای من اینجا دو سال وجود دارد

1_ با توجه به جایگاه والای حضرت آسیه(س) در آخرت که لازمه اش تقوای بالاست و تقوای بالا جز بارعایت تمام امور به دست نمی آید، پس جایگاه اثرات وضعی حرام و محیط نا سالم در زندگی انسان کجاست؟

2- مقام حضرت آسیه(س) مقام کمی نیست چگونه با وجود لقمه حرام و محیط کفر ایشان به این مقام دست یافته اند ؟ پاسخ این سوال می تواند راهکاری باشد برای زنان امروزی که در چنین محیط هایی گرفتارند از طرفی دلشان میخواهد به سعادت برسند(مثلا زن و فرزند مرد نزول خور )

3-آیا توابین هم همین گونه اند؟ یعنی با توبه اثرات وضعی گناه هم کامل از بین میرود؟

بنده حقیر با تفکر در داستان زندگی حضرت آسیه (س) به این نتیجه رسیدم که اگر خانمی تقوای الهی پیشه کند اما همسرش حرام خور باشد یا محیطش پراز فساد باشد، خداوند اثرات وضعی را از او برمیدارد
یا گنه کاری که توبه کند بعد از توبه خداوند هم گناه را می بخشد هم اثرات وضعی گناه را بر میدارد( در حالی که بعضی اساتید حوزه امان میفرمودند یعد توبه گناه بخشیده میشود اما اثرات وضعی میماند !)
میخواهم بدانم نتیجه ای که بنده حقیر گرفته ام درست است یا نه !


با تشکر از صبوری شما در امر پاسخگویی، التماس دعا ، یا زهرا(س)

یارب;551975 نوشت:
- مقام حضرت مریم(س)

سه بار گفتید حضرت مریم!!! منظورتان همان حضرت آسیه هست دیگه؟

اتفاقاً علت اینکه ایشان، جزء زنان بهشتی شدند همین رشد صحیح در محیط نامساعد است. مثل شقایقی که در مرداب می روید.
به این نکته هم توجه فرمایید که مادر حضرت موسی علیه السلام(یوکابد) هم زن بسیار پاک سیرتی بود به طوری که خداوند به ایشان وحی می فرستاد(البته درجات وحی، متفاوت است.).
خداوند به حضرت مریم و حضرت زهرا سلام الله علیهما هم وحی می فرستاد به مادر موسی هم می فرستاد اما مادرموسی به مرتبه ی آن زنان نرسیدند. درحالی که درجه ی تقوای ایشان به حدی بود که خداوند شیر همه ی مادران را برموسی علیه السلام حرام کرد تا فقط و فقط از شیر چنین زن پاکی تغذیه کند تا به رسالت برسد(همانطور که می دانید ویژگی های شیردهنده بر نوزاد، تاثیر بسیارزیادی دارد.)

علت اینکه آسیه به این مرتبه رسید اما مادر موسی نرسید همین است که آسیه در محیط نامساعدی بودند که امکان هرگونه گناه و فسادی برای ایشان فراهم بود و اگر هم مرتکب می شدند کسی ایشان را ملامت نمی کرد، بلکه تشویقش هم می کردند و بهش حق می دادند!!
ویژگی مهم ایشان این بود که با اینکه قصرنشین و همسر پادشاه بودند، هرگز به دنبال تجملات و زیورآلات نبودند. (برعکس بسیاری از زنان کنونی که حتی همسر خود را به زحمت می اندازند برای زنجیرطلا!!! و معیار مهم ازدواجشان مهریه ی نجومی بوده و همواره به دنبال چشم و هم چشمی اند!)
ویژگی مهم دیگرشان این بود که به حضرت موسی علیه السلام ایمان آوردند آخر سر هم به جرم همین ایمان، با شکنجه های شدید فرعون به شهادت رسیدند. برخی گفته اند که دست و پایش را با میخ به زمین کوبیدند و صخره ی داغ بر بدنش نهادند. مگر یک زن چقدر تحمل دارد؟!
اما افرادی مثل من کافی است که یک تمسخر بشنویم کلاً دین را می بوسیم و می ذاریم کنار!!!!
مسلماً اگر آسیه دست از ایمان به موسی علیه السلام می کشید، امتیازهای بیشتری از جانب فرعون، نصیبش می شد.

موفق باشید...

لبیک یا علی النقی;551986 نوشت:
سه بار گفتید حضرت مریم!!! منظورتان همان حضرت آسیه هست دیگه؟

سلام علیکم
کاربر گرامی از تذکر شما بسیار سپاسگزارم بله منظورم حضرت آسیه (س) بود
احسنت ،کاملا فرمایشات شما ودلایل شماصحیح است ، اما سوال من در مورد اثرات وضعی لقمه حرام و محیط است ،بنده حقیر با تفکر در داستان زندگی حضرت آسیه (س) به این نتیجه رسیدم که اگر خانمی تقوای الهی پیشه کند اما همسرش حرام خور باشد، محیطش پراز فساد باشد، خداوند اثرات وضعی را برمیدارد، یا گنه کاری که توبه کند بعد از توبه خداوند هم گناه را می بخشد هم اثرات وضعی گناه را بر میدارد، در حالی که بعضی اساتید حوزه امان میفرمودند یعد توبه گناه بخشیده میشود اما اثرات وضعی میماند !،میخواهم بدانم نتیجه ای که بنده حقیر گرفته ام درست است یا نه !
التماس دعا ، یا زهرا(س)

یارب;551975 نوشت:

یا گنه کاری که توبه کند بعد از توبه خداوند هم گناه را می بخشد هم اثرات وضعی گناه را بر میدارد( در حالی که بعضی اساتید حوزه امان میفرمودند یعد توبه گناه بخشیده میشود اما اثرات وضعی میماند !)
میخواهم بدانم نتیجه ای که بنده حقیر گرفته ام درست است یا نه !


با تشکر از صبوری شما در امر پاسخگویی، التماس دعا ، یا زهرا(س)


باسمه تعالی

در رابطه با توبه شخص گنه کار و منتفی بودن یا باقی بودن اثرات وضعی آن باید عرض کنم :

ما باید بین

الف:اثر وضعی گناه در قلب و جانمان
ب:و اثر وضعی گناه در خارج از جانمان

فرق قائل شویم

شخصی که گناه می کند اثر وضعی گناه در جان او این است که آن گناه باعث تیرگی و کدورت روحش می گردد. چنانچه مرحوم علامه حسینی طهرانی در این رابطه می فرمایند:
«اثر وضعى گناه همان كدورت نفسانى است كه پس از ارتكاب گناه در نفس حاصل مى شود و باعث از بين رفتن نورانيت قلب و احساس حضور قلب درپيشگاه پروردگار است ميل انسان به ذكر خدا كم مى شود و در مقابل توجّه و اشتياق به دنيا ونفسانيّات زياد مى گردد وجرأت انسان براى انجام گناه ديگر بيشتر مى شود.»[1]
کسی که توبه می کند و تصمیم جدی می گیرد که دیگر سراغ گناه نرود و تغییر مسیر جدی می دهد و اعمال صالح انجام می دهد، این توبه باعث از بین رفتن آن اثر وضعی می گردد.
ولی توبه دیگر آن اثر وضعی که مربوط به خارج از جانش می شود را از بین نمی برد.
مثلا کسی که نعوذ بالله زنا کرده و مبتلای به ایدز شده ، با این عمل دو اثر وضعی ایجاد شده :
1- تیرگی و ظلمت روح
2-مبتلا شدن به ایدز
حال اگر کسی که توبه جدی می کند و با اعمال صالحه جبران می کند ، آن اثر وضعی گناه که مربوط یه تیرگی روحش بود از بین می رود ولی اثر وضعی دیگر که ایدز باشد و مربوط به جسمش می باشد همچنان پابرجاست .
پی‌نوشت:
[1].علامه طهرانى،مجموعه پرسش و پاسخ‏،ص39

یارب;551563 نوشت:
سلام علیکم
اما سوالی که ذهن مرا درگیر کرده این است ، حضرت آسیه (س) در خانه فرعون زندگی میکردند ،اگر قرار باشد اثرات وضعی از بین نرود و مانع رشد انسان شود پس حضرت آسیه(س) چگونه از زنان بهشتی شدند در حالی که لقمه فرعون را خورده اند در حالی که مال فرعون که حلال نبوده بوده ؟ یا محیط کفرآمیز خانه فرعون قطعا اثر گذار بوده است نبوده است ؟! اما حضرت آسیه(س) به خاطر آن تقوایی که داشتند شدند زنان بهشتی! یعنی هیچ چیزی در خانه فرعون اثر وضعی بر روی ایشان نگذاشت چون خودشان تقوا داشتند یعنی حتی لقمه حرام فرعون هم اثر نگذاشت!
هم چنین در مورد افراد گنه کار پشیمان از گناه ،پس خداوند اگر بخواهد با قدرت نامحدود خود و رحمت بی منتهایش میتواند اثر وضعی را بردارد یعنی اگر بداند بنده اش آرزوی رسیدن به خدایش را دارد اما در گذشته گناه کار بوده ولی حالا سخت پشیمان است و توبه کرده و راه تقوا را پیش گرفته اثرات وضعی آن گناه را برمیدارد تا مانع رسدنش به کمال الهی نشود !
ببخشید استاد اینهایی که خدمتتان عرض کردم برداشت شخصی بود که ممکن است کاملا اشتباه باشد! لطفا من حقیر را در پاسخ درست راهنمایی بفرمایید
التماس دعا ، یا زهرا(س)

باسلام خدمت شما

بعضی مواقع خداوند به بنده بیماریی میدهد که وی را ضعیف میکند و گوشت و غذای حرام بر بدنش اصطلاحا ذوب میشود و تنها قسمتی از آن جذب میکند در نتیجه صفای باطنی همراه با برخی تیرگیهای درونی خواهد داشت تا زمانی که کامل از همه اینها پاک شود و خداوند به طرقی روزی بنده اش را حلال کند!
در یکی از دستورات افزایش رزق از ائمه نازنین آمده : که سوره واقعه را چندبار بخوانید و بعد دعایی را باید بخوانیم. در قسمتی از این دعا آمده که اِنْ کَانَ حَرامَاً فَحَلِّلْهُ یعنی خدایا اگر روزی ام حرام است برایم حلالش کن!

و در جای دیگر میفرماید: اَلَّلَهُمَّ اَرْزُقنَا رِزْقاً حَلاَلاً طَیِّباً خدایا رزق حلال را روزی ام گردان.

اَلَّلَهُمَّ اَرْزُقنَا رِزْقاً حَلاَلاً طَیِّباً وَاسِعاً مِنْ غَیْرِ کَدٍّ. اَلَّلَهُمَ اِنْ کَانَ رِزْقیِ فیِ اَلسَّمَاءِ فَاَنْزِلْهُ وَ اِنْ کَانَ فیِ اَلاَرضِ فَاَخْرِجْهُ وَ اِنْ کَانَ بَعیِداً فَقَرِّبْهُ وَ اِنْ کَانَ قَریِباً فَیَسِّرْهُ وَ اِنْ کَانَ یَسیِراً فَکَثِّرهُ وِ اِنْ کَانَ کَثَیِراً فَخَلِّدْهُ و اِنْ کَانَ حَرامَاً فَحَلِّلْهُ وَ اِنْ کَانَ حَلاَلاً فَطَیِّبْهُ

ما از جناب آسیه دقیقا خبر نداریم که بیماری داشته اند یا خیر ؟ یا چه بسا مانند حضرت مریم از سوی خداوند، رزقی برایشان نازل میشده!

فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقاً قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هَـذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ إنَّ اللّهَ يَرْزُقُ مَن يَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ
هر زمان زکریا وارد محراب مریم میشد، غذاى(رزق) مخصوصى در آن جا مى‏ دید. از او پرسید: «اى مریم! این را از کجا آورده ‏اى؟!» گفت: «این از سوى خدا است. خداوند به هر کس بخواهد، بى حساب روزى مى ‏دهد

بنظر بنده جناب آسیه علیها السلام از اولیای خدا بوده که چنین دعای عارفانه ای کرده که رَبِّ ابْنِ لى عِنْدَكَ بَیْتاً فِى الْجَنَّةِ خدایا نزد خودت در بهشت برایم خانه ای بنا کن! نگفته حوری و زیبارو و هزار جور نعمت و .. میخوام بلکه گفته فقط جایی باشه تو باشی!

بوقت صبح قیامت که سر از خاک بر آرم *** به گفت گوی تو خیزم به جستجوی تو باشم

حدیث روضه نگویم، گل بهشت نبویم *******جمال حور نجویم، دوان به سوی تو باشم

خداوند به اولیایش هم روزی هایی میدهد که کسی از آنها باخبر نیست! روزی فقط پول و غذا و ... نیست! علم، فهم، کرامات و... هم روزی است!

وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا

و هر كس از خدا پروا كند [خدا] براى او راه بيرون‏ شدنى قرار مى‏دهد و از جايى كه حسابش را نمى‏ كند به او روزى مى‏ رساند و هر كس بر خدا اعتماد كند او براى وى بس است‏ خدا فرمانش را به انجام‏رساننده است به راستى خدا براى هر چيزى اندازه‏ اى مقرر كرده است

در جایی آیت الله بهجت هم بنظرم فرموده بودند اگر میدانید غذای میزبان از کسب حرام یا مخلوط به حرام است و..... نخورید بهتر است!

بهتر است دعای ما هم این باشد که خدایا روزی حلال نصیبم گردان و هر روزیی که حرام است برایمان حلالش کن! و خودمان هم مراقب باشیم!

قلب سلیم";552499 نوشت:
ما از جناب آسیه دقیقا خبر نداریم که بیماری داشته اند یا خیر ؟ یا چه بسا مانند حضرت مریم از سوی خداوند، رزقی برایشان نازل میشده!

سلام علیکم

از پاسخ بسیار خوب شما کاربر گرامی سپاسگزارم ،تبارک الله، تا کنون به این نکته دقت نکرده بودم ! بله ممکن است این گونه باشد، برایم خیلی قابل قبول بود هرچند یقیین نیست ، اما اگر اینگونه بوده باشد که بسیار هم قابل قبول است نباید در آیات و روایات به آن اشاره ای میشد ؟

درپناه خداوند سربلند و پیروز باشید ، التماس دعا ، یازهرا(س)

قلب سلیم";552499 نوشت:
وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا

این که از شما کاربر محترم پرسیدم آیا اگر این چنین بوده نباید اشاره ای میشد؟ حالا که در این آیه تامل کردم میبینم این آیه میتواند اشاره به حضرت آسیه (س) یا هرکس دیگری هم باشد! یعنی می تواند ایشان را هم در بر بگیرد، چون همیشه لازم نیست اشارات مستقیم باشد خیلی جاها هم غیر مستقیم است ،
واقعا رسیدن به این جواب برایم لذت بخش بود ، بازهم سپاسگزارم ، اجرکم عندالله

التماس دعا ، یا زهرا(س)

با سلام
در مورد سوال حضرتعالی باید به چند نکته توجه کرد:
1- آیا هرکس کافر بود لزوماً لقمۀ او حرام است؟
2- آیا می شود یک لقمه برای شخصی حرام و برای دیگری حلال باشد؟
3-شرایط مختلف اقتضائات مختلف می طلبد یا نه؟
و...

سعیدجوادی;552575 نوشت:
در مورد سوال حضرتعالی باید به چند نکته توجه کرد:
1- آیا هرکس کافر بود لزوماً لقمۀ او حرام است؟
2- آیا می شود یک لقمه برای شخصی حرام و برای دیگری حلال باشد؟
3-شرایط مختلف اقتضائات مختلف می طلبد یا نه؟
و...

سلام علیکم
با تشکر و سپاس از طرح سوالات خوب شما کاربر بزرگوار

اگر برایتان مقدور است پاسخهایش را هم بفرمائید تا انشاالله از آن بهره مند شویم و به نتیجه برسیم

التماس دعا ، یازهرا(س)

سمیع;551875 نوشت:
باسمه تعالی

سلام علیکم
با تشکر از صبر و پاسخگویی شما استاد بزرگوار
ببخشید استاد ،یکی از کاربران محترم سه سوال مطرح نمودند اگر امکان دارد پاسخش را بفرمایید

1- آیا هرکس کافر بود لزوماً لقمۀ او حرام است؟
2- آیا می شود یک لقمه برای شخصی حرام و برای دیگری حلال باشد؟
3-شرایط مختلف اقتضائات مختلف می طلبد یا نه؟


التماس دعا ، یا زهرا(س)

یارب;552783 نوشت:
سلام علیکم
با تشکر از صبر و پاسخگویی شما استاد بزرگوار
ببخشید استاد ،یکی از کاربران محترم سه سوال مطرح نمودند اگر امکان دارد پاسخش را بفرمایید

1- آیا هرکس کافر بود لزوماً لقمۀ او حرام است؟
2- آیا می شود یک لقمه برای شخصی حرام و برای دیگری حلال باشد؟
3-شرایط مختلف اقتضائات مختلف می طلبد یا نه؟


التماس دعا ، یا زهرا(س)


باسمه تعالی

1- در رابطه با سوال اول چنین لزومی در کار نیست. وقتی یک شخصی ولو کافر کم فروشی و گران فروشی ندارد، غشّ در معامله ندارد و اختلاس و ظلم و...ندارد و تمام شرایط انجام یک دادو ستد را رعایت می کند نتیجتا لقمه او هم حلال خواهد بود. اتفاقا مقام معظم رهبری در دیداری که با یک خانواده مسیحی( که کافر ذمی محسوب می شوند) داشتند و آنها شهیدی در راه اسلام داده بودند از غذای آنها میل نمودند «http://jahannews.com/vdcjx8etouqeiyz.fsfu.html»

2- در بعضی صور فرض دارد مانند آنجایی که مهمان حق و حقوق آن مال حرام مانند خمسش را کنار بگذارد و بپردازد.

3-بله شرایط مختلف اقتضائات مختلف می طلبد

.

یارب;552510 نوشت:
این که از شما کاربر محترم پرسیدم آیا اگر این چنین بوده نباید اشاره ای میشد؟ حالا که در این آیه تامل کردم میبینم این آیه میتواند اشاره به حضرت آسیه (س) یا هرکس دیگری هم باشد! یعنی می تواند ایشان را هم در بر بگیرد، چون همیشه لازم نیست اشارات مستقیم باشد خیلی جاها هم غیر مستقیم است ،
واقعا رسیدن به این جواب برایم لذت بخش بود ، بازهم سپاسگزارم ، اجرکم عندالله

التماس دعا ، یا زهرا(س)

باسلام

یه نکته دیگر اینکه علاوه بر غذا، پوشاک و موارد دیگری نیز حرام یا مخلوط به حرام است که جناب آسیه و متقین آنرا استفاده کرده اند.

بنظر بنده در این موارد خداوند ضرر مالی بر آن متقی وارد می آورد یا از طرق دیگر آن قسمت حرام را به صاحبش می رساند مثلا در قرآن آمده که خوبیهای شخص، بدیهایش از بین میبرد یا خمس، زکات و کمک به محرومین و امثال این موارد هم میتواند در حلال کردن آن مال حرام موثر باشد.

خیلی از مواقع شخصی مانند آسیه هنوز نمیداند حلال و حرام چیست و... خداوند از طریق اعمال نیکش مانند کمک به محرومین و.. حرامش را حلال میکند. همین الان هم در موارد مال مخلوط به حرام باید خمس به مرجع تقلید داد

همچنین خود سالکان و متقین بعد تهذیب نفس و تطهیر به درجه ای میرسند که چشم باطنی شان باز شده و حرام و حلال را می بینند و تشخیص میدهند و نور علم و فرقان و معرفت به آنها عطا میشود و... در نتیجه اگر سالها پیش مال حرامی مصرف کرده باشند یا در روزی شان باشد میتوانند آنرا تشخیص و به صاحبش بطریقی برسانند یا خود خداوند بر وی ببخشاید یا .......

قلب سلیم";552499 نوشت:
ما از جناب آسیه دقیقا خبر نداریم که بیماری داشته اند یا خیر ؟ یا چه بسا مانند حضرت مریم از سوی خداوند، رزقی برایشان نازل میشده!

فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقاً قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هَـذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ إنَّ اللّهَ يَرْزُقُ مَن يَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ
هر زمان زکریا وارد محراب مریم میشد، غذاى(رزق) مخصوصى در آن جا مى‏ دید. از او پرسید: «اى مریم! این را از کجا آورده ‏اى؟!» گفت: «این از سوى خدا است. خداوند به هر کس بخواهد، بى حساب روزى مى ‏دهد

سلام علیکم

ببخشید یه سوال ! حضرت آسیه(س) که از اول خدا پرست نبودند ، آخر کار موحد شدند ! پس چگونه ممکن است برایشان غذای بهشتی بیاید؟!

التماس دعا ،یازهرا(س)

سمیع;552903 نوشت:
باسمه تعالی

سلام علیکم
با تشکر و سپاس از شما استاد بزرگوار
استاد محترم حقیقت امر این است که ابتدا بنده احساس کردم با پاسخ های شما و کاربر محترم قلب سلیم به پاسخ سوالم رسیده ام اما وقتی بیشتر برسی و تفکر کردم باز برایم ابهام وجود دارد! برایم این پاسخ که ممکن است غذای پاک از بهشت می آمده خیلی قابل قبول بود اما وقتی برسی کردم دیدم حضرت آسیه (س)اواخر عمر شریفشان موحد شدند و قبل از آن موحد نبودند !یعنی از فرعون متنفر نبودند ، درست است ؟ پس قطعا غذای بهشتی در کار نبوده است ! پس چگونه ایشان به این مقام رسیده اند؟آیا لقمه و محیط کفر فرعون اثری نداشته است؟

التماس دعا،یازهرا (س)

یارب;558573 نوشت:
سلام علیکم
ببخشید یه سوال ! حضرت آسیه(س) که از اول خدا پرست نبودند ، آخر کار موحد شدند ! پس چگونه ممکن است برایشان غذای بهشتی بیاید؟!
التماس دعا ،یازهرا(س)

باسلام

بنده نگفتم روزی بهشتی! بلکه گفتم روزی حلال را شاید خداوند بطرقی به وی برساند یا برای وی حلال کند! روزی حضرت مریم بهشتی نبود بلکه فرشتگان برایشان غذا و... می آوردند.

بعد اینکه بر فرض که ایشان خدا پرست و موحد نبود اما انسان درستی که بودند که خداوند مهر موسی را در دلش انداخت تا فرعون را از قتل موسی منصرف کند!

بنظر بنده و طبق تاریخ، ایشان از همان لحظه گرفتن موسی از آب به وی ایمان آوردند ولی بعد از ایمان آوردن ساحران و... آئین و ایمان خود را به خدای موسی علنی کرد! و مدرک این ایمان پنهانی اینست که جناب آسیه بعد ایمان آوردن، از خداوند و بهشت چه میدانسته که دعا کند خداوند در بهشت نزد خودش خانه ای قرار دهد و...؟! پس حتما ایشان معارفی از بهشت و خدای موسی داشته که چنین دعا کرده! و چنین کسی که به این معارف دست یافته حتما انسان پاک و اهل کمک به مستمندان بوده و.....

مطلب لینک زیر را هم بخوانید

درباره حضرت آسیه

و حتی طبق قرآن حین گرفتن موسی به فرزندی، به فرعون میگوید باشد که این نوزاد، نور چشم ما شود و چه بسا نفع و برکتی برایمان داشته باشد!!! وَ قَالَتِ امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَیْنٍ‌ لیّ‌

هستند انسانهایی که موحد نیستند اما دل و باطن صافی دارند و به نیازمندان کمک میکنند و خواب راست هم می بینند و.... و چنین کسانی همیشه جزو اولین کسانی اند در مواجهه با حق و حقیقت و پیام پیامبران تسلیم میشوند زیرا فطرت و استعداد درونی آنها جاذب خوبیها و حقایق است!

یارب;561594 نوشت:
سلام علیکم
با تشکر و سپاس از شما استاد بزرگوار
استاد محترم حقیقت امر این است که ابتدا بنده احساس کردم با پاسخ های شما و کاربر محترم قلب سلیم به پاسخ سوالم رسیده ام اما وقتی بیشتر برسی و تفکر کردم باز برایم ابهام وجود دارد! برایم این پاسخ که ممکن است غذای پاک از بهشت می آمده خیلی قابل قبول بود اما وقتی برسی کردم دیدم حضرت آسیه (س)اواخر عمر شریفشان موحد شدند و قبل از آن موحد نبودند !یعنی از فرعون متنفر نبودند ، درست است ؟ پس قطعا غذای بهشتی در کار نبوده است ! پس چگونه ایشان به این مقام رسیده اند؟آیا لقمه و محیط کفر فرعون اثری نداشته است؟

التماس دعا،یازهرا (س)

باسمه تعالی
در رابطه با ایمان حضرت آسیه علیها السلام باید بدانیم که ایشان در اواخر عمر ایمان خود را آشکار کردند نه اینکه در اواخر عمرشان ایمان آورده باشند . لذا در روایتی از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم می خوانیم که : «
[=Traditional Arabic] ثَلَاثَةٌ لَمْ يَكْفُرُوا بِالْوَحْيِ‏ طَرْفَةَ عَيْنٍ‏ مُؤْمِنُ آلِ يس وَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام وَ آسِيَةُ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ.»[1]، «سه نفر هرگز نسبت به وحی کافر نبوده اند ،آن سه نفر عبارتند از : مؤمن آل یس ،علی بن ابی طالب علیه السلام،وآسیه »
پی‌نوشت:
1-خصال،ج1،ص174

[="Tahoma"][="Navy"]

یارب;551563 نوشت:
سلام علیکم
ابتدا برخود لازم میدانم از زحمات شما بزرگواران در این مجموعه ارزشمند سپاسگزاری کنم ، انشاالله خداوند به شما بزرگواران سلامتی ، طول عمر، ، عاقبت به خیری ،رضایت اهل بیت (ع) و رسیدن به کمال الهی را عطا فرماید

استاد گرامی ، مدتی پیش یکی از اساتید محترم حوزه امان میفرمودند اگر انسان گناه کند و توبه کند بخشیده میشود اما اثر وضعی گناه از بین نمی رود!مثال میزدند اگر کسی شراب بنوشد و توبه کند توبه اش قبول است اما اثر وضعی شراب می ماند بعد درمورد خوردن حرام گفتند و فرمودند مال های ما ناخواسته امیخته با حرام است هرچند خودمان دنبال حلال باشیم ! چون ممکن است کسی که فرض از او میوه میخریم نزول خور باشد و اثرش را روی زندگی و عبادادات خریدار میگذارد هرچند خریدار گناهی مرتکب نشده چون اطلاعی از نزول خور بودن فروشنده ندارد ، اما چون فروشنده مالش حرام است و شما این میوه را میخرید پس این میوه که اصلش با پول حرام بوده است وارد زندگیتان میشود و اثر وضعی میگذارد و معنویت انسان را کم میکند و حال عبادت را میگیردو در رسیدن به سعادتتان اثر منفی دارد ، یا باز مثال شراب را زدند کسی که نمداند لیوانی داخلش شراب است و مینوشد گناهی مرتکب نشده اما اثر وضعی دارد
اما سوالی که ذهن مرا درگیر کرده این است ، حضرت آسیه (س) در خانه فرعون زندگی میکردند ،اگر قرار باشد اثرات وضعی از بین نرود و مانع رشد انسان شود پس حضرت آسیه(س) چگونه از زنان بهشتی شدند در حالی که لقمه فرعون را خورده اند در حالی که مال فرعون که حلال نبوده بوده ؟ یا محیط کفرآمیز خانه فرعون قطعا اثر گذار بوده است نبوده است ؟! اما حضرت آسیه(س) به خاطر آن تقوایی که داشتند شدند زنان بهشتی! یعنی هیچ چیزی در خانه فرعون اثر وضعی بر روی ایشان نگذاشت چون خودشان تقوا داشتند یعنی حتی لقمه حرام فرعون هم اثر نگذاشت!
هم چنین در مورد افراد گنه کار پشیمان از گناه ،پس خداوند اگر بخواهد با قدرت نامحدود خود و رحمت بی منتهایش میتواند اثر وضعی را بردارد یعنی اگر بداند بنده اش آرزوی رسیدن به خدایش را دارد اما در گذشته گناه کار بوده ولی حالا سخت پشیمان است و توبه کرده و راه تقوا را پیش گرفته اثرات وضعی آن گناه را برمیدارد تا مانع رسدنش به کمال الهی نشود !
ببخشید استاد اینهایی که خدمتتان عرض کردم برداشت شخصی بود که ممکن است کاملا اشتباه باشد! لطفا من حقیر را در پاسخ درست راهنمایی بفرمایید
التماس دعا ، یا زهرا(س)


سلام
اگر اینطور باشد که آن استاد محترم فرموده باید در تعالی معنوی بسته شود
نه برادر چنین نیست
وقتی انسان اصول عقاید و اعمالش درست باشد اگر اثر وضعی هم در امور باشد برداشته میشود
هچنانکه فرمود :
اگر از کبائی که منع شدید اجتناب کنید سیئات شما را می پوشانیم و شما را به مدخل کریمی وارد می سازیم(نساء 31)
از امثال این بشارتها دانسته میشود که آن آثار وضعی از اهل تقوی برداشته میشود و این چنین است که تعالی معنوی ممکن و حاصل میشود
و اما جریان حضرت آسیه
اول شما ثابت بفرمایید لقمه حرامی خورده اند بعد
حضور حضرت آسیه در زندگی فرعون دلیل کافی برای خوردن لقمه حرام توسط ایشان نیست
راههای زیادی ممکن است بوده باشد که ایشان از غذای حلال استفاده می کرده اند
خلاصه اینکه اصل موضوع ثابت نیست
یا علیم[/]

باسلام
در روایات داریم اگر کسی موقع تناول غذا ذکر بسم الله و الحمد لله رب العالمین را بگوید در زمانی که حسابرسی میشه از آن غذا سئوال نمیشه که از چه راهی آوردی با خوردن آن چه کردی؟ شکر کردی ؟ و ...
ضمنا با گفتن این ذکر هنوز لقمه به دهان نرسیده که خداوند غفار گناهان او را می آمرزد!
شاید حضرت آسیه س هم چنین ذکری در دل میفرموده!

سمیع;562080 نوشت:
باسمه تعالی
در رابطه با ایمان حضرت آسیه علیها السلام باید بدانیم که ایشان در اواخر عمر ایمان خود را آشکار کردند نه اینکه در اواخر عمرشان ایمان آورده باشند . لذا در روایتی از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم می خوانیم که : « ثَلَاثَةٌ لَمْ يَكْفُرُوا بِالْوَحْيِ‏ طَرْفَةَ عَيْنٍ‏ مُؤْمِنُ آلِ يس وَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام وَ آسِيَةُ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ.»[1]، «سه نفر هرگز نسبت به وحی کافر نبوده اند ،آن سه نفر عبارتند از : مؤمن آل یس ،علی بن ابی طالب علیه السلام،وآسیه »
پی‌نوشت:
1-خصال،ج1،ص174

سلام علیکم
با تشکر و سپاس از شما استاد بزرگوار و کاربران محترم

از راهنمایی شما سپاسگزارم، بنده مطالب مستند و منطقی شما و کاربران گرامی را پذیرفتم و دیگر شبهه ای ندارم وبه نتیجه رسیدم که از یاری شما بزرگواران در رسیدن به این پاسخ سپاسگزارم ،اجرکم عندالله

ببینید استاد درست فهمیدم:

حضرت آسیه (س) از اول موحد بوده اند پس همیشه تقوای الهی را داشته اند و این تقوا باعث شده اثرات محیط و غیره از ایشان برداشته شود ، از طرفی هرچند در خانه فرعون بوده اند از کجا معلوم لقمه ای که ایشان میخوردند حرام بوده است ! شاید هم برایشان غذای طیب می آمده که ما بی اطلاعیم! پس به خاطر تقوای الهی که داشتند و تحمل سختی و رنج ها به خاطر خداوند به چنین مقامی رسیده اند
از انطرف وقتی انسان توبه میکند اثرات گناه برداشته شده و راه سعادت برایش باز میشود

در نتیجه ، زنان مومنه امروز جامعه ما نیز اگر در خانه ای باشند که همسرانشان بی ایمان و اهل لقمه حرام باشند (که بسیار هم زیاد است)، اگر این زنان تقوای الهی پیشه کنند ، محیط و لقمه حرام بر سعادت آنها اثری نخواهد داشت و می توانند به مقام قرب الهی دست پیدا کنند ، درست است استاد؟ حقیقت امر بنده حقیر به دنبال آن هستم که یک راه کار عملی از آیات و احادیث و داستانهای رسیده برای این زنان به دست بیاورم ، چونکه قطعا خداوند داستان حضرت آسیه (س) و امثالهم را مثال نزده که ما بخوانیم و رد شویم! بلکه باید با تدبر از آنها راهکار عملی برای زندگی امروزی استخراج کنیم ، بنده حقیر به دنبال آن راهکارها هستم!

التماس دعا ، یازهرا(س)

یارب;562161 نوشت:
سلام علیکم
با تشکر و سپاس از شما استاد بزرگوار و کاربران محترم

از راهنمایی شما سپاسگزارم، بنده مطالب مستند و منطقی شما و کاربران گرامی را پذیرفتم و دیگر شبهه ای ندارم وبه نتیجه رسیدم که از یاری شما بزرگواران در رسیدن به این پاسخ سپاسگزارم ،اجرکم عندالله

ببینید استاد درست فهمیدم:

حضرت آسیه (س) از اول موحد بوده اند پس همیشه تقوای الهی را داشته اند و این تقوا باعث شده اثرات محیط و غیره از ایشان برداشته شود ، از طرفی هرچند در خانه فرعون بوده اند از کجا معلوم لقمه ای که ایشان میخوردند حرام بوده است ! شاید هم برایشان غذای طیب می آمده که ما بی اطلاعیم! پس به خاطر تقوای الهی که داشتند و تحمل سختی و رنج ها به خاطر خداوند به چنین مقامی رسیده اند
از انطرف وقتی انسان توبه میکند اثرات گناه برداشته شده و راه سعادت برایش باز میشود

در نتیجه ، زنان مومنه امروز جامعه ما نیز اگر در خانه ای باشند که همسرانشان بی ایمان و اهل لقمه حرام باشند (که بسیار هم زیاد است)، اگر این زنان تقوای الهی پیشه کنند ، محیط و لقمه حرام بر سعادت آنها اثری نخواهد داشت و می توانند به مقام قرب الهی دست پیدا کنند ، درست است استاد؟ حقیقت امر بنده حقیر به دنبال آن هستم که یک راه کار عملی از آیات و احادیث و داستانهای رسیده برای این زنان به دست بیاورم ، چونکه قطعا خداوند داستان حضرت آسیه (س) و امثالهم را مثال نزده که ما بخوانیم و رد شویم! بلکه باید با تدبر از آنها راهکار عملی برای زندگی امروزی استخراج کنیم ، بنده حقیر به دنبال آن راهکارها هستم!

التماس دعا ، یازهرا(س)

باسمه تعالی
با تشکر از شما و سوال بسیار زیبا و مخصوصا ادب شما
بله نتیجه گیری شما صحیح می باشد
ان شاء الله موفق و در پناه حق باشید.

با سلام

یک نکته ای هم قابل توجه است و آن اینکه از آنجا که زنان در دین اسلام موظف به تامین معاش خانواده نیستند در اینباره از ایشان سوال هم نمیشود. در فتاوا هم آمده است که اگر زنی بداند همسرش خمس نمیپردازد برعهده ی او نیست که خمس بدهد.
البته فکر نمیکنم این مساله مانع از نهی از منکر خانمها باشد ، در آنجاییکه فکر میکنند میتوانند با لحنی درست و روشی صحیح همسر خود را متنبه سازند.
و همینطور بیانگر این نیست که زن حق دارد مشوق همسرش در جمع آوری مال حرام یا شبهه ناک باشد

نکته ای که لازم به توضیح است، اینست که به هرصورت مال شبهه ناک و حرام تاثیرگذار است بدین نحو که انسان را در انجام گناه سهل انگار میکند. پس خانواده های اینگونه افراد کمی کارشان سختتر از آنهایی خواهد بود که مال حلال در سفره خانواده میگذارند و البته اگر در مواجهه با گناهان تقوا پیشه کنند اجرشان هم از ایشان بیشتر خواهد بود

یارب;551563 نوشت:
حضرت آسیه (س) و لقمه حرام فرعون
سلام...اول اینکه تمام لقمه های فرعون حرام نبوده....یه پادشهای بوده که زیاد داشته و زور و ظلم و حروم خوری هم قاطی اونا کرده وگرنه همش که حروم بدست نیاورده ....لذا برای حضرت اسیه ان قسمت حلالش محسوب می شود چون اون زن است و شرایطش ایجاب می کرده که همان جا زندگی کند لذا خدا خوراک او را حلال قبول می کند.....اصلا کل مال فرعون حرام هم باشه خدا برای مومنی بخواد حلال می شود

سمیع;562226 نوشت:
اسمه تعالی
با تشکر از شما و سوال بسیار زیبا و مخصوصا ادب شما

سلام علیکم

بنده حقیر از لطف و راهنمایی های شما و دیگر اساتید بزرگوار این مجموعه سپاسگزارم، ما هرچه داریم از محضر اساتید بزرگواری چون شماها داریم ،از اینکه به پاسخ سوالم رسیدم خداوند را شاکرم ،اجرکم عندالله

التماس دعا ، یا زهرا(س)

پرسش:
مقام حضرت آسیه با توجه حضور وی در در دربار فرعون و آن لقمه های حرام چگونه قابل توجیه است؟

پاسخ:
تأثیر لقمه حرام و محیط نامساعد و فساد انگیز در حدّ زمینه و مقتضی است نه علّت تامه؛ یعنى کسی که از لقمه حرام ارتزاق می کند زمینه مناسب تری را براى برخى گرایش‏هاى ناروا دارد، نه آن که لقمه حرام از انسان سلب اختیار کند.
لذا انسان می تواند با اراده قوی تر جلوی این مقتضی
را بگیرد، و اتفاقا اجر و مزد چنین افرادی بالاتر است

موضوع قفل شده است