جمع بندی توضیح مفهوم این حدیث شریف: «نقل شنیده ها= دروغگویی»
تبهای اولیه
[="Tahoma"][="Blue"]سلام
حدیث ذیل به چه معناست؟
حضرت رسول (صلی الله علیه و آله): «کفی بالمرء کذِباً انْ یحدِّثَ بِکلّ ما سمعَ»
«برای دروغ گویی آدمی همین بس که آنچه را می شنود، نقل کند»
با تشکر[/][/]
بسم الله الرحمن الرحیم
عرض ادب و سلام خدمت شما دوست گرامی ؛
در پاسخ به این سوال توجه شما را به متن کامل این حدیث جلب می کنم :
حدیث ذیل به چه معناست؟حضرت رسول (صلی الله علیه و آله): «کفی بالمرء کذِباً انْ یحدِّثَ بِکلّ ما سمعَ»
«برای دروغ گویی آدمی همین بس که آنچه را می شنود، نقل کند»
«معاني الأخبار أَبِي عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِيسَى عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَخِيهِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَارِدٍ عَنْ عَبْدِ الْأَعْلَى بْنِ أَعْيَنَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع جُعِلْتُ فِدَاكَ حَدِيثٌ يَرْوِيهِ النَّاسُأَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ حَدِّثْ عَنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَ لَا حَرَجَ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ فَنُحَدِّثُ عَنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ بِمَا سَمِعْنَاهُ وَ لَا حَرَجَ عَلَيْنَا قَالَ أَ مَا سَمِعْتَ مَا قَالَ كَفَى بِالْمَرْءِ كَذِباً أَنْ يُحَدِّثَ بِكُلِ مَا سَمِعَ فَقُلْتُ وَ كَيْفَ هَذَا قَالَ مَا كَانَ فِي الْكِتَابِ أَنَّهُ كَانَ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ فَحَدِّثْ أَنَّهُ كَانَ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ وَ لَا حَرَجَ»(1)
« عبد الاعلى بن أعين گويد: به امام صادق عليه السلام عرض كردم قربانت گردم، سنّىها حديثى از پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله روايت مىنمايند كه آن حضرت فرمود:[=12 Yagut_shsmrt]از اخبار بنى اسرائيل بازگو و نگران مباش» آيا درست است؟ فرمود: بلى، گفتم: پس هر چه كه از بنى اسرائيل شنيديم بازگو نمائيم و براى ما اشكالى ندارد؟ فرمود: مگر نشنيدهاى سخنى را كه فرمود: دليل بر دروغگو بودن مرد همين است كه هر چه را بشنود بازگو كند؟ عرض كردم پس مصداق آن فرمايش پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله چگونه است؟ فرمود: منظور آن است كه هر چه در قرآن از ماجراهاى بنى اسرائيل آمده تو بازگو نما كه در اين امّت ما خواهد آمد و باكى بر آن نيست.»
در ارتباط با مضمون این حدیث چند نکته را خدمت شما دوست گرامی عرض می کنم :
- اولا مراد از «ناس= مردم» در روایت؛ اهل سنت هستند. (2)
- سند حدیث که در بحار الانور نیز به نقل از معانی الاخبار شیخ صدوق بیان شده است ؛ دارای ارسال و ضعیف است.
- این مساله که انسان نباید هر آنچه را که می شنود بیان کند؛ قطعا در موردمسائلی است که صحت آن را نمی داند و باز گو نمودن آن سبب مفسده و ایجاد تنش می شود .
منابع:
(1)- مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار (ط - بيروت) - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق،ج2، ص159.
(2)- همان پاورقی، به نقل از معالم السنن، ج3، ص187.
[/HR]
سوال:
معنای روایت رسول اکرم (ص) که فرمودند: « کفی بالمرء کذِباً انْ یحدِّثَ بِکلّ ما سمعَ» ؛ «برای دروغ گویی آدمی همین بس که آنچه را می شنود، نقل کند» چیست؟
پاسخ:
اصل این روایت چنین است:
«معاني الأخبار أَبِي عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِيسَى عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَخِيهِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَارِدٍ عَنْ عَبْدِ الْأَعْلَى بْنِ أَعْيَنَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع جُعِلْتُ فِدَاكَ حَدِيثٌ يَرْوِيهِ النَّاسُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ حَدِّثْ عَنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَ لَا حَرَجَ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ فَنُحَدِّثُ عَنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ بِمَا سَمِعْنَاهُ وَ لَا حَرَجَ عَلَيْنَا قَالَ أَ مَا سَمِعْتَ مَا قَالَ كَفَى بِالْمَرْءِ كَذِباً أَنْ يُحَدِّثَ بِكُلِ مَا سَمِعَ فَقُلْتُ وَ كَيْفَ هَذَا قَالَ مَا كَانَ فِي الْكِتَابِ أَنَّهُ كَانَ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ فَحَدِّثْ أَنَّهُ كَانَ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ وَ لَا حَرَجَ»(1)
« عبد الاعلى بن أعين گويد: به امام صادق (عليه السلام) عرض كردم قربانت گردم، اهل سنت حديثى از پيامبر (صلّى اللَّه عليه و آله) روايت مى نمايند كه آن حضرت فرمود:از اخبار بنى اسرائيل بازگو و نگران مباش» آيا درست است؟ فرمود: بلى، گفتم: پس هر چه كه از بنى اسرائيل شنيديم بازگو نمائيم و براى ما اشكالى ندارد؟ فرمود: مگر نشنيده اى سخنى را كه فرمود: دليل بر دروغگو بودن مرد همين است كه هر چه را بشنود بازگو كند؟
عرض كردم پس مصداق آن فرمايش پيامبر (صلّى اللَّه عليه و آله) چگونه است؟ فرمود: منظور آن است كه هر چه در قرآن از ماجراهاى بنى اسرائيل آمده تو بازگو نما كه در اين امّت ما خواهد آمد و باكى بر آن نيست.»
در خصوص مضمون این روایت چند نکته قابل توجه است:
- اولا مراد از «ناس= مردم» در روایت؛ اهل سنت هستند. (2)
- سند حدیث که در بحار الانور نیز به نقل از معانی الاخبار شیخ صدوق بیان شده است ؛ دارای ارسال و ضعیف است.
- این مساله که انسان نباید هر آنچه را که می شنود بیان کند؛ قطعا در موردمسائلی است که صحت آن را نمی داند و باز گو نمودن آن سبب مفسده و ایجاد تنش می شود .
منابع:
(1) مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار (ط - بيروت) - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق،ج2، ص159.
(2) همان پاورقی، به نقل از معالم السنن، ج3، ص187.