جناب علاّمه طباطبایی (رحمه الله) فرمودند : روزی از خیابان عبور می کردم. بنّایی را در حال چیدن بنای ساختمان دیدم. ناگهان دیدم بنّا پایش لغزیده و دارد از آن بالا به پایین می افتد در همین حال کارگر او که پایین ساختمان بود نگاهی به بنّا کرد و گفت : نیفت. دیدم که بنّا از همان بالا آرام پایین آمد.
جناب علاّمه می فرمایند که به دنبال کارگر راه افتادم تا ببینم این شخص کیست که خود را به کارگری زده است. بعد فهمیدم آن فرد کسی است که هر روز به محضر مقدّس ولی عصر عجّل الله تعالی فرجه الشّریف مشرّف می شود.
عزیز من ! «هر کجا هستی به فکر خودت باش.»
«به بندگان خدا خدمت کن.»
«از دیگران انتظار نداشته باش.»
«تا می توانی اهل خدمت باش.»
در مقابل خدمت خود از دیگران توقّع تشکّر و سپاس و مزد و پاداش نداشته باش.
«در یک کلام، آقا باش.»
... هر کجا هستی به فکر خودت باش که دیر می شود.
جناب علاّمه طباطبایی (رحمه الله) فرمودند : روزی از خیابان عبور می کردم. بنّایی را در حال چیدن بنای ساختمان دیدم. ناگهان دیدم بنّا پایش لغزیده و دارد از آن بالا به پایین می افتد در همین حال کارگر او که پایین ساختمان بود نگاهی به بنّا کرد و گفت : نیفت. دیدم که بنّا از همان بالا آرام پایین آمد.
♦️جناب علاّمه می فرمایند که به دنبال کارگر راه افتادم تا ببینم این شخص کیست که خود را به کارگری زده است. بعد فهمیدم آن فرد کسی است که هر روز به محضر مقدّس ولی عصر عجّل الله تعالی فرجه الشّریف مشرّف می شود.
♦️عزیز من ! «هر کجا هستی به فکر خودت باش.»
«به بندگان خدا خدمت کن.»
«از دیگران انتظار نداشته باش.»
«تا می توانی اهل خدمت باش.»
در مقابل خدمت خود از دیگران توقّع تشکّر و سپاس و مزد و پاداش نداشته باش.
«در یک کلام، آقا باش.»
... هر کجا هستی به فکر خودت باش که دیر می شود.
اين كه نوشته هايي ديروزي و امروزي را از آشنا و بيگانه مي بينيم كه دانسته يا ندانسته به دوستي يا دشمني ، بسي از شايعات و عادات و عرفيات را به قرآن و اسلام اسناد مي دهند كه اگر اندكي از بسيار ومشتي از خروار رابه قلم اوريم بايد بيهوده و ياوه ، دفتري كلان را انباشته و آكنده از مٌهمل بنگاريم .
قرآن كريم منطق وحي و حقّ محض و صدق مطلق است ، قرآن و عرفان و برهان از هم جدايي ندارند ، شرط انصاف اين است كه مسائل و وقايع را از خبرهً بدانها كه عالم روحاني اسلام شناس واقعي است بپرسند ، و هر چه را كه در ميان طوائف مسلمانان و جامعهً آنان پديده آمده است به اسلام و قرآن اسناد ندهند . قرآن و عالم و آدم از قلم اعلاي يك حقيقت نگاشته شده اند "بالعدل قامت السماوات والارض"
#هزار_و_يك_كلمه
#جلد_چهارم #كلمه357
حضرت علامه حسن زاده آملي روحي فداه
#پنج_كليد و #دستورالعمل_خودسازي علامه حسن زاده املي حفظه الله
#صمت و #جوع و #سهر و #خلوت و #ذکر به دوام
نا تمامان جهان را کند این پنج تمام
✅#كليد_اول #صمت : یعنی سکوت و به اندازه حرف زدن نه بیشتر و نه کمتر از حد نیاز
✅#كليد_دوم #جوع: یعنی نباید همیشه شکم را پر داشت غذا خوردن زیاد دل را تیره می کند و گرسنگی درون را بیدار می کند
خدای تعالی فرموده است:وکلوا واشربوا ولا تسرفوا انه لایحب المسرفین.
ای دوست!طعام بسیار، قلب را می میراند و باعث طغیان و لجام - گسیختگی خواهد شد. گرسنگی از اجل خصال مؤمن است.
✅#كليد_سوم #سهر : یعنی بیداری و هوشیاری و غافل نبودن( سحر یعنی قبل از اذان صبح بیدار بودن) چه در محیط کار چه منزل و غفلت نکردن تا پشیمان نشویم
✅#كليد_چهارم #خلوت : یعنی در خود فرو رویم و گوشه گیری اختیار کنیم و به حسابرسی خود بپردازیم
خلوت خود نيز بر دونوع است خلوت دل و خلوت تن
✅#كليد_پنجم #ذکر_به_دوام : یعنی همیشه حق بگوییم و حرف حق رابپذیریم و راه حق رابرویم نه صرفا ذکری را لقلقه زبان داشته باشیم که ان هم لازم است
خوشا به حال کسانی که به صورت توأمان، ذکر لفظی، ذکر قلبی و ذکر عملی دارند. ذکر مداوم از موجبات کمال انسان است و مانعی برای سقوط و انحراف او محسوب می‌شود. با التزام به ذکر لفظی، قلبی و عملی، انسان به مقام عبودیّت می‌رسد و مورد عنایت خداوند متعال قرار می‌گیرد.
كلمه حكمت 205 نهج البلاغه از برهان المتألهين اميرالؤمنين علي عليه السلام چنين است :
♦️کل وعاء يضيق بما جعل فيه الا وعاء العلم فانه يتسع به ،
♦️يعني هر ظرف جسماني به آنچه كه در آن نهاده شد گنجايش آن تنگ مي شود، جز ظرف دانش که هر چه در آن نهند، گسترش مي يابد.
هر يك از ظرفهاي جسماني را حدّ معيني است كه گنجايش آنها را تحديد مي كند مثلا پيمانه ها و بركه ها و در ياچه هت ودر ياها هريكي را اندازه ايست كه بيش از آن اندازه آب را نمي پذيرند ،
به خلاف نفس ناطقه انساني كه هر چه مظروف او كه آب حيات علوم و معارف است در او ريخته شود سعه وجودي و ظرفيت ذاتي و گنجايش او بيشتر و براي فرا گرفتن حقايق بيشترآماده تر مي شود .
منبع :#هزار_و_يك_كلمه #كلمه_٣٥٣
حضرت علامه حسن زاده آملي
♦️گناه و ثواب را ، دعا و ذكر و حضور و مراقبت را نيز تكوينا در ذات انسان بلكه در بيرون از ذاتش آثار عجيب و غريبي است چنانكه انساني كه فكرش را به دوام منصرف به قدس جبروت كرده است
♦️شروق نور و حقّ در سرّش صفا و جلالي ونور و ضيائي پديد مي آورد زيرا كه نفس انساني خو پذير است و آنكه مصاحب با ملكوتيان است به خوي آنها در مي آيد و كسي كه به صفات آنها متصّف شده است
سعادتمند است و سعادت انسان همين است .
علامه حسن زاده آملي : تن به دنیا دار و دل به مولا، تا نام و مونست شود و پیغام او آرامشت دهد، که دل عاشق به پیغامی بسازد. و حقیقت کشف این است که میان دل و دلدار حجاب نبوَد.
♦️يكي ازامور مهم در وصول معرفت نفس ، استقامت در مراقبت كامل است كه همواره انسان مشغول به ذكر الله يعني به ياد او و حضور او باشد ، و ظاهر و باطن انسان در جميع شئون زندگي او مطابق دستورالعمل مسير تكاملي او باشد و آن دستورالعمل هم جزء قرآن كريم نيست
♦️ "ان هذا القرآن يهدي للّتي هي اقوم "
♦️و اين دستورالعمل بايد درمتن شئون حياتي او پياده گردد مثل دستورالعمل نهال پروريدن و آنرا به بار رساندن كه باغبان بايد آن را درمسير رشد و تكامل و شئون نهال پياده كند چون دين مسير تكاملي انسان و صراط مستقيم و عين صراط الله و صراط الي الله است ، هر كه از آن تجاوز كرده است بر خويشتن ستم كرد و از سير تكاملي انساني و حركت استكمالي الي الله
تعالي باز مي ماند .
علامه حسن زاده آملی: انواع ساعت- يعنى قيامت- پنج است:
(۱) نوعى آن است كه در هر آن و ساعت است.
(۲) نوعى مرگ طبيعى است چنانكه پيامبر عليه الصلاة و السلام فرمود: هر كس بمرد پس قيامتش قيام كرده است.
(۳) نوعى موت ارادى است «قبل از آن كه به مرگ طبيعى بميريد به مرگ اختيارى بميريد».
(۴) نوعى ديگر از ساعت آن است كه همه در انتظار آنند(قيامت خواهد آمد و شكى در آن نيست) رسالة رتق و فتق ما متكفل بيان اين نوع ساعت است.
(۵) نوع پنجم ساعت فناء في اللّه و بقاء باللّه عارفان موحد است كه به قيامت كبرى موسوم است.
ادامه دارد.....
منبع: ممد الهمم در شرح فصوص الحکم
#علامه_حسن زاده
المی که موجب عدم وصول به فیض می گردد جز تعب حب دنیا نیست،
و پیدا است که صدیق ما آن جمله را از تواضع و هضم نفس و کثرت سوز و بی تابی و التهاب به خود نسبت داده است، و گرنه:
آن کس که زکوی آشنائیست -
داند که متاع ما کجائیست
عمل خير در ملكوت عالم هم همين طور است و يك عمل خير هر چند كو چك باشد در ملكوت عالم بزرگ است و خير كثير است .
مثلا انسان تصميم بگيرد كه كشيك زبان خود را بكشد و صادرات و واردات دهان خود را كنترل كند و مراقب باشد
♦️همين يك عمل را خير كثير است و در عالم انسان بالفعل تقرب جسته ايم و به همان حد انسان و انسان تر ميشويم و به هر مقدار اسماء الله عيني راكه سر منشاء ولايت تكويني اند در خود يافته ايم ارتقاء و اعتلاي وجودي داريم ،
تا يار كه را خواهد و ميلش به كه باشد .
علامه حسن زاده آملي : انسان اگر درتمام شئون، خودش را مواظب باشد، در روایت دارد که حکمت پیدامی کند. عمده آن است که شکار برای انسان پیش بیاید وارتقاء پیدا کند.
#سدرة_المنتهی،#ج ۲، #ص۲۱۵
در دعاى عرفه سيد الشهدا، ابو عبدالله ، امام حسين (عليه السلام ) آمده است :
(( چگونه با آنچه كه در وجودش نيازمند توست ، به وجود تو استدلال شود؟ آيا تو را آن ظهورى نيست كه در جز تو هست ، تا اين كه ، آن مظهر تو شود؟ )) .
چنان كه پيداست ، در آن قسمت از كلام حضرت كه فرمايد: (( فى وجوده )) (در وجودش )، لطف و ظرافتى نهفته است كه شان و مقامى بس بالا دارد
♦️كلام مبارك مولايمان ، سيدالشهداء، ابو عبدالله ، حسين بن على عليه السلام است كه در
دعاى عرفه فرمود: چگونه با آنچه كه در وجودش محتاج توست ، بر (وجود) تو استدلال آوريم ؟! آيا جز تو را ظهورى است كه تو را نيست ، تا آن ، مظهر تو باشد؟!.
پس ، خداى تعالى بالاتر و والاتر از آن است كه ذاتش به واسطه خلقش شناخته شود، بلكه بايد گفت كه حقيقت غير او شناخته نشود جز به او.
اين كمترين حسن حسنزاده طبرى آملي گويد:
در صبح روز شنبه نهم ذى الحجه 1387 ه ق، روز عرفه، به امتثال دستورى از استادم علامه طباطبايى صاحب تفسير عظيم الميزان (روحى فداه) اشتغال داشتم و در مراقبت و توجّه تامّ نشسته بودم، واقعهاى به من روى آورد كه صدايى شديدتر از رعدهاى قوى سهمگين به گوشم خورد، فهميدم كه حالتى به من دست داد، بحمد الله هيچ ترس و هراسى به من روى نياورده بود، ولى همه بدنم مثل كسى كه سرماى سخت بر او مستولى شده مىلرزيد، جهان را روشن و به رنگبنفش مىديدم، در اينحال سوره مباركه انبياء را به من نمودند و به روى من گشودند و من آن را تلاوت مىكردم؛ پس از برههاى از زمان از آن حال باز آمدم، و از كثرت وجد و سرور و ذوق، بسيار گريستم و تا چندين روز بىتابى شگفتى داشتم.
ادب مع الله اقتضاء می کند که از حق سبحانه جز او را نخواهی که این عبادت احباب و احرار است.این امر از بلند همتی عبد است .کسانی که دون همت اند به وفق دنائت خود طلب دارند.
♦️در اين روز كه روز عيد است سه امر واجب است : اول رمى جمره عقبه , دوم قربانى , سوم حلق رأس .
♦️دوم قربانى : بعد از آن كه رمى جمره عقبه كرد به قربانگاه در منى براى قربانى مى رود . و حيوان قربانى بايد فقط از گوسفند و گاو و شتر باشد . و بايد حيوان قربانى بى نقص و عيب باشد حتى شاخ شكسته و گوش بريده نباشد , و همچنين خصى نباشد , و مريض و لاغر نباشد , و مستحب است كه چاق باشد . و اگر گوش او بريده نباشد ولى سوراخ و شكافته باشد گفته شده است كه اشكال ندارد , ولى بهتر ترك آن است , و اگر در خلقت بى شاخ و دم است هم اجتناب شود . و يك قربانى براى چند نفر كافى نيست . و چون قربانى شما گوسفند است احتياط اين است كه اگر ميش است داخل سال دوم باشد , و اگر بز است داخل سال سوم باشد , و ذكور و انثى در اين جهت يكسان اند .
♦️قربانى عبادت است لذا در آن نيت معتبر است . مثلا بدين گونه نيت مى كند[ : ( قربانى واجب مى كنم از جهت حج تمتع حجة الاسلام قربة الى الله تعالى](
♦️يكى از آداب قربانى كه مطابق احتياط است اين است كه گوشت قربانى تثليث شود بدين معنى كه قسمتى از آن را براى خودش بگيرد و مقدارى از آن را بخورد , و قسمتى را كه كمتر از ثلث آن نباشد به فقراء مسلمان بدهد , و قسمتى را به مؤمنين هديه نمايد .
♦️و بدان كه لازم نيست حاجى به دست خود حيوان را ذبح كند بلكه مى تواند نائب بگيرد ولى بهتر اين است وقتى نائب كارد مثلا بر گلوى قربانى مى كشد , حاجى هم دست خود را بر روى دست نائب نهد كه كان او دارد قربانى مى كند .
#ده_رساله_فارسي #ص 113-114
حضرت علامه حسن زاده آملي
ملاک پیری و جوانی
نکته اساسی این است که انسان "بسم الله الرحمن الرحیم" بشود
یعنی حقیقت این آیه در او پیاده شود که به صرف لقلقه ی زبان
نباشد.
بهشتیان که دفتر وودی خود را سیاه نساخته اند،بلکه با نور
ایمان نفس ناطقه ی انسانی خود را درست در مسیر تکامل الهی
قرار داده اند و با علم نور یقذف الله و عمل صالح،صفات انسانی را
ملکه ی جان خویش ساخته اند،جوان محشور می شوند.
نفس ناطقه ی انسانی با دو نور علم و عمل صالح با طراوت
می ماند وگرنه به سوی دارالبوار می رود که سرزمین نفس،بائر
می گردد و هرگز از تنور سرد شعله برنخیزد.
لذا آنان که شکم دائر دارند را چون دلی بایر است،پیرند و طراوت
انسانی ندارند.
هرچه در مسیر استکمال نفس ناطقه به مراتب عالیه ی کمالات
انسانی ارتقا یابی به همان اندازه جوانی،هرچند به حسب ظاهر و
عرف مردم پیر باشی.
كور چشم سر، از مشاهده خلق محروم است و كور چشم دل از رؤيت حق .
حسن را چشم سر بينا داده اى ، چشم دل بينا نيز ده تا خلق بين حق بين شود
علامه حسن زاده آملي
كور چشم سر، از مشاهده خلق محروم است و كور چشم دل از رؤيت حق .
حسن را چشم سر بينا داده اى ، چشم دل بينا نيز ده تا خلق بين حق بين شود
علامه حسن زاده آملي
آیا کم یا زیاد کردن تعداد ذکر، اثر آن را از بین می برد؟
معمولا همه ی ما روزانه اذکاری را به تعداد معین به زبان جاری می کنیم مانند تسبیحات حضرت فاطمه زهرا.
اما سوالی که در اینجا پیش می آید این است که اگر این اذکار را کمتر یا بیشتر از حد معین بگوییم، چه می شود؟ در این باب حکایتی مضحک نقل شده است:
"عالمی به مسجد وارد شد. دید یک نفر می گوید (لا سبحان الله لا سبحان الله)! عالم از او پرسید: این چگونه ذکری است؟ گفت: من می خواستم سی و سه مرتبه بگویم سبحان الله، اما اشتباها چهل مرتبه گفتم. اکنون آن هفت مرتبه زیادی را برمی گردانم!"
حال سوال اینجاست، زیاد و یا کم گفتن ذکری با عدد معین اشکال دارد یا خیر؟
و آیا به اثر آن ذکر لطمه می زند؟
پاسخ:
حروف اذکار مانند یک شبح اند اما حقیقت و روح ذکر تعداد آن است که (الحروف اشباح و الاعداد ارواح).
برای روشن شدن موضوع نکته ای بسیار مهم از کتاب هزار و یک نکته حضرت علامه حسن زاده می خوانیم:
" باید بدانی که الاعداد ارواح و الحروف اشباح و العدد کاشنان المفتاح، اذا نقصت او زادت لا یفتح الباب و الزیاده علی العدد المطلوب اسراف و النقص منه اخلال"
(معنی: اعداد ارواح و حروف اشباح هستند، و تعداد هر ذکر مانند دندانه های یک کلید است، اگر آن دندانه ها کم یا زیاد شوند در باز نمی شود، و زیادی بر تعداد ذکر اسراف و کم کردن از تعداد ذکر اخلال است.)
یکی از مشایخ روایت می کرد که: در سوره یس اسمی هست که بر طرف می شود به برکت آن کوری مادر زاد و پیسی. او را گفتند که آیا اگر کسی تمام سوره را بخواند نفعی از این مقوله که می گویی به او خواهد رسید؟
جواب داد:
هر گاه حکیم یک دوا را برای مرضی مقرر کرده باشد و آن دوا در دکان عطاری باشد و مریض برود تمام ادویه ی دکان او را بخورد، آیا نفعی به او خواهد رسید؟" (1)
با توجه به نکاتی که در بالا آمد مشخص می شود که اذکار بدون اعداد مقرر شده، کالبدی بی روح هستند و تصدیق می کند آن که بی روح است نمی تواند زنده کند و اثری بگذارد.
پس نتیجه می گیریم باید اذکار به همان تعدادی که دستور آن داده شده است، گفته شوند، بدون یک عدد زیادی یا کم، مثلا تسبیخات حضرت فاطمه زهرا باید به همان تعداد وارد شده در روایت (34 الله اکبر، 33 الحمدلله، 33 سبحان الله) گفته شود.
نکته مهم این است که مبادا دقت در رعایت کردن تعداد اذکار سبب وسواس یا مانع حضور قلب شود.
علامه حسن زاده آملي : در توحید باید مراقبت را تقویت کرد، مراقبت تخم سعادت است که در مزرع دل کاشته می شود و سائرآداب و اعمال پروراندن آن است.
#کلمه ۱۲۵،ج۱،#ص۱۹۱
#هزار_و_یک_کلمه
علامه حسن زاده آملي :
نه درروشنایی مطلق چیزی دیده می شودونه در تاریکی مطلق،بلکه بینائی وقتی دست می دهدکه روشنی با سایه همراه باشد، یعنی نور دارای رنگ باشد.
#کلمه ۲۰۳#ج۱#هزار_و_یک_کلمه
مقداری از شب و روز را در یک خلوتی باش درست است شب و روز باید مراقب بود،ولی تأثیرات مطلقاً در شب بیشتر است.شب بهتر به انسان توحّد می دهد و انسان را جمع می کند. #سدرة_المنتهی #ج۲
دار دار فهم است، دار دار علم است، دار دار تعالی نفس است، "#اقرأ_وأرق" بخوان بالا برو. الفاظ برای معنی خاص وضع نشده است. الفاظ برای معنی اعم وضع شده اند. اگر یک لفظ را دیده ای یک لفظ به تعداد #عوالم_وجودی معنا دارد.
♦️اگر عوالم سه تا هستند به تعبیر
#علامه_طباطبایی، کلی اش عالم ماده و #مثال و #عقل، هر لفظش معنای مادی دارد، معنای مثالی دارد، معنای عقلی دارد، معنای #ملکوتی دارد.
♦️جان برادر "اقرأ وأرق"! حرف می خواهد، نشستن می خواهد، استاد می خواهد، کتاب می خواهد، زیر و رو کردن می خواهد، تحصیل می خواهد. همینطور از دور نشستن و حرف زدن؟ الان هم پا شدی به آنها فحش می دهی؟ هرگز! فحش چرا می دهی؟
♦️#مؤدب باش! دهانت را کنترل کن! انسان الهی باش، انسان قرآنی باش! نمی بینی در روز قیامت جهنمی ها را عذاب می کنند، یک حرف رکیک از دهن آن عذاب کننده ها در نمی آید به جهنمی ها فحش بدهند.
♦️#نظام_هستی جای فحش و بی ادبی نیست. عالم، #عالم_ادب است. عالم #ادبستان است. قرآن ادبستان است. قرآن انسان را #مؤدب می کند. باید مؤدب باشید، باید ادب داشته باشید، ادبستان است
روزى مرحوم علامه طباطبايى را در خيابان زيارت كردم و در معيت ايشان ، تا درب منزلشان رفتم . به درب منزل كه رسيديم ايشان تعارف كردند. عرض كردم : مرخص مى شوم . ايشان ، در پله بالا ايستاده بودند و پايين بودم ، رو به من كردند و
گفتند: حكماى الهى اين همه فحش ها را شنيدند سنگ حوادث را خوردند، قلم ها به دشنام و بدگويى آنها پرداختند، اين همه فقر و فلاكت و بيچارگى را از تبليغات سوء كشيدند.
گاهى به كهك به سر مى بردند و گاهى ... با اين همه حقايق را در كتاب هايشان نوشتند و
گفتند: آقايانى كه به ما بد گفتيد و فحش داديد و زندگى را در كام ما تلخ كرديد و مردم را عليه ما شورانيديد، حرف اين است و حق اين است كه نوشته ايم و براى شما گذاشته ايم ، حال هر چه مى خواهيد بگوييد.
آنها حرف حقشان را نوشتند و براى نفوس مستعد به يادگار گذاشتند، تمام تلاش اين است كه منطق وحى را بفهميم . خداوند ملاصدرا را رحمت كند! مفسر است ، محدث است ، فقيه است ، مرد سير و سلوكى است كه هفت مرتبه پياده به زيارت بيت الله الحرام ، مشرف مى شود و بار هفتم در بصره نداى حق را لبيك گفته است .
ايشان در در شرح اصول كافى حديث امام سجاد عليه السلام را نقل مى كند كه :
چون خداوند سبحان ، مى دانست در آخر الزمان مردمى عميقى پيدا مى شوند در توحيد و در اصول عقائد اوايل سوره حديد و سوره اخلاص را فرستاد.
مرحوم آخوند مى گويد: به اين حديث كه رسيدم گريه ام گرفت . اين گريه شوق است و گريه عشق ، چون خودش مى بيند كه اين حديث ، براى امثال اوست
براى تحصيل بايد چه علومى را اختيار كرد و از همه مهمتر شمرد؟ و طريقه‌اى كه در تحصيل انسان را بهتر به مقصود برساند چه طريقه‌اى است؟
سقراط خودشناسى و اخلاق را از همه مهمتر مى‌شمرد. گويند وقتى از كنار معبد دلف عبور مى‌كرد ديد بالاى آن نوشته «خود را بشناس»، همين كلام را اساس فلسفه خود قرار داد. فلاسفه قبل از سقراط تماما فكر خود را متوجه اين نموده بودند كه عالم به چه كيفيت و از چه ماده تكون يافته. سقراط گفت اين سخنها بيهوده است و براى ما هيچ فائده در دانستن آن نيست، و آنچه براى ما مفيد است آن است كه بدانيم خود ما چه هستيم و براى چه آفريده شده‌ايم و سعادت ما در چيست، و كارى بكنيم كه براى خود و ديگران فائده داشته باشيم. لذا گفته‌اند سقراط فلسفه را از آسمان به زمين آورد، يعنى از مباحثى كه انسان راهى به آن ندارد منصرف نموده وارد مباحثى شد كه انسان مى‌تواند اعمال نظر كند، و ليكن حقيقت اين است كه سقراط فلسفه را از زمين به آسمان برد زيرا كه از عالم جسمانى وارد عالم روحانى شد.
⬅️و آن عبارت است از آنكه سالك در جميع احوال مراقب و مواظب باشد تا از آنچه وظيفه اوست تخطّى ننمايد و از آنچه بر آن عزم کرده تخلّف نكند.
مراقبه معناى عامّى است و به اختلاف مقامات و درجات و منازل سالك تفاوت میكند
در ابتداى امر سلوك مراقبه عبارتست از آنكه از آنچه به درد دين و دنياى او نمی خورد اجتناب كند و سعى كند تا خلاف رضاى خدا در قول و فعل از او صادر نگردد
ولى كم كم اين مراقبه شدّت يافته و درجه به درجه بالا میرود.
❇️گاهى مراقبه عبارتست از توجّه به سكوت خود و گاهى به نفس خود و گاهى به بالاتر از آن که ان شاءالله بعدا بیان خواهد شد
بايد دانست كه مراقبه از اهمّ شرائط سلوك است، و بسيارى آن را از لوازم حتمي سير و سلوك شمرده اند
⚠️تا مراقبه صورت نگيرد ذكر و فكر بدون اثر خواهد بود
✅مراقبه حكم پرهيز از غذاى نامناسب براى مريض را دارد، و ذكر و فكر حكم دارو، و تا وقتى كه مريض مزاج خود را پاك ننمايد و از آنچه مناسب او نيست پرهيز نكند دارو بی اثر خواهد بود، و چه بسا گاهى اثر معكوس میدهد، لذا بزرگان و اساتيد عظام اين راه، سالك بدون مراقبه را از ذكر و فكر منع میكنند و ذكر و فكر را بر حسب درجات سالك انتخاب مینمايند.
عارف کامل مرحوم علامه آیت الله سیدمحمدحسین حسینی طهرانی
کتاب شریف #رساله_لب_اللباب صفحه۱۱۴
بايد توجه داشت که تقرب حقيقى به ولايت ، تقرب به لفظ و لسان نيست ، بلکه تقرب به قلب و حقيقت است. چه بسا افرادى که در مرتبه ظاهر اقرار به ولايت امام على بن ابى طالب نداشته باشند ، اما در کمون باطنى ذات خود ارتباطى با على و اولاد مطهرش داشته باشند. در مقابل چه بسيارند افرادى که در لفظ و زبان على على مى گويند ، اما دل شان هرگز راهى به آن آستان ندارد
نامه ها برنامه ها
قسمت اول
این کلمه علیا نامه ای است که برای دوستی نوشتم:
انیس سفری و جلیس حضری، برادرم سلام الله تعالی علیکم و علینا و علی عبادالله الصالحین. صباحی - که صبحکم الله بالخیراز این بی خبر بی خیر التماس دعا داشتی،آنچنان که در شوره زار دلم تخم محبت کاشتی. از دیوانه چه آید تا راهنمایی راشاید؟ از ویرانه چه امید آبادی رود؟ و ازپژمان چه شکفتگی و شادی ساخته شود؟ اگر چه گفته اند گنج در ویرانه است ولی هرویرانه را گنج نیست و در آنجا که گنج است یافتنش بی رنج نیست.
الحمدلله نعمت بیداری یافتی که ندانم روی از چه تافتی که در بهار عمر به منای دوست شتافتی؟
آری !
در جوانی کن نثار دوست جان رو عوان بین ذلک را بخوان پیر چون گشتی گران جانی مکن گوسفند پیر قربانی مکن
معاويه بن ابى سفيان ، زمانى كه عبدالله بن ابى محجن ثقفى به او مى گويد: ((من از نزد آن نادان و ترسوى بخيل ، يعنى پسر ابوطالب نزد تو آمده ام ))، در جوابش مى گويد:
((تو ديگر كه هستى ؟ آيا مى دانى چه مى گويى ؟!
اما اين كه گفتى او نادان است ، به خدا قسم ! اگر زبان و عقل تمام مردم يكى شود، زبان على ، با آن برابرى كند!
و اين كه گفتى : او ترسوست ، مادرت به عزايت بنشيند! آيا كسى را سراغ دارى كه با او جنگيده و جان خود را از دست نداده باشد؟!
و بالاخره ، اين كه او را بخيل خواندى ، به خدا قسم ! اگر او را دو خانه باشد؛ يكى از طلا و يك از كاه ، خانه طلايى اش را قبل از خانه كاهى ، مى بخشد!))
ثقفى چون چنين شنيد، گفت : ((پس چرا با او مى جنگى ؟))
معاويه پاسخ داد: ((براى خون عثمان ، و اين انگشتر كه در دست هر كه رود، به او مقام و ارزش ، و به اهل و عيالش ، آسايش و فراخ بالى و ثروت دهد)).
ثقفى كه اين سخن را از او مى شنود، و سپس بازگشته و به على عليه السلام مى پيوندد و خطاب به ايشان عرض مى كند: مرا در گناه خود واگذار كه نه به دنيا رسيدم و نه به آخرت ! على عليه السلام خنديده ، مى فرمايد: انت منها على راس امرك و انما ياخذ الله العباد باحد الا مرين .
کاربر مهمان خوش آمدید
کلّ نظام عالم محلّ آدم شدن توست
حضرت علامه حسن زاده آملی «حفظه الله »:
جناب علاّمه طباطبایی (رحمه الله) فرمودند : روزی از خیابان عبور می کردم. بنّایی را در حال چیدن بنای ساختمان دیدم. ناگهان دیدم بنّا پایش لغزیده و دارد از آن بالا به پایین می افتد در همین حال کارگر او که پایین ساختمان بود نگاهی به بنّا کرد و گفت : نیفت. دیدم که بنّا از همان بالا آرام پایین آمد.
جناب علاّمه می فرمایند که به دنبال کارگر راه افتادم تا ببینم این شخص کیست که خود را به کارگری زده است. بعد فهمیدم آن فرد کسی است که هر روز به محضر مقدّس ولی عصر عجّل الله تعالی فرجه الشّریف مشرّف می شود.
عزیز من ! «هر کجا هستی به فکر خودت باش.»
«به بندگان خدا خدمت کن.»
«از دیگران انتظار نداشته باش.»
«تا می توانی اهل خدمت باش.»
در مقابل خدمت خود از دیگران توقّع تشکّر و سپاس و مزد و پاداش نداشته باش.
«در یک کلام، آقا باش.»
... هر کجا هستی به فکر خودت باش که دیر می شود.
کلّ نظام عالم محلّ آدم شدن توست
♦️حضرت علامه حسن زاده آملی «حفظه الله »:
جناب علاّمه طباطبایی (رحمه الله) فرمودند : روزی از خیابان عبور می کردم. بنّایی را در حال چیدن بنای ساختمان دیدم. ناگهان دیدم بنّا پایش لغزیده و دارد از آن بالا به پایین می افتد در همین حال کارگر او که پایین ساختمان بود نگاهی به بنّا کرد و گفت : نیفت. دیدم که بنّا از همان بالا آرام پایین آمد.
♦️جناب علاّمه می فرمایند که به دنبال کارگر راه افتادم تا ببینم این شخص کیست که خود را به کارگری زده است. بعد فهمیدم آن فرد کسی است که هر روز به محضر مقدّس ولی عصر عجّل الله تعالی فرجه الشّریف مشرّف می شود.
♦️عزیز من ! «هر کجا هستی به فکر خودت باش.»
«به بندگان خدا خدمت کن.»
«از دیگران انتظار نداشته باش.»
«تا می توانی اهل خدمت باش.»
در مقابل خدمت خود از دیگران توقّع تشکّر و سپاس و مزد و پاداش نداشته باش.
«در یک کلام، آقا باش.»
... هر کجا هستی به فکر خودت باش که دیر می شود.
#نماز_شب و انس با ملكوت
#دستورالعمل_عرفانی
ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺧﻠﻖ
♦️ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻮﺍﺩ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻫﻴﭻ ﺩﻭ ﻣﺮﺩﻯ ﺑﻪ ﮔﺮﺩ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻧﻴﺎﻣﺪﻧﺪ، ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻨﺸﺎﻥ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ، ﻛﺴﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺆﺩﺏ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ. ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ: ﺍﻯ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪ! ﻣﺎ ﺁﻧﺮﺍ ﻧﺰﺩ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺍﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﭼﻴﺴﺖ ؛ ﺍﻣﺎ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺳﺨﻦ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻳﻢ، ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺘﻰ ﻛﻪ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﻭ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺍﻭﻳﻴﺪ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ.
-#فضایل_و #سیره_چهارده معصوم ( علیهم السلام ) در اثار
استاد حسن زاده املی
انسان در حقیقت معجون افعال و احوال و نیّات و سعی خود است. به عبارت دیگر انسان، اعمال خود است و جزاء، نفس اعمال است.
#سدرة_المنتهی /ص ۳۵۶
علامه حسن زاده آملي : #شهود انسان خویشتن را، شهود حق است او را. (انسان که خودش را می بیند،حق است که خود را می بیند)
#سدرة_المنتهی /#ج۲،#ص۷۸
اين كه نوشته هايي ديروزي و امروزي را از آشنا و بيگانه مي بينيم كه دانسته يا ندانسته به دوستي يا دشمني ، بسي از شايعات و عادات و عرفيات را به قرآن و اسلام اسناد مي دهند كه اگر اندكي از بسيار ومشتي از خروار رابه قلم اوريم بايد بيهوده و ياوه ، دفتري كلان را انباشته و آكنده از مٌهمل بنگاريم .
قرآن كريم منطق وحي و حقّ محض و صدق مطلق است ، قرآن و عرفان و برهان از هم جدايي ندارند ، شرط انصاف اين است كه مسائل و وقايع را از خبرهً بدانها كه عالم روحاني اسلام شناس واقعي است بپرسند ، و هر چه را كه در ميان طوائف مسلمانان و جامعهً آنان پديده آمده است به اسلام و قرآن اسناد ندهند . قرآن و عالم و آدم از قلم اعلاي يك حقيقت نگاشته شده اند "بالعدل قامت السماوات والارض"
#هزار_و_يك_كلمه
#جلد_چهارم #كلمه357
حضرت علامه حسن زاده آملي روحي فداه
#پنج_كليد و #دستورالعمل_خودسازي علامه حسن زاده املي حفظه الله
#صمت و #جوع و #سهر و #خلوت و #ذکر به دوام
نا تمامان جهان را کند این پنج تمام
✅#كليد_اول #صمت : یعنی سکوت و به اندازه حرف زدن نه بیشتر و نه کمتر از حد نیاز
✅#كليد_دوم #جوع: یعنی نباید همیشه شکم را پر داشت غذا خوردن زیاد دل را تیره می کند و گرسنگی درون را بیدار می کند
خدای تعالی فرموده است:وکلوا واشربوا ولا تسرفوا انه لایحب المسرفین.
ای دوست!طعام بسیار، قلب را می میراند و باعث طغیان و لجام - گسیختگی خواهد شد. گرسنگی از اجل خصال مؤمن است.
✅#كليد_سوم #سهر : یعنی بیداری و هوشیاری و غافل نبودن( سحر یعنی قبل از اذان صبح بیدار بودن) چه در محیط کار چه منزل و غفلت نکردن تا پشیمان نشویم
✅#كليد_چهارم #خلوت : یعنی در خود فرو رویم و گوشه گیری اختیار کنیم و به حسابرسی خود بپردازیم
خلوت خود نيز بر دونوع است خلوت دل و خلوت تن
✅#كليد_پنجم #ذکر_به_دوام : یعنی همیشه حق بگوییم و حرف حق رابپذیریم و راه حق رابرویم نه صرفا ذکری را لقلقه زبان داشته باشیم که ان هم لازم است
خوشا به حال کسانی که به صورت توأمان، ذکر لفظی، ذکر قلبی و ذکر عملی دارند. ذکر مداوم از موجبات کمال انسان است و مانعی برای سقوط و انحراف او محسوب می‌شود. با التزام به ذکر لفظی، قلبی و عملی، انسان به مقام عبودیّت می‌رسد و مورد عنایت خداوند متعال قرار می‌گیرد.
#پنج_كليد و #دستورالعمل_خودسازي علامه حسن زاده املي حفظه الله
#صمت و #جوع و #سهر و #خلوت و #ذکر به دوام
نا تمامان جهان را کند این پنج تمام
✅#كليد_اول
كلمه حكمت 205 نهج البلاغه از برهان المتألهين اميرالؤمنين علي عليه السلام چنين است :
♦️کل وعاء يضيق بما جعل فيه الا وعاء العلم فانه يتسع به ،
♦️يعني هر ظرف جسماني به آنچه كه در آن نهاده شد گنجايش آن تنگ مي شود، جز ظرف دانش که هر چه در آن نهند، گسترش مي يابد.
هر يك از ظرفهاي جسماني را حدّ معيني است كه گنجايش آنها را تحديد مي كند مثلا پيمانه ها و بركه ها و در ياچه هت ودر ياها هريكي را اندازه ايست كه بيش از آن اندازه آب را نمي پذيرند ،
به خلاف نفس ناطقه انساني كه هر چه مظروف او كه آب حيات علوم و معارف است در او ريخته شود سعه وجودي و ظرفيت ذاتي و گنجايش او بيشتر و براي فرا گرفتن حقايق بيشترآماده تر مي شود .
منبع :#هزار_و_يك_كلمه #كلمه_٣٥٣
حضرت علامه حسن زاده آملي
آثار ثواب و گناه در شكل دادن به ذات انسان
♦️گناه و ثواب را ، دعا و ذكر و حضور و مراقبت را نيز تكوينا در ذات انسان بلكه در بيرون از ذاتش آثار عجيب و غريبي است چنانكه انساني كه فكرش را به دوام منصرف به قدس جبروت كرده است
♦️شروق نور و حقّ در سرّش صفا و جلالي ونور و ضيائي پديد مي آورد زيرا كه نفس انساني خو پذير است و آنكه مصاحب با ملكوتيان است به خوي آنها در مي آيد و كسي كه به صفات آنها متصّف شده است
سعادتمند است و سعادت انسان همين است .
#رساله_نور_علي_نور در #ذكر و #ذاكر و #مذكور
حضرت علامه حسن زاده آملي روحي فداه
علامه حسن زاده آملي : تن به دنیا دار و دل به مولا، تا نام و مونست شود و پیغام او آرامشت دهد، که دل عاشق به پیغامی بسازد. و حقیقت کشف این است که میان دل و دلدار حجاب نبوَد.
#استقامت در #مراقبت
♦️يكي ازامور مهم در وصول معرفت نفس ، استقامت در مراقبت كامل است كه همواره انسان مشغول به ذكر الله يعني به ياد او و حضور او باشد ، و ظاهر و باطن انسان در جميع شئون زندگي او مطابق دستورالعمل مسير تكاملي او باشد و آن دستورالعمل هم جزء قرآن كريم نيست
♦️ "ان هذا القرآن يهدي للّتي هي اقوم "
♦️و اين دستورالعمل بايد درمتن شئون حياتي او پياده گردد مثل دستورالعمل نهال پروريدن و آنرا به بار رساندن كه باغبان بايد آن را درمسير رشد و تكامل و شئون نهال پياده كند چون دين مسير تكاملي انسان و صراط مستقيم و عين صراط الله و صراط الي الله است ، هر كه از آن تجاوز كرده است بر خويشتن ستم كرد و از سير تكاملي انساني و حركت استكمالي الي الله
تعالي باز مي ماند .
منبع :#هزار_و_يك_كلمه #كلمه_٢٥١
پنج نوع قیامت داریم
علامه حسن زاده آملی: انواع ساعت- يعنى قيامت- پنج است:
(۱) نوعى آن است كه در هر آن و ساعت است.
(۲) نوعى مرگ طبيعى است چنانكه پيامبر عليه الصلاة و السلام فرمود: هر كس بمرد پس قيامتش قيام كرده است.
(۳) نوعى موت ارادى است «قبل از آن كه به مرگ طبيعى بميريد به مرگ اختيارى بميريد».
(۴) نوعى ديگر از ساعت آن است كه همه در انتظار آنند(قيامت خواهد آمد و شكى در آن نيست) رسالة رتق و فتق ما متكفل بيان اين نوع ساعت است.
(۵) نوع پنجم ساعت فناء في اللّه و بقاء باللّه عارفان موحد است كه به قيامت كبرى موسوم است.
ادامه دارد.....
منبع: ممد الهمم در شرح فصوص الحکم
#علامه_حسن زاده
المی که موجب عدم وصول به فیض می گردد جز تعب حب دنیا نیست،
و پیدا است که صدیق ما آن جمله را از تواضع و هضم نفس و کثرت سوز و بی تابی و التهاب به خود نسبت داده است، و گرنه:
آن کس که زکوی آشنائیست -
داند که متاع ما کجائیست
#نامه_ها_برنامه_ها
حضرت علامه حسن زاده آملي
عمل خير در ملكوت عالم هم همين طور است و يك عمل خير هر چند كو چك باشد در ملكوت عالم بزرگ است و خير كثير است .
مثلا انسان تصميم بگيرد كه كشيك زبان خود را بكشد و صادرات و واردات دهان خود را كنترل كند و مراقب باشد
♦️همين يك عمل را خير كثير است و در عالم انسان بالفعل تقرب جسته ايم و به همان حد انسان و انسان تر ميشويم و به هر مقدار اسماء الله عيني راكه سر منشاء ولايت تكويني اند در خود يافته ايم ارتقاء و اعتلاي وجودي داريم ،
تا يار كه را خواهد و ميلش به كه باشد .
#ولايت_تكويني
#حضرت_علامه_حسن_زاده_آملي
ﺩﺭ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺻﺪﻭﻕ ﺍﺯ ﺟﺎﺑﺮ ﺟﻌﻔﻰ ﻧﻘﻞ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ: ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ (ﻉ ) ﺷﻨﻴﺪﻡ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺧﺪﺍ ﻧﻮﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺎﺭﻳﻜﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ، ﻭ ﻋﻠﻤﻰ ﻛﻪ ﺟﻬﻞ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ، ﻭ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﮒ ﻧﺪﺍﺭﺩ.
-#فضایل_و_سیره #چهارده معصوم ( علیهم السلام ) در اثار استاد حسن زاده املی
علامه حسن زاده آملي : انسان اگر درتمام شئون، خودش را مواظب باشد، در روایت دارد که حکمت پیدامی کند. عمده آن است که شکار برای انسان پیش بیاید وارتقاء پیدا کند.
#سدرة_المنتهی،#ج ۲، #ص۲۱۵
در دعاى عرفه سيد الشهدا، ابو عبدالله ، امام حسين (عليه السلام ) آمده است :
(( چگونه با آنچه كه در وجودش نيازمند توست ، به وجود تو استدلال شود؟ آيا تو را آن ظهورى نيست كه در جز تو هست ، تا اين كه ، آن مظهر تو شود؟ )) .
چنان كه پيداست ، در آن قسمت از كلام حضرت كه فرمايد: (( فى وجوده )) (در وجودش )، لطف و ظرافتى نهفته است كه شان و مقامى بس بالا دارد
منبع:#لقاء_الله ، #ص 70
حضرت علامه حسن زاده آملي
عظمت خداى تعالى
♦️كلام مبارك مولايمان ، سيدالشهداء، ابو عبدالله ، حسين بن على عليه السلام است كه در
دعاى عرفه فرمود: چگونه با آنچه كه در وجودش محتاج توست ، بر (وجود) تو استدلال آوريم ؟! آيا جز تو را ظهورى است كه تو را نيست ، تا آن ، مظهر تو باشد؟!.
پس ، خداى تعالى بالاتر و والاتر از آن است كه ذاتش به واسطه خلقش شناخته شود، بلكه بايد گفت كه حقيقت غير او شناخته نشود جز به او.
حضرت علامه حسن زاده آملي
اين كمترين حسن حسنزاده طبرى آملي گويد:
در صبح روز شنبه نهم ذى الحجه 1387 ه ق، روز عرفه، به امتثال دستورى از استادم علامه طباطبايى صاحب تفسير عظيم الميزان (روحى فداه) اشتغال داشتم و در مراقبت و توجّه تامّ نشسته بودم، واقعهاى به من روى آورد كه صدايى شديدتر از رعدهاى قوى سهمگين به گوشم خورد، فهميدم كه حالتى به من دست داد، بحمد الله هيچ ترس و هراسى به من روى نياورده بود، ولى همه بدنم مثل كسى كه سرماى سخت بر او مستولى شده مىلرزيد، جهان را روشن و به رنگبنفش مىديدم، در اينحال سوره مباركه انبياء را به من نمودند و به روى من گشودند و من آن را تلاوت مىكردم؛ پس از برههاى از زمان از آن حال باز آمدم، و از كثرت وجد و سرور و ذوق، بسيار گريستم و تا چندين روز بىتابى شگفتى داشتم.
ادب مع الله اقتضاء می کند که از حق سبحانه جز او را نخواهی که این عبادت احباب و احرار است.این امر از بلند همتی عبد است .کسانی که دون همت اند به وفق دنائت خود طلب دارند.
علامه حسن زاده آملي
#هزار_و_یک_کلمه
#کلمه ۱۷۴ #ج ۱ #ص ۴۰۴
#عيد_قربان
♦️در اين روز كه روز عيد است سه امر واجب است : اول رمى جمره عقبه , دوم قربانى , سوم حلق رأس .
♦️دوم قربانى : بعد از آن كه رمى جمره عقبه كرد به قربانگاه در منى براى قربانى مى رود . و حيوان قربانى بايد فقط از گوسفند و گاو و شتر باشد . و بايد حيوان قربانى بى نقص و عيب باشد حتى شاخ شكسته و گوش بريده نباشد , و همچنين خصى نباشد , و مريض و لاغر نباشد , و مستحب است كه چاق باشد . و اگر گوش او بريده نباشد ولى سوراخ و شكافته باشد گفته شده است كه اشكال ندارد , ولى بهتر ترك آن است , و اگر در خلقت بى شاخ و دم است هم اجتناب شود . و يك قربانى براى چند نفر كافى نيست . و چون قربانى شما گوسفند است احتياط اين است كه اگر ميش است داخل سال دوم باشد , و اگر بز است داخل سال سوم باشد , و ذكور و انثى در اين جهت يكسان اند .
♦️قربانى عبادت است لذا در آن نيت معتبر است . مثلا بدين گونه نيت مى كند[ : ( قربانى واجب مى كنم از جهت حج تمتع حجة الاسلام قربة الى الله تعالى](
♦️يكى از آداب قربانى كه مطابق احتياط است اين است كه گوشت قربانى تثليث شود بدين معنى كه قسمتى از آن را براى خودش بگيرد و مقدارى از آن را بخورد , و قسمتى را كه كمتر از ثلث آن نباشد به فقراء مسلمان بدهد , و قسمتى را به مؤمنين هديه نمايد .
♦️و بدان كه لازم نيست حاجى به دست خود حيوان را ذبح كند بلكه مى تواند نائب بگيرد ولى بهتر اين است وقتى نائب كارد مثلا بر گلوى قربانى مى كشد , حاجى هم دست خود را بر روى دست نائب نهد كه كان او دارد قربانى مى كند .
#ده_رساله_فارسي #ص 113-114
حضرت علامه حسن زاده آملي
ملاک پیری و جوانی
نکته اساسی این است که انسان "بسم الله الرحمن الرحیم" بشود
یعنی حقیقت این آیه در او پیاده شود که به صرف لقلقه ی زبان
نباشد.
بهشتیان که دفتر وودی خود را سیاه نساخته اند،بلکه با نور
ایمان نفس ناطقه ی انسانی خود را درست در مسیر تکامل الهی
قرار داده اند و با علم نور یقذف الله و عمل صالح،صفات انسانی را
ملکه ی جان خویش ساخته اند،جوان محشور می شوند.
نفس ناطقه ی انسانی با دو نور علم و عمل صالح با طراوت
می ماند وگرنه به سوی دارالبوار می رود که سرزمین نفس،بائر
می گردد و هرگز از تنور سرد شعله برنخیزد.
لذا آنان که شکم دائر دارند را چون دلی بایر است،پیرند و طراوت
انسانی ندارند.
هرچه در مسیر استکمال نفس ناطقه به مراتب عالیه ی کمالات
انسانی ارتقا یابی به همان اندازه جوانی،هرچند به حسب ظاهر و
عرف مردم پیر باشی.
كور چشم سر، از مشاهده خلق محروم است و كور چشم دل از رؤيت حق .
حسن را چشم سر بينا داده اى ، چشم دل بينا نيز ده تا خلق بين حق بين شود
علامه حسن زاده آملي
كور چشم سر، از مشاهده خلق محروم است و كور چشم دل از رؤيت حق .
حسن را چشم سر بينا داده اى ، چشم دل بينا نيز ده تا خلق بين حق بين شود
علامه حسن زاده آملي
آیا کم یا زیاد کردن تعداد ذکر، اثر آن را از بین می برد؟
معمولا همه ی ما روزانه اذکاری را به تعداد معین به زبان جاری می کنیم مانند تسبیحات حضرت فاطمه زهرا.
اما سوالی که در اینجا پیش می آید این است که اگر این اذکار را کمتر یا بیشتر از حد معین بگوییم، چه می شود؟ در این باب حکایتی مضحک نقل شده است:
"عالمی به مسجد وارد شد. دید یک نفر می گوید (لا سبحان الله لا سبحان الله)! عالم از او پرسید: این چگونه ذکری است؟ گفت: من می خواستم سی و سه مرتبه بگویم سبحان الله، اما اشتباها چهل مرتبه گفتم. اکنون آن هفت مرتبه زیادی را برمی گردانم!"
حال سوال اینجاست، زیاد و یا کم گفتن ذکری با عدد معین اشکال دارد یا خیر؟
و آیا به اثر آن ذکر لطمه می زند؟
پاسخ:
حروف اذکار مانند یک شبح اند اما حقیقت و روح ذکر تعداد آن است که (الحروف اشباح و الاعداد ارواح).
برای روشن شدن موضوع نکته ای بسیار مهم از کتاب هزار و یک نکته حضرت علامه حسن زاده می خوانیم:
" باید بدانی که الاعداد ارواح و الحروف اشباح و العدد کاشنان المفتاح، اذا نقصت او زادت لا یفتح الباب و الزیاده علی العدد المطلوب اسراف و النقص منه اخلال"
(معنی: اعداد ارواح و حروف اشباح هستند، و تعداد هر ذکر مانند دندانه های یک کلید است، اگر آن دندانه ها کم یا زیاد شوند در باز نمی شود، و زیادی بر تعداد ذکر اسراف و کم کردن از تعداد ذکر اخلال است.)
یکی از مشایخ روایت می کرد که: در سوره یس اسمی هست که بر طرف می شود به برکت آن کوری مادر زاد و پیسی. او را گفتند که آیا اگر کسی تمام سوره را بخواند نفعی از این مقوله که می گویی به او خواهد رسید؟
جواب داد:
هر گاه حکیم یک دوا را برای مرضی مقرر کرده باشد و آن دوا در دکان عطاری باشد و مریض برود تمام ادویه ی دکان او را بخورد، آیا نفعی به او خواهد رسید؟" (1)
با توجه به نکاتی که در بالا آمد مشخص می شود که اذکار بدون اعداد مقرر شده، کالبدی بی روح هستند و تصدیق می کند آن که بی روح است نمی تواند زنده کند و اثری بگذارد.
پس نتیجه می گیریم باید اذکار به همان تعدادی که دستور آن داده شده است، گفته شوند، بدون یک عدد زیادی یا کم، مثلا تسبیخات حضرت فاطمه زهرا باید به همان تعداد وارد شده در روایت (34 الله اکبر، 33 الحمدلله، 33 سبحان الله) گفته شود.
نکته مهم این است که مبادا دقت در رعایت کردن تعداد اذکار سبب وسواس یا مانع حضور قلب شود.
***
پی نوشت:
1. هزار و یک نکته، نکته 170
علامه حسن زاده آملي : در توحید باید مراقبت را تقویت کرد، مراقبت تخم سعادت است که در مزرع دل کاشته می شود و سائرآداب و اعمال پروراندن آن است.
#کلمه ۱۲۵،ج۱،#ص۱۹۱
#هزار_و_یک_کلمه
علامه حسن زاده آملي :
نه درروشنایی مطلق چیزی دیده می شودونه در تاریکی مطلق،بلکه بینائی وقتی دست می دهدکه روشنی با سایه همراه باشد، یعنی نور دارای رنگ باشد.
#کلمه ۲۰۳#ج۱#هزار_و_یک_کلمه
ذکر حلقه در بهشت یا علی است، چه خوبست ارباب صنایع چنان حلقه ای اختراع کنند که طنین آن گوید: یاعلی.
#نکته ۹۲۶، #هزار_و_یک_نکته
مقداری از شب و روز را در یک خلوتی باش درست است شب و روز باید مراقب بود،ولی تأثیرات مطلقاً در شب بیشتر است.شب بهتر به انسان توحّد می دهد و انسان را جمع می کند. #سدرة_المنتهی #ج۲
دار دار فهم است، دار دار علم است، دار دار تعالی نفس است، "#اقرأ_وأرق" بخوان بالا برو. الفاظ برای معنی خاص وضع نشده است. الفاظ برای معنی اعم وضع شده اند. اگر یک لفظ را دیده ای یک لفظ به تعداد #عوالم_وجودی معنا دارد.
♦️اگر عوالم سه تا هستند به تعبیر
#علامه_طباطبایی، کلی اش عالم ماده و #مثال و #عقل، هر لفظش معنای مادی دارد، معنای مثالی دارد، معنای عقلی دارد، معنای #ملکوتی دارد.
♦️جان برادر "اقرأ وأرق"! حرف می خواهد، نشستن می خواهد، استاد می خواهد، کتاب می خواهد، زیر و رو کردن می خواهد، تحصیل می خواهد. همینطور از دور نشستن و حرف زدن؟ الان هم پا شدی به آنها فحش می دهی؟ هرگز! فحش چرا می دهی؟
♦️#مؤدب باش! دهانت را کنترل کن! انسان الهی باش، انسان قرآنی باش! نمی بینی در روز قیامت جهنمی ها را عذاب می کنند، یک حرف رکیک از دهن آن عذاب کننده ها در نمی آید به جهنمی ها فحش بدهند.
♦️#نظام_هستی جای فحش و بی ادبی نیست. عالم، #عالم_ادب است. عالم #ادبستان است. قرآن ادبستان است. قرآن انسان را #مؤدب می کند. باید مؤدب باشید، باید ادب داشته باشید، ادبستان است
حضرت علامه حسن زاده آملي
حضرت علامه حسن زاه آملی میفرماید:
روزى مرحوم علامه طباطبايى را در خيابان زيارت كردم و در معيت ايشان ، تا درب منزلشان رفتم . به درب منزل كه رسيديم ايشان تعارف كردند. عرض كردم : مرخص مى شوم . ايشان ، در پله بالا ايستاده بودند و پايين بودم ، رو به من كردند و
گفتند: حكماى الهى اين همه فحش ها را شنيدند سنگ حوادث را خوردند، قلم ها به دشنام و بدگويى آنها پرداختند، اين همه فقر و فلاكت و بيچارگى را از تبليغات سوء كشيدند.
گاهى به كهك به سر مى بردند و گاهى ... با اين همه حقايق را در كتاب هايشان نوشتند و
گفتند: آقايانى كه به ما بد گفتيد و فحش داديد و زندگى را در كام ما تلخ كرديد و مردم را عليه ما شورانيديد، حرف اين است و حق اين است كه نوشته ايم و براى شما گذاشته ايم ، حال هر چه مى خواهيد بگوييد.
آنها حرف حقشان را نوشتند و براى نفوس مستعد به يادگار گذاشتند، تمام تلاش اين است كه منطق وحى را بفهميم . خداوند ملاصدرا را رحمت كند! مفسر است ، محدث است ، فقيه است ، مرد سير و سلوكى است كه هفت مرتبه پياده به زيارت بيت الله الحرام ، مشرف مى شود و بار هفتم در بصره نداى حق را لبيك گفته است .
ايشان در در شرح اصول كافى حديث امام سجاد عليه السلام را نقل مى كند كه :
چون خداوند سبحان ، مى دانست در آخر الزمان مردمى عميقى پيدا مى شوند در توحيد و در اصول عقائد اوايل سوره حديد و سوره اخلاص را فرستاد.
مرحوم آخوند مى گويد: به اين حديث كه رسيدم گريه ام گرفت . اين گريه شوق است و گريه عشق ، چون خودش مى بيند كه اين حديث ، براى امثال اوست
منبع:گفت_و_گو، ص 115.
براى تحصيل بايد چه علومى را اختيار كرد و از همه مهمتر شمرد؟ و طريقه‌اى كه در تحصيل انسان را بهتر به مقصود برساند چه طريقه‌اى است؟
سقراط خودشناسى و اخلاق را از همه مهمتر مى‌شمرد. گويند وقتى از كنار معبد دلف عبور مى‌كرد ديد بالاى آن نوشته «خود را بشناس»، همين كلام را اساس فلسفه خود قرار داد. فلاسفه قبل از سقراط تماما فكر خود را متوجه اين نموده بودند كه عالم به چه كيفيت و از چه ماده تكون يافته. سقراط گفت اين سخنها بيهوده است و براى ما هيچ فائده در دانستن آن نيست، و آنچه براى ما مفيد است آن است كه بدانيم خود ما چه هستيم و براى چه آفريده شده‌ايم و سعادت ما در چيست، و كارى بكنيم كه براى خود و ديگران فائده داشته باشيم. لذا گفته‌اند سقراط فلسفه را از آسمان به زمين آورد، يعنى از مباحثى كه انسان راهى به آن ندارد منصرف نموده وارد مباحثى شد كه انسان مى‌تواند اعمال نظر كند، و ليكن حقيقت اين است كه سقراط فلسفه را از زمين به آسمان برد زيرا كه از عالم جسمانى وارد عالم روحانى شد.
علامه حسن زاده آملی، دروس معرفت نفس، متن، ص: ۳۷۱
شرایط لازم سلوک
✅ششم: مراقبه
⬅️و آن عبارت است از آنكه سالك در جميع احوال مراقب و مواظب باشد تا از آنچه وظيفه اوست تخطّى ننمايد و از آنچه بر آن عزم کرده تخلّف نكند.
مراقبه معناى عامّى است و به اختلاف مقامات و درجات و منازل سالك تفاوت میكند
در ابتداى امر سلوك مراقبه عبارتست از آنكه از آنچه به درد دين و دنياى او نمی خورد اجتناب كند و سعى كند تا خلاف رضاى خدا در قول و فعل از او صادر نگردد
ولى كم كم اين مراقبه شدّت يافته و درجه به درجه بالا میرود.
❇️گاهى مراقبه عبارتست از توجّه به سكوت خود و گاهى به نفس خود و گاهى به بالاتر از آن که ان شاءالله بعدا بیان خواهد شد
بايد دانست كه مراقبه از اهمّ شرائط سلوك است، و بسيارى آن را از لوازم حتمي سير و سلوك شمرده اند
⚠️تا مراقبه صورت نگيرد ذكر و فكر بدون اثر خواهد بود
✅مراقبه حكم پرهيز از غذاى نامناسب براى مريض را دارد، و ذكر و فكر حكم دارو، و تا وقتى كه مريض مزاج خود را پاك ننمايد و از آنچه مناسب او نيست پرهيز نكند دارو بی اثر خواهد بود، و چه بسا گاهى اثر معكوس میدهد، لذا بزرگان و اساتيد عظام اين راه، سالك بدون مراقبه را از ذكر و فكر منع میكنند و ذكر و فكر را بر حسب درجات سالك انتخاب مینمايند.
عارف کامل مرحوم علامه آیت الله سیدمحمدحسین حسینی طهرانی
کتاب شریف #رساله_لب_اللباب صفحه۱۱۴
بايد توجه داشت که تقرب حقيقى به ولايت ، تقرب به لفظ و لسان نيست ، بلکه تقرب به قلب و حقيقت است. چه بسا افرادى که در مرتبه ظاهر اقرار به ولايت امام على بن ابى طالب نداشته باشند ، اما در کمون باطنى ذات خود ارتباطى با على و اولاد مطهرش داشته باشند. در مقابل چه بسيارند افرادى که در لفظ و زبان على على مى گويند ، اما دل شان هرگز راهى به آن آستان ندارد
حضرت علامه حسن زاده آملي روحي فداه
#آیه_سخره
بخشی از نکته ۹۷۸
از کتاب ۱۰۰۱ نکته
#حضرت_علامه_حسن زاده آملی
نامه ها برنامه ها
قسمت اول
این کلمه علیا نامه ای است که برای دوستی نوشتم:
انیس سفری و جلیس حضری، برادرم سلام الله تعالی علیکم و علینا و علی عبادالله الصالحین. صباحی - که صبحکم الله بالخیراز این بی خبر بی خیر التماس دعا داشتی،آنچنان که در شوره زار دلم تخم محبت کاشتی. از دیوانه چه آید تا راهنمایی راشاید؟ از ویرانه چه امید آبادی رود؟ و ازپژمان چه شکفتگی و شادی ساخته شود؟ اگر چه گفته اند گنج در ویرانه است ولی هرویرانه را گنج نیست و در آنجا که گنج است یافتنش بی رنج نیست.
الحمدلله نعمت بیداری یافتی که ندانم روی از چه تافتی که در بهار عمر به منای دوست شتافتی؟
آری !
در جوانی کن نثار دوست جان رو عوان بین ذلک را بخوان پیر چون گشتی گران جانی مکن گوسفند پیر قربانی مکن
گزیده ای از کتاب "نامه ها بر نامه ها"
حضرت علامه حسن زاده آملي
#کمالات #علی علیه السلام
معاويه بن ابى سفيان ، زمانى كه عبدالله بن ابى محجن ثقفى به او مى گويد: ((من از نزد آن نادان و ترسوى بخيل ، يعنى پسر ابوطالب نزد تو آمده ام ))، در جوابش مى گويد:
((تو ديگر كه هستى ؟ آيا مى دانى چه مى گويى ؟!
اما اين كه گفتى او نادان است ، به خدا قسم ! اگر زبان و عقل تمام مردم يكى شود، زبان على ، با آن برابرى كند!
و اين كه گفتى : او ترسوست ، مادرت به عزايت بنشيند! آيا كسى را سراغ دارى كه با او جنگيده و جان خود را از دست نداده باشد؟!
و بالاخره ، اين كه او را بخيل خواندى ، به خدا قسم ! اگر او را دو خانه باشد؛ يكى از طلا و يك از كاه ، خانه طلايى اش را قبل از خانه كاهى ، مى بخشد!))
ثقفى چون چنين شنيد، گفت : ((پس چرا با او مى جنگى ؟))
معاويه پاسخ داد: ((براى خون عثمان ، و اين انگشتر كه در دست هر كه رود، به او مقام و ارزش ، و به اهل و عيالش ، آسايش و فراخ بالى و ثروت دهد)).
ثقفى كه اين سخن را از او مى شنود، و سپس بازگشته و به على عليه السلام مى پيوندد و خطاب به ايشان عرض مى كند: مرا در گناه خود واگذار كه نه به دنيا رسيدم و نه به آخرت ! على عليه السلام خنديده ، مى فرمايد: انت منها على راس امرك و انما ياخذ الله العباد باحد الا مرين .
منبع:#رساله_امامت ، #ص 143 - 142.
#کمالات #علی علیه السلام