جمع بندی تاثیر علوم غریبه بر درمان بیماری ها

تب‌های اولیه

56 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

*شیوا*;526729 نوشت:
من دیگه بحث نمیکنم فقط معتقدم که حقیقت همون چیزی هست که دل ادم رو اروم کنه حالا میخواد شکستن تخم مرغ باشه یا خوندن وان یکاد این بستگی به خود ادم ها داره

پس بايد در هنگامي كه براي رهايي از درد دندانتان هم مثلا به يك متخصص رجوع كنيد بفرمائيد از نظر من حقيقت همان است كه من معتقدم و آن استفاده از داروي مسكن براي رهايي از درد دندان است.
در حالي كه قطعا خودتان نيز به بطلان اين سخن اذعان داريد. زيرا داروي مسكن تنها درد را آرام مي كند اما منشا درد را از بين نمي برد.
خواهر گرامي ؛
هر آن چه دل را آرام كرد حقيقت نيست. گاه توهم مي شود كه مطلبي حقيقت است. آن گاه توهم موجب آرامش مي شود. آيا مي توان گفت توهم حقيقت، مساوي با حقيقت است ؟

*شیوا*;526729 نوشت:
انسانها به طور ذاتی نیرویی دارن که بر روی عقایدشون تاثیر داره و اینکه به عقل و منطق رجوع کنند.


عقل سليم هماني را حكم مي كند كه در دين آمده است. و البته كسي مي تواند در باره ورود موضوعي در دين و حكم آن سخن بگويد كه كارشناس دين باشد.
[SPOILER]حكم منطق نيز كه روشن است. زيرا حكم منطق همان حكم عقل است كه بر اساس چيدمان قضايا به درست مي آيد [/SPOILER]

*شیوا*;526729 نوشت:
لزومی نداره عین حقیقت باشه

در صورت امكان دليل تون بر اين ادعا را نيز بفرمائيد كه چيست؟

*شیوا*;526729 نوشت:
اکثر بحث ها و دشمنی ها به خاطر ندانستن حقیقت به وجود میاد مثل همون جنگ شیعه و سنی که تو مکه در نماز جماعت میگن هرکی بعد ظالین بگه امین باطل میشه؟!! یا مدل وضو گرفتن اونا با ما؟
میبینید هرکسی یه فتوایی صادرکرده یعنی نمازهای ما درسته مال اونا باطل هست؟یا برعکس؟ دیگه حاشیه نمیرم بقیه موارد هم مثل همین هست

سركار گرامي ؛‌
با عرض معذرت بايد بگويم موضوع اين كلام كه فرموده ايد : "اکثر بحث ها و دشمنی ها به خاطر ندانستن حقیقت به وجود میاد" خود شما هستيد.
عدم اطلاع شما از آن چه در استنباط احكام مي گذرد موجب ايجاد توهمي براي شما شده كه مثلا يك عالم دين شناس وقتي فتوايي مي دهد،‌ از خود سخن مي گويد در حالي كه چنين نيست.
نماز از جمله اعمال عبادي است كه براي صحيح به جا آوردن آن يا بايد خود مجتهد و متخصص در دين شد و يا به متخصص در دين مراجعه كرد و يا احتياط كرد.
يكي از مواردي كه در نماز بايد مراعات شود،‌حرمت آمين گفتن بعد از قرائت حمد در نماز است كه اين مطلب عين فرموده ائمه معصومين است و يك عالم آگاه، با اتكا به آن وظيفه مكلف و مقلد را در مقام عمل مشخص مي كند.

با مراجعه به مصادر روايى اهل بيت(عليهم‏ السلام) روشن مي شود كه آنان به جهت حفظ سنت پيامبر از تحريف شديداً با اضافه كردن «تأمين» در نماز مخالفت نموده شيعيان را از گفتن آن در آخر قرائت بازداشته‏ اند.

به نمونه هاي ذيل توجه كنيد :
1. امام صادق عليه السلام فرمود : إِذَا كُنْتَ خَلْفَ إِمَامٍ فَقَرَأَ الْحَمْدَ وَ فَرَغَ مِنْ قِرَاءَتِهَا فَقُلْ أَنْتَ الْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِينَ* وَ لَا تَقُلْ آمِينَ‌ «هرگاه پشت سر امام جماعت مشغول نماز بودى، هنگامى كه امام از قرائت حمد فارغ شد بگو: الحمدلله رب العالمين و آمين مگو»؛(1)

2. از امام صادق(عليه‏السلام) سؤال نمودم:
إِذَا فَرَغْتُ مِنْ فَاتِحَةِ الْكِتَابِ آمِينَ قَالَ لَا. هنگامى كه از فاتحة الكتاب فارغ شوم آمين گويم؟ حضرت فرمود: هرگز.(2)

3. زراره از امام باقر(عليه‏السلام) نقل مى‏ كند كه فرمود:
إِذَا كُنْتَ خَلْفَ إِمَامٍ فَقَرَأَ الْحَمْدَ وَ فَرَغَ مِنْ قِرَاءَتِهَا- فَقُلْ أَنْتَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ لَا تَقُلْ آمِينَ؛ «هرگز هنگامى كه از قرائت فارغ شدى آمين مگو و اگر خواستى بگو: «الحَمدُ للَّهِ‏ِ رَبِّ العَالَمِينَ»؛(3)

البته گفتن «الحمدلله رب العالمين» به عنوان مستحب و ذكر مطلق است، لذا اگر اين عبارت نيز به عنوان واجب و يا جزء نماز گفته شود جايز نيست.

جهت اطلاع بيشتر در زمينه آمين گفتن به آدرس هاي ذيل مراجعه كنيد :
http://shamimshia.com/fa/ahkame-feghhi-morede-ekhtelaf/93-amen-goftan-dr-nmaz/511-az-shia
http://hajj.ir/14/41250

http://maaref.porsemani.ir/node/2710

پي نوشت ها :
1. كلينى، ابو جعفر، محمد بن يعقوب، الكافي (ط - الإسلامية)، دار الكتب الإسلامية، تهران - ايران، چهارم، 1407 ه‍ ق، ج‌3، ص: 313
2. عاملى، حرّ، محمد بن حسن، وسائل الشيعة، مؤسسه آل البيت عليهم السلام، قم - ايران، اول، 1409 ه‍ ق؛ ج‌6، ص: 67
3. همان.

پرسش :
مامانم یک مریضی دارد در آن کتب علوم غریبه برای درمانش نوشته : یک سری کلمات {عجیب} رو بنویس تو کاغذ و بخورد و خوب می شود مجرب هم هست مامانم قبول نمی کند. نظرشما چیه؟

پاسخ :
خداوند در قرآن می فرماید: هنگامی که بندگان من از تو درباره من سؤال کنند، (بگو:) من نزدیکم! دعای دعا کننده را، به هنگامی که مرا می خواند، پاسخ می گویم! پس باید دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان بیاورند تا راه یابند و به مقصد برسند. (1)
آیه این باور و اعتقاد را در وجود انسان تقویت می کند که دعا و طلب حاجت، منشأ و خاستگاه الهی دارد که اگر در مسیر حل مشکل به خوبی مورد استناد و استفاده قرار گیرد، تأثیر خود را خواهد گذاشت و حتماً نتیجه بخش خواهد بود.
لکن در انتخاب دعا باید دقت کرد که دستورالعمل و یا نقل آن دعا از كتاب هاي معتبرباشد یعنی دعاي مستندي باشد كه از طريق معصومان وارد شده است. در این صورت مورد اعتماد است و مي توان به اذن الهي در موارد گوناگون از آن ها بهره برد. در غیر این صورت اعتبار ندارد.

اما لازم به تذكر مي دانم:
آنچه که امروزه در جامعه ما تحت عنوان های مختلفی از علوم غریبه رواج دارد، در قریب به اتفاق موارد مشتی خرافات و اراجیفِ شیادانی بی سواد است که از علوم غریبه هیچ سر در نمی‌آورند و تنها ادعای آن را دارند و به فکر رسیدن به مطامع خود هستند.
عده اي از جهالت مردم سوء استفاده مي كنند و به عقايد مردم ضربه می زنند. با نوشتن دعاها و خطوط كج و معوج مردم را فريب مي دهند. جيب آن ها را خالي مي كنند. به تصور نوشتن دعاها مردم را سر كار مي گذارند كه توجه بیشتری را از طرف مردم می طلبد.

بايد دعاها و اذكار را از منابع معتبر گرفت . بسياري از افراد و يا سايت هايي كه در اين مورد مي باشند، معتبر و قابل اعتماد نمي باشند. ذكرها و دستورات فراواني در كتاب هاي معتبر مانند مفاتيح الجنان و نيز حواشي آن وجود دارد كه مورد اعتماد و مجرب است.
بهترين روش براي رفع مشكلات تعقل و تدبير؛ درمان ؛ توكل بر خدا و توسل به اهل بیت ؛ پرداخت صدقه و خواندن دعاهاي معتبر است.

فراموش نکنید :
خداوند حکيم، نظام هستي را بر پايه اسباب و مسببات قرار داده ؛ يعني براي پيدايش هر پديده اي علتي خاص و براي حل هر مشکلي، راهکارهاي ويژه اي تعيين نموده است. دعا و توسل از جمله اسباب معنوي است. اما جايگزين علل مادي نمي شود.
اگر بر طبق نظام هستي عمل نشد گمان مي شود كه دعا اثر ندارد. زيرا درست شدن هر کاري و نتيجه گرفتن از هر اقدامي، علل و اسباب مادي يا معنوي خود را دارد. انسان براي رسيدن به مقصد و دستيابي به هدف، بايد راه آن را بيابد و به دنبالش حرکت کند تا به نتيجه برسد.(2) معنای توکل نیز همین است.
بنابراين سعي کنيد در کنار توسلات که از اسباب معنوي هستند، اسباب مادي را نيز براي حل مشکلات فراهم کنيد و گرنه فراهم آوردن اسباب معنوي تنها، براي تحقق خواسته هاي شما فايده اي ندارد.
مثلا برای درمان بیماری مادرتان باید با پزشک معالج صحبت کنید و صرف دعاو طلسم و ... فایده ای ندارد.

موفق باشید.

پی نوشت ها :
1. بقره (2) آیه 186
2. ثقة الاسلام كلينى، الكافي، دار الكتب الإسلامية، تهران، 1365 ه.ش، ج 1، ص 183

موضوع قفل شده است