بیماری روحی وحشتناک

تب‌های اولیه

23 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
بیماری روحی وحشتناک

سلام و عرض ادب و خسته نباشید.
من جوان ۲۰ ساله ای هستم که اخیرا به یک بیماری روحی وحشتناک دچار شدم
که هی احساس میکنم ممکن است کنترلم را بی دلیل از دست داده و به کسی حمله کنم و هی افکار وحشتناک از این قبیل حتی به کسانی که دوستشتان دارم و این افکار حمله کردن مدام به ذهنم می اید؟
البته خدارا شکر با خواندن نماز هایم و توسل به خدا توانستم تا حدودی این افکار را کنترل کنم اما ترس از اینکه ممکن است روزی به یک جانی تبدیل شوم مرا میکشد و هرلحظه ارزوی مرگ میکنم و مطمئنا اگر عاقبت خودکشی جهنم نبود برای اینکه به کسی اسیب نزنم خودکشی میکردم البته ناامید از رحمت خدا نیستم چرا که خدا با بیماری های گوناگون مرا ازموده و نجات داده است
اما از ترس این مسیله هرشب از خدا میخواهم جانم را بگیرد تا به کسی صدمه نزنم.
خواهش میکنم کمکم کنید ؟
ایا این یک امتحان الهی است یا اینکه واقعا کار من دیگر تمام است؟
ممکن است واقعا دیوانه شوم ؟

برچسب: 

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد امین

سلام دوست عزیز.

بیماری شما وسواس فکری است.خیلی ها مثل شما گرفتار وسواس فکری می شوند.ما اینجور افکار را در مادران به خاطر شدت محبتشان به بچه هایشان می بینیم.آنها میترسند که با دست خودشان نوزادشان را خفه کنند.اما آیا هیچگاه این اتفاق می افتد؟خیر. هرگز این اتفاق نمی افتد.این تنها وسواس است.تا کنون روانشناسان هیچ گزارشی دریافت نکرده اند که فرد وسواسی اقدام به قتل کرده باشد.بر اساس تحقیقات روان شناسان اینگونه افکار به جهت وجدان اخلاقی بالا در اینگونه افراد به سراغ آنها می آید.بنابراین هیچگاه اتفاق نمی افتد.در روایتی از پیامبر(صلی الله علیه واله) آمده است که اینگونه افکار نشانه پاکی و درستی شخص وسواسی است.لذا نباید به اینگونه افکار توجه کرد و اصلا جای نگرانی ندارد.

درمان:دو روش برای درمان وسواس فکری ذکر کرده اند:
1.مواجهه با فکر وسواسی و تحمل اضطراب بدون آنکه دعا کند و یا هرکار دیگری که اضطراب را پایین بیاورد.
منطق این روش هم این است که فرد وسواسی با این تمرین کم کم به فکر وسواسی عادت می کندو اضطرابش به شدت پایین می آید.
در این روش از بیمار خواسته می شود فکر وسواسی را ضبط کند و در طی روز چند مرتبه به آن گوش کند.ویا از او خواسته می شود فکرش را بر روی کاغذ بنویسد.ویا فکرش را آگاهانه فراخوانی کند و مدتی در ذهنش نگه دارد و سپس وقفه بیندازد.
2.تکنیک ایجاد وقفه در فکر

با توجه به اینکه درمان بایستی تحت نظر روان شناس صورت گیرد لذا شما بایستی حتما به روان شناس مراجعه کنید و مطمین باشید کنترل پذیر است و شما موفق خواهی شد.چنانچه به روان شناس مراجعه نکنید ممکن است دچار افسردگی شوید و زندگیتان کاملا مختل شود.لذا نباید هزینه ی درمان مانع رجوع شما به روان شناس شود.ارزشش را دارد.

لازم است توجه کنید که شما نباید به خاطر این افکار خودتان را سرزنش کنید.اینگونه افکار گناه نیستند چون در اختیار شما نیستند و خودآیند هستند.حتی اگر در اختیار شما هم باشند باز هم تا زمانیکه عملی نشده، گناه نیستند.

نکته مهم اینکه اگرتاکنون وسواس شما ادامه پیداکرده دقیقا به خاطر این بوده که به آن اهمیت داده اید و با دعا و توسل آنراکنترل کرده اید.یعنی در این مورد دعا و توسلات شما باعث شده که وسواس شما ادامه پیداکند.بالاخره شما باید با این افکار مواجه شوید تا اضطرابتان بالا رود و بعد طی فرایند خوگیری و عادت درمان شوید.(البته منظور من این نیست که برای رهایی از وسواس دعا و توسل نکنید بلکه باید توجه کنید که دقیقا آن لحظه ای که فکر وسواسی به سراغتان می آید با دعا و توسل خود را آرام نکنید.در زمانهایی که فکر وسواسی وجود ندارد دعا و توسل مانعی ندارد و قطعا می تواند راهگشا باشد.

موفق باشید.

amin278;923436 نوشت:
سلام و عرض ادب و خسته نباشید.
من جوان ۲۰ ساله ای هستم که اخیرا به یک بیماری روحی وحشتناک دچار شدم
اما از ترس این مسیله هرشب از خدا میخواهم جانم را بگیرد تا به کسی صدمه نزنم.
خواهش میکنم کمکم کنید ؟

باسلام

در نمازها بعد حمد در رکعت اول سوره فلق و در رکعت دوم سوره ناس را بخوانید.

سوره ناس را هفت بار بعد نماز صبح و نماز عشاء و قبل خواب بخوانید و بر این عمل مداومت داشته باشید و ترکش نکنید

صد بار استغفرالله و اتوب الیه و صد صلوات بعد نماز صبح و عشاء هم توصیه میشود!

همچنین این دستور را هم انجام دهید

یه ظرف بطری آب جلوتون بذارید و موارد زیر را بخوانید :

برای خلاصی از این نوع افکار و وسواس فکری و درمان این مشکلات، 100 بار سوره ناس و هفت بار سوره جن را بر آن آب بخوانید و در آخر بر آب فوت کنید

سه بار در روز از آن بنوشید و تا بهبودی کامل ادامه دهید. هر وقت آب ظرف نصف یا یک سوم شد دوباره پرش کنید و تکون بدید و باز مصرف رو ادامه بدید


منتظر الظهور;923738 نوشت:
در نمازها بعد حمد در رکعت اول سوره فلق و در رکعت دوم سوره ناس را بخوانید.

سوره ناس را هفت بار بعد نماز صبح و نماز عشاء و قبل خواب بخوانید و بر این عمل مداومت داشته باشید و ترکش نکنید

صد بار استغفرالله و اتوب الیه و صد صلوات بعد نماز صبح و عشاء هم توصیه میشود!

همچنین این دستور را هم انجام دهید

یه ظرف بطری آب جلوتون بذارید و موارد زیر را بخوانید :

برای خلاصی از این نوع افکار و وسواس فکری و درمان این مشکلات، 100 بار سوره ناس و هفت بار سوره جن را بر آن آب بخوانید و در آخر بر آب فوت کنید

سه بار در روز از آن بنوشید و تا بهبودی کامل ادامه دهید. هر وقت آب ظرف نصف یا یک سوم شد دوباره پرش کنید و تکون بدید و باز مصرف رو ادامه بدید

با تشکر از شما.اگر منبع این دستورالعمل را بفرمایید ممنون میشویم.

نکته:استفاده از این دعاها و قرآن بسیار خوب است و زمینه وسواس را از بین می برد.

amin278;923436 نوشت:
روزی به یک جانی تبدیل شوم

سلام
والا منم یه روزی همچین تفکراتی داشتم
ولی هیچوقت تبدیل به یه جانی نشدم
اتفاقا الان آروم ترین فرد فامیلم
هرچند پیش روانشناس هم نرفتم
ولی خب من همیشه خیلی زیاد کتاب میخوندم
و تو اون دوره شروع کردم به خوندن کتابهای روانشناسی
البته هیچ ربطی به تفکرات من نداشتن
چون اون زمن من اصلا نمیدونستم وسواس فکری چیه
ولی چون علاقه زیادی به کتاب داشتم و رسما زمان و مکان رو گم میکردم
واقعا کمکم کرد
بعد یه مدتی اصلا دیگه حتی به نظرم مسخره میومد همچین تفکراتی
شماهم اگه نمیخوای بری پیش روانشناس
هروقت همچین تفکراتی اومد تو ذهنت برو سراغ کاری که خیلی دوسش داری
و رسما خودتو توش غرق کن
و اینکه خیلی زیاد نرو سراغ توسل
تو رسما داری توی ذهنت دعای توسل رو با یه مشکل نهادینه میکنی
این بعدها روی اعتقادات اثر میذاره که خدا فقط مال روزای سخته
خودتو مشغول کن و فقط سر نمازات نه با گریه و زاری خیلی آروم و مطمئن رو به خدا کن و بگو شر این افکارو کم کن
چیزای مثل فکرکردن به خودکشی رو بنداز دور
بهت قول میدم نه تنها قرار نیست بلایی سر کسی بیاری
اتفاقا خیلی هم مهربون و با خدایی.

هوالعالم

با سلام و عرض ادب

دوستان عزیز لطفا یادگیری مشاهده ای از طرف فیلم ها -اعضای خانواده و دوستان رو هم فراموش نکنید .........فیلمی که پرخاشگری و خشونت رو داره نمایش میده و بیننده با دقت اون رفتار های خشن رو تماشا میکنه این تو ناخداگاه فرد تاثیر میگذاره
همینطور خانواده ای که خشن هست
حتی تصویر پروفایل هرکس میتونه نشون دهنده قسمتی از افکارغالبی اش باشه
همچنین تصاویری که ادراک غیر استانه ای هستند یعنی ممکن است در فیلم تصاویری باشند که
در هزارم ثانیه بیاد و بره ولی شما اون رو نمیبینید ولی تاثیرش رو توی ضمیر ناخداگاهتون میگذاره

خلاصه که خیلی مراقبت اونچه که میبینید باشید

(این اطلاعاتی که در اختیارتون گذاشتم بر اساس تحقیقات روانشناختی هست) از بنده که دانشجوی روانشناسی هستم

در پناه حق و حقیقت موفق باشید.

با سلام

میلیون ها مردم در چنگال دشمنی پنهان اسیرند. دشمنی که بیش از بسیاری، آسیب می رساند. این دشمن، نیرو و سلامتی ما را تهدید می کند، زندگی را تلخ می کند و عمر را کوتاه. نگرانیهای فکری غالبا با توهمات و خیالات بیجا، زندگی را تاریک می کند و انسان را دچار شکنجه و عذاب جهنم خود می سازد. چون خوره طبقات مختلف اجتماع و انسانهای متمدن را می خورد ولی با همه زیانهای طاقت فرسایی که دارد، باز قابل معالجه وکنترل است: انسان می تواند افکار خویش را کنترل کند و نگرانی را از مغز دور سازد، از غم و اندوه جانکاه برهد و شادمان و خاطر جمع زیست کند و این کار وقتی ممکن است که راه مهار کردن و مبارزه با نگرانی های فکری را بداند و بفهمد که باید چگونه به جنگ نگرانی برود و از همه بهتر باید علل و عوامل آنرا دریابد و بداند چه چیزی موجب نگرانی شده است . بنابراین وقتی در بررسی های خویش ، موجبات آنرا دریافت، آنگاه می تواند برای هر یک از راه ویژه آن وارد مبارزه شود و آنرا چاره جویی کند. مثلا ناراحتی و نگرانی اگر در اثر امراض جسمی و بیماریهاست ، باید پیش از آنکه به مرحله غیر قابل علاج برسد، به پزشک متخصص مراجعه کرد تا با به کار بستن دستورها و راهنمایی های او و استراحت ، بهبود یابد. ونیز فراموش نکند که تلقین در ایجاد یا شدت بیماری موثر است ؛ ممکن است انسان سالمی با این تلقین که: بیمار است دچار نگرانی شدید شود و همین تلقین بیجا او را ناتوان می کند. برعکس با تلقین سلامتی می تواند تدریجا بهبود یابد. این شیوه در بسیاری از بیماری ها به ویژه بیماری های روان تنی خیلی موثر است و اگر پس از مراجعه و مداوا در اثر تلقین ، بهبود نیافت و یا مریضی ، غیر قابل علاج تشخیص داده شده باشد با بردباری و با سرگرمی ها و مطالعه ، آن را فراموش کند تا با این روش ، از بیماری جلوگیری یا از شدت آن بکاهد. ولی همانگونه که اشاره شد؛ اکثر نگرانی ها فکری است و همین نگرانی های فکری خود تولید انواع بیماری های روانی و جسمی را می کند و برای چاره جویی باید نکات ذیل را مراعات کرد:

بازگو کردن عقده ها
روانشناسان معتقدند که در اندوه و نگرانی اگر واپس زده شود موجب عقده حقارت شدید و خطرناک می گردد. باید فکر و دل را از نگرانی ها خالی کرد و بهترین راه آن در میان گذاشتن عقده ها با دوستان است؛ البته با دوستی دلسوز یا شخصی که راه چاره دست اوست تا با این کار از انفجار درون جلوگیری شود و نیز چاره جویی به عمل آید. بنابر این اگر مشکلی برایتان پیش آمد و حادثه یا اشتباهی باعث نگرانی شما شد، باید با پدر و مادر یا دوست در میان بگذارید و درد دل کنید و عقده ها را خالی و چاره جویی کنید. اگر عاملی نگرانی مصیبتی دلخراش یا حادثه ای ناگوار باشد گاهی اشک ریختن بسیار مفید است تا ناراحتی را بر طرف کند. بارها دیده یا شنیده شده است که افرادی از زن، مرد، پسر و دختر می گویند: (چه راحت شدم اگر گریه نمی کردم ، دق می کردم . خوب شد چند قطره اشک ریختم.) مسلما این خود موجب آرامش روحی و تسکین قلب می شود. البته معنای گریه گله کردن نیست تا با مقام صبر نسازد.


amin278;923436 نوشت:
سلام و عرض ادب و خسته نباشید.
من جوان ۲۰ ساله ای هستم که اخیرا به یک بیماری روحی وحشتناک دچار شدم
که هی احساس میکنم ممکن است کنترلم را بی دلیل از دست داده و به کسی حمله کنم و هی افکار وحشتناک از این قبیل حتی به کسانی که دوستشتان دارم و این افکار حمله کردن مدام به ذهنم می اید؟
البته خدارا شکر با خواندن نماز هایم و توسل به خدا توانستم تا حدودی این افکار را کنترل کنم اما ترس از اینکه ممکن است روزی به یک جانی تبدیل شوم مرا میکشد و هرلحظه ارزوی مرگ میکنم و مطمئنا اگر عاقبت خودکشی جهنم نبود برای اینکه به کسی اسیب نزنم خودکشی میکردم البته ناامید از رحمت خدا نیستم چرا که خدا با بیماری های گوناگون مرا ازموده و نجات داده است
اما از ترس این مسیله هرشب از خدا میخواهم جانم را بگیرد تا به کسی صدمه نزنم.
خواهش میکنم کمکم کنید ؟
ایا این یک امتحان الهی است یا اینکه واقعا کار من دیگر تمام است؟
ممکن است واقعا دیوانه شوم ؟


سلام

توصیه اول من
خودکشی کردن . نشانه ضعیف بودن افرادی است . که تجمل بر خورد با مشکلات پیش رو خودشان را ندارن . یعنی بقدری باور ب ضعیف بودن خودشان دارن و بی اراده و منفعل بودن
که تنها راه مواجهه با انواع مشکلات را خلاص کردن خود میداند
پس
بهتر است .

در اولین قدم تحت نظر ی روانپزشک و متخصص اعصاب و روان قرار گیرید .
و تحت درمان های دارویی قرار گیرید !
ودر کنار آن
توجه واهتمام بیشتر ب معنویات و مانوس با قرآن و خصوصا زیارت عاشورا و توسل و ذکر صلوات داشته باشید
و ب زیارت مشاهده متبرکه بروید

yalda solimani;923791 نوشت:
بارها دیده یا شنیده شده است که افرادی از زن، مرد، پسر و دختر می گویند: (چه راحت شدم اگر گریه نمی کردم ، دق می کردم . خوب شد چند قطره اشک ریختم.) مسلما این خود موجب آرامش روحی و تسکین قلب می شود. البته معنای گریه گله کردن نیست تا با مقام صبر نسازد.

این حرف شما یه مورد دیگه ای رو هم به خاطر بنده اورد

نا گفته نماند که خشم های اعمال نشده نسبت به عزیزان هم میتونه این تفکرات رو ایجاد کنه
مثلا ما به دلایلی از خانواده ی خود به شدت عصبی هستیم ولی ایا میتونیم اونها رو تنبیه کنیم؟ جواب روشن است :خیر
در نتیجه این خشم نهفته رو افکار و اعمال ما تاثیر خواهد گذاشت

با سلام و عرض تبریک به شما به جهت میلاد منجی عالم (امام زمان ع). و قدرت بیان مشکل و کمک خواهی شما .
دوست عزیز : افکار منفی ذهن شما راخیلی درگیر کرده است .بدانیدکه:
1- این وضعیت یک تحول روانی است که دربرخی افراد دیگر هم مشاده می شود.واختصاص به شما ندارد.
2- هر معلولی علتی دارد و این وضعیت نیز بی علت نیست .
3- زمان شروع این وضعیت و وقایع سخت مرتبط با موضوع از عوامل مهم برای تحلیل این مشکل شماست .
4- می تواند یک ptsd یا گره روانی حل نشده که مدتی است خود را نشان می دهد باشد.
5- نسبت به کاهش فشارهای روانی خود در زمینه های دیگر زندگی اقدام کنید.
6- نگران نباشید تاکنون افکار منفی ادراک شده شما عملی نشده اند یعنی قدرت شکل دهی به رفتار را ندارند.
7- ملاقات حضوری شما با یک روانشناس مجرب و آموزش تکنیک های کنترل افکار منفی واستفاده از تلقینهای مثبت کمک بزرگی به شما خواهد کرد.( آرامش بیشتر حل مشکل شماست).شما موفقیداگر بخواهید.

amin278;923436 نوشت:
ممکن است واقعا دیوانه شوم ؟

سلام
همه ما همان قدر که مستعد ابتلا به انواع بیماری های روانی هستیم، به همان اندازه هم ظرفیت سلامت روانی و هیجان های مثبت را نیز داریم

با انجام توصیه های کارشناس محترم و مراجعه به یک متخصص در این زمینه اضطراب خود را پایین بیاورید

ضمنا افکارتان را در کاغذی بنویسید، و پاره کنید.
اگر شخص خاصی هیجان منفی شما را تقویت می کند به او نیز نامه ای بنویسید و احساسات خودتان را برایش شرح دهید اگر کینه ای از او به دل دارید اورا در هین نوشته ببخشید و سپس کاغذ را پاره کنید.

اتفاقات مثبت روزانه خود را یادداشت کنید و بابت هر کدامشان شکر و سپاس گذاری داشته باشید. بصورت پررنگ و بولد شده.

با سختیهای معیشتی دیگران روبرو شوید و آنها را از نزدیک ببیند، توانمندیها و نعمات زندگی خود را بیشتر ببینید و امید را در خودتان تقویت کنید.

آرمین...;923793 نوشت:

سلام

توصیه اول من
خودکشی کردن . نشانه ضعیف بودن افرادی است . که تجمل بر خورد با مشکلات پیش رو خودشان را ندارن . یعنی بقدری باور ب ضعیف بودن خودشان دارن و بی اراده و منفعل بودن
که تنها راه مواجهه با انواع مشکلات را خلاص کردن خود میداند
پس
بهتر است .

در اولین قدم تحت نظر ی روانپزشک و متخصص اعصاب و روان قرار گیرید .
و تحت درمان های دارویی قرار گیرید !
ودر کنار آن
توجه واهتمام بیشتر ب معنویات و مانوس با قرآن و خصوصا زیارت عاشورا و توسل و ذکر صلوات داشته باشید
و ب زیارت مشاهده متبرکه بروید

حرف شما درست است اما من میترسم به یکباره کنترلم رو از دست بدم و به کسی حمله کنم
هرچند ذاتا اهل دعوا نبوده و نیستم و فکر خودکشی به این دلیل هست که به کسی صدمه نزنم هرچند خودم بمیرم.
امیدوارم خدا کمکم کنه هرچند این بیماری باعث شده تا بیشتر روی واجبات و مستحبات جدی بشم اما من رو واقعا دیوانه کرده حتی یادم نمی اید اخرین باری کی خندیدم
وقتی خواهر کوچکم با من تماس میگیرد و میگه کی میای خونه گریم میگیره و این افکار که نکنه یک روزی بهش اسیب بزنم حتی تصورش هم انسان رو میکشه. حتی فکر اینکه دستامو قطع کنم به سرم میاد تا اگر کنترلم رو هم از دست دادن نتکنم به کسی اسیب بزنم
شاید هیچوقت بخاطر بیماری جسمی حتی به خودکشی فکر نکنم چرا مدتی هم به بیماری ازار دهنده چشمی مبتلا هستم که واقعا نقاط کور مرا اذیت میکند تقریبا ۴ سال هست درگیرم اما هیچوقت به فکر خودکشی نبوده ام بخاطر این مسائل
من حاضرم کل سلامتی جسمیمو بدم در عوض بدست اوردن ارامش و سلامت روان و روح

طارق اللیل;923797 نوشت:
این حرف شما یه مورد دیگه ای رو هم به خاطر بنده اورد

نا گفته نماند که خشم های اعمال نشده نسبت به عزیزان هم میتونه این تفکرات رو ایجاد کنه
مثلا ما به دلایلی از خانواده ی خود به شدت عصبی هستیم ولی ایا میتونیم اونها رو تنبیه کنیم؟ جواب روشن است :خیر
در نتیجه این خشم نهفته رو افکار و اعمال ما تاثیر خواهد گذاشت

دقیقا مشکل من از همین نقطه شروع شد یکبار بی نهایت از دست کسی عصبانی شدم تا اینکه به یکباره یک سیل عظیمی از این افکار حمله و اسیب زدن به ذهنم جاری شد

amin278;923859 نوشت:
حرف شما درست است اما من میترسم به یکباره کنترلم رو از دست بدم و به کسی حمله کنم
هرچند ذاتا اهل دعوا نبوده و نیستم و فکر خودکشی به این دلیل هست که به کسی صدمه نزنم هرچند خودم بمیرم.
امیدوارم خدا کمکم کنه هرچند این بیماری باعث شده تا بیشتر روی واجبات و مستحبات جدی بشم اما من رو واقعا دیوانه کرده حتی یادم نمی اید اخرین باری کی خندیدم
وقتی خواهر کوچکم با من تماس میگیرد و میگه کی میای خونه گریم میگیره و این افکار که نکنه یک روزی بهش اسیب بزنم حتی تصورش هم انسان رو میکشه. حتی فکر اینکه دستامو قطع کنم به سرم میاد تا اگر کنترلم رو هم از دست دادن نتکنم به کسی اسیب بزنم
شاید هیچوقت بخاطر بیماری جسمی حتی به خودکشی فکر نکنم چرا مدتی هم به بیماری ازار دهنده چشمی مبتلا هستم که واقعا نقاط کور مرا اذیت میکند تقریبا ۴ سال هست درگیرم اما هیچوقت به فکر خودکشی نبوده ام بخاطر این مسائل
من حاضرم کل سلامتی جسمیمو بدم در عوض بدست اوردن ارامش و سلامت روان و روح

اولین قدم برای تشخیص و کنترول ودرمان بیماری شما تحت درمان پزشکی است !
که براساس آن پزشک تشخیص میدهد !
نوع بیماری شما چه می باشد ؟
و آیا تولید خطر برای خودتان ودر مرحله بعدی برای دیگران می نماید . یا خیر

شما تا کنون جهت تشخیص ودرمان بیماری خودتان اقدامی نموده آید ؟

آرمین...;923861 نوشت:
اولین قدم برای تشخیص و کنترول ودرمان بیماری شما تحت درمان پزشکی است !
که براساس آن پزشک تشخیص میدهد !
نوع بیماری شما چه می باشد ؟
و آیا تولید خطر برای خودتان ودر مرحله بعدی برای دیگران می نماید . یا خیر

شما تا کنون جهت تشخیص ودرمان بیماری خودتان اقدامی نموده آید ؟

نه واقعیتش در نت تحقیقاتی کردم اما به نتیجه دقیقی نرسیدم
یکشنبه میرم مشاوره دانشجویی دانشگاه
حاضرم حتی برای اینکه به کسی اسیب نزنم برم تیمارستان هرچند قبل این اینده روشنی برای خودم تصور میکردم علاقع داشتم تا مقطع دکترا فیزیک ذرات بنیادی رو ادامه بدم
اما حیف حیف از این نامردی دنیا

amin278;923862 نوشت:
نه واقعیتش در نت تحقیقاتی کردم اما به نتیجه دقیقی نرسیدم
یکشنبه میرم مشاوره دانشجویی دانشگاه
حاضرم حتی برای اینکه به کسی اسیب نزنم برم تیمارستان هرچند قبل این اینده روشنی برای خودم تصور میکردم علاقع داشتم تا مقطع دکترا فیزیک ذرات بنیادی رو ادامه بدم
اما حیف حیف از این نامردی دنیا

ببخشید بقول خودتان یک بیماری این چنین را می خواهید
با خود درمانی از طریق نت در مان کنید ؟
این شیوه
اشتباه محض است
شما با انجام یک مشاوره نزد روان پزشک و یا متخصص اعصاب و روان با تجویز ی سری دارو
این مشکل قابل کنترول و حل است !
هر چه زودتر اقدام کنید
ب نفع شماست

آرمین...;923863 نوشت:
ببخشید بقول خودتان یک بیماری این چنین را می خواهید
با خود درمانی از طریق نت در مان کنید ؟
این شیوه
اشتباه محض است
شما با انجام یک مشاوره نزد روان پزشک و یا متخصص اعصاب و روان با تجویز ی سری دارو
این مشکل قابل کنترول و حل است !
هر چه زودتر اقدام کنید
ب نفع شماست

واقعیتش از اینکه اصلا این مشکل رو مطرح کنم خجالت میکشیدم و این مطرح کردنش و تصورش واقعا سخت بود.
ان شا الله اول فردا میرم مشاوره دانشگاه ببینم نظرشون چی هست

رهگذر آسمان;923774 نوشت:

سلام
والا منم یه روزی همچین تفکراتی داشتم
ولی هیچوقت تبدیل به یه جانی نشدم
اتفاقا الان آروم ترین فرد فامیلم
هرچند پیش روانشناس هم نرفتم
ولی خب من همیشه خیلی زیاد کتاب میخوندم
و تو اون دوره شروع کردم به خوندن کتابهای روانشناسی
البته هیچ ربطی به تفکرات من نداشتن
چون اون زمن من اصلا نمیدونستم وسواس فکری چیه
ولی چون علاقه زیادی به کتاب داشتم و رسما زمان و مکان رو گم میکردم
واقعا کمکم کرد
بعد یه مدتی اصلا دیگه حتی به نظرم مسخره میومد همچین تفکراتی
شماهم اگه نمیخوای بری پیش روانشناس
هروقت همچین تفکراتی اومد تو ذهنت برو سراغ کاری که خیلی دوسش داری
و رسما خودتو توش غرق کن
و اینکه خیلی زیاد نرو سراغ توسل
تو رسما داری توی ذهنت دعای توسل رو با یه مشکل نهادینه میکنی
این بعدها روی اعتقادات اثر میذاره که خدا فقط مال روزای سخته
خودتو مشغول کن و فقط سر نمازات نه با گریه و زاری خیلی آروم و مطمئن رو به خدا کن و بگو شر این افکارو کم کن
چیزای مثل فکرکردن به خودکشی رو بنداز دور
بهت قول میدم نه تنها قرار نیست بلایی سر کسی بیاری
اتفاقا خیلی هم مهربون و با خدایی.

خیلی ممنونم از راهنماییتون و امیدی که دادید
واقعیتش قبل از این افکار درواقع میشه گفت قبل عید من شخصیتم طوری بود که شاید اگر میدیدم دختر بچه فقیری داره دستفروشی میکنه گریم میگرفت
و یا حتی میترسیدم برای خانوادم اتفاق بدی بیفته
اما با شروع شدن این افکار بخاطر یک عصبانیت بسیار شدید مدتی هست که بطور کامل باخودم درگیرم و کارم شده گریه و دعا برای مرگ سریعتر
ورزش و درس رو هم مدتیه کامل ول کردم و برای یک سکته قلبی و قبض روح دارم لحظه شماری میکنم
وقتی خواهر کوچکم زنگ میزنه و میگه کی میای خونه از ترس اینکه نکنه من بجای برادر بودنش به دشمن خطرناکی براش تبدیل شم منو تا مرز خودکشی میکشونه
و از یع طرف طبق احادیث کسی هم که خودکشی میکنه شفاعت نمیشه و بهشت رو نخواهد دید خودم رو در یک تنگنایی میبینم که نه راه پس دارم و نه پیش
حالا به بستری شدن در یک بیمارستان برای باقی عمرم و یک اتاق بسته دور جدا از همه و عبادت و راز و نیاز رو برای بقیه زندگیم تصور میکنم.

amin278;923860 نوشت:
دقیقا مشکل من از همین نقطه شروع شد یکبار بی نهایت از دست کسی عصبانی شدم تا اینکه به یکباره یک سیل عظیمی از این افکار حمله و اسیب زدن به ذهنم جاری شد

خیلی خب باید بررسی بشه...... در هر صورت این موجه نیست که ما اجازه بدیم کسی اعصابمون رو خورد کنه
خیلی خوب میشد که توضیح میدادید روی چه چیز و به خاطر چه کسی اعصابتون خورد شده

ولی این خشم رو یا میتونید از طریق گفتگوی منطقی با خودتون حلش کنید (مثلا با خودتون بگید فلانی حق داشت دیگه اگه منم جای اون بودم همین کارو میکردم)
یا روی کاغذ بنویسید تا تخلیه هیجانی بشوید
رفتن به پیش مشاور هم که فرمودید بد نیست (باز گو کزدن خودش باعث تخلیه هیجانی میشه)
اگه گریتون میگیره این اصلا بد نیست و اشکال نداره گریه کنید (گریه روح و روان رو صیقل میده و اروم میکنه)

دوست خوبم سلام@};-

منم روزگاری ازین تفکرات داشتم و دقیقا بعد از عصبانیت شدیدم از کسی بود ک نمیتونستم چیزی بگم بهش...از ترس اینکه بلایی سرش نیارم میخ شدم رو زمین از جام بلند نشدم!:-w

چن تا راهکار اینجا بهم گفتن انجام دادم خ خوب بود
ورزش....و نه ورزش حرفه ای همون نرمش هم خیلی خیلی حالتونو خوب میکنه...نگاه کردن به رنگ سبز.....

و اینکه این ی اصل طلاییه.....ولش کن تا ولت کنه.....:)>-

وقتی هجوم میارن به ذهنت باید پاشی ...جاتو عوض کنی. تی وی ببینی....ی کاری کنی و عمیقا رهاش کنی...ب خودت بگو هرچی میخای فشار بیار من کاری بهت ندارم ادم اینکارا هم نیستم!! هر جمله ای که طرف خودتو بگیره و اعتماد ب نفستو بالا ببره
اولش یکم مسخره اس. ادم احساس میکنه داره خودشو گول میزنه اما به مرور میبینی که حالت خوب میشه اما وقتی این افکار اومدن بخند و بگو بروووو باباااااا.8->....و برو دنبال کارت:-"

دکر لااله الا الله و استغفرالله رو زیاد بگو[-O

و دمنوش ارامش بخش مثل ترکیب گل گاوزبان و سنبل الطیب و ی لیمو عمانی کوچیک قبل خوابتون بخور چون غالب این تفکرات به خاطر استرس هست. من اون زمان کنکور داشتم/:)

کم کم و ب زودی احساس میکنی تفکراتت کاملا کنترل شده هستن و پشت در ذهنت موندن و تو خودت هستی ک در رو باز نمیکنیhappy@};-

با سلام

به احتمال زیاد سوء تغذیه دارید

میشه بفرمایید چی میخورید؟

فست فود وساندویج ,

سوسیس وکالباس و....خلاصه از این دست غذاهای

آ ماده نخور .

حتما حتما بادام وگردو وپسته وفندق و

میوه های تازه رو بخور اگه واستون سخته خرد شون کن

با عسل میل کنید .

حتما هم پیش یه روانپزشک وروانشناس مجرب برو واستون دارو

مینویسه .بخور حتما حالتون خوب میشه !انشا الله

کمی دچار وسواس فکری شدین ,

بنام خداوند مهربان
با سلام و احترام
با کسب اجازه از کارشناس محترم، در کنار فرمایشات سودمند ایشان، بنده هم مواردی خدمتتون عرض می کنم ان شاءالله مفید واقع شود.
وسواس فکری زیر مجموعه اضطراب می باشد، لذا علاوه بر تکنیک های ذکر شده توسط کارشناس محترم، شما نیاز به آرامش ذهنی طولانی مدت جهت کاهش اضطرابتان دارید که نهایتا وسواس فکری شما را کاهش دهد، استفاده از افشرده گل سرخ بسیار سودمند است و همچنین رفتن شما به کلاس یوگا، بسیاری از افراد مضطرب با این دو مورد بسیار خوب با مسءله شان مواجه شده اند.
تکنیک دیگر جهت افکار وسواسی، رها ساختن آنهاست، که بر عکس تکنیک توقف فکر(دصورتی که تکنیک توقف فکر جواب نداد) شما می توانید از آن سود ببرید، به این صورت که هر وقت دچار این افکار شدید دراز بکشید و تصور کنید این افکار روی ابرها هستند و دارند می ایند و می روند و جلوی آنها را نگیرید و صرفا به آمدن و رفتن آنها بنگرید،
ان شاءالله با همان توسلات و تلاشتان موفق خواهید شد.

موضوع قفل شده است