با تو هستم ....
اشتباه اسمش نیست
چرا
چون در فکر تصحیح آن عمل اشتباه و ندامت از اون نیستی
خودت زرنگ فرض کردی
اما
از ساده لوح هم ساده لوح تری
مث تو و برای مث تو
قانونی در طبیعت و جود دارد
که میگه
هر عملی که از مث تو سر بزن
بازخوردی دارد
مث همون و بر اساس همون
که ب خودت بر می گردد
دیر یا زود
حالا هه من بگم
تو خودت ب ندیدن و جهالت بزنه
خوب چه عواملی باعث میشه که چنین افرادی ب فکر اغفال کردن مردم البته خاصه بانوان باشند مشکل در افراد اغفال کنند یا اغفال شونده است ؟
پاسخ این مطلب را هم قبلا خدمت شما عرض کردیم. ضعف ایمان و خروج از دایره حدود الهی در هر دو گروه می تواند عامل مشکل باشد. اولین گام برای حل مشکل در مسیر حرکت به سوی خدا و تقرّب و نزدیکی به او، ایمان است. ایمان دو جنبه دارد: نظری و عملی. هر یک از آن دارای درجات و مراتبی است. ایمان نظری:
اولین درجه ایمان نظری شناخت و معرفت خدا و اعتقاد به وحدانیت او و عقیده بر این که نظام هستی قائم به تدبیر و اراده او و متحرک به قدرت قیومی او است .
همه موجودات در پیدایش و بقا و هستی خویش به او نیازمندند.
پس از آن، اعتقاد به فرشتگان به عنوان کارگزاران خداوند در نظام هستی و عقیده به وحی و نبوت همة انبیا از حضرت آدم (ع) تا حضرت خاتم النّبیّین (ص) و اعتقاد به عالم برزخ و قیامت کبری و حساب و کتاب، حشر و نشر و بهشت و جهنم از شعبه‌های ایمان نظری است. ایمان عملی:
ایمان عملی ثمره ایمان نظری و میوه شناخت و آگاهی از حقیقت (حق مطلق) است. اگر تحقیق و تلاش انسان جهت دستیابی به معرفت و شناخت از آفاق و انفس به قصد حقیقت‌جویی باشد، به مقتضای آیة: «الّذین جاهدوا فینا لنهدینّهم سبلنا؛(1) آنها که در راه ما (با خلوص نیت) جهاد کنند ، به راه‌های خود، هدایت شان خواهیم کرد» مشمول عنایت ویژه حق مطلق، قرار می‌گیرد و در مسیر دستیابی به معرفت و شناخت خداوند که حق مطلق است ،هدایت می‌شود.
بنابراین باور کردن و اعتقاد یقینی به عقاید دینی و انجام واجبات و ترک محرّمات و آراسته شدن به اخلاق حسنه و رهایی از رذایل اخلاقی موجب تحکیم پایه های ایمان هستند که موجب می شوند امثال مورد سوال شما اتفاق نیفتد.
در برابر اشتباه و خطا حالا چه سهوی و تعمدی
و علی الخصوص منحرف کردن افراد
دیگر
هیچ وقت سکوت ننمایم
در هر موقیتی که باشم
با شجاعت و جسارت تمام ورود پیدا کنم
و واکنشی سختی و عبرت آموزی انجام بدهم
و پای تبعات آنهم هستم
تا آخرش
ولی
سکوت
دیگر
هیهات
بزرگ می نویسم !
گاهی باید با یک تیر دونشانه را بزنی !
که هم خدا و بعضی خلق خدا را خوش آید!
و برخی هم
خودشان را ب کوری و کری بزنند
که فقط حرف حق رو نشنوند!
در صورت وجود چنین اشخاصی در یک جمع چگونه باید بر خورد کرد ؟
اگر حاضر ب پذیرش نبود و ب روند حرکت خود ادامه داد .و قصد خودنمایی و جلب نظر داشت . چه باید کرد ؟
بقول یکی از کاربران شاید یکی از خانم های جمع در خصوصی با ایشان ارتباط دارد . و او را تشویق ب طرح اینگونه مشاعره می نماید و چراغ سبزی نشان داده
که طرف مقابل جسور است .
در صورت صحت چنین امری تکلیف چیست ؟
و با آنها چگونه بر خورد باید بشود
در صورت وجود چنین اشخاصی در یک جمع چگونه باید بر خورد کرد ؟
اگر حاضر ب پذیرش نبود و ب روند حرکت خود ادامه داد .و قصد خودنمایی و جلب نظر داشت . چه باید کرد ؟
بقول یکی از کاربران شاید یکی از خانم های جمع در خصوصی با ایشان ارتباط دارد . و او را تشویق ب طرح اینگونه مشاعره می نماید و چراغ سبزی نشان داده
که طرف مقابل جسور است .
در صورت صحت چنین امری تکلیف چیست ؟
و با آنها چگونه بر خورد باید بشود
پاسخ این سوالات شما داده شده. مطلب جدیدی نیست. به صفحه های قبل مراجعه کنید.
پرسش :
با توجه باینکه فردی دانشگاهی هستم در یک جمع علمی حضور داریم که شامل تعدادی دانشجو دختر و پسر هستیم با سنین جوان آقایی اونجا فعالیت دارن با سن حدود 48 سال که متاسفانه چه بصورت مستقیم وغیر مستقیم همیشه ب نوعی فقط باب شوخی و مزاح با دختران دانشجو را باز می نماید و با تیکه انداختن و خصوصا با دعوت ب شعر و مشاعره که تواما اشعارش متاثر از عشق و لاو و فدات بشوم .آوارتم و در بدرتم و ی سری خزعبلات و جسارتا و با عرض شرمندگي یک سری چرندیات اخلاقی همراه است.
لازم به توضیح است با توجه به اینکه جمع حاضر خانم ها چون متوجه لجن پراکنی ایشان شدن انصافا توجه ای به او ندارند ولی تصمیم جمع حاضر بر این است بایستی جهت اصلاح رفتار به او تذکر یا برخوردی جدی صورت بگیرد .
حالا من خواستم جنابعالی راهنمایی بفرمائید چگونه بر خورد بشود که حداقل لطمات آبرویی در محیط بهش وارد نشوی و اصولا در مواجهه با چنین افرادی حالا چه فضای حقیقی و مجازی چگونه بر خورد بشود تا حریم افراد خصوصا خانم ها ازدست چنین راهزنان اخلاقی مصون بماند وآیا اصولا سکوت در مواجهه با چنین افراد جایز است یا خیر؟
پاسخ :
با توجه به مطالبی که فرمودید در پاسخ عرض می کنیم:
1. اگر حضور شما در این جمع الزامی نیست، پیشنهاد می کنم این جمع را ترک کنید و در حلقه های علمی دیگری به مباحثه بپردازید.
2. اگر این مشاعره ها مربوط به ماده درسی شما نیست نباید ادامه پیدا کند و بهترین راه برای قطع آن این است که توسط خود دانشجویان به استاد محترم بفرمایند که در چهارچوب مباحث درسی کار شود. 3. از همه مهم تر این است که خود دختران باید با رعایت حجاب و عفاف و وقار مانع از خروج جلسات از علمی بودن آن ها شوند و با عدم توجه به رفتارهای فرد خاطی، از پر و بال دادن به این ناهنجاری بپرهیزند.
4. در صورت امکان، به صورت ناشناس شیوه نادرست رفتاری ایشان را به او تذکر بدید. اگر اصلاح شد که چه بهتر در غیر این صورت موضوع رو با حراست دانشگاه در میان بذارید. حالا یا به صورت ناشناس و یا با مراجعه حضوری. هر کدام برای شما بی خطرتر باشد.
کاربر مهمان خوش آمدید
با تو هستم ....
اشتباه اسمش نیست
چرا
چون در فکر تصحیح آن عمل اشتباه و ندامت از اون نیستی
خودت زرنگ فرض کردی
اما
از ساده لوح هم ساده لوح تری
مث تو و برای مث تو
قانونی در طبیعت و جود دارد
که میگه
هر عملی که از مث تو سر بزن
بازخوردی دارد
مث همون و بر اساس همون
که ب خودت بر می گردد
دیر یا زود
حالا هه من بگم
تو خودت ب ندیدن و جهالت بزنه
پاسخ این مطلب را هم قبلا خدمت شما عرض کردیم. ضعف ایمان و خروج از دایره حدود الهی در هر دو گروه می تواند عامل مشکل باشد. اولین گام برای حل مشکل در مسیر حرکت به سوی خدا و تقرّب و نزدیکی به او، ایمان است.
ایمان دو جنبه دارد: نظری و عملی. هر یک از آن دارای درجات و مراتبی است.
ایمان نظری:
اولین درجه ایمان نظری شناخت و معرفت خدا و اعتقاد به وحدانیت او و عقیده بر این که نظام هستی قائم به تدبیر و اراده او و متحرک به قدرت قیومی او است .
همه موجودات در پیدایش و بقا و هستی خویش به او نیازمندند.
پس از آن، اعتقاد به فرشتگان به عنوان کارگزاران خداوند در نظام هستی و عقیده به وحی و نبوت همة انبیا از حضرت آدم (ع) تا حضرت خاتم النّبیّین (ص) و اعتقاد به عالم برزخ و قیامت کبری و حساب و کتاب، حشر و نشر و بهشت و جهنم از شعبه‌های ایمان نظری است.
ایمان عملی:
ایمان عملی ثمره ایمان نظری و میوه شناخت و آگاهی از حقیقت (حق مطلق) است.
اگر تحقیق و تلاش انسان جهت دستیابی به معرفت و شناخت از آفاق و انفس به قصد حقیقت‌جویی باشد، به مقتضای آیة: «الّذین جاهدوا فینا لنهدینّهم سبلنا؛(1) آنها که در راه ما (با خلوص نیت) جهاد کنند ، به راه‌های خود، هدایت شان خواهیم کرد» مشمول عنایت ویژه حق مطلق، قرار می‌گیرد و در مسیر دستیابی به معرفت و شناخت خداوند که حق مطلق است ،هدایت می‌شود.
بنابراین باور کردن و اعتقاد یقینی به عقاید دینی و انجام واجبات و ترک محرّمات و آراسته شدن به اخلاق حسنه و رهایی از رذایل اخلاقی موجب تحکیم پایه های ایمان هستند که موجب می شوند امثال مورد سوال شما اتفاق نیفتد.
پی‌نوشت:
1. عنکبوت (29) آیه69.
سلام
درسی که آموختم
در برابر اشتباه و خطا حالا چه سهوی و تعمدی
و علی الخصوص منحرف کردن افراد
دیگر
هیچ وقت سکوت ننمایم
در هر موقیتی که باشم
با شجاعت و جسارت تمام ورود پیدا کنم
و واکنشی سختی و عبرت آموزی انجام بدهم
و پای تبعات آنهم هستم
تا آخرش
ولی
سکوت
دیگر
هیهات
بزرگ می نویسم !
گاهی باید با یک تیر دونشانه را بزنی !
که هم خدا و بعضی خلق خدا را خوش آید!
و برخی هم
خودشان را ب کوری و کری بزنند
که فقط حرف حق رو نشنوند!
سلام
لطفا در این تا پیک انتظار دآرم . خانم و آقایان شاعر که در این انجمن در امر مشاعره کردن . مشغول هستن
راهنمایی لازم را بفرمایند
و اگر نکاتی را مدنظر شان است
بیان فرموده
با تشکر
راهکار هها در مقابله با چنین مشکل چیست ؟
عامل و مقصر وقوع ایجاد مشکل کیست ؟
راه جلوگیری از وقوع آن چیست ؟
در صورت وجود چنین اشخاصی در یک جمع چگونه باید بر خورد کرد ؟
اگر حاضر ب پذیرش نبود و ب روند حرکت خود ادامه داد .و قصد خودنمایی و جلب نظر داشت . چه باید کرد ؟
بقول یکی از کاربران شاید یکی از خانم های جمع در خصوصی با ایشان ارتباط دارد . و او را تشویق ب طرح اینگونه مشاعره می نماید و چراغ سبزی نشان داده
که طرف مقابل جسور است .
در صورت صحت چنین امری تکلیف چیست ؟
و با آنها چگونه بر خورد باید بشود
پاسخ این سوالات شما داده شده. مطلب جدیدی نیست. به صفحه های قبل مراجعه کنید.
سلام
جنگ نرم یعنی اینطوری
چقدر روشنگری کردم
چقدر فضای غبار آلود را شفاف کردم
چقدر اطلاع رسانی کردم
که همگان را هشیار ساختم
مشاعره کردن
با
نامحرم
باید
انتظار داشته باشی با اشعار عشقی و سبک نیات شیطانی اش را تحت لوای شعر و شاعری ب خوردت بده
از قدیم گفتن پاسخ سلام
علیک است
الان دیگر اون جمع ما بساط شعر و مشاعره با نامحرم بر چید شد
تمام
این اتفاق امکان دارد بر ای شما هم چه در فشای حقیقی و خصوصا مجازی اتفاق بیفتد
پس
خواهر و برادر دینی ام شما یی که با احکام دینی و اسلامی آشنایی دارید
عفت و پاکدامنی و ایمان خودت با مشاعره و شعر و بحث های غیر ضروری با نامحرم چوب حراج نزن
مراقب باش
پ.ن
مقصود این بود . ب چنین افراد لوده فهمانده خانم ههای متدین ومومنه حریم و خط قرمز دارن
و مومنین نسبت ب هم مسئول هستن !
و اجازه ورود ب حریم و خطوط قرمز مومنین نداری !
برو با مث همپا لگی های خودت خوش باش !
از همه عزیزآن که با نظرات خودشان مرا راهنمایی کردن . اعم از کارشناس محترم و کاربران گرامی
سپاسگزارم
پرسش :
با توجه باینکه فردی دانشگاهی هستم در یک جمع علمی حضور داریم که شامل تعدادی دانشجو دختر و پسر هستیم با سنین جوان آقایی اونجا فعالیت دارن با سن حدود 48 سال که متاسفانه چه بصورت مستقیم وغیر مستقیم همیشه ب نوعی فقط باب شوخی و مزاح با دختران دانشجو را باز می نماید و با تیکه انداختن و خصوصا با دعوت ب شعر و مشاعره که تواما اشعارش متاثر از عشق و لاو و فدات بشوم .آوارتم و در بدرتم و ی سری خزعبلات و جسارتا و با عرض شرمندگي یک سری چرندیات اخلاقی همراه است.
لازم به توضیح است با توجه به اینکه جمع حاضر خانم ها چون متوجه لجن پراکنی ایشان شدن انصافا توجه ای به او ندارند ولی تصمیم جمع حاضر بر این است بایستی جهت اصلاح رفتار به او تذکر یا برخوردی جدی صورت بگیرد .
حالا من خواستم جنابعالی راهنمایی بفرمائید چگونه بر خورد بشود که حداقل لطمات آبرویی در محیط بهش وارد نشوی و اصولا در مواجهه با چنین افرادی حالا چه فضای حقیقی و مجازی چگونه بر خورد بشود تا حریم افراد خصوصا خانم ها ازدست چنین راهزنان اخلاقی مصون بماند وآیا اصولا سکوت در مواجهه با چنین افراد جایز است یا خیر؟
پاسخ :
با توجه به مطالبی که فرمودید در پاسخ عرض می کنیم:
1. اگر حضور شما در این جمع الزامی نیست، پیشنهاد می کنم این جمع را ترک کنید و در حلقه های علمی دیگری به مباحثه بپردازید.
2. اگر این مشاعره ها مربوط به ماده درسی شما نیست نباید ادامه پیدا کند و بهترین راه برای قطع آن این است که توسط خود دانشجویان به استاد محترم بفرمایند که در چهارچوب مباحث درسی کار شود.
3. از همه مهم تر این است که خود دختران باید با رعایت حجاب و عفاف و وقار مانع از خروج جلسات از علمی بودن آن ها شوند و با عدم توجه به رفتارهای فرد خاطی، از پر و بال دادن به این ناهنجاری بپرهیزند.
4. در صورت امکان، به صورت ناشناس شیوه نادرست رفتاری ایشان را به او تذکر بدید. اگر اصلاح شد که چه بهتر در غیر این صورت موضوع رو با حراست دانشگاه در میان بذارید. حالا یا به صورت ناشناس و یا با مراجعه حضوری. هر کدام برای شما بی خطرتر باشد.