جمع بندی با شخصی که به اسلام توهین می کند چگونه باید برخورد کرد؟

تب‌های اولیه

9 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
با شخصی که به اسلام توهین می کند چگونه باید برخورد کرد؟
با عرض سلام من یکی از دوستلن قدیمم را پس از سالها از طریق نت پیدا کردم و باهاش مدتی هم صحبت شدم. با توجه به موضوعی که امروز ازش شاهد بودم دیگه نمیتونم اسمشو "دوست" بذارم, اما دچار تنش شدیدی شدم که فکرمو خیلی مشغول کرده. موضوع این بود که اون در نهایت ناباوری من, به اسلام توهین بد و ناروایی کرد. خیلی شدید بهم ریختم, اما من خیلی آدم آرومی ام. اعصاب ضعیفی دارم و به همین دلیل همیشه سعی میکنم از تنش و خشم پرهیز کنم. خشمگین شدن تا مدتی حالمو بد میکنه. هرچند اون لحظه مطمئن شدم که دوستی من با اون فرد برای همیشه پایان یافته, و حتی به زودی شماره و دسترسی های اینترنتی مو عوض خواهم کرد, اما چیزی که خیلی خیلی ناراحتم کرد این بود: چرا جوابشو ندادم؟! چرا بحث رو عوض کردم و خیلی خشن و جدی باهاش روبرو نشدم؟ آیا من هم در قبال دفاع از دین مبین حق گناهکارم؟  با خودم میگم تنها دلیلم این بود که خشم آزارم میده و اگه برخورد تند میکردم بیشتر از همه خودم حال روحیم بد میشد. اما این قانعم نمیکنه. احساس ضعیف بودن میکنم. باید چی کار میکردم؟ در اینکه دوستی مو برای همیشه باهاش بهم خواهم زد شکی ندارم, اما کاش میتونستم محکم تر برخورد کنم. 
با نام و یاد دوست         کارشناس بحث: استاد حنیف
با عرض سلام من یکی از دوستلن قدیمم را پس از سالها از طریق نت پیدا کردم و باهاش مدتی هم صحبت شدم. با توجه به موضوعی که امروز ازش شاهد بودم دیگه نمیتونم اسمشو "دوست" بذارم, اما دچار تنش شدیدی شدم که فکرمو خیلی مشغول کرده. موضوع این بود که اون در نهایت ناباوری من, به اسلام توهین بد و ناروایی کرد. خیلی شدید بهم ریختم, اما من خیلی آدم آرومی ام. اعصاب ضعیفی دارم و به همین دلیل همیشه سعی میکنم از تنش و خشم پرهیز کنم. خشمگین شدن تا مدتی حالمو بد میکنه. هرچند اون لحظه مطمئن شدم که دوستی من با اون فرد برای همیشه پایان یافته, و حتی به زودی شماره و دسترسی های اینترنتی مو عوض خواهم کرد, اما چیزی که خیلی خیلی ناراحتم کرد این بود: چرا جوابشو ندادم؟! چرا بحث رو عوض کردم و خیلی خشن و جدی باهاش روبرو نشدم؟ آیا من هم در قبال دفاع از دین مبین حق گناهکارم؟ با خودم میگم تنها دلیلم این بود که خشم آزارم میده و اگه برخورد تند میکردم بیشتر از همه خودم حال روحیم بد میشد. اما این قانعم نمیکنه. احساس ضعیف بودن میکنم. باید چی کار میکردم؟ در اینکه دوستی مو برای همیشه باهاش بهم خواهم زد شکی ندارم, اما کاش میتونستم محکم تر برخورد کنم. 
  بسم الله الرحمن الرحیم عرض سلام و احترام انسان های ضعیف النفس که نه علم کافی برای درک مسائل دارند و نه اراده ای برای رفتن به دنبال جواب سوالاتشان، اکثرا به فحاشی و توهین روی آورده و صرفا عقده گشایی می کنند. برخورد و صحبت با این افراد، معمولا فایده ی خاصی ندارد و صرفا مایه ی اعصاب خردی می شود. در عین حال اگر کسی واقعا از سر ناآگاهی حرفی می زند و شما هم اطلاعات کافی برای روشن کردن مسئله را دارید، بهتر است با ایشان صحبت کرده و با نرمی و ملایمت راهنمایی اش کنید. در مورد توهین به مقدسات، قبلا هم در تاپیک های متعددی مفصل صحبت شده که می توانید در لینک های زیر ملاحظه بفرمایید: نحوه برخورد با کسی که به دین توهین می کنه؟ رفتار با توهین کنندگان به مقدسات وظیفه شرعی من در برابر توهین به مقدسات چیست؟
سلام ممنونم از پاسختون. موضوعات ایجاد شده قبلی رو خوندم و نکته ای که در موردش شک دارم همینه که بیان کردید: اینکه نمیدونم بایستی اون رو یه فرد ضعیف النفس که عقده گشایی میکنه به حساب بیارم و رهاش کنم, یا تلاش مو تا جایی که مقدوره برای نشون دادن اشتباهش اعمال کنم.  روز اول که این موضوع رو ایجاد کردم خیلی عصبانی بودم. مطمئنم اگه بحثی هم باهاش  ایجاد میکردم به دلیل خشمی که اعمال میکردم حتما اثر معکوس میداد. تو این چند روز پاسخشو ندادم و فرصتی شد بیشتر فکر کنم. آیا با توجه به اینکه اون فرد مدتها دوست صمیمی من بوده بر من واجبه که امر به معروف رو در حد توانم انجام بدم؟ دانشم تا اندازه ای کفایت میکنه اما متاسفانه کنترل بر احساساتم ندارم و میترسم منجر بشه دوباره توهین کنه و اون وقت من مقصرم.  در واقع میخوام بدونم دفاع از مقدسات در چنین شرایطی بر مسلمان واجبه و وظیفه شرعی محسوب میشه یا بنا به حدس و گمان و احتمالات میشه ازش سر باز زد؟   
سلام ممنونم از پاسختون. موضوعات ایجاد شده قبلی رو خوندم و نکته ای که در موردش شک دارم همینه که بیان کردید: اینکه نمیدونم بایستی اون رو یه فرد ضعیف النفس که عقده گشایی میکنه به حساب بیارم و رهاش کنم, یا تلاش مو تا جایی که مقدوره برای نشون دادن اشتباهش اعمال کنم. روز اول که این موضوع رو ایجاد کردم خیلی عصبانی بودم. مطمئنم اگه بحثی هم باهاش  ایجاد میکردم به دلیل خشمی که اعمال میکردم حتما اثر معکوس میداد. تو این چند روز پاسخشو ندادم و فرصتی شد بیشتر فکر کنم. آیا با توجه به اینکه اون فرد مدتها دوست صمیمی من بوده بر من واجبه که امر به معروف رو در حد توانم انجام بدم؟ دانشم تا اندازه ای کفایت میکنه اما متاسفانه کنترل بر احساساتم ندارم و میترسم منجر بشه دوباره توهین کنه و اون وقت من مقصرم. در واقع میخوام بدونم دفاع از مقدسات در چنین شرایطی بر مسلمان واجبه و وظیفه شرعی محسوب میشه یا بنا به حدس و گمان و احتمالات میشه ازش سر باز زد؟ 
  علیکم السلام و رحمه الله خواهش می کنم. وظیفه ی شرعی را باید همکاران ما در انجمن فقه به شما پاسخ بدهند که البته در یکی از لینک هایی که ارسال کرده بودم، پاسخ همین سوال هست. امر به معروف و نهی از منکر تابع شرایط است. یعنی اگر شرایط وجود داشته باشد، بر شما واجب است که نهی از منکر کنید؛ در غیر اینصورت خیر. شرایط و مراتب امر به معروف و نهی از منکر در تاپیک زیر توسط همکار محترم در بخش احکام شرعی  توضیح داده شده که می توانید استفاده کنید: شرایط و مراتب امر به معروف و نهی از منکر
حنیف said in سلام
سلام ممنونم از پاسختون. موضوعات ایجاد شده قبلی رو خوندم و نکته ای که در موردش شک دارم همینه که بیان کردید: اینکه نمیدونم بایستی اون رو یه فرد ضعیف النفس که عقده گشایی میکنه به حساب بیارم و رهاش کنم, یا تلاش مو تا جایی که مقدوره برای نشون دادن اشتباهش اعمال کنم. روز اول که این موضوع رو ایجاد کردم خیلی عصبانی بودم. مطمئنم اگه بحثی هم باهاش  ایجاد میکردم به دلیل خشمی که اعمال میکردم حتما اثر معکوس میداد. تو این چند روز پاسخشو ندادم و فرصتی شد بیشتر فکر کنم. آیا با توجه به اینکه اون فرد مدتها دوست صمیمی من بوده بر من واجبه که امر به معروف رو در حد توانم انجام بدم؟ دانشم تا اندازه ای کفایت میکنه اما متاسفانه کنترل بر احساساتم ندارم و میترسم منجر بشه دوباره توهین کنه و اون وقت من مقصرم. در واقع میخوام بدونم دفاع از مقدسات در چنین شرایطی بر مسلمان واجبه و وظیفه شرعی محسوب میشه یا بنا به حدس و گمان و احتمالات میشه ازش سر باز زد؟ 
  علیکم السلام و رحمه الله خواهش می کنم. وظیفه ی شرعی را باید همکاران ما در انجمن فقه به شما پاسخ بدهند که البته در یکی از لینک هایی که ارسال کرده بودم، پاسخ همین سوال هست. امر به معروف و نهی از منکر تابع شرایط است. یعنی اگر شرایط وجود داشته باشد، بر شما واجب است که نهی از منکر کنید؛ در غیر اینصورت خیر. شرایط و مراتب امر به معروف و نهی از منکر در تاپیک زیر توسط همکار محترم در بخش احکام شرعی  توضیح داده شده که می توانید استفاده کنید: شرایط و مراتب امر به معروف و نهی از منکر
  با تشکر فراوان, با این حساب پاسخمو گرفتم. چون احتمال کمی میدم که سخنان من روی اون فرد تاثیر جدی بذاره پس احتمالا دیگه امر به معروف واجب نیست.  به هر حال ان شا الله خدا به نحوی اون و افرادی مثل اون رو هدایت کنه.    
رز گرامی بحث در مورد اعتقادات باید با دلیل و برهان انجام بشه تا به نتیجه برسه. لازمه اش داشتن اطلاعات کافیه. یعنی باید انواع بحثهایی که در این خصوص هست رو بشناسید و بتونید بهش پاسخ بدید. اگر خواستید سایت پاسخگویی به دوستتون معرفی کنید، بخش پاسخگویی سایت آیت الله مکارم رو شخصا بیشتر از بقیه می پسندم.
فروردین said in رز گرامی
رز گرامی بحث در مورد اعتقادات باید با دلیل و برهان انجام بشه تا به نتیجه برسه. لازمه اش داشتن اطلاعات کافیه. یعنی باید انواع بحثهایی که در این خصوص هست رو بشناسید و بتونید بهش پاسخ بدید. اگر خواستید سایت پاسخگویی به دوستتون معرفی کنید، بخش پاسخگویی سایت آیت الله مکارم رو شخصا بیشتر از بقیه می پسندم.
  سلام دوست عزیز باهاتون موافقم, البته پاسخگویی در شرایطی موثره که اون طرف خودش واقعا "بخواد" پاسخ شبهات شو بگیره. اگر این طور بود منم با تمام توان هر راه ممکنی رو بهش پیشنهاد میکردم. بیشتر افرادی که با دین معاندت دارن یه جورایی حتی حاضر نیستن نظر مخالف خودشون رو حتی از دوست صمیمی شون بپذیرن. من که تقریبا مطمئنم اگه بخوام در جایگاه دفاع از دین جلوش ظاهر شم, حتی اگه جلوی خودم هم نگه پشت سرم میگه دیوانه شده!!! بابت سایت که معرفی کردید ممنونم, چون پرسش و پاسخ در شرایطی قطعا به کار خودم هم خواهد آمد. 
جمع بندی پرسش: مدتی قبل با یکی از دوستان قدیمی برخورد داشتم و در نهایت ناباوری من به اسلام توهین بد و ناروایی کرد. من چه باید می کردم؟ ناراحتم که چرا جواب ندادم و چرا جدی با او برخورد نکردم. آیا من به خاطر دفاع نکردن از دین گناهکارم؟   پاسخ: انسان های ضعیف النفس که نه علم کافی برای درک مسائل دارند و نه اراده ای برای رفتن به دنبال جواب سوالاتشان، اکثرا به فحاشی و توهین روی آورده و صرفا عقده گشایی می کنند. برخورد و صحبت با این افراد، معمولا فایده ی خاصی ندارد و صرفا مایه ی اعصاب خردی می شود. در عین حال اگر کسی واقعا از سر ناآگاهی حرفی می زند و شما هم اطلاعات کافی برای روشن کردن مسئله را دارید، بهتر است با ایشان صحبت کرده و با نرمی و ملایمت راهنمایی اش کنید. در مورد توهین به مقدسات، قبلا هم در تاپیک های متعددی مفصل صحبت شده که می توانید در لینک های زیر ملاحظه بفرمایید: نحوه برخورد با کسی که به دین توهین می کنه؟ رفتار با توهین کنندگان به مقدسات وظیفه شرعی من در برابر توهین به مقدسات چیست؟
موضوع قفل شده است