با خواهر فعالم چگونه رفتار کنم؟

تب‌های اولیه

9 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
با خواهر فعالم چگونه رفتار کنم؟

سلام اسک دینی ها

من یه سوال دارم

خواهشا جوابمو بدید دارم ذله میشم

من یه خواهر دارم که یه سال از من کوچیکتره اما ماشالا هزار ماشالا انقد کوک درون که چه عرض کنم کودک برونشم زیادی فعاله

خییییلی حرص میده

حیا هم نداره تو خیابون باید گریه کنم تا حرفمو گوش کنه

هی وقتی غذا میخوره ملچ مولوچ میکنه

واقعن منو رو اعصابم راه میره

چیکارش کنم

اگه من غضب کنم غضبم بی جاس؟

اگه من بهش چیزی بگم یعنی اشتباه کردم؟

رو پیشرفت روحی من یعنی این غضب تاثیر داره؟

و یکی دیگه هم اینکه اصلا باهاش باید چیکار کنم

مامانم که ((تربیت بچه)) سرشون نمیشه

همین منو هم خدا تربیت کرده

من مامان این بچه ام:-@

چیکارش کنم

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد نشاط

با سلام و احترام
وقتی یک خانواده تشکیل می شودة بهترین صورت این است که کل اعضا به همدیگر کمک کنند و این کمک کردن مطلق بوده و پیامدهای خوبی را به دنبال خواهد داشت، اما شروع هر کاری نیازمند یک تدبیر و روش مناسب است که گاهی بی دقتی ها و کاستی ها موجب خسران و تلفات و چه بسا آسیب های خاصی را به دنبال داشته باشد، در کانون خانواده پدر و مادر نقش اساسی و کلیدی را ایفا می کنند، و مبنا و اساس تربیت نیکو از آنها شروع می شود و به نوعی ارامش و آسایش به تدبیر و نوع رفتار آنها خیلی وابسته می باشد، در یک شرایط خاص تصور می رود که آنها کوتاهی کرده و عضوی از اعضا وظایف خاصی را حتما باید اجرا کند، در این شرایط که برای شما مثلا اتفاق افتاده است. به نظر می رسد در این ماجرا شما مختصری حساس هستید و بهتر است در وهله اول از این حساسیت خود بکاهید، به جای تذکرهای مدوام و گیر های خاص با ارامش و دلسوزی و ایاد رابطه گرم به این مسئله بپردازید، هر چند انتظار می رود شما در این مسائل اگر ورود پیدا نکنید و مستقیما تذکر ندهید، وضعیت بهتری قابل پیش بینی است.
در حقیقت توصیه ما به شما بزرگوار این است:
1. از حساسیت خودتان بکاهید و از تذکرهای مداوم و پی در پی بپرهیزید که از لحاظ تربیتی نتایج معکوسی را به دنبال خواهد داشت.
2. وظایف شما در قبال خواهرتان به این حد که حساس هستید، نیست و باید نرمال و متعادل باشد، بهتر است شما خواهرخوب باشید نه برای او پدر یا مادری کنید، خواهرتان شما را یک خواهر حساب می کند. و تصور ایشان برای شما پدر یا مادر یا مربی نیست، پس به اندازه انتظار او شما برادری کنید.
پس: مهربان بوده؛ با رابطه گرم در فرصت های مناسب اگر سوالی در مورد رفتار و اخلاق خود کرد خوب راهنمایی کنید، برای حل مشکلاتش نلاش کنید، به او شخصیت داده و عزت نفس او را حفظ کنیدو نگاه بالایی ندارد، شما سعی کنید با عبارتهای مودبانه و محترمانه در موقع صحبت و گفتگو او را یاری کنید و...
3. نگران نباشید به مرور زمان حل خواهد شد و برخی از صفات و یا رفتارها گاهی با یادگیری صحیح تغییر پیدا می کنند، پس اگر شما در رفتارتان مللاحضه کنید و رفتار خوبی در عمل نشان بدهید به مرور زمان از شما تقلید می کنند، پس بهتر است از تذکرهای مداوم و مستقیم بپرهیزید و صبور باشید و بیشتر در اصلاح رفتار خودتان سرمایه گذاری کنید.

salimi1;909463 نوشت:
و یکی دیگه هم اینکه اصلا باهاش باید چیکار کنم

سلام
نگفتید چند سالتونه که سن خواهرتان که یکسال ازشما کوچکتر است دستمان بیاید.

در هر صورت و در هر سنی که هستید شما فقط در نقش خواهر باشید نه بیش از این .

خارج شدن از نقش خود و در نقش دیگری قرار گرفتن(والد) به هر دو نفرتان ضربه خواهد زد.

همانطوریکه کارشناس محترم فرمودند شما در رفتار خودتان کوشا باشید و بعنوان الگو رفتاری برای خواهرتان عمل کنید.

ضمنا شما راجع به یک فرد مستقل صحبت می کنید که علائق و توانمندی و روحیات خاص خود را دارد با کسی مقایسه اش نکنید.

[=arial]

salimi1;909463 نوشت:
سلام اسک دینی ها

من یه سوال دارم

خواهشا جوابمو بدید دارم ذله میشم

من یه خواهر دارم که یه سال از من کوچیکتره اما ماشالا هزار ماشالا انقد کوک درون که چه عرض کنم کودک برونشم زیادی فعاله

خییییلی حرص میده

حیا هم نداره تو خیابون باید گریه کنم تا حرفمو گوش کنه

هی وقتی غذا میخوره ملچ مولوچ میکنه

واقعن منو رو اعصابم راه میره

چیکارش کنم

اگه من غضب کنم غضبم بی جاس؟

اگه من بهش چیزی بگم یعنی اشتباه کردم؟

رو پیشرفت روحی من یعنی این غضب تاثیر داره؟

و یکی دیگه هم اینکه اصلا باهاش باید چیکار کنم

مامانم که ((تربیت بچه)) سرشون نمیشه

همین منو هم خدا تربیت کرده

من مامان این بچه ام:-@

چیکارش کنم

بسم الله الرحمن الرحیم
بنده شخصا خیلی خندیدم..البته نه از روی تمسخر،بلکه از به علت اینکه خیلی شرایط شیرینیه..
مطمئن باشید سالها بعد همین ها خاطره میشه
ما استادمون میفرمودند اگر بر بلاها و مسائل کوچک صبر نکنید،خدا اون بلای بزرگ رو بهتون نشون میده..
دو ساعت قبل خبر دادند مادر دوستم به رحمت خدا رفت..دوسال تمام آب شدن مادرشون رو جلوی چشم دیدن..
سرطان معده داشتن..
خانواده ها اسیر مشکلات جدی هستند،حالا خواهرتون میلیچ و مالاچ کنه..
کم کم باید انقدر محبت کنید بهش تا بهتون اعتماد کنه،بعد حرف گوش کن شما میشه
ضمنا اینکه فرمودید مادرتون بلد نیستن تربیت،کلام قشنگی نبود،تربیت فقط بلد بودن چند اصطلاح بزرگ نیست.

خواهرم سیزده سالشه

خدا منو ببخشه بخاطر حرفم

ماشالا این خواهر من هر چی خصیصه یه بچه 4 سالست رو داره

ماششششالا:-o

شما هنوز سنت برای تشخیص کامل بد از خوب و راهکار دادن برای زندگی دیگران یکم زود هست.

[="Arial"][="Blue"]

salimi1;909463 نوشت:
سلام اسک دینی ها
[=arial]بسم الله الرحمن الرحیم


[=arial]با سلام و عرض ادب خدمت همه بزرگواران

salimi1;909463 نوشت:
من یه سوال دارم

خواهشا جوابمو بدید دارم ذله میشم


[=arial]بله

salimi1;909463 نوشت:
من یه خواهر دارم که یه سال از من کوچیکتره اما ماشالا هزار ماشالا انقد کوک درون که چه عرض کنم کودک برونشم زیادی فعاله

[=arial]خدا حفظشون کنه
خوش به حالت

salimi1;909463 نوشت:
خییییلی حرص میده

حیا هم نداره تو خیابون باید گریه کنم تا حرفمو گوش کنه

هی وقتی غذا میخوره ملچ مولوچ میکنه


[=arial]قبل از هر چیز بگم که واقعا اگه پیام بقیه بزرگواران رو نمیخوندم فکر میکردم شما هم دختری...happy [=arial]شرمنده
یه بخشی از رفتارهای ایشون تعمدیه برای این که شما بیش از حد اخلاقت رو به ایشون نزدیک کردی و حساسیت های بی مورد از یک طرف و نوع واکنش شما از طرف دیگه باعث شده ایشون به نوعی شما رو به سخره بگیره هر چند از نوع شیرینش happy
زشته پسر ، حیا نداره چیه
x-([=arial]، همین حرفا رو میزنی که بهت احترام نمیذاره دیگه...شما که بزرگتری وقتی اینجوری در موردشون حرف میزنی خب نباید انتظار داشته باشی هر چی میگی بگه چشم
بخش زیادی از رفتارش به این دلیله که نتونستی درکش کنی به عنوان یه دختر

salimi1;909463 نوشت:
واقعن منو رو اعصابم راه میره
چیکارش کنم

[=arial]بعضا بعضی رفتارا واقعا رو اعصابه
هی بهش میگی فلان کارو نکن تعمدا میخنده و تکرار میکنه
اخم میکنی میخنده و تکرار میکنه
خواهش میکنی باز میخنده و تکرار میکنه
یه وقتایی احساس میکنی داره گیرت میاره(خواهر زاده دارم درک میکنمhappy)
ولی انصافا اگه رو اعصاب مسلط باشی میبینی که شیرینه
ولی خب باید مراقب برخوردت باشی و روی خودتو باهاش باز نکنی که بی احترامی پیش بیاد...

salimi1;909463 نوشت:
اگه من غضب کنم غضبم بی جاس؟

[=arial]به جای این که از الان به فکر توجیه غضب بعدیت باشی یکم موضوع رو از جانب خواهرتون ببین...
مثلا پیش خودشون میگن که:
یه داداشی دارم که روحیش لطیفه و رو خیلی چیزا حساسه و آستانه تحملش پایینه و راحت لجش در میاد...خب منم باشم صبح تا شب برنامم اینه بعد این که از مدرسه اومدم بیوفتم به جون داداشم تا یکم روحیم عوض شه
happy

salimi1;909463 نوشت:
اگه من بهش چیزی بگم یعنی اشتباه کردم؟

[=arial]یه حدیث داریم از امام صادق علیه السلام که فرمودند مردم رو با عمل خودتون دعوت کنید به راه خیر...
مثلا یکی از راه های دعوت به نماز اینه که من خودم نماز خون باشم دیگه
حالا وقتی من به پدر و مادرم احترام نذارم خب طبیعیه که خواهرمم به من احترام نمیذاره...
ما نیاز داریم بیش از این که مراقب رفتار دیگران و تذکر دادن به دیگران باشیم مراقب رفتار خودمون باشیم

salimi1;909463 نوشت:
رو پیشرفت روحی من یعنی این غضب تاثیر داره؟

[=arial]بله که تاثیر داره
مگه یه پرنده برای این که بپره زحمت پرش به خودش نمیده؟
خب ماها هم باید زحمت پرش رو به خودمون بدیم دیگه
پرنده بالشو میزنه رو پشته های هوا
[=arial]
ما هم باید بال خودمون رو بزنیم رو پشته های هوای نفسمون تا بتونیم بالا بریم
اصلا اگه مشکلات نباشه که خوب بودن معنا نداره
ما در صورتی میتونیم بگیم خوبیم که چهارتا بد رو ببینیم و مثل اونا نباشیم دیگه
وگرنه اونی که املا نمینویسه خب معلومه که غلط املایی هم نخواهد داشت
اینا همش نشانه هست...تو رفتارمون باید دقت کنیم

salimi1;909463 نوشت:
و یکی دیگه هم اینکه اصلا باهاش باید چیکار کنم

[=arial]میدونی چرا معصومین ما میفرمایند که خود شناسی مقدمه خدا شناسیه؟
دلیلش اینه که اونی که میخواد خدا رو بشناسه نیازی نیست کل سیارات رو طی بکنه و مثل یوری گاگارین(اولین فضانورد بود) که وقتی از فضا برگشت بقیه ازش سوال کنن خدا رو دیدی یا نه؟
بلکه همین که به درون خودش و وجود خودش با دقت بنگره میتونه خدا رو ببینه
جواب سوال شما در درون خود شماست که در رفتار شما متجلی میشه...
به این فکر کن که با خودت و رفتار خودت باید چیکار کنی
[=arial]ما باید خودمون رو اصلاح کنیم تا بقیه از طریق رفتار درست ما خودشون رو اصلاح کنند نه صرفا گفتار ما چرا که ائمه ما هم همینطوری بودن دیگه...

salimi1;909463 نوشت:
مامانم که ((تربیت بچه)) سرشون نمیشه

[=arial]گناه داره در مورد مادر اینطوری حرف بزنیم
[=arial]خدایی خیلی زحمت میکشن تا بزرگمون کنن
به هر جا هم برسیم به خاطر زحمات پدر و مادرمونه...قدرشونو بدونیم

salimi1;909463 نوشت:
همین منو هم خدا تربیت کرده

[=arial]اگه اینطوری بخوای نگاه کنی پس خدای شما خدای خواهر شمام هست دیگه...happy
[=arial]با رفتارمون ثابت کنیم خدا ما رو تربیت کرده وگرنه همه میتونن این حرفو بزنن

salimi1;909463 نوشت:
من مامان این بچه ام
[=arial]
یه دختر انتظار رفتار مردونه از داداشش داره.
شما مادرش نیستی پس ببین وظایف برادریت چی میگه...

salimi1;909463 نوشت:
چیکارش کنم

[=arial]نگو چیکارش کنم بگو با خودم چیکار کنم
من اگه شبیه حرفم نباشم حرفم در شما اثر نخواهد کرد
و شمام اگه شبیه حرفتون نباشید...
[=arial][=arial]موفق باشی عزیز@};-

با سلام

براي ايجاد تغيير در نوع ارتباط با خواهرتان پيش از هر چيز به خداوند بزرگ توكل كنيد و از اهل‏بيت(ع) پيوسته بخواهيد كه شما را در حل مشكل مدد و يارى كنند.
1. قبل از هر چيز بايد به اين نكته مهم توجه داشته باشيد كه لازم است ميان خود افراد و عملكرد بد و خوب آنها تفاوت قائل شد. اصولا همه انسان ها چه بد و چه خوب، مخلوقات و بندگان خداوند هستند و ما از اين جهت كه آنها منسوب به خداوند هستند، به آنها احترام مي گذاريم. در سيره اوليا هم اين مورد ديده مي شود و البته در عين احترام به خود افراد نسبت به بدي هاي رفتاري نيز نبايد بي تفاوت باشيم و با بدي ها و رفتار هاي ناهنجار، برخورد مناسب مي كنيم.
2. سعي كنيد نگرش خود را اصلاح كنيد تا عملكردتان اصلاح شود. به ياد داشته باشيد برنده ها كاري را انجام مي دهند كه بازنده ها دلشان نمي خواهد.
3. به جاي آن كه منتظر باشيد معجزه اي از سوي خواهرتان اتفاق افتد، با او همانگونه رفتار كنيد كه دوست داريد با شما رفتار كند.
4. اين قانون را بپذيريد كه وجود سرشار از محبّت، ضمن بذل محبت به ديگري مي تواند او را نيز به مهرباني سوق دهد؛ بنابراين هيچ فرصتي را براي ابراز محبّت به خواهرتان از دست ندهيد. از امواج پرشور و خستگي ناپذير دريا الهام بگيريد و در راه ابراز عشق و علاقه همچون موج از پاي ننشينيد.
5. هرگز قدرت گفته يا عمل محبّت آميز را دست كم نگيريد. البته نبايد انتظار داشته باشيد اين كار زود نتيجه بدهد چه بسا ماه ها طول بكشد؛ ولي آنچه مي تواند شما را به موفقيّت برساند صبر و اميدواري است. به عنوان مثال با يك هديه غير مترقّبه سعي در شاد كردن وي نماييد.
6. همواره بكوشيد در برابر ناهنجارى‏هايي كه از رفتار خواهرتان ذكر كرديد صبر، متانت و برخوردى پرمهر و عاطفه و منطقى داشته باشيد و ديگر اعضاى خانواده را نيز به چنين شيوه‏اى تشويق نماييد. اگر اعضاي خانواده در برابر هر خشونتى عكس العملى محبت‏آميز داشته باشند به تدريج و در مدت طولانى، روش او را مي توانيد تغيير دهيد؛ البته لازمه آن صبر و استفاده از زمان است.
7. كوشش كنيد عواملى كه در خانه موجب ناراحتى و عصبانيت او مى شود از بين برود. مثلا اگر از بى‏نظمى‏هاى خانه و سر و صدا و يا برخى خواسته‏ها ناراحت مى‏شود حتى‏الامكان آنها را از بين ببريد و محيط خانه را براى او جايگاهى آرام‏بخش و دوست داشتنى كنيد.

موضوع قفل شده است