بازی های كودكانه را بازی نگیرید

تب‌های اولیه

39 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
بازی های كودكانه را بازی نگیرید



شخصیت‌ كودك‌ در ضمن‌ بازی‌ شكل‌ می ‌گیرد، دگرگونی‌های‌ زیادی‌ در روحیات‌ و خلقیات‌ او روی‌ می‌ دهد و همه‌ این‌ها تكامل‌ و پیشرفت‌ را برای‌ كودك‌ مهیا می ‌كند.

در میان‌ انواع‌ بازی، بازی‌های‌ ابتكاری‌ كه‌ آفریدهِ خود كودكان‌ هستند، اهمیت‌ ویژه‌ای‌ دارند؛

زیرا به‌ شخصیت‌ كودك‌ شكل‌ می ‌دهند و وسیله‌ خوبی‌ برای‌ تربیت‌ او محسوب‌ می‌ شوند.

گرچه‌ مفهوم‌ «بازی» مدت‌هاست‌ كه‌ استفاده‌ می‌ شود، اما هنوز تعریفی‌ از آن‌ ارائه‌ نشده‌ كه‌ مورد قبول‌ همه‌ باشد. كودكان‌ در بازی‌ نقش‌آفرینی‌ می‌ كنند؛ مثلاً پلیس‌ می‌ شوند و یا مهمان‌ بازی‌ می ‌كنند.

به‌ علاوه، آنها از شیوه‌های‌ عمومی‌ بازی‌ پیروی‌ می ‌كنند. به‌ این‌ معنا كه‌ كودك‌ بازی‌ را از دست ‌زدن‌ به‌ وسایل‌ اطراف‌ خود شروع‌ می ‌كند و با رشد سنی، به‌ بازی‌های‌ پیچیده‌تری‌ می ‌پردازد.

همین‌ كه‌ كودك‌ به‌ نحوی‌ بازی‌ با اشیا را شروع‌ كرد، واكنش‌ او نسبت‌ به‌ كودكان‌ دیگر تغییر می ‌كند. گفته‌ می ‌شود بازی‌ رشد هوشی‌ كودك‌ را افزایش‌ می ‌دهد و كودكان‌ فاقد اسباب ‌بازی‌ از لحاظ‌ شناختی‌ از همسالان‌ خود عقب ‌ترند.

بازی‌ راه‌ را برای‌ دوستی‌ و مراوده‌ میان‌ كودكان‌ همسال‌ می‌ گشاید و كودك‌ كم‌كم‌ خود را عضوی‌ از یك‌ جمع‌ احساس‌ می ‌كند و به‌ ارزیابی‌ منصفانه‌ رفتار و كردار خویش‌ و همبازی‌هایش‌ می ‌پردازد. در حین‌ بازی، شخصیت‌ كودك‌ به‌ سوی‌ اتحاد و همكاری‌ با همبازی‌ها شكل‌ می ‌گیرد و شور و شوق‌ و احساس‌ مسئولیت‌ در او به‌ وجود می‌ آید.

در جریان‌ بازی، نیروهای‌ مختلف‌ كودك‌ از قبیل‌حافظه ، دقت‌ و چالاكی‌ پرورش‌ می‌ یابد. همچنین‌ بازی‌ پرورش‌ عقلی‌ كودك‌ را موجب‌ می ‌شود. به‌ علاوه، كودك‌ به‌ هنگام‌ بازی‌ می ‌آموزد كه‌ چگونه‌ در مقابل‌ ناكامی‌ و شكست‌ ایستادگی‌ واعتماد به‌ نفس‌ خود را حفظ‌ كند.



به بازي کـــودکان اهميت دهيم، زيرا زندگي آنها در بازي،شکل واقعي به خود مي گيرد.

تلاش کنيم تا بازيهاي کودکان متناسب با فرهنگ وارزشهاي خانواده باشد.




با دقت در تفکرات خلاق و پويايي کودکان در حال بازيمي توانيم با چگونگي شخصيت آنها بيشتر آشنا شويم


در بازي کودکان دخالت نکنيم اما راهنما و کمک کننده خوبي باشيم.


با توجه به روحيه ي کنجکاو کودک، به گونه اياو را راهنمايي کنيم که به تفکر مثبت و انديشه خلاق و سازنده دست يابد.


مراقب باشيم که محيط بازي موجب آسيب جسمي، فکري و يا رواني نشود

در انتخاب نوع بازي، به سن ، جنس و توانايي هاي فرزندمان توجه کنيم.


نوع و مدت زمانبازي فرزندمان را طوري کنترل کنيم که از فشارهاي هيجاني و روحي بيش از حد دور باشد( به ويژه بازي هاي رايانه اي





بـــراي انتخاب الگوهاي صحيح، زمينه مناسبي را براي بازي هاي تقليدي کـــودکانمان فراهم نماييم.

از محدود کـــردن کـــودک در هنگام بازي بپــرهيـــزيم



بازی‌ می‌ تواند حس‌ احترام‌ به‌ دیگران، مهربانی‌ و خلوص‌ را در كودك‌

پرورش‌ دهد و حس‌ نوآوری‌ را در او شكوفا كند. كودك‌ هر رفتاری‌ كه‌

در بازی‌ در پیش‌ می ‌گیرد، در بزرگسالی‌ نیز از بسیاری‌ جهات‌ همان‌

رفتار را خواهد داشت. به‌علاوه، از طریق‌ بازی‌ اعضای‌ بدن‌ و عضلات‌

كودك‌ سالم‌ و ورزیده‌ می ‌شوند و او از ركود و خمودگی‌ دور می ‌گردد.


باید زمینه را برای بازی کودکان و ارضای این خواست طبیعی آنان فراهم نمود.
چه بسیار غم و اندوه ناراحتیهای روحی و مشکلات رفتاری بچه ها در سایه گردش و تفریح و بازی از بین خواهد رفت.



آنجا که وظیفه اصلی والدین ، شکوفا سازی استعدادهای کودکان است ، اسلام هر آنچه را برای رسیدن به این هدف مفید باشد ، پذیرفته است و از والدین می خواهد که زمینه رشد کودک را فراهم کنند . بازی و استفاده از اسباب بازی ازجمله زمینه های رشد برای کودک است و به او فرصت می دهد تا جنبه های جسمی ، عاطفی ، اجتماعی و اخلاقی شخصیت خود را تقویت کند . از گذشته های دور تاکنون ، پدیده ای روانی ، اجتماعی و زیستی به نام بازی برای کسب لذت و تمدد اعصاب در زندگی انسان بویژه کودکان و نوجوانان وجود داشته است . به باور روان شناسان و جامعه شناسان ، بازی و اسباب بازی ، در روحیه و شخصیت کودکان اثر عمیقی برجای می گذارد . کودکان و نوجوانان از طریق بازی ، نقشهای اجتماعی را می آموزند و با الگوها و هنجارهای فرهنگی و اجتماعی جامعه خویش آشنا می شوند.

پدیدآورنده:افشین سلیمانی، پریسا پورجهان (ویراستار)

ناشر:[=Times New Roman]انجمن [=Times New Roman]اولیاء[=Times New Roman]و [=Times New Roman]مربیان - 22 آذر،1384

قیمت:10000ریال


[=Times New Roman]بازی[=Times New Roman]، خانواده[=Times New Roman]و[=Times New Roman]پرورش[=Times New Roman]خلاقیت[=Times New Roman]کودکان

پدیدآورنده:[=Times New Roman]عبدالرضا کردی
[=Times New Roman]

[=Times New Roman]ناشر[=Times New Roman]:[=Times New Roman]مطالعات خانواده[=Times New Roman] - 1383

[=Times New Roman]قیمت[=Times New Roman]:[=Times New Roman] 6000 [=Times New Roman]ریال

[=Times New Roman]تقویت هوش کودکان: پرورش [=Times New Roman]خلاقیت[=Times New Roman]کودکان با تمرین ، [=Times New Roman]بازی [=Times New Roman]و[=Times New Roman]سرگرمی

پدیدآورنده:[=Times New Roman]مریم ملکوتی (مترجم[=Times New Roman])
[=Times New Roman]
[=Times New Roman]ناشر[=Times New Roman]:[=Times New Roman]هدف صالحین، پویندگان دانش[=Times New Roman] - 18 [=Times New Roman]اسفند، 1387

[=Times New Roman]قیمت[=Times New Roman]:[=Times New Roman] 55000 [=Times New Roman]ریال

[=Times New Roman]ناشر[=Times New Roman]:[=Times New Roman]بوستان کتاب قم[=Times New Roman] - 30 [=Times New Roman]مرداد، 1387

[=Times New Roman]قیمت[=Times New Roman]:[=Times New Roman] 21000 [=Times New Roman]ریال

مسابقه محله را دیده اید
با وسایل ساده بازی های با نشاط فراهم می کند
هر کسی اگر کمی فکر کند بی تردید می تواند با امکانات خود فهرستی از انواع بازی ها را تهیه کند.

یه تجربه
فردی می گفت در منزل برنامه و جدولی مکتوب با درج تاریخ درست کرده ام و برای این در دسترس باشد به دیوار نصب کرده ام تا با فرزندم بازی کنم و خود او را مسئول کرده ام که سر وقت تذکر بدهد:Kaf:.
نکته تربیتی: گاهی به او می گفتم با هم نماز بخوانیم با کراهت همراهی می کرد همین که من همراه او شدم بدون تذکر او هم همراه می شود در نماز.:Gol:
بله ما آن قدر که می گوییم و تذکر می دهیم اگر به فکر عمل و کار و همراهی بودیم موفق تر بودیم
(شیوه تربیتی امام خمینی بیشتر عملی و غیرکلامی بوده تا کلامی برعکس ما)

فعالیت هایی که کودک به عنوان بازی انجام می دهد، در پرورش نیروی بدنی و حواس او تأثیر فراوان دارند. کودک می پرد، می دود، از پله ها بالا و پایین می رود، لی لی می کند، خم و راست می شود، می نشیند و برمی خیزد، دوچرخه سواری می کند، توپ بازی و طناب بازی می کند و ... در همه این فعالیت ها عضلات و اندام های مختلف خود را به کار می گیرد و موجبات تقویت آنها را فراهم می سازد.

:shookhi::paridan: :paresh: :tavallod:

معمولاً کودکان سالم از انرژی زیادی برخوردار هستند که به وسیله بازی آن را مصرف می کنند. اگر انرژی های اضافی کودک از طریق صحیح (بازی) به مصرف نرسد و به حالت سرکوب شده در جسم کودک ذخیره شود، موجب ناآرامی، عصبانیت، بدخلقی و پرخاشگری او می شود.

:mohandes::jangjoo: :geryeh:

کودک به وسیله بازی، مفاهیم همکاری، پیروزی، شکست، همچشمی ، برتری طلبی، رقابت و ایجاد رابطه انسانی و دوستانه را یاد می گیرد. همچنین می آموزد که چگونه در استفاده از وسایل بازی با دیگران سهیم شود و از این طریق حس تعاون و احترام به دیگران را در خود رشد می دهد.




برای درک بیشتر دنیای کودکان، می توان آنها را در هنگام بازی مورد مشاهده قرار داد. کودکان، به وسیله بازی، احساسات، ناکامی ها و اضطراب ها و ترس های خود را بیان می دارند. از این رو، بازی برای درمانگران وسیله ای مناسب است تا به دنیای کودکان راه یابند و آنان را بیشتر و بهتر بشناسند و به مشکلات پی ببرند.



بازی و شناخت

یكی از امتیازهای بازی این است كه رشد شناختی كودك را گسترش می دهد. برای مثال بازیهای حسی – حركتی، درك كودك را از دنیای اطرافش افزایش می دهد. بازیهای جسمی به او كمك می كند تا ناتوانی های خود را بشناسد و آنها را برطرف سازد. بازیهای نمادین، به او اجازه می دهد تا واقعیات را تغییر دهد. (به حال تعلیق در آورد.)

توانایی كودك در بازی نمادین، نشانه نقطه عطفی در رشد شناختی اوست. چرا كه به تدریج ذهن او قدرت شكافتن ظاهر واقعیات را نمایان می كند. در تخیلات او خرس عروسكی می تواند ناگهان زنده شود و سخن بگوید.

همانطور كه قوه درك كودك قوی تر می شود، بهتر می تواند با استفاده از تخیلاتش به خیالپردازی بپردازد. زمانی می رسد كه او قادر است مانند بزرگترها تفكر انتزاعی داشته باشد. در طی بازی، كودك با مفاهیمی چون بزرگ – كوچك، بالا - پائین، پُر یا خالی آشنا می شود و آنها را با وضوح بیشتری درك می كند.

بازی تخیلی به كودك كمك می كند تا بفهمد چه چیزی واقعی است و چه چیزی واقعی نیست و چه چیزی با تخیل قابل تغییر و چه چیزی تغییر ناپذیر است.

بازی كردن ، كودك را قادر می سازد بر بعضی از امور پیرامونش تسلط پیدا كند، و دریابد كه نمی تواند كاملاً همه امور را تغییر دهد و همه چیز را دست كاری كند. پس او این درس را یاد می گیرد كه دنیای واقعی را نمی توان كاملاً تغییر داد.



دنیای کودکان، دنیای تازگی ها، شادی ها، شادابی ها و شگفتی ها و بازی، پشتوانه ی بزرگ شکل گیری شخصیت و رشد مناسب جسمی، هوشی و روانی کودک است. بازی پُل دوستی کودکان، فرصت کسب مهارت ها و هماهنگی رشد کودک از نظر جسمی، ذهنی و عاطفی است.

کودک در بازی به تجربه ی دنیای بیرون می پردازد؛ به ابداع و ابتکار می پردازد؛ دنیای آموخته های خود را وسعت و عمق می بخشد؛ توانایی ها و ضعف های خود را می شناسد و به تقویت چالاکی، تمرکز، حرکات جسمانی، حافظه و احساسات خود می پردازد.

اگر بازی با اسباب و ابزارها و به ویژه اسباب بازی های مناسب همراه شود، بازی لذت بخش تر، آموزنده تر و جذاب تر خواهد شد.
در فرهنگ دینی ما بازی متن زندگی کودک است و والدین نه تنها باید فرصت هایی را برای بازی کودکان فراهم آورند که خود نیز با کودکان هم بازی شود و با ساختن موقعیت هایی لبریز از نشاط و سرزندگی و انجام بازی های مناسب، دنیای تجربی کودک را وسعت بخشند و از طریق بازی به شکوفایی و پرورش استعدادهای کودکان بپردازند.

والدین هنگام بازی با کودک، هم به نیاز عاطفی کودک پاسخ می گویند و هم بسیاری از آموزش ها را از همین گذرگاه به فرزندان منتقل می کنند.

نتیجه ی پژوهش ها در مورد رشد هوش کودک نشان می دهد همان طور که بهبود شرایط بهداشتی و تغذیه ای می تواند بر روی رشد جسمانی فرد نافذ بوده و آن را روز به روز بهتر گرداند، بهبود شرایط محیطی نیز امکان رشد هوشی کودک را هر چه بیشتر فراهم سازد؛ به این معنا که شرایط محیطی مساعدتر، امکان استفاده از توانایی های بالقوه ی وراثتی را افزون تر و ساده تر می سازد. در این راستا بازی یکی از عواملی است که بایستی مورد نظر قرار گیرد.

حال اگر بر اهمیت شرایط محیطی اتفاق نظر داشته باشیم، این سؤال پیش خواهد آمد که چگونه می توان از امکانات موجود به بهترین نحو استفاده نمود؟

از نظر ما بازی یکی از مهم ترین عواملی است که باید مورد نظر قرار گیرد، زیرا کودک آن چه را در اثر برخورد و تعاملات با محیط می آموزد، ضمن بازی تکرار کرده و با این تکرار درباره ی آن به بازاندیشی پرداخته و از این طریق آنها را بهتر درک می کند. بازی امکان تجربه و تعاملات مستقیم با عوامل محیطی را برای کودک فراهم می سازد. او با دست کاری کردن و تجربه ی مستقیم اشیا و روی دادهای محیطی، به دانسته ها و دانش خود می افزاید.

برگرفته از کتاب" یادگیری از طریق بازی"



کودکان را هنگام بازي بهتر و دقيق‌تر مي توان شناخت.نقش‌هايي که کودکان در بازي بر عهده مي‌گيرند و رفتارهاي آنها در اين هنگام نشان‌دهنده عوالم دروني آنهاست.

کودکاني که از توجه کافي در خانواده برخوردار نيستند يا مورد تبعيض واقع شده‌اند؛ کودکاني که احساس امنيت نمي‌کنند يا مورد تنبيه زياد قرار مي‌گيرند، در بازي‌ها حالت اضطراب و احساس تنهايي را منعکس مي‌کنند که بايد براي رفع آن کوشيد.

بازي به حفظ سلامت جسمي و عصبي کودک نيز کمک مي‌کند. اين جنبه در پسران که به جنب‌وجوش و تحرک بيشتري نياز دارند ، اهميتي بيشتر دارد.

از اين رو، محيط زندگي کودکان و بويژه پسران بايد طوري باشد که بتوانند از تحرک کافي برخوردار باشند. متاسفانه سبک زندگي شهري، بويژه زندگي آپارتماني چنان است که اين نياز ضروري کودکان را رفع نمي‌کند.

کودکاني که در آپارتمان‌ها و در محيط هاي محدود زندگي مي‌کنند، بايد از امکانات پارک و امثال آن براي بازي و جست و خيز استفاده کنند اما هرگز نبايد کودکان را در محيط‌هاي نامناسب و در کوچه و خيابان رها کرد تا به بازي و جست وخيز بپردازند.


همبازي شدن با کودکان

يکي از مسائل اساسي در تربيت کودکان اين است که پدر و مادر يا مربي بتواند خود را تا سر حدّ طفوليت پايين آورد و هم سطح کودک کند.
در تعاليم اسلامي نيز توصيه‌هاي زيادي در اين زمينه وجود دارد.

پيامبر اکرم (ص) مي‌فرمايد:
من کان له ولد صبا
هر که کودکي دارد بايد در راه تربيت او، خود را تا سر حدّ کودکي برساند (خود را به دنياي او هماهنگ ساخته، رفتاري که در خور درک اوست پيش گيرد).

در روايات ديگر نيز به داشتن رفتار مناسب با کودک و از جمله همبازي شدن با او توصيه شده است.

همبازي شدن با کودک علاوه بر اينکه او را غرق لذت و شادي مي‌کند و صيميت را افزايش مي‌دهد، اعتماد به نفس و احساس ارزشمندي را در کودک تقويت مي‌کند. علاوه بر آن، در ضمن بازي بسياري از اصول اخلاقي را مي‌توان بطور مستقيم و غيرمستقيم به کودک آموزش داد و اين فرصت مناسبي است که نبايد آن را از دست داد.

بنابراين:
يکي از روش‌هاي پرورش شخصيت کودکان، شرکت در بازي آنهاست.
مطالعه در زندگاني عملي پيامبر اسلام (ص) و امامان معصوم (ع) نشان مي‌دهد که آنها توجّه خاصي به همبازي شدن با کودکان داشتند و آن را وسيله مناسبي براي پرورش شخصيت آنها مي‌دانستند.

بازی ونظم

از دیگر فواید بازی می توان درك نظم، ترتیب و توالی مشاركت را نام برد. قوانین بازی، نحوه شروع، ادامه و خاتمه آن، فرصت مناسبی برای كودك فراهم می كند تا درباره نظم نكات بیشتری بیاموزد.

بازیهای نمایشی نیز همین فواید را دارند، مثلاً فرزند شما هنگام خاله بازی، ابتدا به میهمانهایش كه ممكن است چند حیوان عروسكی باشد، خوش آمد می گوید و آنها را روی صندلی شان می نشاند و با چای و كیك از آنها پذیرایی می كند.

سپس ظرفها را تمیز می كند و در آخر به بدرقه شان می رود و با آنها خداحافظی می كند. تمام این مراحل بیانگر آن است كه رشد درك كودك از ترتیب و توالی به شكل مناسبی صورت گرفته است.

فواید عاطفی



همانقدر كه بازی فواید شناختی دارد، برای بهزیستی كودكان، فواید عاطفی را نیز به همراه دارد. بازی های تخیلی سهم بزرگی در خنده و شادی های كودكانه دارد. چنین شادمانی كودك را از حالتی خشك و ثابت بیرون می آورد.

البته رضایت خاطر (خوشحالی ) كودك بازتابی احساسی است كه از خود دارد. بهترین بازی، آن است كه عزت نفس را در كودك به جریان اندازد.

بازی به بچه ها اجازه می دهد تا با شرایط كنار بیایند، از این رو موجب توانمندی و موفقیت در بزرگسالی می شود.

هنگامی كه فرزندتان موقع بازی، در تصور خود، خرس عروسكی اش را زنده فرض می كند یا بعضی از غولها را می كُشد یا اینكه وانمود می كند كه مامور پُست است، احساس برتری حاصل از آن به وضوح، شكوفا شدن اعتماد به نفس را نشان می دهد.

بازی كردن راهی برای بیان احساسات است چرا كه به كودك این شانس را می دهد تا هیجانات منفی چون خشم، عصبانیت را خالی كند یا مفاهیم تلخی چون مرگ، بیماری و یا جدایی را درك كند.

بطور كلی باید گفت علاقه به مسابقه و بازی اضطراب را تسكین می دهد و تا حدودی آن را درمان می كند.

بازی به كودك اجازه خشونت می دهد تا تخلیه شود، به عبارتی از طریق بازی می تواند خشم خود را خالی كند و این امر برای او نوعی پذیرش اجتماعی محسوب می شود.

بازی و ایفای نقش غول یا قهرمان ها به او اجازه می دهد حس كند قوی شده است ونیز بازی، بچه ها را درمیان احساسات قوی درونی شان توانا می سازد، احساساتی كه ناپیدا است


فواید اجتماعی

بازی مهارت های اجتماعی كودك را افزایش می دهد. به ویژه نمایشی كه نوعی بازی نمادین است می تواند همدلی را در كودك پرورش دهد.

در این صورت او نه تنها وانمود می كند هویت دیگری دارد، بلكه عقاید و احساسات دیگران را نیز باید به نمایش بگذارد. بنابراین خاله بازی به كودك این شانس را می دهد كه از رفتار فرزند خود خوشحال یا عصبانی شود.

پرستار بازی به او كمك می كند نسبت به بیمارانش احساس همدردی كند. چنین بازی های نمادین به كودك كمك می كند، درك و شناخت او از دیگران بیشتر شود و نسبت به رفتار دیگران صبور باشد و تغییرات محیطی را بهتر بپذیرد.

بازی به كودكان اهمیت سازگاری و ارزش سازش را می آموزد. در این حین، فرزند شما بزرگ و بزرگتر می شود، به تدریج كمترخودمحوری را از خود نشان می دهد و بیشتر تمایل دارد، در بازی و مسابقات گروهی شركت كند.

بازی پایه های دوستی را بنا می نهد كه شاید تا سالیان درازی ادامه یابد. سپس با وسیع شدن دنیای پیرامون كودك و تغییر یافتن تعاملات اجتماعی اش، به تدریج تأثیر نقش ها و رتبه های اجتماعی و روش برخورد با مردم را یاد می گیرد.

كمترین عملكرد اجتماعی بازی را می توان نقش انجام وظیفه ای دانست كه هریك از كودكان در بازی های گروهی عهده دار می شوند. حتی ساده ترین شكل بازی به كودك نكات مهمی می آموزد، نكاتی چون رعایت نوبت، همكاری، رقابت عادلانه و بُرد و باخت منصفانه. بیشتر بازی های پیچیده براساس مهارت های اجتماعی ساخته شده و می شود كه بدین وسیله ارزش كار گروهی و روح حاكم بر تیم را تقویت می كند. چرا كه ازاین طریق كاملاً محدودیت های مربوط به رقابت و بازی گروهی كاملاً نمایان می شود.

فواید فیزیكی

شاید آشكارترین فایده بازی تأثیر آن بر رشد جسمی كودك باشد. این تأثیر شامل رشد ماهیچه و توانایی كنترل آن است، مانند هماهنگی چشم و دست.

همچنین می توان گفت عضلات بزرگ از طریق فعالیت های جسمی مانند دویدن، پریدن، دوچرخه سواری و شنا قوی می شود و عضلات كوچك از طریق فعالیت های حسی – حركتی تقویت می شود.

مانند نوزادی كه تلاش می كند جغجغه اش را بگیرد یا پسری كه برای نقاشی كردن و خط خطی كردن تلاش می كند.
بازی نمادین می تواند فرصت های زیادی برای رشد فیزیكی فراهم كند در انواع مسابقات، مهارت های حركتی و هماهنگی اعضا بدن افزایش می یابد. تجربه بازی حسی - حركتی مانند جویدن جغجغه، به طفل سفتی و مزه پلاستیك را می آموزد.

فعالیت های حسی – حركتی به بچه های بزرگتر این فرصت را می دهد تا اَشكال، رنگ ها و سایزها را آزمایش كنند. همچنین فعالیت های جسمی منبع تحرك حسی است. برای مثال شنا به كودك اجازه می دهد خاصیت شناوری آب و كشش جاذبه زمین را تجربه كند.

قدم زدن در جنگل و یا پارك به فرزند پیش دبستانی شما این شانس را می دهد كه سنگ ها، برگ ها و پوست درخت را بشناسد، صدای پرندگان و شُر شُر آب جویبار را بشنود و گل ها را ببوید.

در مجموع می توانید واكنش های كودكتان را نسبت به محیط اطرافش تقویت كنید چرا كه این تشویق در تمام طول عمر، او را تغذیه می كند و زنده نگه می دارد.



بازی نیاز طبیعی کودک است و بدون توجه به آن ، کودک رشد سالمی نخواهد داشت .

بازی نقش مهمی در پرورش و شکوفایی استعدادهای کودک دارد و برخی از نیازهای اساسی او را ارضاء می کند . کودک سرشار از انرژی است و نیاز دارد که این انرژی ها را به شکلی تخلیه کند .

وقتی در محیط زندگی کودک ، زمینه های مثبت و سازنده ای برای تخلیه این انرژی ها وجود نداشته باشد ، به بی قراری و ناهنجاری در کودک می انجامد . اما اگر از این انرژیها به گونه ای مثبت و سازنده استفاده شود ، درون کودک مانند یک ژنراتور فعال شروع به بازتوانی و تولید دوباره انرژی می کند .

این مسئله می تواند به رشد خلاقیت در کودک منجر شود . بازی بهترین وسیله برای پرورش هیجانها و عواطف است . كودك در حین بازی ، چگونگی بروز عواطف ، کنترل و ارضای مناسب آنها را یاد می گیرد .

کودکانی که فرصت بازیهای گروهی را دارند ، احساسهای همدلانه بیشتری از خود نشان می دهند . بازی از نظر جسمی نیز سبب هماهنگی عضلات و اعضای بدن می شود .

کودکانی که فرصت بازی داشته باشند ، چالاک ترند و بیشتر برای رویارویی با سختی های زندگی آماده می شوند . کودکان درمورد افرادی که زمینه لذت و سرگرمی و تفریح آنها را فراهم می کنند ، احساسات بهتری دارند .

اگر والدین محیطی امن و سرشار از نشاط را برای کودکان فراهم آورند ، احساس ناامنی در آنان کمتر می شود .

طعم زندگی با بازی



یکی از مواقعی که می تواند به تفریح خانواده کمک کند بازی های مشارکتی آنهاست. پدر ومادر در کنار فرزندان می توانند انواع بازی های مناسب با سن و سال آنها را به اجرا در آورند و لحظه به لحظه شادی و صمیمیت را در خانواده پررنگ تر کنند .

بازی علاوه بر اینکه باعث می شود افراد ساعاتی با نشاط را بگذرانند و شادی آنی را ایجاد می کند، موجب افزایش سلامت روان و پی بردن به نیاز های روانی اعضاء خانواده نیز می گردد.

ضمن آنکه بازی های مشارکتی مفاهیم جدید را می تواند از طریق پدر و مادر به فرزندان منتقل کند



در دوران نوزادی بازی های نوازشی یکی از اعجاب انگیزترین بازی های کودکان است. کودک به ظاهر ناتوان، توانمندی خود را در بازی های نوازشی و برقراری یک رابطه دوسویه با پدر یا مادر خود به نمایش می گذارد و از این طریق به درکی از جهان و هستی دست می یابد. والدین در جریان لالایی ها با به کارگیری زبان متفاوت در نوازش کردن نوزاد پسر یا دختر خود، بار متفاوتی از معنای زندگی و هویت را به او منتقل می کنند. حتی اگر نوزاد معنای بسیاری از واژه های نوازشی را درک نکند، بخشی از بار معنایی و احساس کلام در آهنگ و لحن صدا درک می شود؛ در برخی از لالایی ها و بازی های نوازشی، ما شاهد عمیق ترین غم های یک مادر اما در نوایی آرامش بخش هستیم. در این رابطه دوسویه، کودک آرامش می یابد و به خواب می رود و مادر به بخشی از نیاز زنانه خود در واگویی غم درونی خود پاسخ می دهد؛ لالای لای لای گل پونه/ بابات رفته دلم خونه/ بابات امشب نمی آید/ گرفتن بردنش شاید/ بخواب آروم چراغ من/ گل شب بوی باغ من/ بابات شب رفته از خونه/ که خورشید و بجنبونه... برخی دیگر از این لالایی ها، به آرزوهای والدین در رابطه با کودک پرداخته می شود. ما آرزوهای بسیاری را در قالب لالایی ها و نوازش های آهنگین می شنویم.



کودک از طریق بازی می تواند به استعدادها، توانایی ها،

خواست ها، ضعف و نکات مثبت و منفی خود پی ببرد و

لذا با شناخت ویژگی های خود، ساخت شخصیتی

خود را تحکیم بخشد.



بازي براي کودکان همانند کلام براي بزرگسالان و وسيله اي براي بيان احساسات، برقراري روابط، توصيف تجربيات، آشکار کردن آرزوها و خودشکوفايي است.

فعاليت بازي در واقع تلاش کودک براي کنار آمدن با محيط است که از اين طريق او خود را مي يابد و دنيا را درک مي کند و در واقع اسباب بازي براي کودکان فرصت تجربه را فراهم مي آورد. کودکان در بيان احساسات و افکار خود درستکار و رک گو هستند.

احساسات، نگرش ها و افکار کودک در بازي پديدار مي شود. به طور کلي بازي يکي از عوامل موثر در رشد کودکان است. کودکان از طريق بازي هاي گوناگوني که انجام مي دهند، مهارت هاي بي شماري کسب مي کنند.

بازي، استعدادها، توانايي ها و قابليت هاي کودکان را پرورش مي دهد و موجب تقويت ذهن، جسم و روان آنان مي شود و روح سازگاري، تفاهم و همدلي، نظم و قانون حاکم بر زندگي اجتماعي را در کودکان رشد مي دهد


بازي هاي پرجنب و جوش

:shookhi::paridan: :paresh:

اين گروه از بازي ها موجب رشد حرکتي- جسماني کودکان مي شوند.

آن ها در حين انجام اين بازي ها از سر، بدن، دست و پاي خود استفاده

مي کنند، مي ايستند. مي دوند، از پلکان يا طناب بالا مي روند،

به توپ ضربه مي زنند، توپ را مي گيرند و... اين بازي ها هم چنين براي

پرورش هماهنگي بين اندام هاي مختلف بدن بسيار مفيدند.

بازي هاي اکتشافاتي و دستي



اين گونه بازي ها به طور معمول از سنين 3 ماهگي با بازي انگشتان آغاز مي شود و براي هماهنگي بين چشم و فعاليت هاي دستي بسيار سودمندند.

از آن جا که کودک دوست دارد اشياي اطرافش را در دست بگيريد و آن ها را مدتي در دست هايش بچرخاند، نگه دارد، صدايش را درآورد، بو کند و به دهان ببرد، مي تواند موجب تقويت حواس پنجگانه کودک شود.

بازي هاي تقليدي



نوزادان و کودکان خردسال از طريق الگوبرداري از رفتارهاي نزديکان و تکرار کارهاي آنان، به ويژگي هاي ارتباطات و تعاملات بين افراد پي مي برند.

بازي هاي تقليدي بازي اي است که کودک از طريق مشاهده اعمال ديگران و تشخيص نمادها آن را ياد مي گيرد و تکرار مي کند.

بازي هاي تقليدي انعکاسي است از آن چه کودک در اطراف خود مي بيند و مي شنود.

والدين و مربيان چنان چه قصدشان پرورش مهارت هاي اجتماعي گوناگون کودک است، مي توانند با ارائه الگوها و رفتارهاي افراد مختلف جامعه کودکان را با نقش ها، وظايف، مناسبات و روابط بين افراد آشنا سازند.

بازيهاي نمايشي



مهمترين بازي که در آن احساسات، نيازها و عواطف کودکان مي تواند بروز و ظهور کند، بازي نمايشي است.

بازي نمايشي مي تواند کمک کند تا کودک از خود مرکزي بيرون آيد و متوجه بيرون خود شود و همچنين به کودک فرصت مي دهد تا شخصيت دروني خود را آشکار کند.

اگرچه بازيهاي تقليدي و نمايشي با هم مشترکند و در حقيقت بازي نمايشي خود نوعي از بازي تقليدي است؛

اما نکته ظريف اين جاست که در بازي تقليدي، کودک سعي به تقليد نقش دارد، در حاليکه بلازي نمايشي کودک علاوه بر تقليد نقش، انتظار خود از آن نقش را نيز بيان مي دارد.

بازيهاي نمادين



بازيهاي نمادين نقطه اوج بازي هاي کودکانه است که از حدود يک و نيم يا دو سالگي آغاز مي شود و در پنج و شش سالگي به کمال خود مي رسد، و تا هشت و نه سالگي نيز ادامه مي يابد.

در واقع، بازي نمادين زماني آغاز مي شود که کودک به تدريج زبان مي گشايد و توانايي کاربرد علائم و نمادهاي زبان را دارد. بازي هاي نمادين، با بازي هاي تقليدي و نمايشي تفاوت دارد.

در بازي هاي تقليدي و نمايشي، کودک با استفاده از وسايل موجود به برون فکني يا درون فکني اميال و خواسته هاي خود مي پردازد و از اين طريق، به لذتي دروني و بروني دست مي يابد و خود را از قيد تنش ها رها مي سازد.

دربازي هاي تقليدي و نمايشي، کودک سعي دارد به اشيا و وسايل واقعي موجود در محيط خود دست پيدا کرده و با آن وسايل بازي کند اما در بسياري از اوقات، محدوديت ها مانع دستيابي کودک به ابزار و وسايلي است که در بازي به آن نياز دارد.

در اين مرحله است که کودک، براي حل مشکل خود، به بازي هاي نمادين روي مي آورد و عناصري تازه وارد بازي کودکان مي شوند. واقعيت ها تغيير شکل مي يابند. اشيايي که وجود ندارند به وسيله اشياي ديگر به نمايش در مي آيند.


سلام
سرکار خانم نیایش حضور شما در انجمن مشاوره غنیمت است
ممنون از سلیقه ای که به خرج می دهید و وقتی که می گذارید و مطالب خوب تان
اجر شما با خداوند مهربان

بازيهاي تخيلي

بازيهاي تخيلي ريشه در خلاقيت کودک دارند.

تخيل کودک به مرور و همگام با رشد ذهني او از مرحله بازيها خارج شده و به صحنه داستانها و گفتارهاي کودک کشانده مي شود.

نظريه پردازان معتقدند رشد تخيل کودک در هنگام کودکي و از طريق بازي مي تواند باعث گردد تا در زندگي بزرگسالي اين کودکان تبديل به هنرمندان، نويسندگان، نقاشان، مخترعين و کاشفاني بزرگ گردند.

بازي هاي با قاعده



اين بازي ها به کودک حس مشارکت، همدلي، همکاري، نوع دوستي و پيروي از قوانين بازي را ياد مي دهند.


بيشتر کودکان از سنين 5 سالگي به بعد، يعني زماني که کودکان بازي در گروه هاي کوچک را شروع مي کنند به انجام اين نوع بازي ها مي پردازند.


کودکان بزرگ تر که تحمل پذيري شکست و باخت را دارند، به بازي هاي تيمي- ورزشي مي پردازند.




با همبازی شدن با کودکان راه دوستی ها را باز کنیم

و

راه پنهان کاری های دوره نوجوانی را ببندیم.



موضوع قفل شده است