ایجاد شبهه با احادیث جعلی

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ایجاد شبهه با احادیث جعلی

سلام علیکم

متن زیر رو یکی از یهودیان برای تخریب و زیر سوال بردن شیعه و ائمه در یکی از انجمن های پر بیننده قرار داده است!

از دوستان اساتید بزرگوار خواهشمندم کمک کنن تا جوابی به ایشون بدیم.....

البته تا حدی پاسخگویی شده...به دنبال پاسخی کامل هستیم

حیاکم الله:Gol:

shinbet;370650 نوشت:
با درود.
در این تاپیک چند حدیث جالب را با ذکر منبع براتون مینویسم ، خوشحال میشوم دوستان مسلمان نظراتشان را بیان کنند

از حلیه المتقین

از حضرت امام محمد باقر عليه السلام در روايت ديگر وارد شده است كه هركه ايمان بخدا و روز قيامت داشته باشد، بايد كه زنش را به حمام نفرستد و علما تاءويل كرده اند به دو وجه، اول اينكه اين در بلاديست كه در آن بلاد به اعتبار گرمى هوا احتياج ندارند زنان به حمام رفتن، دوم آنكه مراد آنست كه زن خود را رخصت دهد كه براى سير كردن به حمامها رود!
باب هفتم: در آداب حمام رفتن و سر و بدن شستن و دارو كشيدن و آداب بعضى از اغسال

از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام منقول است كه هركه با لنگ به حمام داخل شود، حق تعالى گناهان او را به پرده ستر بپوشاند!
حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم نهى فرمود از غسل كردن در زير آسمان بى لنگ و از داخل شدن در نهرها بى لنگ و فرمود كه در نهرها، ساكنان هستند از ملائكه و نهى فرمود از داخل شدن حمام بى لنگ!
باب هفتم: در آداب حمام رفتن و سر و بدن شستن و دارو كشيدن و آداب بعضى از اغسال

و از آبيكه در حوض هاى كوچک در حمام هاى سنيان جمع ميشود از غسل مردم غسل مكن كه در آن غساله يهودى و نصرانى و گبر و دشمن ما اهلبيت كه از همه بدتر است جمع ميشود و خدا خلقى از سگ نجستر خلق نكرده است و كسيكه عداوت ما اهلبيت دارد از سگ نجستر است.
باب هفتم: در آداب حمام رفتن و سر و بدن شستن و دارو كشيدن و آداب بعضى از اغسال
فصل سوم : در بيان آنچه در حمام نبايد كرد و آنچه تجويز شده است.

چون خواهد كه داخل بيت الخلاءِ شود سر را بپوشاند و اگر در بالاى عمامه چيزى بر سر گيرد بهتر است ، و بسم اللّه بگويد و اين دعا بخواند باين عنوان بِسْمِ اللّهِ وَبِاللّهِ اَلّلهُمَّ اِنّى اَعُوذُبِكَ مِنَ الْخَبيثِ الْمُخْبِثِ الْمُخْبِثِ الرِّجْسِ النَّجِسِ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ وديگر بگويد بِسْمِاللّهِ وَبِاللّهِ وَلااِلهَ اِلاّ اللّهُ رَبِّ اَخْرِجْ عَنّى اْلاَذْى سَرْحا بَغَيْرِ حِسابِ وَاجْعَلْنى لَكَ مِنَ الشّاكِرينَ فيماتَصْرِفهُ عَنّى مِنَ اْلاَذى اَوِ الْغَمِّ الَّذى لَوْجَبَسْتَهُ عَنّى هَلَكْتُ لَكَ الْحَمْدُ اَعْصِمْنى مِنْ شَرِّما فى هذِهِ الْبُقْعَةِ وَاَخْرِجْنى مِنْها سالِما وَحُلْ بَيْنى وَ بَيْنَ طاعَةِ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ و چون داخل شود پاى چپ را مقدم دارد، بنابر مشهور و حديثش بنظر نرسيده است ، چون عورتش باز شود بِسْمِ اللّه بگويد تا شيطان چشم برهم نهد و نظرش بعورت او نيفتد و چون درست بنشيند بگويد اَلّلهُمَّ اذْهَبْ عَنّى الْغَذى وَاْلاَذى وَاجْعَلْنى مِنْ الْمُتِطَهِّرينَ و جمعى گفته اند كه سنت است كه تكيه بر پاى چپ كند و پاى راست را گشاده گذارد، و مستندش بنظر نرسيده است و چون غايط يا بول بدشوارى بيرون آيد، و بعضى گفته اند مطلقا ايندعا بخواند اَلّلهُمَّ كَما اَطْعَمْتَنيهِ طَيّبا فى عافِيَةٍ فَاءَخْرِجْهُ مِنّى خَبيثا فى عافِيَةٍ.
باب هشتم، فصل يازدهم : در آداب بيت الخلا

حضرت امام محمدباقر فرمود كه خوشم نميآيد كه دنيا و آنچه در دنياست داشته باشم و يكشب بى زن بخوابم پس فرمود كه دو ركعت نماز كه كدخدا بكند بهتر از عزبيكه شبها تمام نماز بكند و روزها روزه باشد
باب چهارم : دربيان فضيلت تزويج و آداب : مجامعت و معاشرت زنان : و كيفيف تربيت فرزندان : و معاشرت ايشان

از حضرت امام رضا عليه السلام منقول است كه از سعادت آدمى است كه زن سفيدى داشته باشد وحضرت صادق فرمود كه چون خواهيد زنى را خواستگارى كنيد از مويش بپرسيد چنانچه از رويش ميپرسيد كه نصف حسن مو است .
باب چهارم : دربيان فضيلت تزويج و آداب : مجامعت و معاشرت زنان : و كيفيف تربيت فرزندان : و معاشرت ايشان

ازحـضـرت امـام مـحـمـد بـاقـر عـليـه السـلام مـنـقـول اسـت كـه بـنـى اسـرائيـل بـحـضرت موسى عليه السلام شكايت كردند از پيسى كه در ميان ايشان بسيار شده بود حق تعالى وحى نمود بحضرت موسى كه امر كن ايشانرا كه گوشت گاو را با چغندر بخورند.:Graphic (62):
باب سوم : در آداب : خوردن و آشاميدن
فصل ششم : در آداب بعد از طعام

حـضـرت امـام مـوسـى عـليـه السـلام فـرمـود كه بول شتر نافع تر است از شير او وحق تعالى در شيرش شفا قرار داده است .
باب سوم : در آداب : خوردن و آشاميدن
فصل ششم : در آداب بعد از طعام

از بقیه احادیث معتبر شیعه هم در اینجا خواهم نگاشت و قضاوت را به خرد شما واگذار می‌کنیم:Graphic (60):

درود بر مرتضی کمیل گرامی

پیش از پرداختن به روایات مطروحه تذکراً با توجه به اینکه عنوان مطلب را «ایجاد شبهه با احادیث جعلی» قرار داده اید،عرض می شود که صرفاً با خوش نیامدن روایات به مذاق ما، مجاز به جعلی خواندن احادیث نیستیم؛ خاصه آنکه احادیث مورد بحث از اعاظم محدثین شیعه نقل شده اند. شاید گاهی بهتر باشد دربرابر این گونه احادیث سکوت اختیارنمود.

دراینجا به بررسی آنچه ممکن است بحث انگیزتر باشد می پردازیم؛ چراکه معمولاً در «توصیه به ستر عورت هنگام ورود به حمام» اشکالی به نظر نمی رسد. همچنین پرداختن به آنچه خود مجلسی می گوید «مستندش به نظر نرسیده است» در اولویت قرار نمی گیرد.

1- حلیة المتقین: {باب هفتم : در آداب حمام رفتن و سر وبدن شستن و دارو كشيدن وآداب بعضى ازاغسال
فصل اول : در فضيلت حمام
در روايت ديگر وارد شده است كه هر كه ايمان بخدا و روز قيامت داشته باشد، بايد كه زنش را بحمام نفرستد و علما تاءويل كرده اند به دو وجه ، اول اينكه اين در بلاديست كه در آن بلاد باعتبار گرمى هوا احتياج ندارند زنان بحمام رفتن ، دوم آنكه مراد آنست كه زن خود را رخصت دهد كه براى سير كردن بحمامها رود.}

این روایت که در اصل، در صفحه ی 502 از جلد 6 الکافی آمده است بدین شرح است:

«علی بن ابراهیم عن ابیه عن ابن ابی عمیر عن رفاعة عن ابی عبدالله(ع) قال من کان یؤمن بالله و الیوم الآخر فلایدخل حلیلته الحمام»

روایت فوق از نظر سندی نه تنها مجعوله نیست، بلکه «صحیحه» شناخته می شود:

- على بن ابراهيم در صفحه ی 260 رجال‏النجاشی این گونه معرفی می شود: «ثقة في الحديث ثبت معتمد صحيح المذهب»

- پدرش، ابراهیم بن هاشم، توسط علامه حلی در صفحه ی 100 الخلاصة پذیرفته می شود: « أصحابنا يقولون إنه أول من نشر حديث الكوفيين بقم و ذكروا أنه لقي الرضا(ع)...و الارجح قبول قوله»

- نجاشی در صفحه ی 327 کتاب رجال خود، محمد بن ابی عمير زياد بن عيسى أبو أحمد الأزدی را « جليل القدر عظيم المنزلة فينا و عند المخالفين » و در صفحه ی 365 «ثقه» می داند.

- رفاعة بن موسى الأسدی النخاس؛ به قول نجاشی در صفحه ی 166 « كان ثقة في حديثه ».

همین مضمون، در روایتی دیگر در همان صفحه از الکافی تأکید شده است:
«عدة من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن عثمان بن عیسی عن سماعة عن ابی عبدالله(ع) قال من کان یؤمن بالله و الیوم الآخر فلایرسل حلیلته الی الحمام»

2- حلیة المتقین: {فصل سوم : در بيان آنچه در حمام نبايد كرد و آنچه تجويز شده است .
در حديث موثق از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه : زينهار كه در حمام بر پهلومخواب كه پيه گرده ها را آب ميكند، و بر پشت مخواب كه درد اندرون بهم ميرسد و شانه مكن كه مو را مى ريزاند، و مسواك مكن كه دندانها رامى ريزاند و سر را بگل مشو كه رورا سمج و بدنما ميكند، ولنگ را بر سرو روممال كه آبرو را ميبرد، و كف پا را بسفال مساى كه باعث پيسى ميشود و از آبي كه در حوض هاى كوچك در حمام هاى سنيان جمع ميشوداز غسل مردم غسل مكن كه در آن غساله يهودى و نصرانى و گبر و دشمن ما اهلبيت كه ازهمه بدتر است جمع ميشود و خدا خلقى از سگ نجستر خلق نكرده است و كسيكه عداوت مااهلبيت دارد از سگ نجستر است}

اصل این روایت را شیخ صدوق در «باب آداب الحمام» صفحه ی 292 از جلد اول «علل الشرایع» آورده است:

«حدثنا محمد بن الحسن رحمه الله قال حدثنا سعد بن عبد الله عن أحمد بن الحسن بن علي بن فضال عن الحسن بن علي عن عبد الله بن بكير عن عبد الله بن أبي يعفور قال لاحاني زرارة بن أعين في نتف الإبط و حلقه فقلت نتفه أفضل من حلقه و طليه أفضل منهما جميعا فأتينا باب أبي عبد الله (ع) فطلبنا الإذن عليه فقيل لنا هو في الحمام فذهبنا إلى الحمام فخرج ص علينا و قد أطلى إبطه فقلت لزرارة يكفيك قال لا لعله إنما فعله لعلة به فقال فيما أتيتما فقلت لاحاني زرارة بن أعين في نتف الإبط و حلقه فقلت نتفه أفضل من حلقه و طليه أفضل منهما فقال أما إنك أصبت السنة و أخطأها زرارة أما إن نتفه أفضل من حلقه و طليه أفضل منهما ثم قال لنا اطليا فقلنا فعلنا منذ ثلاث فقال أعيدا فإن الاطلاء طهور ففعلنا فقال لي تعلم يا ابن أبي يعفور فقلت جعلت فداك علمني فقال إياك و الاضطجاع في الحمام فإنه يذيب شحم الكليتين و إياك و الاستلقاء على القفاء في الحمام فإنه يورث داء الدبيلة و إياك و التمشط في الحمام فإنه يورث وباء الشعر و إياك و السواك في الحمام فإنه يورث وباء الأسنان و إياك أن تغسل رأسك بالطين فإنه يسمج الوجه و إياك أن تدلك رأسك و وجهك بميزر فإنه يذهب بماء الوجه و إياك أن تدلك تحت قدمك بالخزف فإنه يورث البرص و إياك أن تغتسل من غسالة الحمام ففيها يجتمع غسالة اليهودي و النصراني و المجوسي و الناصب لنا أهل البيت و هو شرهم فإن الله تبارك و تعالى لم يخلق خلقا أنجس من الكلب و إن الناصب لنا أهل البيت أنجس منه»

این روایت هم، از نظر رجالی «موثقه» است:

- محمد بن الحسن‏ بن احمد بن الوليد، استاد شیخ صدوق، در صفحه ی 383 رجال نجاشی به صورت « شيخ القميين و فقيههم و متقدمهم و وجههم » و در صفحه ی 439 رجال الطوسی « جليل القدر بصير بالفقه ثقة » وصف شده است.

- علامه حلی درباب سعد بن عبد الله در صفحه ی 79 الخلاصة می نویسد: « جليل القدر واسع الأخبار كثير التصانيف ثقة شيخ هذه الطائفة و فقيهها و وجيهها »

- أحمد بن الحسن بن علي بن فضال در صفحه ی 81 رجال نجاشی به تعبیر « كان ثقة في الحديث » خوانده شده است.

- الحسن بن علي بن فضال التيمي را در صفحه ی 124 فهرست الطوسی این چنین می یابیم: « روى عن الرضا عليه السلام و كان خصيصا به كان جليل القدر عظيم المنزلة زاهدا ورعا ثقة في الحديث و في رواياته‏»

- اگرچه عبد الله بن بكير بن أعين بن سنسن أبو علي الشيبانی، در صفحه ی 304 فهرست الطوسی فطحی المذهب معرفی شده، اما بلافاصله می فرماید « إلا أنه ثقة ». علامه ی حلی در صفحه ی 107 الخلاصة می نویسد: « فأنا أعتمد على روايته »

- از عبد الله بن أبي يعفور در صفحه ی 213 رجال نجاشی با تعبیر « ثقة ثقة جليل في أصحابنا كريم على أبي عبد الله (ع)» یاد شده است.

3- حلیة المتقین: {باب چهارم : دربيان فضيلت تزويج و آداب : مجامعت و معاشرت زنان : و كيفيت تربيت فرزندان : و معاشرت ايشان
فصل اول : در فضيلت تزويج كردن و نهى از رهبانيت
حضرت امام محمدباقر فرمود كه خوشم نمي آيد كه دنيا و آنچه در دنياست داشته باشم ويك شب بى زن بخوابم پس فرمود كه دو ركعت نماز كه كدخدا بكند بهتر از عزبي كه شبها تمام نماز بكند و روزها روزه باشد.}

این حدیث را در صفحه ی 329 از جلد 5 الکافی باز می یابیم:

«علي بن محمد بن بندار و غيره عن أحمد بن أبي عبداللَّه البرقي عن ابن فضال و جعفر بن محمد عن ابن القداح عن أبي عبداللَّه (ع) قال جاء رجل إلى أبي عبداللَّه (ع) فقال له هل لك من زوجة فقال لا فقال أبی و ما أحب أن لي الدنيا و ما فیها و أنی بت ليلة و ليست لی زوجة ثم قال الركعتان يصلیهما رجل متزوج أفضل من رجل أَعزب يقوم ليله و يصوم نهاره ثُم أَعطاه أَبي سبعة دنانير ثُم قال له تزوج بهذه ثم قال أبی قال رسول اللَّه (ص) اتخذوا الأهل فإنه أرزق لكم»

این حدیث، در سخت گیرانه ترین حالت، «موثقه» می باشد:

- نجاشی در صفحه ی 261، علي بن محمد بن عبد الله أبي القاسم بندار بن عمران‏ را « ثقة فاضل فقيه أديب » می داند.

- أحمد بن محمد بن خالد البرقی در صفحه ی 77 رجال نجاشی «ثقة » معرفی شده است.

- وضعیت ابن فضال قبلاً بررسی شده است. جعفر بن محمد هم که در عرض او می باشد احتیاج به بررسی ندارد.

- صفحه ی 214 رجال نجاشی، عبد الله بن ميمون بن الأسود القداح را با این بیان معرفی می کند: «کان ثقة»

4- حلیة المتقین: {فصل دوم : در اصناف زنان و صفات پسنديده وناپسنديده ايشان
از حضرت امام رضا عليه السلام منقول است كه از سعادت آدمى است كه زن سفيدى داشته باشد وحضرت صادق فرمود كه چون خواهيد زنى را خواستگارى كنيد از مويش بپرسيد چنانچه از رويش ميپرسيد كه نصف حسن مو است.}

این دو حدیث نیز در کتاب کافی آمده اند:

الكافي(5 / 335):
«عدة من أصحابنا عن سهل بن زياد عن بكر بن صالح عن بعض أصحابه عن أبي الحسن الرضا (ع) قال من سعادة الرجل أن يكشف الثّوب عن امرأة بيضاء»

از آنجا که اصحاب بکر بن صالح برای ما مجهولند، سند روایت ضعیف است و احتیاج به بررسی دیگران نیست.

الكافي (5/ 365):
«عدة من أصحابنا عن أحمد بن محمد بن خالد عن ابیه عن عبداللَّه بن الفضل عن أبیه عن رجل عن أَبي عبداللّه (ع) قال قلت له أ ينظر الرجل إلى المرأة يريد تزويجها فينظر إلى شعرها و محاسنها قال لا بأس بذلك إذا لم يكن متلذذا»

این روایت نیز به دلیل مجهول بودن «رجل» ضعیف است.

5- حلیة المتقین: { باب سوم : در آداب : خوردن و آشاميدن
فـصـل هـفـتـم : در فـضـيـلت نـان وسـويـق و گـوشـت و روغـن و سـايـر آنـچه از حيوان حاصل ميشود وسركه و شيرينيها
ازحـضـرت امـام مـحـمـد بـاقـر عـليـه السـلام مـنـقـول اسـت كـه بـنـى اسـرائيـل بـحـضرت موسى عليه السلام شكايت كردند از پيسى كه در ميان ايشان بسيار شده بود حق تعالى وحى نمود بحضرت موسى كه امر كن ايشان را كه گوشت گاو را با چغندر بخورند}

این روایت نیز در الكافي (6/310) آمده است اما ضعیف السند است؛ سلیمان بن عباد و عیسی بن ابی الورد، هر دو مجهولند.

«محمد بن يحيى عن علي بن الحسن التیمي عن سليمان بن عباد عن عیسى بن أبي الورد عن محمد بن قيس عن أبی جعفر(ع) قال إن بنی إسرائیل شكوا إلى موسى (ع) ما يلقون من البياض فشكا ذلك إلى اللَّه عز و جل فأوحى اللَّه عزوجل إليه مرهم يأکلوا لحم البقر بالسلق»

6- حلیة المتقین: {حـضـرت امـام مـوسـى عـليـه السـلام فـرمـود كه بول شتر نافع تر است از شير او ...}

در صفحه ی 388 از جلد 6 الكافی، این حدیث را می یابیم که به جهت ضعف بکر بن صالح، ضعیف است. البته فقها نوشیدن بول شتر را جهت استشفا جایز می دانند.

« محمد بن يحيى عن أحمد بن محمد بن عیسى عن بكر بن صالح عن الجعفري قال سمعت أبا الحسن موسى (ع) يقول أبوال الإبل خير من ألبانها و يجعل اللَّه عز و جل الشفاء في ألبانها»

پیروز باشید

[=Book Antiqua]باسلام.راجع به مطالب ارائه شده باید به اختصار عرض شود که:
1. اینکه زن به حمام نرود؛ علامه مجلسی در ج 22 مرات العقول ص 404 فرموده این روایت مربوط به مناطقی بوده که حمامها مختلط است.ولذا [=Comic Sans MS]روایت کاملا معقول است.

2. .با لنگ به حمام رفتن با توجه به عمومی بودن حمامها کاملا مطابق ادب است .

3.در اصل روایت حوض سنی ها نیست به علل الشرایع رجوع شود .در ضمن با توجه به غیر بهداشتی بودن استفاده از پس اب حمام حدیث معقول است.به علاوه ما طبق دین خودمان دشمنان اهل البیت ع را از پاکی به دور می دانیم .واین جای تعجب ندارد.

.4.اداب بیت الخلا نشان جامعیت دین ماست که برای تمام زندگی دستور دارد.البته مسایل پزشکی در تایید این اداب میباشد.

5.این که من یک شب هم بدون همسرم به سر نمی برم اتفاقا نشان از مترقی بودن دین اسلام است.

6. برشمردن خصوصیاتی برای انتخاب همسر واقعی وعرفی بودن دین را نشان میدهد.

7. بول شتر را برای خوردن توصیه نکردند که اشکالی متوجه باشد در ضمن نافع بودن ان برای مصارف دیگر نیاز به تحقیق علمی دارد. :Gol:

موضوع قفل شده است