جمع بندی اهل بیت (ع) در آیه 33 سوره احزاب

تب‌های اولیه

21 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد صدرا

[TD][/TD]

صادقیه;1025106 نوشت:
چگونه آیه اهل بیت را ازامام علی تا حضرت مهدی می دانند
باتوجه به اینکه حضرت زهرا دخترپیامبر است وبه فرض عصمت چگونه عصمت امام علی تا حضرت مهدی ثابت می شود باتوجه به اینکه مادرامام رین العابدین شهربانو است چرااورا فرزند پیامبر می دانندو...تا حضرت مهدی

با سلام و عرض ادب

در آیه ی شریفه ی:«إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً»؛[1] «جز اين نيست كه خداوند مى‏خواهد از شما اهل بيت هر پليدى را بزدايد و شما را به شايستگى پاك گرداند». کلام وحی بیانگر تعلق اراده ی الهی بر پاک و مطهر قرار دادن اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه وآله) است.

مراد از «اهل البیت» با توجه به اینکه «ال» در «البیت» به معنای «ال» جنس و یا «ال» استغراق نبوده‌، همسران پیامبر (صلی الله علیه وآله) نخواهد بود؛ بلکه مراد از آن بیت خاص و افرادی خاص است،‌ و آن بیت و افراد آن جز افراد ساکن در بیت فاطمه (علیها السلام) نخواهد بود. به عبارتی دیگر اگر مقصود آيه خانه هاى همسران پيامبر (صلَّى اللّه عليه و آله) می بود، لازم بود بگويد: «أهل البيوت»، و لذا آنجا كه درباره ی آنان سخن مى گويد، صيغه جمع به كار برده و مى فرمايد: «وَقَرْنَ فِى بُيُوتِكُنَّ وَلا تَبَرُّجنَ تَبَرُّجَ الجاهِليّهِ الأُولى»؛[2] «در خانه هاى خود قرار گيريد و مانند دوران جاهليت نخست، زيبايى هاى خود را آشكار نكنيد».

در اين آيه هر اتاقى از اتاق هاى زنان رسول خدا (صلی الله علیه وآله) بيتى محسوب شده كه متعلق‏ به يكى از همسران آنحضرت بود، در حالى كه در آيه ی تطهیر، سخن از بیت و خانه ای مشخص است و افرادی خاص را در نظر دارد.
طبعا نمى توان گفت اين «بيت» يكى از بيت هاى متعلق به همسران رسول خدا (صلَّى اللّه عليه و آله) است، زيرا در اين صورت مفهوم آيه كاملًا در ابهام فرو رفته و مجمل خواهد بود، گذشته از اين دليلى ندارد كه يكى از بيت ها را بر هشت بيت ديگر ترجيح دهيم. از اين جهت بايد اين بيت، جدا از بيوت همسران رسول خدا (صلی الله علیه و آله) باشد و آن بيت جز بيت فاطمه (عليها السَّلام) نخواهد بود كه در عين تعلق به آنحضرت، به پيامبر(صلی الله علیه وآله) نيز تعلق داشت و در آن چهار نفر مشتركاً زندگى مى كردند.

مؤيد اين مطلب حديثى است كه «جلال الدین سيوطى» در تفسير آيه ی: «فى بُيُوت أَذِنَ اللّه أَنْ تُرفَعَ»؛[3] آورده است. او روایت می کند: وقتى اين آيه نازل شد و پيامبر (صلَّى اللّه عليه و آله) آن را در مسجد تلاوت كرد، فردى برخاست و از رسول خدا پرسيد: اين بيوت با عظمت از آن كيست؟ پيامبر فرمود: «بيوت انبيا و پيامبران است». در اين هنگام ابوبكر برخاست و در حالى كه به خانه فاطمه و على (عليمها السَّلام) اشاره كرد، گفت: آيا اين خانه نيز از آن خانه هاست؟ پيامبر (صلَّى اللّه عليه و آله) فرمود: «نعم من أفاضلها؛[4] آرى! از برترين آنهاست».

همچنین قرآن در سوره احزاب از آيه بيست و نهم تا آيه سى و چهارم پيرامون همسران پيامبر بحث و گفتگو مى كند و در تمام آيات، ضماير مربوط به همسران پيامبر را مطابق قواعد ادبى مؤنث مى آورد، در اين مورد متجاوز از بيست ضمير مؤنث به كار مى برد و مى فرمايد: «كُنْتُنَّ* فَتَعالِينَ* أُمَتِعْكُنَّ* أُسَرِّحْكُنَّ* تُرِدْنَ* لَسْتُنَّ اتَّقَيْتُنَّ* فَلا تَخْضَعْنَ* قلنَ* قَرْنَ بُيُوتِكُنَّ* تَبَرُّجْنَ* اتِينَ* أَطِعْنَ* وَاذْكُرْنَ* و...». ولى هنگامى كه به آيه مورد بحث- كه در ذيل آيه سى و سه قرار دارد- مى رسد، لحن سخن دگرگون مى شود و مخاطب عوض مى گردد، ضماير را مذكر مى آورد و مى گويد: «عَنْكُمُ الرِّجْسَ» و «يُطَهِّرَكُمْ»، که چنین امری بیانگر آن است که مخاطبین این قسمت از آیه افراد دیگری غیر از همسران پیامبر (صلی الله علیه وآله) هستند.[5]

اهل بیت (علیهم السلام) در لسان پیامبر (صلی الله علیه وآله)
روايات بسیاری از پيامبر (صلَّى اللّه عليه و آله) نشان مى دهد كه در اين آيه، جز خود پيامبر (صلَّى اللّه عليه و آله) و ساكنان خانه فاطمه، احدى مقصود نيست، و اين روايات را گروهى از صحابه از پيامبر (صلَّى اللّه عليه و آله) نقل كرده اند كه برخى از آنها عبارتند از: 1. ابوسعيد خدرى، 2. انس بن مالك، 3. ابواسحاق، 4. واثله بن الاسقع، 5. ابوهريره، 6. ابوالحمراء، 7. سعد بن أبى وقاص، 8. عايشه، 9. ام سلمه، 10. ابن عباس.

مضمون احاديث حاكى از آن است كه پيامبر اکرم (صلَّى اللّه عليه و آله) براى روشن كردن مقصود از اهل بيت، سه كار معين انجام داده كه هركدام در نوع خود قابل توجه است:

1. كسا و عبا و يا قطيفه اى بر سر پنج تن افكند و امّ سلمه را كه قصد ورود به‏ زير كسا را داشت، از دخول تحت كِسا بازداشت و اين جمله را گفت: «خدايا اينان اهل بيت من مى باشند، پروردگارا پليدى را از آنان دور ساز!».[6]
2. به مدت شش یا هفت و یا نه ماه، موقع رفتن به مسجد براى گزاردن نماز صبح، به خانه زهرا مى رفت و آنان را براى نماز دعوت مى كرد و آيه مذكور را تلاوت مى نمود.[7]
3. به هنگام نزول آیه ی مباهله تنها علی و فاطمه و حسنین (علیهم السلام) را با خود برده و بیان داشت که خداوندا اهل بین من این افراد می باشند.[8] بر اساس این روایت برخی از چهرهای شاخص از عالمان اهل سنت تصریح نموده اند که مراد از اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه وآله)‌ در آیه ی تطهیر تنها خمسه ی طیبه است.[9]

آیه ی تطهیر و عصمت سایر ائمه (علیهم السلام)
دلالت «انّما» در آیه ی شریفه بیانگر حصر مصادیق آن است؛‌ این افراد در زمان نزول آیه تنها شامل اصحاب کساء بوده؛ اما بنابر تصریح پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) و ائمه (علیهم السلام) آیه در مورد چهارده معصوم بوده و اختصاص به پنج تن نخواهد داشت.

این اخبار به صورت متواتر در منابع شیعی نقل شده است؛ احادیثی همچون حدیث ثقلین؛ حدیث امان؛ حدیث خلفای اثنا عشر و... که بیانگر وصیت پیامبر (صلی الله علیه وآله) به تمسک به قرآن و عترت و اینکه آن دو هیچگاه از هم جدا نمی گردند تا بر حوض کوثر بر پیامبر (صلی الله علیه وآله) وارد شوند و اینکه این افراد دوازده نفر بوده که اولین آنها علی بن ابی طالب (علیه السلام) و آخرین آنان مهدی (علیه السلام) است و آنان اهل بیت معصوم آن حضرت می باشند و... [10]


[/HR] [1] . الاحزاب/ 33.

[2] . همان.

[3] . النور/36.

[4] . السيوطي، الدر المنثور،ج6، ص203،‌ دار الفكر – بيروت.: «وأخرج ابن مردويه عن أنس بن مالك وبريدة قال: قرأ رسول الله صلى الله عليه (وآله) و سلم هذه الآية في بيوت الله أن ترفع فقام اليه رجل فقال: أي بيوت هذه يا رسول الله ؟ قال: بيوت الأنبياء. فقام اليه أبو بكر فقال: يا رسول الله هذا البيت منها؟ البيت علي وفاطمة قال: نعم من أفاضلها».

[5] . ر.ک: جعفر سبحانی، ‌راهنمای حقیقت،‌ ص388.

[6] . ترمذى، محمد بن عيسى، الجامع الصحيح و هو سنن الترمذي، 6جلد،ج5، ص192، ح3205، دار الحديث - مصر - قاهره، چاپ: 1، 1419 ه.ق.: «عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبِي سَلَمَةَ رَبِيبِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: لَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ: إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً؛ فِي بَيْتِ أُمِّ سَلَمَةَ، فَدَعَا فَاطِمَةَ وَ حَسَنًا وَ حُسَيْنًا فَجَلَّلَهُمْ بِكِسَاءٍ، وَ عَلِيٌّ خَلْفَ ظَهْرِهِ فَجَلَّلَهُ بِكِسَاءٍ، ثُمَّ قَالَ: «اللَّهُمَّ هَؤُلَاءِ أَهْلُ بَيْتِي فَأَذْهِبْ عَنْهُمْ الرِّجْسَ وَ طَهِّرْهُمْ تَطْهِيرًا». قَالَتْ أُمُّ سَلَمَةَ: وَ أَنَا مَعَهُمْ يَا نَبِيَّ اللَّهِ؟ قَالَ: «أَنْتِ عَلَى مَكَانِكِ وَ أَنْتِ عَلَى‏ خَيْرٍ». و...

[7] . الطحاوي، شرح مشكل الآثار،‌ج2، ص248، الناشر مؤسسة الرسالة.: «أبو الْحَمْرَاءِ قال صَحِبْتُ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم تِسْعَةَ أَشْهُرٍ كان إذَا أَصْبَحَ أتى بَابَ فَاطِمَةَ عليها السلام فقال السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمْ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ الآيَةَ وفي هذا أَيْضًا دَلِيلٌ على أَهْلِ هذه من هُمْ وَبِاَللَّهِ التَّوْفِيقُ».

[8] . مسلم بن حجاج، صحيح مسلم، 5جلد، ج4، ص1871، ح32،‌دار الحديث - مصر - قاهره، چاپ: 1، 1412 ه.ق.: «وَ لَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ: فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ‏ [3/ آل عمران/ 61] دَعَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ عَلِيًّا وَ فَاطِمَةَ وَ حَسَنًا وَ حُسَيْنًا فَقَالَ «اللَّهُمَ‏! هَؤُلَاءِ أَهْلِي‏».

[9] . صلاح الدين الصفدي، الوافي بالوفيات، ج12، ص262، الناشر: دار إحياء التراث – بيروت.: «الْحُسَيْن بن عَليّ بن أبي طَالب رَضِي الله عَنْهُمَا رَيْحَانَة رَسُول الله صلى الله عَلَيْهِ وَسلم) وَابْن ابْنَته فَاطِمَة الزهراء رَضِي الله عَنْهَا وَأحد سَيِّدي شباب أهل الْجنَّة هُوَ وَأَخُوهُ وَأمه وَأَبوهُ أهل الْبَيْت الَّذين أذهب الله عَنْهُم الرجس وطهرهم تَطْهِيرا»؛ الطحاوي، شرح مشكل الآثار،‌ج2، ص248، الناشر مؤسسة الرسالة.: «أبو الْحَمْرَاءِ قال صَحِبْتُ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم تِسْعَةَ أَشْهُرٍ كان إذَا أَصْبَحَ أتى بَابَ فَاطِمَةَ عليها السلام فقال السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمْ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ الآيَةَ وفي هذا أَيْضًا دَلِيلٌ على أَهْلِ هذه من هُمْ وَبِاَللَّهِ التَّوْفِيقُ».

[10] . به عنوان نمونه در روایتی از جابر بن عبدالله آمده است: «كنت عند النبي ص في بيت أم سلمة فأنزل الله هذه الآية إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهركم تطهيرا فدعا النبي ص بالحسن و الحسين و فاطمة و أجلسهم بين يديه فدعا عليا فأجلسه خلف ظهره و قال اللهم هؤلاء أهل‏ بيتي‏ فأذهب عنهم الرجس و طهرهم تطهيرا فقالت أم سلمة و أنا معهم يا رسول الله فقال لها إنك إلى خير فقلت يا رسول الله لقد أكرم الله هذه العترة الطاهرة و الذرية المباركة بذهاب الرجس عنهم قال يا جابر لأنهم عترتي من لحمي و دمي فأخي سيد الأوصياء و ابناي خير الأسباط و ابنتي سيدة النسوان و منا المهدي قلت يا رسول الله و من المهدي قال تسعة من صلب الحسين أئمة أبرار و التاسع قائمهم يملأ الأرض قسطا و عدلا كما ملئت جورا يقاتل على التأويل كما قاتلت على التنزيل».( خزاز رازى، على بن محمد، كفاية الأثر في النصّ على الأئمة الإثني عشر، 1جلد،ص66، بيدار - قم، 1401 ق.).

صادقیه;1025106 نوشت:
چگونه آیه اهل بیت را ازامام علی تا حضرت مهدی می دانند
باتوجه به اینکه حضرت زهرا دخترپیامبر است وبه فرض عصمت چگونه عصمت امام علی تا حضرت مهدی ثابت می شود باتوجه به اینکه مادرامام رین العابدین شهربانو است چرااورا فرزند پیامبر می دانندو...تا حضرت مهدی

با توجه به مطالب فوق روشن می گردد:
1. مصادیق اهل البیت در زمان نزول آیه خمسه ی طیبه بوده اند؛

2. مصادیق دیگری از ابتدا برای اهل البیت بوده است؛ چنانکه پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) آن افراد را در زمان خود معرفی نمود که آنان امام علی و حسنین (علیهم السلام) و نه فرزند از صلب امام حسین (علیه السلام) اند و آخرین آنها مهدی (علیه السلام) از اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه وآله) است؛ چنانکه فرمودند: «و إن الأئمة بعدي اثنا عشر من أهل‏ بيتي‏، علي أولهم و أوسطهم محمد و آخرهم محمد، و هو مهدي‏ هذه الأمة».(1)

3. بدیهی است که انتساب ائمه (علیهم السلام) از طرف پدر به امیر المؤمنین (علیه السلام) بوده و انتساب آنها به پیامبر از طریق مادرشان حضرت زهرا (سلام الله علیها) است و چنین شرافتی قابل مقایسه با انتساب آنان از طریق مادر مباشری آنان به افراد دیگر نخواهد بود.

موفق باشید.


[/HR]1. شيخ حر عاملى، محمد بن حسن، إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، 5جلد، ج2، ص159، اعلمى - بيروت، چاپ: اول، 1425 ق.

صدرا;1025383 نوشت:
در آیه ی شریفه ی:«إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً»؛[1] «جز اين نيست كه خداوند مى‏خواهد از شما اهل بيت هر پليدى را بزدايد و شما را به شايستگى پاك گرداند». کلام وحی بیانگر تعلق اراده ی الهی بر پاک و مطهر قرار دادن اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه وآله) است.

سلام
اهل سنت میگن این ایه شامل زنان پیامبر هم میشه.و میگن شیعیان به قبل و بعد ان توجهی نمیکنن در نتیجه منحصر به 5 تن میدونن:

  • (به عربی: وَ قَرْنَ في‏ بُيُوتِکُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى‏ وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتينَ الزَّکاةَ وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَکُمْ تَطْهيراً)
  • و در خانه های خود بمانید. و چنان که در زمان پیشین جاهلیت می‌کردند زینت‌های خویش را آشکار مکنید. و نماز بگزارید و زکات بدهید و از خدا و پیامبرش اطاعت کنید. ای اهل بیت، خدا می‌خواهد پلیدی را از شما دور کند و شما را پاک دارد

جناب صدرا
1-ثابت کنید پیامبر معصوم است
2-چرا رقیه وسکینه وعلی اکبر معصوم نیستند

باتوجه به اینکه حضرت زهرا دخترپیامبر است وبه فرض عصمت چگونه عصمت امام علی تا حضرت مهدی ثابت می شود باتوجه به اینکه مادرامام رین العابدین شهربانو است چرااورا فرزند پیامبر می دانندو...تا حضرت مهدی
چراقسمت دوم آیه 33سوره احزاب باجمله اول ارتباط ندارد؟

بی ادعا;1025491 نوشت:
سلام
اهل سنت میگن این ایه شامل زنان پیامبر هم میشه.و میگن شیعیان به قبل و بعد ان توجهی نمیکنن در نتیجه منحصر به 5 تن میدونن:

  • (به عربی: وَ قَرْنَ في‏ بُيُوتِکُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى‏ وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتينَ الزَّکاةَ وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَکُمْ تَطْهيراً)
  • و در خانه های خود بمانید. و چنان که در زمان پیشین جاهلیت می‌کردند زینت‌های خویش را آشکار مکنید. و نماز بگزارید و زکات بدهید و از خدا و پیامبرش اطاعت کنید. ای اهل بیت، خدا می‌خواهد پلیدی را از شما دور کند و شما را پاک دارد

سلام علیکم در پاسخ بیان شد:

همچنین قرآن در سوره احزاب از آيه بيست و نهم تا آيه سى و چهارم پيرامون همسران پيامبر بحث و گفتگو مى كند و در تمام آيات، ضماير مربوط به همسران پيامبر را مطابق قواعد ادبى مؤنث مى آورد، در اين مورد متجاوز از بيست ضمير مؤنث به كار مى برد و مى فرمايد: «كُنْتُنَّ* فَتَعالِينَ* أُمَتِعْكُنَّ* أُسَرِّحْكُنَّ* تُرِدْنَ* لَسْتُنَّ اتَّقَيْتُنَّ* فَلا تَخْضَعْنَ* قلنَ* قَرْنَ بُيُوتِكُنَّ* تَبَرُّجْنَ* اتِينَ* أَطِعْنَ* وَاذْكُرْنَ* و...». ولى هنگامى كه به آيه مورد بحث- كه در ذيل آيه سى و سه قرار دارد- مى رسد، لحن سخن دگرگون مى شود و مخاطب عوض مى گردد، ضماير را مذكر مى آورد و مى گويد: «عَنْكُمُ الرِّجْسَ» و «يُطَهِّرَكُمْ»، که چنین امری بیانگر آن است که مخاطبین این قسمت از آیه افراد دیگری غیر از همسران پیامبر (صلی الله علیه وآله) هستند.

علاوه بر آنکه در نصوص روایی در ذیل آیه تطهیر و آیه ی مباهله و... به صراحت بیان شده که مراد از اهل خصوص پنج تن است و احدی دیگر از غیر آل محمد (صلی الله علیه و آله) در این امر داخل نمی باشند. برخی از بزرگان عامه نیز همچون طحاوی و صفدی بر این امر تصریح کردند؛ همچنان که آدرس و متن آن داده شد:

صلاح الدين الصفدي، الوافي بالوفيات، ج12، ص262، الناشر: دار إحياء التراث – بيروت.: «الْحُسَيْن بن عَليّ بن أبي طَالب رَضِي الله عَنْهُمَا رَيْحَانَة رَسُول الله صلى الله عَلَيْهِ وَسلم) وَابْن ابْنَته فَاطِمَة الزهراء رَضِي الله عَنْهَا وَأحد سَيِّدي شباب أهل الْجنَّة هُوَ وَأَخُوهُ وَأمه وَأَبوهُ أهل الْبَيْت الَّذين أذهب الله عَنْهُم الرجس وطهرهم تَطْهِيرا »؛ الطحاوي، شرح مشكل الآثار،‌ج2، ص248، الناشر مؤسسة الرسالة.: «أبو الْحَمْرَاءِ قال صَحِبْتُ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم تِسْعَةَ أَشْهُرٍ كان إذَا أَصْبَحَ أتى بَابَ فَاطِمَةَ عليها السلام فقال السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمْ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ الآيَةَ وفي هذا أَيْضًا دَلِيلٌ على أَهْلِ هذه من هُمْ وَبِاَللَّهِ التَّوْفِيقُ».

بی ادعا;1025491 نوشت:
لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى‏

با سلام

چرا تبرجن تبرج را زینت معنی میکنید در حالی که اینها از ریشه برج است و برج ساختن به معنی قذ برافراشتن و سرکشی کردن است حال بنگرید که سر کشی کرده و که درخانه مانده و سز کشی نکرده است ؟

صادقیه;1025502 نوشت:
جناب صدرا
1-ثابت کنید پیامبر معصوم است
2-چرا رقیه وسکینه وعلی اکبر معصوم نیستند

با سلام و عرض ادب
اصل عصمت به واسطه ی دلیل عقلی ثابت است و نقل تاکید بر آن است. پس از اثبات خدا و اثبات صفات او از جمله حکمت؛‌ هنگامی که خدای متعال مخلوقی همچون انسان می آفریند می بایست خلقت او در راستای رسیدن به کمالش باشد که چنین امری جز با هدایت انسان میسر نمی گردد. در این راستا خدای متعال انبیای الهی را مبعوث به رسالت می نماید و هدف از چنین امری هدایت انسان به سر منزل مقصود او خواهد بود. در این صورت برای حصول غرض می بایست پیامبر در چنین امری مصونیت داشته باشد. مصونیت در جانب گرفتن و حفظ و ابلاغ و تبیین وحی. در غیر این صورت هدف الهی هیچ گاه تأمین نمی گردد؛ زیرا در صورت عدم عصمت احتمال خطا و اشتباه وجود داشته و با وجود چنین امری اهل هدایت زیر سوال می رود که بازگشت چنین امری به نقص در حکمت الهی خواهد بود.

همچنین عصمت لازمه ی مقام و منصب رفیعی است که انبیاء و اولیاء می بایست بدان متصف گردند؛ و چنین امری در فرزندان ائمه بغیر از امام لزوم عقلی ندارد. به عبارتی دیگر حوزه ی عصمت در دو حوزه 1) تلقی و ابلاغ و تبیین وحی است که چنین امری مختص به رسول و جانشین منصوص وی است؛‌ 2) عصمت از گناه که چنین امری اختصاص به رسول و ولی ندارد و برای سایر انسانها نیز تحقق آن به میزان کمال معرفی شخص میسر است.

دلیل بر عصمت حوزه ی اول عقل است و در حوزه ی دوم بیان معصوم؛ لذا اگر روایتی بیانگر میزان معرفت یکی از فرزندان (غیر امام) ائمه (علیهم السلام) باشد می توان عصمت در حوزه ی دوم را نتیجه گرفت در غیر این صورت دلیلی نداریم. هر چند که ممکن است آنان مراتبی از عصمت در معنای دوم را داشته باشند.

موفق باشید.

صدرا;1025513 نوشت:
همچنین قرآن در سوره احزاب از آيه بيست و نهم تا آيه سى و چهارم پيرامون همسران پيامبر بحث و گفتگو مى كند و در تمام آيات، ضماير مربوط به همسران پيامبر را مطابق قواعد ادبى مؤنث مى آورد، در اين مورد متجاوز از بيست ضمير مؤنث به كار مى برد و مى فرمايد: «كُنْتُنَّ* فَتَعالِينَ* أُمَتِعْكُنَّ* أُسَرِّحْكُنَّ* تُرِدْنَ* لَسْتُنَّ اتَّقَيْتُنَّ* فَلا تَخْضَعْنَ* قلنَ* قَرْنَ بُيُوتِكُنَّ* تَبَرُّجْنَ* اتِينَ* أَطِعْنَ* وَاذْكُرْنَ* و...». ولى هنگامى كه به آيه مورد بحث- كه در ذيل آيه سى و سه قرار دارد- مى رسد، لحن سخن دگرگون مى شود و مخاطب عوض مى گردد، ضماير را مذكر مى آورد و مى گويد: «عَنْكُمُ الرِّجْسَ» و «يُطَهِّرَكُمْ»، که چنین امری بیانگر آن است که مخاطبین این قسمت از آیه افراد دیگری غیر از همسران پیامبر (صلی الله علیه وآله) هستند.

شما قبول دارید که وقتی مخاطبان هم از جنس مذکر باشند هم مونث ضمیر بصورت مذکر برده میشود.در ایه مخاطب فقط همسران نبوده بلکه خود پیامبر و امام علی و فاطمه و حسن و حسین بوده.
انجا که ضمیر مونث است مخاطب فقط همسران پیامبر بوده و تعجبی ندارد که چرا ضمیر مونثه.ولی چون در ادامه تطهیر علاوه بر همسران شامل حد اقل خود پیامب رهم میشده و پیامبر مرد بوده پس نمیشد از ضمایر مونث نظیر عنکن بجای عنکم و یطهر کن بجای یطهرکم اورد

در صمن با احادیث فعلا کاری نداریم اگر ایه تطهیر اثبات شد که به 5 تن فقط تعلق داره اون وقت میشه از احادیث هم براشون تاییده گرفت بشرطی که ثابت بشه این احادیث مثل کسا ساخته خود شیعیان نیستند.چون اهل سنت بر حدیث کسا نقدهایی دارند.

شاکی;1025514 نوشت:
چرا تبرجن تبرج را زینت معنی میکنید در حالی که اینها از ریشه برج است و برج ساختن به معنی قذ برافراشتن و سرکشی کردن است حال بنگرید که سر کشی کرده و که درخانه مانده و سز کشی نکرده است ؟

سلام

من که مترجم نیستم
این ایه و ترجمه را از سایت دیگه گرفتم.خودم ترجمه نکردم

بی ادعا;1025543 نوشت:
سلام

من که مترجم نیستم
این ایه و ترجمه را از سایت دیگه گرفتم.خودم ترجمه نکردم

باسلام

ترجمه قران نیست لذا باید بر اساس اصل قران بحث کرد تبرحن و تبرج مونث و مذکر ، ساختن برج است یعنی قد علم کردن خود نمائی کردن که به اشتباه به جلوه در اوردن زینت ها که خاص زنان است ترجمه شده .

بی ادعا;1025491 نوشت:
سلام
اهل سنت میگن این ایه شامل زنان پیامبر هم میشه.و میگن شیعیان به قبل و بعد ان توجهی نمیکنن در نتیجه منحصر به 5 تن میدونن:

  • (به عربی: وَ قَرْنَ في‏ بُيُوتِکُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى‏ وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتينَ الزَّکاةَ وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَکُمْ تَطْهيراً)
  • و در خانه های خود بمانید. و چنان که در زمان پیشین جاهلیت می‌کردند زینت‌های خویش را آشکار مکنید. و نماز بگزارید و زکات بدهید و از خدا و پیامبرش اطاعت کنید. ای اهل بیت، خدا می‌خواهد پلیدی را از شما دور کند و شما را پاک دارد
با توجه به آیه قبل، شاید منظور از آیه این باشه که خدا شما را به حجاب و نماز و زکات سفارش می کند تا پلیدی از شما دور باشد و پاک باشید

فروردین;1025597 نوشت:
با توجه به آیه قبل، شاید منظور از آیه این باشه که خدا شما را به حجاب و نماز و زکات سفارش می کند تا پلیدی از شما دور باشد و پاک باشید

ممکنه همین باشه ولی اصل حرف اینه که اهل بیت در این ایه شامل همسران پیامبر هم میشه یا خیر.

بی ادعا;1025540 نوشت:
شما قبول دارید که وقتی مخاطبان هم از جنس مذکر باشند هم مونث ضمیر بصورت مذکر برده میشود.در ایه مخاطب فقط همسران نبوده بلکه خود پیامبر و امام علی و فاطمه و حسن و حسین بوده.
انجا که ضمیر مونث است مخاطب فقط همسران پیامبر بوده و تعجبی ندارد که چرا ضمیر مونثه.ولی چون در ادامه تطهیر علاوه بر همسران شامل حد اقل خود پیامب رهم میشده و پیامبر مرد بوده پس نمیشد از ضمایر مونث نظیر عنکن بجای عنکم و یطهر کن بجای یطهرکم اورد
.

با سلام و عرض ادب

ضمایر «کم» در آیه ی شریفه از باب تغلیب مذکر آورده شده؛ منتهی با توجه به مخاطبین آن که خمسه ی طیبه اند و نه به اعتبار اینکه مخاطبین آن همسران و خمسه ی طیبه است؛ زیرا آیه ی تطهیر اساسا آیه ای مجزا بوده و ارتباطی با قبل و بعد خود ندارد.

در آیات: «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَياةَ الدُّنْيا وَ زِينَتَها فَتَعالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَ أُسَرِّحْكُنَّ سَراحاً جَمِيلاً (28) وَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الدَّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِناتِ مِنْكُنَّ أَجْراً عَظِيماً (29) يا نِساءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيراً (30) وَ مَنْ يَقْنُتْمِنْكُنَّ لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تَعْمَلْ صالِحاً نُؤْتِها أَجْرَها مَرَّتَيْنِ وَ أَعْتَدْنا لَها رِزْقاً كَرِيماً (31) يا نِساءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً (32) وَ قَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى‏ وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتِينَ الزَّكاةَ وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً (33) وَ اذْكُرْنَ ما يُتْلى‏ فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آياتِ اللَّهِ وَ الْحِكْمَةِ إِنَّ اللَّهَ كانَ لَطِيفاً خَبِيراً (34)».

تمامی ضمایر قبل و بعد از آیه ی تطهیر به صورت مونث آمده است و تنها در این فقره است که ضمایر به صورت مذکر آمده و خطاب «قل لازواجک» و «یا نساء النبی» به خطاب «اهلَ البیت» تغییر یافته و لحن آیه از تکلیف و تهدید و خوف و رجاء به لحنی متفاوت که مدحی منحصر به فرد است منتقل شده و پس از آن دوباره به حالت سابق، خطاب آیه متوجه زنان پیامبر (صلی الله علیه وآله) شده است که چنین امری بیانگر متفاوت بودن مخاطبین این آیات است.

دقت در قراین داخلی آیه، همچون: برداشت اراده ی تکوینی از آیه؛ آوردن ادات حصر «انما»؛ خطاب قرار دادن «اهل البیت» که «ال» آن برای عهد است و تقدیم «عنکم» بر آن که دلالت بر اختصاص است؛(1) مذکر آوردن ضمایر؛ نفی عموم رجس و پلیدی؛ استفاده از مصدر تطهیرا پس از یطهرکم که دلالت بر طهارتی خاص داشته که تنها در همین آیه آمده است؛ خطاب قرار دادن ازواج و نساء النبی قبل از این آیه که عدول از آن به معنای بیان حکمی جدید است و همچنین لحن آیه؛ همگی بیانگر آنند که مخاطب آیه ی تطهیر شامل زنان پیامبر (صلی الله علیه وآله) نیست؛ لذا با توجه به این امور نمی توان گفت که در آیه ی تطهیر زنان نیز داخل بوده و از باب تغلیب ضمایر به صورت مذکر آمده؛ هر چند که در مورد خمسه ی طیبه به اعتبار تغلیب ضمایر مذکر آورده شده است.

همچنین توجه به این امر لازم است که مخاطب قبل از آیه ی تطهیر و پس از آن تنها همسران پیامبر (صلی الله علیه وآله) اند؛ لذا در صورتی که همسران نیز داخل در مخاطبین آیه ی تطهیر می بودند می بایست ضمایر آیه مونث می آمد تا بیانگر آن باشد که هدف از چنین امر و نهی ای پاک نمودن آنها از آلودگی هاست.

بدیهی است که آیه ی تطهیر بیانگر شأن و منزلتی خاص برای اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه وآله) بوده؛ لذا اگر همسران آنحضرت از این آیت نصیبی داشتند حتما در راستای بیان فضایل خویش بدان استناد می جستند؛ در حالی که «اهل البیت» در عرف خاص (قرآن و سنت) تنها مربوط به معصصومین (علیهم السلام) است و احدی جز اهل بیت (علیهم السلام) نیز آیه را مربوط به خود ندانسته است.

همچنین توجه به آیات دیگری که به خصوص در مورد عملکرد اخلاقی برخی از زنان پیامبر (صلی الله علیه وآله) (عایشه و حفصه) نازل شده که بیانگر سرکشی آنان نسبت به پیامبر (صلی الله علیه وآله) است دلیل دیگری بر عدم شمولیّت آیه ی تطهیر نسبت به آنان است؛ زیرا این آیه بیانگر عدم تطهیر آنان است:
«إِنْ تَتُوبا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُما وَ إِنْ تَظاهَرا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْرِيلُ وَ صالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمَلائِكَةُ بَعْدَ ذلِكَ ظَهِيرٌ؛ عَسى‏ رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَكُنَّ أَنْ يُبْدِلَهُ أَزْواجاً خَيْراً مِنْكُنَّ مُسْلِماتٍ مُؤْمِناتٍ قانِتاتٍ تائِباتٍ عابِداتٍ سائِحاتٍ ثَيِّباتٍ وَ أَبْكاراً»؛(2) «اگر از كار خود توبه كنيد (به نفع شما است) زيرا دلهايتان از حق منحرف گشته و اگر بر ضد او دست به دست هم دهيد (كارى از پيش نخواهيد برد) زيرا خداوند ياور او است، و همچنين جبرئيل و مؤمنان صالح، و فرشتگان بعد از آنها پشتيبان او هستند. اميد است اگر او شما را طلاق دهد پروردگارش بجاى شما همسرانى بهتر براى او قرار دهد، همسرانى مسلمان، مؤمن، متواضع، توبه‏كار، عابد، هجرت كننده زنانى ثيبه و باكره».

موفق باشید.


[/HR] 1. در آيه شريفه در حقيقت دو قصر و انحصار بكار رفته، يكى انحصار اراده و خواست خدا در بردن و دور كردن پليدى و تطهير اهل بيت، دوم انحصار اين عصمت و دورى از پليدى در اهل بيت.

2. التحریم/4.

بی ادعا;1025540 نوشت:

در صمن با احادیث فعلا کاری نداریم اگر ایه تطهیر اثبات شد که به 5 تن فقط تعلق داره اون وقت میشه از احادیث هم براشون تاییده گرفت بشرطی که ثابت بشه این احادیث مثل کسا ساخته خود شیعیان نیستند.چون اهل سنت بر حدیث کسا نقدهایی دارند.


این قسمت از کلامتان را به صورت سوالی مجزا ارسال کنید تا مصادر صحیح حدیث کساء بیان گردد. چنین شک و تردیدی در صورت وجود بیانگر آن است که ناقد بهره ای از علوم حدیث نبرده و نسبت به این مسائل بیگانه است.

سه فرض محتمل است

1
اهل البیت
مراد اهل یک بیت خاص است. که همان خانه ای است که برای فاطمه و فرزندان او بود.
تغییر خطاب پس از ضمایر جمع مونث و همچنین تصریح به بیوتکن برای زنان پیامبر نشان میدهد که مراد پنج تن هستند.

2
اهل البیت
الف و لام در البیت به معنای استغراق باشد و در اینجا به معنای بیوتکن است.
اما چون در زبان عربی این تعبیر رواج ندارد لذا از لفظ مفرد استفاده میشود با الف و لام استغراق.

3
اهل البیت
یک تعبیر مجموعی برای خانواده مرد است.
یعنی همانطور که در میان مردم میگویند عیال یا خانواده...
در این آیه مراد از کلمه اهل البیت یعنی خانواده ی پیامبر..
خانواده پیامبر هم مشخص است
یا مثل عیال شامل زنان میشود
یا مثل خانواده شامل زنان و فرزندان میشود
که معنای اخیر( خانواده) درست تر به نظر می رسد.

از میان سه فرض بالا
فرض اول و سوم قوی تر است.
و فرض دوم ضعیف تر.

فرض سوم ( قسم دوم = خانواده) گویا مد نظر بخشی از اهل تسنن است.
فرض اول نیز موافق نظر شیعیان است.

به نظر می رسد سنت و روایات ، موید فرض اول هستند که موافق شیعه است.
همچنین مشخص نیست در فرض سوم بر چه اساس و مستندی گفته شده این تعبیر اهل البیت برای خانواده استفاده میشود نه یک خانه خاص؟!!

به هر حال معنای اول مرادش اهل و ساکنین یک خانه خاص که مرتبط با پیامبر است می باشد
و معنای سوم مرادش از اهل البیت همان اهل النبی است. که تعبیر صریحی نیست. و باید پرسید چرا از همان اهل النبی استفاده نشده است؟! که گویا می گویند چون شامل خود پیامبر هم بشود. اما به هر حال متوجه نشدم استناد چنین تعبیری در آن زمان برای خانواده شامل شوهر و زن و فرزندان چیست؟

نوشته اید
طبعا نمى توان گفت اين «بيت» يكى از بيت هاى متعلق به همسران رسول خدا (صلَّى اللّه عليه و آله) است، زيرا در اين صورت مفهوم آيه كاملًا در ابهام فرو رفته و مجمل خواهد بود، گذشته از اين دليلى ندارد كه يكى از بيت ها را بر هشت بيت ديگر ترجيح دهيم. از اين جهت بايد اين بيت، جدا از بيوت همسران رسول خدا (صلی الله علیه و آله) باشد و آن بيت جز بيت فاطمه (عليها السَّلام) نخواهد بود كه در عين تعلق به آنحضرت، به پيامبر(صلی الله علیه وآله) نيز تعلق داشت و در آن چهار نفر مشتركاً زندگى مى كردند.
ثابت کنید که بیت حضرت فاطمه بود درحالیکه همسر پیامبر نبود دختر پیامبر بود می توانیم بیت هرکدام ازهمسران پیامبر راانتخاب کنیم

صادقیه;1026779 نوشت:
نوشته اید
طبعا نمى توان گفت اين «بيت» يكى از بيت هاى متعلق به همسران رسول خدا (صلَّى اللّه عليه و آله) است، زيرا در اين صورت مفهوم آيه كاملًا در ابهام فرو رفته و مجمل خواهد بود، گذشته از اين دليلى ندارد كه يكى از بيت ها را بر هشت بيت ديگر ترجيح دهيم.از اين جهت بايد اين بيت، جدا از بيوت همسران رسول خدا (صلی الله علیه و آله) باشد و آن بيت جز بيت فاطمه (عليها السَّلام) نخواهد بود كه در عين تعلق به آنحضرت، به پيامبر(صلی الله علیه وآله) نيز تعلق داشت و در آن چهار نفر مشتركاً زندگى مى كردند.
ثابت کنید که بیت حضرت فاطمه بود درحالیکه همسر پیامبر نبود دختر پیامبر بود می توانیم بیت هرکدام ازهمسران پیامبر راانتخاب کنیم

با سلام و عرض ادب

قراین داخلی و خارجی آیه ی تطهیر قابل انطباق با همسران پیامبر (صلی الله علیه وآله) نیست.
همچنین مختصات و ویژگی های افراد این بیت در قرآن آمده است:
1)‌ سوره نور/37-35: «اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فِيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فِي زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ يَكادُ زَيْتُها يُضِي‏ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلى‏ نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ؛‌ فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ؛ رِجالٌ لا تُلْهِيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ وَ إِيتاءِ الزَّكاةِ يَخافُونَ يَوْماً تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَ الْأَبْصارُ»؛‌
خداوند نور آسمانها و زمين است، مثل نور خداوند همانند چراغدانى است كه در آن چراغى (پر فروغ) باشد، آن چراغ در حبابى قرار گيرد، حبابى شفاف و درخشنده همچون يك ستاره فروزان، اين چراغ با روغنى افروخته ميشود كه از درخت پر بركت زيتونى گرفته شده كه نه شرقى است و نه غربى (آن چنان روغنش صاف و خالص است كه) نزديك است بدون تماس با آتش شعله‏ور شود، نورى است بر فراز نور، و خدا هر كس را بخواهد به نور خود هدايت مى‏كند و خداوند به هر چيزى آگاه است.
(اين چراغ پر فروغ) در خانه‏هايى قرار دارد كه خداوند اذن فرموده ديوارهاى آن را بالا برند (تا از دستبرد شياطين و هوسبازان در امان باشد) خانه‏هايى كه نام خدا در آن برده شود و صبح و شام در آن تسبيح گويند.
مردانى كه نه تجارت و نه معامله، آنها را از ياد خدا و بر پا داشتن نماز و اداى زكات غافل نمى‏كند، آنها از روزى مى‏ترسند كه دلها و چشمها در آن زير و رو مى‏شود!

2) ‌افراد این خانه همان کسانی بودند که پیامبر (صلی الله علیه وآله) برای مباهله به همراه خویش برد و این در حالی است که قرآن می فرماید : نسائنا؛‌ ولی پبامر (صلی الله علیه وآله) زنی جز فاطمه (علیها السلام) را به همراه خویش نبرد.
آل عمران/61: «فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبِينَ». «هر گاه بعد از علم و دانشى كه (در باره مسيح) به تو رسيده، (باز) كسانى با تو به محاجه و ستيز برخيزند، به آنها بگو:" بياييد ما فرزندان خود را دعوت كنيم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خويش را دعوت نماييم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت كنيم، شما هم از نفوس خود، آن گاه مباهله كنيم، و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم».

3) افراد این خانه همان کسانی اند که سوره ی «هل اتی» در شان آنها نازل شده.
4) کسی نیز جزء اهل این خانه ادعای انطباق آیه ی تطهیر بر خویش را ننموده است. و باز این در حالی است که سوره ی تحریم در مورد دو زن از زنان پیامبر (صلی الله لیه و آله) که بیش از دیگران مورد توجه اهل سنت اند نازل شده که این سوره بیانگر انحراف آنان از پیامبر (صلی الله علیه وآله) است:
تحریم/4: «إِنْ تَتُوبا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُما وَ إِنْ تَظاهَرا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْرِيلُ وَ صالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمَلائِكَةُ بَعْدَ ذلِكَ ظَهِيرٌ؛ عَسى‏ رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَكُنَّ أَنْ يُبْدِلَهُ أَزْواجاً خَيْراً مِنْكُنَّ مُسْلِماتٍ مُؤْمِناتٍ قانِتاتٍ تائِباتٍ عابِداتٍ سائِحاتٍ ثَيِّباتٍ وَ أَبْكاراً». اگر شما (همسران پيامبر) از كار خود توبه كنيد (به نفع شماست، زيرا) دلهايتان از حق منحرف گشته و اگر بر ضدّ او دست به دست هم دهيد، (كارى از پيش نخواهيد برد) زيرا خداوند ياور اوست و همچنين جبرئيل و مؤمنان صالح، و فرشتگان بعد از آنان پشتيبان اويند. اميد است كه اگر او شما را طلاق دهد، پروردگارش به جاى شما همسرانى بهتر براى او قرار دهد، همسرانى مسلمان، مؤمن، متواضع، توبه كار، عابد، هجرت‏كننده، زنانى غير باكره و باكره!

این آیات صرف نظر از اخبار قطعی شیعه و سنی در بیان شان نزول آیه تطهیر در خصوص خمسه ی طیبه است.

موفق باشید.

جمع بندی: پرسش: مراد از «اهل بیت» در آیه ی تطهیر شامل چه کسانی است  چگونه این آیه شامل امامان بعدی تا امام مهدی (علیه السلام) می شود؟ پاسخ: مراد از «اهل البیت» در آیه ی تطهیر، با توجه به آنکه «ال» در «البیت» اشاره ی به خانه ای خاص است، شامل زنان پیامبر (صلی الله علیه و آله) نبوده؛ زیرا هر کدام از زنان آن حضرت خود دارای بیتی خاص بوده و در صورتی که خانه های آنان مورد نظر می بود، می بایست تعبیر آیه «اهل البیوت» می بود تا همه ی خانه های زنان پیامبر (صلی الله علیه و آله) را شامل گردد؛ چنانکه آنجا كه درباره ی آنان سخن مى گويد، صيغه جمع به كار برده و مى فرمايد: «وَقَرْنَ فِى بُيُوتِكُنَّ وَلا تَبَرُّجنَ تَبَرُّجَ الجاهِليّهِ الأُولى»؛ (1) «در خانه هاى خود قرار گيريد و مانند دوران جاهليت نخست، زيبايى هاى خود را آشكار نكنيد». در اين آيه هر اتاقى از اتاق هاى زنان رسول خدا (صلی الله علیه وآله) بيتى محسوب شده كه متعلق‏ به يكى از همسران آن حضرت است، در حالى كه در آيه ی تطهیر، سخن از بیت و خانه ای مشخص است و افرادی خاص را در نظر دارد. طبعا نمى توان گفت اين «بيت» يكى از بيت هاى متعلق به همسران رسول خدا (صلَّى اللّه عليه و آله) است، زيرا در اين صورت مفهوم آيه كاملًا در ابهام فرو رفته و مجمل خواهد بود، گذشته از اين دليلى ندارد كه يكى از بيت ها را بر هشت بيت ديگر ترجيح دهيم. از اين جهت بايد اين بيت، جدا از بيوت همسران رسول خدا (صلی الله علیه و آله) باشد و آن بيت جز بيت فاطمه (عليها السَّلام) بیت دیگری نخواهد بود كه در عين تعلق به آن حضرت، به پيامبر(صلی الله علیه وآله) نيز تعلق داشت که در آن چهار نفر مشتركاً زندگى مى كردند. مؤيد اين مطلب حديثى است كه «جلال الدین سيوطى» در تفسير آيه ی: «فى بُيُوت أَذِنَ اللّه أَنْ تُرفَعَ»؛ (2) آورده است. او روایت می کند: وقتى اين آيه نازل شد و پيامبر (صلَّى اللّه عليه و آله) آن را در مسجد تلاوت كرد، فردى برخاست و از رسول خدا پرسيد: اين بيوت با عظمت از آن كيست؟ پيامبر فرمود: «بيوت انبيا و پيامبران است». در اين هنگام «ابوبكر» برخاست و در حالى كه به خانه «فاطمه» و «على» (عليهما السَّلام) اشاره می كرد، گفت: آيا اين خانه نيز از آن خانه هاست؟ پيامبر (صلَّى اللّه عليه و آله) فرمود: «نعم من أفاضلها»؛(3) «آرى! از برترين آنهاست». همچنین قرآن در سوره احزاب از آيه بيست و نهم تا آيه سى و چهارم پيرامون همسران پيامبر (صلی الله علیه و آله) بحث و گفتگو مى كند و در تمام آيات، ضماير مربوط به همسران پيامبر (صلی الله علیه و آله) را مطابق قواعد ادبى مؤنث مى آورد، در اين مورد متجاوز از بيست ضمير مؤنث به كار مى برد و مى فرمايد: «كُنْتُنَّ* فَتَعالِينَ* أُمَتِعْكُنَّ* أُسَرِّحْكُنَّ* تُرِدْنَ* لَسْتُنَّ اتَّقَيْتُنَّ* فَلا تَخْضَعْنَ* قلنَ* قَرْنَ بُيُوتِكُنَّ* تَبَرُّجْنَ* اتِينَ* أَطِعْنَ* وَاذْكُرْنَ* و...». ولى هنگامى كه به آيه مورد بحث- كه در ذيل آيه سى و سه قرار دارد- مى رسد، لحن سخن دگرگون مى شود و مخاطب عوض مى گردد، ضماير را مذكر مى آورد و مى گويد: «عَنْكُمُ الرِّجْسَ» و «يُطَهِّرَكُمْ»، که چنین امری بیانگر آن است که مخاطبین این قسمت از آیه افراد دیگری غیر از همسران پیامبر (صلی الله علیه وآله) هستند. (4) اهل بیت (علیهم السلام) در لسان پیامبر (صلی الله علیه وآله) همچنین روايات بسیاری از پيامبر (صلَّى اللّه عليه و آله) نشان مى دهد كه در اين آيه، جز خود پيامبر (صلَّى اللّه عليه و آله) و ساكنان خانه «فاطمه» (علیها السلام)، احدى مقصود نيست، و اين روايات را گروهى از صحابه از پيامبر (صلَّى اللّه عليه و آله) نقل كرده اند كه برخى از آنها عبارتند از: 1. «ابوسعيد خدرى»، 2. «انس بن مالك»، 3. «ابواسحاق»، 4. «واثله بن الاسقع»، 5. «ابوهريره»، 6. «ابوالحمراء»، 7. «سعد بن أبى وقاص»، 8. «عايشه»، 9. «ام سلمه»، 10. «ابن عباس». مضمون احاديث حاكى از آن است كه پيامبر اکرم (صلَّى اللّه عليه و آله) براى روشن كردن مقصود از اهل بيت، سه كار معين انجام داده كه هركدام در نوع خود قابل توجه است: 1. كسا و عبا و يا قطيفه اى بر سر پنج تن افكند و «امّ سلمه» را كه قصد ورود به‏ زير كسا را داشت، از داخل شدن تحت كِسا بازداشت و اين جمله را گفت: «خدايا اينان اهل بيت من مى باشند، پروردگارا پليدى را از آنان دور ساز!».(5) 2. به مدت شش یا هفت و یا نه ماه، هنگام رفتن به مسجد براى گزاردن نماز صبح، به کنار درب خانه ی «فاطمه» (علیها السلام) رفته و با خواندن این ایه آنان را به نماز دعوت می نمود.(6) 3. به هنگام نزول آیه ی مباهله تنها علی و فاطمه و حسنین (علیهم السلام) را با خود برده و بیان داشت که خداوندا اهل بیت من این افراد می باشند.(7) بر اساس این روایت برخی از چهره های شاخص از عالمان اهل سنت تصریح نموده اند که مراد از اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه وآله)‌ در آیه ی تطهیر تنها خمسه ی طیبه است. (8) آیه ی تطهیر و عصمت سایر ائمه (علیهم السلام) دلالت «انّما» در آیه ی شریفه بیانگر حصر مصادیق آن است؛‌ این افراد در زمان نزول آیه تنها شامل اصحاب کساء بوده؛ اما بنابر تصریح پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) و ائمه (علیهم السلام)، مصادیق «اهل البیت» چهارده معصوم بوده و بر اساس این اخبار «اهل البیت» اختصاص به پنج تن نخواهد داشت. این اخبار به صورت متواتر در منابع شیعی نقل شده است؛ احادیثی همچون حدیث ثقلین؛ حدیث امان؛ حدیث خلفای اثنا عشر و... که بیانگر وصیت پیامبر (صلی الله علیه وآله) به تمسک به قرآن و عترت و اینکه آن دو هیچگاه از هم جدا نمی گردند تا بر حوض کوثر بر پیامبر (صلی الله علیه وآله) وارد شوند و اینکه این افراد دوازده نفر بوده که اولین آنها «علی بن ابی طالب» (علیه السلام) و آخرین آنان «مهدی» (علیه السلام) است و آنان اهل بیت معصوم آن حضرت می باشند و...(9) پی نوشت ها: 1. الاحزاب/ 33. 2 . النور/36. 3 . السيوطي، الدر المنثور، دار الفكر – بيروت، ج6، ص203.: «وأخرج ابن مردويه عن أنس بن مالك وبريدة قال: قرأ رسول الله صلى الله عليه (وآله) و سلم هذه الآية في بيوت الله أن ترفع فقام اليه رجل فقال: أي بيوت هذه يا رسول الله ؟ قال: بيوت الأنبياء. فقام اليه أبو بكر فقال: يا رسول الله هذا البيت منها؟ البيت علي وفاطمة قال: نعم من أفاضلها». 4. ر.ک: جعفر سبحانی، ‌راهنمای حقیقت،‌ انتشارات مشعر، ص388. 5 . ترمذى، محمد بن عيسى، الجامع الصحيح و هو سنن الترمذي، 6جلد، دار الحديث - مصر - قاهره، چاپ: 1، 1419 ه.ق، ج5، ص192، ح3205.: «عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبِي سَلَمَةَ رَبِيبِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: لَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ: إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً؛ فِي بَيْتِ أُمِّ سَلَمَةَ، فَدَعَا فَاطِمَةَ وَ حَسَنًا وَ حُسَيْنًا فَجَلَّلَهُمْ بِكِسَاءٍ، وَ عَلِيٌّ خَلْفَ ظَهْرِهِ فَجَلَّلَهُ بِكِسَاءٍ، ثُمَّ قَالَ: «اللَّهُمَّ هَؤُلَاءِ أَهْلُ بَيْتِي فَأَذْهِبْ عَنْهُمْ الرِّجْسَ وَ طَهِّرْهُمْ تَطْهِيرًا». قَالَتْ أُمُّ سَلَمَةَ: وَ أَنَا مَعَهُمْ يَا نَبِيَّ اللَّهِ؟ قَالَ: «أَنْتِ عَلَى مَكَانِكِ وَ أَنْتِ عَلَى‏ خَيْرٍ». و... 6. الطحاوي، شرح مشكل الآثار،‌ الناشر مؤسسة الرسالة، ج2، ص248.: «أبو الْحَمْرَاءِ قال صَحِبْتُ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم تِسْعَةَ أَشْهُرٍ كان إذَا أَصْبَحَ أتى بَابَ فَاطِمَةَ عليها السلام فقال السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمْ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ الآيَةَ وفي هذا أَيْضًا دَلِيلٌ على أَهْلِ هذه من هُمْ وَبِاَللَّهِ التَّوْفِيقُ». 7 . مسلم بن حجاج، صحيح مسلم، 5جلد،‌ دار الحديث - مصر - قاهره، چاپ: 1، 1412 ه.ق، ج4، ص1871، ح32.: «وَ لَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ: فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ‏ دَعَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ عَلِيًّا وَ فَاطِمَةَ وَ حَسَنًا وَ حُسَيْنًا فَقَالَ «اللَّهُمَ‏! هَؤُلَاءِ أَهْلِي‏». 8 . صلاح الدين الصفدي، الوافي بالوفيات، الناشر: دار إحياء التراث – بيروت، ج12، ص262.: «الْحُسَيْن بن عَليّ بن أبي طَالب رَضِي الله عَنْهُمَا رَيْحَانَة رَسُول الله صلى الله عَلَيْهِ وَسلم) وَابْن ابْنَته فَاطِمَة الزهراء رَضِي الله عَنْهَا وَأحد سَيِّدي شباب أهل الْجنَّة هُوَ وَأَخُوهُ وَأمه وَأَبوهُ أهل الْبَيْت الَّذين أذهب الله عَنْهُم الرجس وطهرهم تَطْهِيرا»؛ الطحاوي، شرح مشكل الآثار، الناشر مؤسسة الرسالة، ج2، ص248.: «أبو الْحَمْرَاءِ قال صَحِبْتُ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم تِسْعَةَ أَشْهُرٍ كان إذَا أَصْبَحَ أتى بَابَ فَاطِمَةَ عليها السلام فقال السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمْ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ الآيَةَ وفي هذا أَيْضًا دَلِيلٌ على أَهْلِ هذه من هُمْ وَبِاَللَّهِ التَّوْفِيقُ». 9 . به عنوان نمونه در روایتی از جابر بن عبدالله آمده است: «كنت عند النبي (صلی الله علیه و آله) في بيت أم سلمة فأنزل الله هذه الآية إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهركم تطهيرا فدعا النبي (صلی الله علیه و آله) بالحسن و الحسين و فاطمة و أجلسهم بين يديه فدعا عليا فأجلسه خلف ظهره و قال اللهم هؤلاء أهل‏ بيتي‏ فأذهب عنهم الرجس و طهرهم تطهيرا فقالت أم سلمة و أنا معهم يا رسول الله فقال لها إنك إلى خير فقلت يا رسول الله لقد أكرم الله هذه العترة الطاهرة و الذرية المباركة بذهاب الرجس عنهم قال يا جابر لأنهم عترتي من لحمي و دمي فأخي سيد الأوصياء و ابناي خير الأسباط و ابنتي سيدة النسوان و منا المهدي قلت يا رسول الله و من المهدي قال تسعة من صلب الحسين أئمة أبرار و التاسع قائمهم يملأ الأرض قسطا و عدلا كما ملئت جورا يقاتل على التأويل كما قاتلت على التنزيل».( خزاز رازى، على بن محمد، كفاية الأثر في النصّ على الأئمة الإثني عشر، 1جلد، بيدار - قم، 1401 ق، ص66).
موضوع قفل شده است