انفاق امامان
تبهای اولیه
ايا امامان همه اموالشان را انفاق می کردند یا نه پولی برای خود نگه می داشتند؟ لطفا مستند و سریع جواب فرمایید.
ايا امامان همه اموالشان را انفاق می کردند یا نه پولی برای خود نگه می داشتند؟ لطفا مستند و سریع جواب فرمایید.
با سلام
دوست گرامی قابل ذکر است که :
حضرت علی(علیه السلام) به کمیل فرمود: «یا کمیل لاتأخذ إلاّ عنّا تکن منا؛ ای کمیل! جز از ما نگیر تا از ما باشی».
هر علمی جز علوم اهل بیت، اگرچه معرفتی در درون داشته باشد، به منزله آب شور است و بر تشنگی می افزاید و هیچ فایده ای جز هلاکت ندارد.
مقدار و اندازه انفاق وابسته به مقدار شناخت و دید و عشقی است که زیربنای آن است.
هرچه شناخت ها و عشق ها گسترده تر باشد، انفاق وسیع تر خواهد شد؛ تا حدی که اگر در نجد یا یمامه گرسنه ای باشد، مولی الموحدین امیرمؤمنان علی(علیه السلام) نتواند آرام بگیرد و نتواند سیر بخوابد و نتواند بی تفاوت بماند.:Sham:
گاهی انفاق ها به همان اندازه واجب هستند و گاهی انفاق بیش از احتیاج است: ) یسئلونک ماذا ینفقون ؟ قل العفو( .
گاهی انفاق، انفاق رزق است: )
انفقوا مما رزقناکم( و ) مما رزقناهم ینفقون( که این مرحله مربوط به متقین است.
و گاهی انفاق، در تنگدستی و نداری ها و سختی هاست. بعضی خیال می کنند که انفاق در هنگام دارایی مطرح می شود؛ در حالی که انفاق در نداری ها و سختی ها هم بیان شده است (آل عمران/127 ؛ طلاق/7).
گاهی انفاق، ایثارگرانه است.
حضرت امیر مومنان(علیه السلام) می بیند گرچه خودش سه شب غذا نخورده، اما هنوز طاقت دارد و این فقیر شاید از ضعف بمیرد و یا در برابر فقر از پا دراید و به فسادها و خود فروشی ها گرفتار شود و یا بر اثر این ظرفیت کم، به بی دینی ها و جاسوس گری ها روی بیاورد و یا اینکه خودکشی کند.
در اینجاست که ایثار می کند.
هر کدام از این مراحل، وابسته به مقدار شناخت و ظرفیت و قدرت روحی و وسعت وجودی افراد است.:Sham:
نمی توان به زور بر خود تحمیل کرد.
امام رضا علیه السلام زمانی که در خراسان بودند، در روز عرفهای تمام اموال خود را به فقرا انفاق نمود. «فضل بن سهل» به او اعتراض کرد و عرضه داشت: این خسارت و زیان است.
حضرت در جواب فرمود: «بَلْ هُوَ الْمَغْنَمُ لَا تَعُدَنَّ مَغْرَماً مَا ابْتَغَیتَ بِهِ أَجْراً وَ كَرَما؛ (1)
بلکه مفید و سود آور است
. هرگز خسارت نشمار آنچه را که به عنوان اجر (الهی) و یا کرم و بخشش دادهای.»
این حدیث علاوه بر اینکه نشان میدهد گاه حضرت تمام اموالش را در راه خدا به فقرا انفاق میکرد، و ارائه دهندۀ خط فکری عمیق این مکتب؛ دربارۀ انفاق و کمک به فقرا است و آن اینکه انفاق خسارت نیست، از دست دادن نیست بلکه ذخیره سازی آن در جایی مطمئن است؛
لذا حضرت سجاد علیه السلام قبل از انفاق دست خود را میبوسید؛ چون در واقع انفاق را به دست خدا داده است.
و قرآن نیز می فرماید: «وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَیرٍ فَلِأَنْفُسِكُمْ»؛ (2) آنچه از خیر (و مال) انفاق میکنید، برای خود شما [ذخیره شده] است.»
(1). مناقب آل ابیطالب، زینالدین محمد بن علی بن شهر آشوب، انتشارات ذویالقربی، سوّم، 1429 ق، 1387 ش، ج 4، ص 390.
(2). بقره/ 272.
ايا امامان همه اموالشان را انفاق می کردند یا نه پولی برای خود نگه می داشتند؟
انفاق یکی از دستورات اسلام است که در قران و روایات اهل بیت تاکید فراوان نسبت بدان شده است خداوند در قران می فرماید :
طبیعی است که ائمه معصومین علیهم السلام طبق آموزه های قرانی عمل می کنند