انفاق امامان

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
انفاق امامان

ايا امامان همه اموالشان را انفاق می کردند یا نه پولی برای خود نگه می داشتند؟ لطفا مستند و سریع جواب فرمایید.


با نام الله

کارشناس: استاد عماد


شبکه1;316357 نوشت:
ايا امامان همه اموالشان را انفاق می کردند یا نه پولی برای خود نگه می داشتند؟ لطفا مستند و سریع جواب فرمایید.

با سلام
دوست گرامی قابل ذکر است که :

حضرت علی(علیه السلام) به کمیل فرمود: «یا کمیل لاتأخذ إلاّ عنّا تکن منا؛ ای کمیل! جز از ما نگیر تا از ما باشی».

هر علمی جز علوم اهل بیت، اگرچه معرفتی در درون داشته باشد، به منزله آب شور است و بر تشنگی می افزاید و هیچ فایده ای جز هلاکت ندارد.


مقدار و اندازه انفاق وابسته به مقدار شناخت و دید و عشقی است که زیربنای آن است.
هرچه شناخت ها و عشق ها گسترده تر باشد، انفاق وسیع تر خواهد شد؛ تا حدی که اگر در نجد یا یمامه گرسنه ای باشد، مولی الموحدین امیرمؤمنان علی(علیه السلام) نتواند آرام بگیرد و نتواند سیر بخوابد و نتواند بی تفاوت بماند.:Sham:

گاهی انفاق ها به همان اندازه واجب هستند و گاهی انفاق بیش از احتیاج است: ) یسئلونک ماذا ینفقون ؟ قل العفو( .
گاهی انفاق، انفاق رزق است: )
انفقوا مما رزقناکم( و ) مما رزقناهم ینفقون( که این مرحله مربوط به متقین است.
و گاهی انفاق، در تنگدستی و نداری ها و سختی هاست. بعضی خیال می کنند که انفاق در هنگام دارایی مطرح می شود؛ در حالی که انفاق در نداری ها و سختی ها هم بیان شده است (آل عمران/127 ؛ طلاق/7).
گاهی انفاق، ایثارگرانه است.
حضرت امیر مومنان(علیه السلام) می بیند گرچه خودش سه شب غذا نخورده، اما هنوز طاقت دارد و این فقیر شاید از ضعف بمیرد و یا در برابر فقر از پا دراید و به فسادها و خود فروشی ها گرفتار شود و یا بر اثر این ظرفیت کم، به بی دینی ها و جاسوس گری ها روی بیاورد و یا اینکه خودکشی کند.
در اینجاست که ایثار می کند.
هر کدام از این مراحل، وابسته به مقدار شناخت و ظرفیت و قدرت روحی و وسعت وجودی افراد است.:Sham:
نمی توان به زور بر خود تحمیل کرد.


امام رضا‏‌ علیه‌ السلام زمانی که در خراسان بودند، در روز عرفه‏ای تمام اموال خود را به فقرا انفاق نمود. «فضل‏ بن سهل» به او اعتراض کرد و عرضه داشت: این خسارت و زیان است.
حضرت در جواب فرمود: «بَلْ هُوَ الْمَغْنَمُ لَا تَعُدَنَّ مَغْرَماً مَا ابْتَغَیتَ بِهِ أَجْراً وَ كَرَما؛ (1)
بلکه مفید و سود آور است
. هرگز خسارت نشمار آنچه را که به عنوان اجر (الهی) و یا کرم و بخشش داده‏ای.»
این حدیث علاوه بر اینکه نشان می‏دهد گاه حضرت تمام اموالش را در راه خدا به فقرا انفاق می‏کرد، و ارائه دهندۀ خط فکری عمیق این مکتب؛ دربارۀ انفاق و کمک به فقرا است و آن اینکه انفاق خسارت نیست، از دست دادن نیست بلکه ذخیره سازی آن در جایی مطمئن است؛
لذا حضرت سجاد‏‌ علیه‌ السلام قبل از انفاق دست خود را می‏بوسید؛ چون در واقع انفاق را به دست خدا داده است.
و قرآن نیز می ‏فرماید: «وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَیرٍ فَلِأَنْفُسِكُمْ»؛ (2) آنچه از خیر (و مال) انفاق می‏کنید، برای خود شما [ذخیره شده] است.»

(1). مناقب آل ابی‏طالب، زین‏الدین محمد بن علی‏ بن شهر آشوب، انتشارات ذوی‏القربی، سوّم، 1429 ق، 1387 ش، ج 4، ص 390.
(2). بقره/ 272.

شبکه1;316357 نوشت:
ايا امامان همه اموالشان را انفاق می کردند یا نه پولی برای خود نگه می داشتند؟


انفاق یکی از دستورات اسلام است که در قران و روایات اهل بیت تاکید فراوان نسبت بدان شده است خداوند در قران می فرماید :

يا أيها الذين ءامنوا أنفقوا مما رزقناكم». (1)

ای کسانی که ایمان آورده اید انفاق کنید

مَثَلُ الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فى سَبيلِ‏اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فى كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ وَاللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ (2)

اما اسلام دینی است عقلانی لذا درباره انقاق که اینقدر مرود تاکید است نیز نباید جانب تعادل را رها کند

قرآن در تمثيلي ادبي براي مبارزه با افراط و تفريط در انفاق، اين گونه يادآور مي شود:

وَ لا تَجْعَلْ يَدَکَ مَغْلُولَةً إِلي‏ عُنُقِکَ وَ لا تَبْسُطْها کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً (3)

و دستت را به گردنت زنجير مکن و بسيار هم گشاده دستي منما تا ملامت شده و حسرت زده برجاي ماني.

در آيه اي ديگر به صراحت مسئله انفاق را حد وسط و ميانه ولخرجي و بخل معرفي مي کند و مي فرمايد:

وَالَّذِينَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلَمْ يَقْتُرُوا وَکَانَ بَيْنَ ذَلِکَ قَوَامًا». (4)

«و کساني‏اند که چون انفاق کنند نه ولخرجي مي‏کنند و نه تنگ مي‏گيرند و ميان اين دو [روش] حد وسط را برمي‏گزينند».

نکته مهم اين آموزه ها، افزون بر تعادل گرايي اسلام، حتي در امر مقدس و مهمي مانند انفاق و وقف، تأثير اين آموزه ها در پيشگيري از رفتارهاي افراطي در گرايش به وقف است. اگر جامعه شاهد اين رفتارهاي نسنجيده و غير عاقبت انديشانه باشد، و ببيند که خانواده واقف، در فقر و تنگدستي قرار دارند با اين همه اموال خود را وقف کرده که ديگران استفاده کنند و آنها نتوانند بهره ببرند، موجب واکنش و فرار از وقف کردن مي شودو وسوسه هاي شيطان صفت، کارساز مي شود که عده اي شعار مي دهند: چراغي که به خانه روا است، به مسجد حرام است.
طبیعی است که ائمه معصومین علیهم السلام طبق آموزه های قرانی عمل می کنند

امام علی(علیه السلام) مقداری ماسه را در دست گرفتند و ناگهان دست خود را باز کردند و باد همه ماسه ها را برد فرمودند اینگونه انفاق کردن درست نیست که انسان هر چه را که به دست آورد انفاق کند،دوباره مقداری ماسه برداشتند این بار دست خود را محکم بستند که ذره ای از ماسه ها از دست ایشان بیرون نریخت،و بعد فرمودند اینگونه انفاق کردن نیز صحیح نیست،باید تعادل در انفاق حفظ شود.امیدواریم تا زمانی که زنده هستیم اهل خیر باشیم و بتوانیم شادی بر لب خانواده ای بنشانیم و در انفاق متعادل باشم، چرا که انفاق و بخشش لذت بسیاری دارد و خساست باعث از دست رفتن نعمت و برکت می شود همانند درخت انگور که اگر شاخه و برگ اضافی آن را قطع نکنند ثمر نمی دهد.

1. آيات (بقره/ 195، 267)، (حديد/ 7)، (منافقون/ 10) و (تغابن/ 16)

2. اسراء/29

3. اسراء/29

4. [=&quot]فرقان، 67[/]
موضوع قفل شده است