امیر سرتیپ شهید بهروز باقری علی بیگلو

بسم الله الرحمن الرحیم

خداوندا سپاس بیکران ترا گویم که در کلیه پستی بلندیهای زندگی یار من بودی و دلم را جای خود قرار دادی و پیمانه سرشتم را به مهر و لطف خد آکندی.
سپاس ترا که ما را مسلمان بهدنیا آوردی و با پدری دلسوز و مادری مهربان همراهم کردی.
هر جا که گناهم زیاد شد مرامتوجه خویشتن کردی و شکر ترا که ستارالعیوب بودی و شکرت که باعث شدی که مکر دنیا شامل حالم نشود.
الهی پیامبرانت و معصومین علیهاسلام را درود فرست و حقوقی که آنها برگردن من دارند، اگر ادا نکردهام تو خودت جبران نما.
و خدایا اگر بندگانت بر گردن من حقی دارند از دریای رحمتت حقشان را بده که بارالها دریای رحمت و کرمی، و هرکه به در خانهات دست دراز کند، بیجواب نمیگذاری.
یارب، از کردههای بدم پشیمان و پریشانم و هماکنون با دست خالی و رویی سیاه به درگاهت آمدهام.
یا نور و یا قدوس و یا غفور، مرا آرامش جان و تن ده و رویی پرنور که به درگاهت بشتابم و محو تو باشم،؛ چرا که جز تو هر که را کمک گرفتم، باختم؛ باختنی بس جبرانناپذیر.
الهی تا میخواهم و ترا میجویم و میخواهم در راهت ... باشم و جسم و روحی ضعیف دارم، کمکم کن و دستم گیر ای دستگیر آوارگان.
خدایا میخواهم نه در قید مکان باشم و نه قید زمان. ای خدا رحمم کن که با زمان و مکان سخت بیگانهام.
خدایا اگر به پدر و مادرم نتوانستم نیکی کنم مرا ببخش و اگر جفایی در حقشان کردم آنها را از من خشنود گردان و بر آنها رحمت بیکران فرست و سعادت آخرت نصیشان فرما و خواهرانم را در صراط مستقیم هدایت نما و عاقبت به خیران گردان.
الهی اگر در حق میهنم، جامعهام، همسایگانم و کلیه آحاد ملت صوری کردهام به فضل و کمت ببخش، و اگر بهطور کامل اسلام را نشناختهام و یا عمل نکردهام عفو نما، ای بخشایشگر مهربان، یا غیاثالمستغیثین.
پدر جان سلامت باد و سلام گل روین و سه غنچه شکفته است. دلم آکنده مهربانیت و روحم پروانه پریشان شمع جمعتان و جسمم مونس جانتان. چه گویم که شرمندهام، مرا ببخشید، چرا که نتوانستم حقی را که شما بر گردن من داشتید ادا نمایم، بر من دعا کنید و دعایی در دل شب و دلی شکسته و جانسوز.
پدر جان به خواهرانم سفارش کن که نمازشان ترک نود و بهجای اینکه به فکر دنیا باشند، به هر دو دنیا و آخرت بیاندیشند. مبادا اسلام یادشان برود و مبادا دچار فراموش شوند و مبادا شیطان در دلشان راه یابد و گمراهشان کند.
خواهرانم، ای گلپارههای شیرین دلم، مرا ببخشید اگر در حقتان گستاخی کردم و مرا دعا کنید و در همه حال به ریسمان خدا چنگ بزنید و فقط با خدا باشید.
ای مادرم، ای پاره جانم، ای آوای آتشین دلم، ای قلب مهربانم، رحمت خداوند بر تو باد. چه مهربان بودی و چه شیرین. ولی خواست خدا بود که ترا از من و مرا از تو جدا کرد. باشد که در آخرت با هم باشیم و طعم تلخ جدایی را بیش از این نچشیم. آخر مادر زمانیکه روی تخت بیمارستان بستری بودی و میگفتی ای کاش نمیرم و عروسی ترا ببینم؛ مادر اگر تو عروسی مرا ندیدی، آن هم مرا ندید و بی تو منزلتی نداشت، آخر مرا ببخش مادر جان.
ای دوستان و آشنایان، اگر دلی پریشان و خاطری آزرده از من دارید به همت خود ببخشید و عوض بدیهایی که برا شما کردم، از خداوند میخواهم نیکی دهد. امیدوارم که شما در راه اسلام گام بردارید و سعادت دنیوی و اخروی را طالب باشید و نصیبتان گردد.
ارزش آنرا ندارم که بیشتر از این زمانگیرم و در پایان از پدرم تقاضا دارم نمازها و روزههای قضای مادرم را از حقوق من بجا بیاورد و در حق او احسان کند و مقدرای هم نماز و روزه قضا بر گردن دارم، توسط فرد عادل و مسلمانی بجا آورد و امیدوارم در نبود من زندگی خود را سر و سامان دهند و ناراحت از جدایی نباشند که وصلت در پیش است.