بحار الأنوار، ج 53، ص 161 The prostration of gratitude is from among the most indispensable and the most necessary of the meritorious practices observed by the Prophet.
مفضل از امام صادق (عليه السلام) نقل مي کند که آن حضرت در مورد آيه (وَأَشْرَقَتِ اْلأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها) فرمودند: (منظور از (ربّ الارض)، امامي است که از طرف خدا براي هدايت مردم در زمين معيّن شده است). عرض کردم: (زماني که آن حضرت خروج کند، چه خواهد شد؟). حضرت فرمود: (در آن هنگام مردم به واسطه نور وجود امام، از نور خورشيد وماه بي نياز مي گردند ( تفسير برهان، ج 4، ص 87)
سلام دوست عزیز زیر چشمان حضرت سیاه شده بود به خاطر اینکه ما شیعه ها گناه می کنیم و مولامونو ناراحت و اذیت می کنیم . ما گناه می کنیم آقا شب تا صبح به خاطر گناهای ما اشک می ریزند و گریه می کنند و از خدا واسمون طلب عفو می کنن ما خیلی نمک نشناسیم خیلی . آقا به این خوبی داریم ولی نمی ریم سراغش و دلمونو سپردیم به دنیا
[=arial]یکی از علمای قم تو جمکران خدمت آقا رسید
میگفت زیر چشم های پسر فاطمه کبود شده. . .
(میدونید برا چیه؟لطفا به این سوال پاسخ بدید)
با سلام و تشکر:Gol:
در پاسخ به این سؤال می توان به چند نکته اشاره نمود:
اولاً: يكي از كارهاي مهم امام زمان عليه السلام عزاداري براي جد غريب و مظلومش ابا عبد الله الحسين عليه السلام است. الآن در اين زمان، لحظه به لحظه امام زمان مي داند كه به جدّ بزرگوارشان، اباعبدالله عليه السلام در كربلا چه گذشت. ما از مصيبت هاي امام حسين عليه السلام در کربلا درک درست و کاملی نداریم. معلوم نیست چه حقیقت و اسراری در جریان کربلا و آن واقعه به حسب ظاهر دردناک وجود داشته که ما بی خبریم اما معصوم (ع) می داند.
[=b mitra] در روایات ما هست که از زمان حضرت آدم (ع) جبرئيل مصائب اباعبدالله الحسین (ع) را براي حضرت آدم (علی نبینا و آله و علیه السلام) روضه خوانده، حضرت آدم گريه كرده. انبياء دیگر همه گريه مي كردند. خدا براي حضرت موسي جريان عاشورا را نقل كرده، حضرت موسي گريه كرده. و ...
به هر حال مصيبت، مصیبت عظیمی است، امام زمان عليه السلام در بیانی در زیارت ناحیه مي فرمايد:[=b mitra]« فَلَأُنْدِبَنَّكَ صَباحاً وَ مَساءً، وَ لَابْكينَّ لَكَ....» اي جد بزرگوار من هر صبح و شام براي غربت شما ندبه مي كنم و عزاداري مي كنم.[=b mitra]«وَ لَابْكينَّ لَكَ بَدلَ الدُّموعِ دَماً .... ». اي جد بزرگوار عوض اشك خون گريه مي كنم. ( بخشی از زیارت ناحیه مقدسه امام عصر (عج)، پژوهشى در مقتل هاى فارسى/ جمعي از نويسندگان/ 33)
و اینها همه بدان دلیل است که امام زمان (عج) از اسرار و حقایق عاشورائی کاملاً خبر دارد. این مطلب می تواند یک جهت قضیه باشد. ثانیاً: جهت دیگر، چه بسا می تواند این امر باشد که در حقیقت، غیبت امام زمان (ع) برای شیعیان یک حرمان سخت و دشوار است، محرومیت از بهره مندی و برخورداری از فیض تمام و کمال وجود امام (ع)، حکایت حال شیعیان و مؤمنان حکایت حال حضرت یونس (ع) در شکم ماهی و یا حکایت حضرت یوسف (ع) در چاه است و چون خود شیعیان عموماً، این وضعیت را بطور اتم و اکمل درک نمی کنند و بقولی به آن به چشم عظم البلاء نمی نگرند، زندگی عادی شان را می کنند، گویا کم و کسری و نقص و کاستی خاصی و نیز فقدان قطب عالم امکان را حس نمی کنند و اینجاست که امامِ در غیبت، این قطب عالم امکان، برای این حرمان و محرومیت و بلایایی که از قِبَل این محرومیتها دامان جامعه اسلامی خصوصاً و جهان بشریت عموماً را گرفته می جوشد و می خروشد، شب و روز اشک می ریزد بخاطر رهائی جوامع اسلامی از این بلیه عظمی، از غفلتی که در پس اینهمه ابر تاریکی همه جا را فرا گرفته و از ظلمی که بر مؤمنان و مظلومان عالم وارد می شود.
ثالثاً: اشک و ندبه حضرت (عج) و وضعیت سوز و گدازی که دارند از قِبَل فساد و ظلم جاکم و گناهان و معاصی بندگان خداست، خصوصاً کسانی که مدعی شیعه بودن و پیروی آنحضرت را دارند.
آیا وقت آن نشده که بخود آییم و برای خلاصی خود از شکم ماهی هجران و چاه غیبت، با ترک گناه و عصیان و شناخت وظایف و تکالیف و عمل به آنها و استغفار و استغاثه، قلب امام زمان مان را خشنود و اسباب تعجیل ظهورش را به زودی زود، فراهم سازیم.
امام زمان (عجّل الله تعالى فرجه الشّریف) فرمود: بر شما واجب است و به سود شما خواهد بود که معتقد باشید بر این که ما اهل بیت رسالت، محور و اساس امور، پیشوایان هدایت و خلیفه خداوند متعال در زمین هستیم.
همچنین ما امین خداوند بر بندگانش و حجّت او در جامعه مى باشیم، حلال و حرام را مى شناسیم، تأویل و تفسیر آیات قرآن را عارف و آشنا هستیم.
قالَ (علیه السلام) : أنَا خاتَمُ الاْوْصِیاءِ، بى یَدْفَعُ الْبَلاءُ عَنْ أهْلى وَ شیعَتى.([2])
فرمود: من آخرین وصیّ پیغمبر خدا هستم به وسیله من بلاها و فتنه ها از آشنایان و شیعیانم دفع و برطرف خواهد شد.
ان حضرت فرمود: جهت حلّ مشکلات در حوادث - امور سیاسى، عبادى، اقتصادى، نظامى، فرهنگى، اجتماعى و... - به راویان حدیث و فقهاء مراجعه کنید که آن ها در زمان غیبت خلیفه و حجّت من بر شما هستند و من حجّت خداوند بر آن ها مى باشم.
قالَ (علیه السلام) : الحَقُّ مَعَنا، فَلَنْ یُوحِشَنا مَنْ قَعَدَعَنّا، وَ نَحْنُ صَنائِعُ رَبِّنا، وَ الْخَلْقُ بَعْدُ صَنائِعِنا فرمود: حقانیّت و واقعیّت با ما اهل بیت رسول الله صلّى الله علیه وآله وسلّم مى باشد و کناره گیرى عدّه اى، از ما هرگز سبب وحشت ما نخواهد شد، چرا که ما دست پروره هاى نیکوى پروردگار مى باشیم; و دیگر مخلوقین خداوند، دست پرورده هاى ما خواهند بود.
فرمود: همانا بهشت جایگاهى است که در آن آبستن شدن و زایمان براى زنان نخواهد بود، پس هرگاه مؤمنى آرزوى فرزند نماید، خداوند متعال بدون جریان حمل و زایمان، فرزند دلخواهش را به او مى دهد همان طورى که حضرت آدم (علیه السلام) را آفرید
قالَ (علیه السلام) : لا یُنازِعُنا مَوْضِعَهُ إلاّ ظالِمٌ آثِمٌ، وَ لا یَدَّعیهِ إلاّ جاحِدٌ کافِرٌ
فرمود: کسى با ما، در رابطه با مقام ولایت و امامت مشاجره و منازعه نمى کند مگر آن که ستمگر و معصیت کار باشد، همچنین کسى مدّعى ولایت و خلافت نمى شود مگر کسى که منکر و کافر باشد
قالَ (علیه السلام) : إنَّهُ لَمْ یَکُنْ لاِحَد مِنْ آبائى إلاّ وَ قَدْ وَقَعَتْ فى عُنُقِه بَیْعَةٌ لِطاغُوتِ زَمانِهِ، و إنّى أخْرُجُ حینَ أخْرُجُ وَ لا بَیْعَةَ لاِحَد مِنَ الطَّواغیتِ فى عُنُقى
فرمود: همانا پدران من (ائمّه و اوصیاء علیهم السّلام)، بیعت حاکم و طاغوت زمانشان، بر ذمّه آن ها بود; ولى من در هنگامى ظهور و خروج نمایم که هیچ طاغوتى بر من منّت و بیعتى نخواهد داشت.
قالَ (علیه السلام) : أنَا الَّذى أخْرُجُ بِهذَا السَیْفِ فَأمْلاَالاَْرْضَ عَدْلا وَ قِسْطاً کَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً فرمود: من آن کسى هستم که در آخر زمان با این شمشیر - ذوالفقار - ظهور و خروج مى کنم و زمین را پر از عدل و داد مى نمایم همان گونه که پر از ظلم و جور شده است.
زهری می گوید:
« من تلاش فراوانی برای زیارت حضرت صاحب الامر علیه السلام داشتم؛ اما به این خواسته نرسیدم. تا آن که به حضور محمد بن عثمان عمروی ـ نایب دوم حضرت در غیبت صغری ـ رفتم و مدتی ایشان را خدمت نمودم. روزی التماس کردم که مرا به محضر آن حضرت برساند.
قبول نکرد؛ ولی چون زیاد تضرع کردم، فرمود: فردا، اول روز بیا.
روز بعد، اول وقت به نزد او رفتم. دیدم شخصی آمد که جوانی خوشرو و خوشبو در لباس تجار همراه او بود و جنسی با خود داشت.
در این جا عَمروی به آن جوان اشاره کرد، که این است آن کسی که می خواهی.
من به حضور آن حضرت رفتم و آنچه خواستم سؤال کردم و جواب شنیدم.
بعد حضرت، به در خانه ای که خیلی مورد توجه نبود، رسیدند و خواستند داخل آن خانه شوند که عمروی گفت: اگر سؤالی داری بپرس، که دیگر او را نخواهی دید.
رفتم که سؤالی بپرسم؛ اما حضرت گوش ندادند و داخل خانه شدند و فرمودند:
« ملعون است، ملعون است، کسی که نماز مغرب را تا وقتی که ستاره در آسمان زیاد شود، تأخیر اندازد.
ملعون است، ملعون است کسی که نماز صبح را تا وقتی که ستاره ها غایب شوند، تأخیر اندازد.
قالَ (علیه السلام) : أمّا أمْوالُکُمْ فَلا نَقْبَلُها إلاّ لِتُطَهِّرُوا، فَمَنْ شاءَ فَلْیَصِلْ، وَ مَنْ شاءَ فَلْیَقْطَعْ فرمود: اموال - خمس و زکوت - شما را جهت تطهیر و تزکیه زندگى و ثروتتان مى پذیریم، پس هر که مایل بود بپردازد، و هر که مایل نبود نپردازد.
قالَ (علیه السلام) : مَنْ کانَتْ لَهُ إلَى اللهِ حاجَةٌ فَلْیَغْتَسِلْ لَیْلَةَ الْجُمُعَةِ بَعْدَ نِصْفِ اللَّیْلِ وَ یَأْتِ مُصَلاّهُ فرمود: هر که خواسته اى و حاجتى از پیشگاه خداوند متعال دارد بعد از نیمه شب جمعه غسل کند و جهت مناجات و راز و نیاز با خداوند، در جایگاه نمازش قرار گیرد
قالَ (علیه السلام) : یَابْنَ الْمَهْزِیارِ! لَوْلاَ اسْتِغْفارُ بَعْضِکُمْ لِبَعْض، لَهَلَکَ مَنْ عَلَیْها، إلاّ خَواصَّ الشّیعَةِ الَّتى تَشْبَهُ أقْوالُهُمْ أفْعالَهُمْ فرمود: اگر طلب مغفرت و آمرزش بعضى شماها براى همدیگر نبود، هرکس روى زمین بود هلاک مى گردید، مگر آن شیعیان خاصّى که گفتارشان با کردارشان یکى است.
قالَ (علیه السلام) : وَأمّا قَوْلُ مَنْ قالَ: إنَّ الْحُسَیْنَ (علیه السلام) لَمْ یَمُتْ فَکُفْرٌ وَ تَکْذیبٌ وَ ضَلالٌ فرمود: و امّا کسانى که معتقد باشند حسین (علیه السلام) زنده است و وفات نکرده، کفر و تکذیب و گمراهى است.
کاربر مهمان خوش آمدید
[="Blue"]دوست من سلام
خوش اومدید
در اینجا احادیث و روایاتی که از دو لب مبارک حضرت حجت روحی فداه
البته با منبع درج میشه (نه خواب و ....)
ممنون:Gol:
[/]
سجدۀ شکر
امام مهدی (علیه السلام):
سَجدةُ الشّكرِ مِن ألزَمِ السُّنَنِ وَأوجَبِها.
سجدۀ شکر از واجب‌ترين و ضروری‌ترين سنّت‌هاست.
بحار الأنوار، ج 53، ص 161
The prostration of gratitude is from among the most indispensable and the most necessary of the meritorious practices observed by the Prophet.
چند سالی یوسف از جرم زلیخاحبس شد
حبس مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ازگناه ما هزاران
مفضل از امام صادق (عليه السلام) نقل مي کند که آن حضرت در مورد آيه (وَأَشْرَقَتِ اْلأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها) فرمودند:
(منظور از (ربّ الارض)، امامي است که از طرف خدا براي هدايت مردم در زمين معيّن شده است).
عرض کردم: (زماني که آن حضرت خروج کند، چه خواهد شد؟).
حضرت فرمود:
(در آن هنگام مردم به واسطه نور وجود امام، از نور خورشيد وماه بي نياز مي گردند ( تفسير برهان، ج 4، ص 87)
به امید آن روز
سلام دوست عزیز
زیر چشمان حضرت سیاه شده بود به خاطر اینکه ما شیعه ها گناه می کنیم و مولامونو ناراحت و اذیت می کنیم . ما گناه می کنیم آقا شب تا صبح به خاطر گناهای ما اشک می ریزند و گریه می کنند و از خدا واسمون طلب عفو می کنن
ما خیلی نمک نشناسیم خیلی . آقا به این خوبی داریم ولی نمی ریم سراغش و دلمونو سپردیم به دنیا
با سلام و تشکر:Gol:
در پاسخ به این سؤال می توان به چند نکته اشاره نمود:
اولاً: يكي از كارهاي مهم امام زمان عليه السلام عزاداري براي جد غريب و مظلومش ابا عبد الله الحسين عليه السلام است. الآن در اين زمان، لحظه به لحظه امام زمان مي داند كه به جدّ بزرگوارشان، اباعبدالله عليه السلام در كربلا چه گذشت. ما از مصيبت هاي امام حسين عليه السلام در کربلا درک درست و کاملی نداریم. معلوم نیست چه حقیقت و اسراری در جریان کربلا و آن واقعه به حسب ظاهر دردناک وجود داشته که ما بی خبریم اما معصوم (ع) می داند.
[=b mitra] در روایات ما هست که از زمان حضرت آدم (ع) جبرئيل مصائب اباعبدالله الحسین (ع) را براي حضرت آدم (علی نبینا و آله و علیه السلام) روضه خوانده، حضرت آدم گريه كرده. انبياء دیگر همه گريه مي كردند. خدا براي حضرت موسي جريان عاشورا را نقل كرده، حضرت موسي گريه كرده. و ...
به هر حال مصيبت، مصیبت عظیمی است، امام زمان عليه السلام در بیانی در زیارت ناحیه مي فرمايد:[=b mitra]« فَلَأُنْدِبَنَّكَ صَباحاً وَ مَساءً، وَ لَابْكينَّ لَكَ....» اي جد بزرگوار من هر صبح و شام براي غربت شما ندبه مي كنم و عزاداري مي كنم.[=b mitra]«وَ لَابْكينَّ لَكَ بَدلَ الدُّموعِ دَماً .... ». اي جد بزرگوار عوض اشك خون گريه مي كنم. ( بخشی از زیارت ناحیه مقدسه امام عصر (عج)، پژوهشى در مقتل هاى فارسى/ جمعي از نويسندگان/ 33)
و اینها همه بدان دلیل است که امام زمان (عج) از اسرار و حقایق عاشورائی کاملاً خبر دارد. این مطلب می تواند یک جهت قضیه باشد.
ثانیاً: جهت دیگر، چه بسا می تواند این امر باشد که در حقیقت، غیبت امام زمان (ع) برای شیعیان یک حرمان سخت و دشوار است، محرومیت از بهره مندی و برخورداری از فیض تمام و کمال وجود امام (ع)، حکایت حال شیعیان و مؤمنان حکایت حال حضرت یونس (ع) در شکم ماهی و یا حکایت حضرت یوسف (ع) در چاه است و چون خود شیعیان عموماً، این وضعیت را بطور اتم و اکمل درک نمی کنند و بقولی به آن به چشم عظم البلاء نمی نگرند، زندگی عادی شان را می کنند، گویا کم و کسری و نقص و کاستی خاصی و نیز فقدان قطب عالم امکان را حس نمی کنند و اینجاست که امامِ در غیبت، این قطب عالم امکان، برای این حرمان و محرومیت و بلایایی که از قِبَل این محرومیتها دامان جامعه اسلامی خصوصاً و جهان بشریت عموماً را گرفته می جوشد و می خروشد، شب و روز اشک می ریزد بخاطر رهائی جوامع اسلامی از این بلیه عظمی، از غفلتی که در پس اینهمه ابر تاریکی همه جا را فرا گرفته و از ظلمی که بر مؤمنان و مظلومان عالم وارد می شود.
ثالثاً: اشک و ندبه حضرت (عج) و وضعیت سوز و گدازی که دارند از قِبَل فساد و ظلم جاکم و گناهان و معاصی بندگان خداست، خصوصاً کسانی که مدعی شیعه بودن و پیروی آنحضرت را دارند.
آیا وقت آن نشده که بخود آییم و برای خلاصی خود از شکم ماهی هجران و چاه غیبت، با ترک گناه و عصیان و شناخت وظایف و تکالیف و عمل به آنها و استغفار و استغاثه، قلب امام زمان مان را خشنود و اسباب تعجیل ظهورش را به زودی زود، فراهم سازیم.
ملتمس دعا ...:Gol:
امام زمان (عجّل الله تعالى فرجه الشّریف) فرمود: بر شما واجب است و به سود شما خواهد بود که معتقد باشید بر این که ما اهل بیت رسالت، محور و اساس امور، پیشوایان هدایت و خلیفه خداوند متعال در زمین هستیم.
همچنین ما امین خداوند بر بندگانش و حجّت او در جامعه مى باشیم، حلال و حرام را مى شناسیم، تأویل و تفسیر آیات قرآن را عارف و آشنا هستیم.
قالَ (علیه السلام) : أنَا خاتَمُ الاْوْصِیاءِ، بى یَدْفَعُ الْبَلاءُ عَنْ أهْلى وَ شیعَتى.([2])
فرمود: من آخرین وصیّ پیغمبر خدا هستم به وسیله من بلاها و فتنه ها از آشنایان و شیعیانم دفع و برطرف خواهد شد.
ان حضرت فرمود: جهت حلّ مشکلات در حوادث - امور سیاسى، عبادى، اقتصادى، نظامى، فرهنگى، اجتماعى و... - به راویان حدیث و فقهاء مراجعه کنید که آن ها در زمان غیبت خلیفه و حجّت من بر شما هستند و من حجّت خداوند بر آن ها مى باشم.
فرمود: حقانیّت و واقعیّت با ما اهل بیت رسول الله صلّى الله علیه وآله وسلّم مى باشد و
کناره گیرى عدّه اى، از ما هرگز سبب وحشت ما نخواهد شد، چرا که ما دست پروره هاى
نیکوى پروردگار مى باشیم; و دیگر مخلوقین خداوند، دست پرورده هاى ما خواهند بود.
خَلَقَهُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِغَیرِ حَمْل وَ لا وِلادَة عَلَى الصُّورَةِ الَّتى یُریدُ کَما خَلَقَ آدَمَ
(علیه السلام) عِبْرَةً
فرمود: همانا بهشت جایگاهى است که در آن آبستن شدن و زایمان براى زنان نخواهد بود،
پس هرگاه مؤمنى آرزوى فرزند نماید، خداوند متعال بدون جریان حمل و زایمان، فرزند
دلخواهش را به او مى دهد همان طورى که حضرت آدم (علیه السلام) را آفرید
فرمود: کسى با ما، در رابطه با مقام ولایت و امامت مشاجره و منازعه نمى کند مگر آن که
ستمگر و معصیت کار باشد، همچنین کسى مدّعى ولایت و خلافت نمى شود مگر کسى که
منکر و کافر باشد
وَ لا یَدَّعیهِ غَیْرُنا إلاّ ضالٌّ غَوىٌّ
فرمود: حقیقت - در همه موارد و امور - با ما و در بین ما اهل بیت عصمت و طهارت خواهد بود
و چنین سخنى را هر فردى غیر از ما بگوید دروغ گو و مفترى مى باشد; و کسى غیر از ما آن
را ادّعا نمى کند مگر آن که گمراه باشد.
فرمود: همانا خداوند متعال، إباء و امتناع دارد نسبت به حقّ مگر آن که به إتمام و کمال برسد
و باطل، نابود و مضمحل گردد.
زَمانِهِ، و إنّى أخْرُجُ حینَ أخْرُجُ وَ لا بَیْعَةَ لاِحَد مِنَ الطَّواغیتِ فى عُنُقى
فرمود: همانا پدران من (ائمّه و اوصیاء علیهم السّلام)، بیعت حاکم و طاغوت زمانشان، بر ذمّه
آن ها بود; ولى من در هنگامى ظهور و خروج نمایم که هیچ طاغوتى بر من منّت و بیعتى
نخواهد داشت.
فرمود: من آن کسى هستم که در آخر زمان با این شمشیر - ذوالفقار - ظهور و خروج مى کنم
و زمین را پر از عدل و داد مى نمایم همان گونه که پر از ظلم و جور شده است.
الاْیراُ، وَ لا تَحاوَلُوا کَشْفَ ما غُطِّیَ عَنْکُمْ
فرمود: از خدا بترسید و تسلیم ما باشید، و امور خود را به ما واگذار کنید، چون وظیفه ما
است که شما را بى نیاز و سیراب نمائیم همان طورى که ورود شما بر چشمه معرفت به
وسیله ما مى باشد; و سعى نمائید به دنبال کشف آنچه از شما پنهان شده است نباشید.
امام عصر(عج) فرمودند:
اگر خواستار رشد و كمال معنوى باشى هدایت مى شوى ،
و اگر طلب كنى مى یابى (بحار الأنوار، ج 51، ص 339)
« من تلاش فراوانی برای زیارت حضرت صاحب الامر علیه السلام داشتم؛ اما به این خواسته نرسیدم. تا آن که به حضور محمد بن عثمان عمروی ـ نایب دوم حضرت در غیبت صغری ـ رفتم و مدتی ایشان را خدمت نمودم. روزی التماس کردم که مرا به محضر آن حضرت برساند.
قبول نکرد؛ ولی چون زیاد تضرع کردم، فرمود: فردا، اول روز بیا.
روز بعد، اول وقت به نزد او رفتم. دیدم شخصی آمد که جوانی خوشرو و خوشبو در لباس تجار همراه او بود و جنسی با خود داشت.
در این جا عَمروی به آن جوان اشاره کرد، که این است آن کسی که می خواهی.
من به حضور آن حضرت رفتم و آنچه خواستم سؤال کردم و جواب شنیدم.
بعد حضرت، به در خانه ای که خیلی مورد توجه نبود، رسیدند و خواستند داخل آن خانه شوند که عمروی گفت: اگر سؤالی داری بپرس، که دیگر او را نخواهی دید.
»رفتم که سؤالی بپرسم؛ اما حضرت گوش ندادند و داخل خانه شدند و فرمودند:
« ملعون است، ملعون است، کسی که نماز مغرب را تا وقتی که ستاره در آسمان زیاد شود، تأخیر اندازد.
ملعون است، ملعون است کسی که نماز صبح را تا وقتی که ستاره ها غایب شوند، تأخیر اندازد.
37- بحارالانوار ج 52 ص 15 ،والزام الناصب ص 113
ملعون است، ملعون است كسى كه نماز مغربش
را به تأخیر بیندازد، تا زمانى كه ستارگان
آسمان پدیدار شوند.(بحار الأنوار، ج 52، ص 15)
زمان ظهور و فرج ما با خداست، و تعیین كنندگان وقت ظهور،
دروغگویانند.(بحار الأنوار، ج 53، ص 181)
فرمود: اموال - خمس و زکوت - شما را جهت تطهیر و تزکیه زندگى و ثروتتان مى پذیریم، پس هر که مایل بود بپردازد، و هر که مایل نبود نپردازد.
فرمود: ما بر تمامى احوال و اخبار شما آگاه و آشنائیم و چیزى از شما نزد ما پنهان نیست.
فرمود: هر که خواسته اى و حاجتى از پیشگاه خداوند متعال دارد بعد از نیمه شب جمعه غسل کند و جهت مناجات و راز و نیاز با خداوند، در جایگاه نمازش قرار گیرد
الشّیعَةِ الَّتى تَشْبَهُ أقْوالُهُمْ أفْعالَهُمْ
فرمود: اگر طلب مغفرت و آمرزش بعضى شماها براى همدیگر نبود، هرکس روى زمین بود
هلاک مى گردید، مگر آن شیعیان خاصّى که گفتارشان با کردارشان یکى است.
فرمود: و امّا کسانى که معتقد باشند حسین (علیه السلام) زنده است و وفات نکرده، کفر و تکذیب و گمراهى است.
امام مهدی علیه السلام فرمودند:از راه راست به چپ منحرف نشوید و مقصد خود را به سوی ما قرار دهید .
بحارالانوار ،ج53،ص179