[=arial]با سلام و ادب
پاسخ سوال شما در این لینک داده شده است و لطف کنید مطالعه کنید و بعد حل نشد در خدمت هستم: http://www.askdin.com/thread5511.html
موفق باشید.
با سلام و ادب
پاسخ سوال شما در این لینک داده شده است و لطف کنید مطالعه کنید و بعد حل نشد در خدمت هستم:
چرا خداوند شیطان را گمراه کرد؟
موفق باشید.
سلام
البته این مطلب در چندین مبحث موردبحث قرار گرفته ولی موضوع هنوز کاملاً روشن نیست که ایا واقعاً خدا شیطان را گمراه نموده یا شیطان خود گمراه شده یا بوده است ؟
اگر واقعاً خدا اورا گمراه نموده به چه علت خدا کسی را که شش هزار سال اورا عبادت نموده میبایستی گمراه نماید ؟
اگر از اول گمراه بوده ایا از جبر نیست ؟
اگر بعداً گمراه شده علت یا عامل گمراهی او چه بوده ؟
در این دو ایه شیطان به خداوند متعال میگوید چون مراگمراه کردی پس من هم تمام بندگان تورا گمراه خواهم کرد ایا واقعاً خدا شیطان را گمراه نموده یا اینکه شیطان به خدا افترا میزند؟
سلام علیکم مؤمن،
این را مقایسه کنید با ماجرای رانده شدن آدم علیهالسلام از جنة تا موضوع برایتان بهتر مشخص شود، حارث (ابلیس) رانده شد و به ولی نعمت خود گفت تو مرا گمراه کردی مگرنه من که خوب بودم (تکبر!) و آدم علیهالسلام تسلیم قضای خداوند شد و چندصد سال را به گریه و توبه گذرانید تا به برکت نام اهل بیت علیهمالسلام توبهاش در ایامالبیض پذیرفته شد. علت اصلی رانده شدن ابلیس تکبر او بود که بروز آن در نافرمانی او برای سجدهی بر آدم بود. اینطور نیست که قبل از آن ابلیس یک جن کامل (در مقایسه با انسان کامل!) بوده باشد و بعد خداوند گمراهش کرده باشد بلکه این نقص تکبر همیشه در تمام آن چند هزار سال با او بوده است. در نصیحتی که روزی ابلیس به رسول خدا صلاللهعلیهوآله کرد به حضرت گفت که مواظب این ایه باش:
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ [الفجر، ۱۴] هر آينه پروردگارت در كمينگاه است
همهی ما نقایصی داریم، دردهای ما از گناهان ما و اشتباهات خواسته و ناخواستهی ما (اثرات تکوینی اشتباه) ناشی شده است (دائکم الذنوب)، خداوند در طول حیات دنیاییمان آزمایشاتی را در سر راهمان قرار میدهد تا در طول این آزمایشات عملکرد خودمان را ببینیم و بررسی کنیم (حاسبوا انفسکم قبل ان تحاسبوا) و کمر همت به رفع اون نقایص ببندیم. در این میان بسیاری هم هستند که وقتی در آزمایشات روزمره و هفتگی و ماهیانه و سالیانه زشتیهایشان به ایشان نشان داده میشود زشتی خود را انکار میکنند و قبول ندارند (تکبر و خود برتربینی) و از تهمت زدن به دیگران گرفته تا توجیه کارهای خود را در پیش میگیرند و خلاصه افرادی که خودسازی نکرده باشند میمیرند بدون اینکه کوچکترین استفادهای از این همه مهلت برای اصلاح خود کرده باشد. خداوند در کمینگاه است، نقایص ما را به ترتیبی که خود صلاح میداند برطرفشان کنیم برایمان رو میکند اما ما با آن چه برخوردی میکنیم؟ مدام غر و لند میزنیم که خدایا چرا سر من این آمد و چرا سر من آن آمد، خدایا چرا با ما این کار را کردی و ...
در مورد حارث هم داریم که آنقدر در میان فرشتگان جاه و مقام پیدا کرده بود که ایشان هم فراموش کرده بودند که او یک جن یتیم از قبیلهی سرکشان (اگر اشتباه یادم نمانده باشد) جن بوده است که در میان فرشتگان رشد کرده است و حتی برای فرشتگان روی منبر میرفت و ایشان را موعظه میکرد و استاد ایشان به حساب میآمد، خود ملعونش جایی با حسرت گفته است که زمانی بر تسبیح من که از آسمان تا روی زمین کشیده شده بود فرشتگان خود را میمالیدند تا تبرک بجویند و نزد خداوند تقرب یابند. بعد در لوح در عرش گاه خبرهایی نوشته میشد و یک بار نوشته شد که به زودی یک نفر از راندگان خواهد بود. همه در آشوب افتادند که آن یک نفر چه کسی است. دست آخر نزد همین ابلیس آمدند که برایشان دعا کند که آنها نباشند، او هم که مستجاب الدعوة بود برای همه دعا کرد و خودش را از قلم انداخت و بعد ماجرای خلقت انسان و سجده و ... پیش آمد. خلاصهاش اینکه ابلیس ملعون به عبادات خود خیلی مباهات داشت و روی آنها حساب میکرد که خداوند وقتی دستور سجده به او داد او نمیتوانست این حکم خداوند را برتابد.
اما در مورد اغوا اگر اشتباه نکنم در اصل به معنای جابجایی ارزش با ضدارزش است.
اینکه در قرآن هم آمده که خداوند برخی را گمراه میکند در واقع نهایت قهر خداوند است که محروم کردن از محافظت و هدایت خداوند است. در دعاها بسیار وارد شده که «رب لا تکلنی علی نفسی طرفة عینا او اقل ابدا» که یعنی «خدایا من را بر خودم واگذار نکن نه به اندازهی چشمبرهمزدنی و نه کمتر از آن» و کسی که به خودش واگذار شود ولو به اندازهی یک لحظه چه بسا گمراه شود گمراهی دور. داستان بلعم باعوراء هم مشابه همین بود، او هم با آن همه عبادت هنوز نقیصهای در دلش بود که باز کار دستش داد و در همان چاهی افتاد که ابلیس افتاده بود، هر چقدر هم که انسان بالاتر باشد سقوطش عمیقتر خواهد بود و باز بلند شدنش سختتر است، چه بسا کسانی که یک اپسیلون از عبادات آنها را هم نکرده باشند ولی با سختیهای مختصری به بهشت برسند ولی آنها ....
دست آخر هم ابلیس یعنی مأیوس شدهی از رحمت خداوند که طبق آیهی قرآن از رحمت خداوند مأیوس نمیشود مگر کافر و ابلیس به پروردگارش کفر ورزید و رانده شد.
فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیقُولُ رَبِّی أَكْرَمَنِ«الفجر/15»
اما انسان هنگامی که پروردگارش وی را میآزماید و عزیزش میدارد و نعمت فراوان به او میدهد میگوید پروردگارم مرا گرامی داشته است
سلام
اما شیطان بواسطه انکه خدا او را ازمود و بواسطه شش هزار سال عبادتش به او مقام ملائکه داد مغرور شد و تصور نمود حتی میتواند در مقابل پروردکارش اظهار وجود نموده و بر او خرده بگیرد .
قُلْ إِنْ تُخْفُوا مَا فِی صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ یعْلَمْهُ اللَّهُ وَیعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیءٍ قَدِیرٌ«آل عمران/29»
بگو اگر آنچه در سینههای شماست نهان دارید یا آشکارش کنید خدا آن را می داند و [نیز] آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است میداند و خداوند بر هر چیزی تواناست
و اما خداوند کفر او را میدانست و فقط میخواست به او نشان دهد که تمام این شش هزار سال عبادت از روی ریا بوده و بجای خوشنودی خدا رسیدن به مقام ملائکه مورد نظر او بوده است .
إِنَّ اللَّهَ لَا یسْتَحْیی أَنْ یضْرِبَ مَثَلًا مَا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا فَیعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِینَ كَفَرُوا فَیقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا یضِلُّ بِهِ كَثِیرًا وَیهْدِی بِهِ كَثِیرًا وَمَا یضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِینَ«البقرة/26»
خدای را از اینکه به پشهای یا فروتر [یا فراتر] از آن مثل زند شرم نیاید پس کسانی که ایمان آوردهاند میدانند که آن [مثل] از جانب پروردگارشان بجاست ولی کسانی که به کفر گراییدهاند میگویند خدا از این مثل چه قصد داشته است [خدا] بسیاری را با آن گمراه و بسیاری را با آن راهنمایی میکند و[لی] جز نافرمانان را با آن گمراه نمیکند
لذا خداوند او را ازمود و به او نشان داد که که خداست که تعیین کننده برتر و کهتر است و کوچکی و بزرگی دلیلی بر برتری نیست .
و هرکس حال در هر مقامی که خدا به او داده باشد از فرمان خدا سر پیچی نماید قطعاً گمراه میشود گرچه ممکن است اینطور تصور کند که خدا اورا گمراه نموده ولی در واقع نفس سرکش اوست که بجای هدایت گمراهی را برگزیده است .
البته این مطلب در چندین مبحث موردبحث قرار گرفته ولی موضوع هنوز کاملاً روشن نیست که ایا واقعاً خدا شیطان را گمراه نموده یا شیطان خود گمراه شده یا بوده است ؟
با سلام
در لینکی که دادم جواب سوالتون داده شده بود.
طبق خود آیه این ادعای شیطان است که می گوید خدا مرا گمراه کرده و این برای توجیه کار خود است.مسلما خدا کسی رو گمراه نمی کند و او بعد از سجده نکردن خود مسیرش را عوض کرد که نتیجه آن گمراهی بود.
فتا 1;498602 نوشت:
اگر واقعاً خدا اورا گمراه نموده به چه علت خدا کسی را که شش هزار سال اورا عبادت نموده میبایستی گمراه نماید؟اگر از اول گمراه بوده ایا از جبر نیست ؟
عرض کردیم خدا گمراه نکرده است چون هدف از خلقت همه موجودات کمال آنهاست و شیطان هم از جن است و می تواند به تکامل برسد.
فتا 1;498602 نوشت:
اگر بعداً گمراه شده علت یا عامل گمراهی او چه بوده ؟
در لینکی که دادم جواب سوالتون داده شده بود.
طبق خود آیه این ادعای شیطان است که می گوید خدا مرا گمراه کرده و این برای توجیه کار خود است.مسلما خدا کسی رو گمراه نمی کند و او بعد از سجده نکردن خود مسیرش را عوض کرد که نتیجه آن گمراهی بود.
سلام
اما بر اساس ایه 26 سوره بقره صراحتا اعلام شده که خدا نافرمانان را گمراه میکند و البته شیطان از قبل کافر بود چرا که میفرماید کان من الکافرین همانطور که در جای دیگر میفرماید کان من الجن یعنی شیطان قبل از اینکه به انسان سجده نکند کفر داشت و فقط پس از عدم سجده کفر او اشکار شد .
عمار;498822 نوشت:
عرض کردیم خدا گمراه نکرده است چون هدف از خلقت همه موجودات کمال آنهاست و شیطان هم از جن است و می تواند به تکامل برسد.
مگر شما هم به نظریه فرگشت اعتقاد دارید خیر انسان از روز ازل کامل بود و الا چرا باید حمیع ملائکه بر او سجده کنند .
بله انسان کامل است منتهی خدا نیست تا اشتباه نکند لذا یا از اشتباهات خود درس میگیرد و بهشتی میشود یا لجاجت میکند و به جهنم میرود .
أُولَئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَلَا یجِدُونَ عَنْهَا مَحِیصًا«النساء/121»
آنان جایگاهشان جهنم است و از آن راه گریزی ندارند
وَإِذَا قِیلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ«البقرة/206»
و چون به او گفته شود از خدا پروا کن نخوت وی را به گناه کشاند پس جهنم برای او بس است و چه بد بستری است
إِلَّا طَرِیقَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یسِیرًا«النساء/169»
مگر راه جهنم که همیشه در آن جاودانند و این [کار] برای خدا آسان است
لِیمِیزَ اللَّهُ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیبِ وَیجْعَلَ الْخَبِیثَ بَعْضَهُ عَلَى بَعْضٍ فَیرْكُمَهُ جَمِیعًا فَیجْعَلَهُ فِی جَهَنَّمَ أُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ«الأنفال/37»
تا خدا ناپاک را از پاک جدا کند و ناپاکها را روی یکدیگر نهد و همه را متراکم کند آنگاه در جهنم قرار دهد اینان همان زیانکارانند
البته شیطان از قبل کافر بود چرا که میفرماید کان من الکافرین
در هر صورت شیطان ذاتا که کافر نبوده و خودش استکبار ورزیده و بعد اینگونه شده است و دلیلی وجود ندارد خدا او را از روی جبر گمراه کند.
شيطان از روز اول خلقتي پاك داشت، مانند همة موجودات ديگر، انحراف و انحطاط و بدبختي و شيطنت با اراده و خواست خودش به سراغش آمد، بنابراين خداوند ابليس را از روز اول شيطان نيافريد، او خودش خواست شيطان باشد.
مكارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، چاپ بيستم، 1380، ج 19، ص 346.
نه خیر اینطور نیست و گمراهی شیطان و انسان دست خودش می باشد و خداوند هم این ها رو در ضلالتی که خود انتخاب کردند به حال خود می گذارد که معنی ضلالت همین است.
سلام
مگر بنده به غیر این گفتم !
عمار;499154 نوشت:
در هر صورت شیطان ذاتا که کافر نبوده و خودش استکبار ورزیده و بعد اینگونه شده است و دلیلی وجود ندارد خدا او را از روی جبر گمراه کند.
شيطان از روز اول خلقتي پاك داشت، مانند همة موجودات ديگر، انحراف و انحطاط و بدبختي و شيطنت با اراده و خواست خودش به سراغش آمد، بنابراين خداوند ابليس را از روز اول شيطان نيافريد، او خودش خواست شيطان باشد.
بدیهی است که هر انسان یا جنی که بدنیا می اید معصوم است و ذلالت را خود انتخاب میکند و شیطان نیز ذلالت را خود انتخاب نموده ولی قبل از سجده بر ادم و خداوند هم این را میدانسته منتهی او را اغوا نموده یعنی راهنمائی نکرده چرا چون خداوند ریا کاران را دوست ندارد
فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیقُولُ رَبِّی أَكْرَمَنِ«الفجر/15»
اما انسان هنگامی که پروردگارش وی را میآزماید و عزیزش میدارد و نعمت فراوان به او میدهد میگوید پروردگارم مرا گرامی داشته است
ایا این معنیش اغوا نیست !
قُلْ إِنْ تُخْفُوا مَا فِی صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ یعْلَمْهُ اللَّهُ وَیعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیءٍ قَدِیرٌ«آل عمران/29»
بگو اگر آنچه در سینه های شماست نهان دارید یا آشکارش کنید خدا آن را می داند و [نیز] آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است میداند و خداوند بر هر چیزی تواناست
ایا منظور این ایه به غیر شیطان بر کدامیک از ملائکه تطبیق میکند .
اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَینَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ كَمَثَلِ غَیثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ یهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یكُونُ حُطَامًا وَفِی الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ«الحدید/20»
بدانید که زندگی دنیا در حقیقت بازی و سرگرمی و آرایش و فخرفروشی شما به یکدیگر و فزونجویی در اموال و فرزندان است [مث ل آنها] چون مث ل بارانی است که کشاورزان را رستنی آن [باران] به شگفتی اندازد سپس [آن کشت] خشک شود و آن را زرد بینی آنگاه خاشاک شود و در آخرت [دنیا پرستان را] عذابی سخت است و [مؤمنان را] از جانب خدا آمرزش و خشنودی است و زندگانی دنیا جز کالای فریبنده نیست
سلام
زندگی دنیا همه اش فریب است همه اش اغواست وای بحال ان کسی که نعمات این دنیا اعم از مال و فرزندان خصوص دانش و احساس قرب به خدا او را بفریبد و مغرور سازد که مهم ترین دلیل رانده شدن شیطان همین دو مورد اخیر بود .
با سلام
طبق دو پست آخر من اختلاف نظر خواستی نمیبینم.
الان مشکل و سوال شما دقیقا چیست؟
سلام
اما هنوز این سئوال بدون پاسخ مانده است ؟
فتا 1;493177 نوشت:
در این دو ایه شیطان به خداوند متعال میگوید چون مراگمراه کردی پس من هم تمام بندگان تورا گمراه خواهم کرد ایا واقعاً خدا شیطان را گمراه نموده یا اینکه شیطان به خدا افترا میزند؟
خود آیه این ادعای شیطان است که می گوید خدا مرا گمراه کرده و این برای توجیه کار خود است.مسلما خدا کسی رو گمراه نمی کند و او بعد از سجده نکردن خود مسیرش را عوض کرد که نتیجه آن گمراهی بود.
إِنَّ اللَّهَ لَا یسْتَحْیی أَنْ یضْرِبَ مَثَلًا مَا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا فَیعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِینَ كَفَرُوا فَیقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا یضِلُّ بِهِ كَثِیرًا وَیهْدِی بِهِ كَثِیرًا وَمَا یضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِینَ«البقرة/26»
خدای را از اینکه به پشهای یا فروتر [یا فراتر] از آن مثل زند شرم نیاید پس کسانی که ایمان آوردهاند میدانند که آن [مثل] از جانب پروردگارشان بجاست ولی کسانی که به کفر گراییدهاند میگویند خدا از این مثل چه قصد داشته است [خدا] بسیاری را با آن گمراه و بسیاری را با آن راهنمایی میکند و[لی] جز نافرمانان را با آن گمراه نمیکند
سلام
اتفاقاً در این مورد شیطان راست میگوید و خداوند او را اغوا نموده تا کفر او را برای خودش و ملائکه اشکار نماید و این ازمونی است که برای همه ما هم هست یعنی نعمات خدا برای اهل ایمان چون پیامبران موجب ارشاد و برای کفار موجب گمراهی است !
اتفاقاً خود او هم در صحبتهایش اشاره میکند که اغوای او خاص کفار است و او را به اهل ایمان راهی نیست .
سلام و ادب
تعبیر درست این است که بگوییم خدا در اینجا شیطان رو مورد آزامایش قرار داد تا کفرش آشکار شود و اینکه بگوییم باعث گمراهی او شد تعبیر کاملی نیست .دقیقا بحث مشابه همون ضلالت بندگان توسط خداست.
خداوند عامل گمراهی بشر!
ضلالت و گمراهی پسندیده ؟!
خدا هر که را بخواهد گمراه می کند؟!!؟!؟
سلام
برای روشن شدن مطلب مثالی میزنم در قضاوتهای علی (ع) است که دو زن مدعی مادری فرزندی شدند و برای قضاوت نزد علی (ع) رفتند بدیهی است او با علم لدنی که داشت از همان اغاز میدانست مادر واقعی کیست اما تدبیری اندیشید و در واقع خدعه کرد و گفت کودک را دو نیمه و هر نیمه به یکی داده شود که مادر واقعی از حق خود گذشت و خدعه مادر نا حق اشکار شد حال اگر مادر نا حق بگوید به من مکر زدی دروغ گفته اینجاست که معلوم میشود " وَمَكَرُوا وَمَكَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَیرُ الْمَاكِرِینَ " چه معنی میدهد .
:Gol::Gol::Gol::Gol::Gol:
[=arial]با سلام و ادب
پاسخ سوال شما در این لینک داده شده است و لطف کنید مطالعه کنید و بعد حل نشد در خدمت هستم:
http://www.askdin.com/thread5511.html
موفق باشید.
سلام
البته این مطلب در چندین مبحث موردبحث قرار گرفته ولی موضوع هنوز کاملاً روشن نیست که ایا واقعاً خدا شیطان را گمراه نموده یا شیطان خود گمراه شده یا بوده است ؟
اگر واقعاً خدا اورا گمراه نموده به چه علت خدا کسی را که شش هزار سال اورا عبادت نموده میبایستی گمراه نماید ؟
اگر از اول گمراه بوده ایا از جبر نیست ؟
اگر بعداً گمراه شده علت یا عامل گمراهی او چه بوده ؟
سلام علیکم مؤمن،
این را مقایسه کنید با ماجرای رانده شدن آدم علیهالسلام از جنة تا موضوع برایتان بهتر مشخص شود، حارث (ابلیس) رانده شد و به ولی نعمت خود گفت تو مرا گمراه کردی مگرنه من که خوب بودم (تکبر!) و آدم علیهالسلام تسلیم قضای خداوند شد و چندصد سال را به گریه و توبه گذرانید تا به برکت نام اهل بیت علیهمالسلام توبهاش در ایامالبیض پذیرفته شد. علت اصلی رانده شدن ابلیس تکبر او بود که بروز آن در نافرمانی او برای سجدهی بر آدم بود. اینطور نیست که قبل از آن ابلیس یک جن کامل (در مقایسه با انسان کامل!) بوده باشد و بعد خداوند گمراهش کرده باشد بلکه این نقص تکبر همیشه در تمام آن چند هزار سال با او بوده است. در نصیحتی که روزی ابلیس به رسول خدا صلاللهعلیهوآله کرد به حضرت گفت که مواظب این ایه باش:
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ [الفجر، ۱۴]
هر آينه پروردگارت در كمينگاه است
همهی ما نقایصی داریم، دردهای ما از گناهان ما و اشتباهات خواسته و ناخواستهی ما (اثرات تکوینی اشتباه) ناشی شده است (دائکم الذنوب)، خداوند در طول حیات دنیاییمان آزمایشاتی را در سر راهمان قرار میدهد تا در طول این آزمایشات عملکرد خودمان را ببینیم و بررسی کنیم (حاسبوا انفسکم قبل ان تحاسبوا) و کمر همت به رفع اون نقایص ببندیم. در این میان بسیاری هم هستند که وقتی در آزمایشات روزمره و هفتگی و ماهیانه و سالیانه زشتیهایشان به ایشان نشان داده میشود زشتی خود را انکار میکنند و قبول ندارند (تکبر و خود برتربینی) و از تهمت زدن به دیگران گرفته تا توجیه کارهای خود را در پیش میگیرند و خلاصه افرادی که خودسازی نکرده باشند میمیرند بدون اینکه کوچکترین استفادهای از این همه مهلت برای اصلاح خود کرده باشد. خداوند در کمینگاه است، نقایص ما را به ترتیبی که خود صلاح میداند برطرفشان کنیم برایمان رو میکند اما ما با آن چه برخوردی میکنیم؟ مدام غر و لند میزنیم که خدایا چرا سر من این آمد و چرا سر من آن آمد، خدایا چرا با ما این کار را کردی و ...
در مورد حارث هم داریم که آنقدر در میان فرشتگان جاه و مقام پیدا کرده بود که ایشان هم فراموش کرده بودند که او یک جن یتیم از قبیلهی سرکشان (اگر اشتباه یادم نمانده باشد) جن بوده است که در میان فرشتگان رشد کرده است و حتی برای فرشتگان روی منبر میرفت و ایشان را موعظه میکرد و استاد ایشان به حساب میآمد، خود ملعونش جایی با حسرت گفته است که زمانی بر تسبیح من که از آسمان تا روی زمین کشیده شده بود فرشتگان خود را میمالیدند تا تبرک بجویند و نزد خداوند تقرب یابند. بعد در لوح در عرش گاه خبرهایی نوشته میشد و یک بار نوشته شد که به زودی یک نفر از راندگان خواهد بود. همه در آشوب افتادند که آن یک نفر چه کسی است. دست آخر نزد همین ابلیس آمدند که برایشان دعا کند که آنها نباشند، او هم که مستجاب الدعوة بود برای همه دعا کرد و خودش را از قلم انداخت و بعد ماجرای خلقت انسان و سجده و ... پیش آمد. خلاصهاش اینکه ابلیس ملعون به عبادات خود خیلی مباهات داشت و روی آنها حساب میکرد که خداوند وقتی دستور سجده به او داد او نمیتوانست این حکم خداوند را برتابد.
اما در مورد اغوا اگر اشتباه نکنم در اصل به معنای جابجایی ارزش با ضدارزش است.
اینکه در قرآن هم آمده که خداوند برخی را گمراه میکند در واقع نهایت قهر خداوند است که محروم کردن از محافظت و هدایت خداوند است. در دعاها بسیار وارد شده که «رب لا تکلنی علی نفسی طرفة عینا او اقل ابدا» که یعنی «خدایا من را بر خودم واگذار نکن نه به اندازهی چشمبرهمزدنی و نه کمتر از آن» و کسی که به خودش واگذار شود ولو به اندازهی یک لحظه چه بسا گمراه شود گمراهی دور. داستان بلعم باعوراء هم مشابه همین بود، او هم با آن همه عبادت هنوز نقیصهای در دلش بود که باز کار دستش داد و در همان چاهی افتاد که ابلیس افتاده بود، هر چقدر هم که انسان بالاتر باشد سقوطش عمیقتر خواهد بود و باز بلند شدنش سختتر است، چه بسا کسانی که یک اپسیلون از عبادات آنها را هم نکرده باشند ولی با سختیهای مختصری به بهشت برسند ولی آنها ....
دست آخر هم ابلیس یعنی مأیوس شدهی از رحمت خداوند که طبق آیهی قرآن از رحمت خداوند مأیوس نمیشود مگر کافر و ابلیس به پروردگارش کفر ورزید و رانده شد.
یا علی
فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیقُولُ رَبِّی أَكْرَمَنِ«الفجر/15»
اما انسان هنگامی که پروردگارش وی را میآزماید و عزیزش میدارد و نعمت فراوان به او میدهد میگوید پروردگارم مرا گرامی داشته است
سلام
اما شیطان بواسطه انکه خدا او را ازمود و بواسطه شش هزار سال عبادتش به او مقام ملائکه داد مغرور شد و تصور نمود حتی میتواند در مقابل پروردکارش اظهار وجود نموده و بر او خرده بگیرد .
قُلْ إِنْ تُخْفُوا مَا فِی صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ یعْلَمْهُ اللَّهُ وَیعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیءٍ قَدِیرٌ«آل عمران/29»
بگو اگر آنچه در سینههای شماست نهان دارید یا آشکارش کنید خدا آن را می داند و [نیز] آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است میداند و خداوند بر هر چیزی تواناست
و اما خداوند کفر او را میدانست و فقط میخواست به او نشان دهد که تمام این شش هزار سال عبادت از روی ریا بوده و بجای خوشنودی خدا رسیدن به مقام ملائکه مورد نظر او بوده است .
إِنَّ اللَّهَ لَا یسْتَحْیی أَنْ یضْرِبَ مَثَلًا مَا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا فَیعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِینَ كَفَرُوا فَیقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا یضِلُّ بِهِ كَثِیرًا وَیهْدِی بِهِ كَثِیرًا وَمَا یضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِینَ«البقرة/26»
خدای را از اینکه به پشهای یا فروتر [یا فراتر] از آن مثل زند شرم نیاید پس کسانی که ایمان آوردهاند میدانند که آن [مثل] از جانب پروردگارشان بجاست ولی کسانی که به کفر گراییدهاند میگویند خدا از این مثل چه قصد داشته است [خدا] بسیاری را با آن گمراه و بسیاری را با آن راهنمایی میکند و[لی] جز نافرمانان را با آن گمراه نمیکند
لذا خداوند او را ازمود و به او نشان داد که که خداست که تعیین کننده برتر و کهتر است و کوچکی و بزرگی دلیلی بر برتری نیست .
و هرکس حال در هر مقامی که خدا به او داده باشد از فرمان خدا سر پیچی نماید قطعاً گمراه میشود گرچه ممکن است اینطور تصور کند که خدا اورا گمراه نموده ولی در واقع نفس سرکش اوست که بجای هدایت گمراهی را برگزیده است .
[=arial] فتا 1;498602 نوشت:
با سلام
در لینکی که دادم جواب سوالتون داده شده بود.
طبق خود آیه این ادعای شیطان است که می گوید خدا مرا گمراه کرده و این برای توجیه کار خود است.مسلما خدا کسی رو گمراه نمی کند و او بعد از سجده نکردن خود مسیرش را عوض کرد که نتیجه آن گمراهی بود.
عرض کردیم خدا گمراه نکرده است چون هدف از خلقت همه موجودات کمال آنهاست و شیطان هم از جن است و می تواند به تکامل برسد.
http://www.askdin.com/thread17566.html
سلام
اما بر اساس ایه 26 سوره بقره صراحتا اعلام شده که خدا نافرمانان را گمراه میکند و البته شیطان از قبل کافر بود چرا که میفرماید کان من الکافرین همانطور که در جای دیگر میفرماید کان من الجن یعنی شیطان قبل از اینکه به انسان سجده نکند کفر داشت و فقط پس از عدم سجده کفر او اشکار شد .
مگر شما هم به نظریه فرگشت اعتقاد دارید خیر انسان از روز ازل کامل بود و الا چرا باید حمیع ملائکه بر او سجده کنند .
بله انسان کامل است منتهی خدا نیست تا اشتباه نکند لذا یا از اشتباهات خود درس میگیرد و بهشتی میشود یا لجاجت میکند و به جهنم میرود .
أُولَئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَلَا یجِدُونَ عَنْهَا مَحِیصًا«النساء/121»
آنان جایگاهشان جهنم است و از آن راه گریزی ندارند
وَإِذَا قِیلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ«البقرة/206»
و چون به او گفته شود از خدا پروا کن نخوت وی را به گناه کشاند پس جهنم برای او بس است و چه بد بستری است
إِلَّا طَرِیقَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یسِیرًا«النساء/169»
مگر راه جهنم که همیشه در آن جاودانند و این [کار] برای خدا آسان است
لِیمِیزَ اللَّهُ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیبِ وَیجْعَلَ الْخَبِیثَ بَعْضَهُ عَلَى بَعْضٍ فَیرْكُمَهُ جَمِیعًا فَیجْعَلَهُ فِی جَهَنَّمَ أُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ«الأنفال/37»
تا خدا ناپاک را از پاک جدا کند و ناپاکها را روی یکدیگر نهد و همه را متراکم کند آنگاه در جهنم قرار دهد اینان همان زیانکارانند
[=arial] فتا 1;499089 نوشت:
با سلام
نه خیر اینطور نیست و گمراهی شیطان و انسان دست خودش می باشد و خداوند هم این ها رو در ضلالتی که خود انتخاب کردند به حال خود می گذارد که معنی ضلالت همین است. در این لینک ها در رابطه با این آیه مفصل بحث شده مطالعه کنید:
http://www.askdin.com/thread29141.html
http://www.askdin.com/thread29765.html
http://www.askdin.com/thread35991.html
در هر صورت شیطان ذاتا که کافر نبوده و خودش استکبار ورزیده و بعد اینگونه شده است و دلیلی وجود ندارد خدا او را از روی جبر گمراه کند.
شيطان از روز اول خلقتي پاك داشت، مانند همة موجودات ديگر، انحراف و انحطاط و بدبختي و شيطنت با اراده و خواست خودش به سراغش آمد، بنابراين خداوند ابليس را از روز اول شيطان نيافريد، او خودش خواست شيطان باشد.
مكارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، چاپ بيستم، 1380، ج 19، ص 346.
سلام
مگر بنده به غیر این گفتم !
بدیهی است که هر انسان یا جنی که بدنیا می اید معصوم است و ذلالت را خود انتخاب میکند و شیطان نیز ذلالت را خود انتخاب نموده ولی قبل از سجده بر ادم و خداوند هم این را میدانسته منتهی او را اغوا نموده یعنی راهنمائی نکرده چرا چون خداوند ریا کاران را دوست ندارد
فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیقُولُ رَبِّی أَكْرَمَنِ«الفجر/15»
اما انسان هنگامی که پروردگارش وی را میآزماید و عزیزش میدارد و نعمت فراوان به او میدهد میگوید پروردگارم مرا گرامی داشته است
ایا این معنیش اغوا نیست !
قُلْ إِنْ تُخْفُوا مَا فِی صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ یعْلَمْهُ اللَّهُ وَیعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیءٍ قَدِیرٌ«آل عمران/29»
بگو اگر آنچه در سینه های شماست نهان دارید یا آشکارش کنید خدا آن را می داند و [نیز] آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است میداند و خداوند بر هر چیزی تواناست
ایا منظور این ایه به غیر شیطان بر کدامیک از ملائکه تطبیق میکند .
اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَینَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ كَمَثَلِ غَیثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ یهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یكُونُ حُطَامًا وَفِی الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ«الحدید/20»
بدانید که زندگی دنیا در حقیقت بازی و سرگرمی و آرایش و فخرفروشی شما به یکدیگر و فزونجویی در اموال و فرزندان است [مث ل آنها] چون مث ل بارانی است که کشاورزان را رستنی آن [باران] به شگفتی اندازد سپس [آن کشت] خشک شود و آن را زرد بینی آنگاه خاشاک شود و در آخرت [دنیا پرستان را] عذابی سخت است و [مؤمنان را] از جانب خدا آمرزش و خشنودی است و زندگانی دنیا جز کالای فریبنده نیست
سلام
زندگی دنیا همه اش فریب است همه اش اغواست وای بحال ان کسی که نعمات این دنیا اعم از مال و فرزندان خصوص دانش و احساس قرب به خدا او را بفریبد و مغرور سازد که مهم ترین دلیل رانده شدن شیطان همین دو مورد اخیر بود .
[=arial]با سلام
طبق دو پست آخر من اختلاف نظر خواستی نمیبینم.
الان مشکل و سوال شما دقیقا چیست؟
سلام
اما هنوز این سئوال بدون پاسخ مانده است ؟
با سلام
جواب رو که عرض کردیم.
سلام
اتفاقاً در این مورد شیطان راست میگوید و خداوند او را اغوا نموده تا کفر او را برای خودش و ملائکه اشکار نماید و این ازمونی است که برای همه ما هم هست یعنی نعمات خدا برای اهل ایمان چون پیامبران موجب ارشاد و برای کفار موجب گمراهی است !
اتفاقاً خود او هم در صحبتهایش اشاره میکند که اغوای او خاص کفار است و او را به اهل ایمان راهی نیست .
[=arial]سلام و ادب
[=arial]تعبیر درست این است که بگوییم خدا در اینجا شیطان رو مورد آزامایش قرار داد تا کفرش آشکار شود و اینکه بگوییم باعث گمراهی او شد تعبیر کاملی نیست .دقیقا بحث مشابه همون ضلالت بندگان توسط خداست.
خداوند عامل گمراهی بشر!
ضلالت و گمراهی پسندیده ؟!
خدا هر که را بخواهد گمراه می کند؟!!؟!؟
سلام
برای روشن شدن مطلب مثالی میزنم در قضاوتهای علی (ع) است که دو زن مدعی مادری فرزندی شدند و برای قضاوت نزد علی (ع) رفتند بدیهی است او با علم لدنی که داشت از همان اغاز میدانست مادر واقعی کیست اما تدبیری اندیشید و در واقع خدعه کرد و گفت کودک را دو نیمه و هر نیمه به یکی داده شود که مادر واقعی از حق خود گذشت و خدعه مادر نا حق اشکار شد حال اگر مادر نا حق بگوید به من مکر زدی دروغ گفته اینجاست که معلوم میشود " وَمَكَرُوا وَمَكَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَیرُ الْمَاكِرِینَ " چه معنی میدهد .
[=arial]با سلام
خب این حرف شما ظاهرا موید ما بود.
سلام
یعنی میفرمایید تدبیر امام علی (ع) آزمون بوده !