اعتقاد به بهشت و جهنم

باید اعتقاد داشت که کفار و نواصب در عذاب جهنم مخلدند و هرگز عذاب از آنها برطرف نمی شود. و دیگر فرقه های باطل که مخالف شیعه اثنی عشری هستند - اگر در مذهب خود متعصب و راسخ بوده و عقلشان کامل باشد و حجت بر آنها تمام شده باشد - آنها نیز در جهنم مخلد خواهند بود. ولی اگر عقل ایشان ضعیف باشد مانند زنان و جمعی که ضعیف العقل اند و نمی توانند حق را از باطل تشخیص بدهند - یا در مذهب باطل خود راسخ نباشند و محبت اهل بیت (ع ) در دل آنها باشد - تکلیف آنها به امر خدا بستگی دارد که ممکن است حق تعالی با فضل خود این عده را از جهنم نجات دهد .
اما صاحبان گناهان کبیره و فساقی که شیعه اثنی عشری هستند - در جهنم مستحق رحمت و شفاعت می باشند که ممکن است حق تعالی با فضل کامل خود ایشان را بیامرزد و به جهنم نبرد - که البته اگر هم به جهنم بروند مخلد نخواهند بود و نجات می یابند و داخل بهشت می شوند.
شخصی به نام عمروبن یزید می گوید : به حضرت صادق (ع ) عرض کردم از شما شنیدم که فرمودید : تمام شیعیان ما با هر گناهی که داشته باشند در بهشتند ؟!
حضرت فرمودند : به خدا قسم راست گفتم . تمامی آنها در بهشتند.
گفتم :فدایت شوم -بدرستی که گناهان زیاد و بزرگ است .
حضرت فرمودند : اما در قیامت ! پس تمام شما به شفاعت پیغمبر یا وصی او در بهشت خواهید بود . لکن به خدا قسم در برزخ برای شما می ترسم .
گفتم : برزخ چیست ؟
حضرت فرمود : برزخ - قبر است از هنگام مرگ تا روز قیامت .( اصول کافی )
کسی که منکر اصلی ضروری از ضروریات دین باشد - مثل وجوب نماز و روزه و حج و زکات و بهشت و دوزخ و معاد جسمانی و دیگر اموری که ضروری دین است ( که انکار آنها لزوم انکار مذهب تشیع می باشد ) - چنین شخصی کافر و مرتد است و در آتش جهنم مخلد می باشد. هرچند بر حسب ظاهر اظهار اسلام کند .
اعتقاد به معاد جسمانی از ضروریات دین اسلام است و منکر آن کافر و مخلد در جهنم می باشد. و حشر جسمانی آن است که حق تعالی اجزای بدنهای مکلفین را بعذ از مردن - در قیامت جمع می کند و ارواح ایشان بعد از جدایی از بدنها -باقی می ماند و در قیامت ایشان را به جزای عقاید و اعمال نیک و بدشان می رساند و اکثر آیات کریمه قرآن - صریح این معانی صریح هستند و قابل تاویل نیستند . و آنچه در آیات و اخبار متواتره از احوال قیامت - مثل حساب و میزان و صراط و حوض وکوثر و شفاعت و دادن نامه های اعمال به دست راست و چپ و برطرف شدن نورکواکب و ریختن آنها از آسمان و شق شدن و پیچیدن آسمانها - به همه اینها باید اعتقاد داشته باشیم .و همچنین اعتقاد به بهشت و دوزخ جسمانی واجب است و از ضروریات دین اسلام است و انکار آنها یا تاویل کردن به بهشت و دوزخ روحانی کفر است و کسی از فرق مسلمانان انکار این امور نکرده است مگر عده قلیلی از ملاحده فلاسفه و حکماء که ایشان حشر جسمانی را انکار کرده اند ...البته- بعضی از مومنین را با لذتهای جسمانی - لذتهای روحانی نیز می باشد که از آن اعظم و بزرگتر است - و بعضی از کافران را با عقابهای جسمانی عقوبات روحانی نیز می باشد که از آنها شدیدتر هستند ! (رساله بهشت و دوزخ )

بر گرفته از کتاب جهنم و عذابهای جهنمی -تهیه و تنظیم : سید محمد جواد حسینی -ناشر انتشارات مکتب اهل بیت (علیهم السلام )