اصلاح صورت و ابرو برای دختر مجرد (از دیدگاه فقهی و اجتماعی)

سلام علیکم

و درمورد ادامه مطالبتان مشکل شما اینجاست که فکر میکنید پوشیه لباس شهرت است یا افراط است! در حالی که پوشیه نه لباس شهرت است نه افراط !! بنده که در همان پستهای نخستین گفتم تنها چیزی که در آن افراط راه ندارد حجاب است!!
پس فرهنگ پوشیه در میان خانمها رواج یابد به رشد و تعالی افراد کمک خواهد کرد

متاسفانه خیلی چیزها کم کم شده فرهنگ در حالی که اشتباه است و خیلی چیزها شده ضد فرهنگ درحالی که برخواسته از دل اسلام است!!

ادامه دارد....

سلام علیکم

این خواهران مذهبی که توصیف نمودیدیا مذهبی نیستند یا مذهبی بودنشان ناقص است!

میشود بفرمایید کجا مراجع فرمودند پوشیه افراط است ؟یا اینکه بدعت است؟ یا اصلا گفته باشند بهتر است پوشیه زده نشود؟!! به نظر مراجع دقت بفرمایید

امام خمینی (ره)

بسم الله
فطرتتون به شما چی میگه ؟ همون درسته
حدیث از پیامبر = دین بعد از فطرت انسان قرار میگیره
من به هیچ مرجعی اعتقاد ندارم اگه شما دارید دیگه چرا سوال میکنید کتاب فرد مورد نظر رو بگیرید همه چی هست:Gol:

سلام
شما دینتون و راه و رسم زندگی تون از امام معصوم عقل و پیامبر و قرآن میگیرین یا نظر سنجی؟

بسیار جالب هستش

با سلام

شما دین و راه و رسم زندگیتون رو از قرآن پیامبر امام معصوم و عقل میگیرید یا نظر سنجی ؟

بسیار جالب هستش

سلام به همه
بهتره این شکل شروع کنم.
باید آدم سعی کنه حواسش به اونایی که باید همیشه مواظبشون باشه جمع باشه...
یکی خداست و حرفاش و قولاش...
( مثلا زنان و مردان پاک فقط برای همند و ناپاک هم همچنین (البته با مقداری تلخیص که البته خودم متخصص نیستم بدونم با این تلخیص چه ضربه ای زدم) )
دومی عقل آدمی هست که حجت نهان خدا بر ماست و قدرت و نیرویی که ما را به انتخاب و یافتن راه صحیح و مسیر ائمه (ع) میکنه
پس اگه کاملا عاقلانه رفتار کنی اصلا اشتباه نکردی
سومی نیز پیامبران ، ائمه علیهم السلام و سنت و سیره این بزرگواران
که همیشه مشعل ضلالت و گمراهی های مان

خوب حالا برگردیم و تیکه تیکه نظر هامو بگم:

اینجا نیز متاسفانه نمیتونم زیاد با شما همراه باشم چرا که هیچ بخشی از طلاق نمیتونه بخاطر عقلانه های بدون عشق باشه...
لطفا با جریان زیر با من همراه بشین:

عقل و عاقلانه را حتی اگه به همون معنای سبک سرانه اش هم که بهش نگاه کنیم هیچ منافاتی به عشق ( دوباره البته به همون معنای سبک سرانه اش ، چراکه این حرفا فقط محبته چون عشق فقط میتونه به خدا معنی داشته باشه و کلمه عشق بسی مقدس تر از این حرف هاست...) نداره. عقل میگه عشقی انتخاب کن بتونه برای همیشه عشقت بمونه ، عقل میگه عشق بورز تا بتونی شرایط حفاظت صحیح ، شرایط شادکامی خودت و اون ، شرایط ... رو فراهم کنی و شاید بخاط همین همین هم هست که حدیثی دیدم که فرموده بودند اون مردی از همه مردا خردمند تره که همسرش بیشتر بگه دوستت دارم و ابراز محبت کنه و این جریانات (البته بازم با تلخیص ( دعا کنید این تلخیص ها آخرش منو هلاک نکنه))

خوب صحیح بنظرم میاد ولی یه کوچولو دقت کنیم اون آقا محسن عزیز هم گون معتقد بودند که جدای از چیزا هم نیست بوده که اون حرفو زدند . خوب ایشونم معتقد بودند که زندگی به این چیزا ها گره داره و برخورد نا صحیح با این چیزا موجب تاثیر گرفتن زندگی و اتفاقات ناگوار برای اون میشه...

منم میتونم مثال بزنم ولی حداقل تو محیط اطراف من که تعداد اونایی که غیر مذهبی هستن و بعله به بسیار بیشتر و بیشتر و توی مثال زدن بسیار راحت ترم...

الحمد لله نظر خاصی ندارم که وقتتون رو بگیرم

خوب چن تا سوال : حتی اگه قول خدا باشه چی ؟ بازم خیلی مطمئن نباشم ؟ مگه خدا قول نداده تو سالم باش چشاتو بگیر ، پاک باش ، خودم یکی مثل خودتو واست جور میکنم ؟ ( سوره نور و ...)

خوب اگه جریان کری خوندن و اینا باشه که همیشه حرف واسه زدن هست ، شما لازم نیست دنبال حرفش بگردین - کری رو همیشه میشه خوند چه چیزی واقعا تو چنته آدم باشه و چه نباشه
جریان کری خوندن نیست ، استدلال باید بتونه بدون مغالطه ( مقالته - مقالطه - مغالته ) با حرف ما همراهی کنه...

این که دوستی دلیل طلاق هست بسیار واضح و قابل استدلال هست
یکی دو جمله میگم و بس:
اولا طبق آماری که از مرکزی آماری ذیربطی که از خود ایران متنشر شده بود و دیدم جریان یه همچین چیزی وحشتناک بود که از هر 4 ازدواج 2 مورد طلاق میگیرن ( چرا نگفتم از هر 2 تا یکی ؟ -- خخخخ جریان داره) خوب حالا جوونای ما ازدواجاشون سنتیه بیشتر یا دوستی قبل ازدواج ؟ به قول خودتون منظورم اون موردای خاص نیستا ، اکثیرت قشر جامعه رو عرض میکنم
قبلا که اکثریت ازدواج سنتی بود طلاق چقدر بود ؟
پس سیستم قبل کمتر طلاق وجود داشت حالا یه بخاطر تحمل زوری هم دیگه یا سنگینی وقبح طلاق یا هر چیز دیگه ای --- در سیستم قبلی طلاق کمتر بوده...

البته ازدواج سنتی از ازدواج اسلامی جداست - تو سیستم اسلامی که هیچ وقت دو طرف یکدیگر را تحمل نمی کنند و البته طلاق هم نمی گیرند ( چطوری ؟ اینم جریان داره)

ثانیا دوستی قبل از ازدواج به دلایل مشخصی موجبات تزلزل و پاشیدگی خانواده رو باعث میشه
1- بخاطر وابسته شدن یا درگیر شدن دو طرف به هیکل و زیبایی هم دیگه بی خیال ملاک هاشون میشن و عاشقانه ی معصومانه با هم ازدواج می کنن که ای دل غافل کل اون خوشگلی ها و خوش تیپی ها همون هفته یا حداکثر ماه اول دیگه عادی میشن و به چشم نمیان - خوب ! حالا چی به چشم میاد ؟ اونایی که بی خیالشون شده بوده و یهو چشمتو باز میکنی می بینی یکی کنارته که هیچ چیزی باهات هماهنگ نیست ، دقیقا همین موقع اگه طرف دوباره ازت بپرسه آیا منو دوس داری ؟
تو مجبور میشی بگی آره عزیزم چرا ؟ چون خیلی ضایع است آخه همین یه ماه پیش بود قربون صدقه هم می رفتین
حالا اگه ادامه بده بگی چرا دوسم داری چی ؟ خوب اگه آدم تا حدی صادق باشی دروغ نمیگی که بگی من تو رو بخاطر این دوست دارم که خانومیییییی آقاییییییی طبعت لطیف و بلندهههههه خیلی خیلی فهمیده هستیییییییییی و از این آسمون ریسمون بافتنا... ولی عوضش دروغ میگی و میگی من تو رو بخاطر خودت دوس دارم و نه ویژگی هات ( یه دروغ محضه - ما فقط عاشق ویژگی های هم میشیم این ویژگی ها هستن که میگن یه آدم رو چقدر دوس داشته باش) ...
این دروغ رو میگی چون روت نمیشه بگی بهش که آقا یا خانوم بهت مردد شدم ... همینطور جریان پیش میره تا بهونه گیری ها شروع بشه ، پرده ها پاره بشه و این وسط یهو وسط عصبانیت حرف دلتو بزنی و بگی اصلا ازدواجمون اشتباه بود... :crying:
تاکید کنم شهوات و میل های بدنی ما واقعا وجود دارند و بیشترین اثرات را روی دوستی ها قبل از ازدواج دارند...

2. این دوستی باعث به وجود اومدن یه بیماری روانی در طرفین مخصوصا پسر ها و مخصوصا بعد از ازدواج میشه...
بی اعتمای
هر چقدر که سعی میکنه اعتماد کنه بهش نمی تونه . وقعا دیگه توان نداره ، واقعا نمی تونه اعتماد کنه و این اتفاقیه که شک نکن می افته - طرف هیچ خطایی نکرده ها ولی این بشر هرچقدر که زور میزنه نمیتونه اعتماد کنه - ( برای اینکه درکش کنی خودتو بذار جاششش )

متاسفانه بخش اعظم حرفهایی که خدمتتون گفتم از روی تجربه بود
خدا به روز هیچ کسی نیاره هیچ کسی که واقعا طرفشو از ته دل دوس داره اما بعد میبینه ...
مگه اینکه از قبل رو خودت کار کرده باشی که زیاد روی زنت یا مردت غیرت نداشته باشی و واست مهم نباشه تا بتونی به زندگیت ادامه بدی

والسلام و علیکم و رحمت الله و برکاته

ضمناً شما فقط به مورد اول توجه کردید و دو مورد بعد رو نخوندید. بنده گفتم:
1 - دوستی لزوماً به معنای بی عفتی نیست
2 - هر علاقه و عشقی لزوماً اسمش دوستی نیست
3 - هر دوست نشدنی هم لزوماً به معنای عفت داشتن نیست

یعنی گاهی رابطه ای نیست ، بیرون رفتنی نیست ، صحبت کردنی نیست
فقط علاقه ای هست که شروع شده و حالا دو نفر میخوان که از راه شرعی بهش سامان بدن
اما عرف (که هر چی میکشیم از دست همین عرف میکشیم) یه اسم دوستی روش میذاره و کلاً نابودش میکنه میره پی کارش!

اما یک نکته که به عمد تا الان مطرح نکردم. بنده دقیقاً کجای حرفهام از ابتدا تا اینجا ، دوستی رو تایید کردم که این همه از ایرادهای دوستی برای من گفتید؟!

شخصی از بزرگی پرسید:
موقع وضو باید بین انگشت ها رو هم خیس کنیم؟ چقدر باید خیس بشه؟ همین که نم بگیره خوبه یا باید آب چکه کنه؟

عالم گفت:
به فلان روش عمل کن

پرسید:
دقیقاً باید تمام موهای سر که زیر انگشتان قرا میگیره خیس بشه؟ تا ریشهء مو کافیه یا باید مقداری بالاتر از ریشه هم خیس بشه؟

عالم گفت:
به فلان روش عمل کن

پرسید:
باید دقیقاً از روی آرنج باشه ، یا چند میل بالاتر ، یا چند میل پایین تر (فرض کنیم اون موقع میلیمتر بوده :Nishkhand:)

عالم گفت:
به فلان روش عمل کن

و همینطور پرسید و پرسید و پرسید و پرسید......

تا اینکه عالم گفت:
برادر ، شما دروغ نگو ، غیبت نکن ، ربا نگیر ، نزول نده ، چشمت رو نگه دار ، زبانت رو حفظ کن ، به کسی تهمت نزن ، باعث آزار مردم نشو ، زورنگو ، کم فروشی نکن ، با ادب باش ، حق رو ناحق نکن ، واجباتت رو بجا بیار و......

اون دنیا وضوت با من

سلام اگه قبول کنی دوست عزیزم
ببینید دو تا مجموعه داریم و دو عمل - عمل اول روی مجموعه اول تعریف شده و عمل دوم روی مجموعه دوم - دو مجموعه همریختند ( یعنی هر رخدادی و هر ساختار و رفتاری در یکی دیده میشه ، میشه عینا در مجموعه دوم شبهش رو پیدا کرد که دقیقا مثل هم ولی هر کدوم تو مجموعه های خودشون کار میکنند مثلا مجموعه اعداد که مثلا عمل جمع توش هست و مجموعه سیب ها که عمل گذاشتن کنار هم توش هست یا مثلا اعداد که عمل منها توش هست (البته منها اصالت نداره) و مجموعه سیب ها که عمل خوردن توش هست).
عبارت مثال زدن چیزی نیست غیر از اینکه شما از مجموعه پیچیده تر واقعی که واقعا با اون سروکار دارید در واقعیت یک پرواز بکنید به یک مجموعه ساده تر که از قبل ثابت کردید که این دو همسان ( به اصلاح تخصصی ترش همریخت) هستند. بعد از کار و نتیجه گیری دوباره نتیجه رو با عمل تعمیم انتقال بدیم به مجموعه اصلی و واقعی...
مثلا شما توی اول ابتدایی وقتی میخای جمع و منها رو یاد بدی نمیای همون اول با مجموعه اعداد و مفهوم انتزاعی جمع و منها کار کنی بلکه برای بچه میای از مجموعه سیب ها و مفهوم شهودی کنار هم گذاشتن و خوردن استفاده میکنی - اینطوری میتونی بجای کار با اعداد با سیب ها کار کنی و بعد نتیجه کارمون در سیب ها رو دوباره به اعداد تعمیم (انتقال) بدیم.

خوب با این مقدمه بله حرف شما درسته من یه اشتباه کردم قبل از مثال زدن باید ثابت می کردم که این مجموعه دوم همریختند بعد شروع میکردم به پرواز...

جریان این بود که شما یک عبارت فرمودید که اون عبارت یک جمله کامل بود و من صرفا ادعا کردم اون کلمه (کسی) رو باید مقداری درش تجدید نظر کرد و به صورت عام کسی ننوشت. چون انسان عمر و وقت محدودی دارد. همین...

ببخشید متوجه اون قسمت پر رنگ شده نمیشم - البته خیلی جاهاشو متوجه نمیشم شاید ولی خوب اینو دیگه خداییش کجفهمی هم نمی تونم بکنم.

خوب البته بسیار با شما موافقم - من باید بیشتر در مورد این موضوع صحبت می کردم - باید عرض میکردم که دوستی ولو اون پاک ترنش هم منافی عفت و حیاست ولی همخوابی مرتبه بسیار بسیار بالاتری داره - بیشتر باید میگفتم و این باعث شد شما فکر کنید من این دو نفر رو کنار هم میگذارم که صددرصد اینطور نیست و پر واضح و بدیهی هست که این دو کنار هم نیستند.

ولی باید حواسمان را جمع کنیم که اونی که دوستی نمیکنه هم اصلا کنار اونی که دوستی میکنه حتی اون پاک ترینش ، نیست...

در مورد اون قسمت پر رنگه:
اولا عرف چجوری اسمشو میذاره دوستی ؟
دوما این دوتا که با هم حرف نزدن و هیچ ارتباطی هم با هم ندارن پس چجوری فهمیدن همو دوس دارن؟

عرف به دیدن دختری و بدون هم کلام شدن باهاش و یا حداکثر فقط در حد یک آدرس خونه گرفتن و بعد بدون هیچ رابطه مستقیما رفتن خواستگاری میگه دوستی؟

یا اصلا یه چیز دیگه ، این دوتا چجوری با هم علاقه مند شدن ؟ با یه نگاه ؟ اونم یه نگاه اتفاقی بدون خیره شده یا قصد ؟

جل الخالق

بله اشتباه کردم بدون پیگیری بیاناتتون صرفا از طریق ظاهر جملات شروع به نظرپراکنی کردم

چون اینطوری فقط جملات ساده و ظاهری تون رو میبینم و برداشتم ازش مطابق میل خودم خواهد بود ولی اگر مطالب قبلی شما رو دنبال میکردم احتمال زیاد برداشتم مقداری میتونست به منظور واقعی شما نزدیکتر بود

ولی بیایم یه کمم سعی کنیم طوری حرف بزنیم که جملات خودشون به اندازه کافی گویا شکیل و خودپایه باشند که ...

مگه من اون حرفا رو برا چی زدم ؟

خوب البته مگه شما جامعه رو آسیب شناسی نمی فرمودین ؟ خوب این آمار از جامعه هست - مگه نباید به آمارها نگاه کرد؟

میشه یه کم شبیه خودتون حرف بزنم ؟
شما گفتین من خودم رفتم آمار گرفتم که بیشترش سنتیه یا دوستی - بعد چجوری حکم کردین که ( اتفاقاً اکثر دوستی ها به ازدواج ختم نمیشه! ) ؟ بسیار جالب هستش
اون آمار که خوندم مال سازمان ذی ربط بود که مسئول تو یکی از خبرگزاری ها گفته بود و منم خوندم البته برای یک کشور ( یا مسئول) زشته که بگه طلاق زیاد داریم پس احتمال زیاد اون خبر که آمار تکان دهنده ای بود و توش دیدم احتمال زیاد قرین واقعیت باشه . در مورد دوستی های قبل از ازدواج هم این مشکلات رو آفریده یه چنتایی مقاله خوندم که البته به سند شناسیش زیاد توجه نکردم. شما اگه امکانش هست یه تحقیق کوچیک بفرمایید

نمی دونم خوب

دوست عزیزم تلخیص نابجا گاهی اوقات میشه دروغ بستن به خدا و پیغمبر و البته پر واضح هست که مسئله با مسئله وضو و این جریانات که مثلا سه تار مو خیس بشه یا چارتا (که البته حساس بودن روی دستورات بسیار مهمه و بزرگترین اشتباهات اینکه که یه دستور خدا رو کوچیک بشماری) فرق میکنه...:Gol:

[=comic sans ms]

[=comic sans ms]

[=comic sans ms]

سلام علیکم
باتشکر از شما کاربرگرامی

بله میشود گرفت،از نظر شرعی حلال است و هیچ مشکلی ندارد اما بهتر است یک سری شرایط در نظر گرفته شود (در این مورد در این سایت زیاد بحث شده میتوانید به تاپیکهای مربوطه مراجعه نمایید)

ببینید کارهایی که انسان در مسیر رشد و کمالش انجام دهد افراط نیست!

در حجاب اصلا افراط وجود ندارد یعنی یک خانم هر اندازه بیشتر بخواهد خودش را از نامحرم بپوشاند نه تنها افراط نیست بلکه پسندیده هم است! افراط آن جایی است که یک خانم بخواهد فرض نزد همسرش هم حجاب یا حیای بیجا داشته باشد!! یا نزد محارم هم بخواهد مانند نامحرمان حجاب بگیرد و غیره اما اینکه یک خانم در برابر نامحرم پوشیه بزند افراط نیست بلکه رعایت بیشتر حجاب است

یازهرا(س)

[=arial narrow]اونيكه از شوهرش حجاب بگيره كه ديگه ديوانه است نه افراطي.آخه مي دونين يكي كه پوشينه پوشيده معلوم نيست كه اون زير مرده يا زن. بچه ها هم كه مي ترسن. حالا مگه مجبورين بدون اينكه خدا ازتون بخواد بچه هاي بيچاره رو بترسونين. خب اين هم گناهه ديگه. ببخشيد ها رك گفتم.:khaneh:

[=arial narrow]خب ابرو رو دخترونه ورداشتن مگه چه ايرادي داره؟ اين ديگه آرايش نيست كه. موهاشو بذاره تو متين لباس بپوشه ابروشم مرتب و صورتشم تميز باشه مگه كار بدي مي كنه؟ مگه خدا از بنده هاش مي خواد كه همه اش جلو ديگران معذب باشن به خاطر ظاهر بدشون؟

کاربران بزرگوار
سرکار خانم فیزیکدان خاطره ای از همسر امام (ره ) نقل فرمودند که:

[quote=نقل قول نوشته اصلی توسط فیزیکدان نمایش پست ها
یه نکته آموزنده: از همسر امام خمینی نقل شده که امام زمانی که در تبعید بودن ( حالا دقیق یادم نیست که تبعید بودن یا این که برای کار دیگه ایی منزل نبودن) ، آیت الله پسندیده برادر ایشون برای کاری به درب خانه امام در قم مراجعه می کنند. همسر امام بعد از بازکردن در بروی آیت الله پسندیده به ایشون میگن که والا حاج آقا من نمیدونم که آقا ( منظور حضرت امام هست) راضی هستند که من به شما سلام بدم یا نه ( چون شما نامحرمی و درب منزل آمدی)!

بعد درجواب این پست برخی بزگوران فرمودند:

خواستم به اطلاع بزگوران برسانم داستانی که خواهر بزرگوار فیزیکدان نقل فرموده بودند اشتباه بود(احتمالا این خواهر در جایی شنیده اند که آن فرد اشتباه گفته یا ایشان درست درخاطرشان نبوده و اشتباه نقل و قول کردند که البته باید در بیان خاطرات اینچنینی خصوصا درمورد شخصیتهای مذهبی دقت لازم را داشته باشم) که گویا خودشان هم متوجه شده اند و لطف نموده بودند و مطلب را پاک کرده بودند اما برای اینکه سوءتفاهم برای عزیزان حل شود بنده خاطره اصلی را برایتان آورده ام

زهرا مصطفوی شاهد بانوان ش 149 :
"آقا در ارتباط با نامحرم خیلی سخت گیرند. الآن پسرهای من و احمد آقا 15 16 ساله اند . ما یک روز اگر منزل آقا برای ناهار دعوت شویم، پسرها حق آمدن ندارند. یا اگر هم بیایند مثلا ما خانه خانم می نشینیم و سفره می اندازیم و آنها منزل احمد آقا. آنهم برای اینکه پسرها و دخترهای اهل فامیل و خانه با هم غذا نخورند، نه فقط سر سفره، بلکه حتی سلام هم با هم نکنند چون واجب نیست. من خودم پانزده ساله بودم که آقای اشراقی با خواهرم ازدواج کرده و داماد ما شده بودند. یک روز ما دعوت داشتیم منزل ایشان، همین جور که من و آقا با هم وارد شدیم، دیدم آقای اشراقی دارند می آیند استقبال در یک باغچه ای بود که ما داشتیم جلو می رفتیم من به امام گفتم: «سلام بکنم؟»
امام گفتند: «واجب نیست!»من هم رویم نشد که سلام نکنم. زدم و از باغچه رد شدم که با آقای اشراقی روبرو نشوم و یا حتی مادر من، وقتی آقا را گرفتند و بردند ترکیه، یعنی چهل سال بعد از زندگیشان، اولین سلام را به برادر شوهرشان کردند! ماجرا هم این بود که وقتی عمویم می خواستند بروند ترکیه خدمت آقا، آمدند از پشت در گفتند: من می خواهم با خود خانم صحبت کنم اگر بخواهند پیغامی بدون واسطه برای آقا داشته باشند، که مادرم ناچار شدند سلام کنند! و بعد یادم است آمدند و گفتند ناراحتند، چون که اولین سلام را در نبودن آقا کرده اند آن هم با این لفظ که «اگر آقا راضی نباشند چه؟» من گفتم «نه دیگه حالا دیگر شما سنی ازتان گذشته و مجبور بودید.» البته امام در مورد کار واجب و ضروری حرفی ندارند، الان مثلا نمی گویند چون استاد مرد است دانشگاه نروید و یا برای خرید بیرون نروید و تاکسی یا اتوبوس سوار نشوید. اینها را نه خیر، اما جدی ! با نامحرم باید جدی صحبت کرد نه اینکه دور هم بی خود بنشینند و سلام علیک کنید. اگر کار دارید، بفرمایید با هزار مرد هم حرف بزنید اشکال ندارد. به هر حال در مورد این مهمانی رفتن خانمها و آقایان و با هم و دور هم نشستن در مهمانیها ایشان همه را حرام می دانند که زنها با مردها و دخترها با پسرها صحبت کنند فقط در مورد کار ایرادی نمی گیرند . البته ایشان آدم خشکی نیستند و مطابق روز زندگی می کنند و متعادل. و اصلا همه کارشان و برخوردشان و حتی لباس پوشیدنشان متعادل است"

خداوند عاقبت همه مارا ختم به خیر بگرداند
یازهرا(س)

برادر عزیز ، ابتدا یه توضیح خدمت شما عرض میکنم ، بعد سؤال های شما رو پاسخ میدم

اشتباهی که اکثر ماها انجام میدیم (خود من هم گاهی برام پیش میاد) اینه که وقتی حرفی موافق با عقاید ماست ، سعی میکنیم هرجور شده دلیلی براش پیدا کنیم. برای نمونه به این ماجرا دقت بفرمایید:

شما روایتی می شنوید و وقتی درموردش فکر میکنید می بینید که با عقل جور درنمیاد!
میاین و اون رو در یک سایت مذهبی مطرح میکنید
بعد عده ای از اعضا میان و سعی میکنن با هر دلیلی که شده شما رو قانع کنن که حرف معصوم درسته و اشتباه از فهم شماست
یک دفعه کارشناس سایت میاد و روایت رو بررسی میکنه و میگه: اصلاً این روایت سندیت نداره و قابل قبول نیست!
اینجا تازه مشخص میشه که اصلاً معصوم همچین حرفی نزده بوده!

اون اعضا که از روایت دفاع کردن قصد بدی نداشتن ، میخواستن از دین دفاع کنن. اما دفاع متعصبانه کردن
چرا متعصبانه؟ چون از ابتدا طرف مقابل رو غلط فرض گرفتن و نظر خودشون رو درست
به چه دلیل چنین دیدی داشتن؟ به این دلیل که جمله ای که شنیده بودن با عقاید خودشون هم جهت بوده

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

حالا موضوعی که شما میفرمایید
من از شما میپرسم وقتی به خواستگاری دختری میرین چقدر ازش شناخت دارید؟
یا دختری که خواستگار رو میپذیره چقدر از اون شناخت داره؟
اصلاً مگه با هم حرف زدن که فهمیدن طرف آدم خوبیه؟

پاسخ اینه که علاقهء ابتدایی در ازدواج بر مبنای یک سری آیتم های کلی پیش میاد
و بعد با رفت و آمد و آشنایی بیشتر مشخص میشه که آیا در سایر موارد هم تناسب و علاقه وجود داره یا خیر

نکته:
در هر دو نوع آشنایی (سنتی و آشنایی خود دختر و پسر) ، روال کار به همین شکله ، اما طرفداران هر کدوم از دو روش اعتقاد دارن که فقط روش اونهاست که کامله و روش مقابل پر از ایراده

درمورد دوستی (اسم عرفیش رو عرض میکنم) گاهی به این شکله که دو هم دانشگاهی ، دو همکار ، دو فامیل ، در اثر برخوردهای مکرری که بطور طبیعی با هم دارن ، آشنایی کلی با هم پیدا میکنن و به هم علاقه مند میشن
حالا ممکنه ابتدا با هم مطرح کنن و بعد با خانواده ها ، یا اینکه از همون ابتدا با خانواده مطرح میکنن

پس می بینید که میشه شناخت نسبی پیدا کرد ، علاقه مند هم شد ، اما رابطه هم نداشت

یک نکتهء مهم دیگه:
بیایم ازدواج سنتی - اسلامی رو بررسی کنیم
بزرگترها دختری رو به پسری پیشنهاد میدن و خانوادهء دختر رو هم در جریان میذارن که ما دخترتون رو به پسری پیشنهاد دادیم
هماهنگی ها صورت میگیره و در تارخ مشخص شده خانوادهء پسر به خواستگاری میره
و در این جلسه دختر و پسر برای اولین بار همدیگه رو می بینن

خب یک سری کلیات مطرح میشه و فرض میگیریم که در کلیات توافق حاصل میشه

حالا اینجا چی میشه؟
آیا غیر از اینه که دختر و پسر باید یک صحبت ابتدایی با هم داشته باشن؟
آیا غیر از اینه که باید با هم نشست و برخواست داشته باشن تا همدیگه رو بشناسن؟

پس:
آیا غیر از اینه که این دختر و پسر که هنوز محرم نیستن باید با هم حرف بزنن و رفت و آمد کنن؟

در واقع اگر شما واقعاً دنبال ازدواج اسلامی هستید و حتی یک نگاه رو هم حرام میدونید
راهش اینه که کلاً همه چیز رو خانواده برن ببینن و شما سر سفرهء عقد برای اولین بار همسرتون رو ببینید