اسم فارسی بهتره یا عربی؟ لطفاً نظر بدید!

تب‌های اولیه

199 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

[="Tahoma"][="Indigo"]سلام
عرض ادب و احترام
عجیبه که این بحث کارشناس نداره:Gig:
دو نکته کوچیک بگم برم خبر بدم یه کارشناس هم به بحث اضافه بشود
امام حسین (ع) اسم هر سه فرزندش را علی میذاره چیزی که ظاهرا اصلا تو فرهنگ عرب سابقه نداشته دلیل این کار چی بوده؟:Gig:

نکته دوم
این اسم های جدید که الان مد شده و استفاده می کنند اسم های اصیل ایرانی است یا غربی؟
من ندیدم کسی اسم بچه اش را بذاره آریوبرزن:Gig:
چه تاپیکی شد همش از این شکلکه باید بزنی:Gig:[/]

FT_Mohammadi;426609 نوشت:
سلام ...
منم میفهمم شما چی میگی ...
ولی حرف سره اینه که فرهنگی که داریم توش زندگی میکنیم این مساله رو درک نمیکنه ... مشگل اینجاست ....
شما میتونی مردم رو عوض کنی ... اگر میتونی فرهنگ مردم رو عوض کنی خوب این کار رو بکن ....

به نظره من اسم باید طوری باشه ... آدم ها باهاش احساسه راحتی کنن ... حسه خوبی از انسان رو تحریک کنه ...

مثلا من خودم اسمهای { آرام . جانان . گلبرگ . گندم . دلبسته . خجسته . فاطمه . طوبی } خیلی دوست دارم ...

حالا شما به یه انسان عادی ... بگو "رقیه" چه چیزی رو در ذهنه شما تداعی مکنه ... از 10 نفر بپرس ... ببین کسی معنیش رو میدونه ...

باز هم میگم قربون حضرت رقیه (س) بشم ... اگر قابل بدونن ...

ولی حرفم سره این هست که انتخاب چنین اسمی نمیتونه اون جایگاه شخصیتی و قداست رو برای فرزندت به همراه بیاره ...

با اینکه من با " ام البنبن" هم موافق نیستم ... ولی باز هم بهتر از "رقیه" هست . چون "ام البنبن" بار قداست رو به همراه میکشه ..

خب بنده هم دقیقا اینو عرض میکنم که خیلی ها هستن که اصلا تفکر دیگران براشون مهم نیست.البته فرمایش شما درباره دید جامعه ی ...درسته
مطمئننا نه کسی با اسم ائمه کوچیک میشه ونه بااسم ایرانی از جانب خداوند مواخذه
اصلا ما احادیث زیادی از پیمبر مهربانیها وائمه بزرگوارمون داریم که میفرمایند باید نام نیک برای فرزندمون انتخاب کنیم
حضرت محمد (ص) : حق فرزند بر پدرش سه چیز است : ۱- نام نیکو برای او انتخاب شود ۲- به او نوشتن بیاموزد ۳- هنگامی که بالغ شد او را همسر دهد. مکارم اخلاق صفحه ۲۲۰

FT_Mohammadi نوشت:

سلام اسلامیک جان ...
امیدوارم که خوب باشی ... این بحثی که الان میخوام باهات بکنم به خدا از روی دلسوزی هست ...
هیچ شکی نیست که خانم "رقیه" ... فرزند شهید شده 3 ساله امام حسین چه مقام و اعتبار و ارزشی دارند ...
ولی به نظره من استفاده کردن از نام "رقیه" برای فزندتون کاره درستی نباشه ...

فرزندت وقتی میخواد بره مهدکودک ... پیش دبستانی ... دبستان ... دوست داره یه اسمی داشته باشه تا باهاش ابراز شخصیت کنه ...
دوست داره باهاش پز بده ... کلاس بزاره .... بچه ها رو دیدی به هم پز میدن ...
شاید ... فرزندت از این اسمی که تو براش انتخاب کردی راضی نباشه ... ناراحت باشه چنین اسمی رو براش انتخاب کنی ....

به نظره من این اسم در گویش فارسی ... چیزی غیر از مفهوم "دعا . ستایش " را در خاطر تداعی میکند ...

به خدا قسم میخورم که حرفم راسته ...
ما تو همسایگیمون یه دختر داشتیم اسمش رقیه بود ... حتی خود من هم مسخرش کردم ... یه بار مامانم برام یه شعر خوندش " رقیه ... روق میزنه و ادامه ... " این هم افتاده بود تو زبون من و همینجوری میگفتم ...
دختره همسایمون هم معلوم بود از اسمش بدش میاد ... تا اینکه وقتی 17... 18 سالش شد گفت منو با (...) صدا کنین ... به همه هم میگفت منو (...) صدا کنین .
ولی باز هم اسمش رقیه موند و همه بهش رقیه میگفتن ....

فرض کن ... دخترت یه زمانی بخواد عاشق بشه و اسمش رو به همکارش بگه ...
فرض کن فرزنده دخترت بخواد ازدواج کنه ... و داماد فرزندت ازش بپرسه اسم مامانت چیه و اون بخواد بگه "رقیه" .

حرفی سر این نیست که نام "رقیه" یه اسم مقدس و تقدیس شده هست ... اما به نظر من در گویش فارسی ... گفتن نام "رقیه" چیزی از آن تقدس را در ذهن مخاطب تداعی نمیکند ...

بهت پیشنهاد میکنم قبل از اینکه بخوای همچین اسمی رو روی فرزندت بزاری با یه روانشناس صحبت کنی ....
یا اینکه اسم شناسنامه ای فرزندت رو "رقیه" بزاری ... ولی اون رو چیزی دیگر صدا کنین ... مثله { فاطمه . فائزه } که در گویش فارسی نیز مفاهیمی تقدیس شده محسوب میشوند ....


سرکارFT_Mohammadi
نظرات شما رو به هیچ عنوان قبول ندارم. اول اینکه یکی از زشت ترین کارهایی که میشه با زبون انجام داد مسخره کردن هست اونم مسخره کردن اسم، حالا هر اسمی و من دلیل این رو تربیت نادرست میدونم اگر مادرتون به جای یاد دادن مسخره کردن اسم دوستتون با شعر به شما از حضرت رقیه میگفتن شما هم این کار اشتباه رو انجام نمیدادین بعد اینکه اون بنده خدا تو دوران بچگی و نوجوونیش عذاب کشیده و متاسفانه شما بی تقصیر نبودین و باید اون دنیا شما و مادرتون پاسخگو باشین.
گفتن اسم رقیه به هیچ عنوان بد نیست خیلی هم عالیه و با افتخار باید اسمشونو به نامزدشون بگن. نامزدی که مثل شما فکر کنه و به جای شخصیت به این چیزهای جزئی توجه کنه همون بهتر که اصلا نباشه.

سیده راضیه;426642 نوشت:
سرکارFT_Mohammadi
نظرات شما رو به هیچ عنوان قبول ندارم. اول اینکه یکی از زشت ترین کارهایی که میشه با زبون انجام داد مسخره کردن هست اونم مسخره کردن اسم، حالا هر اسمی و من دلیل این رو تربیت نادرست میدونم اگر مادرتون به جای یاد دادن مسخره کردن اسم دوستتون با شعر به شما از حضرت رقیه میگفتن شما هم این کار اشتباه رو انجام نمیدادین بعد اینکه اون بنده خدا تو دوران بچگی و نوجوونیش عذاب کشیده و متاسفانه شما بی تقصیر نبودین و باید اون دنیا شما و مادرتون پاسخگو باشین.
گفتن اسم رقیه به هیچ عنوان بد نیست خیلی هم عالیه و با افتخار باید اسمشونو به نامزدشون بگن. نامزدی که مثل شما فکر کنه و به جای شخصیت به این چیزهای جزئی توجه کنه همون بهتر که اصلا نباشه.

سلام ...
راستش اون زمانها من یه سری مشگلاتی داشتم ... تو مدرسه منو مسخره میکردن ... و من بابته این مساله خیلی ناراحت بودم تا اینکه ... مامان و بابام تصمصم گرفتن هر روز بازی مسخره کردن رو انجام بدن ... یه روز بابام مامانم رو مسخره میکرد ... یه روز مامانم بابام رو مسخره میکرد ... یه روز هم من جفتشون رو مسخره میکردم .... خیلی خوب بود ... این مساله هم برای اون دوران هست ....

به هر حال ... من خودم هم میدونم مسخره کردن کاره بدی هست ... ولی اون زمانها 8 ..9 سالم بیشتر نبود ...

در مورده نام رقیه و گفتن اون ...

نظره من چیزه دیگری هست .... رقیه از اون اسم هایی هست که صاحبش دو نوع ممکن هست باهاش برخورد کنه

1- یا عاشق اسمش باشه ... هر جا میره اون رو به رخ بکشه و ... ( که بستگی به روحیات و شخصیتش داره )
2- یا اینکه ....

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد پیام

[=Times New Roman]امام صادق علیه السلام می فرمایند: [=Times New Roman]لا یُولَد لَنا وَلَدٌ اِلّا سَمَّیناهُ مُحَمَّداً،فَاِذا مَضی سَبعَةُ اَیامٍ فَاِن شِئنا غَیِّرنا وَاِلّا تَرَکنَا

[=Times New Roman]هیچ نوزادی برای ما متولد نمیشود مگراین که نخست نام او را محمد می نامیم و پس از هفت روز، اگر خواستیم نامش را تغییر می دهیم وگرنه همان نام را براو می گذاریم (مستدرک الوسائل- جلد 15- ص 127)

[=Times New Roman](بهترین نام برای پسران)

[=Times New Roman]پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

[=Times New Roman]اذا سَمَّیْتُمُ الْوَلَدَ مُحَمَّدا فَأکْرِمُوهُ وَ وَسِّعُوا لَهُ فی الْمَجالِسَ وَ لا تُقَبِّحُوا لَهُ وَجْها
[=Times New Roman]وقتی نام فرزندتان را محمّد گذاشتید، او را گرامی بدارید و در مجلس خود برای او جا باز کنید و احترامش نمایید و نسبت به او رو ترش نکنید. (جامع الخبار- 124 )


[=Times New Roman]پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
[=Times New Roman](نام خوب و حق فرزند)

[=Times New Roman]وَ حَقُّ الْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ أَنْ يُحَسِّنَ اسْمَهُ، وَ يُحَسِّنَ أَدَبَهُ
[=Times New Roman]حق فرزند بر پدر آن است که نام خوبی بر او بنهد و به بهترین شکل تربیتش نماید.(کنز العمال- جلد 16) [=Times New Roman] پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: [=Times New Roman]اَنَّ اَوَّلَ ما یَنحَلُ أحَدُکُم وَلَدَهُ الإسمَ الحَسَن، فَلیُحسِّن أحَدَکُم اِسمَ وَلَدِهِ [=Times New Roman]اولین هدیه ای که هر یک از شما به فرزندش می بخشد نام خوب است. پس بهترین نام را برای فرزند خود انتخاب کنید(وسائل الشیع- جلد 15)

[=Times New Roman]موسی بن بکر از حضرت ابوالحسن علیه السلام نقل میکند: [=Times New Roman]اَوَّلُ ما یَبُرُّ الرَّجُلُ وَلَدَهُ أن یسَمَّیهُ بِاِسْمٍ حَسَنٍ فَلْیحْسنَ اَحَدُکمْ اِسْمِ وَلَدِهِ؛. [=Times New Roman]اولین نیکی و احسان مرد به فرزندش آن است که نام خوب برای او انتخاب کند،پس برای فرزندان خود از بهترین نام ها استفاده کنید.(وسائل الشعیه- ص 126) [=Times New Roman]مَن وُلِدَ لَهُ اَربَعَةُ اَولادٍ وَ لَم یُسَمَّ اَحَدَهُم بِاسمی فَقَد جَفانی [=Times New Roman]هر که چهار فرزند برای او متولد شود و یکی از آنها را به نام من نگذارد در حق من جفا کرده است(عدة الداعی- ص 77) [=Times New Roman]ابن حمید با امام صادق درباره نام فرزندش مشورت کرد ،امام به او فرمود: [=Times New Roman]سَمِّهِ اسماً مِنَ العُبُودیّة فقال:اَیُّ الاَسماءِ هُوَ؟ قالَ: عَبدُالرَّحمن [=Times New Roman]یکی از نام های بندگی را بر او انتخاب کن. پرسید منظور شما کدام یک از نام ها است؟ امام فرمود: عبدالرحمن [=Times New Roman]مخدث نوری نقل می کند: [=Times New Roman]وَ فیِ الخجر اَنَّ رَجُلاً یُؤتی فی القیامةِ وَ اسمُه مُحَمَّدُ، فَیَقُولُ الله لَهُ،مَا استُحییتَ اَن عَصَیتَنی وَ اَنت سَمِیُّ حَبیبی،وَ اَنَا اَستَحیی اَن اُعَذِّبُکَ وَ اَنتَ سَمِیُّ حَبیبی [=Times New Roman]روایت شده که در روز قیامت مردی را می آورند و نامش محمد است.از طرف خدا به او خطاب می شود که از من شرم نکردی و مرا معصیت کردی در حالیکه همنام حبیب من- رسول الله- بودی و من امروز شرم دارم که تو را عذاب کنم در حالی که هم نام حبیب من هستی(مسترک الوسائل- جلد 15) [=Times New Roman]امام صادق علیه السلام می فرمایند: [=Times New Roman]اِذا کانَ یَومُ القیامَة نادی مُنادٍ:اَلا لِیَقُم کُلَّ. مَن اسمُهُ مُحَمَّدٌ،فَلیَدخُلِ الجَنَّةَ لِکَرامَةِ سَمِّیِه مُحَمَّدٍ [=Times New Roman]چو روز قیامت فرا رسید منادی ندا میدهد:هر که نامش محمد است به احترام همنامش محمد برخیزد و وارد بهشت شود.(وسائل الشیعه- جلد 15)

[=Times New Roman]ابو امامه از پیامبر اکرم روایت می کند: [=Times New Roman]مَن وُلِدَ له مَولُودٌ ذَکَرٌ فَسَمّی مُحَمَّداً حُبَّاً وَ تَبَرّکُاً بِاِسمی،کانَ هُوَ وَ مَولُودُهُ فیِ الجَنَّةِ
[=Times New Roman]هر که را پسری به دنیا آید و از سر مهر و محبت و برای تبرک جستن به نام من، او را محمد بنامد، خود و نوزادش هر دو در بهشت خواهند بود(کنز العمال جلد 16)

[=Times New Roman]ابو رافع از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل میکند که فرمود: [=Times New Roman]اِذا سَمَیَّتُم مُحَمَّداً،فَلا تَضربُوهُ وَ لا تَحِرمُوهُ [=Times New Roman]اگر فرزندی را محمد نام گذاشتید او را مزنید و محرومش مسازید(کنزالعمال-جلد16)

[=Times New Roman]دَخَلتُ علی أبی عبدالله علیه السلام وَ اَنَا مَغمُومٌ مَکرُوب، فَقال لی: «یا سَکُونی،ما غَمُّکَ؟»، فَقُلتُ: «وُلِدَت لی اِبنَةٌ»، فقال: «یا سکونی! عَیَ: الاَرضِ یقلُها وَ عَلیَ اللّهِ رِزقُها، تَعیشُ فی غَیر اَجَلِکَ،و تأکُلُ مِن غَیرِ رِزقِکَ، فَسری وَ اللّهِ عَنّی فَقالَ:ما سَمَّیتَها؟قُلتُ:فاطمة،قال: آه! آه! ثُمَ وَضَعَ یَدَهُ عَلی جَبهَتِهِ اِلی اَن قالَ : اَمّا اِذا سَمَّیتَها فاطِمَة،فَلا تَسُبَّها، وَ لا تَلعَنها وَ لا تَضرِبها
[=Times New Roman]سکونی گوید: بر امام صادق وارد شدم در حالیکه محزون و اندوهگین بودم.امام به من فرمود:ای سکونی! چرا اندوهگینی؟ عرض کردم صاحب دختر شده ام.امام فرمود:ای سکونی سنگینی اش بر زمین است و روزی اش بر خدا، عمرش از عمر تو جدا و روزیی که می خورد غیر از روزی توست.سکونی گوید:به خدا سوگند!حزن و اندوه از من رخت بر بست. سپس امام فرمود:او را چه نامیدی؟ عرض کردم:فاطمه.حضرت فرمود:آه،آه،آه. آنگاه دست خود را بر پیشانی نهاد... سپس فرمود: حال که او را فاطمه نامیدی هرگز دشنامش مده،نفرینش مکن و او را مزن.(وسائل الشیعه- جلد 15)


اسم هر شخص باید یه چیزی باشه که طرف بوسیله اون اسم به خودش افتخار کنه ... ولی اینجا یک مسئله هست... شخصی که خودش هنوز چیزی نمیدونه چطور باید اسمی که بوسیله اون به خودش افتخار میکنه رو به بقیه بگه؟! مثلا بگه آا من دوست دارم اسمم ... باشه!!!!

اینجاست که وظیفه ی والدین مشخص میشه... والدین باید اسم خوبی رو برای فرزندانشون انتخاب کنن..حالا اسم خوب چیه؟! به نظر من اسمی خوبه که انسان باهاش هم تو این دنیا سربلند باشه و به با مسمی بودنش افتخار کنه و هم تو اون دنیا بتونه باهاش یه امتیازی نسبت به بقیه داشته باشه..به عنوان مثال همونطور که استاد پیام گفتن مثلا خدا هر کسی رو که اسمش محمد باشه میبره بهشت!(البته بحث این که طرف لیاقت رفتن به بهشت رو داره یا نه و .... بماند)

پس چقدر خوبه که وقتی کسی **برای خدا* زندگی میکنه...همه کاری رو برای خدا انجام بده...ینی هر کاری رو که خدا دوست داره رو انجام بده

حتــــــــــی در انتخاب اسم برای بچه خودش


من خودم اسم های محمد،علی،هادی،مهدی،حسین وسعید برای پسرا
و
فاطمه،زهرا،ریحانه،نرگس،زینب و مرضیه رو برای دخترا بیشتر دوست دارم

:khandeh!::khandeh!:

[="Tahoma"][="Indigo"]سلام
عرض ادب و احترام
قبل از اینکه دوستان بحث شروع کنند دو تا سوال از کارشناس محترم داشتم

1- آیا این تقسیم بندی درسته
اسم عربی یا اسم فارسی
ایا اسم ائمه را ما عربی می دانیم؟
یا اسلام با این نوع تقسیم بندی مخالف است و آیا کلا بحث قومیتی تو اسلام داریم؟
اسم اسلامی یا غیر اسلامی این درست نیست؟
ما اسم اهل بیت را اسلامی بدونیم بهتر نیست؟

سوال
یه شبهه ابتدا تاپیک مطرح شد که اگر جواب بدید خوبه
چرا خداوند اسم حضرت محمد را تورات و انجیل و کتب آسمانی دیگر به زباون اون قوم اورده است و خود اسم محمد را مطح نکرده است و آیا این می تواند حجتی برای ما با باشد که اسم های اسلامی را باید به زبان قومی خود بذاریم یعنی تبدیل به اسم فارسی کنیم؟

با تشکر[/]

[="Tahoma"][="DarkSlateBlue"]

مهدی;429516 نوشت:

سوال
یه شبهه ابتدا تاپیک مطرح شد که اگر جواب بدید خوبه
چرا خداوند اسم حضرت محمد را تورات و انجیل و کتب آسمانی دیگر به زباون اون قوم اورده است و خود اسم محمد را مطح نکرده است و آیا این می تواند حجتی برای ما با باشد که اسم های اسلامی را باید به زبان قومی خود بذاریم یعنی تبدیل به اسم فارسی کنیم؟

با تشکر

سلام علیکم
اول تشکر می کنم هم از استارتر هم از مدیران ارجاع و هم از استاد گرامی
از کارشناس بنده هم تقاضا دارم شبهه ی ابتدای تاپیک رو پاسح بدن، موقعی بحث مطرح و به طور ابتر، بسته شد، که متاسفانه کاربران و کارشناسان متوجه بحث نبودند و نیاز به پاسخی قوی به پرسش احساس میشه.

آیا این قیاس درستیه؟ که چون نام محمد یا علی در کتب پیشین که به زبان عربی نبودند به همون زبان مردم اون زمان اومده، پس ما هم نتیجه بگیریم اسمی به زبون خودمون یعنی فارسی بهتره انتخاب کنیم؟[/]

سلام به همه دوستان :Gol:
خدا رو شکر که بعد از این وقفه چند روزه بالأخره تاپیک بازگشایی شد.
حیف اون همه بحثهای داغ و مفید که متأسفانه مفقود الأثر شدند! امیدوارم با همت دوستان بتونیم دوباره بیاریم بالا و جمعشون کنیم.

آبـرنـگـ;426553 نوشت:
[=microsoft sans serif]
همان‌گونه که می‌دانید، اوشو زردشت، در زمان‌های بسیار دوری می‌زیسته‌ است؛ بیش از (2500) سال پیش؛ در زمانی که نگارش بر روی برگ کاغذی نبوده و بسیاری از آموزه‌های این کیش پس از تازش تازیان، نابود شده است و نمی‌توان گفت چنین چیزی در گفته‌های او نبوده است.
به هرروی، در قرآن نام‌های پیامبران، به زبان خودشان - عبرانی - آورده شده است و نام‌های آنان را عربی نگفته است.
[=microsoft sans serif]
بسیار خوب! در این مطلب بحثی نیست. همون طور که گفتم پیامبران پیشین در میان قومی زندگی می کردند که زبانی غیر از عربی داشتند و طبعاً باید مفاهیم دینی به زبان همان قوم بهشون عرضه می شد. از طرفی هم هنوز دین کامل و خاتم اسلام براشون عرضه نشده بود. این نکته از اون جهت مهمه که مردم اون زمان ظرفیت دریافت عالی ترین و کاملترین مفاهیم رو -بر خلاف مردم زمان پیامبر (ص)- نداشتند.
اما این موضوع چه ربطی دارد که ما هم الآن باید از اسمهای فارسی و منسوب به مردان کهن سرزمین خودمون استفاده کنیم؟ چه ارتباطی بین این دو موضوع وجود داره؟ ما که مثل مردم اون زمان نیستیم. الان زبان اسلام در همه جای دنیا و در همه ملیتها و نژادها، عربی هست.
آبـرنـگـ;426553 نوشت:

[=microsoft sans serif]آری فرهنگ درست اسلامی!
چنین فرهنگی، پس از پیامبر، وجود خارجی نداشته است!


اگر وجود ائمه (ع) به عنوان حجج خدا بر روی زمین رو انکار کنیم حرف شما درست است.
آبـرنـگـ;426553 نوشت:

[=microsoft sans serif]زینب‌کبری، سختی‌های بسیاری کشیده است و شکی در این نیست.
اکنون او را با یک زن ایرانی مقایسه کنید، زنی که در کشورش هرماه چند روز جشن بوده و هفته‌ی از ماه پایانی سال را به نام او جشن می‌گرفته‌اند و اکنون پدر، شوهر و برادران او را کشته‌اند و او را به بردگی می‌برند. کسانی همچون عربان که کوچکترین ارزشی برای زن قایل نیستند، او را به بردگی می‌گیرند و او را با نام‌هایی همچون عجمی، کوچک می‌کنند و از او سواستفاده‌ی جنسی می‌کنند و هزاران سختی‌های دیگر را بر گرده‌ی او انجام می‌دادند.


از دیدگاه و مبنای اسلامی، مصیبتی که بر گرده ی خاندان امام و حجت خدا بر تمام موجودات بر روی زمین، وارد شده؛ سخت ترین مصیبت هاست.
آبـرنـگـ;426553 نوشت:

[=microsoft sans serif]خود مقایسه کنید!
به زینب، کوچکترین گستاخی‌ای برای آمیزش جنسی نشده بود و همچنین او را به بردگی نگرفتند!


خدا رو شکر که این بی حرمتی ها به بانوی گرامی زینب (س) نشد. وگرنه شیعیان باید از غم خود را می کشتند.
اما برای ما شیعیان همین که ایشان مورد علاقه و لطف بسیار امام معصوم بودند و با چندین امام نسب داشتند، و همچنین تبعیتشان از امام معصوم و فداکاری همه جانبه -کشته شدن 18 تن از محارم در عرض چند ساعت- برای اینکه ایشان را ام المصائب (مادر همه مصیبتها) بدانیم بس است.
آبـرنـگـ;426553 نوشت:
[=microsoft sans serif]
آریوبرزن، جانانه در برابر اسکندر می‌ایستد و تا زمانی که به او خیانت نکردند، اسکندری با آن نیرو و توان از پس او برنیامد و پس از آن خیانت، او و یارانش تک‌تک در راه ایران جان دادند!


از دیدگاه اسلام، تنها جان دادن در راه اسلام و در مسیر حاجات ولی خدا ارزشمند است.

dialectician;426576 نوشت:
با قسمت قرمز شده کلا مخالف هستم لطفا با سند و دلیل ثابت کنید باز هم عرض کردم افتخار به ایرانی بودن با فخر فروشی و خود برتر بینی متفاوت هستش پس لطفا در در این راستا دلیل بیاورید نه اینکه دوباره مثل چند پست اخیرتون به فخر فروشی ربطش بدید

همون آیه ای که دوستان ذکر کردند.
منظور اینه که نژاد و قومیت به تنهایی برای کسی هیچ ارزش و بهایی به ارمغان نخواهد آورد.
بله ممکنه کسی بگه من به ایرانی بودنم افتخار می کنم! چون سلمان با آن همه فضایلش ایرانی بود. این فرق داره.
ft_mohammadi;426594 نوشت:

اگر افتخار به ملیت نباشه ... و حس وطن خواهی نباشه ... پس چرا یه کشور خارجی به ما حمله میکنه باید جلوش وایسیم ؟؟؟

این افتخار و حس وطن خواهی تنها اگر در مسیر صحیح الهی باشه ارزشمند هست.
ft_mohammadi;426609 نوشت:

ولی حرفم سره این هست که انتخاب چنین اسمی نمیتونه اون جایگاه شخصیتی و قداست رو برای فرزندت به همراه بیاره ...

درسته. اسم و رسم مثل نژاد و ملیت به تنهایی نمیتونه شخصیت و قداست برای کسی بیاره.
اما وقتی منسوب به یک جای مقدس و شریف باشه، قطعاً امکان بهره گیری از این منبع پربرکت وجود داره.
مهدی;429516 نوشت:
سلام
عرض ادب و احترام
قبل از اینکه دوستان بحث شروع کنند دو تا سوال از کارشناس محترم داشتم

1- آیا این تقسیم بندی درسته
اسم عربی یا اسم فارسی
ایا اسم ائمه را ما عربی می دانیم؟
یا اسلام با این نوع تقسیم بندی مخالف است و آیا کلا بحث قومیتی تو اسلام داریم؟
اسم اسلامی یا غیر اسلامی این درست نیست؟
ما اسم اهل بیت را اسلامی بدونیم بهتر نیست؟

سوال
یه شبهه ابتدا تاپیک مطرح شد که اگر جواب بدید خوبه
چرا خداوند اسم حضرت محمد را تورات و انجیل و کتب آسمانی دیگر به زباون اون قوم اورده است و خود اسم محمد را مطح نکرده است و آیا این می تواند حجتی برای ما با باشد که اسم های اسلامی را باید به زبان قومی خود بذاریم یعنی تبدیل به اسم فارسی کنیم؟

با تشکر


سلام
تو رو خدا نگید! دوباره تاپیک چند روز به هوا میره.
کارشناس عزیز فقط نقل روایت کردند. فکر کنم کارشناس دیگه ای که تخصصشون این موضوعات باشه باید پاسخ بدند.
در مورد اون مطلب هم همونجا گفتم.
در کل ما قرار نیست فلسفه کارهای خداوند رو کاملاً متوجه بشیم.
اما به نظرم یکی از علتهایی که خداوند اسم واقعی و کامل ایشون رو به اقوام اون زمان عرضه نکرد، همین عدم تکامل و آماده بودن اونهاست.
eslamic110;429579 نوشت:

سلام علیکم
اول تشکر می کنم هم از استارتر هم از مدیران ارجاع و هم از استاد گرامی
از کارشناس بنده هم تقاضا دارم شبهه ی ابتدای تاپیک رو پاسح بدن، موقعی بحث مطرح و به طور ابتر، بسته شد، که متاسفانه کاربران و کارشناسان متوجه بحث نبودند و نیاز به پاسخی قوی به پرسش احساس میشه.

آیا این قیاس درستیه؟ که چون نام محمد یا علی در کتب پیشین که به زبان عربی نبودند به همون زبان مردم اون زمان اومده، پس ما هم نتیجه بگیریم اسمی به زبون خودمون یعنی فارسی بهتره انتخاب کنیم؟


سلام
دوست عزیز دقت کنید، اون زمان هنوز مردم آماده پذیرش دین حق و خاتم نبودند. پس دینی که به اونها عرضه شده نسبت به اسلام کامل، ناقص هست.
اما الان اینطور نیست. دین خاتم و جامع به همه دنیا عرضه شده و بشر به اون تکامل مورد نیاز دست پیدا کرده.
الان همه دنیا باید شعائر دینی رو به زبان عربی اجراء کنند. یعنی زبان اسلام در دنیا یک زبان واحد و عربی هست.
پس چه نیازیه که ما خودمون رو از این منابع ارزشمند و عظیم بی بهره کنیم؟

[="Tahoma"][="DarkSlateBlue"]

علی ;429598 نوشت:
سلام به همه دوستان :Gol:

سلام
دوست عزیز دقت کنید، اون زمان هنوز مردم آماده پذیرش دین حق و خاتم نبودند. پس دینی که به اونها عرضه شده نسبت به اسلام کامل، ناقص هست.
اما الان اینطور نیست. دین خاتم و جامع به همه دنیا عرضه شده و بشر به اون تکامل مورد نیاز دست پیدا کرده.
الان همه دنیا باید شعائر دینی رو به زبان عربی اجراء کنند. یعنی زبان اسلام در دنیا یک زبان واحد و عربی هست.
پس چه نیازیه که ما خودمون رو از این منابع ارزشمند و عظیم بی بهره کنیم؟

سلام مجدد
اشتباه نشه
منم مخالف این قیاسم. فقط سوال رو تکرار کردم تا کارشناسان، پاسخگو باشند ان شاء الله:ok:
به نظرم یه ایرادی تو این جور قیاس هست حس می کنم مع الفارقه اما فارقش رو درست نمیتونم بیان کنم
و منتظرم از کارشناسان کلام و عقاید، توضیح مبسوطی بدن

بنده خودم معتقدم این که در دینی با زبان دیگر، خدا با همون زبان صحبت می کنه و اسمای مقدسی که هنوز وجودشون تاویل خارجی پیدا نکرده رو به زبون خودشون ترجمه می کنه به معنی توصیه به انتخاب اسم از زبون مادری نیس
حتی اگه طبق همین منطق هم عمل کنیم، باز باید اقبال به معادل های فارسی محمد و علی و ... باشه مثلاً(ستوده، ...) نه مثلاً سیاوش و...[/]

eslamic110;429604 نوشت:

سلام مجدد
اشتباه نشه
منم مخالف این قیاسم. فقط سوال رو تکرار کردم تا کارشناسان، پاسخگو باشند ان شاء الله:ok:
به نظرم یه ایرادی تو این جور قیاس هست حس می کنم مع الفارقه اما فارقش رو درست نمیتونم بیان کنم
و منتظرم از کارشناسان کلام و عقاید، توضیح مبسوطی بدن

بنده خودم معتقدم این که در دینی با زبان دیگر، خدا با همون زبان صحبت می کنه و اسمای مقدسی که هنوز وجودشون تاویل خارجی پیدا نکرده رو به زبون خودشون ترجمه می کنه به معنی توصیه به انتخاب اسم از زبون مادری نیس
حتی اگه طبق همین منطق هم عمل کنیم، باز باید اقبال به معادل های فارسی محمد و علی و ... باشه مثلاً(ستوده، ...) نه مثلاً سیاوش و...


اگر شنیده باشید، حضرت آدم (ع) وقتی خواستند از گناهشون توبه کنند، خدا رو به همون اسماء مقدس قسم دادند. یا حمید بحق محمد... یا عالی بحق علی...
پس اگر حضرت آدم (ع) این اسماء رو بلد بودند، بسیار بعیده که پیامبران بعد از ایشون، در زمان تبلیغ دینشون علمی از این نامهای مبارک نداشته باشند.
بنابراین به نظر میرسه که چون مردم اون اقوام هنوز ظرفیت دریافت معارف کامل الهی رو نداشتند این اتفاق (ذکر نام مبارک پیامبر (ص) به زبان عبری و...) انجام گرفته.
البته جواب کامل و صحیح رو کارشناس عزیز باید بدن.

با سلام

بحث خوب و کاربردی ست

به نظر بنده باید دنبال ملاک نام نیک در آموزه های دینی و سیره معصومین بگردیم
بنده پژوهشی در این زمینه دارم انجام میدم که امیدوارم فرصت بشه مواردی از آنرا به استحضار دوستان برسانم
به نظر میرسد ملاک اصلی در انتخاب نام داشتن معنای خوب است. نه عربی یا فارسی بودن آن.
و مساله اسامی معصومین و اولیاء خدا مساله محبت و ابراز ارادت هست نه ملاک

عربی یا فارسی یا عبری بودن از جهت اهمیت مساله ثانوی است نه ملاک خوب یا بد بودن اسم.. به طور مثال نام موسی عبری است یا عربی، هم نام پیامبر عبری حضرت موسی است هم نام هفتم است.

[=Microsoft Sans Serif]درود بر آقای علی :Gol:

نمی‌دانیم، ما سخنانمان را نادرست بیان کردیم، یا برداشت‌های شما، نیمه یا ناپیوسته‌اند! به گونه‌ای که کشش چندانی برای پاسخ‌گویی در خود نمی‌بینیم!

علی ;429598 نوشت:
بسیار خوب! در این مطلب بحثی نیست. همون طور که گفتم پیامبران پیشین در میان قومی زندگی می کردند که زبانی غیر از عربی داشتند و طبعاً باید مفاهیم دینی به زبان همان قوم بهشون عرضه می شد.
از طرفی هم هنوز دین کامل و خاتم اسلام براشون عرضه نشده بود. این نکته از اون جهت مهمه که مردم اون زمان ظرفیت دریافت عالی ترین و کاملترین مفاهیم رو -بر خلاف مردم زمان پیامبر (ص)- نداشتند.

چه پیوستگی‌ای میان همه‌جانبه بودن اسلام، و نام‌های دیگر زبان‌هاست؟!
می‌فرمایید چون مردم در آن زمان توانایی دریافت برترین نام‌ها را نداشته‌اند!
این گفتار در مورد نام‌هاست و گمان کنیم سخن شما این است که مردم توانایی دریافت نام‌های عربی را نداشته‌اند که نام پیامبر اسلام به زبان خودشان برایشان گفته شده است؛ و گرنه نام عربی پیامبر اسلام در کیش آن‌ها می‌آمد!!
به راستی پایه‌ی این سخن، بر کجا بنا نهاده شده است که دریافت یک نام به زبان عربی، برای مردم سخت است؟

می‌فرمایید چون کیش اسلام، کیش همه‌جانبه‌ای است، آمد و نام‌ عربی پیامبر را بیان کرد.
بفرمایید چرا نام‌های پیامبران پیشین، همچون موسی، در قرآن به زبان عبری آمده است و یا نام یوسف، به زبان سریانی است؟
آیا مردم زمان پیامبر هم توانایی دریافت نام‌های آنان، به زبان عربی را نداشته بودند که این نام‌ها، به زبان دیگری بیان شده است؟
ممکن است گفته شود: برای اینکه مردم دچار دوگانگی نشوند و اینکه بدانند موسی، همان موسی است.
پس چرا نام پیامبر عرب نیز، برای پیش‌گیری از چنین مشکلی، به همان زبان‌ها نیامد که دیگر جای شکی برای مردم نماند؟

پاسخ این سخن را قرآن داده است:
(روم / 22): «و از نشانههاى او آفرینش آسمان‌ها و زمین، و تفاوت زبان‌ها و رنگ‌هاى شماست، در این نشانههایى است براى اهل دانش»

زیبایی جهان، در تفاوت‌هاست؛ در اینکه مردم به هرجایی که می‌روند، یک فرهنگ متفاوت ببینند و فرهنگ‌ و زبان از هم جدا نیستند پس برای داشتن فرهنگ متفاوت، باید زبانی متفاوت نیز باشد.


*****

دیدگاه ما این است که:

width: 700

[/TD]
[TD="align: left"]گفت را گر فایده نبود، مگو!
[/TD]
[TD]ور بود، هل اعتراض و شکر جو

همه می‌دانیم که روزبه‌روز بر میزان کسانی که نام‌هایی که دیگر چندان دلچسب نیستند، چه پارسی و چه به هر زبان دیگری، را بر روی فرزندان خود نمی‌گذارند (برای نمونه: کسی نام فرزند خود را دیگر هوشنگ نمی‌گذارد؛ زیرا این نام، جلوه‌ی زیبایی میان مردم ندارد یا سکینه؛ این نام نیز چنان است) و اینکه ما بیاییم و سخن بگوییم، چندان سودی در بر ندارد زیرا مردم روزبه روز، دیدگاهشان متفات‌تر می‌شود و چون برخی نیز سخنان بی‌پایه‌ای هم می‌زنند، مردم را تشنه‌تر به زبان خود، و دل‌زده‌تر از زبان تازی می‌کنند.

پیش از این، کسانی بودند که حتی با پارسی سخن گفتن نیز مشکل داشتند و می‌گفتند: «ما باید به زبان اسلام و امامانمان سخن بگوییم و اگر چنین نکنیم ...»
این کسان، اکنون نیز هستند ولی چون کم هستند و دیگر نمی‌توانند کاری بکنند، چندان نمود نمی‌کنند (از جمله آیت‌الله ... که گفته است: «چرا برای فردوسی جشن‌واره می‌گیرند؟ او کسی است که به زبان ضد قرآن سخن گفته است!)
گویا زبان پارسی را کسی جز خدا آفریده است که اگر نام‌ها و سخنان ما بر پایه‌ی این زبان باشد، گناه کرده‌ایم!

فردوسی زنده و پاینده است و هر روز نیز زنده‌تر می‌شود؛ زیرا نگذاشت یکی از نشانه‌های زیبای خدا، زبان پارسی، که جهان را پر از شادی و سرسبزی کرده است، توسط دُگم‌اندیشان و بدخواهان این مرز و بوم، خاموش شود:

width: 700

[/TD]
[TD="align: left"]کنون من بگویم سخن، کُو بگفت
[/TD]
[TD]منم زنده! او گشت با خاک، جفت


درود بر روان تو ای بزرگمرد :Gol:

سید بهاء الدین;429630 نوشت:
با سلام

بحث خوب و کاربردی ست

به نظر بنده باید دنبال ملاک نام نیک در آموزه های دینی و سیره معصومین بگردیم
بنده پژوهشی در این زمینه دارم انجام میدم که امیدوارم فرصت بشه مواردی از آنرا به استحضار دوستان برسانم
به نظر میرسد ملاک اصلی در انتخاب نام داشتن معنای خوب است. نه عربی یا فارسی بودن آن.
و مساله اسامی معصومین و اولیاء خدا مساله محبت و ابراز ارادت هست نه ملاک

عربی یا فارسی یا عبری بودن از جهت اهمیت مساله ثانوی است نه ملاک خوب یا بد بودن اسم.. به طور مثال نام موسی عبری است یا عربی، هم نام پیامبر عبری حضرت موسی است هم نام هفتم است.

من با انتخاب اسم فقط با در نظر گرفتن معنی اسم مخالفم ...
چون ممکن هست کسی اصلا معنی اسم من رو ندونه .... و هیچ ارزشی پیدا نمیکنه ...

مثلا فکر کن یکی اسمه بچش رو بزاره ... پوپک { = خوش خبر }

به نظره من اسم باید حالتی داته باشه ... که گویش اون حسه زیبایی از من رو تحریک کنه ... نه اینکه بشینم فکر کنم ... این اسم چه معنایی میده ... بعدش بگم ... آهان ... معناش خوبه ... پس باید حسه خوبی از من هم تحریک بشه ....

بعضی از اسم ها بچه تون رو پولدار میکنه ... مانند { فریدون } تمامه فریدون ها پولدار هستن ...

تمامه کسایی هم که تو خرداد به دنیا میان ... شمع محفل هستن و بگو بخند و بذله گو ... ( نیمه های دومش ) ... پس برنامه ریزی کنین ....

FT_Mohammadi;429652 نوشت:
من با انتخاب اسم فقط با در نظر گرفتن معنی اسم مخالفم ...
چون ممکن هست کسی اصلا معنی اسم من رو ندونه .... و هیچ ارزشی پیدا نمیکنه ...

مثلا فکر کن یکی اسمه بچش رو بزاره ... پوپک { = خوش خبر }

به نظره من اسم باید حالتی داته باشه ... که گویش اون حسه زیبایی از من رو تحریک کنه ... نه اینکه بشینم فکر کنم ... این اسم چه معنایی میده ... بعدش بگم ... آهان ... معناش خوبه ... پس باید حسه خوبی از من هم تحریک بشه ....

بعضی از اسم ها بچه تون رو پولدار میکنه ... مانند { فریدون } تمامه فریدون ها پولدار هستن ...

تمامه کسایی هم که تو خرداد به دنیا میان ... شمع محفل هستن و بگو بخند و بذله گو ... ( نیمه های دومش ) ... پس برنامه ریزی کنین ....

یه نکته ای رو بگم
من شخصاً از اینکه تاکید دارم معنی اسم ملاکم باشه، بخاطر اعتقادیه که به سهم اثر اسم بر شخصیت فرد دارم
یعنی این رو یه اثر تلقینی براش قائلم.
انگار با هربار صدا زدن این کودک داری بهش یه حس خوب، یه معنای خوب، یه ویژگی خوب رو القا می کنی

یعنی خود من که همینطوریم در ارتباط با خودم و برای همینم یه بار نوشتم اگه اسم فارسی هم انتخاب بشه باید یه چیزیش به فرزندمون بیاد!!
چون بسیار شده به اسمم که خطاب میشم به مفهومش دقت می کنم و از بی شباهتی بسیاری که به اسمم دارم، کلافه میشم:Ghamgin:

eslamic110;429657 نوشت:

یه نکته ای رو بگم
من شخصاً از اینکه تاکید دارم معنی اسم ملاکم باشه، بخاطر اعتقادیه که به سهم اثر اسم بر شخصیت فرد دارم
یعنی این رو یه اثر تلقینی براش قائلم.
انگار با هربار صدا زدن این کودک داری بهش یه حس خوب، یه معنای خوب، یه ویژگی خوب رو القا می کنی

یعنی خود من که همینطوریم در ارتباط با خودم و برای همینم یه بار نوشتم اگه اسم فارسی هم انتخاب بشه باید یه چیزیش به فرزندمون بیاد!!
چون بسیار شده به اسمم که خطاب میشم به مفهومش دقت می کنم و از بی شباهتی بسیاری که به اسمم دارم، کلافه میشم:ghamgin:

سلام اسلامیک جان ... امیدوارم که خوب باشی ....

گفتم ... من فقط با معنی اسم مخالفم ...

حرفتون رو 100 درصد قبول دارم که وقتی شما فرزندتون رو با نام x صدا میکنن ... خوده شما شخصیت x رو به فرزندتون القا میکنین و این عمل به مرور زمان باعث میشه فرزنده شما شخصیت x رو بگیره ....

اما این تنها شما هستین که معنی اسم x رو میدونین ... برای فرزندتون اعتبار x قایل هستید و این اعتبار باعث میشه فرزندتون به مرور زمان در جایگاه x قرار بگیره ...

حال فرض کنین اکثر انسانها معنی اسم x رو چیزی غیر از اون جایگاه بدونن ... مثلاا x رو معنی کنن ... نامی قدیمی ... نامی بی کلاس ...

در اونصورت اکثر انسانها به فرزند شما جایگاه x رو تزریق میکنند و شما در این مسیر در حال مبارزه کردن با اکثر انسانها هستید ....

امیدوارم که منظورم رو متوجه شده باشید .

[="Tahoma"][="DarkSlateBlue"]

FT_Mohammadi;429659 نوشت:
سلام اسلامیک جان ... امیدوارم که خوب باشی ....

گفتم ... من فقط با معنی اسم مخالفم ...

حرفتون رو 100 درصد قبول دارم که وقتی شما فرزندتون رو با نام x صدا میکنن ... خوده شما شخصیت x رو به فرزندتون القا میکنین و این عمل به مرور زمان باعث میشه فرزنده شما شخصیت x رو بگیره ....

اما این تنها شما هستین که معنی اسم x رو میدونین ... برای فرزندتون اعتبار x قایل هستید و این اعتبار باعث میشه فرزندتون به مرور زمان در جایگاه x قرار بگیره ...

حال فرض کنین اکثر انسانها معنی اسم x رو چیزی غیر از اون جایگاه بدونن ... مثلاا x رو معنی کنن ... نامی قدیمی ... نامی بی کلاس ...

در اونصورت اکثر انسانها به فرزند شما جایگاه x رو تزریق میکنند و شما در این مسیر در حال مبارزه کردن با اکثر انسانها هستید ....

امیدوارم که منظورم رو متوجه شده باشید .

بله متاسفانه موافقم با این سنت نا پسندیده که بسیار مورد پسند عرف کنونی ما هست
و ان شاء الله در مسیر تغییر سبک زندگی، نخبگان به این هم توجه کنند

که چرا باید سلیقه ای امروزی و قابل تحسین و سلیقه ای، تمسخر و تحقیر شود؟!:Gig:
اصلاً سلیقه ذاتش، به شخصی بودن و متکی به فرد فرد جامعه بودن، بندهست!!

اما باز راه چاره وجود داره
پدر و مادری که سلیقه ای متفاوت با عرف دارن باید در نظر بگیرن که مبارزه ی سختی در پیش دارن و نباید زود میدون رو خالی کنن. تازه جگرگوشه شونم به این مبارزه وارد شده و سر یکی از مهم ترین، تعصباتش ممکنه مورد هجمه ی تمسخرها قرار بگیره پس باید کاملاً مجهز به معنای اسمش و مفتخر به صاحب اسمش، به متن جامعه بفرستنش.

سخته اما شدنیه:ok:[/]

eslamic110;429666 نوشت:

بله متاسفانه موافقم با این سنت نا پسندیده که بسیار مورد پسند عرف کنونی ما هست
و ان شاء الله در مسیر تغییر سبک زندگی، نخبگان به این هم توجه کنند

که چرا باید سلیقه ای امروزی و قابل تحسین و سلیقه ای، تمسخر و تحقیر شود؟!:Gig:
اصلاً سلیقه ذاتش، به شخصی بودن و متکی به فرد فرد جامعه بودن، بندهست!!

اما باز راه چاره وجود داره
پدر و مادری که سلیقه ای متفاوت با عرف دارن باید در نظر بگیرن که مبارزه ی سختی در پیش دارن و نباید زود میدون رو خالی کنن. تازه جگرگوشه شونم به این مبارزه وارد شده و سر یکی از مهم ترین، تعصباتش ممکنه مورد هجمه ی تمسخرها قرار بگیره پس باید کاملاً مجهز به معنای اسمش و مفتخر به صاحب اسمش، به متن جامعه بفرستنش.

سخته اما شدنیه:ok:

نمیدونم ...

فکر میکنم فرزنده من جاهای بیشتری برای مبارزه کردن داشته باشه ... که بخواد تو اینجا هم برگستوان بپوشه ....

به هر حال ... نظر هست دیگه ...

هر کسی به فرمی فکر میکنه ... موفق باشی .

به نام خدا.

من هم نظر بدم؟ به نظر من فرقی نمیکنه و همین که زیبا باشه کفایت میکنه.

البته ، اینکه ما ایرانی هستیم اسم هامون هم باید ایرانی باشه و عربی نباشه ، گرچه ممکنه طرف ندونه ، اما یکی از مرحله های جدا کردن هویت اسلامی از ایرانی ها هست. همونطور که امروزه بعضی ها این تز طلایی و منحصر به فرد رو دارن که " مگه من عرب هستم که نماز بخونم! "

ستایشگر :Gol:

پی نوشت : معنی حرفم این نیست که ما باید اسم عربی انتخاب کنیم تا اسلام ضربه نخوره. معنیش اینه که ایجاد این شک و شبهه ها ، جوری که برای طرف مهم بشه ، کار ابلیس پر تلبیس هست که میخواد با تاکید بر کینه ی تاریخی ایرانی ها و اعراب ، ایرانی ها رو از اسلام بگیره.

[=times new roman]به نظر من اولویت اول در نامگذاری، مفهوم اسم است. اسم باید معنای پسندیده و نیکو داشته باشد.

معنا هم شامل کلام میشود(یعنی اون چیزی که در لغت نامه ها و... آمده) و هم شامل مفهومی که از آن نام به ذهن جامعه و اطرافیان متبادر میشود.
(بنابراین با انتخاب نامی که در جامعه نسبت به آن واکنش تمسخر و ... در پی دارد یا مثلا بی کلاس تلقی میشود مخالفم. به نظرمن هم اینکه برخی اسامی بسیار عزیز و گرانقدر دینی، امروزه در جامعه مورد تمسخر واقع شده اند بسیار زشت و ناپسند است اما من فکر نمیکنم انتخاب یکی از این اسامی برای فرزندم، کار منصفانه ای در حق فرزندم باشد.:_loool:[=times new roman]
از طرف دیگر اطمینانی هم نیست که فرزند ما حتما فرد مناسبی برای این مبارزه باشد و ممکن است به آن اسم ضربه هم بزند، مثلا یکی از همکلاسیهایم نام شناسنامه ای ام کلثوم داشت و چیز دیگری صدا میکردندش و متاسفانه دختر خوبی هم نبود... اگر بخواهم با این مساله مبارزه کنم، بهتر است که از انرژی و توان خودم هزینه کنم. مثلا بروم در جهت رضای خداوند و انجام مبارزه با این تفکر، نام خود را عوض کنم و یکی از این اسامی مورد اجحاف را انتخاب کنم
:ok:[=times new roman]).
در ضمن فقط در فرهنگ ما نیست که برخی اسامی مورد تمسخر واقع میشوند یا افراد فکر میکنند که این اسم مناسب یک خانم 70 ساله است و... در فرهنگهای دیگر هم کمابیش افراد چنین نظراتی دارند. مثلا در یک فیلم کمدی آمریکایی دیدم که زن گفت نام "روت" را دوست دارد و شوهرش به مسخره گفت که آره، خب اگه قراره یه پیرزن 70 ساله دنیا بیاریم، اسمشو هم بذاریم روت!
:khaneh:[=times new roman]
فکر میکنم این(انتخاب نام نیکو) هم همان چیزی است که به عنوان حق فرزند بر والدین در دین ما آمده است.
:Hedye:[=times new roman]
اولویت دوم در نامگذاری تناسب با فرهنگ خانواده و جامعه (به مفهوم جهانی که فرزند قرار است در آن بزرگ شود و زندگی کند) است. زبان، یکی از مهمترین عناصر فرهنگی است. من فکر میکنم نام یک زن یا مرد ایرانی بهتر است ایرانی باشد و مثلا اگر من فارس هستم، نام فرزندم پارسی باشد و به همین ترتیب اگر کرد یا لر یا ترک یا عرب یا گیلک یا... هستم نام فرزندم از زبان خودش باشد.
نام واقعی خود من، ایرانی نیست و اگر چه نام زیبایی است، اگر برایم ممکن بود حتما آن را ایرانی میکردم.
:nevisandeh:[=times new roman]
اولویت سوم برای نامگذاری سلیقه والدین است... این سلیقه( شامل سلیقه موسیقایی، فرهنگی، آرزوهای والدین برای آینده فرزند و... ) باعث میشود که بین دو نام مختلف که مثلا هر دو ایرانی و دارای مفهوم زیبا هستند، بتوانیم یکی را انتخاب کنیم. از مهمترین عوامل در اینجا، به نظر من، خوش آوایی اسم است.
:Gol:

اسامی عربی بهترن«به نظر من»البته اسامی معصومین واسامی چون :زینب و معصومه و....
البته بعضی از اسامی فارسی زیبان.مثل پرنیان.

آدمها به نامها جایگاه میدن پس مراقب باشیم اسمهای پاک خراب نشن

FT_Mohammadi;429652 نوشت:
من با انتخاب اسم فقط با در نظر گرفتن معنی اسم مخالفم ...
چون ممکن هست کسی اصلا معنی اسم من رو ندونه .... و هیچ ارزشی پیدا نمیکنه ...

مثلا فکر کن یکی اسمه بچش رو بزاره ... پوپک { = خوش خبر }

به نظره من اسم باید حالتی داته باشه ... که گویش اون حسه زیبایی از من رو تحریک کنه ... نه اینکه بشینم فکر کنم ... این اسم چه معنایی میده ... بعدش بگم ... آهان ... معناش خوبه ... پس باید حسه خوبی از من هم تحریک بشه ....

نظر شما هم محترم هست ولی
از جهت عقل و شرع در نظر گرفتن معنای اسم مهم است، صرف اینکه اسم آهنگ خوب داشته باشه یا حس زیبایی به انسان بده کافی نیست چون ممکنه یه اسمی که واقعا معنای زشت هم داره این آهنگ و حس را داشته باشه
بیشتر مواردی که پیامبر اسامی افراد را تغییر دادند به جهت داشتن معانی ناپسند و زشت بوده است.

حس زیبائی به خاطر عواملی از جمله زمان و شرائط و... ممکنه دستخوش تغییر بشه و این حس در افراد متفاوت است و در صورتی این ملاک شما خوب هست که فرد برای خودش بخواد اسم انتخاب کنه نه برای فرزندش.

[="Tahoma"][="DarkSlateBlue"]

باران بانو;429735 نوشت:
[=times new roman]
در ضمن فقط در فرهنگ ما نیست که برخی اسامی مورد تمسخر واقع میشوند یا افراد فکر میکنند که این اسم مناسب یک خانم 70 ساله است و... در فرهنگهای دیگر هم کمابیش افراد چنین نظراتی دارند. مثلا در یک فیلم کمدی آمریکایی دیدم که زن گفت نام "روت" را دوست دارد و شوهرش به مسخره گفت که آره، خب اگه قراره یه پیرزن 70 ساله دنیا بیاریم، اسمشو هم بذاریم روت!
:khaneh:[=times new roman]

:Gol:

من یه سال دارم از این گونه نظرات. مگه خانوم 70 ساله، همونطوری پیرزن متولد شده؟
خب اون بنده خدام تو نوزادیش این اسم برازنده ی 70ساله ها روش گذاشته شده دیگه!!:Moteajeb!:

این چه مدلشه؟:Gig: مناسب زن 70 ساله اصولاً یعنی چی؟:khandeh!:

[=times new roman]مفهومش اینه که در طول دهه های گذشته، اسامی خاصی در دوره زمانی خاصی پرطرفدار بوده اند.
مثلا درصد قابل توجهی از شهین و جمشیدهای جامعه متولد دهه 40 هستند یا درصد قابل توجهی از سکینه ها فلانقدر سن دارند... در آینده هم مثلا اکثر ستایش ها متولد اواخر دهه 80 و اوایل 90 خواهند بود...
این باعث میشه وقتی اون اسم گفته میشه، در ذهن اکثر افراد، آدمی با اون سن تداعی میشه...
همونطور که میبیند در مورد اسامی پرکاربرد این تصور و تداعی ذهنی وجود نداره، مثلا در ذهن همه ما افرادی از فامیل و دوستان، از همه گروههایی سنی، با نامهایی مثل علی، محمد، زهرا و فاطمه و مریم وجود دارند و نمی توانیم آدمی با سن خاصی را برای این اسامی تصور کنیم. مثلا در یک فامیل 10 نفر با اسم علی وجود دارند که از 0 تا 70 سال سن دارند...

آبـرنـگـ;429651 نوشت:

نمی‌دانیم، ما سخنانمان را نادرست بیان کردیم، یا برداشت‌های شما، نیمه یا ناپیوسته‌اند! به گونه‌ای که کشش چندانی برای پاسخ‌گویی در خود نمی‌بینیم!

سلام!
نمی دونم شما چند نفرید که جواب منو میدید! ولی همینقدر بگم که "القلب یهدی الی القلب". منم دقیقاً حس شما رو دارم.
آبـرنـگـ;429651 نوشت:

چه پیوستگی‌ای میان همه‌جانبه بودن اسلام، و نام‌های دیگر زبان‌هاست؟!
می‌فرمایید چون مردم در آن زمان توانایی دریافت برترین نام‌ها را نداشته‌اند!
این گفتار در مورد نام‌هاست و گمان کنیم سخن شما این است که مردم توانایی دریافت نام‌های عربی را نداشته‌اند که نام پیامبر اسلام به زبان خودشان برایشان گفته شده است؛ و گرنه نام عربی پیامبر اسلام در کیش آن‌ها می‌آمد!!
به راستی پایه‌ی این سخن، بر کجا بنا نهاده شده است که دریافت یک نام به زبان عربی، برای مردم سخت است؟

شاهد این حرف من اینه که، امروز در همه دنیا هرکسی بخواد به دین اسلام گرایش پیدا کنه مجبوره با زبان عربی سر و کار داشته باشه. از همون لحظه اولی که میخواد مسلمون بشه تا آخر.
اگر خدا میخواست طبق سنتی که با قوم حضرت موسی و عیسی (ع) عمل کرده بود، عمل کند؛ الان هم می بایست به ما ایرانیها بگوید مثلاً در نماز بگویید: "شهادت میدهم که ستوده بنده و رسول خداست و..."
که چنین اتفاقی نیفتاده.
تناسب این دو مفهوم هم که من در کنار هم میذارم همین است.
در ضمن دوباره تکرار میکنم: ما هرگز نمی توانیم به طور کامل بفهمیم که چرا خداوند در اون زمان چنین کاری کرده و در برهه دیگر نکرده.
آبـرنـگـ;429651 نوشت:

می‌فرمایید چون کیش اسلام، کیش همه‌جانبه‌ای است، آمد و نام‌ عربی پیامبر را بیان کرد.
بفرمایید چرا نام‌های پیامبران پیشین، همچون موسی، در قرآن به زبان عبری آمده است و یا نام یوسف، به زبان سریانی است؟
آیا مردم زمان پیامبر هم توانایی دریافت نام‌های آنان، به زبان عربی را نداشته بودند که این نام‌ها، به زبان دیگری بیان شده است؟
ممکن است گفته شود: برای اینکه مردم دچار دوگانگی نشوند و اینکه بدانند موسی، همان موسی است.
پس چرا نام پیامبر عرب نیز، برای پیش‌گیری از چنین مشکلی، به همان زبان‌ها نیامد که دیگر جای شکی برای مردم نماند؟

دقت بفرمایید: حضرت موسی و یوسف (ع)، پیامبر زمان خود بودند. پس همه چیزشان، از شریعت و آیین و رسوم گرفته تا اسم عبری شان برای مردم همان زمان بوده است.
هیچ دلیلی نداره که اونها مانند پیامبر اسلام (ص) اسم دیگری هم داشته باشند! که نیازی باشد ما مردم زمان حاضر از آن مطلع باشیم.
با تمام این وجود، نظر بنده کارشناسی نیست. فقط یک احتمال راجع به این موضوع می دهم.
امیدوارم کارشناس محترم نظرشونو بیان کنند.
آبـرنـگـ;429651 نوشت:

پاسخ این سخن را قرآن داده است:
(روم / 22): «و از نشانه‌هاى او آفرینش آسمان‌ها و زمین، و تفاوت زبان‌ها و رنگ‌هاى شماست، در این نشانه‌هایى است براى اهل دانش»

زیبایی جهان، در تفاوت‌هاست؛ در اینکه مردم به هرجایی که می‌روند، یک فرهنگ متفاوت ببینند و فرهنگ‌ و زبان از هم جدا نیستند پس برای داشتن فرهنگ متفاوت، باید زبانی متفاوت نیز باشد.


اشتباه نکنید، بنده اصلاً منکر وجود تفاوتهای فرهنگی نیستم. خود قرآن بیان فرموده: "و جعلناکم شعوباً و قبائل لتعارفو": "... تا شناخته شوید..." پس تفاوت فرهنگ و زبان اصلاً از نظر بنده رد شده نیست.
بحث مورد نظر ما، نقش این فرهنگ و زبان در نامگذاری و هویت بخشی به فرزندانمان هست.
آبـرنـگـ;429651 نوشت:

فردوسی زنده و پاینده است و هر روز نیز زنده‌تر می‌شود؛ زیرا نگذاشت یکی از نشانه‌های زیبای خدا، زبان پارسی، که جهان را پر از شادی و سرسبزی کرده است، توسط دُگم‌اندیشان و بدخواهان این مرز و بوم، خاموش شود:

این بحث که اصلاً به موضوع تاپیک ربطی نداشت.
اما همین رو عرض میکنم: در مبنای اسلامی، مهم عملکرد افراد است و هیچکس با زبان و ملیتش قضاوت نمی شود.
همون طور که اگر یک نویسنده عبری در حمایت از اسلام بنویسد باید تحسین شود، یک نویسنده عربی که ضد اسلام نوشته را باید محکوم کرد. فاصله عبری و عربی یک جابجایی حرف است. اما عملکرد یک دنیا فاصله دارد. امیدوارم متوجه شده باشید.
FT_Mohammadi;429652 نوشت:
من با انتخاب اسم فقط با در نظر گرفتن معنی اسم مخالفم ...
چون ممکن هست کسی اصلا معنی اسم من رو ندونه .... و هیچ ارزشی پیدا نمیکنه ...

مثلا فکر کن یکی اسمه بچش رو بزاره ... پوپک { = خوش خبر }

به نظره من اسم باید حالتی داته باشه ... که گویش اون حسه زیبایی از من رو تحریک کنه ... نه اینکه بشینم فکر کنم ... این اسم چه معنایی میده ... بعدش بگم ... آهان ... معناش خوبه ... پس باید حسه خوبی از من هم تحریک بشه ....

بعضی از اسم ها بچه تون رو پولدار میکنه ... مانند { فریدون } تمامه فریدون ها پولدار هستن ...

تمامه کسایی هم که تو خرداد به دنیا میان ... شمع محفل هستن و بگو بخند و بذله گو ... ( نیمه های دومش ) ... پس برنامه ریزی کنین ....


ببینید خواهر گرامی! تحریک شدن حس زیبا و آهنگ و معنای خوش، فقط در صورتی برای یک مسلمان ارزشمنده که علل و اسباش هم اسلامی باشند.
اگر نفس خود رو ملاک زیبایی یک چیزی بدونیم این مبنای اسلامی نداره.
FT_Mohammadi;429659 نوشت:
سلام اسلامیک جان ... امیدوارم که خوب باشی ....

گفتم ... من فقط با معنی اسم مخالفم ...

حرفتون رو 100 درصد قبول دارم که وقتی شما فرزندتون رو با نام x صدا میکنن ... خوده شما شخصیت x رو به فرزندتون القا میکنین و این عمل به مرور زمان باعث میشه فرزنده شما شخصیت x رو بگیره ....

اما این تنها شما هستین که معنی اسم x رو میدونین ... برای فرزندتون اعتبار x قایل هستید و این اعتبار باعث میشه فرزندتون به مرور زمان در جایگاه x قرار بگیره ...

حال فرض کنین اکثر انسانها معنی اسم x رو چیزی غیر از اون جایگاه بدونن ... مثلاا x رو معنی کنن ... نامی قدیمی ... نامی بی کلاس ...

در اونصورت اکثر انسانها به فرزند شما جایگاه x رو تزریق میکنند و شما در این مسیر در حال مبارزه کردن با اکثر انسانها هستید ....

امیدوارم که منظورم رو متوجه شده باشید .


سلام
به نکته خیلی مهمی اشاره کردید.
حرف شما اینه که "ممکنه یک اسم از لحاظ اسلامی معنای زیبایی داشته باشه. ولی چون ممکنه اجتماع اون رو به تمسخر بگیرن پس ما نباید اون رو استعمال کنیم."
از نظر اسلام این چیزها نباید مانع بشه تا از برجسته کردن شعائر دینی خود منصرف بشیم.
ستايشگر;429721 نوشت:
به نام خدا.

من هم نظر بدم؟ به نظر من فرقی نمیکنه و همین که زیبا باشه کفایت میکنه.

البته ، اینکه ما ایرانی هستیم اسم هامون هم باید ایرانی باشه و عربی نباشه ، گرچه ممکنه طرف ندونه ، اما یکی از مرحله های جدا کردن هویت اسلامی از ایرانی ها هست. همونطور که امروزه بعضی ها این تز طلایی و منحصر به فرد رو دارن که " مگه من عرب هستم که نماز بخونم! "

ستایشگر

پی نوشت : معنی حرفم این نیست که ما باید اسم عربی انتخاب کنیم تا اسلام ضربه نخوره. معنیش اینه که ایجاد این شک و شبهه ها ، جوری که برای طرف مهم بشه ، کار ابلیس پر تلبیس هست که میخواد با تاکید بر کینه ی تاریخی ایرانی ها و اعراب ، ایرانی ها رو از اسلام بگیره.


اصلاً منظورتون رو متوجه نشدم!
باران بانو;429735 نوشت:
به نظر من اولویت اول در نامگذاری، مفهوم اسم است. اسم باید معنای پسندیده و نیکو داشته باشد.

معنا هم شامل کلام میشود(یعنی اون چیزی که در لغت نامه ها و... آمده) و هم شامل مفهومی که از آن نام به ذهن جامعه و اطرافیان متبادر میشود.
(بنابراین با انتخاب نامی که در جامعه نسبت به آن واکنش تمسخر و ... در پی دارد یا مثلا بی کلاس تلقی میشود مخالفم. به نظرمن هم اینکه برخی اسامی بسیار عزیز و گرانقدر دینی، امروزه در جامعه مورد تمسخر واقع شده اند بسیار زشت و ناپسند است اما من فکر نمیکنم انتخاب یکی از این اسامی برای فرزندم، کار منصفانه ای در حق فرزندم باشد.
از طرف دیگر اطمینانی هم نیست که فرزند ما حتما فرد مناسبی برای این مبارزه باشد و ممکن است به آن اسم ضربه هم بزند، مثلا یکی از همکلاسیهایم نام شناسنامه ای ام کلثوم داشت و چیز دیگری صدا میکردندش و متاسفانه دختر خوبی هم نبود... اگر بخواهم با این مساله مبارزه کنم، بهتر است که از انرژی و توان خودم هزینه کنم. مثلا بروم در جهت رضای خداوند و انجام مبارزه با این تفکر، نام خود را عوض کنم و یکی از این اسامی مورد اجحاف را انتخاب کنم).
در ضمن فقط در فرهنگ ما نیست که برخی اسامی مورد تمسخر واقع میشوند یا افراد فکر میکنند که این اسم مناسب یک خانم 70 ساله است و... در فرهنگهای دیگر هم کمابیش افراد چنین نظراتی دارند. مثلا در یک فیلم کمدی آمریکایی دیدم که زن گفت نام "روت" را دوست دارد و شوهرش به مسخره گفت که آره، خب اگه قراره یه پیرزن 70 ساله دنیا بیاریم، اسمشو هم بذاریم روت!
فکر میکنم این(انتخاب نام نیکو) هم همان چیزی است که به عنوان حق فرزند بر والدین در دین ما آمده است.


در مورد تمسخر و... توضیح دادم.
سربند یا مهدی;429750 نوشت:
اسامی عربی بهترن«به نظر من»البته اسامی معصومین واسامی چون :زینب و معصومه و....
البته بعضی از اسامی فارسی زیبان.مثل پرنیان.

شما اسم فارسی بامعنی رو ترجیح میدید یا اسم اسلامی با همون معنی؟
شهرام-صالح;429777 نوشت:
آدمها به نامها جایگاه میدن پس مراقب باشیم اسمهای پاک خراب نشن

منظورتون اینه که از اسماء اسلامی استفاده نکنیم؟

علی ;429987 نوشت:
اصلاً منظورتون رو متوجه نشدم!

به نام خدا.

اشکال نداره. اصل حرفم این قسمتش بود : فرقی نمیکنه. همین که زیبا باشه (معنای زیبایی داشته باشه) کفایت میکنه.

ستایشگر :Gol:

ستايشگر;429989 نوشت:
به نام خدا.

اشکال نداره. اصل حرفم این قسمتش بود : فرقی نمیکنه. همین که زیبا باشه (معنای زیبایی داشته باشه) کفایت میکنه.

ستایشگر :Gol:


ملاک شما برای اینکه به یک اسم بگید "زیباست!" چیه؟

علی ;429991 نوشت:
ملاک شما برای اینکه به یک اسم بگید "زیباست!" چیه؟

به نام خدا.

معنی زیبایی داشته باشه و یا به افراد نیک برگرده.

مثلا : حسین ، آرش ، ایرج ، زهرا ، فاطمه ، مهتاب ، محمّد و ...

ستایشگر :Gol:

ستايشگر;429998 نوشت:
به نام خدا.

معنی زیبایی داشته باشه و یا به افراد نیک برگرده.

مثلا : حسین ، آرش ، ایرج ، زهرا ، فاطمه ، مهتاب ، محمّد و ...

ستایشگر :Gol:


سؤال رو باز تر میگم:
شما به چه جور معانی ای میگین زیبا، و چه چور افرادی رو نیک می دونید؟

[="DarkSlateBlue"]بنام او

باسلام..

اول که همه دوستان گرامی خسته نباشید ..

دوم و بطور خیلی خلاصه و بلکه بطور مستقیم باید بروم سر اصل مطلب که میروم و انشاا... با همین مقدار توضیحات سوال و شبهه ای هم پیش نیاید که در واقع ، انتخاب اسم بطور مستقیم یا غیر مستقیم در ارتباط خواهدبود با امنیت و اتحاد ملی ما..

برای کشوری مانند ایران و با چنین ویژگیهایی ..؟؟ {{ویژگی های قومی و نژادی و دینی و مذهبی و وجود دشمنانی چنین و چنان و یا وضعیتهای مختلف سیاسی و نظامی و اقتصادی و فرهنگی و غیره ..؟؟}}

لذا ما ایرانیان باید ابتدا تکلیفمان را با خودمان معلوم کنیم تا که شاید بتوانیم تکلیفمان را با بسیاری از مسائل دیگر همچون نام یا اسامی ملی یا دینی فرزندانمان و یا آینده تیره یا روشنمان نیز مشخص تر نماییم ..

نظر من :

1 هم نام اصیل ایرانی ..
2 هم نام امامان یا نامهای اسلامی ..

1 نام اصیل ایرانی .. برای بالابردن اعتماد به نفس مخصوصا قشر نوجوان و جوان ایرانی که حداقل در عمق وجود خودش باور نماید که دارای هویتی غیر عربی یا تماما ایرانی میباشد و ..؟؟ {{البته و بیشتر برای آندسته که زیادبامذهبگرایی درانتخاب نام موافق نیستند}}

2 و نام امامان یا نامهای اسلامی برای حفظ اتحاد و یکپارچگی این کشورعزیز که بواقع وجود همین مذهب پاک و مقدس بوده و خواهدبود که در واقع باعث حفظ و یکپارچگی این کشور عزیز و مقدس گردیده و انشاا... بعدازآن نیز خواهدگردید لذا..؟؟

1 یا نام : ایرانی .. نام خانوادگی : اسلامی ..

2 یا نام : اسلامی و نام حانوادگی : ایرانی ..

ازاین دوحالت خارج نیست و البته از طرف هیچ ایران دوست و شیعه دوستی باهم،نباید هم که خارج باشد که لجبازی یا تعلل در پذیرش چنین پیشنهادی .. ؟؟

1 دادن هویت با اعتماد به نفس در ایرانی بودن با انتخاب یک نام اصیل ایرانی یا نام خانوادگی ایرانی .. {{و بگونه ای باشد که بطرف قومگرایی کشیده نشویم که البته اقوام ایرانی جدای از مام میهن و ایران عزیز نخواهندبود و اما باید هوشیارهم بود که ایران ما مستعد تکه و پاره شدن هم خواهدبود اگر سیاستگذاران و مسئولان وقت متوجه نباشند که هم خود و هم دشمنانشان دارند چکارها میکنند که خود باید در واقع و بموقع چکارهایی انجام دهند}}
{کمی توضیحات}
{{1 برای نیل به این هدف باید هوشیاربود که کارهای ریز زیر بنایی بسیارزیادی هم طلب خواهدنمود منجمله بعنوان فقط مثال .. درخواست ازهمه اقوام کوچک و بزرگ ایرانی برای ارائه چند نام از بهترین و مشهورترین و گرامی ترین و حماسی ترین نامهای قومشان تا آنها هم درلیست نامهای بزرگ و درجه یک ایرانی منظورگردند تا هرکس از هر قوم در ایران مایل بود از آن نامها هم بهره ببرد و عشق به ایران جای عشق به قوم و قبیله را پر یا اشغال نماید}} {{2 انتخاب بهترین و بزرگترین و حتی شلوغترین و محبوبترین میادین و خیابانها و بزرگراههای همه شهرهای بزرگ ایران به نام مراکز استانها و ابتدا خود استانها و مخصوصا استانهای مرزی کشور جهت اتحاد ملی بیشتر و احساس امنیت شهروندان اقوام مرزنشین ایرانی در هرجای ایران که به عینه همه جای ایران ، خانه و سرای من خواهدبود و بلکه شده است}}

2 دادن اطمینان به حفظ اتحاد با انتخاب نام یا نام خانوادگی اسلامی یا مذهبی {{که البته اسلامی باشد بهتر است تا مذهبی چون بامذهبگرایی همچون قومگرایی در واقع خود را در بسیاری ابعاد کمتر و کوچکتر و محدودتر نموده ایم که البته مذهب ما هم جدای از دین ما هم نخواهدبود}}

بنابراین جمعبندی بطور خلاصه تر:
محمدحسین آریان منش === یک مسلمان ایرانی {{یک اعتقاد و ایمان مشخص با یک نژاد یا کشور یا هویت ملی مشخص}}

آرین یا داریوش یا کوروش محمدحسینپور === یک ایرانی مسلمان {{یک قوم،نژاد،هویت یا ملیت مشخص با یک دین یا مذهب یا اعتقاد یا هویت دینی مشخص}}
{{اسامی فقط بعنوان مثال انتخاب شده بودند}}

{{بهرحال امیدوارم که منظور و هدف اصلی و واقعی خودم در این باره را رسانده باشم}}

{باسپاس}[/]

سلام

به نظر حقیر اسم یک سلیقه شیخصی هست و هرکسی سلیغه ای داره
مثلا افراد مذهبی دوست دارن اسم ائمه رو بزارن
و افراد متوسط مذهبی اسامی ملی رو بیشتر می پسندند
اما به نظر حقیر اسم باید هویت ملی ادم و مشخص کنه نه مذهب را
از طرفی اسامی عربی بسیار قدیمی شده اند و در جامعه ما مورد پسند نسل جوان نیست
مثلا ممکن است پدر مادر خوشش بیاید ولی فرزند خوشش نمی اید
و چون اسم بیشتر با خود شخص سروکار د اره باید اسمی انتخاب کرد که بپه بپسنده
و بچه ها هم بیشتر اسنهای مد روز را می پسندند و خوششان می اید

موفق باشید

آینده;432805 نوشت:
نظر من :

1 هم نام اصیل ایرانی ..
2 هم نام امامان یا نامهای اسلامی ..


سلام
بنده در هیچ جای قرآن و سخنان معصومین ندیدم که افتخار به هویت "ملی" و "قومی" و "نژادی" توصیه شده باشه.
پس فکر نمیکنم برای یک مسلمان روا باشه که به قومیت و نژاد خودش -به صورت صرف- افتخار کنه.
بی نظیر;432904 نوشت:
به نظر حقیر اسم یک سلیقه شیخصی هست و هرکسی سلیغه ای داره

سلام
همونطور که گفتم در دین اسلام چیزی به نام "هویت ملی" وجود نداره.
این مواردی هم که ذکر کردید هیچ کدوم توجیهی بر کنار گذاشتن اسامی منسوب به معصومین و نزدیکان ایشان نیستند.

به نظر من درسته که اسم مذهبی خیلی خوبه ولی اسم فارسی هم بد نیست جون توصیه شده بر فرزندانتان نام نیکو بگذارید هرچند انسان باید عملش مانند ائمه و معصومین باشه و اصلا اسم ملاک نیست هستن کسانی که اسم مذهبی دارن ولی رنگ و بوی از مذهب نبردن و برعکسشم هست

حجاب برتر;432970 نوشت:
به نظر من درسته که اسم مذهبی خیلی خوبه ولی اسم فارسی هم بد نیست جون توصیه شده بر فرزندانتان نام نیکو بگذارید هرچند انسان باید عملش مانند ائمه و معصومین باشه و اصلا اسم ملاک نیست هستن کسانی که اسم مذهبی دارن ولی رنگ و بوی از مذهب نبردن و برعکسشم هست

سلام
به نظر شما آدم مذهبی اگه هم نام امام حسین (ع) باشه بیشتر به خودش افتخار می کنه یا اینکه هم نام کوروش و داریوش؟

علی ;432973 نوشت:
سلام
به نظر شما آدم مذهبی اگه هم نام امام حسین (ع) باشه بیشتر به خودش افتخار می کنه یا اینکه هم نام کوروش و داریوش؟

با سلام

آدم مذهبی که همنام حسین باشه در صورتی میتونه به خودش افتخار کنه که پیش امام حسین رو سفید باشه . حداقل زمانی که شرمنده ی ائمه میشیم همنام اونها نباشیم خجالتش کمتره. و گرنه همنام ائمه بودن یک افتخاره ولی روش اونهارو ادامه دادن بسیار بالاتره و البته مهم تر

حجاب برتر;432975 نوشت:
آدم مذهبی که همنام حسین باشه در صورتی میتونه به خودش افتخار کنه که پیش امام حسین رو سفید باشه . حداقل زمانی که شرمنده ی ائمه میشیم همنام اونها نباشیم خجالتش کمتره. و گرنه همنام ائمه بودن یک افتخاره ولی روش اونهارو ادامه دادن بسیار بالاتره و البته مهم تر

کاملاً درسته. راه و روش ائمه رو ادامه دادن از گذاشتن نام اونها اهمیتش بیشتره.
ولی آیا این توجیه درستیه که بگیم "چون ممکنه از راه منحرف بشیم و به اسمی که داریم وفادار نمونیم، پس اسمهای منسوب به ایرانیان کهن هم خوب هستند؟"

علی ;432977 نوشت:
کاملاً درسته. راه و روش ائمه رو ادامه دادن از گذاشتن نام اونها اهمیتش بیشتره.
ولی آیا این توجیه درستیه که بگیم "چون ممکنه از راه منحرف بشیم و به اسمی که داریم وفادار نمونیم، پس اسمهای منسوب به ایرانیان کهن هم خوب هستند؟"

تو جیه نیست نظر شخصیه من صددرصد موافق اسامی کهن ایرانی هستم هر چند خودم مذهبی هستم ولی با ایرانی بودنم مشکل ندارم چون تعارضی بینشون احساس نمیکنم. اشکال اسامی ایرانی چیه؟

حجاب برتر;432979 نوشت:
تو جیه نیست نظر شخصیه من صددرصد موافق اسامی کهن ایرانی هستم هر چند خودم مذهبی هستم ولی با ایرانی بودنم مشکل ندارم چون تعارضی بینشون احساس نمیکنم. اشکال اسامی ایرانی چیه؟

ببینید در قرآن یک جمله معروف هست: "إن اکرمکم عند الله اتقاکم"، یعنی شما از هر قوم و نژاد و ملیتی باشید، تنها چیزی که باعث میشه از هم برتر باشید تقوای شماست.
در دنیا هم افرادی برتر از معصومین و نزدیکان اونها سراغ نداریم که مثل اونها در قله های تقوا و بندگی خدا باشند.
حرف من اینه: حالا که ما به چنین سرچشمه های پربرکتی دسترسی داریم، چرا باید نام کسانی رو انتخاب کنیم که حتی در اعتقادشون به خدا هم شک داریم؟
بحث من عربی و فارسی نیست. هویتی است که در دل هر اسم نهفته هست. وگرنه سلمان هم یک اسم ایرانیه.

علی ;432980 نوشت:
ببینید در قرآن یک جمله معروف هست: "إن اکرمکم عند الله اتقاکم"، یعنی شما از هر قوم و نژاد و ملیتی باشید، تنها چیزی که باعث میشه از هم برتر باشید تقوای شماست.
در دنیا هم افرادی برتر از معصومین و نزدیکان اونها سراغ نداریم که مثل اونها در قله های تقوا و بندگی خدا باشند.
حرف من اینه: حالا که ما به چنین سرچشمه های پربرکتی دسترسی داریم، چرا باید نام کسانی رو انتخاب کنیم که حتی در اعتقادشون به خدا هم شک داریم؟
بحث من عربی و فارسی نیست. هویتی است که در دل هر اسم نهفته هست. وگرنه سلمان هم یک اسم ایرانیه.

حرف شما درست ولی اولا سلمان اسم ایرانی نیست اسم اصلی سلمان روزبه بوده ودوما اینکه چطور شما درباره ی اعتقادات دینی دیگرانی که حتی به چشم ندیدید قضاوت میکنید من قصدم طرفداری کردن نیست ولی ملاک انسانها تقواست و نزد خدا با تقوایان برترند فقط خداهم در این مورد اگاه هست و هیچ کدام ما تقوا سنج نداریم.

[=Microsoft Sans Serif]

علی ;432977 نوشت:

علی ;432977 نوشت:
به نظر شما آدم مذهبی اگه هم نام امام حسین (ع) باشه بیشتر به خودش افتخار می کنه یا اینکه هم نام کوروش و داریوش؟

[=Microsoft Sans Serif]"
[=Microsoft Sans Serif]

بستگی به این دارد که آن‌کس مذهبی راستین باشد، یا اینکه خود را در رویایش، مذهبی بداند!
اگر مذهبی راستین باشد، در می‌یابد که کوروش در هزاران سال پیش، در قله‌ی نیرومندی و پادشاهی، حقوق مردم را پاس داشته است و برای آنان، نخستین کسی بود که قانون‌گذاری کرد؛ همان‌کاری که هزاران سال پس از او، اسلام کرده است (لا نفرقوا بین احد) پس به کوروش نیز، بسیار افتخار می‌کند.
اما اگر یک مذهبی دگم اندیش و ناآگاه باشد، گمان می‌کند حسین و محمد و علی، کوچک‌اند و برای همین می‌آید کوروش را در برابر آنان می‌گذارد و لحن تمسخرآمیزی در برابر کوروش می‌گیرد تا او را کوچک و آنان را به گمان خویش، بزرگ کند!
این نشان‌دهنده‌ی این است که نه حسین را شناخته است و نه کوروش را! چرا که حسین و محمد و ... بزرگ هستند و نیازی به این کار ندارند که کسی همانند دوستی خرس‌گونه، آنان را دوست بدارد؛ و همچنین، کوروش بزرگ است و با این کارهای خنده‌دار، کوچک نمی‌شود.
کوروش یک کوه بزرگ است؛ مگسی بر روی این کوه می‌نشیند، چه بر او افزوده است؟ هیچ!
همان مگس از روی کوه بلند می‌شود و وِز‌وِزی هم می‌کند، چه چیزی از او کم شد؟ هیچ!

width: 700

[/TD]
[TD="align: left"]سخن گفتن کژ ز بیچارگی‌ست
[/TD]
[TD]به بیچارگان، بر بباید گریست

آری کسی که خود را بنده‌ی درستکاری بداند، حتی به یک حیوان نیز توهین نمی‌کند؛ پس کسی که می‌آید یک کسی که برای هزارن نفر مورد احترام است را کوچک می‌کند تا آنکسی که می‌خواهد را بزرگ کند، کیست؟

علی ;432980 نوشت:
ببینید در قرآن یک جمله معروف هست: "إن اکرمکم عند الله اتقاکم"، یعنی شما از هر قوم و نژاد و ملیتی باشید، تنها چیزی که باعث میشه از هم برتر باشید تقوای شماست.

درون‌مایه‌ی این سخن این است که ای مردم: به جای اینکه به درستکاری خود بیندیشید، به نام و پرچسب‌ها نیندیشید.
پس اینکه کسی نام عربی یا پارسی بر خود بگذارد، تفاوتی ندارد (و خود با آوردن این آیه، بر بیهوده‌کاری خود پرچسب زده‌اید که این گفتاری بیهوده است و تفاوتی ندارد نام پارسی یا تازی باشد؛ بلکه کسی برتر است که درستکارتر باشد)؛ همانگونه که اگر کسی به زبان پارسی یا فرانسه سخن بگوید، تفاوتی ندارد و نمی‌توان گفت چون او فرانسوی سخن می‌گوید، گناه کرده است. او باید به فرانسوی سخن بگوید، زیرا خدایش آن زبان را آفریده است و او باید از نعمت‌های خدا استفاده کند.

نقل قول:
حرف من اینه: حالا که ما به چنین سرچشمه های پربرکتی دسترسی داریم، چرا باید نام کسانی رو انتخاب کنیم که حتی در اعتقادشون به خدا هم شک داریم؟

شاید کسانی که خود را از خواندن تاریخ ناکام می‌گذارند در بزرگی کوروش شک داشته باشند؛ همان‌گونه که اگر کسی خود را از خواندن درست قرآن ناکام کند، در درستی آن شک پیدا می‌کند؛ ولی کسانی که می‌اندیشند، چنین شکی را ندارند.

نقل قول:
بحث من عربی و فارسی نیست. هویتی است که در دل هر اسم نهفته هست. وگرنه سلمان هم یک اسم ایرانیه.

این سخن گران‌سنگ در کدام فرهنگ آمده است که سلمان نامی پارسی است؟

یکی ازحقوقی که فرزندبرگردن پدرومادردارداسم خوب است

این وظیفه والدین هم باگذاشتن اسامی بامفهوم مثل اسامی اهل بیت تحقق می یابد.

[="Microsoft Sans Serif"]

علی ;429987 نوشت:
سلام!
شاهد این حرف من اینه که، امروز در همه دنیا هرکسی بخواد به دین اسلام گرایش پیدا کنه مجبوره با زبان عربی سر و کار داشته باشه. از همون لحظه اولی که میخواد مسلمون بشه تا آخر.
اگر خدا میخواست طبق سنتی که با قوم حضرت موسی و عیسی (ع) عمل کرده بود، عمل کند؛ الان هم می بایست به ما ایرانیها بگوید مثلاً در نماز بگویید: "شهادت میدهم که ستوده بنده و رسول خداست و..."

کجای قرآن آمده است که همه باید به زبان عربی نماز بگزارند؟
چه ایرادی دارد که کسی به زبان پارسی نماز بگزارد؟
می‌گویند چون با گفتن پارسی، همه‌ی دورن‌مایه‌ی عربی را نمی‌رساند!
برای نمونه: بسم‌الله رحمان رحیم، درون‌مایه‌اش: به نام خداوند بخشنده‌ی بخشایشگر نیست.
ما مانده‌ایم کسانی که نمی‌دانند درون‌مایه‌ی بسم‌الله رحمان رحیم چیست، چگونه می‌خواهند دریابند که گفتن عربی آن چه درون‌مایه‌ای دارد؟
این همه نمازگزار داریم؛ اگر گفتن عربی نماز ظاهری، هنایی بر روی کردار آدمی می‌گذاشت، باید همه‌ی نماز‌گزاران، آدم‌های خوبی می‌شدند و نه اینکه بیشترشان دورو و نیرنگ باز باشند.

نماز، باید بر روی دل آدمی هنا بگذارد؛ کسی که عربی نمی‌داند چگونه نماز می‌خواهد بر روی دلش هنا بگذارد؟.
گیریم که درون‌مایه‌ی عربی‌اش را هم فهمید؛ هنگامی که بخواند مرا راهنمایی کن، آیا راهنمایی می‌شود؟
نماز کسانی که هنگام نماز‌خواندن با خود می‌گویند: پس از نماز بروم چنان و چنان کنم! چه تفاوتی دارد که عربی باشد یا پارسی؟ این تنها یک پوسته است!
چند تن در سر نماز، حضور قلب دارند که گفتن واژگان بخواهد بر روی روان آنان هنا بگذارد؟
خواندن نماز، تنها برای عارفان است که هنا می‌گذارد و آنان‌اند که درون‌مایه‌ سخن را در‌می‌یابند؛ نه کسانی که ...

width: 700

[/TD]
[TD="align: left"]تو تا خود را به کلی درنبازی
[/TD]
[TD]نمازت کی شود، آخر نمازی؟

کسانی که خودشان را درباخته باشند، دیگر با واژگان سروکاری ندارند!

نقل قول:
در ضمن دوباره تکرار میکنم: ما هرگز نمی توانیم به طور کامل بفهمیم که چرا خداوند در اون زمان چنین کاری کرده و در برهه دیگر نکرده.

پس هنگامی که نمی‌توانید بفهمید، نقش بازی نکنید و نسخه نپیچید! به سخن خود یک‌بار دیگر نگاه کنید:

نقل قول:
همون طور که گفتم پیامبران پیشین در میان قومی زندگی می کردند که زبانی غیر از عربی داشتند و طبعاً
باید
مفاهیم دینی به زبان همان قوم بهشون عرضه می شد.
از طرفی هم هنوز دین کامل و خاتم اسلام براشون عرضه نشده بود. این نکته از اون جهت مهمه که مردم اون زمان ظرفیت دریافت عالی ترین و کاملترین مفاهیم رو -بر خلاف مردم زمان پیامبر (ص)- نداشتند.

کسی که چیزی را نفهمیده است، واژه‌ی «بایـــد» را در سخنان خود به کار نمی‌برد؛ همچنین وی باید در سخنان خود از واژگانی همچون شاید و دیگر چیزهایی که نشان‌دهنده‌ی نداشتن آگاهی درست است، استفاده کند نه اینکه بگوید بایـــد!

نقل قول:
دقت بفرمایید: حضرت موسی و یوسف (ع)، پیامبر زمان خود بودند. پس همه چیزشان، از شریعت و آیین و رسوم گرفته تا اسم عبری شان برای مردم همان زمان بوده است.
هیچ دلیلی نداره که اونها مانند پیامبر اسلام (ص) اسم دیگری هم داشته باشند! که نیازی باشد ما مردم زمان حاضر از آن مطلع باشیم.

آقای علی!
ما گفتیم چرا نام پیامبران پیشین، در زمان عرب‌ها (بازگویی می‌شود، عـــرب‌ها!)، به زبان خودشان یعنی، عربی نیامده است و به همان زبان عبری و سریانی آمده است؟
در زمان پیامبر اسلام، نه در زمان پیامبران عبری زبان!

نقل قول:
با تمام این وجود، نظر بنده کارشناسی نیست. فقط یک احتمال راجع به این موضوع می دهم.
امیدوارم کارشناس محترم نظرشونو بیان کنند.

بازهم سخنتان دوگانگی دارد! زیرا در همین چند خط بالا، نشانی از این‌که خود را کارشناس نمی‌دانید نیست.
نیک بنگرید:

نقل قول:
هیچ دلیلی نداره که اونها مانند پیامبر اسلام (ص) اسم دیگری هم داشته باشند! که نیازی باشد ما مردم زمان حاضر از آن مطلع باشیم

هنگامی که کسی در یک زمینه، کارشناس نیست، با استواری تمام نمی‌گوید: «هیـــچ دلیلی برای رد سخن من در زمینه‌ای که درش تخصصی ندارم نیست»
خواهشمندیم تکلیف ما را روشن بفرماید!

نقل قول:
اشتباه نکنید،

:Gig:؟

نقل قول:
بنده اصلاً منکر وجود تفاوتهای فرهنگی نیستم. خود قرآن بیان فرموده: "و جعلناکم شعوباً و قبائل لتعارفو": "... تا شناخته شوید..." پس تفاوت فرهنگ و زبان اصلاً از نظر بنده رد شده نیست.

آفرین، بسیار زبیا فرموده‌اید.
خداوند، مردم را متفاوت آفریده است تا از همدیگر شناخته شوند.
پس یک ایرانی، باید با یک عرب متفاوت باشد.
و این هنگامی است که او نامی ایرانی و فرهنگی ایرانی داشته باشد وگرنه تفاوتی میان ایران و ده‌ها کشور دیگر نمی‌ماند! همچنین دیدگاه مسلمانان این است که جهان باید مسلمان شوند؛ پس در این‌صورت دیگر تفاوتی از دید فرهنگی میان مردم جهان نمی‌ماند و همه یکی می‌شوند (البته نه به میل خود!).

نقل قول:

اما همین رو عرض میکنم: در مبنای اسلامی، مهم عملکرد افراد است و هیچکس با زبان و ملیتش قضاوت نمی شود.
همون طور که اگر یک نویسنده عبری در حمایت از اسلام بنویسد باید تحسین شود، یک نویسنده عربی که ضد اسلام نوشته را باید محکوم کرد. فاصله عبری و عربی یک جابجایی حرف است. اما عملکرد یک دنیا فاصله دارد.

بستگی دارد اسلام را چه معنی کنیم و اسلام دست چه کسانی باشد.
(از کشور خود نمی‌گوییم!)

به عربستان نگاه کنید: در آنجا بزرگان عرب، از زبان اسلام می‌گویند: «زنان نباید رانندگی کنند زیرا این کار باعث مفسده و گمراهی می‌شود»
اکنون یک نویسنده‌ای به هر زبانی، می‌آید و این کار ستم‌گرانه را رد می‌کند. (در واقع او به اسلام کمک می‌کند و می‌گوید این کار اشتباه است) ولی بزرگان عربستان آنرا ضد اسلامی می‌خوانند و او را مرتد می‌نامند!
پس اسلام راستین را باید در نگر گرفت نه اسلام مسلمانی را.

حجاب برتر;432984 نوشت:
حرف شما درست ولی اولا سلمان اسم ایرانی نیست اسم اصلی سلمان روزبه بوده ودوما اینکه چطور شما درباره ی اعتقادات دینی دیگرانی که حتی به چشم ندیدید قضاوت میکنید من قصدم طرفداری کردن نیست ولی ملاک انسانها تقواست و نزد خدا با تقوایان برترند فقط خداهم در این مورد اگاه هست و هیچ کدام ما تقوا سنج نداریم.

بله صحیح می فرمایید. سلمان اسم فارسی نیست. اما منظور من از ذکر این اسم این بود که بگم بنده روی اسم فارسی یا عربی نبستم.تنها ملاکی که برای ارزشمند بودن یک اسم در نظر میگیرم اسلامی بودن اون هست.
حالا این اسلامی بودن می تونه خود اسامی معصومین باشه یا نزدیکان و منسوبین به ایشان.
بله درسته، ما تقواسنج نداریم و نمی دونیم که هرکسی چقدر به خدا نزدیک یا دور هست.
اما همین قدر می دونیم که تقریباً همه این قهرمانان کهن ایرانی، اعتقاد توحیدی محکمی نداشتند. چون اکثراً دینی که داشتند (زرتشت) دینی الهی نبوده است.
آبـرنـگـ;432994 نوشت:
بستگی به این دارد که آن‌کس مذهبی راستین باشد، یا اینکه خود را در رویایش، مذهبی بداند!

دوست عزیز! بحث من این نبود که کوروش انسان خوبی بوده یا نه، یا اینکه چون کوروش مسلمان نیست پس همه کارهایش بد است و...
لطفاً جمله ای که نقل قول فرمودید رو دوباره مطالعه کنید. اونجا گفته شده "افتخار کردن به امام حسین (ع) بهتره یا افتخار به کوروش؟"
کوروش هم هرچقدر انسان خوبی بوده باشه، باز هم در نگاه یک مسلمان، در برابر معصومین هیچ به حساب می آید.
آبـرنـگـ;432994 نوشت:
درون‌مایه‌ی این سخن این است که ای مردم: به جای اینکه به درستکاری خود بیندیشید، به نام و پرچسب‌ها نیندیشید.

احسنت! بسیار عالی فرمودید.
اگر دقت بفرمایید در پست اول همین تاپیک هم ذکر کردم که برای بنده عربی و فارسی بودن اسم مهم نیست. بلکه هویتی است که در دل اون اسم نهاده شده.
آبـرنـگـ;432994 نوشت:
شاید کسانی که خود را از خواندن تاریخ ناکام می‌گذارند در بزرگی کوروش شک داشته باشند؛ همان‌گونه که اگر کسی خود را از خواندن درست قرآن ناکام کند، در درستی آن شک پیدا می‌کند؛ ولی کسانی که می‌اندیشند، چنین شکی را ندارند.

آبـرنـگـ;432994 نوشت:
این سخن گران‌سنگ در کدام فرهنگ آمده است که سلمان نامی پارسی است؟

لطفاً نقل قول اول همین پست رو بخونید.

به هر حال از نظر من اسامی ائمه و مذهبی بسیار عالی هستن ولی ملاکی برای خوبی افراد به حساب نمیان همانطوری که اگر کسی اسمی بجز اسامی ائمه بگذاره دلیلی بشه که بتونیم دربارش به هر شکلی قضاوت کنیم چون اینها فقط ظاهر قضیه هستن وهدف والاتر از یک اسم هست کاش میشد با گذاشتن نام فاطمه همه فاطمی میشدن من که خودم رو لایق این اسم نمیدونم.

موضوع قفل شده است