اسامی زنان پیامبر (ص)

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
اسامی زنان پیامبر (ص)

با سلام
لطفا زنان پیامبر (ص) را نام ببرید اعم از زن دایم یا موقت
و بگید ایشان با کدام یک زن های خود زفاف انجام دادند؟
با تشکر

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد عماد

[TD][/TD]

جمع بندی:

پرسش:
پیامبر (صلی الله علیه وآله) چند همسر اعم از عقد دائم و متعه داشتند؟

پاسخ:
درباره تعداد همسران پیامبر(صلی الله علیه و آله) میان منابع اختلاف است. سبب‌ این اختلاف آن است که بعضی از مورخان، بانوانی را‌ که‌ به‌ عللی با پیامبر(صلی الله علیه و آله) زندگی نکردند و یا کنیز آن حضرت محسوب می‌شدند‌ (مانند ماریه قبطیه)، جزو همسران به شمار آورده‌اند.
تعداد همسران پیامبر(صلی الله علیه و آله) (تا‌ زمان نزول آیه ۵۲ سوره احزاب و تحریم انتخاب همسری دیگر) که پیامبر(صلی الله علیه وآله) با آنان زفاف داشت، ۱۱ نفر بودند: خدیجه(سلام الله علیها)، سوده، عایشه، زینب بنت خزیمه، حفصه، ام سلمه، زینب بنت جحش، جویریه، ام حبیبه یا رمله، صفیه بنت حی ابن اخطب و میمونه. البته قابل ذکر است که همه این همسران در هنگام نزول آیه ۵۲ سوره احزاب در قید حیات نبودند و بنابر برخی از گزارشها تعداد همسران هنگام نزول آیه هشت نفر بودند.
هنگام رحلت پیامبر، ۹ تن از همسران آن حضرت زنده بودند و حضرت‌ خدیجه‌(سلام الله علیها) و زینب دختر خزیمه در زمان‌ حیات‌ پیامبر(صلی الله علیه وآله) از دنیا رفتند.(۱)پیامبر تا زمانی که خدیجه(سلام الله علیها) زنده بود، (۲) یعنی تا حدود ۵۰ سالگی، با هیچ زن دیگری ازدواج نکرد. جز عایشه، زنانی که پیامبر(صلی الله علیه وآله) با آنان ازدواج کرد، بیوه بودند.(۳) در صورتیکه با توجه به جایگاهی که ایشان داشتند اگر از هر دختری خواستگاری می کردند جواب مثبت بود با این حال تمام همسران ایشان بجز یکی بیوه بود.
این نکته نیز قابل ذکر است که هیچکدام از دشمنان حضرت محمد(صلی الله علیه وآله) به ایشان اشکال نکردند که چرا این تعداد همسر اختیار کرده است زیرا این مسئله در فرهنگ آنها عادی بود، دشمنانی که تهمت ساحر، دروغگو و... به حضرت می زدند کسی اعتراض نسبت به چند همسری ایشان نداشت.

منابع:
۱. ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، تحقیق علی محمد البجاوی، بیروت، دار الجیل، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۶.
۲. مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، قم، انتشارات الشریف الرضی، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۲۸۲؛ ابن عبدالبر، پیشین، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۱۹
۳. طبری، محمد بن جریر، تاريخ الأمم و الملوك‏، بیروت، دار التراث‏، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۱۶۴؛ ابن‌ هشام،‌ السیرة‌ النبویة، بیروت، داراحیاء التراث العربی بی‌تا و دار المعرفة، بی‌تا.ج‏۲، ص۶۴۴.