جمع بندی احادیثی درباره ی چگونگی احوال پرسی

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
احادیثی درباره ی چگونگی احوال پرسی

سلام دو سوال دارم درمورد نحوه ی مصافحه و احوال پرسی با مومنین:

1. آیا در روایات وارد شده است که در احوال پرسی دست بدهیم به هم و اگر آمده کیفیت آن چگونه است؟ اختصاصا آیا با دو دست دست دادن(بنحوی که با یک دست دست داده و با دستی دیگر پشت دست طرف مقابل بگذاریم) وارد شده است؟ معصومین علیهم السلام درهنگام احوال پرسی چگونه دست میدادند؟

2. آیا در روایات وارد شده است که کسی که نسبت به ما دور است دست را بنشانه سلام برایش بالا ببریم؟ یا اینکه دست راست را روی سینه بگذاریم برایش؟ آیا در روایات این ها آمده اند؟

تشکر

برچسب: 

با نام الله



کارشناس بحث: استاد صدیقین

dfffd;469164 نوشت:
سلام دو سوال دارم درمورد نحوه ی مصافحه و احوال پرسی با مومنین:
1. آیا در روایات وارد شده است که در احوال پرسی دست بدهیم به هم
سلام
بله، به مصافحه توصیه زیادی شده. روایت داریم که با یکدیگر مصافحه کنید، که کینه ها را از سینه می برد و در روایت دیگر آن را موجب رحمت الهی و ریختن گناهان معرفی نموده. از امام علی (علیه السلام) روایت شده که وقتی با برادران مؤمن ملاقات می کنید، با آنها مصافحه کنید و بشاشت و شادمانی نشان دهید که در این صورت، وقتی جدا می شوید هیچ گناهی برای شما باقی نمی ماند. برای اطلاعات بیشتر از روایات این باب، می توانید به کتاب حلیة المتقین علامه مجلسی، «آداب سلام و مصافحه» مراجعه فرمایید. (هر روایتی که در این بخش آدرس ندادم را می توانید در همین کتاب ملاحظه فرمایید. در کتاب های روایی مختلف، بابی تحت عنوان آداب مصافحه وجود دارد که روایات متناسب در ذیل آن آورده شده)

dfffd;469164 نوشت:
کیفیت آن چگونه است؟ اختصاصا آیا با دو دست دست دادن(بنحوی که با یک دست دست داده و با دستی دیگر پشت دست طرف مقابل بگذاریم) وارد شده است؟ معصومین علیهم السلام درهنگام احوال پرسی چگونه دست میدادند؟
در روایات مختلفی آمده که ایشان به مصافحه با برادران مؤمن اهمیت می دادند و خود بدان عمل می کردند و اهمیت آن را هم یادآوری می کردند. نمونه هایی از این روایات در کتاب حلیة المتقین، در بابی که عرض کردم آمده.

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَا صَافَحَ رَسُولُ اللَّهِ ص رَجُلًا قَطُّ فَنَزَعَ يَدَهُ حَتَّى يَكُونَ هُوَ الَّذِي يَنْزِعُ يَدَهُ مِنْهُ(الكافي، ج 2، ص 182، ح 15)
پیامبر اکرم چنین بود که وقتی با کسی مصافحه می کرد، هیچگاه دستشان را نمی کشیدند تا آنکه آن دیگری دستش را می کشید!

[این از عجایب اخلاق این مرد بزرگ است! نوعا کسانی که دارای جاه و مقام هستند، گویی خالق مردم اند و رزق و روزی آنها را بدست دارند و انتظار دارند که مردم برایشان خم و راست شوند! این پیامبر نازنین ماست که بر زمین می نشست و غذا می خورد و به کودکان سلام می داد و با هر کس که دست می داد، دستش را نمی کشید تا آن فرد خودش دستش را بکشد! به خاطر همین تواضع ها و فروتنی ها بود که خدای متعال اخلاق او را به وصفی بلند ستایش کرد: وَ إِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظيمٍ (قلم/4) و تو اخلاق عظيم و برجسته‏ اى دارى‏! یک وقت بنده می گویم: پیامبر خیلی خوش اخلاق بود! یک وقت خدای متعال می فرماید: پیامبر اخلاقش فوق العاده والاست! میان ماه من تا ماه گردون، تفاوت از زمین تا آسمان است!]

مصافحه برای دیدارهای روزانه است و معانقه (یعنی دست در گردن یکدیگر انداختن)، به ویژه برای دیدار مسافر انجام می شود؛ گرچه معانقه با برادران مؤمن _اگر چه سفر نرفته باشند و حاضر باشند_ باز ثواب زیادی دارد ولی ظاهرا برای آنهایی که حاضرند (یعنی مسافر نیستند)، بیشتر بر مصافحه تاکید شده.

در چند روایات این نکته آمده که این ثواب ها برای کسی است که خدا را در نظر داشته باشد و برای خدا چنین کند، نه به نیت اهداف دنیایی!

این نکته را هم توجه داریم که این اعمال تظاهر نیست، بلکه نشان از صداقت درونی دو برادر ایمانی با یکدیگر است چه اینکه فرمودند: هر کدام که دیگری را بیشتر دوست بدارد، از رحمت بیشتری برخوردار می شود؛ یعنی در این سلام و مصافحه، پاکی درونی و صفای دل، موج می زند.

این چند روایت هم جالب است:

از امام علی (علیه السلام) روایت شده که وقتی با برادران مؤمن ملاقات می کنید، با آنها مصافحه کنید و بشاشت و شادمانی نشان دهید که در این صورت، وقتی جدا می شوید هیچ گناهی بر شما باقی نمی ماند.

در روایتی دیگر وارد شده که: امام باقر (علیه السلام) از رسول خدا (صلوات الله علیه و آله) نقل می کند که: وقتی یکدیگر را می بینید، به همدیگر سلام کنید و دست بدهید، و وقتی از یکدیگر جدا می شوید، برای همدیگر استغفار نمایید. [عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذَا الْتَقَيْتُمْ فَتَلَاقَوْا بِالتَّسْلِيمِ وَ التَّصَافُحِ وَ إِذَا تَفَرَّقْتُمْ فَتَفَرَّقُوا بِالِاسْتِغْفَارِ ؛ الكافي، ج 2، ص 181، ح 11]

علامه مجلسی در توضیح بند آخر (= استغفار به وقت جدا شدن) می گوید: یعنی به عنوان مثال بگوید: «غفر الله لک» و مانند آن (بيان قوله بالاستغفار بأن يقول غفر الله لك مثلا؛ بحارالأنوار، ج 73، ص 28)

dfffd;469164 نوشت:
2. آیا در روایات وارد شده است که کسی که نسبت به ما دور است دست را بنشانه سلام برایش بالا ببریم؟ یا اینکه دست راست را روی سینه بگذاریم برایش؟ آیا در روایات این ها آمده اند؟
روایتی در این باره پیدا نکردم (روایات باب سلام و مصافحه خیلی زیاد است اما آن مقدار که بنده بررسی کردم پیدا نشد).

البته از راهنمایی ای که در آیه کریمه سوره نساء آمده، تکلیف مشخص است:

وَ إِذا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها أَوْ رُدُّوها إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ حَسيباً (نساء/86)
و هنگامى كه به شما درود گويند، شما درودى نيكوتر از آن، يا همانندش را پاسخ دهيد يقيناً خدا همواره بر همه چيز حسابرس است‏(ترجمه استاد انصاریان)
هر گاه به شما تحيّت گويند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهيد يا (لا اقل) به همان گونه پاسخ گوييد! خداوند حساب همه چيز را دارد(ترجمه استاد مکارم)


به گفته استاد مکارم، منظور از «تحیت» هر نوع اظهار محبتى است كه افراد با سخن به يكديگر ابراز می کنند كه روشن ترين مصداق آن همان موضوع سلام كردن است، و مطابق برخی روایات، اظهار محبت هاى عملى نيز در مفهوم «تحيت» داخل است؛ از امام باقر و امام صادق (علیه السلام) چنين نقل شده كه: منظور از تحيت در این آيه، سلام و هر گونه نيكى كردن است. (تفسير نمونه، ج‏4، ص: 42)

حالا اگر کسی از راه دور به شما ابراز محبت کرد، شما هم مؤدبانه و با حفظ حرمت و کرامت خود، به همان میزان و یا مقداری بهتر، ابراز محبت نمایید.

موضوع قفل شده است