آیا کمک به کسانی که گدایی می کنند درست است؟

تب‌های اولیه

24 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

با سلام و با اجازه از استاد من فقط تجربه شخصی خودم رو میگم انشاالله استاد بصیر خودشون نظر کارشناسی میدهند.

متاسفانه در شهرهای بزرگ مثل تهران یکسری از این افراد که بهشون "متکدیان" گفته می شوند برای خودشون یک گروه تشکیل داده اند متشکل از مرد و زن و بچه و پیر و جوان. از بچه نوزاد گرفته تا چند ساله. یکسری زنان هم هستند که ظاهر مناسبی هم ندارند و دستشون بچه های نوزاد کوچک است که خیلی وقتها متعلق به خودشان نیست. یک سرویس هم دارند که آخر شب اینها از مکان های تکدی که معمولا سر چهارراه ها هستند جمع می کنند و صبح دوباره بر می گردانند. خود من بارها به چشم خودم دیدم که این زنان ها همراه چند جوان شبها دور آتش جمع می شوند و متاسفانه حرکات ناشایست انجام می دهند.
به هر حال به این گروه از افراد که جلوی ماشین ظاهر می شوند به هیچ وجه کمک نکرده و نخواهم کرد چون معلوم الحالند و وظیفه دولت یا شهرداریهاست که اینها را جمع آوری کنند هرچند دوباره مثل قارچ رشد میکنند.

دسته ای دیگر که معمولا در پیاده روها هستند و من خیلی می بینم افراد بی بضاعتی هستند که دست فروشی و نه گدایی میکنند یا کسانی که معلول هستند یا نابینا هستند که مثلا فال فروشی می کنند یا اجناس دیگر می فروشند و من معمولا با اینکه نیازی ندارم از ایشان خریداری می کنم چون می دانم گدایی نمی کنند و از طرفی شاید همین 500 تومان یا 1000 تومان برای من و شما پولی نباشد اما وقتی چیزی با همین پول از این فرد می خری برای این فرد خیلی ارزش دارد و باری از دوشش برداشته می شود.

گاهی هم پیرمردها یا پیرزن ها یا حتی زنانی را می بینم که با چادر چهره خود را پوشانده اند و بعضا در خیابان گدایی کرده و دست فروشی میکنند به اینها هم کمک می کنم.

بستگی به موقعیت و طرف مقابل دارد معمولا می توان متدکی را از فرد نیازمند تشخیص داد.

متاسفانه بعضی از این بچه ها را آموزش داده اند که با قسم و آیه جنس ها یی را بفروشند یا گدایی کنند که معمولا من به اینها کمک نمی کنم حتی یکبار تذکر دادم که قسم نخورند .

در زمان ائمه اطهار این افراد واقعا بی بضاعت بودند. اما الان متاسفانه عادت تکدی گری پیدا کرده اند.

انشاالله استاد خودشان توضیح خواهند داد.

[="tahoma"][="navy"]

hoorshid;260180 نوشت:
ایا کمک کردن به کسانی که در خیابان جلو ما رو میگیرند و یا گاهی در خانه میایند و در خواست پول میکنند درسته؟!
با توجه به اینکه میدانیم که خیلی از این افراد وضع مالی خوبی دارند ولی ظاهری غلط انداز و در واقع از این راه روزگار میگذروندند!؟
ایا این کار به ترویج فرهنگ تکدی گری کمک نمیکنه؟!
از طرف دیگه در تاریخ بسیار داریم که ائمه این کار رو میکردند!
بالا خره باید به گدا کمک کرد یا نه؟مخصوصا وقتی شروع به قسم دادن میکنن!!!!

باسلام و عرض ادب و تشکر و سپاس از مدیر انجمن، سادات، از همکاری و یاری ایشان.
تکدی گری و اظهار ضعف و تظلم در دین مبین اسلام امری ناشایست، شمرده شده و خداوند متعال راضی نیست که هیچ مومنی، برای امرار معاش خود، سربار مردم باشد و با حالت ذلت از دیگران درخواست نماید.
آنهایی هم که معلوم است، این کار را به عنوان شغل اتخاذ کرده اند، نباید به آنها کمک کرد.
در هر جامعه ای انسانهای آبرومندی هستند که باسیلی صورت خود سرخ نگه می دارند و آبروی خود را حفظ نموده اند. اگر مردم چنین انسانهایی را شناسایی کنند و به آنها برسند دیگر در جامعه محتاجی وجود نخواهد داشت و تکدی گران نیز شناسایی خواهند شد.
اما اگر شخص محتاجی پیداشد و به ما رو انداخت، و احتمال راستگویی را در او دیدم و او را رد کنیم، عملی مکروه مرتکب شده ایم.
زیرا همانطور که گدایی کردن مکروه است، گدا را رد نمودن نیز کراهت دارد.[/][/]

[="Tahoma"][="Navy"]حدیث زیبایی از امام صادق نقل شده که روش برخورد با این گونه افرادی که زیاده خواه هستند را نشان می دهد
مسمع بن عبدالملک می گوید که در منى خدمت ابو عبد الله صادق (ع) نشسته بوديم و انگور تناول مى‏كرديم. سائلى آمد و كمك كرد. ابو عبد الله فرمود:
اين خوشه انگور را به او بدهيد. مرد سائل گفت: نيازى به خوشه انگور ندارم، اگر درهمى باشد مى‏پذيرم.(زیاده خواهی کرد و راضی به عطای امام نشد) ابو عبد الله گفت:(امام، فقط در حق او دعا نمودند و البته دعای امام مستجاب است) خداوند خودش وسعت و فراخى نعمت بدهد. آن مرد سائل رفت، اما بعد از لختى بازگشت و گفت: همان خوشه انگور را بدهيد. ابو عبد الله چيزى به او نداد و گفت: خداوند وسعت و نعمت ارزانى دارد.
ديرى نگذشت كه سائلى ديگر آمد و ابو عبد الله سه حبّه انگور برداشت و در دست او گذاشت. مرد سائل سه حبّه را گرفت و گفت:
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ. خدا را سپاس كه به من روزى داد. ابو عبد الله گفت: قدرى صبر كن. و بعد هر دو دست خود را پر از انگور نمود و به سائل داد.
سائل انگور را گرفت و گفت: الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ- ابو عبد الله به او گفت:
باز هم صبر كن. و بعد به غلام خود گفت: آيا چيزى در كيسه دارى؟ غلام پولهاى كيسه را بيرون آورد و ما تخمين زديم كه در حدود بيست درهم باشد.
ابو عبد الله پولها را گرفت و به سائل داد. سائل پولها را گرفت و گفت:
الحمد لله. خدايا اين نعمت از تو است از تو كه شريك و همتا ندارى. باز ابو عبد الله گفت: لختى تأمّل كن. و بعد پيراهن خود را از تن خود بيرون آورد و به سائل داد و گفت: اين پيراهن را بپوش. سائل پيراهن را گرفت و پوشيد و گفت: خدا را شكر كه بر تن عريان من لباس پوشيد، و گويا گفت: اى ابو عبد اللَّه! خداوند به تو جزاى نيك دهد. و غير از اين دعائى نكرد، و رفت.
بعدها ما با خود فكر كرديم كه اگر براى ابو عبد الله دعا نمى‏كرد، ابو عبد الله صادق هماره به خاطر سپاس خدا، بر عطاى خود مى‏افزود.(کافی ج 4، ص 49)
این یکی از روشهای برخوردی معصوم با شخص تکدی گر است.
[/]

خیلی خیلی ممنون از حدیث بسیار جالبی که در پست قبل نوشتین!!

بصیر;260959 نوشت:
اما اگر شخص محتاجی پیداشد و به ما رو انداخت، و احتمال راستگویی را در او دیدم و او را رد کنیم، عملی مکروه مرتکب شده ایم. زیرا همانطور که گدایی کردن مکروه است، گدا را رد نمودن نیز کراهت دارد.

راستش من بالاخره نفهمیدم باید چی کار کنم به کسانی که تو خیابون جلومو میگیرن کمک کنم یا نه؟!

جواب مثبت دلایلش اینه:
خیلی وقت ها ائمه این کار رو میکردن!مثل ماجرای معروفی که در مورد حضرت علی و حضرت فاطمه نقل میشه!که سه شب افطارشون رو بخشیدن
دلیل دوم هم:

بصیر;260959 نوشت:
گدا را رد نمودن نیز کراهت دارد.

و دلایل جواب منفی:

بصیر;260959 نوشت:
گدایی کردن مکروه

و البته این کار نوعی تشویق انهاست!
در ضمن یه سوال دیگه!کسانی که شغل کاذب دارند چه طور؟!مثلا اسفند دود میکنن یا به زور به ادم دعا یا فال میفروشن!!!....از اونهام نباید خرید؟!

hoorshid;261012 نوشت:
خیلی خیلی ممنون از حدیث بسیار جالبی که در پست قبل نوشتین!!

راستش من بالاخره نفهمیدم باید چی کار کنم به کسانی که تو خیابون جلومو میگیرن کمک کنم یا نه؟!

جواب مثبت دلایلش اینه:
خیلی وقت ها ائمه این کار رو میکردن!مثل ماجرای معروفی که در مورد حضرت علی و حضرت فاطمه نقل میشه!که سه شب افطارشون رو بخشیدن
دلیل دوم هم:

و دلایل جواب منفی:

و البته این کار نوعی تشویق انهاست!
در ضمن یه سوال دیگه!کسانی که شغل کاذب دارند چه طور؟!مثلا اسفند دود میکنن یا به زور به ادم دعا یا فال میفروشن!!!....از اونهام نباید خرید؟!

[="royalblue"]باسلامی مجدد
نتیجه بحث این شد که اگر یقین داریم که دروغگوست و یا انسان بدبختی است که با این پول، مواد مخدر می خرد و بیشتر خود را بدبخت می کند، یا اموری غیر شرعی انجام می دهد یا کارهای غیر مفید انجام می دهد، به این افراد نباید صدقه داد.
در ثانی عده ای از این افراد که تکدی گری می کنند و برای خود آبرویی قائل نیستند، نیازی به کمک آنچنانی ندارند زیرا امورات آنها با پر شدن شکمشان هل می شود و نیازی به دلسوزی ما ندارند، به اندازه این که شکم را سیر کنند، روزی گیرشان می آید و باقی پولها را به هدر می دهند یا انباشته می کنند.
اما اگر همین که احتمال صداقت در گفتارشان وجود داشت، می توان به آنها کمک کرد هر چند که کارشان مکروه است، البته به اندازه ای که نیازشان بر طرف شود، چون ممکن است راست بگویند و نیازمند باشند. البته بهترین روش، پیگری امورات زندگیشان است، تا اگر نیاز به نسخه پزشک، یا بلیطی برای رسیدن به وطنشان و یا غیره دارند، تامین شود.
آن مواردی که اهل بیت، به آنها کمک می کردند، ناظر به مواردی است که یقین به محتاج بودنشان، وجود داشته و مستحق بوده اند. لذا در قرآن هم تعبیر، مسکین، یتیم و اسیر برای آنها آمده است، پس واقعا این صفات را داشته اند.(سوره انسان، آیه Dirol
البته حکایت منقول درباره امام صادق علیه السلام نیز، روش صحیح برخورد با این گونه افراد را بیان می کند.
التماس دعا[/]

[="Tahoma"][="Indigo"]سلام
اگر اجازه بفرمایید بحث را گسترش دهیم.

به فتوای مراجع،خلاف قوانین،حرمت شرعی دارد
به فتوای مراجع اگر خرید،فروش،تشویق و هر عمل ما باعث تشویق فرد به ارتکاب به خلاف
قوانین شود حرام است.مگر آنکه ناچار باشیم.

همه میدانیک که چقدر با گدایان و خصوصا و خصوصا و خصوصا دست فروشان و
گل فروشان و.... برخورد میشود.دیده اید مامورین شهرداری را به دنبال گل فروشان
و گل فروشان را در حال فرار.دست فروشانی که با رشوه نشسته اند،جایشان سرقفلی
دارد،و مسایل دیگر که همه خلاف قوانین ماست.
البته قوانینی که پشتوانه های محکمی ندارند،متاسفانه.نه فرصت شغلی و نه رسیدگی آنچنان
چشم گیر.شاید من هم بودم مجبور به دست فروشی میشدم.

اما با این اوضاع،من مدتی است به هیچ گدایی و دستفروشی حتی کسی که اطمینان کنم مستحق
است نمیکنم.چرا که میترسم برای انجام مستحب،در دام حرام بیافتم.
البته از کارشناس فقه هم دعوت میکنم این مطلب را بخوانند و به نتیجه ای وسیع تر برسیم،ان شالله
[/]

از آدمایی که بین گداها و دستفروش ها هیچ تفاوتی قائل نیستند بدم میاد و منتفرم...
خب البته کسی این چوری فکر میکنه که اون بالا بالاها نشسته باشه و نفسش از جای گرم دربیاد و همه جوره هم تامین باشه...
این قوانین رو هم همون آدمای نادان و جاهل وضع کردند که نفسشون از جای گرم درمیاد...
طبق کدام حکم خدا دستفروشی گناهه؟
البته من موافق کسانی که با وضع رقت انگیز دست فروشی میکنند و با التماس از آدم میخوان که چیزی ازشون بخریم نیستم ولی اون برای جوان دستفروشی رو که برای کسب درآمد حلال توی خیابان یا هر جای دیگه دستفروشی میکنه ولی دزدی (لابد دیگه همتون میدونید دزدی حرامه!) نمیکنه احترام قائلم.

حیف که مرفهان بی درد چشماشون برای دیدن واقعیت کوره...

رضاهو;263120 نوشت:
سلام اگر اجازه بفرمایید بحث را گسترش دهیم. به فتوای مراجع،خلاف قوانین،حرمت شرعی دارد به فتوای مراجع اگر خرید،فروش،تشویق و هر عمل ما باعث تشویق فرد به ارتکاب به خلاف قوانین شود حرام است.مگر آنکه ناچار باشیم. همه میدانیک که چقدر با گدایان و خصوصا و خصوصا و خصوصا دست فروشان و گل فروشان و.... برخورد میشود.دیده اید مامورین شهرداری را به دنبال گل فروشان و گل فروشان را در حال فرار.دست فروشانی که با رشوه نشسته اند،جایشان سرقفلی دارد،و مسایل دیگر که همه خلاف قوانین ماست. البته قوانینی که پشتوانه های محکمی ندارند،متاسفانه.نه فرصت شغلی و نه رسیدگی آنچنان چشم گیر.شاید من هم بودم مجبور به دست فروشی میشدم. اما با این اوضاع،من مدتی است به هیچ گدایی و دستفروشی حتی کسی که اطمینان کنم مستحق است نمیکنم.چرا که میترسم برای انجام مستحب،در دام حرام بیافتم. البته از کارشناس فقه هم دعوت میکنم این مطلب را بخوانند و به نتیجه ای وسیع تر برسیم،ان شالله

با عرض سلام خدمت جناب عالی و تشکر از سئوال شما
و با کسب اجازه از کارشناس گرانقدر استاد بصیر

اگر در جایی کار ما کمک به تخلف از قوانین مصوب باشد قطعا جایز نیست اما کمک کردن به هر سائل و گدایی این خصوصیت را ندارد و این مسئله باید توسط مکلف به صورت موردی تشخیص داده شده و عمل شود .(1)

همیشه سالم و موفق باشید

پی نوشت:
1. استفتاء از دفتر آیت الله مکارم شیرازی در قم

[="Tahoma"][="Navy"]

رضاهو;263120 نوشت:
سلام اگر اجازه بفرمایید بحث را گسترش دهیم. به فتوای مراجع،خلاف قوانین،حرمت شرعی دارد به فتوای مراجع اگر خرید،فروش،تشویق و هر عمل ما باعث تشویق فرد به ارتکاب به خلاف قوانین شود حرام است.مگر آنکه ناچار باشیم. همه میدانیک که چقدر با گدایان و خصوصا و خصوصا و خصوصا دست فروشان و گل فروشان و.... برخورد میشود.دیده اید مامورین شهرداری را به دنبال گل فروشان و گل فروشان را در حال فرار.دست فروشانی که با رشوه نشسته اند،جایشان سرقفلی دارد،و مسایل دیگر که همه خلاف قوانین ماست. البته قوانینی که پشتوانه های محکمی ندارند،متاسفانه.نه فرصت شغلی و نه رسیدگی آنچنان چشم گیر.شاید من هم بودم مجبور به دست فروشی میشدم. اما با این اوضاع،من مدتی است به هیچ گدایی و دستفروشی حتی کسی که اطمینان کنم مستحق است نمیکنم.چرا که میترسم برای انجام مستحب،در دام حرام بیافتم. البته از کارشناس فقه هم دعوت میکنم این مطلب را بخوانند و به نتیجه ای وسیع تر برسیم،ان شالله

باسلام
جواب همان بود که عرض شد و دیگر جای شبه و بحث باقی نمی ماند.
از کارشناس محترم جناب سجاد هم تشکر می کنم که پاسخ فقهی این مطلب را ذکر نمودند.[/]

من خودم به شخصه کمک می کنم اما نه اون قدر که باعث گدا پروری بشه مثلا 100 تومن میدم که طرف با اون مبلغ کار خاصی نتونه بکنه و فقط خوراکی بتونه بخره نه اینکه حالا یه مواد یا اینکه ببینه به به با گدایی چه پول خوبی گیرم میاد اونقدری میدم که دست کسی که جلوم دراز شده خالی برنگرده

سلام عليكم

اين مساله گداپروري هم معضلي است.

اگر محتاجين هر جامعه اي درست سامان دهي بشوند ديگر تكليف روشن است.

ياحق

تنها راه سامان دهی محتاجین جامعه کارافرینی برای همه ی افراد جامعه هستش.
توی همین اسک دین خودتون خوندم که شخص سائلی که دو دست نداشت خدمت یکی از امام ها اومد و گفت من محتاجم به من کمک کنید و امام هم که دیدند گردن او سالم است به او گفتند برو بار جا به جا کن...
الان واقعا چرا کسی که به شغل سطح پایین مشغول میشه قویترها و اونایی که اون بالا بالاها نشستن اذیتش میکنند؟؟!

الان مد شده یه عده بچه ها رو میدزدن و یا کسایی که هیچ کسو ندارن یا نو جوان ها و جوان ها رو گول میزنن و یا معتاد ها رو همشونو اسکان میدن بعدش یه چیزایی ( آدامس،دعا، بستگی به مکانش داره)
میدن تا ببرن بفروشن و پولهاشون میگیرن و برای اینکه از دستشون ندن و اونا رو به خودشون وابسته کنن اونا رو معتاد میکنن.
پس برای جلو گیری از اعتیاد دیگران و از بین رفتن چنین گروهایی ازشون چیزی نخرین!

به نظر این حقیر :
بهتره طبق کلام و دستور خدا عمل بشه:
کمک اول به فقیر خانواده بعد محله بعد یتیم ها و بعد مسکین ها و در راه مانده ها . این طوری حتی اگه گزینه ی اول و هر خانواده رعایت کنه (کمک به فقیر خانواده خود) خیلی تعدادشون کم میشه.
هم میشینیم نگاه میکنیم با ذره بین که آهای چرا دولت ال نکرد بل نکرد ....

سلام.

داشتم اخبار جمع آوری کمک های مردمی برای زلزله زدگان آذربایجان رو میدیدم که چطور هنرمندان و ورزشکارا بین مردم می رفتند و برای این بندگان خدا پول جمع می کردند. خدایی هم مردم استقبال کردند و کمک زیاد کردند. حسرت خوردم گفتم خدا شاهده اگر هر چند گاهی برای بی بضاعتها و فقرای کشور هم این جوری گلریزان می کردند خیلی از این بندگان خدا رو می شد پوشش داد. حتما باید یک اتفاق سنگین بیفته تا بفهمیم بابا مردم درد دارند. خیلی ها خاموش در گوشه و کنار این مملکت دارند از گرسنگی و نداری می میرند.

[="Tahoma"][="Indigo"]

بنده خدا1;263223 نوشت:
این قوانین رو هم همون آدمای نادان و جاهل وضع کردند که نفسشون از جای گرم درمیاد...
طبق کدام حکم خدا دستفروشی گناهه؟

خوب ببینید،بالاخره باید قانون حاکم باشد.اگر دسفروشی آزاد باشد،خیلی مشکلات
در جامعه پیش می آید.
عدم تعهد فروشنده
کالای بی کیفیت
فروش و فرار از روشن شدن کالای قاچاق
و هزاران مسایل دیگر

این که غیر قانونی است این همه شیوع پیدا کرده.اگر قانونی باشد که دیگر
بر سر چهارراه ها خودرو،مسکن،ویلا و.... هم معامله میشود.اگر شما از خیابان
جمهوری در تهران،از دستفروش گوشی موبایل خریدید(که خیلی ها میخرند)،و فردا
فهمیدید گارانتی آن جعلی است،دستتان به کجا بند است؟
اصلا این همه چاپ گارانتی جعلی از کجاست؟ دلیلشان چیست؟
وقتی مغاره دار باشد،مسئولیت هم متوجه اوست. [/]

با سلام

منم مخالف هرج و مرج توی جامعه هستم
ولی حرف من اینه که این قوانین برای شرایط فعلی جوامع امروزی تصویب شدند و ممکنه با عوض شدن شرایط قوانین مصوب انسانها هم عوض بشوند.
اصلا فرض کنیم یه روزی سر همین چهار راهها بیان خونه و ویلا معامله کنند جدای از عدم مسئولیت و این چیزا_که بازم اگه طرف تو کارش جدی باشه کلک نمیزنه چونکه حتی دستفروش درستکار هم مشتری ثابت داره درست مثل مغازه دار های درستکار _ آیا شما اون دستفروش رو با گداهای سر همون چهار راه مقایسه میکنید؟
مسلما جوابتون خیر خواهد بود
چونکه درسته که کار هر دو خلاف عرف جامعه هست ولی اونی که مثلا خونه معامله میکنه یا مثال واضح تر و عملی ترش اونی که سبزی میفروشه یا شارژ ایرانسل میفروشه و یا شال و روسری میفروشه در اصل یک فروشنده خرده پاست که در یک مکان غیر عرفی به عرضه اجناس یا خدمات خود می پردازد ولی یک گدا هیچ تجارتی انجام نمیدهد چونکه برای پولی که از مردم دریافت میکند هیچگونه سرمایه ای نگذاشته و فقط با تحریک احساسات مردم از آنها پول میگیرد.
حرف اصلی من اینه که به نظر شما آیا این دوتا یکی هستند؟

متأسفانه از بس تبلیغ کردند: کمک نکنید، کمک نکنید، حرامه، چه و چه ... حالا حتی برادر مؤمن هم که نیاز دارده وقتی به دوستِ مثلا مؤمنش رو میندازه، در جوابش راست یا دروغ یا توریه نمی دانم، میگه: به خدا شرمندم دستم خالیه، ببینم می تونم برات کاری کنم یا نه!!!!
می ترسه اگه کمک کنه دیگه پس نده یا دیر بده یا ...
اینهم از حکایت مسلمانی.

اما به نظرم یه روایتی از حضرت رسول صلی الله علیه وآله در این مورد وارد شده که: اگر سائلی از شما درخواست کمک کرد، به دل خود رجوع کنید اگر دلتان به حالش سوخت کمک کنید.
لطفا کارشناسان بفرمایند چنین روایتی صحت دارد یا نه؟ چون من خودم به شخصه این رو مد نظر قرار دادم.

یه حرف دیگه که من بهش توجه دارم اینه که: من چی کار به گدایان دارم راست می گوید یا دروغ به عهدۀ خودش، مهم برای من اینه که صفت پسندیدۀ سخاوت رو در نفسم شکوفا و ملکه کنم حالا با آمدن این گدا شرایط فراهم میشه، الحمدلله، یه چیزی کم یا زیاد،کمکش می کنم.
بعضی وقتا هم به خدا میگم: خدایا می دونم این بندۀ خدا(گدا) دروغ می گه، ولی من کمکش می کنم تا وقتی من هم به در خونت اومدم و گفتم خدایا فلانم و بهمانم ، اینو بده اونو بده، تو هم با اینکه میدونی دروغ میگم و اهلش نیستم کمکم کنی و با کرمت با من برخورد کنی!
:Gol::Gol:

سلام علیکم
صحبتی از حاج اقا مجتهدی به یاد دارم
ایشون میفرمودند که :
به فقیرا کمک کنید
نه اینا که توی کوچه و خیابون ها هستند
خیلی ها دارن آبرومندانه زندگی میکنن ...

hoorshid;260180 نوشت:
ایا کمک کردن به کسانی که در خیابان جلو ما رو میگیرند و یا گاهی در خانه میایند و در خواست پول میکنند درسته؟!
با توجه به اینکه میدانیم که خیلی از این افراد وضع مالی خوبی دارند ولی ظاهری غلط انداز و در واقع از این راه روزگار میگذروندند!؟
ایا این کار به ترویج فرهنگ تکدی گری کمک نمیکنه؟!

از طرف دیگه در تاریخ بسیار داریم که ائمه این کار رو میکردند!

بالا خره باید به گدا کمک کرد یا نه؟مخصوصا وقتی شروع به قسم دادن میکنن!!!!


:gig::gig::gig:

کارشناس بحث : بصیر

[="darkgreen"]هوالعالم

هر گدایی فقیر میشه اما هر فقیری گدا نمیشه !

تعریف فقیر و گدا از هم جداست .

فقیر مومن
فقر و نیازش رو علنی نمی کنه و جار نمیزنه ! حتی در این مورد پنهانکاری و توداری میکنه
و همیشه با کمک و مشورت اهل خدایی که گاها خود در قسمت یا طبقه ای از زندگی دچار فقر میشند یا شدن حفره های زندگی خود رو بی منت دیگری پر میکنه ...
سعادت و معرفت زیادی لازمه که چنین فقیری سر راه ما قرار بگیره و ما بتونیم بدون منت حق لطف خدا رو ادا کنیم .

ولی هر گدایی فقیره
اما گاهی وقتا چاله ی زندگی شخص یعنی فقره این فقیر از مادیات نیست
از تهی بودن ظرف اندیشه و سیاهی ایینه ی اینده نگریست
و گداییه پول بهانه ی ناآگاهانه ست .

مسلما اشاره به راه چاره و فرار ازین گودال
بهتر ست از عمیق تر کردنه این گودال ...

باور کنید خیلی ازین فقرای تاج سر و متکدیان سمج

نمیدونند صندوق قرض الحسنه چیه !!
یا موسسه خیریه یعنی چی و به چه کاری میاد ؟
یا نمیدانند مشاورین اجتماعی و شهرداری چه کاره هستند ؟
و کلا اکثرا به حقوق خودشون اگاه نیستند .

همین که یه اشاره ای به فلان موسسه یا شخص بکنیم
ارزش و ثوابش خیلی بیشتر از پرداخت پول بوده و هست ...[/]

لطفا و خواهشا توجه کنید که هر کسی میاد گدایی ببینین وضعش چطوره
من خیلیا رو دیدم که کارشون این شده
باور کنین فقیر واقعی این کارو نمی کنه اگر هم بکنه نمیاد تو عموم
همه ما تو اشنایان و تو اقوام ممکنه فقیر داشته باشیم پس بهتره بعنوان یه هدیه که بدش هم نیاد واسشون ببریم
نه تو خیابون صد تومان صد تومان بدیم و بعد اون نگاه کنه ببینه هزارتا از این صدتومان ها گیرش اومده
چرا که همین صدها تومان می تونه به کمک یه بیماری بیاد به کمک بچه های بی سرپرست بیاد به کمک جهیزیه بیاد به کمک دو جوونی که تازه ازدواج کردن بیاد

[="Tahoma"][="Green"]لا حول و لا قوة الا بالله

ی گدایی هست که هر روز ساعت 6:30 که میرم سر کار میبینمش
ی خانم که سر پیچ یکی از پرترددترین خیابونها می ایسته و انصافاً هم یک مکان استراتژیک هست چون اکثر راننده ها که سر پیچ سرعتشون رو کم میکنن اون وقت صبح ی پولی هم به این خانوم میدن
تا ساعت 8:30 - 9 بیشتر از حقوق یک روز من که تا 5 بعد از ظهره درآمد داشت
یک بار که دستکش دستش نبود دیدم تو هر انگشتش ی انگشتر طلا هست
اگر یک هزارم وقتی که گذاشتم درس بخونم به شغل شریف تکدی گری اشتغال داشتم زندگیم از این رو به اون رو میشد :Khandidan!:
[/]

جمع بندی:
سوال:
ایا کمک کردن به کسانی که در خیابان جلو ما رو میگیرند و یا گاهی در خانه میایند و در خواست پول میکنند درسته؟!
با توجه به اینکه میدانیم که خیلی از این افراد وضع مالی خوبی دارند ولی ظاهری غلط انداز و در واقع از این راه روزگار میگذروندند!؟
ایا این کار به ترویج فرهنگ تکدی گری کمک نمیکنه؟!
از طرف دیگه در تاریخ بسیار داریم که ائمه این کار رو میکردند!
بالا خره باید به گدا کمک کرد یا نه؟مخصوصا وقتی شروع به قسم دادن میکنن!!!!
جواب:
باسلام و عرض ادب
تکدی گری و اظهار ضعف و تظلم، در دین مبین اسلام امری ناشایست، شمرده شده و خداوند متعال راضی نیست که هیچ مومنی، برای امرار معاش خود، سربار مردم باشد و با حالت ذلت از دیگران درخواست نماید.
آنهایی هم که این کار را به عنوان شغل اتخاذ کرده اند، نباید به آنها کمک کرد.
در هر جامعه ای انسانهای آبرومندی هستند که باسیلی صورت خود سرخ نگه می دارند و آبروی خود را حفظ نموده اند. اگر مردم چنین انسانهایی را شناسایی کنند و به آنها برسند دیگر در جامعه محتاجی وجود نخواهد داشت و تکدی گران نیز شناسایی خواهند شد.
اما اگر شخص محتاجی پیداشد و به ما رو انداخت، و احتمال راستگویی را در او دیدم و او را رد کنیم، عملی مکروه مرتکب شده ایم.
زیرا همانطور که گدایی کردن مکروه است، گدا را رد نمودن نیز کراهت دارد.
حدیث زیبایی از امام صادق نقل شده که روش برخورد با این گونه افرادی که زیاده خواه هستند را نشان می دهد
مسمع بن عبدالملک می گوید که در منى خدمت ابو عبد الله صادق (ع) نشسته بوديم و انگور تناول مى‏كرديم. سائلى آمد و كمك كرد. ابو عبد الله فرمود:
اين خوشه انگور را به او بدهيد. مرد سائل گفت: نيازى به خوشه انگور ندارم، اگر درهمى باشد مى‏پذيرم.(زیاده خواهی کرد و راضی به عطای امام نشد) ابو عبد الله گفت:(امام، فقط در حق او دعا نمودند و البته دعای امام مستجاب است) خداوند خودش وسعت و فراخى نعمت بدهد. آن مرد سائل رفت، اما بعد از لختى بازگشت و گفت: همان خوشه انگور را بدهيد. ابو عبد الله چيزى به او نداد و گفت: خداوند وسعت و نعمت ارزانى دارد.
ديرى نگذشت كه سائلى ديگر آمد و ابو عبد الله سه حبّه انگور برداشت و در دست او گذاشت. مرد سائل سه حبّه را گرفت و گفت:
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ. خدا را سپاس كه به من روزى داد. ابو عبد الله گفت: قدرى صبر كن. و بعد هر دو دست خود را پر از انگور نمود و به سائل داد.
سائل انگور را گرفت و گفت: الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ- ابو عبد الله به او گفت:
باز هم صبر كن. و بعد به غلام خود گفت: آيا چيزى در كيسه دارى؟ غلام پولهاى كيسه را بيرون آورد و ما تخمين زديم كه در حدود بيست درهم باشد.
ابو عبد الله پولها را گرفت و به سائل داد. سائل پولها را گرفت و گفت:
الحمد لله. خدايا اين نعمت از تو است از تو كه شريك و همتا ندارى. باز ابو عبد الله گفت: لختى تأمّل كن. و بعد پيراهن خود را از تن خود بيرون آورد و به سائل داد و گفت: اين پيراهن را بپوش. سائل پيراهن را گرفت و پوشيد و گفت: خدا را شكر كه بر تن عريان من لباس پوشيد، و گويا گفت: اى ابو عبد اللَّه! خداوند به تو جزاى نيك دهد. و غير از اين دعائى نكرد، و رفت.
بعدها ما با خود فكر كرديم كه اگر براى ابو عبد الله دعا نمى‏كرد، ابو عبد الله صادق هماره به خاطر سپاس خدا، بر عطاى خود مى‏افزود.[1]
این یکی از روشهای برخوردی معصوم با شخص تکدی گر است.
نتیجه بحث این شد که اگر یقین داریم که دروغگوست و یا انسان بدبختی است که با این پول، مواد مخدر می خرد و بیشتر خود را بدبخت می کند، یا اموری غیر شرعی انجام می دهد یا کارهای غیر مفید انجام می دهد، به این افراد نباید صدقه داد.
در ثانی عده ای از این افراد که تکدی گری می کنند و برای خود آبرویی قائل نیستند، نیازی به کمک آنچنانی ندارند زیرا امورات آنها با پر شدن شکمشان هل می شود و نیازی به دلسوزی ما ندارند، به اندازه این که شکم را سیر کنند، روزی گیرشان می آید و باقی پولها را به هدر می دهند یا انباشته می کنند.
اما اگر همین که احتمال صداقت در گفتارشان وجود داشت، می توان به آنها کمک کرد هر چند که کارشان مکروه است، البته به اندازه ای که نیازشان بر طرف شود، چون ممکن است راست بگویند و نیازمند باشند. البته بهترین روش، پیگری امورات زندگیشان است، تا اگر نیاز به نسخه پزشک، یا بلیطی برای رسیدن به وطنشان و یا غیره دارند، تامین شود.
آن مواردی که اهل بیت، به آنها کمک می کردند، ناظر به مواردی است که یقین به محتاج بودنشان، وجود داشته و مستحق بوده اند. لذا در قرآن هم تعبیر، مسکین، یتیم و اسیر برای آنها آمده است، پس واقعا این صفات را داشته اند.[2]
البته حکایت منقول درباره امام صادق علیه السلام نیز، روش صحیح برخورد با این گونه افراد را بیان می کند.


[/HR][1] (کافی ج 4، ص 49(

[2] .(سوره انسان، آیه 8(

موضوع قفل شده است