جمع بندی آیا نقطه ی پایانی برای دعا کردن هست؟

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا نقطه ی پایانی برای دعا کردن هست؟

سلام وخسته نباشید
جوانی 28 ساله هستم سالهاست برای حاجتی به درگاه خدا دعا میکنم مخصوصا این چند سال اخیر بیشتر!
امواع ختم قران وسوره ودعا ونماز شب و....هر چی که به ذهنتون میرسه!
ولی نه تنها خدا مرا در رسیدن به این حاجتم یاری نمی کنه بلکه روز به روز از حاجتم دور تر هم میشم.
گناههایی که فک میکردم خدارو ناراحت میکنه ترک کردم هر کاری به ذهنم می اومد انجام دادم ولی نمیشه واین روزها بیشتر از هر زمان دیگه ای به این نتیجه رسیدم که نمیشه وقرار نیست هیچوقت دیگه ای این اتفاق در زندگی من بیوفته
در ضمن حاجتم هم شرعیه وگناه نیست ومعقوله!
الانم در ختم دعی مشلول ویستشیرم.
دعای مشلول برای ترک گناهانم وقبول شدن توبه ام ودعای یستشیر برای حاجتم!
امروز خسته شدم خیلی!دیگه می خوام همه ی دعاهارو ترک کنم والتماس وزاری به درگاه خدارو تموم کنم.حس می کنم خدا هم از من خسته شده چون دعا می خونم تا میرسم به خواستن حاجتم زبونم قفل میشه وبا خودم میگم این همه سال دعا کردم نشده حتما خدا نمی خواد پس من چرا مخالف خدا بخوام؟
طی این سالها انتظار برام شیرین بوده ولی این روزها خیل برام عذاب اور شده چون پایان خوبی برای این انتظار نمی بینم.در واقع می تونم بگم دعا کردن کم کم دیگه ارومم نمیکنه.
حالا می خوام بپرسم ایا ترک همه ی این دعاها وفراموش کردن حاجتم ناامیدی از درگاه خدا محسوب میشه ومن گناه میکنم چون می دونم ناامیدی بزرگترین گناهه..ولی من چند ساله دعا کردم...می تونم دیگه دعا کردن رو تموم کنم؟

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد سینا

سلام و عرض ادب

در ابتدا تو صیه می کنم تاپیک زیر را به طور کامل مطالعه کنید چون بنده در این تاپیک به طور واضح پاسخ سوال کابر محترمی را که سوالشون مشابه سوال شما بوده،جواب دادم.

http://www.askdin.com/thread32698.html

فقط یک نکته اضافه کنم و آن این که انسان لازم است برای انجام هر کاری به ظرفیت روحی خودش توجه وِیژه داشته باشد گاهی به دلیل زیاده روی در امری انسان ممکن است کاری را بیش از حد ظرفیت روحی بر خود تحمیل نماید و این روش گر چه در ابتدای راه مفید است اما در دارز مدت اثر معکوس خواهد داشت دقیقا همچون حالتی که برای شما پیش آمده است .ما در آموزه های اسلام به دعا و اصرار بر دعا دستور داده شده ایم منتها نه بدین معنا که اصرار ما به گونه ای باشد که بعد از مدتی سرخورده شویم بلکه اصرار بر دعا با اضافه کردن این عنوان که از خداوند بخواهیم هر چه به صلاح ما است همان را رقم بزند . وقتی در عین حالی که حاجتی را مد نظر گرفته اید ،اصل کار و نتیجه ی امر را به خدا بسپاریدو به این امر معتقد باشید که انچه خداوند رقم می زند بهترینهاست در نتیجه از دعا و اصرار در دعا لذت برده و به آرامش می رسید و هرگز ناامیدی و یاس را تجربه نمی کنید .توصیه می شود برای این که مجددا بتوانید به نیروی تازه ی روحی دسترسی پیدا کنید به واجبات توجه بیشتری نموده و مستحبات را از جهت کمیت کمتر و از حیث کیفیت و توجه در معانی ادعیه و تفکر در انها بالا ببرید تا از این طریق نیروی ازدست رفته تامین شود ضمن این که می توانید با در نظر گرفتن حاچجت خدا همچنان صلاح کار خویش را به خداوند بسپارید.

در تاپیکی که معرفی شد شرایط اجابت دعا مطرح شده است گاه ممکن است عدم دریافت حاجت به دلیل عدم توجه به شرایط دعا باشد لازم است از این جهت نیز اطمینان حاصل کنید که آیا به تمام شرایط اجابت توجه کرده اید یا نه ؟

موضوع قفل شده است