جمع بندی آیا ما تاوان اشتباه حضرت آدم (ع) را می دهیم؟

جمع بندی پرسش: آیا این حرف درست است که ؛ اگر  حضرت آدم (علیه السلام) از آن میوه نخورده بود الان ما اینجا نبودیم و اینقد بدبختی نداشتیم. آیا برای رد حرف فوق می توان از آیه "لقد خلقناالانسان فی کبد" استفاده کنیم؟ پاسخ: بدون شک خداي تعالي از همان ابتدا آدم را براي زندگي زميني خلق کرد و فرمود «وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً» و (به یاد آر) وقتی که پروردگارت فرشتگان را فرمود که من در زمین خلیفه‌ای خواهم گماشت. (1) و از اول قرار نبود که انسان در بهشت ماندگار باشد. اما اگر قرار بود که روی زمین قرار بگیرد چرا او را ابتدا در بهشت ساکن کرد؟ چون که انسان براي زندگي زميني نياز به يک تمرين و آمادگي داشت و اگر از همان ابتدا روي زمين قرار مي گرفت نمي توانست امورات خود را اداره کند . همين که آدم آفريده شد و داراي قواي دروني مختلف مثل خشم و غضب و شهوت و تفکر و حس دوست داشتن اطراف، حس پرستش و ... بود هيچ تجربه اي نسبت به زندگي نداشت براي همين خدا بستري به نام بهشت(باغي زميني) براي او فراهم کرد تا او در آنجا با عوامل مختلف روبرو شود وسوسه هاي شيطان را بشناسد چگونگي فريب او را بشناسد(حتي شيطان براي گول زدن انسان قسم هم مي خورد!! ) و ... پس اينگونه نبود که اگر آدم از آن درخت نمي خورد تا ابد در بهشت مي ماند! بلکه اين بهشت يک فضاي تمريني بود براي آدم براي همين روي زمين آمدن تنبيه براي آدم نبود گرچه اگر  از آن درخت نمي خورد کمي بيشتر در آن بهشت مي ماند تا آمادگي اش بيشتر مي شد. آیه ای هم که بیان کردید می تواند شاهد خوبی بر این مدعا باشد که اصلا خدا انسان را در سختی خلق کرده است و طرز و نحوه زندگی انسان به گونه ای است که زندگی او همراه سختی است «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي كَبَدٍ » که ما انسان را به حقیقت در رنج و مشقّت آفریدیم (و به بلا و محنتش آزمودیم). (2) اگر انسان در این دنیا می خورد سختی دفع را به همراه دارد لذتی که در آشامیدن دارد مسبوق به رنج تشنگی است اگر جوانی می کند باید منتظر سختی پیری باشد اگر سلامتی دارد باید بداند که مریضی در کمین اوست. و همه این ها عوارض زندگی مادی دنیوی است.   پی نوشت ها: 1- بقره: 30. 2- بلد:4.