آیا دنیا محل زندگی نیست؟؟

تب‌های اولیه

10 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا دنیا محل زندگی نیست؟؟

سلام

سوال یکی از کاربران بزرگوار

دوستی گفته بود دنیا محل زندگی نیست و نباید تفریح توش کرد فقط و فقط باید کار کرد و عبادت کرد!
من در جوابش این حدیثو نقل کردم


اين حديث از حضرت علي يعني اينكه دنيا محل زندگي نيست و فقط آدم بايد توي دنيا عبادت كنه و تفريح نكنه و خودشو واسه آخرت آماده كنه؟
بكوش براي دنياي خود, به قدري كه گويي هميشه زنده خواهي ماند و بكوش براي آخرت خود, به طوري كه گويي فردا خواهي مرد


اما به من گفت شما منظور این حدیث و نفهمیدی منظور حضرت علی(ع) این بوده که دنیا مزرعه آخرته و محل زندگی نیست!
حالا من از شما می پرسم که واقعا دنیا محل زندگی نیست؟

فقط باید برای آخرت تلاش کرد؟ و دنیا رو رها کرد؟

منظور این حدیث اصلا چی بوده؟

باز سلام

عارض ام خدمت سرکار بزرگوار که:

دنیا هم محل عبادت است و بندگی و هم محل تفریح است و زندگی

ولی نکته مهم اینجاست که تفریح و زندگی انسان باید در راستای عبادت وبندگی باشد نه در خلاف جهت ان

بله این دنیا مزرعه آخرت است
ولی یادمان هم باشد که در این مزرعه باید زندگی کنیم تا چیزی بکاریم

باید در طول زندگی خود عبادت کنیم و بندگی
اگر تمام افعال و کردار انسان در طول دستورات و فرامین الهی باشد همان حکم کاشت در زندگی دنیا را دارد که نتیجه کاشت را در آخرت برداشت خواهیم کرد

اگر منظور از رها کردن دنیا و چسبیدن به آخرت بی خیال شدن زندگی و گوشه گیری و رهبانیت است
نخیر نظر اسلام این نیست که از نعمات الهی در دنیا استفاده نکن
ولی اگر منظور از رها کردن دنیا و به فکر آخرت بودن این است که هر کاری که در دنیا می کنیم فکر نتیجه اش در اخرت باشیم این درست است

و نه باید به خاطر آباد کردن دنیا از اخرت مان بگذریم
نه می شود و نه می توانیم فقط و فقط برای اخرت کار کنیم

باید از نعمات دنیوی استفاده بکنیم تا برای اخرت توشه ای داشته باشم

باز اگر مطلبی بود بفرمایید

دنیا بهانه ای!×! برای اشرف مخلوقات بودن انسانها و پلی است که بعد گذر دشوار و با باظنی آرام! برای لذت بردن انسانها از بهشت و آخرت
دنیا پل رسیدن به آخرت و جای قرار نیست فرار!

عمروخالد;170572 نوشت:
دنیا بهانه ای!×! برای اشرف مخلوقات بودن انسانها و پلی است که بعد گذر دشوار و با باظنی آرام! برای لذت بردن انسانها از بهشت و آخرت دنیا پل رسیدن به آخرت و جای قرار نیست فرار!


با سلام

بزرگوار خوش امدید به اسک دین
چه خبر از مصر و تحولات اخیر

خوب شد با شما اشنا شدم

بهتر نیست شما بزرگوار هم تایپکی بزنید و از تحولات مصر خارج از اخبار و ...اسک دینی ها را با خبر کنید
ممنون می شوم اگر چنین کاری بکنید

برگردیم به سوال اصلی:

بزرگوار دلیل شما هم که مدعایتان است

می دانیم این دنیا پلی است برای آخرت
سوال اینجاست که آیا حق استفاده از نعمات دنیا را برای لذت بردن داریم یا نه؟؟؟؟


سلام علیکم

خداوند بخشنده و مهربان انگور را خلق کرد و آنرا برای انسان گوارا و سلامت بخش قرار داد.
مصرف انگور به اندازه زیاد باعث مرض میشود ولی کمتر کسی است که دلبسته انگور باشد و به این مرض دچار شده باشد.

شیطان شراب ساختن از انگور را به اتباعش آموخت.
شراب بانی انواع امراض است. در آن دلبستگی و اعتیاد وجود دارد. و نهایتا باعث مرگ جسمی و روحی انسان میشود.

نعمتهای دنیا نیز بدین ترتیبند که در مورد انگور شرح داده شد فقط....
تنها با یک تفاوت و آن اینکه انگور دلبستگی ایجاد نمیکرد ولی حتی مال حلال دنیا هم دلبستگی و وابستگی ایجاد میکند.

فهمیدن این بیماری کار صعب و دشواری نیست اگر به احوال و دلبستگیهای خود با دیده منتقدانه بنگریم.

حاسبوا قبل ان تحاسبوا

یاحق

بنام خدا.
سلام.

طاها110;170565 نوشت:
ولی اگر منظور از رها کردن دنیا و به فکر آخرت بودن این است که هر کاری که در دنیا می کنیم فکر نتیجه اش در اخرت باشیم این درست است

استاد خسته نباشید.
بنده هم منظورم از رها کردن دنیا این بود البته شاید منظورم رو بد رسونده بودم!
خوب اگه دنیا مزرعه آخرته پس باید در این مزرعه چیزی کاشت تا رشد کنه دیگه:Cheshmak:.
منتهی من با این اصل موافق نیستم که بعضی ها لحظاتی از یاد خدا قافل میشن...البته انسان خوب جایز الخطاست...اما چه خوب است که عادت کنیم هنگام کردن هر کاری رضای خدارو طلب کنیم.مثلاً خوردن میوه انار...یا خوردن میوه ها یا نعمات خداوند انسان قبل و بعدش بگه الحمدالله....
یا مثلاً کسی میخواد با همسرش برن بیرون هوا خوری رضای خدارو در نظر بگیرن و به قصد دیگه ای بیرون نروند چرا که همین لذت ها را خداوند به ما عطا کرده.براستی که خداوند این لذت ها را به ما عطا کرده همونطور که دوزخیان از خوردن انعام جهنمی سیر نمیشوند و آن غذای دوزخی بسیار بد است!
من احساس میکنم اگه خداوند یه لحظه از ما قافل بشه ما هرچی نعمت خدارو بخوریم سیر نمیشیم!!!

طاها110;170564 نوشت:
اين حديث از حضرت علي يعني اينكه دنيا محل زندگي نيست و فقط آدم بايد توي دنيا عبادت كنه و تفريح نكنه و خودشو واسه آخرت آماده كنه؟ بكوش براي دنياي خود, به قدري كه گويي هميشه زنده خواهي ماند و بكوش براي آخرت خود, به طوري كه گويي فردا خواهي مرد اما به من گفت شما منظور این حدیث و نفهمیدی منظور حضرت علی(ع) این بوده که دنیا مزرعه آخرته و محل زندگی نیست! حالا من از شما می پرسم که واقعا دنیا محل زندگی نیست؟

این طرز فکر، که دنیا جای تفریح نیست، شاید بد نباشه، ولی فقط برای کسایی که به این درجه رسیدن که تو هرکاری فقط هدفشون خداست
اما خدا از همه به یه اندازه توقع نداره، و این دید سخت گیرانه، شاید باعث بدبینی خیلی کسایی که تازه وارد این راه شدن بشه، و اونا رو از دین زده کنه
از طرفی هم امروز، یه چیزی به ذهنم رسید: مگه خدا نگفته چیزهایی رو که بر شما حلال کردیم، بر خودتان حرام نکنید؟
و یه داستانی هم تو ذهنم هست، اما مطمئن نیستم، اگه اشتباهه شما اصلاحش کنید یا بگید اصلا همچین چیزی هست؟:Gig:....اینکه خدا یه چیزهایی رو بر قوم بنی اسرائیل حرام کرد، و دلیلش این بود که اونها خودشون اونها رو برخودشون حرام کرده بودن و این مجازاتشون بود

سلام
استاد طاها بینهایت ممنون از جواب های خوبی که دادین :Gol:
چه جالب دوستان میگن خدا رو درنظر داشته باشیم ولی خودشون ندارن!:Gig:
اگه ما خدا رو در نظر داشتیم نیش و کنایه به هم نمیزدیم ، موقع حرف زدن بقیه رو ابله فرض نمیکردیم! این قدر برخودمون غره نمیشدیم که انگار فرستاده خداییم و سخن ما عین حق و سخن بقیه باطل مطلقه!
خدا دنیا رو آفرید تا پلی بشه واسه آخرت ، و اسه انسان سازی ، خانم ها و آقایون اگه توی این دنیا انسان درستی نباشیم هرگز توی اون دنیا جز بهشتیون نخواهیم بود!
اگه موقع حرف زدن کمال انصاف و رعایت نکنیم محاله حتی عطر بهشت هم به مشاممون برسه

طاها110;170564 نوشت:
[=arial]سلام

[=arial]سوال یکی از کاربران بزرگوار

[=arial]دوستی گفته بود دنیا محل زندگی نیست و نباید تفریح توش کرد فقط و فقط باید کار کرد و عبادت کرد!
من در جوابش این حدیثو نقل کردم

[=arial]اين حديث از حضرت علي يعني اينكه دنيا محل زندگي نيست و فقط آدم بايد توي دنيا عبادت كنه و تفريح نكنه و خودشو واسه آخرت آماده كنه؟
بكوش براي دنياي خود, به قدري كه گويي هميشه زنده خواهي ماند و بكوش براي آخرت خود, به طوري كه گويي فردا خواهي مرد

[=arial] اما به من گفت شما منظور این حدیث و نفهمیدی منظور حضرت علی(ع) این بوده که دنیا مزرعه آخرته و محل زندگی نیست!
حالا من از شما می پرسم که واقعا دنیا محل زندگی نیست؟

[=arial]فقط باید برای آخرت تلاش کرد؟ و دنیا رو رها کرد؟

[=arial]منظور این حدیث اصلا چی بوده؟


با سلام و تشکر از همه دوستان:Gol:

يـكـى از ويـژگـيـهـاى آيين جهانى اسلام فراگير بودن آن است، تا حدى كه درباره همه ابعاد زنـدگـى انـسـان و شـؤ ون فردى و اجتماعى او دستورات سازنده و قوانين حيات بخش و مترقى آورده اسـت و آنـهـا را بـا مـعـيـارهـا و مفاهيم بلند ارزشى همراه ساخته، و به آنها قداست خاصى بـخـشـيـده اسـت.

بـه ايـن مـعنا كه دستور داده انسانهاى مؤ من علاوه بر آنكه در هر عبادتى قصد قربت داشته باشند، در همه كارهاى روزمره و عادى اعم از گفتار و رفتار و خواب و خوراك و استراحت و تفریح و غير آنـهـا نيز انگيزه خدايى و قصد قربت داشته باشند و به تعبير قرآن به كارها، رنگ و صبغه الهى بدهند؛ (1) و به اصطلاح از خلوص نيت برخوردار باشند.

در اين صورت است كـه تمام آن اعمال و رفتار، عبادت محسوب مى شوند، و داراى ارزش و اعتبار دينى ـ خدايى بوده موجب نزديكى انسان به خدا و نيل به مقام والاى عبوديت و بندگى مى شوند. چنانچه عكس آن نيز ثـابـت اسـت، بـه ايـن مـعـنـا كـه اگـر انـسـان نـيـت خـود را در عـبـادات و اعـمـال، خـالص نـكـنـد، يـا بـه آنـهـا رنـگ خـدايـى و ديـنـى نـدهـد، نـه تـنـهـا آن كـارهـا و اعمال از ارزش دينى برخوردار نبوده و عبادت محسوب نمى شود، بلكه حتى عبادات متعارف دينى او نـيـز از هـر گـونـه ارزش مـعـنـوى و مـطـلوبيت دينى بدور خواهد بود.(2)

با اين بيان نتيجه مى گـيـريـم كـه راهـهـاى طـاعت و بندگى محدود نبوده و داراى دامنه وسيع و ابعاد گوناگونى مى باشد. که همه زوایای زندگی انسانی را شامل می شود.

چنانکه در روایات به تقسیم بندی اوقات روز اشاره شده است نظیر این روایت که در این خصوص آمده:

" أروي عن العالم (ع) أنه قال: اجتهدوا أن يكون زمانكم أربع ساعات ساعة منه لمناجاته و ساعة لأمر المعاش و ساعة لمعاشرة الإخوان الثقات و الذين يعرفونكم عيوبكم و يخلصون لكم في الباطن و ساعة تخلون فيها للذاتكم و بهذه الساعة تقدرون على الثلاث الساعات."(3)

حضرت رضا (ع) مى فرمايند: تلاش كنيد كه زمانتان را به چهار قسمت كنيد:

1- ساعتى براى مناجات با پروردگار؛ 2-ساعتى براى امر معاش؛ 3-ساعتى براى معاشرت با برادران راستگويى كه عيوبتان را به شما مى شناسانند و در باطن خالصا دوست شمایند؛ 4-ساعتى را نيز براى لذاتتان خالى كنيد.

و (بی شک) به واسطه اين ساعت چهارم(لذات و تفریح سالم) است كه قادر به انجام سه ساعت ديگر هستيد.

موفق باشید ...:Gol:

پاورقی___________________________________________
1. بقره، آيه 138.
2. انسان شناسی، مرکز تحقیقات اسلامی، نشر یاقوت، 1378، با کمی تغییر.
3.
فقه‏الرضا(ع) ص: 337؛ تحف‏العقول، ص 409؛ بحارالأنوار، جلد 75، ص 346.

سلام:Gol:

قبلا این سوال توی ذهن من هم بود، اینکه حضرت علی اینقدر از دنیا بد میگن اون هم با بدترین

تعبیرات، یعنی از این همه زیبایی طبیعت باید دور بود و استفاده نکرد!

ولی خب به جوابش رسیدم.:ok:

یه فایل pdf هست با عنوان "امام علی و تفریحات سالم" از استاد محمد دشتی

پیشنهاد میکنم بخونید، زیاد زمان نمیبره.

فقط نتونستم بصورت پیوست بگذارم:Ghamgin:، آدرس اینترنتیش رو میدم

امام علی و تفریحات سالم

:Gol:

موضوع قفل شده است