آیا دانشگاه تنها مسیر موفقیت است؟

[="Purple"]

چه جاهایییییییییی مدرسه بوده یا مرکز باز پروری؟؟؟:khaneh:
والا ماکه 100کیلومتر با افغانیا فاصله داریم انقدرری که شما میگین افغانی ندیدیم:khandeh!:
اتفاقا به نظر من بچه های فنی و کاردانش برد میکنن که از اول تجربی یاد میگیرن و فقط چیز نمیخونن!
من راهنمایی بودم یکی از دوستام از انگلیس تازه اومده بود بهمون میگفت چرااینجا اینجوریه؟
ما هرچی میخوندیم یه ساعت عملی داشتیم یه ساعت تئوری!
ولی اینجا چی؟؟؟؟ حتی توی دانشگاه واحدهای آزمایشگاهی که اجباریه رو می پیچونن به هزارو یک دلیل چه برسه به مدارس!
اونوقت میخوان طرف وقتی فارغ التحصیل میشه چیزی بارش باشه!!![/]

http://farsnews.com/printable.php?nn=13930230000033

15 هزار کارگر افغانی تو شهر ما هست!
برین تو لینک از زبان نماینده مجلسمون بشنوین!
15 هزار:Moteajeb!:
میترسم فردا بیان ادعای استقلال کنن بندازنمون بیرون!
****
کار دانش دخترونه هم داریم راسی؟:Nishkhand: خبر ندارم.....
ولی کار دانشای پسرونه!
نمیشه گفت خوبن! چون کسی که معدلش حداقل 12 باشه نمیره کاردانش:Khandidan!:
*****
http://www.khabartehran.com/index.php/magmoe-damavand/4276-2015-06-10-13-02-16

اینم لینک بعدی امار افاغنه شهرستان آبسرد نزدیک تهران.........
واقعا اینجا شده ی معضل.....گاها راننده تاکسیامونم افغانین.........دندون پزشکای شهرمونم افغانین نمیدونم مجوز چجور میدن:Gig:
البته بنده نزدیک این شهرام!خوده همین شهرا هم نیستم اینجوریه تازه:Khandidan!:

بنده 12 ترم زبان خوندم! معلمم نیستم!
با چندتا مغازه کافی نت قرارداد بستم!
مقالاتشونو ترجمه میکنم کلی پول درمیارم! 70 درصد سود من میگیرم 30 اونا........
(البته مقالات تخصصی تخصصی نیست)
یکم فکر اقتصادی داشته باشین.......

ی چیزی بگم...
من هر دو مقطع کارشناسی و ارشدمو دانشگاه دولتی و روزانه خوندم! با بهترین رتبه های زمان خودم....
جزو استعدادها هم محسوب میشدم مثلا! واسه رتبه ی ارشدم... الکی مثلا من یکی از افتخارات ایران زمینم... :aks:
دانشگاهایی ک خوندم جزو بهترین دانشگاه های کشورن!
امـــــــــــــــــا
استادامون یکی از یکی بیسوادتر...
البته ب بیسوادی همشون شک دارم جز یکیشون!
ب نظرم بیشتر بخیل بودن و خست داشتن تو انتقال دانششون! وگرنه همشون هر روز تو تلویزیونن!!!! :Sokhan:
ولی یکیشون خیلی باحال بود بخدا....
روز اولی ک رفتیم سر کلاس ارشد نشستیم، مقاله هاشو داد گفت برین بخونین واسه جلسه ی بعد!
جلسه ی بعد شد...
ی آقا داشتیم تو کلاسمون ته سواد بوداااااااااااااااا...
گف استاد چند تا ایراد ب مقالتون وارده! الان بگم یا انتهای کلاس؟
استادمون گف بفرمایید! همین الان! :Lat:
اینم مقاله رو درآورد دیدیم اوووووووووووووفـــــــــــــــــــ کل مقاله خط خطی شده!!!
شروع کرد از خط اول ایراد گرفتن....
30مین از کلاس گذشته بود و این داشت همینجور میگفت! استادمونم قرمز شده بود!!!! :tamasha:
آخر سر استاد گف بقیشو بذارین انتهای کلاس.... :mohandes:
تا آخر ترم با این آقا لج بود! همین استاد، مدیر گروهمونم بود و بیشتر واحدامون با خودش بود...
بیچاره اون آقارو انداخت.....
ترم بعدشم همینجور...
و در آخر ایشون مشروط شدن و رفتن از دانشگاه.... :kharej:
و این درحالی بود ک خود اون آقا از نوابغ بودن و خودشون تدریس میکردن تو دانشگاه های دیگه و کلی مقاله داشتن.... و بنده ی خدا فقط اومده بود ک مدرک دانشگاهی بگیره.... رفت و عطای دانشگاه رو ب لقاش بخشید... :hey:
و اینچنین است رسم علم آموزی دانشگاه های ما..... :_loool:

ادامه ی سخنانم! :khandeh!:
خدایی وقتی خواستم وارد محیط کار بشم! فک نمیکردم انقد زیرآب زنی و پارتی بازی و... باشه... :bastan:
من همیشه دوس داشتم مث ی انسان تکامل یافته و تحصیلکرده رفتار کنم! اما وقتی وقت کار شدم دیدم تنها چیزی ک خیلیا ب گوششون نرسیده تکامله و انسانیت!! :loool:
الان حتما میپرسین خب چی شد؟؟!
هیچـــــــــــــــــــی...
من حاضر نشدم وارد اون بازیا بشم و ترجیح دادم پیشرفت نکنم! چون دغل بازیای محیط کار آزارم میداد! :Nashnidan:
الانم اصلا از کاری ک کردم پشیمون نیستم! ولی پشیمونم ک درس خوندم!
توصیم ب پسرا اینه ک قبل هرچیزی دنبال ی کار خوووووووووب باشن... اگه خواستن درس بخونن وقت واسه درس هست بعدها.... :pir:
دخترا هم ک... با این اوضاع مملکت کار نکنن بهتره!
حداقل ی پسر میره سرکار، شرایط ازدواج پیدا میکنه....
البته بعضی کارای خاص حتما نیازه ک متخصصین خانوم حضور داشته باشن...
ایشالا همتون موفق باشین :pirooz:

[="Pink"]سلام و عرض ادب

ببخشید ولی آقایون حتی اگه دانشگاه هم نرن بالاخره میرن و برای خودشون یه کاری پیدا می کنند.

ولی به عنوان مثال یه دختر خانمی که پیش دانشگاهی درس میخونه و همزمان خودش رو برای کنکور آماده می کنه اگه کنکور فرضا قبول نشد یا حتی دوست نداشت بره دانشگاه چیکار میتونه

انجام بده؟

بیکار بشینه خونه؟

میتونه بره انواع هنرها رو یاد بگیره، مطالعه کنه و... ولی خانوم ها دستشون بسته س و به اندازه ی آقایون آزادی ندارند که خیلی راحت با اون چیزایی که یاد گرفتن وارده یه کاری بشن.

خانمی که بخواد مثلا کارهای فرهنگی انجام بده باید از کجا شروع کنه؟ اصلا میشه؟[/]

[="Purple"]

بعدشم شما چه زمانی ازدواج کردین؟؟؟
اصلا اختلاف سطح تحصیلی ای باهمسرتون ندارین که بخواین تو دعوا منت بزارین یا به رخ بکشین (نه شما نه ایشون)
بعدشم نمیدونم شما چند سالتونه ولی لابد زمان شما شرایط عالی بوده که با دیپلم تونستین کارمند بشین
الان پسرعموی من با دکترا کار یه لیسانسو انجام میده
پسرعمه م با مدرک مهندسی رفته مغازه زده
داداشم تو کلینیک کار یه دیپلمو انجام میده (البته همشون شرایط مالی شون متوسطه وچون چند شغله ن بدنیس)
ولیییییی وقتی بامدرک م به زور میتونی جا بازکنی میخوای بدون مدرک تحویلت بگیرن؟؟؟؟
شما الان یه دیقه از اونجا بیاین بیرون... مث همه جوونا بگردین دنبال کار .... لااقل شرایط استخدام که دستتون بیاد...
هفته پیش تیتر صرفا جهت اطلاع 20:30 این بود " استخدام لیسانس واسه رفتگری در شهرداری فلان شهر"
یعنی الان واسه رفتگری م لیسانس لازمه!!!!!!!!!!!!!
حالا شما بیاین تاپیک بزنین راههای موفقیت غیر دانشگاه!!!!!
راهی نیست جز واسه اونایی که سرمایه دارن یا ایده های نوین!
بقیه باید جا پای بقیه بزارن به امید فرداهای روشن!!!!![/]

ما نباید توی زندگی به سمت وزش باد حرکت کنیم یعنی باد از هر طرف وزید ما هم از اون طرف حرکت کنیم. شاید فردایی اومد و مسیر باد عوض شد اون وقت چه تصمیمی می خواهیم بگیریم؟ درحالی که ما به جای اینکه استعدادهای ذاتی خودمون رو شکوفا کنیم با مسیر باد حرکت کردیم و...

سلام ...

به نظره من مهمترین کاری که یه جوون 16 تا 17 ساله میتونه انجام بده تحصیل علم و درس خوندن هست و موفقیتش در درون همین مسیر هست .
اما مشگلی که اکثر دانشجویان دارن این هستش که مطابق با واقعیت ها انتخاب رشته نمیکنند و انتظار این رو دارند که موفق بشن .

مثلا رشته شیمی ... یا رشته ریاضی کاربردی .... یا رشته ....
طرف برنمیداره یه روزنامه بخونه ببینه که بابته اون رشته چه کاری رو میتونه انجام بده ... بعدش سرش رو میندازه پائین و میره در درون اون رشته ...

دومین مساله هم به نظره من این هستش که دانشجو انتظار داره که همه چیز رو در درون دانشگاه بهش یاد بدن ... در حالیکه علم یعنی قدرت و دارندگان علم معمولا علم رو مخفی میکنند تا بتونن ازش پول در بیارن . مثلا یک شرکت ساخت اتومبیل با چنگ و دندون علم ساخت موتور رو مخفی میکنه تا انحصاری باشه و بتونه ازش پول در بیاره ... در حالیکه دانشجو داره با این دید میره دانشگاه که بیان این علوم رو در اختیارش قرار بدن ... در حالیکه راه بدست آوردن این علوم مسیری دیگر هست .

سومین مساله هم به نظر من این هستش که صنعت و دانشگاه با هم join نشده اند . یک کاری که در درون کشورهای بزرگ مانند آلمان و فرانسه انجام میدند این هستش که صاحبان تکنولوژی مثلا میخوان در مورد مساله ای تحقیق کنند . این مساله رو با یک استاد دانشگاه در میون میزارن و این استاد دانشگاه این تحقیق رو در درون دانشگاه و بین دانشجو ها مطرح میکنه ... در اینصورت دانشجویان در درون دانشگاه تحقیق هایی در مسیری که دوست دارند و به صنعت ربط داره انجام میدن . اگر کارشون خوب باشه آینده شغلیشون تامین میشه و در ضمن هزینه تحقیقات برای اون شرکت هم خیلی خیلی پائین میاد .

به طور کل من با این صحبت موافق هستم که مسیر موفقیت تنها مسیر دانشگاه نیست .
همچنین موافق هستم که تنها و تنها مسیر موفقیت کسب علم هست .

پس به نظره من باید اینجوری نتیجه گیری کنیم که بهترین و سریعترین مسیر موفقیت کسب علم هست . اما لزوما دانشگاه اون علمی رو که میخوایم و برامون کاربردی هست رو در اختیارمون قرار نمیده ...

پس به نظرم بهترین کار همون مسیری هست که تقریبا دارن همه میرن .

0- تحقیق کامل در مورد رشته تحصیلی که شخص میخواد ادامه بده ( آینده شغلی )
1- دانشگاه خوب قبول شدن .
2- زیاد وسواس رویه انتگرال و دترمینان و مشتق و ... نداشته باشه و ببینه اصل موضوع چی هست و درس رو یه جور پاس کنه .
3- در محیط بیرون حتما حتما دنبال کار باشه . حتی شده کارمند ساده در ارتباط با یک شغلی که در ارتباط با رشته اش هست .
4- طبقه بندی کردن علومی که به دست میاره .

و اصلا واسه انسانیت مدرک نمیدن!
که اگه میدادن حتما و 100٪ به کسایی تعلق میگرفت که بقیه کمتر فکرشو میکردن و نه به مدرک خیلیا....

در مورد سن:Nishkhand: اخه چه جوری؟4سال پیش با دیپلم رفتین کارمند شدین؟ باورم نمیشه:Gig:
در مورد ازدواجم بهتون برنخوره توروخدا، ولی شما دریه سطح بودین خانم نمی تونسته بهونه ای بگیره! اگه شما میرفتین خواستگاری خانمی با لیسانس و فوق و بالاتر و جواب مثبت میداد اونوقت قانع میشدم!!!

اینکه گفتین چندسال دیگه واسه کار پیش پاافتاده م دکترا بخوان ....نمیدونم والا واقعا به کجا چنین شتابان؟؟؟

دلیل اینکه مدرک پایین رو قبول ندارن! از نظر پسرا رو نمیدونم ...
ولی از نظر دخترا اولا که به خاطر هم کفوی بعدشم به خاطر اینکه اینجوری جاافتاده که هرچی تحصیلات بیشتر فهمیم تر! سوما واسه چشم و هم چشمی!چهرما به خاطر حرف مردم پنجما ..... کلی دلیل داره ولییییییییییییی یکی از اساسی ترین چیزاش وقتی پسرا یکی از شرطاای اصلی شون فوق و دکترا باشه هس، چرا دخترا نباشه؟؟؟؟ اصلا این مدرک بیشتر به درد دخترا میخوره یا پسرا؟؟؟ کدومشون باید بره سرکار؟؟؟دختر وظیفه ای نداره پس مدرک لیسانسم کافیه ولی پسر برای جور شدن موقعیت کاری بهتر و حقوق بهتر هرچی مدرک بالاتر بهتر (دارم کلا نظر جامعه رو میگم نه خودمو)

[="Purple"]

[="Purple"]

علم دانشگاه ... علمی کاربردی نیست .... سرفصل ها رو عنوان میکنند ولی علم کاربردی چیزی هست که یک مهندس با داشتن دانش دانشگاه اون رو در بیرون کسب میکنه ...

سالها و سالها حد و مشتق و انتگرال و ریاضی 1 و 2 و حساب دیفرانسیل و ... خوندیم ولی هیچ کدومشون علمی نیستند که در بیرون از محیط کار بدرد بخورند ... ولی مثلا یک مهندس الکترونیک در درون دانشگاه یک سرفصل مثلا ماشین های الکترونیکی میخونه و اون رو به نوعی در بیرون پیدا میکنه .
و یا یک مهندس مکانیک به نوعی دیگر .

بنابراین به نظره من علم دانشگاه لازم هست چون باید سرفصل ها و علم رو بدونیم ... ولی غرق شدن در درون فرمول های عجیب و غریب و ... رو من کاری درست نمیدونم .

دانشگاه خوب هست و بهترین کاری هستش که یک جوون 18 ساله میتونه انجام بده ... چون فرصتهای زیادی رو بابتش بدست میاره ولی بدی دانشگاه همون چیزی هستش که خدمتتون گفتم ....

دانشجو رو وارد پیچیدگی هایی میکنند که اصلا نیازی به اونها نیست و علت موفقیت خیلی از کسانی که وارد دانشگاه نمیشن همین هست ... وارد اون پیچیدی ها نشده اند ....

مغزشون و روابطشون رو محدود به درس و دانشگاه و ... نکردند ...

به خاطر همین هست که من اعتقادم این هست که ...

1- رشته دانشگاهی خیلی مهم هست ... ولی خود دانشگاه زیاد مهم نیست ... چون خوده طرف باید اصل علوم رو یاد بگیره .
2- علم رو باید از همون سال اول که میره دانشگاه در محیط بیرون بدست بیاره ...
3- وارد روابط پیچیده و فرمول ها و ... نشه ... تندی از هر علمی یه چیزی یاد بگیره و یه چیزی ازشون بدونه .

من واقعا اگر بر میگشتم زمان کنکورم ...
اونقدر به خودم سختی نمیدادم ... تنها کاری که میکردم این بود که کلاس های بیرون که در ارتباط با رشته ام بود شرکت میکردم و از همون سال اول بیرون کار میکردم .

سلام.

من همه نظرات رو نخوندم ولی در پاسخ به دوستمون و همه کسانی که مطالب علمی دانشگاهها رو بدون کاربرد و بی فایده تلقی میکنند بگم :

بهتره بگیم این علوم در ایران کاربرد چندانی ندارن و الا هیچ علمی بدون کاربرد نیست فقط کافیه کمی در مورد تاریخچه علم و سرگذشت دانشمندان گذشته تحقیق کنید تا متوجه شوید که برای هر فرمول یا هر نظریه به ظاهر پیش پا افتاده چه بسیار رنج ها و سختی ها کشیده شده و گاهی حتی دانشمندان و عالمان بزرگ ، جان خود را در این راه از دست داده اند. واقعا این بزرگترین بی احترامی به هزاران دانشمندی است که ما دست آوردهای شگفت آن ها را بی فایده تلقی کنیم.

این که ما کاربرد یک موضوع رو نمی دانیم دلیل بر بلا استفاده بودن آن نیست . برای مثال در مورد همین حد و مشتق و انتگرال و ریاضی 1 و 2 و حساب دیفرانسیل میدونی که این مطالب پایه و اساس هر علمی است از مهندسی تا حتی علوم پایه مثل فیزیک و کیهانشناسی. این مطالب پر کاربرد ترین مباحث علمی جهان هستند ولی بیشتر در مباحث طراحی و تولید کاربردشون ظاهر میشه ، و ما ایرانی ها به دلیل اینکه همیشه مصرف کننده بوده ایم ! هیچگاه کاربرد این علوم را درک نمی کنیم ....

مسلما دانشگاه همه چیز نیست ولی اگر کسی بتونه دانشگاه بره و نره ، هم خودش ضرر کرده و هم جامعه ای که در آن زندگی میکنه.

تحصیلات عالیه در هر کشوری ارزشمنده . خیلی خیلی ارزشمند ولی به شرطی که فقط به عنوان کار و منبع درآمد یا ملاک ازدواج بهش نگاه نشه. چیزی که امروز معضل دانشگاههای ماست ...

سلام.

بله پست اول رو خوندم ، منم نگفتم که دانشگاه تنها راه موفقیته (در پست قبلی توضیح دادم)، مخاطب پست من فقط کسانی هستند که ارزش علم رو درک نمیکنن و مطالب علمی که در دانشگاه تدریس میشه رو بدون کاربرد میدونن ، شکی در این نیست که دانشگاههای ما و کلا نظام آموزشی ما مشکلاتی دارن ولی تا جایی که من اطلاع دارم اکثر مطالبی که در هر رشته تحصیلی در دانشگاههای ما تدریس میشه تقریبا همون مطالبی هست که در دانشگاههای سراسر دنیا تدریس میشه و برای موفقیت در اون رشته کاملا حیاتی هستش.

پس من با این گزینه عدم تناسب دروس با نیاز دانشجو که ذکر کردین کاملا مخالفم (البته در مورد دروس تخصصی نه عمومی)

مشکل منم دقیقا با همین مورد هستش ، شما در مورد وجود مشکلات درست می فرمائید ولی دارید مباحث مجزا رو با هم مخلوط میکنید و نتیجه اشتباه میگیرید ، ارزش مباحث تئوری رو پایین نیارید ، در هر علمی تئوری مهمتر از عمل است شاید چیزی حدود 80 - 90 درصد باید تئوری یاد گرفت و درست یاد گرفت و باقی کار عملی است.(درصد شانسی گفتم !)

اینکه دانشجویان ما از لحاظ عملی خیلی ضعیف هستن دلیلش نبود امکانات و ارتباط دانشگاه با صنعت مربوطه است . وظیفه اصلی دانشگاه آموزش مباحث تئوری هستش (که این وظیفه رو تقریبا میشه گفت خیلی خوب انجام میده) و مباحث عملی رو باید در صنایع مربوطه یاد گرفت (البته در برخی رشته ها مثل شیمی یا فیزیک میشه با استفاده از آزمایشگاه ها در دانشگاه مشکل رو تا حدودی حل کرد ولی برای بسیاری از رشته ها از جمله رشته های مهندسی این کار امکانپذیر نیست مگر اینکه داخل دانشگاه پتروشیمی ! یا صنایع فولاد ! یا کارخانه های کشتی سازی و اتومبیل سازی احداث کنن !!!!!!!!!! )

البته چون ارتباط بین دانشگاه و صنایع در ایران بسیار ضعیف هست باعث شده که دانشجو فقط مباحث تئوری رو یاد بگیره و کاربرد اون ها رو در صنعت نبینه و احساس کنه که این مباحثی که یاد گرفته بی فایده است. فقط میخوام تاکید کنم که هیچ کار عملی نیست که پشت اون تئوری مستحکمی نباشه .

در مورد حفظ کردن فرمول ها هم حق با شماست ، این یک معضل بزرگ علمی ماست که بعد از گذشت این همه سال هنوز حل نشده و هنوز هم دنبال این هستیم که بلبل تربیت کنیم نه دانشجو ، البته این مشکل در رشته های مهندسی کمتر دیده میشه و اکثر امتحانات به صورت Open Book هستش (که اینم از روی ناچاریه نه دانایی ، چون طول برخی فرمول ها بیش از 5 خطه و عملا نمیشه حفظشون کرد ، اساتید مجبور میشن فرمول ها رو سر جلسه امتحان به دانشجو تحویل بدن !)

بله ولی شما از کجا میدونید این بزرگانی که نامبردید اگر دانشگاه میرفتن یا ادامه میدادن از اینی هم که هستن بهتر نمیشدن؟

به نظرم تعداد دانشمندانی که از دانشگاه بیرون اومدن رو نمیشه با تعداد انگشت شماری که بدون گذراندن سطوح مختلف آکادمیک به موفقیت علمی رسیدن مقایسه کرد.

در هر صورت همونطور که گفتم دانشگاه تنها راه موفقیت نیست ، ولی بهترین راهه در صورتیکه فرد مشکلی برای تحصیل نداشته باشه و به علم هم علاقه مند باشه.

چرا دوست عزیزم من همون اول هم متوجه شدم منظور شما چیه ، فقط منظور شما از عملی بودن تئوری ها رو نفهمیدم ؟ مگه ما تئوری داریم که اصطلاحا عملی نباشه یا به عبارتی در عمل کاربردی نداشته باشه ؟ من فقط گفتم هر قسم از دانش در هر جایی که آموزش داده میشه (از جمله دانشگاه) کاملا در عمل کاربرد داره از جمله همه مباحث دانشگاهی ، اما گاهی زمینه برای به کار بردن اون دانش فراهم نیست .

ای کاش مشخصا مثال میزدید تا بهتر به نتیجه برسیم......

در مورد افراد نامبرده من مطمئن نیستم که حتما موفق تر میشدن (گفتم شاید موفق تر میشدن ) همانطور که شما مطمئن نیستی موفق تر نمیشدن.

ببینید ما باید دیدمون رو بازتر کنیم ، به نظر شما اگر کسی به علم علاقه داره ، مشکلی هم برای تحصیل نداشته باشه و توانایی فهم مسائل رشته مربوطه رو هم داشته باشه ، بهترین راه واسش اینه که نجار ، نانوا ، قصاب ، جوشکار ، فروشنده ، آرایشگر و....... بشه ؟

مسلما نه ! من نگفتم این شغل ها بی ارزش هستن ، بلکه مشاغلی که ذکر کردین رو خیلی از افراد معمولی هم میتونن انجام بدن ، ولی آیا همه میتونن دانشگاه برن و تحصیلات عالیه بگیرن و...

جامعه امروز ما به شدت با کمبود متخصص روبروست نه با کمبود نجار ، نانوا ، قصاب و ... برای همینه که اگر چنین افرادی وجود داشته باشن که توانایی کسب تخصص در رشته های روز دنیا رو داشته باشن باید حتما از وجودشون استفاده کرد ، دوست عزیز یک جامعه برای تربیت یک مهندس ، یک دکتر یا هر متخصص دیگه هزینه های سرسام آوری بسیار بیشتر از یک نانوا یا قصاب و ... رو متحمل میشه تا بعدها از وجودشون استفاده کنه. حالا اگر یک نفر با این مشخصات پیدا بشه باید استعدادش رو در زمینه ای دیگه هدر بده ؟

یک جمله شنیدم یادم نیست از کی بود (شاید از شهید مطهری) که مضمونش این بود :

اگر کسی بتواند معلم خوبی شود و شغلی غیر از این را انتخاب کند ، در حق خود و جامعه ای که در آن زندگی میکند جفا کرده است .....

بازم میگم دانشگاه تنها راه نیست و انتخاب آینده هر کسی با خودشه ولی عقل سلیم این رو میگه که باید راهی رو بری که بتونی استعدادت رو شکوفا کنی .......

خوب البته مشکلات آموزشی رو قبول دارم . این یک واقعیت غیر قابل انکاره ....

به نظرم باید جملاتمون رو واضح تر بیان کنیم که وقتی یک نفر خوندشون برداشت اشتباه نکنه مثلا شما عنوان کردید که :

"ما از دبیرستان تا انتهای دانشگاه ، دروس انگلیسی و عربی رو داریم. یک دانشجو (مثلاً تا مقطع لیسانس) بطور میانگین 7 - 8 سال با این دروس درگیر بوده

انصافاً اگر الان 100 نفر لیسانس رو بیاریم و ازشون بخوایم فقط چند جمله به زبان انگلیسی و عربی صحبن کنن ، چند نفر از اونها میتونن؟!"

خوب من خواننده که اولین بار با این جمله روبرو میشم دو تا برداشت مختلف ازش میکنم :

1- اینکه نیازی به آموزش دروس عربی یا انگلیسی نیست .
2- نیاز به آموزش هست ولی خوب آموزش داده نمیشه .

مطمئنا منظور شما گزینه دومه که دلایل خاص خودش رو داره که خودتون چند موردش رو ذکر کردید.

اما در مورد سوال دومتون که چرا دروس مختلف این همه در مقاطع مختلف تحصیلی تکرار میشوند :

حتما برای شما هم پیش اومده که حل یک معادله ساده در راهنمایی براتون خیلی سخت بوده ولی با گذشت زمان و بعد از چند سال حلش واستون مثل آب خوردن شده.

جواب رو از زبان یکی از اساتید میدم که :

مباحث و قوانین طبیعت که در علوم مختلف وجود داره معمولا بسیار سنگین و تخصصی هستن که نمیشه یکدفعه به دانش آموز یا دانشجو منتقل کرد ،

بنابراین برای آموزش این مباحث دو راه وجود داره :

1- به دانش آموز مباحث سنگین آموزش داده نشه تا زمانی که از لحاظ عقلی رشد کنه و قابلیت درک این مفاهیم رو داشته باشه ! این یعنی عملا دبستان تا دبیرستان رو حذف و تا دانشگاه صبر کرد تا فرد کمی برای پذیرش این مباحث آماده بشه !

2- راه دوم اینه که همه مباحث موجود تا حد ممکن ساده سازی بشه و در مقاطع مختلف تحصیلی به وسیله تکرار به دانش آموز منتقل و نهایتا در دانشگاه تکمیل بشه. این روشی است که در حال حاضر در دنیا مرسومه و سنگین ترین مباحث رو از طریق ساده سازی و البته تکرار به فرد منتقل می کنن.

بزارید مثال بزنم :

مثلا مبحث قوانین نیوتون از دبیرستان تا آخر عمر یک دانش آموز ! مرتبا آموزش داده میشن . چرا ؟

جواب استاد : زمانی که نیوتون این قوانین رو کشف کرد 40 ساله بود ! و درک بسیار بالایی برای فهم این قوانین داشت . مسلما شما نمیتونید این مطالب رو مستقیما به یک نوجوان 14 -15 ساله منتقل کنید چون هنگ میکنه ! پس باید سطح این قوانین رو در حد فهم یک نوجوان پایین بیارید و نباید انتظار داشت که چیزی رو که نیوتون در 40 سالگی به سختی ! درک کرده ، یک نوجوان در این سن و سال کامل درک کنه . پس با ساده سازی این قوانین رو مرتبا در سطوح مختلف به فرد آموزش میدن و هر سال کمی جزئیاتش رو بیشتر می کنن ...

در مورد سایر علوم هم آموزش تقریبا به همین شکله ........

فکر خوبیه

به نظرم الان هم همین روش اجرا میشه حالا شاید با نسبت های دیگه ....

نمیدونم منظورتون چه درسایی هست . من که درسی ندیدم که در دبیرستان از دانشگاه سنگینتر باشه .... (البته در رشته های مهندسی)

مگر اینکه طراح درس اشتباه کرده باشه ........

مثلا همین حسابان و دیفرانسیل معمولا برای یک دانش آموز رشته ریاضی توی دبیرستان سخت ترین درس دنیاست ! ولی وقتی میاد دانشگاه تازه می فهمه که گستره مباحث دوره دبیرستان در برابر همین مباحث در دانشگاه مثل یک ذره غبار در بیابانه !!!

سلام ...
ما داریم در درون ایران زندگی میکنیم ... و باید بر همین اساس یایدها و نبایدهای خودمون رو طرح ریزی کنیم .
اگر کسی در درون ایران زندگی میکنه باید زبان فارسی بلد باشه و اگر کسی در درون ژاپن زندگی میکنه باید ژاپنی بلد باشه .

سوال این هست ؟؟؟ آیا ژاپنی بلد بودن یا انگلیسی بلد بودن یا عربی بلد بودن بد هست ...
خوب نه ... اتفاقا خیلی هم خوب هست ... ولی ...

شما یک دونه رفرنس "معماری کامپیوتر به زبان عربی" نمیتونه پیدا کنی ... پس بنابراین برای من عربی بی مصرف هست .

صحبت سره تخصیص منابع هست ... هر کسی انرژی و محدوده فکری و توان خاصی داره و بهتر هست که انرژیش رو در بازه ای به کار بگیره که بیشترین سودآوری رو براش داره ...

علوم پایه علومی خوب هستند ... ولی مشگلات خاص خودشون رو دارند ... مثلا فرض کن یک جمع 10 نفره کنار هم میشینن و سعی میکنند که اطلاعات باینری رو در درون یک کریستال ذخیره کنند ... کاری بسیار مشقت بار که از عهده افرادی خاص با توانایی و استعدادهای خاص و تامین مالی شده بر میاد ...

و اینکه بیایم و این علوم رو فراگیر در درون دانشگاه یاد بدیم و اون رو برای همه مناسب بدونیم از نظر من اشتباه هست ...

حد و مشتق و انتگرال کاربرد دارند ... در تمامی علوم ... از مباحث سرعت و حرکت زاویه ای و .... بگیر .... تا مباحث کنترلی ...

ولی صحبت سره این هستش که مهندسین این علوم از چنین دانشی در بازه کاری که براشون در جامعه مهیا میشه هیچ بهره ای نمیبرند ...

جناب کاروان من نمیدونم شما چند سالتون هست ... ولی زمانی میرسه که میبینین که پتانسیل های خیلی زیادی داری ... علوم خیلی زیادی رو بلد هستی ... ولی همشون برای جامعه و محیطی که دارین در درونش زندگی میکنین موهومی هست ....

اون موقه عست که با خودتون میگین کاشکی وقتم رو با این چیزا هدر نمیدادم و انرژیم رو سره چیزه دیگه ای میزاشتم .

همچنین ... من به دانشمندان توهین نکردم . کار ایشان از نظره من با ارزش هست .

سلام
یه چیزی بگم که خیلی به موضوع ربط نداره ولی چند روزه ذهنمو مشغول کرده

اطرافیان و هم نسلی های خودمونو که می بینم، خیلی هاشون هستن که میگن چرا باید این همه سخت گرفت. پدر و مادرای ما زیادی کمالگرا بودن. اصلا مگه همه باید درس بخونن. یکی درس دوست نداره برای چی عمرشو پای میز و کتاب تلف کنه. اونی هم که درس میخونه، برای چی این همه وقت بذاره که مثلا به جای نمره 18، 20 بگیره. به جای این کارا یکم زندگی کنن. کارای دیگه بکنن. اصلا یکی که استعداد نقاشی داره چرا باید ریاضی بخونه؟...
یا پدر باید با بچه دوست باشه. نباید این همه فاصله بین بچه و پدر و مادر باشه...
[SPOILER]اون زمانا اگه یادتون باشه خیلیا دو سال و سه سال مردود می شدن، بعد خودشون با خودکار 9 کارنامه شونو می کردن 19 ک شب که باباشون کارنامه شونو می بینه کتک نخورن.[/SPOILER]

خلاصه سعی کردن همه اشتباهات پدر و مادراشونو کنار بذارن.
ولی نتیجه ای که داریم می بینیم این نیست که بچه های امروزی موفق تر باشن. این نیست که خانواده های امروزی به هم نزدیک تر باشن.
از همه مهمتر اینکه بچه های اون روز سر به راه تر بودن

وقتی به مساله نگاه می کنم می بینم که واقعا لزومی نداره این همه آدم وارد دانشگاه بشن. ولی وقتی به جامعه نگاه می کنم می بینم خیلی از کسایی که درس و تحصیلو کنار میذارن ، کار دیگه ای جایگزینش نمی کنن.

مگه دانشگاه تو ایران مسیر موفقیته؟
یه مسیریه برای گذران عمر و وقت تلف کردن
شاید یک در هزار از ورودی های دانشگاهها رو بشه گفت موفق هستن که اونام بعد درسشون واسه کار باید یه پارتی درست حسابی داشته باشن

منظور من این نبود
منظورم نقش تربیتی سخت گیری های به زعم ما بی مورد پدر و مادرای قبلی بود