جمع بندی آیا این دعا سند دارد و معتبر است؟

تب‌های اولیه

12 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

میخواستم بدونم آیا توضیحاتی که درباره اثر خواندن این دعا هست درسته؟
راستش قبلا هم یک دعایی رو پیدا کردم که خیلی درباره اثرش گفته بودند این دعا اسمش معراج بود و بعد متوجه شدم سندش موثق نیست. حالا هم این دعا رو پیدا کردم و باز سندی برایش یافت نشده.

علاوه بر سوالات بالا یک سوال دیگه هم دارم و اینه که آیا دعایی داریم که دارای سند و موثق باشه و اینقدر دارای اثر زیاد و خیلی رفیع باشه یک چیزی در حد دعای معراج و این دعا ولی با سندیت و موثق؟

یا اینکه یک دعایی دیدم که نوشته بود: هرکسی این دعا را بخواند تا 40 سال از وسوسه شیطان در امان هست!؟ اگر موثق باشه خیلی خوبه؟

ممنون

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد تذکره

در منابع روایی و حدیثی که در دسترس ماست، سندی برای این دعا نیافته ایم.
این دعا صرفا در کتاب گنج های معنوی نقل شده است. فضایل و فوایدی هم برای این دعا در این کتاب ذکر شده است.
اما از آن جا که این دعا را در کتاب های معتبر روایی نیافته ایم، درباره فضیلت آن هم نمی توانیم اظهار نظر کنیم .
درباره فوایدی هم که در کتاب گنج های معنوی ذکر شده، باید بگوییم ممکن است این فواید تجربه شده باشد.( نه اين كه در روايت آمده باشد ) قرائت این دعا با توجه به تسبیحاتی که در آن وجود دارد، به قصد رجا و به امید تقرب به درگاه الهی مانعی ندارد.

تذکره;697134 نوشت:
در منابع روایی و حدیثی که در دسترس ماست، سندی برای این دعا نیافته ایم.
این دعا صرفا در کتاب گنج های معنوی نقل شده است. فضایل و فوایدی هم برای این دعا در این کتاب ذکر شده است.
اما از آن جا که این دعا را در کتاب های معتبر روایی نیافته ایم، درباره فضیلت آن هم نمی توانیم اظهار نظر کنیم .
درباره فوایدی هم که در کتاب گنج های معنوی ذکر شده، باید بگوییم ممکن است این فواید تجربه شده باشد.( نه اين كه در روايت آمده باشد ) قرائت این دعا با توجه به تسبیحاتی که در آن وجود دارد، به قصد رجا و به امید تقرب به درگاه الهی مانعی ندارد.

دعایی هم مثل این دعا با این همه ثواب وجود داره اما موثق و دارای سند باشه؟ مثل دعای معراج اما با سند و موثق؟ ممنون

من یک نقدی هم به شما و بقیه دوستان داشته باشم.
اول اینکه جناب طاهر سوال من رو اصلاح کردید و نام کتاب ها رو حذف کردید
دوم اینکه جناب تذکره ناقص جواب میدید و به تمام سوالات جواب نمی دید.
سوم اینکه قبل از شما استاد پیام جواب داده بودند که تمام جوابشون تو یک خط جا میشد. یعنی خیلی کلی جواب میدادن اصلا به جواب سوالم نرسیدم.
خواهشا خوب و کامل جواب بدید. :Gol:

یکی از دعاهای بسیار خوب :
مناجات پانزده گانه امام سجاد علیه السلام – خمس عشره با معنی فارسی


زبان دعا از عناصر مشترک و مهم همۀ‏ انسان ‏ها و فرهنگ ‏ها است و جایگاه ویژه ‏ای در فرهنگ شیعی دارد. این زبان مبارک، منشأ فطری و تاریخی به قدمت تاریخ انسان دارد و ترجمان دعای حقیقی بوده و ارتباط ویژه و مقدّسی بین فقیر محض و غنی مطلق برقرار می ‏کند. پس، هر دعایی که در این راستا و هماهنگ با فطرت انسانی باشد، خواندن آن جایز است.
خواندن دعاهایی مانند مناجات پانزده گانه که در مفاتیح الجنان نیز آمده اند، به خود سازی و ترک گناه کمک می رساند؛ و علمای اخلاق نیز به خواندن آنها سفارش کرده اند؛ همان طور که محمدتقی مجلسی – پدر علامه مجلسی- می گوید: «شایسته است که سالک الی الله مداومت بر خواندن مناجات خمس عشر داشته باشد»
در بخشی از این دعاهای ناب میخوانیم:
“خدایا از دشمنی که گمراهم می کند و از شیطانی که به بی راهه ام می برد به تو شکایت می کنم ، شیطانی که سینه ام را از وسوسه انباشته ، و زمزمه های خطرناکش قلبم را فرا گرفته است شیطانی که با هوا و هوس برایم کمک می کند ، و عشق به دنیا را در دیدگانم زیور می بخشد ، و بین من و بندگی و مقام قرب پرده می افکند .”
نام های این ادعیه پانزده گانه به ترتیب عبارتند از:
۱- مناجات التّائبین (مناجات توبه کنندگان) ۲- مناجات الشّاکین (مناجات شکوه داران) ۳- مناجات الخائفین (مناجات ترسناکان) ۴-
مناجات الرّاجین (مناجات درخواست کنندگان) ۵- مناجات الرّاغبین (مناجات راغبان و مشتاقان حق) ۶- مناجات الشّاکرین (مناجات شکرگزاران)
۷- مناجات المطیعین للّه (مناجات اهل طاعت خدا) ۸- مناجات المُریدین (مناجات اهل ارادت و اشتیاق) ۹- مناجات المُحبّین (مناجات محبان خداوند)
۱۰- مناجات المتوسّلین (مناجات اهل توسل به خدا) ۱۱- مناجات المفتقرین (مناجات نیازمندان به درگاه خدا) ۱۲- مناجات العارفین (مناجات عارفان)
۱۳- مناجات الذّاکرین (مناجات اهل ذکر) ۱۴- مناجات المعتصمین (مناجات معتصمین) ۱۵- مناجات الزّاهدین (مناجات اهل زهد)

فقط مناجات اول را برایتان بیان می کنم

المناجات الاُولى‏:«مناجاه التَّائِبینَ»

مناجات اول: مناجات توبه‏کنندگان‏

بسم الله الرّحمن الرّحیم

بنام خداى بخشاینده مهربان

اِلهى‏ اَلْبَسَتْنِى الْخَطایا ثَوْبَ مَذَلَّتى‏، وَجَلَّلَنِى التَّباعُدُ مِنْکَ لِباسَ‏

خدایا خطاها و گناهان لباس خوارى بر تنم کرده و دورى از تو جامه‏

مَسْکَنَتى‏، وَاَماتَ قَلْبى‏ عَظیمُ جِنایَتى‏، فَاَحْیِهِ بِتَوْبَهٍ مِنْکَ یا اَمَلى‏

بیچارگى بر تنم افکنده و برزگ جنایتم دلم را میرانده پس تو زنده‏اش کن به بازگشت خودت (بسوى من) اى آرزو

وَبُغْیَتى‏، وَیا سُؤْلى‏ وَمُنْیَتى‏، فَوَ عِزَّتِکَ ما اَجِدُ لِذُنوُبى‏ سِواکَ غافِراً،

و مقصودم و اى خواسته و آرمانم به عزتت سوگند براى گناهانم جز تو آمرزنده‏اى نیابم‏

وَلا اَرى‏ لِکَسْرى‏ غَیْرَکَ جابِراً، وَقَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنابَهِ اِلَیْکَ، وَعَنَوْتُ‏

و براى شکستگیم جز تو شکسته‏بندى نبینم و من بوسیله آه و ناله کردن بسوى تو بدرگاهت خاضع گشته و با زارى کردن‏

بِالْاِسْتِکانَهِ لَدَیْکَ، فَاِنْ طَرَدْتَنى‏ مِنْ بابِکَ فَبِمَنْ اَلوُذُ، وَاِنْ رَدَدْتَنى‏

در برابرت خود را به خوارى کشاندم پس اگر توام از درگاه خویش برانى در آن‏حال به که روآورم؟ و اگر توام‏

عَنْ جَنابِکَ فَبِمَنْ اَعُوذُ، فَوا اَسَفاهُ مِنْ خَجْلَتى‏ وَافْتِضاحى‏، وَوا لَهْفاهُ‏

از نزد خویش بازگردانى به که پناه برم؟ و بس افسوس از شرمندگى و رسواییم و اى دریغ‏

مِنْ سُوءِ عَمَلى‏ وَاجْتِراحى‏، اَسْئَلُکَ یا غافِرَ الذَّنْبِ الْکَبیرِ، وَیا جابِرَ

از کار بد و گناهانى که بدست آورده‏ام از تو خواهم اى آمرزنده گناه بزرگ و اى شکسته‏بند

الْعَظْمِ الْکَسیرِ، اَنْ تَهَبَ لى‏ مُوبِقاتِ الْجَرآئِرِ، وَتَسْتُرَ عَلَىَّ فاضِحاتِ‏

استخوان شکسته که ببخشى بر من گناهان نابود کننده‏ام را و بپوشى بر من کارهاى پنهانى‏

السَّرآئِرِ، وَلا تُخْلِنى‏ فى‏ مَشْهَدِ الْقِیامَهِ مِنْ بَرْدِ عَفْوِکَ وَغَفْرِکَ،

رسواکننده را و مرا در بازار قیامت از نسیم جان‏بخش عفو و آمرزشت محروم نفرمایى و از

وَلاتُعْرِنى‏ مِنْ جَمیلِ صَفْحِکَ وَسَتْرِکَ، اِلهى‏ ظَلِّلْ عَلى‏ ذُنُوبى‏

لباس زیباى گذشت و چشم‏پوشى خود برهنه‏ام نکنى خدایا سایه ابر رحمتت را بر گناهانم بینداز

غَمامَ رَحْمَتِکَ، وَاَرْسِلْ عَلى‏ عُیُوبى‏ سَحابَ رَاْفَتِکَ، اِلهى‏ هَلْ‏

و ابرریزان مهربانى و رأفتت را براى شستشوى عیبهایم بفرست خدایا آیا

یَرْجِعُ الْعَبْدُ الْابِقُ اِلاَّ اِلى‏ مَوْلاهُ، اَمْ هَلْ یُجیرُهُ مِنْ سَخَطِهِ اَحَدٌ سِواهُ،

بنده فرارى جز به درگاه مولایش به کجا بازگردد یا آیا کسى جز او هست که وى‏را از خشم او پناه دهد

اِلهى‏ اِنْ کانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَهً فَاِنّى‏ وَعِزَّتِکَ مِنَ النَّادِمینَ،

معبودا اگر پشیمانى بر گناه توبه محسوب شود پس به عزتت سوگند که براستى من از پشیمانانم‏

وَاِنْ کانَ الْإِسْتِغْفارُ مِنَ الْخَطیئَهِ حِطَّهً فَاِنّى‏ لَکَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرینَ،

و اگر آمرزش خواهى از خطا آنرا پاک کند پس براستى من از آمرزش خواهانم‏

لَکَ الْعُتْبى‏ حَتّى‏ تَرْضى‏، اِلهى‏ بِقُدْرَتِکَ عَلَىَّ تُبْ عَلَىَّ، وَبِحِلْمِکَ‏

خدایا تو را سزد که مرا مؤاخذه کنى تا گاهى که خوشنود شوى خدایا به همان قدرتى که بر من دارى توبه‏ام بپذیر و به بردباریت‏

عَنّىِ اعْفُ عَنّى‏، وَبِعِلْمِکَ بى‏ اِرْفَقْ بى‏، اِلهى‏ اَنْتَ الَّذى‏ فَتَحْتَ‏

از من بگذر و به همان علمت که به احوالم دارى با من مدارا کن خدایا تویى که درى از عفو خود

لِعِبادِکَ باباً اِلى‏ عَفْوِکَ، سَمَّیْتَهُ التَّوْبَهَ فَقُلْتَ تُوبُوا اِلَى اللَّهِ تَوْبَهً

بسوى بندگانت باز کردى و نامش را توبه گذاردى و فرمودى «بسوى خدا بازگردید با توبه‏

نَصُوحاً، فَما عُذْرُ مَنْ اَغْفَلَ دُخُولَ الْبابِ بَعْدَ فَتْحِهِ، اِلهى‏ اِنْ کانَ‏

صادقانه» پس دیگر چه عذرى دارد آن کس که از وارد شدن در این در باز شده غفلت ورزد خدایا اگر براستى‏

قَبُحَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ، فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ، اِلهى‏ ما اَنَا بِاَوَّلِ‏

سرزدن گناه از بنده‏ات زشت است ولى گذشت نیز از نزد تو نیکو است معبودا من نخستین کسى نیستم‏

مَنْ عَصاکَ فَتُبْتَ عَلَیْهِ، وَتَعَرَّضَ لِمَعْرُوفِکَ فَجُدْتَ عَلَیْهِ، یا مُجیبَ‏

که نافرمانیت کرده و توبه پذیرش گشته‏اى و خواستار احسانت گشته و تو بر او احسان‏

الْمُضْطَرِّ، یا کاشِفَ الضُّرِّ، یا عَظیمَ الْبِرِّ، یا عَلیماً بِما فِى السِّرِّ، یا

کرده‏اى، اى پذیرنده بیچاره اى غمزدا اى بزرگ احسان اى داناى اسرار نهان اى‏

جَمیلَ السِّتْرِ، اِسْتَشْفَعْتُ بِجُودِکَ وَکَرَمِکَ اِلَیْکَ، وَتَوَسَّلْتُ بِجَنابِکَ‏

نیکو پرده‏پوش شفیع گردانم نزد تو جود و کرمت را و توسل جستم به حضرتت و به مهربانیت‏

[بِجَنانِکَ‏]وَتَرَحُّمِکَ‏لَدَیْکَ، فَاسْتَجِبْ دُعآئى‏، وَلا تُخَیِّبْ فیکَ رَجآئى‏،

در پیش تو پس دعایم مستجاب کن و امیدم را درباره خودت به نومیدى مبدل مکن‏

وَتَقَبَّلْ تَوْبَتى‏، وَکَفِّرْ خَطیئَتى‏ بِمَنِّکَ وَرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.

و توبه‏ام را بپذیر و گناهم را به کرم و مهربانى خود نادیده گیر اى مهربانترین مهربانان‏

جناب
yaHosseinDS
عضو وفادار
سلام
پاسخ بنده ناقص نیست اگر خوب دقت کنید وقتی گفتم این دعا سند ندارد دیگر نیازی نیست طرز خواندنش برای شما بصورت صحیح پاسخ داده شود در واقع پاسخ اول و دوم در پاسخ من موجود بوده است

تذکره;697754 نوشت:
---

این دو دعای "اسماء حسنی و دعای گنج العرش" از نظر شما آیا موثق هستند؟ برای خواندن اسماء حسنی بسیار فواید نوشته شده است می خواستم ببینم درست هست یا نه.
ممنونم

در منابع روایی که در دسترس ماست، سندی برای این دو دعا نیافته ایم. این دو دعا صرفا در کتاب گنج های معنوی نقل شده است. فضایل و فوایدی هم برای این دو دعا در این کتاب ذکر شده است. اما از آن جا که این دو دعا را در کتاب های معتبر روایی نیافته ایم، درباره فضیلت آن هم نمی توانیم اظهار نظر کنیم . درباره فوایدی هم که در کتاب گنج های معنوی ذکر شده، باید بگوییم ممکن است این فواید تجربه شده باشد.( نه اين كه در روايت آمده باشد ) قرائت این دعا با توجه به تسبیحاتی که در آن وجود دارد، به قصد رجا و به امید تقرب به درگاه الهی مانعی ندارد.

سوال :

می خواستم بداونم آیا این دعا موثق هست؟ و اگر دارای سند موثق و قابل تکیه هست چگونه باید خوانده شود چون طرز خواندن خیلی مهم هست در کدام کتاب می توان یافت تا بصورت صحیح خوانده شود؟

جبرئیل(علیه السلام) به خدمت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد و با او بود میکائیل و اسرافیل (علیه السلام)و گفتند: یا رسول الله به درستی که خدای تعالی تو و امت تو را در دنیا و آخرت به این نام های کرامت نموده است،خوشا به حال تو و امت تو.
اگر کسی را خدای عزوجل توفیق دهد تا این دعا را بخواند به درستی که این دعای بزرگ و جلیل القدری است و این دعا گنجی از گنجهای عرش است و در این دعا همه نام های پروردگار جل جلاله داخل است که خدای تعالی به برکت آنها خلق نموده است همه خلایق و اهل آسمان ها و زمین ها و بهشت و دوزخ و آفتاب و ماه و ستاره ها کوهها را و آنچه را که در بیابان و در دریا از چهارپایان وحشرات و جانوران وحشی ودرختان باشد و آنچه در دریاها باشداز مخلوقات و عجائبی که نمی داند آنها را به غیر از آن که ایشان را خلق نموده است.
پس ملائکه گفتند: این دعا را به احدی یاد مده،مگر به خوبان از امت خود،چون در حکم و علم خدا،جاری شده است،که خدای متعال حاجت آن را که این دعا را یک مرتبه بخواند،مستجاب گرداند و این دعا به دعای مبارک مشهور است.
سیدبن طاووس(قدس سره) در پایان دعا میگوید: این دعا از جمله دعاهایی است که من در یک امر مهمی به خاطرم رسید که بخوانم و اثر اجابتش را تجربه نمایم، چون خواندم، قسم به خدا که تعجیل اجابت را دیدم و آنچه از خدا می خواستم، در خواب به من الهام شد که برآورده می شود حاجتم، پس چنان شد که در خواب دیده بودم
.
متن دعا
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِی إِذَا ذُكِرْتَ بِهِ تَزَعْزَعَتْ مِنْهُ السَّمَاوَاتُ وَ انْشَقَّتْ مِنْهُ الْأَرَضُونَ وَ تَقَطَّعَتْ مِنْهُ
السَّحَابُ وَ تَصَدَّعَتْ مِنْهُ الْجِبَالُ وَ جَرَتْ مِنْهُ الرِّیَاحُ وَ انْتَقَصَتْ مِنْهُ الْبِحَارُ وَ اضْطَرَبَتْ مِنْهُ الْأَمْوَاجُ وَ غَارَتْ مِنْهُ...

پاسخ :

در منابع روایی که در دسترس ماست، سندی برای این دو دعا نیافته ایم. این دو دعا صرفا در کتاب گنج های معنوی نقل شده است. فضایل و فوایدی هم برای این دو دعا در این کتاب ذکر شده است. اما از آن جا که این دو دعا را در کتاب های معتبر روایی نیافته ایم، درباره فضیلت آن هم نمی توانیم اظهار نظر کنیم . درباره فوایدی هم که در کتاب گنج های معنوی ذکر شده، باید بگوییم ممکن است این فواید تجربه شده باشد.( نه اين كه در روايت آمده باشد ) قرائت این دعا با توجه به تسبیحاتی که در آن وجود دارد، به قصد رجا و به امید تقرب به درگاه الهی مانعی ندارد.

موضوع قفل شده است