آیات دلچسب ...

تب‌های اولیه

56 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

بسم الله الرحمن الرحیم
از سوره فاطر:

يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَميدُ (15)
ای مردم، شمائید نیازمندان به خداوند و خداوند است بی نیاز ستوده.

و از سوره حج:

ذلِكَ وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ (32)
و هم چنین هر کس شعائر الهی را بزرگ و گرامی بدارد آن است از پرهیزگاری دلها.

[="Microsoft Sans Serif"][="Black"]وَ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَ الْمَلاَئِکَةُ مِنْ خِیفَتِهِ وَ یُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَیُصِیبُ بِهَا مَنْ یَشَاءُ وَ هُمْ یُجَادِلُونَ فِی اللهِ وَ هُوَ شَدِیدُ الْمِحَالِ
رعد آیه 13
[/]

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُسَبِّحُ لَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ (آیه 41 )
در این ایه چند نکته نهفته است :
مطلب اول : طبق این آیه و آیات دیگر تسبیح خداوند توسط همة موجودات انجام می شود .چگونه کافر که خدا را انکار می کند تسبیح خدا می گوید؟
دوم: در ابتدای آیه که فرمود: «أَلَمْ تَرَ» تسبیح گویی به شکلی است که باید توسط ما دیده شود ؟
اما پاسخ مطلب اول : از آنجا که تسبیح در لغت به معنای تنزیه و پیراستن خدا از هر شریک یا نقصی است آیات قرآن از جمله آیه فوق همین معنا را تأیید می کند و تسبیح‌گویی خدا را به تمامی ساکنان زمین نسبت می دهد چه کافر و چه مؤمن . از این تعبیر معلوم می شود که در این میان دو نور است: یکی عمومی است که که شامل همه می شود (مانند آیة «ذر») که به همین معنا دلالت دارد و می فرماید: «وأشْهَدَهُم عَلى أنْفُسِهِم ألَسْتُ بِرّبّکُم قالوا بَلى شَهِدنا»(1) پروردگار از ذریه آدم پیمان گرفت . خودشان را علیه خویشتن گواه ساخت که آیا من پروردگار شما نیستم ،گفتند: چرا؟ شهادت می دهیم .
در آیه دیگر می فرماید: «ما پرده از برابرت برداشتیم. در نتیجه امروز چشمت تیزبین شده است».(2)
و آیات دیگر که خطاب آنها به همه انسان‌ها است که از عموم آنان بر ربوبیت خود و حقانیت و یگانگی خدا پیمان گرفته است، چه مؤمن باشد و چه کافر. خداوند یک نور دیگری هم دارد که مخصوص مؤمنان است.
با توجه به آیات ذکر شده مشرکان هم که برای خدا شرکائی قائلند و یا نقصی و عیبی به او نسبت می دهند با همین عمل خود تقدیس خدای را از شریک و برائتش را از نقص اثبات می کنند زیرا معنایی که در ذهن و ضمیر اینان تصور شده و الفاظی که با آن حرف می زنند و تمامی اعضایی که برای رساندن این هدف به کار می گیرند همه اموری هستند که حاجت وجودی خود از پروردگار واحد و بی نقص و بی شریک بر وحدانیت شهادت می دهد زیراکافر که غافل است به تعبیر مرحوم علامه طباطبایی در واقع به صدای بلند با این ادعا و شهادت خود بهترین دلیل بر خلاف مدعای خودش است. هرچه پافشاری بیشتر کند و یا گواهی بیشتری بیاورد برخلاف گفته خودش حجت محکم تری اقامه کرده است.(3)
در واقع این تسبیح تکوینی تمام موجودات است ، نه تسبیح تشریعی که ارداه و اختیار در آن باشد.
امیرمؤمنان در مورد شهادت کافر بر وحدانیت خدا می فرماید:این همان خدایی است که دل‌های منکران را بر اقرار به وجودش وا داشته اگر چه در زبان منکر او هستند.(4)

خلاصه کلام اینکه از جمله «مَنْ فی السموات» در آیه استفاده می شود که همه موجودات و ذرات و سنگریزه های عالم چه دارای عقل و ادراک و چه بی عقل بر وحدانیت خدا تسبیح و تنزیه می کنند . همین طور کافران در حقیقت و باطنشان بر یگانگی او اقرار می کنند گرچه به زبان منکر آن هستند.
جمله ذرات عالم در نهان :Gol: با تو می گویند روزان و شبان
ما سمیعیم و بصیریم و هشیم
:Gol: با شما نامحرمان ما خامشیم.
اما مطلب دوم که گفته‌اید با توجه به جمله «ألَم تَرَ» آیا ما و شما تسبیحات موجودات را می‌بینیم؟
اندشمندان قرآنی برای این جمله از آیه دو احتمال داده‌اند:
اول اینکه آیه خطاب به عموم باشد یعنی تسبیح‌گری و تنزیه موجودات برای خدا آن قدر روشن و یقینی است که هیچ انسان در آن تردید ندارد. این آیه علم قطعی را به رؤیت و دیدن تعبیر کرده مثل این آیه که می فرماید: «ألَم تَرَ أنّ اللهَ خَلَقَ السواتِ والأرض؛ آیا نمی‌ بینی آفریننده آسمان و زمین خداست».
با توجه به این معنی ، منظور از دیدن ، درک کردن عقلانی است ، همان گونه که آفرینش آسمان و زمین توسط خداوند با عقل دیده و درک می شود نه با چشم.
احتمال دوم : ممکن است آیه خطاب مخصوص به پیامبر باشد و معنایش این باشد که خداوند تسبیح موجودات را به پیامبر نشان داده چون ملکوت آسمان‌ها و زمین را به او نشان داده از این رو می تواند تسبیح سنگریزه را در کف دست خود به مردم نشان دهد .آیه سوره اسراء به خوبی این معنا را می فهماند که می فرماید :«و لکن لا تفقهون تسبیحهم» یعنی تمامی موجودات خدا را تسبیح می کنند اما عموم مردم آن تسبیح را نمی‌فهمند.
برای اطلاع بیشتر به ترجمه تفسیر المیزان، ج 15، ص 185 به بعد مراجعه کنید.

پی‌نوشت‌ها:
1. ترجمه المیزان، ج 15، ص 186 به بعد با تلخیص و منشور جاوید، ج 2، ص 143.
2. سوره ق (50) آیه 22.
3. ترجمه تفسیر المیزان، ج 13، ص 152.
4. نهج البلاغه، خطبه 49.

[="Microsoft Sans Serif"][="Black"]«ان تجتنبوا كبائر ماتنهون عنه نكفر عنكم سیئاتكم و ندخلكم مدخلا كریماً»
اگر از گناهان بزرگی که از آن نهی شده اید دوری کنید از گناهان کوچک شما چشم میپوشیم و به جایگاه با ارزشی شما را وارد می کنیم
نساء 31

[="Microsoft Sans Serif"][="Black"]

یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه

ای حسین جان در حالی که از خدایت خشنودی و خدا از تو خشنود است به سوی پروردگارت بازگرد
[/]