آئین سیک

تب‌های اولیه

1 پست / 0 جدید
آئین سیک

آئین سیک
آئین سیک از معروفترین انشعابات در آئین هندو می باشد . سیک یعنی شاگرد. برخورد اسلام و هندوئیزم در هندوستان در دورانهای گوناگون مذاهب التقاطی چندی را پدید آورده است ،یکی از عرفای بزرگ مسلمانان به نام کبیر(1440-1518م)توحید اسلامی را با برخی عقاید هندوئی در آمیخت و مریدان بیشماری گرد آورد. یکی از شاگردان وی گورو نانک (nanak) متوفای1539که پایه گذار آئین سیک و نخستین گورو (guru) یعنی معلم است ، وی از عرفای مسلمان و هندو استفاده کرد ، سپس به کشورهای اسلامی و زیارت مکه معظمه رفت و سرانجام آئین سیک را که آمیزه ای از هندوئیسم و اسلام است تاسیس کرد.
پس از وی نُه گوروی دیگر یکی پس از دیگری آمدند. این فرقه اندک اندک قوت گرفت و به گروهی سیاسی مذهبی تبدبل شد. سیکها به تجارت گرایش دارند و افرادی ار آنان به سراسر جهان مهاجرت کرده و به بازرگانی مشغولند همچنین افرادی از ایشان به زاهدان و تهران آمده اندو در این دو شهر معبد(گورودواره) دارند.
در آئین سیک پنج شعار اصلی که جزء شعائر مذهبی آنها است وجود دارد که هر یک در زبان پنجابی با حرف « ک » شروع می شود.
1.کِس : باقی گذاشتن موی سر و صورت
2.کونکا :همراه داشتن شانه
3.کاچک : پوشیدن زیر شلواری کوتاه
4. کارا : داشتن دستبند (النگوی آهنین)
5. کاندا : حمل شمشیر یا خنجر فولادین.