« آشنایی با برخی از مهارتهای همسرداری »

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
« آشنایی با برخی از مهارتهای همسرداری »



آشنایی با برخی از مهارت‌های همسرداری ( قسمت اول )

*شاد باشیم: شاد بودن همیشه ارزشمند است، پس سعی کنیم خود را خوشحال و سرحال نشان دهیم تا خستگی را از تن شریک زندگی خود دور کنیم.

*صبور باشیم: اگر رفتار همسرمان را خوشایند نمی‌دانیم، بهتر است با حوصله و تأمل و در شرایط مناسب او را از چگونگی رفتارش آگاه کنیم.

*منطقی رفتار کنیم: مسائل را منطقی و درست بررسی کنیم و بجای منافع شخصی ، مصالح زندگی مشترک را در نظر بگیریم و بی‌طرفانه قضاوت کنیم.

*کم توقع باشیم: از همسرمان آن قدر انتظار داشته باشیم که بتواند به انتظارات پاسخ بدهد.

*مثبت نگر باشیم: با بیاد آوردن لحظات شیرین زندگی بدبینی را از خود دور کنیم، به رفتارهای خوب همسرمان بیشتر بیندیشیم و جنبه‌های خوب زندگی را فراموش نکنیم.

*خوش بین باشیم: داشتن نگاه خوش‌بینانه به زندگی و اطرافیان باعث ایجاد آرامش و بذل محبت و عاطفه می‌شود.

*یکدل باشیم: درک متقابل موجب ایجاد تفاهم می‌شود و یکدلی بوجود می‌آورد.

*شنونده خوبی باشیم: هنگامی که همسرمان با ما صحبت می‌کند، حتی الامکان به چشمان او نگاه کنیم و یا با اشاره و سرتکان دادن نشان دهیم که به حرف‌های او توجه داریم.

*مشوق همسر خود باشیم: برای رفتارها و صحبت‌های همسرمان ارزش قائل شویم و با یادآوری موقعیت‌های موفق گذشته او را تشویق کنیم تا آینده بهتری داشته باشد.

*به پیشرفت یکدیگر اهمیت دهیم: آنقدر صمیمی باشیم که پیشرفت و ترقی همسرمان یکی از آرزوهای ما باشد، در حقیقت اولین کسی که از این پیشرفت سود می‌برد ما هستیم.

*خوش قول باشیم: برای حرف‌ها و قول‌های خود ارزش قائل شویم و خود را در مقابل آنها مسؤول بدانیم، خوش قولی نشانه احترام به خود و همسر است.

*به شخصیت همسرمان احترام بگذاریم: و حرمت یکدیگر را نزد خانواده و دوستان و ... حفظ کنیم.

ادامه دارد . . .

آشنایی با برخی از مهارت‌های همسرداری (قسمت دوم)

*ارتباط کلامی و عاطفی خود را حفظ کنیم: سعی کنیم با همسر خود درباره مسایل مختلف گفتگو کنیم. صحبت کردن بهترین راه آگاهی از افکار و احساسات همسر می‌باشد.

*با یکدیگر مهربان باشیم: همسرمان را جزئی از وجود خود بدانیم، خوبی‌هایش را بازگو کنیم، برایش خوبی خواهیم و در راه کمک به همسرمان تمام تلاش خود را بکار ببریم با مهربانی می‌توانیم مالک قلب‌های یکدیگر باشیم و رابطه گرم و صمیمی برقرار کنیم.

*محبت‌پذیر و قهر گریز باشیم: منش توأم با مهربانی و دوری از قهر و کینه صفت همسران فداکار است. تلاش کنیم که آیینه زندگیمان شفاف و بدون غبار کدورت باشد.

*راستگو باشیم: صداقت و راستی از بهترین سرمایه‌های زندگی مشترک است. هرگز نباید به دروغ و نیرنگ متوسل شویم حتی اگر حقیقت به نفع ما نباشد. فراموش نکنیم که دروغ پایه‌های زندگی را سست می‌کند.

*محیط خانواده را با صفا کنیم: فضای عاطفی خانواده باید چنان مطلوب و دوست داشتنی باشد که همسرمان در آن احساس رضایت خاطر کند و از امنیت روانی برخوردار باشد.

*به ارزشهای دینی، اخلاقی و خانوادگی پایبند باشیم: ارزش‌ها از ارکان و ستون‌های اصلی خانواده محسوب می‌شوند و مقید بودن به ارزش‌ها موجب دوام و استحکام خانواده می‌شود و اصالت آن را حفظ می‌کند.

*به نیازهای همسر توجه کنیم: رفتار دلنشین و توام با متانت موجب می‌شود، خواسته‌های خود را به راحتی بیان کند.

*بهداشت روانی همسر را تأمین کنیم: در سایه سلامت جسمی و روانی می‌توانیم به هدف‌های خود برسیم، بنابراین باید به رفتار او توجه نماییم و از افسردگی و خمودیش جلوگیری کنیم.

*با یکدیگر مشورت کنیم: هر یک از همسران باید حق داشته باشند نظر و پیشنهاد خود را بیان کنند. با مشورت کردن، راه رسیدن به زندگی سالم کوتاه‌تر می‌شود.

*قدر شناس باشیم: از همسرمان به خاطرانجام وظایف ، مسؤولیت‌ها و همکاری‌هایش قدردانی کنیم. برای ابراز سپاسگزاری و تشکر به کلمه‌های خاصی نیازمند نیستیم!

*برنامه‌ریزی کنیم: در حقیقت برنامه‌ریزی به زندگی خانوادگی نظم و سامان می‌بخشد.

*الگوی خوبی باشیم: طوری رفتار کنیم که الگوی رفتاری مناسبی برای همسر و فرزندان خود باشیم.

ادامه دارد . . .


آشنایی با برخی از مهارت‌های همسرداری (قسمت سوم)

*خود را به جای همسرمان بگذاریم:دنیا را از دریچه نگاه او ببینیم و از خود بپرسیم «اگر من جای او بودم چه می‌کردم ؟»

*میانه رو متعادل باشیم: حضرت علی علیه‌السلام فرموده‌اند «خیر الامور اوسطها». پس اگر در تمام امور زندگی ( خوردن ، خوابیدن ، مسافرت و حتی محبت کردن و ...) اعتدال را رعایت کنیم، کمتر دچار مشکل می‌شویم.

*با جملات زیبا از همسر خود دلجویی کنیم: یک جمله شورانگیز می‌تواند طوفانی از خشم و غضب و نفرت را خاموش کند و بنای زندگی را از خطرات گوناگون دور سازد.

*روابط زناشویی را بسیار مهم بدانیم: عدم توجه به این روابط موجب ایجاد مشکلات مختلف خانوادگی ، روحی و روانی برای هر یک از طرفین می‌شود و زندگی را با خطرهای جدی روبرو می‌کند.

*همسر خود را راضی کنیم: باید طوری رضایت همسرمان را جلب نماییم که مطمئن باشیم هیچوقت ما را ترک نمی‌کند و یا در هیچ مشکلی ما را تنها نمی‌گذارد.

*برای سخن و پیشنهاد همسرمان احترام قائل شویم و خود را عقل کل ندانیم: باور داشته باشیم که همیشه همه چیز را همگان دانند.

*فرمان ندهیم: نباید خانه را به پادگان تبدیل کنیم. متوجه باشیم که خانه کانون عشق و محبت است، نه محل یکه تازی و خشونت.

*تعصبات غلط و افکار مزاحم را از خود دور کنیم: افکار مزاحم مانند خوره ، سلامت روانی انسان را از میان می برند. بهتر است به جای اعمال تعصبات دست و پا گیر ، انرژی خود را صرف توجه به همسر و خانواده نماییم.

* از ازدواج خود اظهار پشیمانی نکنیم: زندگی و روابط خود را با دیگران مقایسه نکنیم و از یاد نبریم که زندگی هر کسی مطابق سلیقه و عقل و درایت او اداره می‌شود.

*روی نقاط ضعف همسر خود انگشت نگذاریم: هر فردی ممکن است در موارد مختلف دچار ضعف باشد، آشکار کردن و بزرگ جلوه دادن این نقاط ضعف موجب ایجاد کدورت می‌شود. هرگز نباید از نقطه ضعف‌ها به عنوان اسلحه‌ای برای سکوت یا شکست دادن همسر استفاده کنیم.

* مقابله به مثل نکنیم: از رفتارهای تلافی جویانه بپرهیزیم و سعی کنیم به جای مقابله به مثل ، رفتار مناسب را به او یادآوری نماییم.

پیروز و موفق باشید

در زندگی زناشویی و به اصطلاح دو نفره، برخی رفتارها و حرف ها می تواند برداشت ها و معنا های مختلفی داشته باشد. بسیاری از جوانان باید این نکته را یاد بگیرند که چگونه با طرف مقابل رفتار کرده و آنطور که دوست دارند با خودشان در یک زندگی برخورد شود ، با دیگری هم برخورد کنند.
یکی از این رفتار ها تصمیمات و سخنان تکنفره و بدون در نظر گرفتن شریک زندگی خود است. جملاتی مانند من این تصمیم را گرفته ام و یا من فلان کار را کرده ام یا من برای زندگی کلی جون می کنم همه و همه معنا و تاثیرات بسیار بدی دارد و می تواند باعث بروز اختلاف بین زوجین به خصوص آنان که به تازگی زندگی خود را آغاز کرده اند شود.
این من گفتن ها یعنی شما طرف مقابل را نادیده گرفته، بر سر او منت گذاشته و در واقع خود محوری را سر لوحه کار خود کرده اید. شما ازدواج کرده اید تا با هم باشیدو با هم زندگی کرده و در همه کار ها با هم تصمیم گرفته و عمل کنید دیگر دوران کجردی تمام شده و تصمیمات شما نمی تواند خودسرانه و خود محورانه باشد شما باید مشورت کرده و با هم تصمیم بگیرید.
در واقع دیگر منی وجود ندارد بلکه شما ما شده اید.
پس بهتر است برای داشتن یک زندگی خوب، حتی در بیان کار ها و سخنان خود که مربوط به زندگی می شود از کلمه ما استفاده کنید و در اصل به آن عمل کنید. عمل به این حرف یعنی که واقعاً دوتایی تصمیم گرفته مشورت کرده و کاری را انجام دهید. شما همسر هستید و برای هم زندگی می کنید.
پس ببینید جملاتی ما به این نتیجه رسیده ایم و یا عزیزم نظرت درباره فلان کار چیست و یا حتی ما تصمیم به فلان کار داریم، می تواند چه نتیجه خوبی در زندگی شما داشته باشد.

زمان

شما میخواید با همسرتون :chakeretim:صحبت کنید. همسرتون روی تخت دراز کشیده و درحال مطالعه :reading:کردنه. شما تصمیم میگیرید که در مورد خواهرتون:makhfi: و مشکل مالیش با هاش صحبت کنید. شروع به صحبت میکنید ولی همسرتون رو ترش میکنه و میگه فردا صبح در موردش صحبت میکنیم.

چه اتفاقی میافته که اون تا صبح ممکنه به خواب نره؟:Gig:

ممکنه شما بعد اینکه مشکلتون رو گفتید به راحتی به خواب :Khab::Khab:برید ولی همسرتون در رختواب از این پهلو به اون پهلو میشه و ممکنه تا صبح خوابش نبره و ذهنش :soal:درگیره پیدا کردن یه راه حل برای مشکل مالی خواهرتون باشه:soal:
ما خانم ها عادت داریم با صدای بلند فکر کنیم،:khandeh!: واسمش رو میزاریم صحبت کردن! :khaneh:مردها در سکوت فکر میکنند و فقط صدای راه حل هست که بلند میشه! به:Mosighi: همین خاطره که میبینید مثلا همسرتون بی مقدمه تصمیم داره که ماشین بخره و شما هم دلخور میشید که چرا قبلا این مسئله رو باهاتون در میون نگذاشته بود!:geristan::geristan::geristan:

لحن شما!:Narahat az:

آیا میدونید:Gig: که گربه ها وقتی غذا میخوان با لحن خاصی میو میو میکنند:ok: تا با به اصطلاح با چرب زبونی به صاحبشون بگن که بهشون غذا بده؟ :khandeh!:

شما میتونید همسرتون رو با تن صداتون کنترل کنید:Mosighi: و اونو به سمت خودتون جذب کنید:doosti:. شما میتونید راجع به چیزی خیلی جدی صحبت کنید ولی در عین حال تن صداتون رو لطیف و محبت آمیز حفظ کنید.:okey: اینجوری به اون ن:chakeretim:شون میدید که موضوع هرچقدر هم که مهم باشه شما محبت به او رو به هرچیز دیگه ای ترجیح میدید.

تن صداتون او رو آروم میکنه و تشویقش میکنه که به حرفاتون بدون اینکه احساس فشار کنه گوش بده. برعکس اگه تن صداتون ر و خشن:cry: کنید او فورا حالت تدافعی :Box:به خودش میگیره و هر چی هم بگید نمیپذیره.:Nashnidan:
نکته: :no:هر وقت میخواید به همسرتون بگید که فلان کارش رو اشتباه انجام داده، از خودتون بپرسید::Gig: " امروز چقدر از همسرم تعریف کرده ام"؟

منبع

طلب و خواهش هر نوع توجه نوعی خودکشی هست. توجهی که شما درخواست کنید ارزشی نداره. کوبیدن در زمانی که بحث با همسرتون بالا گرفته ممکنه که توجه اون رو برانگیزه ، ولی خاموشی و سکوتی که بعد از اون ساعتها و حتی گاهی روزها فضای ارتباطیتون رو پر میکنه بسیار آزار دهنده تره...

گاهی ممکنه که یه خانوم با رسیدگی نکردن به خودش از لحاظ فیزیکی و ظاهری بخواد غیرمستقیم به همسرش بفمونه که اشکالی هست ، اما این کار فقط انرژی منفی رو در ارتباطتون ساطع میکنه. همسرتون ممکنه تحت این فشار ازتون سوال کنه که چی شده و یا وقتش رو در اختیارتون قرار بده ولی این کاری هست که او در واقع مایل به انجامش نیست.
اگر توجه همسرتون رو میخواید باید اونو به خودتون جذب کنید نه اینکه اونو درخواست کنید.
فرض کنید به جای اینکه بعد یه بحث چهره درب و داغونی داشته باشید، صبح همسرتون رو با لبخندی به لب بفرستید سرکار و طوری رفتار کنید که انگار نمیتونید تا عصر که برمیگرده صبر کنید. به نظرتون کدوم یک جذاب تره؟
اگه شما روی پاسخ گرفتن از عکس العمل شوهرتون پافشاری دارید بهترین راه اینه که " خشنود کردن فوری"رو تمرین کنید.
اگر همسرتون کاری رو اندیشمندانه و با ملاحظه انجام داده ، همونجا ازش تشکر کنید. نگران هیچی هم نباشید...!
اگر همسرتون کاری کرده که احساس غرور وسربلندی میکنید و میخواید که اون رو به این کار تشویق کنید، مستقیما بهش بگید که چقدر این کار رو دوست دارید.
همه اینها باعث میشه که اون احساس کنه که همیشه در ذهنتون بهترینه.
موضوع قفل شده است