جمع بندی دوستی شرعی و محدود با مرد متاهل

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
دوستی شرعی و محدود با مرد متاهل
سلام. من یه سوال دارم.   من یه دختر 33 ساله ام که لیسانس دارم. پدر و مادرم از کار افتاده و 70 ساله و 68 ساله اند و یک برادر دارم که از من 4 سال بزرگتره و مجره. پدرم سالهاست که اعتیاد داره و چهره و رفتارش هم تابلو شده. مادرم هم بیماری جسمی سختی دارن و هر دو تاشون مریضن و به پرستاری مدام احتیاج دارن. برادرم هم کارمنده و سیگاری و رفیق باز و دوست دختر باز و معتاد هست. من این وسط بینشون گیر کردم . از اونجایی که وضع مالیمون متوسط رو به پایینه ، نمیتونم برای پدر ومادرم پرستار بگیرم . مجبورم  که همش خودم مراقبشون باشم. برای شاغل شدن هم خیلی تلاش کردم اما چون نمیتونم به خاطر مراقبت از والدینم کار تمام وقت برم و کار نیمه وقت هم حقوقش خیلی خیلی کمه و همش ضرره   دیگه نرفتم سر کار. بابام بازنشسته است و الان 2.5 حقوق میگیره.   من 4 سال قبل خواستگاری داشتم که خیلی خوب بود. همه حرفها زده شد و ... اما بعدا ایشون گفت که به خاطر اعتیاد پدرت و بیماری پدر و مادرت من نمیتونم باهات ازدواج کنم و هرچی فکر میکنم این ازدواج به ضررم هست و بهم خورد. چندین مورد تا حالا اینجوری پیش اومده که به همین دلایل خواستگارها قرارهاشون رو بهم زدن. بعد از اون آقا، آقای دیگه اومد خواستگاری که خیلی خیلی پولدار بود. منتها شرطش این بود که من مخارج پرستار و ... والدینت رو میدم اما در عوض نمیخوام تو هیچ ارتباطی با اونها داشته باشی چون که برای من خیلی مایه سرشکستگی هست که همیچین خانواده ایی داری. دیگه بعد از کش و قوس خیلی خیلی زیاد ، مال اون آقا چشم خونواده منو گرفت و پدرم راضی شد که هیچ دخالتی نداشته باشه. برای عقد هم یه رضایتنامه محضری به من داد که دیگه توی مراسم عقد من هم نباشه چون اون آقا خواسته بود. روز عقد ، اون آقا که از من 5 سال هم بزرگتر بود زنگ زد به من و گفت که همه چی کنسله ، چون برادرت رو دیدم که با آدمهای نابابی رفت و آمد داره و پدرت رو دیدم که از فلانی مواد میگیره و هرچی فکر میکنم میبینم بهتره نشه. اینم بهم خورد مثل 7 یا 8 بار قبلی.   پارسال خیلی اتفاقی توی خیابون یکی از استادهای دوران دانشگاهم رو دیدم که از من 10 سالی بزرگتره. ایشون پشت فرمون بود و من داشتم از خیابون رد میشدم و دستم سنگین بود و خرید خونه کرده بودم . خواستم تندی از خیابون رد شم که  چادرم  زیر پام گیر کرد . موندم اون وسط . ایشون هم نتونست ماشینو نگهداره و زد به من پخش زمین شدم. دستم شکست. اومد پایین و منو شناخت و گفت بریم بیمارستان و .... اونجا به من گفت که به کسی بگو بیاد و من گفتم لازم نیست. کمی با هم صحبت کردیم و گفت چرا نیومدی فوقت رو بگیری شما که شاگرد اول بودی . منم گفتم مشکلاتی داشتم  و از والدینم پرستاری کردم و اینا.  چند ماه گذشت ما با هم بصورت تلفنی در ارتباط بودیم. منم همه زندگی و سختیهام رو براش گفته بودم و مراسمهام که بهم خورده بود و ... . ایشون پیشنهاد داد که ما با هم در ارتباط باشیم که من اول گفتم نه و خیلی بهونه آوردم و بعدش  گفت فقط برای این که نخوای این همه سختی رو خودت تنهایی تحمل کنی و من هواتو دارم و اصلا نمیخوام به چشم همسر و اینا به هم نگاه کنیم و فقط با هم دوست باشیم که با هم در ارتباطیم مشکلی از نظر شرعی نداشته باشیم. من گفتم که پدرم اجازه نمیده. گفت که همون اجازه نامه محضری که پدرت برای ازدواج قبلیت که بهم خورد بهت داده رو بیار ببریم محضر. با همون عقد موقت کردیم . منتها من شرط کتبی گذاشتم که به هیچ عنوان رابطه در حد زناشویی نداشته باشیم  و برای همدیگه هدیه هم نخریم.   الان حدود 4 ماهه که با هم ارتباط حضوری داریم اما در حد دست دادن وکنار هم نشستن و حرف زدن و بگو و بخند و ایناست. من اصلا نمیخوام به هیچ وجه که مثلا زن دوم اون باشم یا برام خونه و اینا بگیره یا خرج کنه. فقط کسی رو میخواستم که بتونم براش درد دل کنم یا با هم بریم یه شهر دیگه دو سه ساعت گردش و تفریح یا بریم جایی که نمیشناشنومن سینما و .... تا الان هم همینطوری بوده. مثلا برام توی آپارتمان کوچیکی که داره  و خالیه تولد گرفته هرچند که هدیه و لباسی که گرفته بود من قبول نکردم. من از این ارتباط خیلی راضیم. خیلی از بارهای روانی من کم شده. به خاطر مشکلات پدر و برادرم فامیل و دوستهام سالها با ما قطع رابطه ان. ایشون نه چیزی میپرسه و نه به چیزی گیر میده و خیلی دوستانه و با محبت رفتار میکنه.   از طرفی من اصلا نمیخوام که برای همسر و دختر کوچیکش مشکلی پیش بیاد چنان که تا حالا نیومده . از عید تا حالا مسافرت ترکیه و شیراز و فرانسه و همه خریدهای گرونو و همه چیشون بر قراره و شاید هفته ایی فقط 4 یا 5 ساعت با هم هستیم.     من تا اینجاش مشکلی ندارم و راضی هستم و وابسته اش هم نیستم. اینقدر از مردهای زندگیم بدی دیدم که بدونم که ارزش وابستگی و دلبستگی ندارن و بهش به چشم یه دوست خوب نگاه میکنم. امروز صبح توی تلویزیون شنیدم که کارشناسشون میگفت که این زنهایی که میان توی زندگی مرد متاهل، خیر نمیبینن و این کار خیانته و اینا. من خیلی ناراحت شدم. من توی زندگی اون هستم اما مثل بقیه دوستاش. مثلا با دوستای مردش میره کوه، منم جدا میبره .  من توی روابط اون و زن و بچش دخالتی نکردم و اونا همه چیزشون به راهه و همه کیفشون برقراره و محبتش به اونا کم نشده.   میخواستم بدونم این مصداق "خونه خراب کن" که میگن آیا در مورد منم صدق میکنه؟ ممنونم ازتون.
با نام و یاد دوست         کارشناس بحث: استاد نشاط
سلام بزرگوار دردهای شما را با دقت خواندم و متاثر شدم، امیدوارم مشکلتون بزودی حل شود. با توجه به عبارت خونه خراب کن که بیان کرده اید؛ چند نکته خدمت شما عرض کنم؛ بهتر است تکلیف خودتان را روشن کنید، این ازدواج موقتی که انجام گرفته؛ یک ازدواج است هر چند زمان آن موقتی می باشد؛ به هر حال شما زن این آقا شده اید؛ در این مسئله اگر قصدتون از بین بردن کانون زندگی ایشان باشد، خوب از لحاظ اخلاقی خوب نیست و عواقبش بد خواهد بود. منتها یکبار دیگر مسئله طوری است که شما از سر ناچاری و نیاز این وصلت را پذیرفته اید و تلاشتون این است که به صورت پنهانی این قضیه بین شما باشد و کسی هم مطلع نشود و طوری رفتار نکنید که همسرتون نسبت به خانواده خود بدبین باشد. در این صورت شما مصداق خانه خراب کن نیستید.  
سلام. خیلی ممنونم . مورد اول که قطعا برقرار نیست. چون من تا به حال ازشون یه قرون هم پول نگرفتم و نمیگیرم و با هم فقط ساندویچ و فلافل دکه ایی و اینا خوردیم و جای خاصی هم نبودیم. من اصلا قصد رابطه همسری با ایشون رو نداشته و ندارم. و روابطمون هم محدود به جاهای پرجمعیته مثل سینما و کافه و ... و فقط یکبار برای من توی خونه تولد گرفت. که دیگه تکرار نمیشه . میخوام ایشون دوست من باشن. که بتونم باهاشون درد دل کنم یا تفریح مختصر داشته باشم. اصلا قصد هیچ رابطه بیشتر یا دلبری و عشوه و .. رو ندارم.
سلام. خیلی ممنونم . مورد اول که قطعا برقرار نیست. چون من تا به حال ازشون یه قرون هم پول نگرفتم و نمیگیرم و با هم فقط ساندویچ و فلافل دکه ایی و اینا خوردیم و جای خاصی هم نبودیم. من اصلا قصد رابطه همسری با ایشون رو نداشته و ندارم. و روابطمون هم محدود به جاهای پرجمعیته مثل سینما و کافه و ... و فقط یکبار برای من توی خونه تولد گرفت. که دیگه تکرار نمیشه . میخوام ایشون دوست من باشن. که بتونم باهاشون درد دل کنم یا تفریح مختصر داشته باشم. اصلا قصد هیچ رابطه بیشتر یا دلبری و عشوه و .. رو ندارم.
سلام یه سوالی که دارم، تا کی می خواهید این قصه ادامه پیدا کنه؟ آیا این شکل رابطه مانع ازدواج شما نمیشه؟ ( درسته که الان خواستگار ندارید، منتها با این فرض و شرایطی که ایجاد کردید،  خودتان هم تمایلی به ازدواج نشان نخواهید داد و مسئله دیگر اینکه نگاه خواستگارها فرق خواهد کرد؛ به شما به عنوان یک دختر دوشیزه نگاه نخواهند کرد هر چند رابطه خاصی ندارین، به هر حال شرعا شما زن این آقا شده اید) به این مسئله توجه دارین؟
جمع بندی بحث پرسش: من پدر و مادرم شرایط خاصی دارند، پدرم پیر شده، مریض احوال، دارای اعتیاد و حقوق و دریافتی مون یک حقوق کم بازنشستگی است، از طرف دیگر مادرم نیز مریض و یک برادر هم دارم که فرد اهلی نیست و ایشان هم مبتلا به اعتیاد هستند، خواستگار آنچنانی ندارم، من مجبورم از پدر و مادرم پرستاری کنم، این شرایط منو خسته کرده و احساس تنهایی می کنم. یک روز به طور اتفاقی از خیابان رد می شدم، با یک ماشینی تصادف کردم و دستم شکست، راننده این ماشین استادم بود که منو شناخت، با هم صحبت کردیم،( ایشان با اینکه زن و بچه داره) قرار شد به من کمک کنه و در ارتباط باشیم  منتها با یک عقد موقت (بدون ارتباط خاص زناشوئی) و این ازدواج به طور پنهانی باشه، آیا کار من اشتباه است؟ لطفا راهنمایی بفرمائید. پاسخ: قبول می کنیم که شرایط شما خاص بوده و چنین مشکلاتی، موانعی در ازدواج ایجاد می کند و این مسئله می تواند موجب دلتنگی و ناراحتی هم بگردد، منتها این طور هم نیست که هیچ موفقیتی در ازدواج دائم نداشته باشید. توصیه می شود؛ نگران آینده زندگی خودتان نباشید، با همت شما و توکل به خدا موانع رفع خواهد شد. با توجه به نیاز روحی و موقعیت زندگی شما، مسئله ی پذیرفتن ازدواج موقت و قبول کردن چنین شرایطی، تصمیم بدی هم نیست، منتها بهتر بود با صبوری و کم کردن میزان انتظارات خود با یک فرد متناسب ازدواج دائم را انتخاب می کردید. از آنجایی که این همسرتان زن و بچه دارد و همچنین ازدواج به صورت موقتی است، مصلحت آنچنانی ندارد و آسیب های خاص خودش را بدنبال خواهد داشت و باید حتما تدبیر کرده و در مسائل حاد با اهل خبره مشورت بگیرید. پذیرفتن شرایط زندگی همسرتان و کتمال کردن این قضیه؛ کار شما سختر خواهد شد و می تواند به نوعی حالت اضطراب و استرس را در روحیه شما ایجاد کند. بهتر است با دید باز به این موضوع بنگرید و قبل از فرو رفتن در دریایی از مشکلات، تصمیم منطقی اتخاذ کنید.  
موضوع قفل شده است