جمع بندی توبه از گناه و حق الناس

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
توبه از گناه و حق الناس

دو سال قبل بعد از اختلاف با شوهرم مدتی جدا از هم بودیم ولی طلاق نه
در همین حال من با اقایی در مجازی اشنا شدم و ایشان را یکبار دیدم ،
نزدیکی نداشتیم ولی همدیگر را در اغوش گرفتیم و بوسیدن
بعد از ان من پشیمان شدم و این اشتباه دیگر هرگز تکرار نشد
پس از مدتی با همسرم چون بچه داریم مصالحه کردیم
الان همسرم فهمیده و میگه مدیونی اگر ارتباطی داشته و نگویی
گفتم نداشتم . میگه مدیونی اگر او را در اغوش گرفتی دیگر هرگز در اغوش من بیایی،
من توبه کردم و از خدا طلب مغفرت دارم ولی اگر به همسرم بگویم مرا طلاق می دهد و فرزندانم رها میشوند من چه کنم؟
آیا اگر به او نگویم، نسبت به او مدیون هستم؟ آیا همین که به او نمیگویم ولی سعی در محبت به او دارم کافی نیست؟

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد حنیف

[TD][/TD]

پرسش: دو سال قبل به دلیل اختلاف با همسرم، مدتی را بدون طلاق گرفتن از هم جدا بودیم. در همین مدت من با شخصی آشنا شده و با هم ارتباط پیدا کردیم. بعد پشمیان شده و هرگز تکرار نکردم. الان با همسرم مصالحه کرده و زندگی می کنیم. اما همسرم متوجه ارتباط من شده و می گوید مدیونی اگر ارتباطی داشته و نگویی. آیا اگر به او راست نگویم مدیون هستم؟

پاسخ: ارتباط با نامحرم، حق الله است و برای توبه از حق الله با خودِ خداوند طرف هستیم و اعتراف به گناه جز در برابر پروردگار جایز نیست. شما هم هرگز نباید اشتباه و گناه گذشته تان را برای همسرتان بازگو کنید. ایشان هم در این رابطه حقی ندارد، پس اصرارش هم اشتباه بوده و موجب مدیونی شما نمی شود. (برای اطمینان بیشتر، حکم شرعی مسئله را هم از همکارن فقه و احکام شرعی سوال بفرمایید.) شما برای جبران ناجوانمردی که در حق همسرتان مرتکب شده اید، به ایشان بیش از قبل محبت کرده و تمام تلاشتان را برای گرم کردن دوباره ی کانون زندگی تان به کار بگیرید.

همچنین توبه در محضر پروردگار را هم جدی بگیرید و دقت بفرمایید که با اینکه خداوند ارحم الراحمین و غفار الذنوب است؛ در عین حال این بدان معنی نیست که انسان می تواند هر گناهی را مرتکب شده و امید به بخشش داشته باشد. گاهی انسان با یک گناه، چنان قلبش را تیره و تار می کند که هرگز توفیق توبه را پیدا نخواهد کرد.

رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «اِشتَدَّ غَضَبُ اللّهِ عزّ و جلّ عَلَى امرأةٍ ذاتِ بَعلٍ مَلَأتْ عَينَها مِن غَيرِ زَوجِها أو غَيرِ ذِي مَحرَمٍ مِنها فإنّها إن فَعَلَتْ ذلكَ أحبَطَ اللّهُ كُلَّ عَمَلٍ عَمِلَتهُ فإن أوطَأتْ فِراشَهُ غَيرَهُ كانَ حَقّا عَلَى اللّهِ أن يُحرِقَها بِالنارِ بعدَ أن يُعَذِّبَها في قَبرِها؛ زن شوهردارى كه مرد بيگانه اى يا نا محرمى چشمش را پر كرده باشد مورد خشم شديد خداوند عزّ و جلّ است؛ و اگر چنين باشد، خداوند همه اعمال او را باطل گرداند و اگر به شوهر خود خيانت ورزد، بر خداست كه او را بعد از عذاب دادن در قبر به آتش دوزخ بسوزاند.» (۱)

در رابطه با توبه،‌ تاپیک زیر را هم ملاحظه بفرمایید:
خدا گناه منو بخشیده؟ (پیامدهای ارتباط با نامحرم)


پی نوشت:
۱. محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، مترجم شیخی، حمیدرضا، موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، قم ۱۳۸۹، ج ۵، ص ۴۱

موضوع قفل شده است