جمع بندی خدای مهربان و رحیم و مجازات هایش!

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
خدای مهربان و رحیم و مجازات هایش!

سلام
میگن خدا زنی رو که موهایش را گذاشته بیرون هزاران سال در جهنم میسوزاند در آتشی که 70 برابر گرم تر از آتش اینجا است از موهایش آویزان میکنند و زیرش آتش روشن میکنند و هر اعضای بدنش را که به نامحرم نشان داده باشد خدا از آن قسمت در جهنم آویزان میکند( احتمالا با میخ های بسیار داغ مثل زنجیری که به گردن کافر ها در روز قیامت می اندازند طبق قرآن و حدیث داریم که اگر یکی از حلقه های این زنجیر را به کوه بندازند کوه ذوب میشود) و از اینجور حرف ها سید حسن آقامیری روحانی مشهور ایرانی که بیشتر موضاتش درباره رحمانیت خدا است چنین میگوید و گفت که اگر اینطور باشد این داعشی ها که خیلی بهتر از این خدا هستند چون داعش یک دقیقه در آتش میسوزاند و طرف میمیرد و اگر اینطور باشد که مردن بهتر از زنده بودن است چون حدیث داریم که مردن گناهکار بهتر از زنده بودنش است چون گناه میکند و باز حدیث هست که وقتی گناهکار را به جهنم میبرند آرزو میکند که ای کاش در دنیا با چوب کتکش میزدند ای کاش در دنیا تیکه تیکش میکردند ای کاش خاک بود و مادرش او را نزاییده بود تا گناهی را که باعث جهنمی شدن وی شده را مرتکب نمیشد و خدا میلیون ها سال گناه کاران را در آتش میسوزاند و به گناه کاران بسیار تشنه در دوزخ به جای آب زقوم می دهند که حدیث داریم اگر یک قطره از آن به کل اقیانوس های کره ی زمین بریزد تمامی ماهی ها میمیرند آنگاه آیه قرآنی داریم که جهنمی ها این زقوم را مثل شتران تشنه میخورند !
این روایات و احادیث ایچنینی مثلا همون روایتی که حضرت محمد به معراج رفت و زنان عذاب شونده را دید و گریه کرد را به چه کسانی میتوان نسبت داد؟ یا این احادیث زنان در آخرالزمان که زنان بی حجاب را پیش بینی کرده مثلا گفته در آینده زنانی می ایند که سرشان مثل شتر بالا رفته آنان را لعنت کنید که همیشه در جهنم حواهند ماند چگونه میتوان به خدایی که میگوییم الرحمن الرحیم نسبت داد. یه نفر بچه یه کسی را میکشد پدرش در دادگاه رضایت میدهد این خدا به اندازه این پدر گذشت کننده نیست؟ اگر جواب این است که در برابر خدا گناه کرده است و خدا خیلی بزرگ تر از این ها است و باید اینچنین مجازات شود هر چه قدر شخصیت فردی بزرگ تر شود رحمانیتش هم بیشتر میشود و مثلا میگویند تو را به ریش سفیدت حلال کن ! حال اینکه خدا به اندازه مرد ریش سفید هم عفو نکند!
کلا این ماجرای عذاب و این احادیث آخرالزمان را برایم توضیح دهید میترسم چنین تصویری از خدا داشته باشم و خدا ازم بدش بیاید و اگر قبول نکنم که باز حدیثه؟

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد مسلم

[TD][/TD]

بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و احترام

..عرفان..;1014796 نوشت:
این ماجرای عذاب و این احادیث آخرالزمان را برایم توضیح دهید

برای پاسخ به این سوال باید به چند نکته توجه بفرمایید:

نکته اول:

نکته اول این که در مباحث حقوقی و جزایی نگرش های عاطفی رهزن است، دلسوزی در این وادی مانع تصمیم درست و منطقی میشود، لذا قرآن کریم در اجزای حدود هم می فرماید: «الزَّانِيَةُ وَ الزَّاني‏ فَاجْلِدُوا كُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَةَ جَلْدَةٍ وَ لا تَأْخُذْكُمْ بِهِما رَأْفَةٌ في‏ دينِ اللَّه‏»؛ هر يك از زن و مرد زناكار را صد تازيانه بزنيد و نبايد رأفت (و محبّت كاذب) نسبت به آن دو شما را از اجراى حكم الهى مانع شود.(نور:2)

این بدین خاطر نیست که خداوند مخالف دلسوزی و ترحّم است، بلکه بدین خاطر است که احساسات و عواطف کنترل نشده و خارج از چارچوب منطق می تواند عوارض ناگواری برای جامعه به ارمغان بیاورد، به همین خاطر عقل باید حاکم بر احساسات و عواطف باشد تا آنها را در مسائل حقوقی تعدیل کند.

اگر انسان از این ظاهرگرایی ها عبور کرده و با نگرش عقلانی محض به عمق مسئله پوش زنان و نقش آن نگاه کند متوجه جایگاه مهم این امر در جامعه می شود؛ یک نگاه حرام می تواند مرد را نسبت به همسرش بی میل کرده، موجب فروپاشی یک خانواده و تبدیل شدن بچه ها، به بچه های طلاق شود که این مسئله ی به ظاهر ساده در یک نسل گاهی تاثیر آن باقی می ماند. نقش حجاب و بی حجابی در جامعه را نباید به همین ظاهر آن قضاوت کرد؛ ما می بینیم گاهی یک جوانی را که به خاطر تجاوز اعدام شده است، اما آیا کسانی که زمینه تحریک وی را مقدر کرده و چنین نتیجه ای را موجب شده اند.

به عنوان مثال قاتل ستایش قریشی را ببینید که یک نوجوان 16، 17 ساله که در مدرسه جایزه اخلاق گرفته، تبدیل میشود به یک نوجوانی که به یک دختر خردسال تجاوز کرده، او را خفه می کند و با اسید سعی بر نابودی جسد می کند!! و در اعترافاتش دیدن تصاویر تحریک کننده را عامل این جرم عظیم معرفی می کند! آیا این کافی نیست که به اهمیت پوشش در ثبات و امنیت جامعه پی برده شود؟ کسانی که عذاب بی حجابان در روایات را می بینند به این عمق تاثیرگذاری آن توجهی ندارند.
آیا میشود فقط آن نوجوان را مجرم دانسته و کسانی که زمینه چنین تحریکاتی را فراهم می سازند را تبرئه کرد؟ آیا کسانی که این نوجوان را تحریک کردند در گناه خون ریخته ی آن دختر بچه معصوم نقشی ندارند؟

نکته دوم:

نکته دیگر اینکه آنچه که روایات در خصوص احکام و مجازات ها بیان می کنند استحقاق است، یعنی چنین مجرمی با فلان جرم، مستحق چنین مجازاتی است، اما اجرا یا عدم اجرای آن و همچنین بخشش یا عدم بخشش آن به دست خداوند است، ما هرگز نمی گوییم حتما همه این مجازات ها انجام شده و هیچ کسی بخشیده نمیشود، چرا که تخلف از وعید و تهدید جایز بوده و قبیح نیست. یعنی اگرچه اگر کسی به دیگری وعده بدهد لازم است به آن عمل کند، اما اگر شخصی، شخص دیگر را از روی حق تهدید کرد، عمل نکردن به آن قبیح نیست؛ مثلا کسی که به فرزندش وعده داد به خاطر اشتباهش تنبیه می کند عمل به آن واجب نیست، همان طور که پیامبر(ص) می فرمایند:
«مَنْ وَعَدَهُ عَلَى عَمَلٍ ثَوَاباً فَهُوَ مُنْجِزٌ لَهُ وَ مَنْ أَوْعَدَهُ عَلَى عَمَلٍ عِقَاباً فَهُوَ فِيهِ بِالْخِيَار»؛ کسی که خداوند بر عمل نیکی وعده بدهد به آن عمل خواهد کرد، و کسی را که به او بر عذاب وعده بدهد اختیار دارد که عمل کند یا خیر.(برقی، احمد بن محمد، المحاسن، ج1، ص246)

بنابراین این که در روایت فلان مجازات برای فلان عمل بیان شده است، به معنای وقوع قطعی آن نیست، بلکه تصمیم گیری در بخشش یا اجرای این احکام بر عهده خداوند است، و خود او فرموده است به جز شرک ممکن است بسیاری از گناهان را متناسب با ظرفیت و لیاقت شخص ببخشد: «إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاء»؛ به درستی که خداوند شرک را نمی بخشد و غیر آن را برای هر کسی بخواهد می بخشد. (نساء:48)

روشن است که مراد از این بخشش، بخشش بدون توبه است، چرا که با توبه همه گناهان حتی شرک نیز بخشده میشود، و استثناء معنا ندارد.
بنابراین خداوند بسیاری از انسان ها را در قیامت خواهد بخشید، و این بخشش هم آنقدر عظیم و گسترده است که طبق روایات شیطان را هم به بخشش امیدوار می سازد، همان طور که امام صادق(ع) می فرماید:
«إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَشَرَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى رَحْمَتَهُ حَتَّى يَطْمَعَ إِبْلِيسُ فِي رَحْمَتِه‏»؛ هنگامی که قیامت برپا شود آنچنان رحمت الهی گسترده میشود که شیطان هم در رحمت الهی طمع می کند(و امیدوار میشود). (امالی صدوق، ص205)

نکته سوم:

رابطه بین مجازات های اخروی و دنیوی قراردادی نیست، بلکه تکوینی است، یعنی حقیقت و باطن این رفتارها چنین صورتی دارد که در آخرت آشکار خواهد شد، آن مجازات ها در حقیقت صورت باطنی این رفتارها است، مثل این که کسی که خودکار به چشمش بزند خب برای یک عمر کور خواهد بود، این مجازات قراردادی نیست که اعتراض کنیم دور از مروّت است که شخص با یک ثانیه غفلت برای همیشه کور شود!

قرآن کریم هیزم جهنم را خود مردم می داند: «اتَّقُوا النَّارَ الَّتي‏ وَقُودُهَا النَّاس‏»؛ بپرهیزید از آتشی که هیزم آن مردم هستند.(بقره:24) و همچنین می فرماید کسانی که مال یتیم را به حرام می خورند، همین الان دارند آتش می خورند، نه اینکه بعدا ما به آنها آتش می خورانیم: «إِنَّ الَّذينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى‏ ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ في‏ بُطُونِهِمْ ناراً»؛ كسانى كه اموال يتيمان را به ظلم و ستم مى‏خورند، (در حقيقت،) تنها آتش مى‏خورند.(نساء:10)
اما اینکه چرا خداوند چنین تأثیری برای چنین رفتارهایی قرار داده است، از مسائلی نیست که عقل بر آن احاطه داشته باشد تا بتواند در این خصوص قاطعانه ابراز نظر کرده و رفتار خداوند در این باره را قضاوت کند.

مسلم;1014960 نوشت:
به عنوان مثال قاتل ستایش قریشی را ببینید که یک نوجوان 16، 17 ساله که در مدرسه جایزه اخلاق گرفته، تبدیل میشود به یک نوجوانی که به یک دختر خردسال تجاوز کرده، او را خفه می کند و با اسید سعی بر نابودی جسد می کند!! و در اعترافاتش دیدن تصاویر تحریک کننده را عامل این جرم عظیم معرفی می کند! آیا این کافی نیست که به اهمیت پوشش در ثبات و امنیت جامعه پی برده شود؟ کسانی که عذاب بی حجابان در روایات را می بینند به این عمق تاثیرگذاری آن توجهی ندارند.
آیا میشود فقط آن نوجوان را مجرم دانسته و کسانی که زمینه چنین تحریکاتی را فراهم می سازند را تبرئه کرد؟ آیا کسانی که این نوجوان را تحریک کردند در گناه خون ریخته ی آن دختر بچه معصوم نقشی ندارند؟

یعنی مثلا شما به یک نفر با ترشرویی برخورد میکنید طرف ناراحته از قبل هم با خانمش دعوا داشته میره خونه میزنه زن و بچه هاش رو میکشه، حالا کار نداریم این زنجیره قطع بشه یا تا هزاران مورد دیگه ادامه پیدا کنه، هر انسانی مثل شما بالاخره گناهان و اشتباهاتی داره آیا اینجا شما مسئولید یا فقط مستحق عمل بدی که انجام دادید ترشرویی که داشتید هستید. چون شما گناهان فراوانی داشتید میدونستید قتل در چه اندازه بده یا دزدی اینا هر کدوم در چه حد مشخصی بده اما این که بعضی گناهانی و مکروهاتی که قبح مشخصی رو به شما وارد میکنند یا حتی بعضی اعمال مباحتون باعث پیامدهایی شده که به گردن شما نیست این از عدل به دور هست هر کسی مسئول کار خودش در اندازه خودش هست.
حالا به فرعیات هم کار نداریم که طرف میتونه بره صیغه کنه، دوست دختر بگیره، پول بده بره ج خونه، دلیلی نداره به بچه تجاوز کنه شما مقصرش رو دختر بیحجابی که دیده بگیرید.

مسلم;1014960 نوشت:
رابطه بین مجازات های اخروی و دنیوی قراردادی نیست، بلکه تکوینی است، یعنی حقیقت و باطن این رفتارها چنین صورتی دارد که در آخرت آشکار خواهد شد، آن مجازات ها در حقیقت صورت باطنی این رفتارها است، مثل این که کسی که خودکار به چشمش بزند خب برای یک عمر کور خواهد بود، این مجازات قراردادی نیست که اعتراض کنیم دور از مروّت است که شخص با یک ثانیه غفلت برای همیشه کور شود!

این تاثیر رو هم در دنیا و آخرت خدا قرار داده. شما میگید چون قوانین دنیا عادلانه آفریده نشده که مثال میزنید یک نفر با یک ثانیه غفلت خودکار به چشمش میزند کور میشود، پس در آخرت هم داستان همینه؟
من تا حالا شنیده بودم قراره بی عدالتیهای دنیا در آخرت جبران بشود نه این که اونجا هم همین آش و همین کاسه باشد.

صـادق خان;1014999 نوشت:
یعنی مثلا شما به یک نفر با ترشرویی برخورد میکنید طرف ناراحته از قبل هم با خانمش دعوا داشته میره خونه میزنه زن و بچه هاش رو میکشه، حالا کار نداریم این زنجیره قطع بشه یا تا هزاران مورد دیگه ادامه پیدا کنه، هر انسانی مثل شما بالاخره گناهان و اشتباهاتی داره آیا اینجا شما مسئولید یا فقط مستحق عمل بدی که انجام دادید ترشرویی که داشتید هستید. چون شما گناهان فراوانی داشتید میدونستید قتل در چه اندازه بده یا دزدی اینا هر کدوم در چه حد مشخصی بده اما این که بعضی گناهانی و مکروهاتی که قبح مشخصی رو به شما وارد میکنند یا حتی بعضی اعمال مباحتون باعث پیامدهایی شده که به گردن شما نیست این از عدل به دور هست هر کسی مسئول کار خودش در اندازه خودش هست.

مثال شما با موضوع بحث متفاوت است؛ ببینید بی حجابی مستقیما موجب تحریک جنسی است؛ بنابراین مسئولیت تحریک جنسی شدن یک نفر به صورت مستقیم متوجه کسی است که او تحریک کرده است، اما ترش رویی مستقیما چنین نقشی ندارد.

صـادق خان;1015000 نوشت:
این تاثیر رو هم در دنیا و آخرت خدا قرار داده. شما میگید چون قوانین دنیا عادلانه آفریده نشده که مثال میزنید یک نفر با یک ثانیه غفلت خودکار به چشمش میزند کور میشود، پس در آخرت هم داستان همینه؟
من تا حالا شنیده بودم قراره بی عدالتیهای دنیا در آخرت جبران بشود نه این که اونجا هم همین آش و همین کاسه باشد.

برادر من، جناب صادق خان عزیز بنده با ذکر این مثال نخواستم بگویم که که کور شدن در دنیا به خاطر خوردن خودکار به چشم بی عدالتی است!!! عرض بنده این است که در عواقب تکوینی اصلا بحث عدالت و عدم عدالت مطرح نمیشود، چون قراردادی نیست! بحث عدالت حقوقی در جایی است که ما میخواهیم مجازاتی را در برابر یک جرم تعیین بکنیم، خب اینجا باید درست تعیین کنیم؛ اما اگر یکی چیزی اثر مستقیم فعل دیگری باشد اینجا اصلا بحث عدالت مطرح نیست، بحث تکوین است، بث نتیجه علّی و معلولی است.

پرسش:
عذاب های اخروی که در روایات توصیف شده اند چگونه با رحمت خداوند سازگار است؟ مثل روایاتی که عذاب بد حجابان را توصیف می کند، مگر نمیگویند هر چقدر شخص بزرگتر می شود رحمانیتش هم بزرگتر می شود؟

پاسخ:
برای پاسخ به این سوال باید به چند نکته توجه بفرمایید:

نکته اول:
نکته اول این که در مباحث حقوقی و جزایی نگرش های عاطفی رهزن است، دلسوزی در این وادی مانع تصمیم درست و منطقی میشود، لذا قرآن کریم در اجزای حدود هم می فرماید: «الزَّانِيَةُ وَ الزَّاني‏ فَاجْلِدُوا كُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَةَ جَلْدَةٍ وَ لا تَأْخُذْكُمْ بِهِما رَأْفَةٌ في‏ دينِ اللَّه‏»؛ هر يك از زن و مرد زناكار را صد تازيانه بزنيد و نبايد رأفت (و محبّت كاذب) نسبت به آن دو شما را از اجراى حكم الهى مانع شود.(1)

این بدین خاطر نیست که خداوند مخالف دلسوزی و ترحّم است، بلکه بدین خاطر است که احساسات و عواطف کنترل نشده و خارج از چارچوب منطق می تواند عوارض ناگواری برای جامعه به ارمغان بیاورد، به همین خاطر عقل باید حاکم بر احساسات و عواطف باشد تا آنها را در مسائل حقوقی تعدیل کند.

اگر انسان از این ظاهرگرایی ها عبور کرده و با نگرش عقلانی محض به عمق مسئله پوشش زنان و نقش آن نگاه کند متوجه جایگاه مهم این امر در جامعه می شود؛ یک نگاه حرام می تواند مرد را نسبت به همسرش بی میل کرده، موجب فروپاشی یک خانواده و تبدیل شدن بچه ها، به بچه های طلاق شود که نه خودشان آنچنان که باید تربیت میشوند، و نه توان تربیتی بالایی دارند، لذا این مسئله ی به ظاهر ساده گاهی تا چندین نسل بعد تاثیر آن باقی می ماند. نقش حجاب و بی حجابی در جامعه را نباید به همین ظاهر آن قضاوت کرد؛ ما می بینیم گاهی یک جوانی را که به خاطر تجاوز اعدام شده است، اما آیا کسانی که زمینه تحریک وی را مقدر کرده و چنین نتیجه ای را موجب شده اند مقصر نیستند؟

به عنوان مثال قاتل ستایش قریشی را ببینید که یک نوجوان 16، 17 ساله که در مدرسه جایزه اخلاق گرفته، تبدیل میشود به یک نوجوانی که به یک دختر خردسال تجاوز کرده، او را خفه می کند و با اسید سعی بر نابودی جسد می کند!! و در اعترافاتش دیدن تصاویر تحریک کننده را عامل این جرم عظیم معرفی می کند! آیا این کافی نیست که به اهمیت پوشش در ثبات و امنیت جامعه پی برده شود؟ کسانی که عذاب بی حجابان در روایات را می بینند به این عمق تاثیرگذاری آن توجهی ندارند.
آیا میشود فقط آن نوجوان را مجرم دانسته و کسانی که زمینه چنین تحریکاتی را فراهم می سازند را تبرئه کرد؟ آیا کسانی که این نوجوان را تحریک کردند در گناه خون ریخته ی آن دختر بچه معصوم نقشی ندارند؟

نکته دوم:
نکته دیگر اینکه آنچه که روایات در خصوص احکام و مجازات ها بیان می کنند استحقاق است، یعنی چنین مجرمی با فلان جرم، مستحق چنین مجازاتی است، اما اجرا یا عدم اجرای آن و همچنین بخشش یا عدم بخشش آن به دست خداوند است، ما هرگز نمی گوییم حتما همه این مجازات ها انجام شده و هیچ کسی بخشیده نمیشود، چرا که تخلف از وعید و تهدید جایز بوده و قبیح نیست. یعنی اگرچه اگر کسی به دیگری وعده بدهد لازم است به آن عمل کند، اما اگر شخصی، شخص دیگر را از روی حق تهدید کرد، عمل نکردن به آن قبیح نیست؛ مثلا کسی که به فرزندش وعده داد به خاطر اشتباهش تنبیه می کند عمل به آن واجب نیست، همان طور که پیامبر(ص) می فرمایند:
«مَنْ وَعَدَهُ عَلَى عَمَلٍ ثَوَاباً فَهُوَ مُنْجِزٌ لَهُ وَ مَنْ أَوْعَدَهُ عَلَى عَمَلٍ عِقَاباً فَهُوَ فِيهِ بِالْخِيَار»؛ کسی که خداوند بر عمل نیکی وعده بدهد به آن عمل خواهد کرد، و کسی را که به او بر عذاب وعده بدهد اختیار دارد که عمل کند یا خیر.(2)

بنابراین این که در روایت فلان مجازات برای فلان عمل بیان شده است، به معنای وقوع قطعی آن نیست، بلکه تصمیم گیری در بخشش یا اجرای این احکام بر عهده خداوند است، و خود او فرموده است به جز شرک ممکن است بسیاری از گناهان را متناسب با ظرفیت و لیاقت شخص ببخشد: «إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاء»؛ به درستی که خداوند شرک را نمی بخشد و غیر آن را برای هر کسی بخواهد می بخشد. (3)

روشن است که مراد از این بخشش، بخشش بدون توبه است، چرا که با توبه همه گناهان حتی شرک نیز بخشده میشود، و استثناء معنا ندارد.
بنابراین خداوند بسیاری از انسان ها را در قیامت خواهد بخشید، و این بخشش هم آنقدر عظیم و گسترده است که طبق روایات شیطان را هم به بخشش امیدوار می سازد، همان طور که امام صادق(ع) می فرماید:
«إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَشَرَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى رَحْمَتَهُ حَتَّى يَطْمَعَ إِبْلِيسُ فِي رَحْمَتِه‏»؛ هنگامی که قیامت برپا شود آنچنان رحمت الهی گسترده میشود که شیطان هم در رحمت الهی طمع می کند(و امیدوار میشود). (4)

نکته سوم:
رابطه بین مجازات های اخروی و دنیوی قراردادی نیست، بلکه تکوینی است، یعنی حقیقت و باطن این رفتارها چنین صورتی دارد که در آخرت آشکار خواهد شد، آن مجازات ها در حقیقت صورت باطنی این رفتارها است، مثل این که کسی که خودکار به چشمش بزند خب برای یک عمر کور خواهد بود، این مجازات قراردادی نیست که اعتراض کنیم دور از مروّت است که شخص با یک ثانیه غفلت برای همیشه کور شود!

این که پیامبر(صلی الله علیه و آله) می فرمایند: « الدُّنْيَا مَزْرَعَةُ الْآخِرَة»؛ دنیا مزرعه آخرت است.(5) هم به همین مطلب دلالت دارد، هر کسی در مدت کوتاهی کشت می کند و در مدت طولانی برداشت می کند، نمیشود گفت مثلا کسی که دو هفته گندم کاشته چرا باید چند ماه گندم برداشت کند! چون او خودش در مزرعه اش گندم کاشته است، اصلا اینجا زمان مطرح نیست که کاشتن او چه مقدار طول کشیده، مهم ان است که چه کاشته است.

به همین خاطر قرآن کریم هیزم جهنم را خود مردم می داند: «اتَّقُوا النَّارَ الَّتي‏ وَقُودُهَا النَّاس‏»؛ بپرهیزید از آتشی که هیزم آن مردم هستند.(6) و همچنین می فرماید کسانی که مال یتیم را به حرام می خورند، همین الان دارند آتش می خورند، نه اینکه بعدا ما به آنها آتش می خورانیم: «إِنَّ الَّذينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى‏ ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ في‏ بُطُونِهِمْ ناراً»؛ كسانى كه اموال يتيمان را به ظلم و ستم مى‏ خورند، (در حقيقت،) تنها آتش مى‏ خورند.(7)
اما اینکه چرا خداوند چنین تأثیری برای چنین رفتارهایی قرار داده است، از مسائلی نیست که عقل بر آن احاطه داشته باشد تا بتواند در این خصوص قاطعانه ابراز نظر کرده و رفتار خداوند در این باره را قضاوت کند.

پی نوشت ها:
1. نور:2/24.
2. برقی، احمد بن محمد، المحاسن، دارالکتب الاسلامیه، قم، چاپ دوم، 1371، ج1، ص246
3. نساء:48/4.
4. صدوق، محمد بن علی، الأمالی، نشر كتابچى‏، تهران، چاپ ششم، 1376ش، ص205.
5. ورّام بن ابی فراس، مجموعه ورام، مکتبة فقیه، قم، چاپ اول، 1410ق، ج1، ص183.
6. بقره:24/2.
7. نساء:10/4.

موضوع قفل شده است