روش خوارج گونه در تبلیغ اسلام ممنوع!!!

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
روش خوارج گونه در تبلیغ اسلام ممنوع!!!

عرض سلام و احترام

در کتاب دافعه و جاذبه علی اثر شهید مطهری آمده است:
امام علی ع در مورد خوارج فرمودند آنان مردمانی بودند که یکسری زشتی و زیبایی را باهم داشتند از زیباییهایشان این بود که دلیر و شجاع بودند، و آنچه که حرام می دانستند به هیچ وجه مرتکب نمی شدند و بسیار اهل عبادت بودند

اما از زشتی هایشان این بود که انسان های خشنی بودند و در حالی که خودشان سخت نیاز به آموزش داشتند سعی داشتند دیگران را هدایت کنند و البته صرفا خواندن چند کتاب به معنای عالم شدن نیست و فهم عمیق لازم است

امام حسین علیه السلام خون قلبشان را دادند تا مردم را هدایت کنند، اسلام را ( همه اش را، هم حقوق زن و هم حقوق مرد ) نه آنجائیکه مطابق با میل و نفسشان و شهوتشان بود فقط( استغفرالله) اگر روش در تبلیغ دین گزینشی باشد و به همراه خشونت آنهم در حالی که خیال می کنیم عالمیم اما بسی در جهل به سر می بریم به روش خوارج عمل کرده ایم نه امام حسین ع
حال برخی به جای آنکه اولا همه اسلام را تبلیغ کنند فقط آنجا را که شهوتشان می پسندد تبلیغ می کنند و از جائیکه شهوتشان تمایلی ندارد گذر می کنند و هم برای رسیدن به خواسته نفسشان( نه تبلیغ اسلام) حتی تمسخر و فحاشی و هتاکی را پیشه خود ساخته اند و در عین حال معتقدند از برترین مخلوقات و عالم ترین ها هستند!

و خوارج نه نزد خدا و نه اهل بیت هیچ منزلتی ندارند
افلا تعقلون؟

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد مسلم

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام و احترام

خاشع;886112 نوشت:
امام حسین علیه السلام خون قلبشان را دادند تا مردم را هدایت کنند، اسلام را ( همه اش را، هم حقوق زن و هم حقوق مرد ) نه آنجائیکه مطابق با میل و نفسشان و شهوتشان بود فقط( استغفرالله) اگر روش در تبلیغ دین گزینشی باشد و به همراه خشونت آنهم در حالی که خیال می کنیم عالمیم اما بسی در جهل به سر می بریم به روش خوارج عمل کرده ایم نه امام حسین ع
حال برخی به جای آنکه اولا همه اسلام را تبلیغ کنند فقط آنجا را که شهوتشان می پسندد تبلیغ می کنند و از جائیکه شهوتشان تمایلی ندارد گذر می کنند و هم برای رسیدن به خواسته نفسشان( نه تبلیغ اسلام) حتی تمسخر و فحاشی و هتاکی را پیشه خود ساخته اند و در عین حال معتقدند از برترین مخلوقات و عالم ترین ها هستند!

به نکته ای دقیق اشاره فرموده اید، اصل عبادت و مهمترین رکن آن، «اطاعت» است، انسان در مقام انتخاب باید ببیند خداوند از او چه می خواهد، نه آنکه خودش چی دوست دارد، امام صادق(ع) می فرمایند:

«أُمِرَ إِبْلِيسُ بِالسُّجُودِ لِآدَمَ فَقَالَ يَا رَبِّ وَ عِزَّتِكَ إِنْ أَعْفَيْتَنِي مِنَ السُّجُودِ لِآدَمَ ع لَأَعْبُدُكَ عِبَادَةً مَا عَبَدَكَ أَحَدٌ قَطُّ مِثْلَهَا قَالَ اللَّهُ جَلَّ جَلَالُهُ إِنِّي‏ أُحِبُ‏ أَنْ‏ أُطَاعَ‏ مِنْ‏ حَيْثُ أُرِيد»؛ خداوند ابلیس را به سجده بر آدم امر کرد، پس ابلیس گفت: پروردگارا به عزتت قسم اگر من را از این سجده بر آدم معاف بداری تو را عبادتی می کنم که کسی مانند آن تو را عبادت نکرده باشد، پس خداوند جل جلاله فرمود: من دوست دارم آن عبادتی که می گویم اطاعت شود.(مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج2، ص262)

این «اطاعت» است که انسان را مقرب درگاه الهی می کند، گاهی خدا اصلا از انسان ترک مستحبات می خواهد، همان‌طور که آیت الله بهجت زمانی که برای تحصیل در نجف به سر می‌بردند، پدر بزرگوارشان تمام مستحبات را برایشان حرام کرده بود، ایشان هم اطاعت کرده، و تمام مستحبات را کنار گذاشتند، و نمازها را بدون هیچ مستحبی ادا می کردند! و از این طریق به خدا تقرب می جستند.

تمام کسانی که سال 61 هجری به دور کعبه طواف کرده و سایر اعمال حج به جا آوردند، همه شان مسیر را اشتباه رفتند، دنبال مراد خویش بودند، نه مراد خدا، رضایت الهی در آن مسیری بود که حسین(ع) با ترک حج رفت، تنها او بود که دنبال اطاعت بود.

اما متاسفانه این مشکل در جامعه ما وجود دارد، که حتی آن کسانی که اهل عمل هستند هم، گاهی آن عبادتی را انتخاب می کنند که خود می پسندند، و در اعتقاد خویش خود را به خاطر این انتخاب مقرب درگاه الهی می بینند؛ در حالی که مقربین واقعی هرگز رضایت درونی خویش را ملاک قرار نمی دادند، فقط می دیدند که خدا و ولی او از آنها چه می خواهد، برای مثال به دو مورد اشاره می کنم:

آیت الله شبیری زنجانی نقل می‌كنند كه در مشهد وقتی امام با مرحوم ابوی و دیگران به زیارت حضرت رضا«ع» می‌رفتند، امام خمینی(ره) زیارت را کوتاه می‌كردند و به خانه‌ای كه اجاره كرده بودند، برمی‌گشتند و آب و جارو می‌كردند و سماور را روشن و چای را آماده می‌كردند.
دیگران كه از حرم برمی‌گشتند می‌پرسیدند: «شما چطور از زیارت می زنید كه برای ما چای درست كنید؟» امام می‌فرمودند: «خدمت به زوار حضرت رضا«ع» كم از زیارت حضرت(ع) نیست».

یا در سیره آیت الله بهجت(ره) آمده است مشهد که می رفتند خیلی مقید بود توی نگهداری از بچه ها کمک کند تا عروسشان هم به زیارت برسد. می گفت بچه ها را بگذارید پیش من. وسایل و خوراکی هایشان را هم بگذارید و خودتان بروید زیارت. از حرم که برمی گشتند می دیدند آقا بچه را بغل کرده تا آرام باشد یا خوابانده و همین طوری توی بغلش راه می برد که بیدار نشود و در حال ذکر و عبادت خودش است...

این بزرگواران می دانستند که برای نزدیک شدن به امام رضا(ع) باید به خود او نزدیک شد، نه ضریح، اما برخی به هر قیمتی، ولو به قیمت له کردن پای این و آن باید به ضریح برسند، اینها کسانی هستند که از روی ناآگاهی رضایت امام رضا(ع) را در ارضاء حس درونی خودشان جستجو می کنند!

[="Tahoma"][="DarkGreen"]

خاشع;886112 نوشت:
امام حسین علیه السلام خون قلبشان را دادند تا مردم را هدایت کنند، اسلام را ( همه اش را، هم حقوق زن و هم حقوق مرد ) نه آنجائیکه مطابق با میل و نفسشان و شهوتشان بود فقط( استغفرالله) اگر روش در تبلیغ دین گزینشی باشد و به همراه خشونت آنهم در حالی که خیال می کنیم عالمیم اما بسی در جهل به سر می بریم به روش خوارج عمل کرده ایم نه امام حسین ع
حال برخی به جای آنکه اولا همه اسلام را تبلیغ کنند فقط آنجا را که شهوتشان می پسندد تبلیغ می کنند و از جائیکه شهوتشان تمایلی ندارد گذر می کنند و هم برای رسیدن به خواسته نفسشان( نه تبلیغ اسلام) حتی تمسخر و فحاشی و هتاکی را پیشه خود ساخته اند و در عین حال معتقدند از برترین مخلوقات و عالم ترین ها هستند!

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم عجل لولیک الفرج

ریشه خارج شدن این افراد در کجا بود غیر آن زمان که قران بر نیزه کردند؟

یکی آمد گفت

قرآن بر سر نیزه است حواستون باشد چکار می کنید

اما امام علی(ع) حضور داشتند و دستور امام(ع) را گوش ندادند

گوش ندادند و فتنه ایجاد کردند

فکر کردند از قرآن حمایت می کنند و دوری

در صورتی که خود امام علی(ع) قران ناطق بود

و حق با علی(ع) است و علی(ع) با حق است.

کیست که بیاندیشد؟

کیست یاد آوری کند؟

خدایا ما را به راه راست هدایت کن و از مومنین حقیقی قرار بده

یا علی(ع)@};-[/]

موضوع قفل شده است