جمع بندی آیا حضرت عباس(سلام الله علیه) عصبی بود؟

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا حضرت عباس(سلام الله علیه) عصبی بود؟

سلام.
تو شهرمون اگه بخوان یه کسی رو قسم بدن بهش می گن:به حضرت عباس قسمت می دم حضرت عباس شوخی نداره ها!
من با این سخن مخالفم.(اینکه ابوالفضل (ع) عصبی است)اما می گویم ممکن است عصبانیت خود را در راه حق و برای رضای خدا به کار می برد و بیشتر از سایر افراد.مثل زمانی که به شمر جواب نمی دهد.یا امان نامه عمر بن سعد را با عصبانیت رد می کند.
آیا مطلبی که گفتم صحیح است؟

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد شعیب


سوال:
آیا حضرت ابوالفضل(سلام الله علیه) شخصی عصبی وخشن بود؟

پاسخ:
سلام دوست گرامی
قسم، و قسم دادن جایگاه ویژه ای در ادبیات دینی و فرهنگی ما مسلمانان دارد. خدا هم در قرآن کریم بارها به انحاء مختلف قسم خورده است از آن جمله به : ذات خویش، قیامت ، ماه و ستاره ها و... و این نشان دهنده عظمت و جایگاه ویژه آن چیزی است که خدا به آن قسم می خورد.
در بین ما مسلمانان مخصوصا ما شیعیان برخی از اشخاص هستند که نماد اقتدار و عظمت و صلابت هستند که به آنها قسم خورده می شود مانند خدا، قرآن، حضرات اهلبیت و امامزادگان و... که ما آنها را حاضر و ناظر بر رفتار و اعمالمان می دانیم. اما در بین آنها گاهی فردی مانند حضرت عباس
(سلام الله علیه) به عنوان یک نماد معرفی شده و جایگاه ویژه ای در اذهان می یابد که قسم های مهم به آن حضرت خورده می شود.
از آنجا که حضرت عباس
(سلام الله علیه) به عنوان فردی با صلابت و حامی حرم امام حسین مطرح است که در اصول و ارزش ها بدون هیچ مسامحه ای رفتار می کند قسم به او جایگاه ویژه ای در بین قسم ها یافته و حرمت ویژه به خود گرفت که یک زبان مشترک در احترام به حرف و قول طرف مقابل و قبول دعاوی او به حساب می آید.
این مطلب آنچنان در بین جوامع شیعی و حتی غیر شیعی قوت گرفته که غیر مسلمانانی که با مسلمانان معاشرت دارند می دانند که قسم به حضرت عباس
(سلام الله علیه) جایگاه ویژه ای در بین مسلمانان دارد تا جایی که در بین عرب های عراقی قسم به حضرت عباس(سلام الله علیه) یک قسم رسمی و بدون تخلف حساب می شود.
درباره مجازات تخلف از این قسم نیز داستان ها و مشهورات بسیاری در جوامع شیعی و مخصوصا در عراق موجود است که قابل توجه می باشد.
اما این که در برخی از محاورات می بینیم که می گویند " حضرت عباس با کسی شوخی ندارد " به معنای عبوس بودن و خشن بودن آن حضرت نیست بلکه منظور از این کلام تاکید بر رد خور نداشتن و مسجل بودن قسم به حضرت عباس
(سلام الله علیه) است که تخلف از آن مکافات به بار خواهد آورد.
اما تذکر این نکته هم خالی از لطف نیست که: همه اولیای خدا خصوصا حضرت عباس
(سلام الله علیه) دارای خلق نیکو و پسندیده ای بودند که در برخورد با دوستان بسیار مهربان و در برخورد با دشمنان عبوس و خشن بودند و مظهر این آیه شریفه بودند که درباره حضرت رسول مکرم(صلی الله علیه وسلم) و یاران او نازل شده است که: "محَمَّدٌ رَسولُ اللَّهِ ۚ وَالَّذينَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَى الكُفّارِ رُحَماءُ بَينَهُم"(فتح 29) ایشان همان شخصیتی است که امام صادق(علیه السلام) در آغاز زیارت نامه ایشان می‌فرماید:
«سلام بر تو ای بنده نیکوکار و فرمانبر خدا و پیامبر خدا (صلی الله علیه وسلم) و مطیع امیرالمؤمنین
(علیه السلام) و حسن(علیه السلام) و حسین (علیه السلام) (کامل الزیارات، ص۷۸۶ )
و درباره ایشان امام سجاد
(علیه السلام) :«خدا عمویم عباس را رحمت کند، به راستی ایثار و جانبازی نمود، جنگ نمایانی کرد تا دستانش قطع شد و خود را فدای برادرش نمود. خداوند در برابر این فدارکاری - همانند عمویش جعفر طیار- دو بال به اوعنایت کرد تا به یاری آنها، همراه فرشتگان در بهشت پرواز کند. همانا عباس نزد خداوند تبارک و تعالی مقامی دارد که تمامی شهیدان، در روز قیامت، بر او غبطه می‌خورند و رسیدن به آن مقام را آرزو می‌کنند.»(شیخ صدوق، خصال، ج۱، ص۶۸. )
همچنین شخصیتی که در بهشت این مقام را دارد حتما در فضایل اخلاقی که یکی از آنها مهربانی و عطوفت است در صدر قرار دارد شخصیتی که بیش از 14 سال تحت تربیت مولای فضائل و خوبی ها امیر المومنین قرار داشت و علی(علیه السلام) در تربیت او جدیت داشت(مولد العباس بن علی(ع)، ص۶۰ )
پس همان گونه که کاربر گرامی به آن اشاره کردند عبوس بودن حضرت عباس
(سلام الله علیه) در برابر دشمن بوده و همچون دیگر اولیای الهی در مقابل دوستان در اوج مهربانی و عطوفت بودند.

موضوع قفل شده است