جمع بندی نحوه رفتار با افراد بی ادب

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
نحوه رفتار با افراد بی ادب

با عرض سلام
بعضی از مردم توهین می کنند و بی احترامی می کنند مثلا در موقع حرف زدن سلام کردن یا ساختن چیزی و سوال اینه باید باآنان چگونه باید رفتار کرد

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد نسیم رحمت

پرسش :
بعضی از مردم توهین می کنند و بی احترامی می کنند، با این افراد چگونه باید رفتار کرد؟

پاسخ :
به طور کلي برخورد نامناسب نااهلان بر دو گونه است:
دسته‏ اول از آن ها دشمنان بدخواه هستند و از روى فهم و با برنامه‏ ريزى، با انسان برخورد نامناسب مى‏ کنند: البته در مقابل آن ها بايد مقابله به مثل کرد . معناي مقابله به مثل توهين نيست؛ بلکه سکوت نکردن و اعتراض کردن است.
دسته ديگر افراد ناآگاه هستند و گفتار و حرکاتشان از روى جهل و ناآگاهى است : در برابر اين ‏دسته بايد با حلم و نرمش روبرو شد.
بر این اساس می گوییم :
در مقابل بعضي از رفتار ها ،گاهي سکوت و حرف نزدن پسنديده است. زيرا سخن گفتن و وارد بحث و مجادله شدن جز افزايش گناه و قساوت قلب يا ايجاد کدورت و دشمني بين افراد و از بين بردن نشاط روحي، ثمره‌‌اي ندارد.
در اين شرائط لازم است ضمن احترام به طرف مقابل ، در برابر بد رفتاري او صبور باشيد تا خدا از شما راضي باشد . هرگز به او با تندي سخن نگوييد و مقابله به مثل ننماييد. با اين کار ديگران خواهند دانست حق با کيست. البته مي دانيم که اين کار بسيار سخت است، اما بدانيد که پاداش هاي دنيوي و اخروي الهي را در پي خواهد داشت.
خداوند در قرآن حلم و بردبارى را از اوصاف مومنان، شمرده :
وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً * هنگامى که جاهلان آن ها را مورد خطاب قرار مى‏ دهند و به جهل و جدال و سخنان زشت مى‏ پردازند، در پاسخ آن ها سلام مى‏ گويند.(1)
البته گاهي ساکت ماندن و حرف نزدن گناه است، در اين صورت با دليل و با روي باز سعي کنيد اشتباه آن ها را تذکر دهيد. حتي اگر به شما تهمت مي زنند ، آرام با اخلاق خوب و صبورانه جواب دهيد و ازخود دفاع کنيد .
اسلام دين منطق و استدلال است، نه دين تندي و خشونت، پيامبر با رفتار شايسته و اخلاق نيک ، ديگران را جذب دين مي نمود. قرآن دعوت به مجادله احسن مي کند . در برخورد با مخالفان بر نرم خويي و اخلاق نيک سفارش بسيار دارد. توصيه به نرمخويي و برخورد خوب حتي زماني است که حرمت شما شکسته شده باشد .
بنابراين تشخيص مورد و مصاديق به عهدة شماست .
هر کسي موقعيت خويش را بهتر مي‌شناسد.در عين حال اگر مي دانيد قادر به موضع گيري نيستيد و در مجلس حضور داريد، لازم است جلسه را ترک کنيد.اگر خروج از مجلس ممکن نيست، اگر بتوانيد با روحيه ناراحت و غمگين ، آن ها را متوجه اشتباه شان کنيد، پسنديده است اما روشن است در هر صورت عکس العمل نشان دادن با تندي ،چه در مجلس وچه در خارج از آن ناپسند است.

پي نوشت :
1. فرقان(25) ، آيه 63 .

موضوع قفل شده است